μόνο έτσι θα καταλάβουν (;)

     Όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα κινήματα "δεν πληρώνω", είχα ταχθεί εναντίον τους, με απόλυτο τρόπο και για πολλούς λόγους, για τον τρόπο, που εκφράζονταν, για τα πρόσωπα, που συμμετείχαν, γενικά επειδή έβγαζαν μία (υπαρκτή) γραφικότητα.
  Τώρα, πλέον, μετά από τόσα και συνεχή χρόνια, όμως, η στάση πληρωμών, προς το Δημόσιο γενικά, αρχίζει να αχνοφαίνεται ως πραγματική-ρεαλιστική επιλογή, επίσης για πολλούς λόγους.
  Καταρχάς, είναι η στάση πληρωμών, που έχει κηρύξει το ίδιο το Δημόσιο, προς ιδιώτες, εδώ και επτά χρόνια και συνεχίζει το ίδιο τροπάριο και μάλιστα, επί συριζα, πιο έντονα, προκειμένου να εμφανίζουν τα πέτσινα πλεονάσματα, που εμφανίζουν κάθε 3 ή 6 μήνες.
   Όταν εσύ είσαι ασυνεπής και ανακόλουθος, στις πληρωμές σου, πληρώνεις όταν και όποτε σου καπνίσει (χωρίς συνέπειες, τόκους κλπ), δεν μπορεί να έχεις την απαίτηση, από τους άλλους, να είναι συνεπείς στις δικές τους και ιδίως, όταν οι περισσότεροι, περιμένουν αυτά τα λεφτά, για να πληρώσουν, εν συνεχεία, τις δικές τους υποχρεώσεις (ουσιαστικά το χρήμα, επιστρέφει στο κράτος).
   Αυτή τη στιγμή και από το 2010, πληρώνουμε παράνομα και αντισυνταγματικά χαράτσια, ληστρικούς φόρους κλπ και μπορεί στην αρχή να "βάλαμε πλάτη", σε ξένα χρέη, που δεν μας αναλογούσαν, αλλά όλα έχουν κάποιο όριο, όπως και η υπομονή.
   Πέρα, από αυτούς, που δεν πληρώνουν, γιατί απλά δεν μπορούν, αδυνατούν και ως γνωστόν, ουκ αν λάβοις, παρά του μη έχοντος, υπάρχουν πάρα πολλοί, οι οποίοι, για να πληρώσουν τα σπασμένα και φαγωμένα, από τον Πάγκαλο και τη μεγάλη παρέα του, στερούνται οι ίδιοι βασικά αγαθά, έχουν φτωχοποιηθεί βίαια, φυτοζωούν, επί πολλά χρόνια, για να μη λείψει τίποτα, στα τρωκτικά και όσους ζουν από τα έτοιμα και ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις.
    Η ληστρική υπερφορολόγηση, που επιλέχθηκε σταθερά και αταλάντευτα, από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις (και παραδέχονται πλέον όλοι, φανερά και οι ίδιοι οι δανειστές), έναντι της μείωσης της κρατικής σπατάλης και ρεμούλας και της σμίκρυνσης του αδηφάγου και αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα, απομυζά κάθε ίχνος ρευστότητας, με συνέπεια να μην μπορούν να γίνουν επενδύσεις, να πέσει χρήμα στην αγορά και να ανοίξουν και νέες θέσεις εργασίας (με την ανεργία, μάλιστα, να είναι σε δυσθεώρητα ύψη και το Νο1 κοινωνικό πρόβλημα).
    Υπό αυτό το πρίσμα και επειδή μετά από έξι χρόνια, οι υπομονές και οι αντοχές μοιραία αρχίζουν να εξαντλούνται, μόνον μία στάση πληρωμών, των ιδιωτών, απέναντι στο Κράτος, θα ανάγκαζε το τελευταίο, να συμμαζευτεί και να σταματήσει να μας κλέβει.
    Εκτός αν έχουν κατά νου, να τους βάλουν όλους στην φυλακή ή να αρχίσουν μαζικές κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε πολιτικό κόστος και όχι μόνον...
    Ένα ωραίο και ανάλογο παράδειγμα, είναι ό,τι συνέβη στο Δικηγορικό μας Σύλλογο, που είναι ΝΠΔΔ, δηλαδή δημόσιο : επειδή οι δικηγόροι, σταμάτησαν να πληρώνουν την ετήσια εισφορά τους (προφανώς είναι το τελευταίο πράγμα, που θα είχαν κατά νου, να πληρώσουν, μεταξύ όλων των άλλων), ο Σύλλογος ανακοίνωσε ότι μειώνει τις εισφορές στο μισό...
    Πολλά συμπεράσματα, θα μπορούσαν να βγουν, από αυτό, με το κυριότερο, ότι ο Σύλλογος μπορεί να λειτουργήσει και με μικρότερες εισφορές και ότι η στάση πληρωμών (που δεν έγινε σκόπιμα ξαναλέω και επί τούτου), τους ανάγκασε να δουν, επιτέλους, τι έξοδα έχουν, που πήγαιναν τόσα χρόνια τα λεφτά από τις εισφορές, να συμμαζευτούν, να μειώσουν το κόστος λειτουργίας και να προσαρμοστούν, στα νέα δεδομένα.
    

η Ε.Ε (μέσω Ελλάδας) ως ευεργέτης του πρώην ανατολικού μπλοκ

     Στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της επόμενης, ήταν οι Αλβανοί εργάτες, που ήρθαν στην χώρα μας και πλούτισαν, δουλεύοντας σε δημόσια και ιδιωτικά τεχνικά έργα, κυρίως, αλλά και ως "βοηθοί" γενικά, του καθενός, που έψαχνε πρόθυμα και φθηνά (σχετικά) εργατικά χέρια, κυρίως στην επαρχία, για χτισίματα, κλαδέματα, αγροτικές εργασίες κ.ο.κ.
  Τότε δεν υπήρχε ευρώ, στην Ελλάδα, αλλά δεν έχει σημασία, ενώ σήμερα έχουν απομείνει πολύ λίγοι Αλβανοί, στα χωριά μας, οι περισσότεροι έφυγαν, λόγω της εδώ κρίσης και επειδή τελείωσαν τα δανεικά μας και μερικοί άλλοι, βέβαια, μεγαλοπιάστηκαν και έγιναν οι ίδιοι εργολάβοι-εργοδότες.
  Τα τελευταία δέκα χρόνια και ιδίως σήμερα, όπου η Ελλάς έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο γηροκομείο, τα ευρώ, φεύγουν απευθείας, από εδώ, για άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ (κυρίως Ρωσία, Ουκρανία, Γεωργία, Βουλγαρία, Μολδαβία κλπ), μέσω άλλης οδού.
   Σε πολλά χωριά της επαρχίας, έχουν απομείνει μόνον ορισμένοι γέροι και οι οικιακές βοηθοί, από αυτές τις χώρες, που αμείβονται, χωρίς να φορολογούνται, συνήθως και στέλνουν το χρήμα, απευθείας, στις πατρίδες τους, εκεί όπου έχει διπλάσια και υπερδιπλάσια αξία.
   Αυτή καθ' εαυτή η εργασία της φροντίδας υπερήλικων προσώπων, με κινητικά ή διανοητικά προβλήματα, συνήθως, είναι καθ' όλα σεβαστή και δύσκολη (αν και δεν ξέρω τι γνώσεις, έχουν ή θα έπρεπε να έχουν αυτές οι γυναίκες, δεν είναι μια δουλειά, που μπορεί να κάνει ο καθένας).
   Εδώ να ανοίξουμε μια παρένθεση, για να δούμε ότι η άνοια έχει αρχίσει και θερίζει στην Ελλάδα, όπως αποδεικνύουν και τα silver alerts, κάθε τόσο και είναι ένα θέμα προς διερεύνηση.
   Δεν είμαι γιατρός, βέβαια, η άνοια μπορεί να οφείλεται σε οργανικούς παράγοντες ή σε παραμέτρους, όπως ο καθιστικός τρόπος ζωής και η διατροφή, αλλά θεωρώ ότι έχει και κοινωνικές προεκτάσεις.
   Προσωπική εκτίμηση, είναι, πως στη σημερινή κατάσταση, έχει συμβάλλει το μέχρι πριν και ένα χρόνο (αν και οι πρόωρες συντάξεις ακόμα διαφημίζονται στα ΜΜΕ, για να πουλήσουν), καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, στις πιο παραγωγικές ηλικίες, αλλά και το τι (δεν) έκανες, όταν υποτίθεται ότι εργαζόσουν (ως Δ.Υ).
   Όταν παραιτείσαι πρόωρα από την ζωή, όταν δεν έχεις στόχους, όνειρα, φιλοδοξίες, όταν τα βρίσκεις όλα έτοιμα και δεν κάνεις, ούτε σκέφτεσαι κάτι, μοιραίο είναι, ο εγκέφαλος να εκφυλίζεται, λόγω αδράνειας, όπως κάθε τι, που δεν χρησιμοποιείται, όσο και όπως πρέπει !
   Για να επιστρέψουμε στο θέμα, προσωπικά, δε με ενοχλεί, αν αυτές οι αλλοδαπές γυναίκες εργάζονται και αμείβονται, στον συγκεκριμένο τομέα, το μόνο, που χρειάζεται, είναι να βρεθεί φόρμουλα, ώστε τα χρήματα αυτά, να μην φεύγουν αφορολόγητα, για ξένες πατρίδες...
   Ούτε φυσικά είμαι υπέρ του κυνηγητού αυτών, όπως τα καραγκιοζιλίκια, που βλέπουμε, κατά καιρούς, να συλλαμβάνονται αποκλειστικές νοσοκόμες, μέσα στα Νοσοκομεία (μετά από καταγγελίες ελληναράδων χρυσαβγιτών, συνήθως).
    Άντε και συνέλαβες την αποκλειστική, ποιος θα ξεσκατώνει μετά το γέρο ; Θα πάει ο χρυσαβγίτης καταγγέλων ή ο συλλαμβάνων (μην έχοντας επιλογή) αστυνομικός ;
    Από κοινωνική, αλλά και νομική άποψη, βέβαια, δημιουργούνται κάποια θεματάκια, από όλη αυτή την κατάσταση, στις περιπτώσεις (και δεν είναι λίγες), όπου οι αλλοδαπές οικιακές βοηθοί, συνάπτουν σχέσεις (ερωτικές-αισθηματικές), είτε με τα ίδια τα άτομα, που φροντίζουν, είτε με άλλα άτομα του ευρύτερου περιβάλλοντός τους.
    Τότε είναι που ξεσπούν διαμάχες, για περιουσιακά και κληρονομικά θέματα, ενώ υπάρχουν (λίγες, αλλά υπάρχουν) και περιπτώσεις, όπου οι γυναίκες αυτές, εμπλέκονται σε κλοπές, ληστείες και άλλες παράνομες πράξεις και γι' αυτό χρειάζεται προσοχή, στην επιλογή της οικιακής βοηθού.

