ανήλικη παραβατικότητα

    Οι ποινικές υποθέσεις, με κατηγορούμενους ανηλίκους, χρειάζονται "λεπτή" αντιμετώπιση και προσοχή, δηλαδή το αντίθετο ακριβώς από ό,τι επιδεικνύουν τα αδηφάγα ΜΜΕ, που θέλουν να μας δουν όλους στην φυλακή, αν γίνεται, για να χαρούν !

 Δυστυχώς, με αυτό το "κλίμα" που καλλιεργούν τα κανάλια για τηλεθέαση, σε συνδυασμό με τις υπερβολές του κινήματος metoo, φαίνεται ότι "τσιμπάνε" και οι δικαστές και παρατηρούμε υπερβολικές και αλόγιστες προφυλακίσεις 15χρονων εφήβων...

 Ο Νομοθέτης αναγνωρίζοντας τα αυτονόητα (;) έχει θεσπίσει, από παλιά, ως ΚΑΝΌΝΑ οι παραβατικοί ανήλικοι, να αντιμετωπίζονται με θεραπευτικά και αναμορφωτικά μέτρα και μόνον κατ' εξαίρεση να φυλακίζονται !

  Διότι αφενός, οι ανήλικοι αυτοί δεν έχουν ωριμάσει ακόμα, ούτε έχουν διαμορφώσει χαρακτήρα, δε γνωρίζουν συχνά τα όρια των ποινικών Νόμων, ΤΙ ΕΊΝΑΙ δηλαδή ποινικό αδίκημα, πολλές φορές κάνουν κάτι από αφέλεια ή "για πλάκα" ή λόγω της παρέας (παρασύρονται δηλαδή εύκολα) και αφετέρου, όλοι παραδέχονται ότι οι φυλακές, όχι μόνον δεν σωφρονίζουν ενίοτε, αλλά ...δημιουργούν (σκληρότερους) εγκληματίες.

   Τα παιδιά αυτά των 15 ετών, μάλιστα κρίνονται, κατακρίνονται και σχολιάζονται από "μεγάλους", που και εκείνοι αγνοούν τους Νόμους και λένε "ό,τι να ναι", μιλώντας ακόμα και για τις ποινές, που θα πρέπει να επιβληθούν...

   Είδα π.χ κάποιον στο διαδίκτυο, να ζητάει ποινές "τουλάχιστον" 10 ετών, ενώ το "ταβάνι" του Νόμου, για ανήλικο, είναι πλέον τα 8 έτη, ακόμα και για ανθρωποκτονία με πρόθεση (και μπορεί να αποφυλακιστεί στα μισά, με ή χωρίς "βραχιολάκι") !

 Το διάστημα κράτησης των ανηλίκων στις φυλακές, άρχισε να μειώνεται από το 2010, διότι ήταν απαράδεκτα υψηλό, ξεπερνούσε συχνά ακόμα και εκείνο των ενηλίκων και αυτό παραβίαζε, μεταξύ άλλων και τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που έχει κυρωθεί από τη χώρα μας και άρα έχει αυξημένη ισχύ.

 Να υπενθυμίσω ότι μέχρι τα 12 έτη, ο ανήλικος θεωρείται ακαταλόγιστος, δεν έχει ποινικές ευθύνες, από 12 έως 15, μπορεί να λάβει μόνον θεραπευτικά ή αναμορφωτικά μέτρα και από 15 έως 18, αν έχει διαπράξει κακούργημα, μπορεί, με αιτιολογημένη απόφαση, που θα ορίζει ΓΙΑΤΊ είναι αναγκαία, να επιβληθεί περιορισμός σε σωφρονιστικό κατάστημα ανηλίκων.

 Εδώ υπάρχει και ένα άλλο λεπτό σημείο, μία άλλη βασική προϋπόθεση, για τον εγκλεισμό ανηλίκου στις φυλακές (άρα, αναλογικά και για την προσωρινή κράτηση, προφυλάκιση, όπως λέγεται), που φοβάμαι ότι ξεφεύγει της προσοχής, ακόμα και δικηγόρων και δικαστών!

 Βάσει του ισχύοντος Δικαίου, περιορισμός ανηλίκου σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων, μπορεί να επιβληθεί μόνον όταν, το αδίκημα του, στρέφεται εναντίον ζωής ή σωματικής ακεραιότητας, άρα ακόμα και αν κλέψει 1 εκατομμύριο ευρώ, δεν μπορεί ούτε να φυλακιστεί, ούτε να κρατηθεί προσωρινά...