η Δίκη των 8

    Η υπόθεση των 8 Τούρκων στρατιωτικών, που αυτομόλησαν στην Ελλάδα, μετά το πραξικόπημα της προηγούμενης εβδομάδας, εξελίσσεται σε μεγαλύτερο φιάσκο και από αυτό, το ίδιο το πραξικόπημα...
  Στην χθεσινή τους Δίκη, καταδικάστηκαν σε πολύ ελαφριές ποινές, με αναστολή (με βάση το κατηγορητήριο, ούτως ή άλλως, οι ποινές δεν θα ήταν μεγάλες) και πολλοί αντισυριζαίοι, έσπευσαν να πανηγυρίσουν (αν και λογικά, αυτοί είναι ..δεξιοί, οπότε και πάλι καταλήγουμε στο "ζήτω τα παράλογα", χωρίς η ζέστη να είναι δικαιολογία, αφού δεν είναι και μεγάλη).
  Οι δικαιολογίες, που προέβαλλαν στις απολογίες τους, για την είσοδό τους, στην χώρα μας, ήταν για γέλια (ή για κλάματα, ανάλογα), όπως φυσικά και το γεγονός, ότι έγιναν δεκτές, από το Δικαστήριο.
   Η "γραμμή" τους ήταν συμπαγής και μόνον ο ένας "ξέφυγε" λίγο, για να τον επαναφέρει όμως, σε αυτήν, ποιος ; Το Δικαστήριο (σαν να λέμε, "άλλα είχαμε κανονίσει να πεις") !
   Υποτίθεται πως μπήκαν και προσγειώθηκαν σε ελληνικό έδαφος, από φόβο για την ζωή τους, ισχυρίστηκαν δηλαδή πως είναι καθεστωτικοί και κινδύνευαν από τους πραξικοπηματίες.
   Αν είναι έτσι, όμως : πρώτον, θα έπρεπε να απαλλαγούν τελείως, για έλλειψη καταλογισμού-κατάσταση ανάγκης και όχι να καταδικαστούν, με ...ελαφρυντικό (αν και εδώ που τα λέμε ο φόβος για την ζωή, δεν μπορεί να προβάλλεται ως επιχείρημα, από έναν ...στρατιωτικό, αφού για αυτό πληρώνεται, αυτή είναι η δουλειά του, να ρισκάρει την ζωή του, όποτε και αν χρειαστεί).
   Δεύτερον, από την στιγμή, που το πραξικόπημα απέτυχε-τελείωσε, έπρεπε να ζητήσουν οι ίδιοι, να επιστρέψουν στην Τουρκία και όχι να ζητούν άσυλο εδώ...
   Τρίτον, ο ισχυρισμός ότι είχαν  φορτώσει ή θα φόρτωναν τραυματίες, δεν είναι επίσης πολύ πειστικός, εκτός αν πέταξαν και τους τραυματίες, από το ελικόπτερο, όπως πέταξαν και ό,τι άλλο πέταξαν.
    Μην ξεχνάμε εξάλλου, πως για να μπουν και να προσγειωθούν σε ελληνικό έδαφος, επικαλέστηκαν δήθεν τεχνική βλάβη και όχι κάτι άλλο, από αυτά, που είπαν στη  χθεσινή Δίκη...
    Σε κάθε περίπτωση, το θέμα μας, δεν είναι τόσο, το τι έκαναν εδώ, αλλά το τι έκαναν στην Τουρκία και κυρίως τι θα γίνει στο εγγύς μέλλον.
    Οι αιτήσεις ασύλου τους, πρέπει να ξεκαθαρίσουν ΓΡΗΓΟΡΑ, όπως κανονικά θα έπρεπε να γίνεται σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις !
    Ο λόγος είναι ΚΑΙ νομικός, όχι μόνον πολιτικός ή διπλωματικός : από την στιγμή, που καταδικάστηκαν με αναστολή, θα έπρεπε να αφεθούν ελεύθεροι, η διοικητική τους κράτηση, επί μακρόν, δεν είναι ...και τόσο σύννομη και αυτό ισχύει, όπως είπα, γενικά, για όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις.
     Το Σύνταγμά μας και οι Διεθνείς Συμβάσεις, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ορίζουν επακριβώς, πότε και πόσο, κάποιος στερείται την ελευθερία του, άσχετα αν κρατείται σε φυλακές ή άλλου τύπου (διοικητικά) κρατητήρια, όπως εδώ.
     Μπορεί οι ίδιοι να ευχαρίστησαν δημόσια την χώρα μας, για τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, όμως το καθεστώς διοικητικής κράτησης, στην Ελλάδα, για ανθρώπους, που ΔΕΝ έχουν εγκληματίσει, σε βαθμό, που να πρέπει να φυλακιστούν, είναι σίγουρα μία μαύρη κηλίδα, για το κατά πόσον, υπάρχει σεβασμός στις ελευθερίες και τα δικαιώματα του κάθε προσώπου.
     Όπως αντίστοιχα, δεν μπορεί να είναι νόμιμα, κλειστού τύπου hot spots, σαν φυλακές δηλαδή, για τις χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών, που ήρθαν μαζικά, από το Αιγαίο.
    Σε κάθε σύγχρονο και πολιτισμένο Κράτος, οι παράνομοι μετανάστες, θα έπρεπε να απελαύνονται παραχρήμα και τα αιτήματα ασύλου, να εξετάζονται, ακόμα και αυθημερόν και όχι μετά από ένα χρόνο και στο μεσοδιάστημα, ο αιτών, να στερείται την ελευθερία του, δίχως λόγο...
    


 

γιατί αργεί ο ανασχηματισμός ;

     Δεν έχει συμπληρωθεί καν ένα έτος, από την άνοδο στην εξουσία της (παρούσας) κυβέρνησης και έχω την αίσθηση, ότι υπάρχει ήδη (!) μία χαλάρωση, που δεν οφείλεται στην καλοκαιρινή ραστώνη.
  Καλά είναι τα ταξιδάκια στην Κίνα και οι δημόσιες σχέσεις (εφόσον συνοδεύονται, από επιχειρηματικές συμφωνίες), αλλά πρέπει και ο τόπος να κυβερνάται, να αντιμετωπίζονται τα τόσα και πιεστικά προβλήματα, της καθημερινότητας, αλλά και του μέλλοντος.
  Αντί αυτού, βλέπουμε η κυβέρνηση, να επικεντρώνεται σε επουσιώδη, για το λαό, πράγματα, όπως ο έλεγχος των καναλιών και της ενημέρωσης (των ΊΔΙΩΝ καναλιών, που έφεραν τον συριζα στην εξουσία...) και ο εκλογικός Νόμος, προκειμένου απλά να μην χάσουν την εξουσία (λες και αυτά, θα τους σώσουν).
   Την ίδια ώρα, ένας Υπουργός της κυβέρνησης, ο Σκουρλέτης, απειλεί να τινάξει στον αέρα μία από τις σημαντικότερες αποκρατικοποιήσεις, αυτή της ΔΕΣΦΑ, όπως παραλίγο να κάνει και ο Δρίτσας με τον ΟΛΠ !
   Πρόκειται για τον ίδιο Υπουργό, κάτοικο Εκάλης, του οποίου ο υιός συνελήφθη πρόσφατα ως ...αντιεξουσιαστής (ο μπαμπάς υπηρετεί την εξουσία σε ανώτατο επίπεδο και ο γιος "αντιεξουσιαστής", έτσι για να θυμηθούμε πόσο δίκιο είχε αυτός, που είπε ότι "η Ελλάς είναι ένα απέραντο φρενοκομείο").
   Έχω πει, εδώ και μήνες, όχι τώρα, ότι ο "καρκίνος" του συριζα, όσοι πήγαν στη ΛΑΕ κυρίως, δεν έχει καθαρίσει τελείως, υπάρχουν ακόμα στελέχη του, που νομίζουν ότι ο συριζα είναι αριστερό κόμμα και εφαρμόζει ή θα εφαρμόσει αριστερές (πεθαμένες, παντού στον κόσμο) πολιτικές.
   Δρίτσας, Φίλης, Σκουρλέτης, Παρασκευόπουλος και άλλοι πιθανώς (ή μάλλον σίγουρα) π.χ Σπίρτζης, θα ένιωθαν ίσως πιο άνετα στη ΛΑΕ και πρέπει ο Τσίπρας, να τους διευκολύνει, αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα...
   Οι αποκρατικοποιήσεις, είναι πολύ σοβαρό πράγμα, για να αφήνονται στα χέρια αριστερών ιδεοληψιών κλπ, ενώ χρειάζονται και άλλες άμεσες παρεμβάσεις, περιορισμού των κρατικών δαπανών, προκειμένου να μπορέσει να γίνει και κάποια ελάφρυνση στη φορολαίλαπα των τελευταίων έξι χρόνων !
    Φαντάζομαι πως ο Κούλης, στην ερχόμενη ΔΕΘ, που είναι πιο κοντά, από ό,τι νομίζουμε, στο πλαίσιο του δικού του "προγράμματος της Θεσ/νικης", αυτό βασικά θα υποσχεθεί : σταδιακή μείωση φόρων, μέσω μείωσης του Κράτους (το κατά πόσον είναι σε θέση να το κάνει ή αν θα τηρήσει τις υποσχέσεις του, νομίζω απαντάται ...από την πρόσφατη ιστορική εμπειρία).
    Ανοίγω εδώ μια παρένθεση, διότι εκεί στη ΝΔ, σκέφτηκαν πονηρά, να κάνουν διαδικτυακή έρευνα, στο τι θέλει ο κόσμος, από μία ενδεχόμενη κυβέρνηση Κούλη και αυτά, προφανώς, να υποσχεθούν στη ΔΕΘ...
    Αυτό όμως, δεν είναι ηγεσία, δηλαδή το να κάνεις εσύ, αυτό, που θέλει ο καθένας, με βάση τα προσωπικά του μικροσυμφέροντα συνήθως και όχι το καλό της πατρίδας, Ηγέτης σημαίνει να κάνεις αυτό που πρέπει και χρειάζεται ο τόπος, άσχετα αν οι υπήκοοί σου, συμφωνούν ή όχι !
    Για παράδειγμα, οι συσσωρευμένες ζημίες, της εταιρίας των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας, ισούνται με ...μισό ΕΝΦΙΑ, αν λειτουργούσαν ως κανονική (ιδιωτική) εταιρία και όχι με ανεπάγγελτα κομματόσκυλα στις Διοικήσεις τους, αν δεν υπήρχαν ρουσφέτια και κλοπές από μέσα κ.ο.κ, όλοι (από τον Έβρο, μέχρι τη Ρόδο) ίσως πλήρωναν σήμερα, τον μισό ΕΝΦΙΑ, από ό,τι πληρώνουν...
    Ο Πιτσιόρλας, τον οποίο έχω ξανά εκθειάσει, καταβάλει συγκινητικές προσπάθειες, αν σκεφτείς ότι τον πολεμούν, οι ίδιοι οι Υπουργοί της κυβέρνησης (!) και αποτελεί μέχρι τώρα, το καλύτερο ίσως στέλεχος της κυβέρνησης και πρέπει ο Τσίπρας, να βρει τουλάχιστον άλλους δέκα, σαν αυτόν και να βάλει ως Υπουργούς (εδώ ταιριάζει το "να 'χαμε άλλους 10 σαν αυτόν", όχι στον υπόδικο Παπασταύρου).
    Κανένας εκλογικός Νόμος, δεν πρόκειται να σώσει κανέναν, αν δεν υπάρξει στοιχειώδης ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας, μείωση των φόρων κ.ο.κ, έτσι κερδίζονται οι εκλογές, όχι με "κόλπα", ενίοτε επικίνδυνα για την ίδια την χώρα !