  Ο βιασμός τώρα, επειδή οι υποθέσεις που βρίσκονται αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα αφορούν αυτή την κατηγορία, στρέφεται κατά της γενετήσιας ελευθερίας, δηλαδή όχι κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας, ωστόσο μπορεί ίσως να "δικαιολογήσει" προφυλάκιση, με βάση την αναφορά του Νόμου σε αδικήματα που "εμπεριέχουν βία".

   Και πάλι όμως, ανακριτής και εισαγγελέας ανηλίκων, οφείλουν να είναι προσεκτικοί, στο τι είναι βιασμός και τι ασέλγεια, αλλά και στο μέγεθος και το είδος της "βίας", που χρησιμοποιήθηκε, για παράδειγμα, αν κόλλησαν μαχαίρι στο λαιμό του θύματος, εκεί, ναι, έχουμε βία και μπορεί να επιβληθεί κράτηση !

   Τώρα, σε κάτι άλλες περιπτώσεις, όπως στην Κόρινθο, αν θυμάμαι καλά, όπου πήγαν να βγάλουν τα ρούχα της κοπέλας (δεν τα έβγαλαν καν δηλαδή) και αυτό "βαφτίστηκε" απόπειρα βιασμού και είχαμε προφυλακίσεις, εκεί, θεωρώ ότι υπάρχει υπερβολή και Αδικία...

    Τέλος, δε γίνεται να μην σχολιάσω τις δηλώσεις συναδέλφου, που είχε αναλάβει υπεράσπιση κατηγορούμενου για την υπόθεση του "ομαδικού" (βάζουν μέσα ακόμα και όσους παρακολουθούσαν, ακόμα και κοπέλες...) βιασμού στο Ίλιον και μιλούσε λες και ήταν δικηγόρος του θύματος ή ...εισαγγελέας, λέγοντας ότι τα κίνητρα μπορεί να ήταν οπαδικά-εκδικητικά και όχι "σεξουαλικός πειραματισμός", όπως είπαν τα παιδιά και ότι "έφριξε" με το βίντεο, δηλαδή έλεος, αν είναι να "υπερασπίζεσαι" (δηλαδή χαντακώνεις) έτσι τον πελάτη σου, δεν θα είχαν λόγω ύπαρξης οι ...αντίδικοι και οι κατήγοροι !

    

άμυνα σε προφυλάκιση (και περιοριστικούς όρους)

     Η προφυλάκιση, δηλαδή η προσωρινή κράτηση, όπως λέγεται πιο "λαϊκά¨, αποτελεί τη μοναδική περίπτωση, όπου κάποιος μπαίνει στη φυλακή, χωρίς να έχει ακόμα δικαστεί, χωρίς δηλαδή (δημόσια) Δίκη και (αιτιολογημένη) δικαστική απόφαση !

  Φυσικά και η διάταξη του Ανακριτή, που την επιβάλλει, οφείλει να είναι αιτιολογημένη και βασισμένη στο Νόμο, εξάλλου το επαχθές αυτό μέτρο, δικονομικού καταναγκασμού, όπως ονομάζεται, υπάρχει για περιπτώσεις σοβαρών εγκλημάτων-κακουργημάτων, όπου ο κατηγορούμενος θεωρείται "επικίνδυνος" για την κοινωνία και η προφυλάκιση ικανοποιεί το λεγόμενο "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" και αποκαθιστά την κοινωνική ισορροπία και την έννομη τάξη.

  Το ζητούμενο είναι πώς μπορεί να αμυνθεί κάποιος σε τυχόν άδικη προφυλάκιση του, όπως π.χ στην περίπτωση της προηγούμενης ανάρτησης, όπου η πράξη χαρακτηρίστηκε "επικίνδυνη οδήγηση" (με συνέπεια το θάνατο) μάλλον ...λανθασμένα και χωρίς τις νόμιμες προϋποθέσεις και όχι ανθρωποκτονία εξ αμελείας, που είναι πλημμέλημα και δεν δικαιολογεί προσωρινή κράτηση !

  Αν ισχύουν οι ενστάσεις μου και αύριο/μεθαύριο αποφυλακιστεί ο Αλβανός οδηγός, που παρέσυρε την φοιτήτρια Έμμα, οι "χρήστες" του διαδικτύου και των αντισόσιαλ, θα μιλάνε πάλι για "σκάνδαλο", ενώ θα πρόκειται για ...αποκατάσταση της νομιμότητας.