ένα παζλ με πολλά κομμάτια

     Ασφαλώς, τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στην Τουρκία, είναι στην πρώτη γραμμή της διεθνούς ειδησεογραφίας και η χώρα αυτή, που είναι και γείτονας, μοιάζει με ένα καζάνι, που βράζει, ένα καζάνι, με πολλά και ετερόκλητα υλικά, μέσα, μάλιστα.
  Το αυταρχικό και συγκεντρωτικό στυλ διακυβέρνησης Ερντογάν, που αποκαλείται σουλτάνος ή δικτάτορας, αρκετά συχνά, ήταν μάλλον αναμενόμενο, να προκαλέσει αντιδράσεις, όμως κανείς δεν φανταζόταν ή περίμενε αυτό, που έγινε (τώρα, τουλάχιστον).
  Η απόπειρα πραξικοπήματος, που κατέληξε σε μεγάλο φιάσκο, απέτυχε, όχι τόσο λόγω ελλιπούς οργάνωσης, όσο επειδή εκδηλώθηκε πολύ πρόωρα : είναι σαν τους καρπούς του δέντρου, που όταν δεν έχουν ωριμάσει, κόβονται δύσκολα και αντίστροφα, όταν έχουν ωριμάσει πολύ, ενίοτε πέφτουν μόνοι τους...
  Το πραξικόπημα, απέτυχε, διότι, όπως αποδείχτηκε, εξέφραζε μία μικρή μειοψηφία του λαού, ο Ερντογάν εξακολουθεί να είναι δημοφιλής, παρά τα όσα του προσάπτονται, εντός και εκτός χώρας.
  Ουσιαστικά, οι δύο αντίρροπες δυνάμεις, που συγκρούονται εκεί, αν το ερμηνεύω σωστά, είναι αυτή, που οδηγεί στην Ισλαμική Ανατολή και εκείνη, που οδηγεί στην Ευρωπαϊκή Δύση.
  Ωστόσο αυτό είναι ένα μόνο και μικρό κομμάτι του παζλ, υπάρχουν πολλά ανοικτά θέματα και μέτωπα, στη γείτονα χώρα, όπως το προσφυγικό, το κουρδικό, η τρομοκρατία, οικονομικές αναταράξεις κ.ο.κ και φαντάζομαι πως κανένας ηγέτης, δεν θα ήθελε να είναι, σήμερα, στην θέση του Ερντογάν...
  Το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, δεν είναι εύκολο να το προβλέψει κανείς : η μία άποψη, λέει, ότι ουσιαστικά ο Ερντογάν είναι τελειωμένος, μπορεί να γλίτωσε τώρα, αλλά αργά ή γρήγορα, οι αντιδράσεις θα επανέλθουν, είτε στρατιωτικά, είτε, μακάρι, πολιτικά, ότι δηλαδή πήρε κάποια παράταση, στην εξουσία.
   Υπάρχει όμως και η άποψη, που επιβεβαιώνεται και ιστορικά ίσως, πως αν ο Ερντογάν, συντρίψει τους αμφισβητίες, όπως έχει αρχίσει να κάνει (και όχι απαραίτητα, με εκτελέσεις), θα επανέλθει η ηρεμία και η τάξη, για μεγάλο χρονικό διάστημα (τίποτα βέβαια, δεν κρατάει, για πάντα).
    Ένα άλλο σχόλιο, που πηγάζει, από τα πρόσφατα δραματικά γεγονότα, είναι η επαναβεβαίωση της δύναμης των ΜΜΕ και ιδίως της τηλεόρασης (κάτι που φαίνεται να γνωρίζουν στον συριζα, όπως φαίνεται και με το θέμα των αδειών των καναλιών...).
    Μπορεί οι "χρήστες" των antisocial media να βαυκαλίζονται και να ...αυτοϊκανοποιούνται, ότι αυτά έπαιξαν σημαντικό ρόλο, στην αποτυχία του πραξικοπήματος, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική, διότι η τηλεόραση είναι αυτή, που εξακολουθεί να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις.
    Τέλος, στο ζήτημα, που αφορά και την χώρα μας, δηλαδή τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς, που αυτομόλησαν εδώ.
    Αντικυβερνητικοί δημοσιογράφοι και άλλοι "ανεξάρτητοι", έσπευσαν να τους υπερασπιστούν, άλλοι πρώιμα και άλλοι όψιμα, επικαλούμενοι μάλιστα το διεθνές δίκαιο, τις συμβάσεις κλπ !
    Είτε έτσι, δηλαδή επειδή εισήλθαν παράνομα στην χώρα μας, με ένα περιουσιακό στοιχείο μάλιστα, ξένου κράτους, αξίας 10 εκατομμυρίων δολλαρίων, είτε αλλιώς, αν αποδειχθεί (που είναι και το πιθανότερο) ότι συμμετείχαν στο πραξικόπημα, πρέπει να απελαθούν.
     Η μόνη περίπτωση, να μην απελαθούν, είναι να γίνουν δεκτές οι αιτήσεις χορήγησης πολιτικού ασύλου και η μόνη περίπτωση να γίνονταν δεκτές, θα ήταν ΑΝ ίσχυε η θανατική ποινή στην Τουρκία...

     Κάποιοι, οι οποίοι, όπως φαίνεται, συμμετείχαν σε πολύ σοβαρές εγκληματικές πράξεις, δεν μπορεί να γίνονται αποδέκτες ..ασυλίας, αυτό θα έπρεπε, τουλάχιστον, να είναι αυτονόητο, στους αυτόκλητους, εδώ, υπερασπιστές τους !

    Το μόνο σίγουρο είναι, πως η Ελλάδα σέβεται και εφαρμόζει το Δίκαιο και τους διεθνείς κανόνες και αυτό θα πράξει ξανά, σε αντίθεση με τη γειτονική χώρα, που τους παραβιάζει συχνά και προκλητικά (βλέπε πτήσεις τούρκικων μαχητικών, πάνω από ελληνικά εδάφη, υφαλοκρηπίδα κλπ).

    Και ότι δεν μπορεί να ρισκάρει τις διπλωματικές της σχέσεις, για να ικανοποιήσει αριστερούληδες, αλληλέγγυους και λοιπούς δήθεν υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

    Οι 8 έχουν εγκληματίσει, έκαναν μία επιλογή, την οποία πρέπει και να πληρώσουν και μόνον τα δικαστήρια της γείτονος χώρας, μπορούν και πρέπει να τους κρίνουν, για ό,τι έκαναν ή αποπειράθηκαν να κάνουν.

ποιο χρήμα είναι "μαύρο" ;

     Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, διέρρευσε ως είδηση, ότι η εισαγγελική πρόταση, στην έφεση, που έχει ασκήσει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, εναντίον του βουλεύματος, με το οποίο παραπέμπεται σε Δίκη, είναι απορριπτική...
  Ο Κύπριος καλλιτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής, διώκεται, σε βαθμό κακουργήματος, για ξέπλυμα "βρώμικου" χρήματος, επειδή, αμέσως μετά την ελληνική χρεοκοπία, έστειλε στην πατρίδα του, πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ.
  Ο τρόπος, που παρουσιάστηκε το θέμα, από αδαείς, περί τα νομικά, δημοσιογράφους, δεν ήταν ό,τι καλύτερο, αφού είχαν μπερδέψει τα μπούτια τους, δηλαδή αυτό, το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, με το διοικητικό, που εκκρεμεί, αν δεν απατώμαι, στο ΣτΕ (κλείνει η παρένθεση).
   Με αφορμή αυτή την περίπτωση, μου γεννιούνται κάποιες σκέψεις : Πρώτον, πόσοι έβγαλαν τα λεφτά τους (το "τους" εδώ πρέπει να μπαίνει ενίοτε σε εισαγωγικά), φοβούμενοι την τραπεζική χρεοκοπία, στο εξωτερικό, στα χρόνια αυτά, της κρίσης ;
   Σίγουρα είναι πάρα πολλοί και φυσικά η ΤτΕ πρέπει και οφείλει να τους γνωρίζει, ενώ κατά καιρούς, βγαίνουν στη δημοσιότητα, διάφορες "λίστες" με Έλληνες μεγαλοκαταθέτες, σε ξένες, ευρωπαϊκές κυρίως, τράπεζες.
   Από την άποψη αυτή, ο Χατζηγιάννης έκανε ό,τι και η πλειοψηφία, όσων ..είχαν χρήματα το 2010, στην Ελλάδα και μπήκε στο στόχαστρο των Αρχών, επειδή προφανώς, δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί το ύψος των καταθέσεων, με βάση τα δηλωθέντα εισοδήματα.
   Αναρωτιέμαι, έτσι, σε πόσες άλλες περιπτώσεις, υπήρχε αυτή η αναντιστοιχία και πόσοι άλλοι, έχουν παραπεμφθεί σε Δίκες, για ξέπλυμα κλπ (σίγουρα θα είναι πολλές και δέχομαι καλόπιστα, ότι δεν επελέγη ο συγκεκριμένος, λόγω δημοσιότητας και για να γίνει ντόρος, ότι δήθεν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, λειτουργούν και μάλιστα, χωρίς διακρίσεις).
   Από εκεί και μετά, αρχίζει η συζήτηση, για το τι είναι "μαύρο" ή "βρώμικο" χρήμα και πότε ξεπλένεται : επιστημονικά, το αδίκημα ονομάζεται, ως γνωστόν, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες !
    Έτσι παρουσιάστηκε το ρεπορτάζ και σίγουρα προκαλεί αίσθηση, ο όρος αυτός, όταν αναφέρεται σε έναν καλλιτέχνη και εύλογα, προκύπτει το ερώτημα : τα χρήματα αυτά, είναι προϊόν εγκληματικής δραστηριότητας και τι είδους εγκλήματος, συγκεκριμένα ;
    Είναι προϊόν κλοπών ή ληστειών, μήπως πούλαγε ναρκωτικά, μήπως συμμετείχε σε άλλη εγκληματική οργάνωση, ήταν μαστροπός-σωματέμπορας ίσως ;
    Αυτά τα ερωτήματα, είναι για γέλια, αλλά και για κλάματα, ταυτόχρονα, είναι προφανές, ότι τα χρήματα αυτά, προέρχονταν από μη εγκληματικές δράσεις, ήτοι, από πώληση δίσκων, δισκογραφικά συμβόλαια, συναυλίες, χορηγίες, διαφημίσεις κ.ο.κ.
    Το "έγκλημα", του Χατζηγιάννη, είναι πως δεν ήταν όλα δηλωμένα, στην Εφορία ίσως (αρνούμαι να πιστέψω ότι ΌΛΑ και τα 5 εκατομμύρια, ήταν αδήλωτα !), άρα ένα πιθανό αδίκημα φοροδιαφυγής (πλημμέλημα, ίσως), από ΚΑΘ' ΌΛΑ νόμιμες δραστηριότητες, με βάση τον ισχύοντα Νόμο, για το ξέπλυμα, μετατρέπεται σε νέο αδίκημα, αυτή τη φορά κακούργημα...
    Εδώ είχα εκφράσει και παλιότερα, κάποιες σκέψεις, για διαχωρισμό του χρήματος, σε "μαύρο" και "γκρίζο", όπου στο πρώτο εντάσσονται οι μιζαδόροι, προαγωγοί, ληστές, κλέφτες και λοιποί εγκληματίες και στο δεύτερο, όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή/και επιχειρηματίες, δεν είχαν δηλώσει όλα τα έσοδά τους.
       Τώρα, που το ξανασκέφτομαι, δεν υπάρχει ούτε το γκρίζο χρήμα, μόνον μαύρο και άσπρο και δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να εξομοιώνεται με αυτόν, που πουλάει ναρκωτικά ή όπλα ή αρχαία ή κρατάει φυλακισμένες γυναίκες και τις εκδίδει !
     Η απόκρυψη εισοδήματος, που αποκτήθηκε με νόμιμες δραστηριότητες και όχι παράνομες-εγκληματικές, δεν μπορεί να μετατρέπει το λευκό αυτό χρήμα, σε μαύρο, επομένως θεωρώ ότι ο σχετικός Νόμος, χρήζει άμεσης επανεξέτασης.
     Δε λέω ότι η φοροδιαφυγή, ειδικά σε αυτά τα μεγέθη, είναι επαινετέα ή αθώα, όμως, με το υπάρχον νομικό καθεστώς, συμβαίνουν παραλογισμοί, όπως το να βαφτίζεται ως εγκληματίας ένας εξαιρετικά επιτυχημένος και ταλαντούχος καλλιτέχνης, την στιγμή, που στις λίστες των μεγαλοκαταθετών εξωτερικού, υπάρχουν ...οικοκυρές, άνεργοι, ανεπάγγελτοι, καθηγητούληδες και γιατροί του Δημοσίου και λοιποί "φουκαριάρηδες" Δ.Υ, οι οποίοι και προφανώς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν, τόσο μεγάλα ποσά, τα οποία είναι κατάμαυρα, όχι απλά μαύρα (επαναλαμβάνω πως θεωρώ δεδομένο, καλόπιστα, ότι ελέγχονται ΚΑΙ αυτοί) !
    Οι παραλογισμοί, όμως, συνεχίζονται και στο διοικητικό σκέλος, των υποθέσεων αυτών, όχι μόνον στο ποινικό, αφού τα πρόστιμα στη συγκεκριμένη περίπτωση, έφτασαν στα 4 εκατομμύρια ευρώ...
   Δηλαδή το Κράτος, θέλει να αρπάξει, σχεδόν ΌΛΑ τα χρήματα, που έβγαλε κάποιος νόμιμα, ενώ για τους μιζαδόρους και τα λοιπά λαμόγια, που έβγαλαν κατάμαυρο χρήμα έξω, κάνει παζάρια, για να τους το "ασπρίσει", με συντελεστές, κάτω του 50%, με άλλα λόγια το αντίθετο, από ό,τι θα ήταν δίκαιο και λογικό !
    Επομένως, αν έπρεπε να στείλει κάποιος ένα μήνυμα, στους δικαστές μας, που λειτουργούσαν και λειτουργούν, ως εισπράκτορες του Κράτους (πλέον ΚΑΙ της τρόικα), θα ήταν πως "αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες", ψάξτε αλλού, για το που πήγαν τα λεφτά και πως θα μπορούσατε να πάρετε πίσω ό,τι έχει περισσέψει, για να γεμίσουν κάπως, τα άδεια και τρύπια κρατικά ταμεία...

ζουν ανάμεσά μας...

    Την Τετάρτη, 13.7, έβγαινε σε πλειστηριασμό το γνωστό και ιστορικό ξενοδοχείο Athens Ledra, στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, λόγω υψηλών χρεών και εκεί συνέβησαν καταστάσεις, που επιβεβαιώνουν ξανά το στίχο "ζήτω τα παράλογα, ζήτω η Ελλάς" !
  Μία χούφτα ανθρώπων (εδώ χρειάζεται σίγουρα ένα μεγάλο ερωτηματικό), που προφανώς έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα (και το πως έχει σίγουρα ενδιαφέρον), για να βρίσκονται εκεί, χωρίς να έχουν δουλειά, παρεμπόδισε τον πλειστηριασμό, με απειλές, συνθήματα και τραμπουκισμούς.
  Δεν θα ασχοληθώ με την εικόνα τους, εμφάνιση, ντύσιμο κλπ, για να μη με πουν "φασίστα", αλλά με τα λόγια και τις πράξεις τους.
  Φώναζαν το σύνθημα "κανένα σπίτι, σε χέρια τραπεζίτη", όταν το "σπίτι", τύχαινε να είναι μεγάλο ξενοδοχείο, με πολλά εκατομμύρια ευρώ χρέη και ιδιοκτήτης προφανώς, κάποιος κεφαλαιοκράτης-καπιταλιστής, όχι κανάς φουκαριάρης του μεροκάματου...
   Επιτέθηκαν φραστικά και σχεδόν χειροδίκησαν, εναντίον του προέδρου των επίσης μεροκαματιάρηδων εργαζομένων της επιχείρησης, απευθύνοντας μάλιστα το ερώτημα : "τι κάνεις εσύ εδώ ;" (το ίδιο γελοίο ερώτημα, που έκαναν και στην έδρα, προσπαθώντας να κατεβάσουν κάτω τους ανθρώπους, δικαστές, γραμματείς κλπ).
   Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ΟΎΤΕ αυτό, ότι οι εργαζόμενοι, που είναι απλήρωτοι, περιμένουν πως και πως, τον πλειστηριασμό, για να πάρουν τα δεδουλευμένα τους, ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος !
   Δεν το καταλαβαίνουν, γιατί προφανώς, ούτε έχουν εργαστεί ποτέ, αλλά και δεν έχουν μείνει και ποτέ απλήρωτοι (σίγουρα, κάποιος που το διαβάσει αυτό, από το εξωτερικό, θα αναρωτιέται πως είναι δυνατόν, αλλά είπαμε, μιλάμε για την Ελλάδα, για το κράτος-χαμαιτυπείο).
   Τελικά, με ποιανού το μέρος ήταν αυτοί ; τι επιδίωκαν ; Είμαι σίγουρος, πως ούτε οι ίδιοι ήξεραν που βρίσκονται και τι κάνουν, ήταν προφανές, ότι έχουν μπερδέψει την βούρτσα, με το ανδρικό μόριο.
    Αν είναι "ρομπέν των δασών" και νοιάζονται για τους φτωχούς και αδικημένους, γιατί επιτέθηκαν στους απλήρωτους εργαζόμενους και γιατί ματαίωσαν τον πλειστηριασμό, μιας επιχείρησης, όχι ενός "σπιτιού", από τον οποίο περίμεναν αυτοί να πληρωθούν ;
   ΟΙ ΜΌΝΟΙ που ήθελαν τη ματαίωση του πλειστηριασμού, είναι οι επίσης κεφαλαιοκράτες-καπιταλιστές, πιθανοί πλειοδότες, που θέλουν να αρπάξουν το ξενοδοχείο, σε όσο γίνεται πιο εξευτελιστική τιμή, αφού η τιμή πρώτης προσφοράς, μειώνεται, μετά από κάθε ματαίωση !
    Άρα, τίνος τα συμφέροντα εξυπηρέτησαν τελικά, αυτοί οι τραγέλαφοι "δον κιχώτες" ;
    Αλγεινή εντύπωση, προκαλεί το γεγονός, ότι έδρασαν ανενόχλητοι, ενώ μιλάμε εδώ για αυτεπάγγελτες εγκληματικές πράξεις, έστω πλημμεληματικού χαρακτήρα, ούτε Αστυνομία υπήρχε (έφτασε με καθυστέρηση, όταν ..εντοπίστηκε), ούτε συλλήψεις έγιναν, ούτε κανένας Εισαγγελέας παρενέβη...(φαντάζομαι θα είναι στις παραλίες).
     Οι συλλήψεις, θα μπορούσαν να γίνουν, με εισαγγελική εντολή και την επόμενη μέρα, αφού, αφενός οι φάτσες τους, έπαιζαν σε όλα τα δελτία ειδήσεων και αφετέρου, υποθέτω, ότι τους ξέρουν όλοι εκεί, στο Ειρηνοδικείο (δεν θα ήταν η πρώτη φορά, που έδιναν την παράστασή τους, από τα λεγόμενα του ρεπορτάζ), αφού πρέπει να είναι θαμώνες, αυτό το χόμπι έχουν βρει και το εξασκούν, εφόσον ο Νόμος δεν επιβάλλεται !
      Σίγουρα, τα "φρικιά" αυτά, δεν είναι τα μόνα, που ζουν ανάμεσά μας (υπάρχουν π.χ αυτοί που πιστεύουν ότι για όλα εδώ, φταίνε ...οι κακοί ξένοι και ένα σωρό άλλοι κατεστραμμένοι), ωστόσο, όταν παραβιάζουν το Νόμο, τόσο προκλητικά, θα πρέπει η Πολιτεία, να τους τραβάει το αυτάκι, να δίνει το παρών, αλλιώς δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχει τίποτα, ο καθένας θα μπαίνει και θα διακόπτει δημόσιες δικαστικές διαδικασίες, όποτε του καπνίσει, με το "έτσι θέλω".