  Δε μιλάμε για περιπτώσεις "καραμπινάτες", όπως όταν αφαιρείς μια ζωή (εκτός αν ...είσαι αστυνομικός και έχεις μάρτυρες υπεράσπισης τους συναδέλφους σου ή ισχυριστείς ότι η λακκούβα φταίει που ...οι 2 σφαίρες δεν βρήκαν τα λάστιχα, λολ), αν και εδώ, όπως σε όλες τις υποθέσεις, υπάρχουν περιθώρια υπεράσπισης, εκτός αν η πράξη είναι ομολογημένη και τετελεσμένη σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, όπου απλά περιμένεις τη Δίκη και κάποιο ελαφρυντικό ίσως...

   Η υπεράσπιση είναι μια διαδικασία, που εκτυλίσσεται πάντα σε δύο, ανεξάρτητα και παράλληλα επίπεδα : αφενός, στο πραγματικό σκέλος, δηλαδή το έκανα ή δεν το έκανα ή το έκανα μεν, αλλά όχι έτσι όπως κατηγορούμαι και αφετέρου στο νομικό σκέλος, όπου εκεί εναπόκειται καθαρά στο δικηγόρο να ανακαλύψει νομικούς ισχυρισμούς, που μπορούν να οδηγήσουν σε απαλλαγή από την ποινή ή σε μείωση της (δε μιλάμε για "αθώωση", δηλαδή, αλλά για τις περιπτώσεις όπου εκμεταλλευόμαστε "νομικά παράθυρα" για να γλιτώσουμε τον πελάτη μας) !

   Η προφυλάκιση, ως γνωστόν, διατάσσεται από τον Ανακριτή, μετά την απολογία του κατηγορουμένου, αφού ακουστεί και η γνώμη του Εισαγγελέα, ενώ αν διαφωνήσουν, έχουμε όλοι μάθει πλέον, ότι αποφασίζει το δικαστικό Συμβούλιο.

    Αν κάποιος θεωρεί, ότι αδικείται από την διάταξη του Ανακριτή, που τον οδηγεί στην φυλακή (το ίδιο ισχύει βέβαια και για τους υπόλοιπους, πιο ήπιους, περιοριστικούς όρους που μπορεί να επιβληθούν, διότι π.χ μια απαγόρευση εξόδου από τη χώρα σε επιχειρηματία με διεθνείς δοσοληψίες, μπορεί να αποβεί καταστροφική), έχει το δικαίωμα να προσφύγει, εντός 10 ημερών, στο δικαστικό Συμβούλιο, δηλαδή στο συμβούλιο πλημμελειοδικών, το οποίο και αποφασίζει οριστικά και "αμετάκλητα" (λέει ο Νόμος, αλλά μάλλον ...δεν ισχύει) !

    Τώρα, αν το ένταλμα προσωρινής κράτησης εκδόθηκε από το Συμβούλιο, λόγω διαφωνίας Ανακριτή και ΕΙσαγγελέα, ο Νόμος ΔΕΝ προβλέπει κάποιο ένδικό μέσο ή βοήθημα, εναντίον του και αυτό θεωρώ πως είναι εντελώς άδικο και πρέπει να αλλάξει (για λόγους ίσης μεταχείρισης, το λιγότερο).

    Πέραν όμως της σύντομης αυτής 10ήμερης προσφυγής, προθεσμία που μπορεί να χαθεί εύκολα, είτε λόγω του "σοκ" κατηγορουμένου και συγγενών του, είτε επειδή δεν έχουν συλλεχθεί αρκετά στοιχεία, είτε επειδή είναι ακόμα πρόσφατο το έγκλημα και νωπές οι μνήμες και επηρεασμένη η "κοινή γνώμη", αν έχει λάβει δημοσιότητα η υπόθεση, προβλέπεται και η προσφυγή στον Ανακριτή, ανά πάσα στιγμή, όσο διαρκεί η προσωρινή κράτηση (και οι περιοριστικοί όροι, αντίστοιχα).

   Το "μειονέκτημα" εδώ, είναι ότι ουσιαστικά ζητάς από το πρόσωπο που επέβαλλε την προφυλάκιση ή τους περιοριστικούς όρους, να ...παραδεχθεί ότι έκανε λάθος και να αλλάξει την απόφαση του, πράγμα που δε λέω ότι δε γίνεται (αν ο Ανακριτής δεν έχει μεγάλο εγωϊσμό...), αλλά κανονικά θα έπρεπε να απευθύνεται αλλού αυτή η προσφυγή, με βάση την Αρχή ότι τα ένδικα μέσα και βοηθήματα (πρέπει να) κρίνονται από διαφορετικά πρόσωπα, σε σχέση με αυτά που πήραν την προσβαλλόμενη απόφαση !