μόνη μας ελπίδα, η ενεργοποίηση του "κόφτη"

    Αυτό, που για κάποιους φαντάζει ως εφιάλτης, για κάποιους άλλους, φαίνεται σαν να είναι η μοναδική σωτηρία.
  Μιλάμε για τον περιβόητο δημοσιονομικό "κόφτη", στο άκουσμα του οποίου, πολλοί τους κόβεται η ανάσα ή το αίμα και ο οποίος έχει προβλεφθεί να ενεργοποιηθεί, ...μόλις 7 χρόνια, αργότερα, από τότε, που έπρεπε να είχε τεθεί σε εφαρμογή (σε αυτές τις περιπτώσεις, βέβαια, ισχύει το "κάλλιο αργά, παρά ..αργότερα") !
  Μετά από 7 χρόνια Μνημονίων, λοιπόν, οι μισθοί στο Δημόσιο εξακολουθούν να είναι αδικαιολόγητα υψηλοί και σκανδαλωδώς υψηλότεροι, από τους αντίστοιχους, στον ιδιωτικό τομέα.
  Για να μην θεωρηθούμε εμπαθείς και πως τα ισοπεδώνουμε όλα, υπάρχουν και ορισμένοι Δ.Υ, που αξίζουν και τιμούν τα λεφτά, που παίρνουν, ωστόσο επίσης ΌΛΟΙ γνωρίζουν, ακόμα και οι ίδιοι, πως ορισμένοι παίρνουν πολύ παραπάνω και άλλοι, δεν θα έπρεπε να παίρνουν τίποτα...
  Ο δημοσιονομικός κόφτης, έχει σχεδιαστεί, για να κλείσει η ψαλίδα και να αμβλυνθεί κάπως η συνεχιζόμενη, επί μακρόν, αδικία, ωστόσο δεν είναι βέβαιο ότι θα ενεργοποιηθεί κιόλας και ήδη έχουν ξεκινήσει "τα όργανα".
   Όπως όλες οι Μνημονιακές κυβερνήσεις, από το 2010 έως σήμερα, έτσι και αυτή, θα ψάξει, λέει, να βρει ισοδύναμα, ώστε να μην μπει ο κόφτης.
   Με άλλα, απλά λόγια, θα συνεχίσει και μάλιστα θα εντείνει, την άγρια, ληστρική, κτηνώδη και απάνθρωπη υπερφορολόγηση, προκειμένου να μην δυσαρεστήσει και χάσει τους πελάτες-ψηφοφόρους (αν και μάλλον τους έχει χάσει ήδη) !
    Θα συνεχίσουν να φορολογούν ανύπαρκτα και τεκμαρτά εισοδήματα, χωράφια με πέτρες, θα βάζουν συνέχεια νέα χαράτσια, επί εξαθλιωμένων και βίαια φτωχοποιημένων φορολογούμενων, που σε πολλές περιπτώσεις, δεν είχαν ούτε την παραμικρή ευθύνη, για την χρεοκοπία της χώρας, για να μην θίξουν αυτούς, που θεωρούν ψηφοφόρους (και το δηλώνουν μάλιστα κυνικά, ότι ξεσκίζουμε όσους δεν μας ψήφισαν).
   Από την αρχή των Μνημονίων, με την επιδοκιμασία ή την ανοχή ("στραβά μάτια") των δανειστών, το ίδιο είναι, έχουν γίνει φοβερά εγκλήματα (που αγγίζουν τα όρια εκείνων, κατά της ανθρωπότητας) : αντί να κόβουν δαπάνες, επιλέγουν να ληστεύουν και να εξαθλιώνουν τους πολίτες (β' κατηγορίας).
   Πρόσφατα ο Μάρδας π.χ δήλωσε ότι οι πρόωρες συντάξεις, έπρεπε να είχαν κοπεί, από το 2010, όχι τώρα...Και τι μας το λες, ρε μεγάλε ; Για να σου πούμε "μπράβο" ; Τότε, που ήσουν ; Γιατί δεν το έλεγες τότε και εσύ και οι άλλοι ;
  Αντί να ληφθούν ριζικά μέτρα, από την αρχή, έδωσαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόωρες συντάξεις, έδωσαν τεράστια εφάπαξ κλπ, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, άρχισε να καταλαβαίνει τι σημαίνει χρεοκοπία και κρίση, μετά το 2012, μέχρι τότε ζούσαν σε άλλον κόσμο, σε αυτόν, όπου το χρεοκοπημένο, αλλά "γενναιόδωρο" ελληνικό κράτος, μοιράζει λεφτά, με το τσουβάλι.
    Με άλλα λόγια, εντός Μνημονίων, δημιουργήθηκαν νέα βάρη και νέα χρέη, σαν να μην έφταναν τα προηγούμενα και κλήθηκαν να τα πληρώσουν αθώοι, αυτού του "αίματος", ως πρόβατα επί σφαγή !
   Αυτός, προφανώς, είναι και ο λόγος, που όλες οι χώρες, πλην Ελλάδας, βγήκαν από τα Μνημόνια, είναι σαφές ότι εδώ κάτι έγινε και γίνεται λάθος, άλλη εξήγηση δεν υπάρχει και είναι απλή.
   Αν τολμήσει η κυβέρνηση, αυτή ή η επόμενη, να επιλέξει, αντί για ενεργοποίηση του κόφτη (που πρέπει να μπει βαθιά και ...να πονέσει, αλλιώς δεν θα έχει νόημα), τα "ισοδύναμα", νομίζω ότι και ο λαός, αυτοί, που θα κληθούν να πληρώσουν τα ισοδύναμα, πρέπει να δράσουν ανάλογα, επιτέλους, γιατί έχει και η υπομονή τα όριά της...
   Δεν μπορεί τα πάσης φύσεως τρωκτικά, του δημόσιου χρήματος, να ζουν εσαεί στην πλάτη μας, να ρουφάν το αίμα μας, πως θα γίνει ; Κάποια στιγμή, ο κόμπος φτάνει στο χτένι !
    

αθλιότητες δίχως τέλος

    Το είπαν και το έκαναν τελικά, κάποιοι εγκέφαλοι, που, όπως φαίνεται, δεν λειτουργούν και τόσο καλά και έτσι χθες δημοσιεύτηκε λίστα με τους (μεγάλο)οφειλέτες του Δημοσίου !
  Ήλπιζα ότι θα επικρατήσει η λογική και δεν θα προχωρήσουν σε αυτό το ανοσιούργημα, ωστόσο, ως γνωστόν, Λογική και ελληνικό Δημόσιο, είναι έννοιες παράλληλες, που δεν θα συναντηθούν ποτέ...
  Καταρχήν, επειδή μιλάμε για προσωπικά δεδομένα, πρέπει να ερευνηθεί, αν υπήρχε σχετική άδεια, από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, πριν την δημοσίευσή τους και σε οποιοδήποτε άλλο, πολιτισμένο, Κράτος του κόσμου, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, θα είχε ήδη ζητήσει κατ' επείγουσα έρευνα επ' αυτού.
 Από άποψη σκοπιμότητας, πάντως, είναι εντελώς ηλίθιο : η απειλή της δημοσίευσης, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μέσο πίεσης, μπορεί να μιλούσαμε για μαφιόζικο τρόπο παράνομης εκβίασης, αλλά ίσως είχε κάποια αποτελέσματα.
  Η ίδια η δημοσίευση, όμως, δεν προσφέρει πλέον τίποτα, διότι ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται, αφού το κακό έγινε, τι έχει πλέον να φοβηθεί ο οφειλέτης, αφού τον έβγαλαν ήδη στα μανταλάκια ;
   Μήπως, αν πάει και πληρώσει τώρα, θα αλλάξει κάτι ; Αφού η ζημιά έγινε, ακόμα και αν πληρώσει η ρετσινιά του φοροφυγά, δεν θα φύγει, οπότε δεν υπάρχει κανένα κίνητρο πληρωμής, μάλλον το αντίθετο.
   Η αθλιότητα όμως μεγαλώνει, όταν βλέπει κανείς, ποιους περιλαμβάνουν οι δύο λίστες : καταρχάς, στα φυσικά πρόσωπα, όπου φιγουράρουν και αρκετοί, που έχουν εγκαταλείψει το μάταιο ετούτο κόσμο, αλλά φαίνεται πως το ελληνικό Δημόσιο, θα τους κυνηγάει εσαεί, δεν θα αφήσει τις ψυχές τους, να αναπαυτούν...
   Με τον θάνατο, τα όποια (χρηματικά) χρέη, παύουν και μόνον αν οι κληρονόμοι αποδεχτούν την κληρονομιά του μακαρίτη, μπορείς να τους κυνηγήσεις.
   Επίσης, στη λίστα των φυσικών προσώπων, φιγουράρουν και αλλοδαποί, που είτε ήταν αχυράνθρωποι άλλων, είτε τώρα μένουν στο εξωτερικό και δεν πρόκειται να βρεθούν ποτέ, άλλοι, που έχουν πτωχεύσει και "ουκ αν λάβοις, παρά του μη έχοντος" κ.ο.κ.
    Τέλος, προβλήματα ίσως δημιουργεί και ο τρόπος δημοσιοποίησης, διότι ναι μεν ο ΑΦΜ είναι μοναδικός, ωστόσο αυτόν δεν τον ξέρουν συνήθως τρίτοι, οι οποίοι όμως κοιτώντας το ονοματεπώνυμο και το πατρώνυμο, μπορεί να τον περάσουν για άλλον, αν υπάρχει ..συνωνυμία !
   Τα ίδια και στη λίστα των νομικών προσώπων : περιλαμβάνονται εταιρίες, που έχουν πτωχεύσει και προφανώς η φορολογική Διοίκηση, αγνοεί βασικές έννοιες.
   Μήπως έχουν την απαίτηση η πτωχευμένη εταιρία, που δεν λειτουργεί πλέον και δεν έχει έσοδα, να βρει λεφτά, για να πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο, επειδή δημοσίευσαν την επωνυμία της ; (!)
    Από την στιγμή, που πτώχευσε, η διαδικασία ικανοποίησης των πιστωτών, γίνεται όπως προβλέπει το πτωχευτικό Δίκαιο, δηλαδή τι θέλουν ; Να παρακαμφθεί ο Νόμος, για να εξοφληθεί το Δημόσιο ; Από που, αν δεν έχει επαρκές ενεργητικό, προς εκποίηση, η πτωχή εταιρία ;
    Ιδιαίτερη μνεία "αξίζει" στην πρώην κρατική, Ολυμπιακή Αεροπορία, που φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των μεγάλο-οφειλετών, η ιδιωτικοποίηση της οποίας, θα πρέπει να διδάσκεται στα διεθνή Πανεπιστήμια, ως παράδειγμα προς αποφυγή (ή ως ανέκδοτο).
    Είναι σαφές, ότι από τις λίστες αυτές, ελάχιστα ποσά, είναι ακόμα εισπράξιμα και η δημοσιοποίησή τους, δεν έκανε κανέναν σοφότερο.
    Αλήθεια, γιατί δεν δημοσίευσαν τα ονόματα ΌΛΩΝ των οφειλετών, ακόμα και αυτών, που χρωστούν 10 ευρώ π.χ σε Δ.Ο.Υ, αυτά είναι περισσότερο εισπράξιμα και ως γνωστόν "φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι" ή "μάζευε και ας είναι και ρώγες", τα μικροποσά αθροιζόμενα, βγάζουν κάποια δις ευρώ.
    Οι αθλιότητες, όμως, που αναδύονται από τις λίστες αυτές, δεν σταματούν εδώ : υπάρχει η στήλη "συνεισπραττόμενα", που αφορούν τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις, επί της βασικής και πραγματικής οφειλής και συχνά είναι ίσα ή και μεγαλύτερα, από την πραγματική οφειλή (...ακόμα και οι τοκογλύφοι, θα κοκκίνιζαν από ντροπή, μπροστά στις μεθόδους του ελληνικού Δημοσίου) !
    Η αθλιότητα, όμως γιγαντώνεται, από το γεγονός, ότι το ελληνικό Δημόσιο, που δημοσιοποίησε αυτές τις λίστες, χρωστάει το ίδιο πάνω από 7 δις ευρώ, σε ιδιώτες...
    Έτσι, όλοι εμείς, που περιμένουμε χρήματα από το Δημόσιο, εδώ και πολλούς μήνες ή χρόνια, θέλουμε να δούμε και τη λίστα, με ΌΛΟΥΣ τους φορείς του Δημοσίου, που χρωστάνε χρήματα, σε ιδιώτες, πόσα και για πόσο καιρό !
    Και φυσικά εκεί δεν θα υπάρχουν "συνεισπραττόμενα", το Κράτος, εν ευρεία έννοια, μπορεί να σε πληρώσει, όποτε θέλει, ακόμα και μετά από 10 χρόνια και όχι μόνον δεν πληρώνει τόκους και προσαυξήσεις, αλλά δίνει και λιγότερα, με "έτσι θέλω"...
     Είναι δε χαρακτηριστικό, του κωλοχανείου, στο οποίο ζούμε, ότι στις λίστες των εταιριών, που χρωστούν, περιλαμβάνονται και εταιρίες, που έχουν να παίρνουν σημαντικά ποσά, από εκτελεσθέντα έργα, προμήθειες, δικαστικές αποφάσεις κλπ και οι οποίες καταστράφηκαν και έφτασαν να χρωστούν, εξ αιτίας αυτού του λόγου, της αφερεγγυότητας του ελληνικού Δημοσίου !
    Εκεί όμως, δεν υπάρχει ούτε Δικαιοσύνη, ούτε Εισαγγελέας, να ψάξει, γιατί και πως δημιουργήθηκαν αυτές οι οφειλές, που κατέστρεψαν τόσους και τόσους, άμεσα και έμμεσα (π.χ εργαζόμενους σε αυτές τις εταιρίες), αν υπήρχαν ή υπάρχουν τα χρήματα, γιατί δεν δίνονται ή αν δίνονται για άλλους σκοπούς (π.χ για να μπορεί ο Καρανίκας να κερνάει σοκολατάκια πολυτελείας, στη Βουλή, για τα γενέθλιά του).
  

η κρίση ως κρησάρα

      Η κρησάρα, χρησιμοποιείται στα χωριά, για να κοσκινίζεται το αλεύρι και όχι μόνον, είναι εργαλείο με μικρές τρύπες, με επιθυμητή διάμετρο, ώστε να περνάει από αυτήν, μόνον ό,τι έχουμε επιλέξει και ό,τι δεν χωράει, να μένει εκτός.
  Κάπως έτσι λειτουργεί και η κρίση, σε όλα τα επίπεδα, κάνει ένα αναγκαίο, συχνά, ξεκαθάρισμα, όπου τα περιττά μένουν εκτός και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι καλό.
   Βέβαια, σε μια χώρα, που καταστρεφόταν συστηματικά και συνεχώς, από το 1981 έως σήμερα, το κοσκίνισμα, είναι, λογικά, μια αργή και χρονοβόρα διαδικασία, εξ ού και ο λόγος, που η Ελλάδα αργεί να βγει από κρίσεις και μνημόνια, σε αντίθεση με άλλες χώρες.
   Έχουν γίνει αρκετά ξεκαθαρίσματα, τα τελευταία χρόνια, μετά την χρεοκοπία του 2010, ωστόσο είναι πάρα πολλά ακόμα, αυτά που μένει να γίνουν, ώστε το αλεύρι να είναι καθαρό και έτοιμο προς χρήση.
    Συντεχνίες και κατεστημένα συμφέροντα, αρνούνται να ξεβολευτούν και να μπουν στην κρησάρα : χαρακτηριστικό εδώ παράδειγμα, για μένα, είναι οι φαρμακοποιοί, που αντιδρούν στο αναγκαίο άνοιγμα του επαγγέλματός τους.
    Ένα θετικό της κρίσης, είναι πως αλλάζει, αργά, αλλά σταδιακά και η Νομολογία των δικαστηρίων μας, σε αρκετά θέματα, προς πιο λογικές και υπεύθυνες επιλογές.
    Έτσι π.χ έστω και κατόπιν εορτής, το ΣτΕ πρόσφατα κήρυξε παράνομη την συνεχιζόμενη επί μακρόν, αποχή των δικηγόρων, η οποία, όπως είχα ήδη αναφέρει, είχε χάσει κάθε νομιμοποίηση, εφόσον δεν ήταν αποτέλεσμα συλλογικής-δημοκρατικής απόφασης.
    Για εμάς, σε αντίθεση ίσως με αυτούς, που αποφάσιζαν με ευκολία τόσα χρόνια τις αποχές, η δικηγορία είναι μέσο βιοπορισμού και όχι χόμπι ή δημόσιες σχέσεις και το να μην σε αφήνουν να δουλέψεις, είναι καταστροφικό.
    Παράλληλα, θεωρώ, ότι με την κρίση, το τέλος των μερισμάτων του Συλλόγου κλπ, θα έχει αρχίσει να γίνεται και το αναγκαίο ξεκαθάρισμα στο μητρώο των δικηγόρων, ώστε να παραμείνουν, μόνον όσοι ασκούν πραγματικά δικηγορικές πράξεις και δεν περιμένουν το μέρισμα ή ...τις εκλογές, για ένα έξτρα εισόδημα.
    Οι αποφάσεις των δικαστηρίων, επίσης, τείνουν να γίνουν πιο προσεκτικές, σε ό,τι αφορά τη δημόσια περιουσία και το δημόσιο συμφέρον, στον περιορισμό μη αναγκαίων δαπανών και της σπατάλης, εν γένει, στον σεβασμό στα χρήματα του φορολογούμενου, ό,τι δεν γινόταν δηλαδή στα προηγούμενα χρόνια, της επίπλαστης ευδαιμονίας των δανεικών.
    Για την κρίση, γενικά, ισχύει απόλυτα το "ουδέν κακό αμιγές καλού", αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι αυτό, που ζούσαμε τα προηγούμενα χρόνια, ήταν το "καλό" και αυτό, που ζούμε τώρα, το "κακό"...
      Σε κάθε περίπτωση, από μία πιο φιλοσοφική άποψη, χρήσιμη και διδακτική είναι εδώ, μία Κινέζικη παροιμία-ιστορία : σε κάποιο χωριό, κάποιος είχε ένα πολύ όμορφο άλογο.
    Μια μέρα το άλογο, λύθηκε και εξαφανίστηκε, οπότε οι χωρικοί συλλυπούνταν τον ιδιοκτήτη, λέγοντας "είσαι άτυχος" και εκείνος απαντούσε "ίσως".
    Μετά από μέρες, το άλογο επέστρεψε, αλλά όχι μόνο του, μαζί με ένα άλλο, ωραίο, αλλά πιο άγριο άλογο, οπότε οι χωρικοί τώρα, του έλεγαν "είσαι τυχερός" και εκείνος απαντούσε πάλι "ίσως".
    Κάποια στιγμή, ο γιος του ιδιοκτήτη του αλόγου, στην προσπάθειά του, να εξημερώσει κάπως το άγριο άλογο, έπεσε και έσπασε τα πόδια του, οπότε οι χωρικοί και πάλι τον συλλυπούνταν και έλεγαν "είσαι άτυχος" και αυτός και πάλι απαντούσε "ίσως".
    Μετά από λίγο, ξέσπασε πόλεμος και κηρύχθηκε επιστράτευση, αλλά ο γιος του ιδιοκτήτη δεν πήγε, επειδή είχε τραυματιστεί, από την πτώση.
     Είναι φανερό, πως κάτι, που σήμερα, φαντάζει ως αρνητικό, μπορεί στο μέλλον να αποδειχθεί θετικό και αντίστροφα, αυτό προφανώς είναι και το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας αυτής.