   Πάντως και εδώ, αν απορρφθεί η προσφυγή, μπορείς να απευθυνθείς, εντός 10 ημερών, στο συμβούλιο πλημμελειοδικών, από τότε που θα σου κοινοποιηθεί η απορριπτική διάταξη του Ανακριτή, ώστε να αποφασίσει εκείνο οριστικά.

 Τέλος, προβλέπεται και ένας έμμεσος τρόπος άμυνας, δηλαδή να "χρησιμοποιήσεις" τον Εισαγγελέα, αν καταφέρεις και τον πείσεις, ότι έχεις δίκιο, ώστε να προσφύγει εκείνος, είτε στον Ανακριτή είτε απευθείας στο δικαστικό Συμβούλιο και αν δε γίνει δεκτή η εισαγγελική πρόταση για άρση των επαχθών μέτρων δικονομικού καταναγκασμού, τότε να προσφύγεις πλέον στο Συμβούλιο των Εφετών !

ποινές για επικίνδυνη οδήγηση

   Πρόκειται για άρθρο που προστέθηκε στον Ποινικό Κώδικα σχετικά πρόσφατα, μετά από αντιδράσεις της κοινής γνώμης, σε αντίστοιχες υποθέσεις, με νεκρούς, καθώς μέχρι τότε, τα ζητήματα αυτά αντιμετωπίζονταν συλλήβδην και σταθερά, ως ανθρωποκτονίες εξ αμελείας, δηλαδή ως πλημμελήματα !

  Παρατηρείται δηλαδή, η αναβάθμιση αδικημάτων και ποινών, να γίνεται ολοένα και πιο συχνά, με βάση το τι "απαιτεί" ο "λαός", δηλαδή με βάση το πολιτικό κόστος, με απλά λόγια, για να ικανοποιηθούν οι πιθανοί ψηφοφόροι...

 Βέβαια, δεν παρατηρούμε να γίνεται το αντίστοιχο και σε υποθέσεις, όπου δράστες (κυρίως δια παραλείψεως) είναι κρατικοί υπάλληλοι και με εκατόμβες νεκρών (βλέπε Μάνδρα, Μάτι κλπ), όπου εκεί οι κατηγορίες παραμένουν σε βαθμό ...πλημμελήματος και επιβάλλονται ποινές εξαγοράσιμες (κλείνει η παρένθεση).

  Η πιο πρόσφατη περίπτωση, ήταν ο θανάσιμος τραυματισμός της γλυκιάς και όμορφης φοιτήτριας, από την Κρήτη, Εμμανουέλας, από Αλβανό οδηγό, χωρίς δίπλωμα, που έχει ήδη προφυλακιστεί, στο κέντρο της Θεσ/νικης !

   Εδώ και ίσως φανεί παράξενο, αλλά φοβάμαι πως μιλάμε για δικαστική πλάνη και ότι κακώς βρίσκεται στη φυλακή ο Αλβανός, ήτοι ότι προφυλακίστηκε ...δίχως νόμιμο έρεισμα, αφού διαβάζοντας τη διάταξη, διαπιστώνεις ότι η οδήγηση χωρίς δίπλωμα ΔΕΝ περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις "επικίνδυνης οδήγησης", που (περιοριστικά) αναφέρονται στο νέο αυτό άρθρο του ΠΚ.

   Οι περιπτώσεις επικίνδυνης οδήγησης, είναι οι εξής : 

-Όταν ο οδηγός είναι υπό την επήρεια οινοπνεύματος ή ναρκωτικών ή είναι σωματικά ή πνευματικά "εξαντλημένος" (αναρωτιέμαι πώς αποδεικνύεται το τελευταίο) και/ή

-Οδηγεί στο αντίθετο ρεύμα ή σε πεζοδρόμους και πλατείες ή το όχημα του είναι τεχνικά ανασφαλές ή φορτωμένο λάθος ή κάνει επικίνδυνους ελιγμούς ή συμμετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες ("κόντρες").