γελάμε, απλά γελάμε

      Σήμερα, πριν αρχίσει η πολυαναμενόμενη Δίκη, στο ΣτΕ, για τις τηλεοπτικές άδειες, ο Πρόεδρός του, σε μία πρωτοφανή, για τα δικαστικά χρονικά, κίνηση, αποφάσισε να "μαλώσει" τον έναν από τους 2 διαδίκους και να πουλήσει τσαμπουκά, ο ίδιος !
   Να υποθέσουμε μήπως, ότι ..έχουν βγάλει ήδη και την απόφαση, που θα κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, με αυτή την άσκοπη, αχρείαστη και αψυχολόγητη δήλωση ;
  Η δήλωση, πως οι Δικαστές, είναι ανεξάρτητοι, δεν εκβιάζονται, δεν τρομοκρατούνται κλπ, ίσως προκάλεσε ενθουσιασμό, στις τάξεις τους, εμείς όμως, απλά γελάμε...
   Είναι αλήθεια, πως τα κανάλια, μέσα από τις συχνότητές τους, τις προηγούμενες ημέρες, έκαναν χρήση των μέσων τους, για να αναδείξουν ότι έχουν δίκιο, σε αυτή την υπόθεση και είναι εύλογο, δεν ξέρω βέβαια, αν έφτασαν στα επίπεδα "εκφοβισμού", στα οποία αναφέρθηκε ο Πρόεδρος.
    Αυτό που ξέρουμε όμως, ακούμε και βιώνουμε, όμως, είναι οι αποφάσεις του ΣτΕ, όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά μέσα στα τελευταία έτη της χρεοκοπίας και των Μνημονίων, πόσο ...ανεπηρέαστες και αδέκαστες υπήρξαν.
    Γιατί, στα λόγια, ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ό,τι θέλει, οι πράξεις, είναι αυτές, που αποδεικνύουν το ποιόν του, το πόσο ανεξάρτητος είναι, απέναντι στους διαδίκους.
    Το ΣτΕ και γενικά τα διοικητικά Δικαστήρια, έχουν την ιδιαιτερότητα, πως ο ένας διάδικος, είναι πάντα κάποιος κρατικός φορέας ή το ίδιο το Κράτος, με άλλα λόγια, ο εργοδότης τους, αυτός, που πληρώνει κάθε μήνα, τον παχυλό μισθό τους.
   Αυτό, εξ ορισμού και από μόνο του, ακυρώνει τις όποιες τάσεις ανεξαρτησίας, κανένας και πουθενά, δεν μπορεί να πηγαίνει κόντρα, σε αυτόν, που τον συντηρεί, που τον διόρισε κλπ.
   Αν δούμε τις αποφάσεις του ΣτΕ, στα χρόνια των Μνημονίων, θα τις κατατάσσαμε , εύκολα, σε δύο μεγάλες κατηγορίες : σε όσες έκριναν σταθερά, νόμιμα και συνταγματικά, όλα τα παράνομα και φορομπηχτικά χαράτσια, που έχουν επιβληθεί από το 2010 έως σήμερα (είπαμε, αν δεν έχει έσοδα το Κράτος, δεν θα μπορεί να πληρώσει και τους Δικαστές) και σε όσες έκριναν παράνομες, ΜΟΝΟΝ τις περικοπές, που άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν τους ίδιους, τους Δικαστές (εδώ πάλι γελάμε).
   Επί της ουσίας τώρα, της προκειμένης υπόθεσης, δεν χρειάζεται να είσαι Συνταγματολόγος, για να αντιληφθείς, πως ο Νόμος Παππά, για τις τηλεοπτικές άδειες, δεν είναι σύμφωνος με το Σύνταγμα, για πολλούς μάλιστα λόγους (και το ξέρουν και οι ίδιοι, που τον σκαρφίστηκαν) !
    Παρά την άκομψη και αχρείαστη αυτή παρέμβαση του Προέδρου του ΣτΕ, θα τολμήσω την πρόβλεψη, πως τελικά ο Νόμος Παππά, θα ακυρωθεί, τα κανάλια, θα δικαιωθούν, διότι πρόκειται για καραμπινάτες αντισυνταγματικότητες...
   Αυτό μάλιστα θα είναι καλό, για όλους, για την κυβέρνηση και για τους Δικαστές, αφού οι 4 άδειες, ...θα γίνουν 44 και έτσι θα έχει μεγαλύτερα έσοδα το Κράτος, που τόσο ανάγκη τα έχει (και είναι ηλίθιο, ότι περιόρισε τόσο τον αριθμό των αδειών, από αυτή την άποψη).
    Σε κανένα μέρος του κόσμου, με εξαίρεση ίσως την Β. Κορέα, δεν αποφασίζει απευθείας ο Υπουργός, πόσα και ποια κανάλια θα πάρουν άδεια εκπομπής !
    Εμείς ως τηλεθεατές, θέλουμε να έχουμε πολλά κανάλια και πολλές επιλογές, διότι αυτή την στιγμή, έχουμε λίγα και όχι ενδιαφέροντα (μάλιστα παρότι οι 3 πρώτες θέσεις στο τηλεκοντρόλ, καταλαμβάνονται από τα 3 κρατικά κανάλια, που χρυσοπληρώνουμε, το ζάπινγκ, ξεκινάει από τη θέση 4, ούτε για ζάπινγκ δεν κάνουν τα κρατικά).
    Από εκεί και μετά, οι φόβοι του Παππά και των άλλων, είναι αδικαιολόγητοι, διότι η τηλεοπτική αγορά θα ρυθμίζεται, είτε μόνη της, από την προτίμηση των τηλεθεατών, δηλαδή, είτε από την υπάρχουσα ανεξάρτητη Αρχή, όχι από έναν Παπ(π)ά...

Για ποια φοροδιαφυγή, μιλάνε ;

     Μία από τις πιο πιπιλισμένες "καραμέλες", των πάσης φύσεως και είδους, μισθωτών και συνταξιούχων, είναι και η περιβόητη φοροδιαφυγή, εκ μέρους ελεύθερων επαγγελματιών, η οποία παρουσιάζεται, περίπου, ως αιτία όλων των δεινών.
   Αν κάποτε αυτό το παραμύθι, ήταν διασκεδαστικό, πλέον, δεν έχει καθόλου πλάκα και πρέπει να σταματήσει να λέγεται, διότι ο "Δράκος" δεν βρίσκεται στο παραμύθι, αλλά στην πραγματικότητα...
   Όσοι τα λένε αυτά, αφενός αγνοούν την Αλήθεια, κυρίως στα χρόνια των Μνημονίων και αφετέρου, εθελοτυφλούν, μπροστά στην φοροδιαφυγή, που διαπράττουν οι ίδιοι, βάσει Νόμου !
   Και όμως, στην Ελλάδα, η μεγαλύτερη φοροδιαφυγή, συμβαίνει, "νόμιμα", είναι επισήμως θεσμοθετημένη, από Νόμους-εκτρώματα-προεκλογικά ρουσφέτια, που ευνοούν μονίμως τους ίδιους, σε βάρος κάποιων άλλων (που δεν θεωρούνται ψηφοφόροι τους).
    Πόσο ελεεινό και τρισάθλιο, είναι π.χ να βγαίνει βουλευτής ή Υπουργός και να στηλιτεύει την φοροδιαφυγή, όταν οι δικές τους, εξωπραγματικά υψηλές, αποδοχές, είναι αφορολόγητες, στο 75%, στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτών ;
    Τις προάλλες, έτυχε να πέσει στα χέρια μου, εκκαθαριστικό σημείωμα άγαμου Δ.Υ, με εισόδημα λίγο κάτω από 13.000 ευρώ και ήταν μηδενικό...
     Βάλτε κάτω, τώρα και υπολογίστε τι θα πλήρωνε, αν ήταν ελεύθερος επαγγελματίας : φόρο, από το πρώτο ευρώ, με συντελεστή 22% (αν δεν κάνω λάθος, τόσο είναι σήμερα), 100% προκαταβολή φόρου, για το επόμενο έτος (που κανείς δεν ξέρει αν θα ζει) και φυσικά 650 ευρώ, ως τέλος επιτηδεύματος, με άλλα λόγια, σχεδόν τα μισά !
     Το ελεεινό και πολλαπλά παράνομο αυτό χαράτσι, θα το πλήρωνε, ακόμα και αν είχε ζημιά, ακόμα και αν τα έσοδά του, ήταν λιγότερα, από τα έξοδα ή αν δεν είχε καθόλου έσοδα (!), το ελάχιστο ποσόν φόρου, είναι 650 ευρώ, για όποιον ...θέλει να είναι ελεύθερος επαγγελματίας, στην Ελλάδα, ακόμα και αν δεν ασκεί τώρα το επάγγελμα και δεν έχει καθόλου έσοδα !
     Προσοχή : αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2016, σε μία δήθεν δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα, όχι στην Β. Κορέα και ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, είναι κάτι που βιώνουμε, δεν είναι κάτι θεωρητικό ή υποθετικό.
     Την ίδια στιγμή, που ο "φοροφυγάς" ελεύθερος επαγγελματίας, δεν έχει αφορολόγητο και ξεκινάει κάθε έτος, με 650 ευρώ φόρο, μίνιμουμ, οι κατήγοροί του, που ζουν από τα έτοιμα, απολαμβάνουν αφορολόγητα, φοροαπαλλαγές, πρόωρες συντάξεις, "πλασματικά χρόνια" και χιλιάδες άλλες ρουσφετολογικές, άδικες και αντισυνταγματικές "ευκολίες".
     Οι δημοσιοκάφροι, αντί να αναδεικνύουν και να στηλιτεύουν αυτές τις αδικίες και την ζοφερή πραγματικότητα για κάποιους, που θεωρούνται πολίτες β' κατηγορίας, βγαίνουν με τίτλους, όπως "σοκ", για να μας πουν, ότι κάποιοι μισθωτοί και συνταξιούχοι, θα πληρώσουν, για πρώτη φορά στην ζωή τους, 50 ή 100 ευρώ φόρο !
     Αν δεν διευρυνθεί η φορολογική βάση, αν δεν υπάρξει φορολογική και όχι μόνον Δικαιοσύνη, με εξίσωση όμοιων καταστάσεων και παράλληλη κατάργηση αδικαιολόγητων φοροαπαλλαγών, αλλά και παράνομων χαρατσιών, δεν θα υπάρξει φως στο τούνελ.
     Ή θα πληρώνουν όλοι ή κανένας, η φοροδιαφυγή, των πελατών-ψηφοφόρων, βάσει Νόμων, πρέπει να τελειώνει, κάποια στιγμή, εμείς τόσα χρόνια, σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα, βάζουμε πλάτη και πληρώνουμε τα σπασμένα κάποιων άλλων, με χαράτσια και αντισυνταγματικούς Νόμους, που υποτίθεται πως θα είχαν προσωρινό και έκτακτο χαρακτήρα, αλλά τείνουν να μονιμοποιηθούν, υπό την ανοχή και των Διχαστών.
    Στο παραπάνω παράδειγμα π.χ τι θα πάθαινε ο Δ.Υ αν πλήρωνε 500 ευρώ φόρο ; Πως αλλιώς, θα μειωθούν τα δυσβάστακτα βάρη των άλλων (ακόμα και των ανέργων, που φορολογούνται βάσει τεκμηρίων) ; Και σε τελική ανάλυση, πότε θα βγούμε από τα Μνημόνια και πότε θα μειωθεί το δημόσιο χρέος (που παραμένει σχεδόν σταθερό στα 320 περίπου δις ευρώ), αν δεν πληρώνουν όλοι ;