 Όταν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, ο οδηγός τιμωρείται, σε βαθμό πλημμελήματος, αν μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε ξένα πράγματα (ως 3 έτη φυλάκιση) ή σε ανθρώπους (1 έως 5 έτη, σε αυτή την περίπτωση), μιλάμε δηλαδή για τις περιπτώσεις απλής διακινδύνευσης, όπου δεν επήλθε κάποιο άσχημο αποτέλεσμα !

   Το αδίκημα γίνεται κακούργημα, τώρα, εκ του αποτελέσματος, δηλαδή :

-Αν προέκυψε βαριά σωματική βλάβη ή σημαντική ζημιά σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις, επιβάλλεται κάθειρξη 5 έως 10 έτη και

-Αν επέλθει θάνατος, επιβάλλεται κάθειρξη 10 έως 15 έτη ή και ισόβια κάθειρξη, αν ο αριθμός των θυμάτων είναι "μεγάλος".

   Από τα παραπάνω, μπορείτε και εσείς να επιβεβαιώσετε ότι ...δεν είμαι τρελός, ότι ΔΕΝ περιλαμβάνεται η περίπτωση του προφυλακισμένου Αλβανού, η οδήγηση δηλαδή άνευ διπλώματος !

 Προκύπτει δηλαδή ότι η προφυλάκιση του, ήταν μάλλον μια απόφαση σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας...(επίσης, ΔΕΝ περιλαμβάνεται στο σχολιαζόμενο άρθρο του ΠΚ, ούτε η περίπτωση της υπερβολικής ταχύτητας, επειδή μάρτυρες ανέφεραν ότι ο Αλβανός έτρεχε ίσως πάνω από το όριο).

   Έτσι ίσως εξηγείται και η συζήτηση για ...νέα τροποποίηση του συγκεκριμένου άρθρου, από την κυβέρνηση, για να καλύπτει προφανώς και περιπτώσεις υπερβολικής ταχύτητας και οδήγησης άνευ διπλώματος, αλλά και η δήλωση του δικηγόρου της οικογένειας του θύματος, να αναβαθμιστεί η κατηγορία ...σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο (για να μπορεί να δικαιολογηθεί η προφυλάκιση, διότι προκύπτει ότι η πράξη του Αλβανού οδηγού είναι ανθρωποκτονία εξ αμελείας, δηλαδή πλημμέλημα) !

   Δε νομίζω ότι αντέχει καν σε κριτική η άποψη ότι κάποιος πιάνει το τιμόνι και βγαίνει έξω, αποφασισμένος, δηλαδή με δόλο, έστω και ενδεχόμενο, να ...σκοτώσει κάποιον (άγνωστο και τυχαίο, διότι αλλιώς θα μιλάγαμε για άμεσο δόλο)...

    Είχα γράψει σχετικά πρόσφατα και χωρίς να έχω διάθεση να το προσωποποιήσω ή να το εντοπίσω μόνον εκεί, ότι τα δικαστήρια της Θεσ/νικης "ρετάρουν" και βγάζουν αποφάσεις "περίεργες", που δημιουργούν ερωτηματικά, για την ποιότητα της απονεμόμενης Δικαιοσύνης !

  Η προφυλάκιση κάποιου, χωρίς νόμιμο έρεισμα, όπως στην σχολιαζόμενη υπόθεση, είναι κάτι σοβαρό, που μας αφορά όλους και περιμένουμε να δούμε τι θα αποφασιστεί στην περίπτωση της προηγούμενης ανάρτησης, για να διαπιστώσουμε, αν πρόκειται για "ατυχείς" μεμονωμένες αποφάσεις ή αν θα αναφωνήσουμε (για χιλιοστή φορά) το "καμία σωτηρία"....

   

   

"γύφτικη" δικαιοσύνη εναντίον δικαιοσύνης "της γυφτιάς"

    Μου είναι πολύ δυσάρεστο ότι πρέπει να πάρω θέση σε εκκρεμή υπόθεση και μάλιστα υπέρ της προφυλάκισης ενός ανθρώπου και δη αστυνομικού !

  Η απόφαση αυτή πηγάζει και οφείλει να πηγάζει καθαρά και μόνον από τη νομική λογική και το Νόμο, δεν υπαγορεύεται από το γεγονός πως αν αφεθεί ελεύθερος, οι "γύφτοι" θα τα κάψουν όλα ή μπορεί και να σκοτώσουν, ούτε για να γίνει ο συγκεκριμένος παράδειγμα προς αποφυγήν, από τους συναδέλφους του και να προσέχουν περισσότερο στο μέλλον.

 Διότι έτσι μετατρέπεται ο κατηγορούμενος από υποκείμενο της ποινικής διαδικασίας σε αντικείμενο, πράγμα ανεπίτρεπτο, το μόνο "μήνυμα" που θα πρέπει να περάσει, είναι ότι η Πολιτεία δε δίνει τα όπλα στους αστυνομικούς, για να ...πυροβολούν κατά βούληση, αλλά μόνον όταν και όπου είναι απολύτως αναγκαίο !

 Ένα χρόνο και κάτι, μετά το "γάζωμα" του Νικόλαου Σαμπάνη, επίσης πατέρα 2 παιδιών, στο Πέραμα, από δεκάδες σφαίρες (!), όπου όλοι οι αστυνομικοί, αφέθηκαν ελεύθεροι, συνέβη αυτό στη Θεσ/νικη, που σημαίνει ότι ακόμα δεν έχουν μάθει πότε χρησιμοποιείται το όπλο ή/και ότι η ατιμωρησία "θρέφει" αυτά τα φαινόμενα.

  Γιατί δεν είναι μόνον "ρομά" τα θύματα της άλογης και άσκοπης αστυνομικής βίας, υπάρχουν και υποθέσεις που περνάνε στα "ψιλά", θύματα που δεν έχουν ίσως συγγενείς καν ή που δεν έχουν τα μέσα και τη διάθεση να "εξεγερθούν", όπως οι ρομά και επειδή μπορεί να τύχει να είναι και "σεσημασμένοι", οι Εισαγγελείς χτυπάνε φιλικά στην πλάτη τους αστυνομικούς, που τους αφαίρεσαν τη ζωή και τους στέλνουν πίσω, στην "υπηρεσία" !

  Διέρρευσε σήμερα ότι η εισαγγελική πρόταση προς το Δικαστικό Συμβούλιο είναι υπέρ της προσωρινής κράτησης του αστυνομικού, ωστόσο με μία "περίεργη" αιτιολογία, ότι δηλαδή ο αστυνομικός δεν έπρεπε να ενεργήσει έτσι, επειδή ήταν "έμπειρος", δηλαδή ...αν ήταν "άπειρος" θα τον δικαιολογούσαμε ; (!) Ή θα ζητούσαμε ευθύνες, από τον Προϊστάμενο του, που βάζει "άπειρους" σε τέτοιες υπηρεσίες ;

   Προσωπικά, τα περί μέλους της "χρυσής αυγής" τα ακούω βερεσέ, όπως όμως και όσα έγραψε στην απολογία του, ο Κούγιας, που τον παρουσιάζει σαν "νίκο ξανθόπουλο", σίγουρα όμως ΥΠΆΡΧΕΙ αρνητική προκατάληψη, στην κοινωνία, άρα και στους αστυνομικούς, κατά των ρομά !

  Καθαρά νομικά, κρίνοντας την υπόθεση, ο αστυνομικός έβαλε δύο φορές με το όπλο, εναντίον δράστη κλοπής ευτελούς αξίας, ο οποίος ήταν άοπλος και οδηγούσε, ο ισχυρισμός ότι έριξε πρώτα στον αέρα αποδεικνύεται ψευδής, αφού φαίνεται που κατέληξε η πρώτη σφαίρα (χαμηλά και έχοντας βληθεί σε ευθεία, προφανώς), ενώ τα περί ...λακκούβας, δε νομίζω να χρήζουν καν σχολιασμού.

  Ο έτερος ισχυρισμός περί άμυνας, ότι δηλαδή προσπάθησε το θύμα να εμβολίσει κάποια μηχανή αστυνομικών, είναι ένα θέμα απόδειξης, το οποίο όμως θα βασιστεί αποκλειστικά στις μαρτυρίες συναδέλφων, με ό,τι αυτό σημαίνει...

  Ακόμα όμως και αν αποδειχθεί αληθής, τίθεται ζήτημα παραβίασης των ορίων της άμυνας, αφού επαναλαμβάνω μιλάμε για κλοπή ευτελούς αξίας, από άοπλο δράστη !

  Οι "γύφτοι", όπως όλοι μας, έχουν αυτό που αποκαλούμε "κοινό περί δικαίου αίσθημα", αυτό που όλοι λέμε ενίοτε ότι "με πνίγει το δίκιο", αλλά εκφράζονται αυθόρμητα και κάπως πρωτόγονα, με βάση το "οφθαλμός αντί οφθαλμού", έχουν αλληλεγγύη και ενότητα, άσχετα αν εκφράζονται "άγαρμπα" και ενίοτε παράνομα.