το μπουρδέλο έχει οργάνωση

     Αυτή, ως γνωστόν, είναι η απάντηση στο συχνό ερώτημα "σε τι διαφέρει το ελληνικό Κράτος, από ένα μπουρδέλο" !
  Απεδείχθη περίτρανα και ξανά, χθες, από την ελεεινή στάση του Δημοσίου, στη Δίκη, αναφορικά με το αίτημα προσωρινής προστασίας, της εταιρίας "Μαρινόπουλος", ενόψει ένταξης στο άρθρο 99, αλλά και από όσα επακολούθησαν.
  Το Δημόσιο, λοιπόν, είπε όχι, στην προσωρινή προστασία, διακινδυνεύοντας να προκληθεί "ατύχημα", από το οποίο θα έχαναν την δουλειά τους, 13.000 άνθρωποι άμεσα και πολύ περισσότεροι έμμεσα (όσοι εργάζονται στους προμηθευτές) !
  Είπε όχι, έχοντας απαίτηση 50 εκατομμυρίων, σε σύνολο χρεών κοντά στα 2 δις ευρώ, ήτοι το 1/40 των οφειλών (ενδεικτικό του μπάχαλου, είναι ότι οι ίδιοι διέρρεαν ψευδώς, ότι τα χρέη της Μαρινόπουλος, προς το Δημόσιο, είναι 500 εκατομμύρια, έβαζαν ένα μηδενικό παραπάνω...)
   Ευτυχώς, που τα Δικαστήρια δεν ψαρώνουν πλέον, από τα καμώματα και τις ηλιθιότητες του Δημοσίου και παίρνουν πιο λογικές αποφάσεις, μακριά από αντιλήψεις του τύπου "οι εργαζόμενοι στο Μαρινόπουλο και τους προμηθευτές του, δεν είναι ψηφοφόροι μας, οπότε ας κόψουν το λαιμό τους".
   Το αληθινό πανηγύρι όμως, ξεκινάει, όταν προσπαθεί κανείς, να καταλάβει ΓΙΑΤΙ, το Δημόσιο είχε αυτή τη στάση στη Δίκη, ερώτημα, στο οποίο ούτε οι ίδιοι είχαν απάντηση, εξ ού και η διαφορά τους, από ένα χαμαιτυπείο.
   Αρχικά, διέρρευσε πως το μέγαρο Μαξίμου, είναι "οργισμένο" από την στάση του ΝΣΚ, το οποίο όμως, αργότερα έσπευσε να "αδειάσει" την κυβέρνηση, λέγοντας ότι αυτές τις εντολές πήραμε, από το Υπουργείο Οικονομικών (οπότε κάποιος, μάλλον υποκρίνεται) !
   Έτσι, δημιουργούνται κάποια επιπλέον ερωτήματα : πρώτον, πως γίνεται αυτοί, που πληρώνονται (καλά) από το Κράτος, για να το συμβουλεύουν, ζητάνε οι ίδιοι συμβουλές και οδηγίες, από το Κράτος, για το πως θα κάνουν την δουλειά τους, με άλλα λόγια, ποιος συμβουλεύει ποιον...
   Δεύτερον και αν ισχύει (και είναι πιο τραγικό ακόμα), ακούστηκε πως το ΝΣΚ έδρασε έτσι, υπακούοντας σε εγκύκλιο του αποπεμφθέντος, από την προηγούμενη κυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων, Χάρη Θεοχάρη !
   Οπότε έτσι εγείρεται και το ερώτημα, τι νομική ισχύ και δεσμευτικότητα, μπορεί να έχει για τους δικηγόρους του ΝΣΚ, μία απλή εγκύκλιος, ενός τοποθετημένου, από άλλη, προηγούμενη κυβέρνηση, ποιος κυβερνάει δηλαδή, σε τελική ανάλυση...
    Σε κάθε περίπτωση, είναι θλιβερό, τουλάχιστον, ένας δικηγόρος, να αποφασίζει και να παίρνει θέση, όχι με βάση τις όποιες γνώσεις του και την κοινή λογική, αλλά καθ' υπόδειξη διοικητικών υπαλλήλων, να ενεργεί ως κοινός δημόσιος υπάλληλος, που φοβάται την σκιά του και δεν κάνει τίποτα, αν δεν έχει έγκριση άνωθεν (οι ίδιοι βέβαια, αν τους ρωτήσεις, θα σου πουν "εμείς δεν είμαστε υπάλληλοι, είμαστε ανεξάρτητοι", σε τέτοια πλάνη ζουν) !
    Σημασία έχει πάντως, ότι στο τέλος όλα πήγαν καλά (έστω και αν υπήρξαν αστερίσκοι στην προσωρινή προστασία, δεν δόθηκε πλήρης), διότι φαίνεται πως σιγά σιγά, αρχίζουν οι περισσότεροι να συνειδητοποιούν αυτό, που έχω πει, εδώ και χρόνια : πως μία εταιρία, έχει αξία, μόνον εφόσον λειτουργεί και έχει έσοδα, αν κλείσει, είναι λιγότερο πιθανόν, να ικανοποιηθούν και οι πιστωτές της...
    Η ρίζα του κακού, νομίζω πως είναι το περιβόητο "προνόμιο ικανοποίησης" του Δημοσίου, σε περίπτωση πλειστηριασμών, αυτό έδωσε την "άνεση" στο ΝΣΚ, να παίξει με τις ζωές και τις τύχες χιλιάδων ανθρώπων, με τόσο προκλητικό και ελεεινό τρόπο.
    Προνόμιο, το οποίο ίσως χρήζει επανεξέτασης, από άποψη συνταγματικότητας, διότι αυτό είχε κάποιο πιθανό νόημα, όταν το Κράτος παρείχε υπηρεσίες στον πολίτη, στο σημερινό καθεστώς της χρεοκοπίας, όπου τα Νοσοκομεία ζητάνε από τους ασθενείς, να φέρουν γάζες και επιδέσμους, δε νομίζω πως έχει λόγο ύπαρξης...
     

και τυφλή και όχι

    Όλοι έχουμε στο μυαλό μας, το αγαλματίδιο μιας κοπέλας, με δεμένα τα μάτια, που κρατάει μια ζυγαριά και συμβολίζει τη Δικαιοσύνη, που ονομάζεται "τυφλή", επειδή οφείλει να κρίνει με βάση το γράμμα και το πνεύμα του Νόμου και όχι με βάση ποιον έχει απέναντί της (ιδανικά, τουλάχιστον).
  Πηγαίνοντας, καθημερινά, στο γραφείο, περνάω από ένα σημείο, που φυλάσσεται αυστηρά, από αρκετούς αστυνομικούς, με πολιτικά, αλλά δεν ήμουν σίγουρος, ποιον φυλάνε (έφτασα σε σημείο να ρωτήσω, μάλιστα, ....χωρίς φυσικά να πάρω απάντηση).
   Εντωμεταξύ, ένας φίλος αστυνομικός, μου είχε πει, πως είναι μάλλον ο Σταύρος Ψυχάρης και φαίνεται πως είχε δίκιο, γιατί πρόσφατα τον είδα, στο σημείο εκείνο.
   Τον είδα ωστόσο και έπαθα ένα σχετικό σοκ : είδα έναν άνθρωπο καταβεβλημένο, γερασμένο, μου έδωσε την εντύπωση, αυτού, που λαϊκά λέμε πως "είναι λίγα τα ψωμιά του" !
    Το σοκ έγινε μεγαλύτερο, όταν μία από τις επόμενες ημέρες, τον είδα να περπατάει ή καλύτερα, να προσπαθεί να περπατήσει στο δρόμο, υποβασταζόμενος, από έναν από τους δύο συνοδούς του (δεν ξέρω σε τι κατάσταση είναι η διάνοιά του, αν δηλαδή έχει παράλληλα και θέματα τύπου αλτσχάϊμερ).
    Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή εικόνα του, ανθρώπινα, δεν μπορεί παρά να προκαλεί οίκτο, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι ξέρω πότε θα σωθεί το λάδι από το καντήλι του, αυτό το αποφασίζει, κυριαρχικά, Εκείνος και μακάρι να διαψευστούν οι εκτιμήσεις μου.
   Αυτά τα γράφω, προφανώς, επειδή το τελευταίο διάστημα, ο συγκεκριμένος άνθρωπος, έχει μπει στο στόχαστρο δικαστικής έρευνας, για ανακριβές πόθεν έσχες, για πιθανή φοροδιαφυγή κλπ, ενώ μόλις χθες, έγινε γνωστό ότι δεσμεύτηκαν όλοι οι λογαριασμοί του !
    Το να χτυπάς έναν άνθρωπο, όταν είναι πλέον ήδη στο κανναβάτσο, όταν είναι αδύναμος, πεσμένος κλπ, φαντάζει σκληρό και άκαρδο, ωστόσο, εφόσον δεχόμαστε ότι η Δικαιοσύνη είναι "τυφλή", η έρευνα πρέπει να προχωρήσει και αν είναι ένοχος και δεν υπάρχει παραγραφή, να τιμωρηθεί (αν δεν παύσει η ποινική δίωξη, λόγω εκδημίας, από το μάταιο τούτο κόσμο...)
    Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί υπάρχει και η άλλη, καθώς όλοι θυμόμαστε, πως ο Ψυχάρης μπήκε στο στόχαστρο των δικαστικών Αρχών, όταν άρχισε να γράφει για τις "γάτες Ιμαλαΐων" και γενικά, όταν άρχισε να χτυπά (σχετικά) την σημερινή κυβέρνηση και να αποκαλύπτει μυστικές συναντήσεις και συζητήσεις.
    Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, φαίνεται σαν το μαντήλι, να μην καλύπτει καλά τα μάτια της Δικαιοσύνης και να ρίχνει κλεφτές ματιές, ενίοτε, από πάνω ή από κάτω...

     Είμαι σίγουρος, πως, στην χώρα μας, είναι χιλιάδες οι περιπτώσεις αυτών, που έχουν πλουτίσει παράνομα ή ημι-νόμιμα (με επίφαση νομιμότητας), αυτών που έχουν διακινήσει μαύρο χρήμα (δώσει ή πάρει), αυτών που έχουν αποκρύψει εισοδήματα κλπ και δε μιλάω φυσικά για τη "μαρίδα", αλλά για μεγάλα ή τεράστια ποσά.

     Φυσικά, κανείς, ούτε οι ίδιοι, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα το "γιατί ελέγχεις εμένα και όχι τον άλλον, που έχει κάνει τα ίδια", διότι δεν υπάρχει ισότητα ...στην παρανομία, αλλά η αποσπασματική επιλογή των εκάστοτε ελεγχόμενων, είναι σίγουρα προβληματική και δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου και έλλειψη εμπιστοσύνης, στον πολίτη, για τη λειτουργία του Κράτους και των ελεγκτικών μηχανισμών (δικαστικών και διοικητικών) !

     Διότι, φοβάμαι, πως η έννοια "τυφλή Δικαιοσύνη", στην χώρα μας, έχει διαφοροποιηθεί από την αρχική και σημαίνει πλέον, ότι κάνει τα στραβά μάτια, στην παρανομία, ότι υπάρχει ατιμωρησία, ασυδοσία, σε βαθμό που κάποιοι φτάνουν στο σημείο, να την χλευάζουν, για την τυφλότητά της, που δεν βλέπει ή κάνει πως δεν βλέπει τα ανοσιουργήματά τους...