  Απέναντι σε αυτή την κάπως πρωτόγονη, "γύφτικη" δικαιοσύνη, υπάρχει και η δικαιοσύνη "η επίσημη", που εκφράζεται με ακριβά κουστούμια, οι αποφάσεις της οποίας όμως, ενίοτε αναδύουν μία "γυφτιά" άσχημη, διότι περιφρονούν και περιγελούν ακριβώς το θεμελιώδες σε όλους μας, "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" !

  Αν ήθελα να γίνω "κακός" και καχύποπτος, θα μπορούσα να ισχυριστώ, ότι η διαφωνία ανακριτή και εισαγγελέα ήταν "τρικ" για να εκτονωθούν οι αντιδράσεις των ρομά ή ότι το θύμα παραμένει στη ζωή, με τεχνητά μέσα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο (και για να μην αναβαθμιστεί η κατηγορία από απόπειρα ανθρωποκτονίας, σε τετελεσμένη ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο), κατόπιν πολιτικών πιέσεων, για να αποφευχθεί το "πολιτικό κόστος"...

  Σε κάθε περίπτωση, οι εκπρόσωποι της καθιερωμένης δικαιοσύνης, ας αναλογιστούν, πόσο "γύφτους" τους θεωρούν, πολιτικοί και βουλευτές, όταν λένε δημόσια, ότι η Καϊλή είναι ...άτυχη, επειδή θα δικαστεί από ξένους δικαστές και με ξένους Νόμους, διότι εδώ θα την έβγαζε καθαρή και για αυτή την κατάντια τους, φταίνε μόνον οι ίδιοι και οι αποφάσεις που εκδίδουν διαχρονικά, όταν υπηρετούν ξένες, πλην απόδοσης δικαιοσύνης δηλαδή, σκοπιμότητες !

    

ένα "καταφρονεμένο" ελαφρυντικό

    Η αλήθεια είναι πως, όταν έρχεται η, σίγουρα όχι ευχάριστη (αφού αυτο σημαίνει ότι ο εντολέας μας, έχει κριθεί ένοχος...) ώρα, να προτείνουμε ελαφρυντικά, για να μειωθεί η απειλούμενη ποινή, εμείς οι δικηγόροι επικεντρώνουμε, κατά 99%, στην καλή συμπεριφορά του κατηγορούμενου, πριν και μετά το έγκλημα, ώστε να φανεί ότι αυτό ήταν μια "κακή παρένθεση".

  Από τα ούτως ή άλλως περιορισμένα (5 τον αριθμό) και συγκεκριμένα ελαφρυντικά, που προβλέπει ο Νόμος, υπάρχει και ένα, που είναι σχετικά παρεξηγημένο, με την έννοια ότι μάλλον σπάνια γίνεται επίκληση του, στα Δικαστήρια, μιλάω για το τρίτο, που επί λέξη ορίζει : " ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη "

  Το αναφέρω, με αφορμή μια κάπως περίεργη, πρόσφατη, υπόθεση, όπου ο δράστης είχε στήσει καρτέρι πρωϊνιάτικα, στον τέως προϊστάμενο του, σε εργοστάσιο μαρμάρων, έξω από την Καβάλα και τον σκότωσε με πυροβολισμό, καθώς υπήρξε ο ισχυρισμός ότι του έκανε "μπούλινγκ", όταν δούλευαν μαζί και τον εξανάγκασε σε παραίτηση !

  Συνεπώς, η συμπεριφορά του θύματος έναντι του δράστη (μένει να αποδειχθεί, βέβαια και αυτό, όπως όλα, στην ποινική Δίκη), έχει νομικές συνέπειες, με την έννοια όχι βέβαια ότι δικαιολογεί την πράξη, ειδικά σε σοβαρά αδικήματα, όπως η ανθρωποκτονία, ωστόσο, όσο "αμήχανο" και αν είναι αυτό, να κατηγορείται το θύμα (πόσο μάλλον, όταν είναι νεκρό) δηλαδή, η τυχόν ανάρμοστη συμπεριφορά του, έναντι του δράστη, πρέπει να καταδεικνύεται, για την αναγνώριση του εξεταζόμενου ελαφρυντικού.

  Καλώς ή κακώς, πολλά εγκλήματα είναι όντως εκδικητικά, με την έννοια ότι ο δράστης "φθάνει" εκεί, όταν υφίσταται άδικη ή/και κακοποιητική συμπεριφορά, από το θύμα, πόσο μάλλον, όταν αυτή διαρκεί επί μακρόν !

  Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η σκληρή και βάναυση συμπεριφορά του θύματος έναντι του θύτη, σε ορισμένα αδικήματα, όπως π.χ στην (απλή) σωματική βλάβη, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε απαλλαγή από την ποινή...

   Στις ανθρωποκτονίες εξάλλου, ως γνωστόν, μία περίπτωση για να "σπάσουν" τα ισόβια, είναι ο ισχυρισμός ότι τελέστηκε "εν βρασμώ ψυχικής ορμής", εξαιτίας συμβάντος που προηγήθηκε, όπερ σημαίνει ότι το "θόλωμα" του νου, που επικαλούνται πολλοί κατηγορούμενοι, θα πρέπει να έχει προκληθεί εκείνη τη στιγμή, δηλαδή μπορεί να διαρκέσει από μερικά δευτερόλεπτα ή και λίγη ώρα (μέχρι να πάει να πάρει το όπλο και να επιστρέψει), δε μιλάμε δηλαδή για εγκλήματα, που έχουν προσχεδιαστεί, με "καθαρό" μυαλό και άνεση χρόνου !

   Μια άλλη παρανόηση, επίσης, που πρέπει να διαλυθεί είναι, με αφορμή τώρα, την υπόθεση της Κρήτης, όπου μια γυναίκα έριξε βιτριόλι στον άντρα της, ενώ κοιμόταν και επικαλέστηκε "άμυνα", με την έννοια ότι (ισχυρίζεται πως) την είχε απειλήσει πως θα την σκοτώσει...

   Πρέπει να γίνει σαφές, ότι δεν υπάρχει ...προληπτική άμυνα, δηλαδή σκοτώνω κάποιον, επειδή (νομίζω ότι) θα με σκοτώσει στο μέλλον, η επίθεση θα πρέπει να είναι ενεργή και παρούσα, όταν-τη στιγμή που αμύνομαι (πράγμα που δεν ισχύει, προφανώς, όταν το θύμα ...κοιμάται) !

  Αν κάποιος σε απειλεί ή φοβάσαι ότι μπορεί να σου κάνει κακό, στο μέλλον, υπάρχουν νομικά μέσα, να προστατευτείς, δεν τον σκοτώνεις πρώτος, μη γνωρίζοντας ακόμα, αν τα εννοεί αυτά ή όχι...

   Τέλος, επειδή στο παρελθόν, αν δεν απατώμαι, υπήρξε περίπτωση όπου ο γιος σκότωσε τον πατέρα του, επειδή κακοποιούσε συστηματικά τη μητέρα και "έπεσε στα μαλακά" και η απόφαση αυτή "χαιρετίστηκε" από τα ΜΜΕ ως ορθή, δίκαιη και "συμπονετική", έχω την αίσθηση πως το εν λόγω ελαφρυντικό, μιλάει ξεκάθαρα και αποκλειστικά για άδικες και ανάρμοστες συμπεριφορές του θύματος προς τον θύτη και όχι προς άλλα πρόσωπα, έστω και συγγενικά.

πως διαμορφώνονται οι ποινές

     Το ζήτημα αυτό είναι καπώς λεπτό και φοβάμαι παρεξηγημένο, με την έννοια ότι δεν ξέρω κατά πόσον αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή και σοβαρότητα από τους δικαστές !

  Παλιότερα είχα γίνει μάρτυρας σε περίπτωση όπου ο εισαγγελέας έκανε χαβαλέ (...) με τον αστυνομικό και τον ρωτούσε τι ποινή να προτείνει, σε ερήμην κατηγορούμενο.

 Η πρακτική αξία του ζητήματος είναι μεγάλη, ωστόσο, διότι σε κάποια αδικήματα, προσδιορίζεται η ποινή μόνον κατά είδος, π.χ φυλάκιση, όπερ σημαίνει από λίγες μέρες ως 5 χρόνια ή κάθειρξη, που μεταφράζεται σε 5 έως 15 έτη, μιλάμε δηλαδή για ένα μεγάλο εύρος ποινής και το ερώτημα, που ανακύπτει, είναι : με ποια κριτήρια θα επιλεγεί η "δίκαιη" και ανάλογη ποινή, μέσα σε αυτά τα όρια, που θέτει ο Νόμος.

  Προφανώς, η απάντηση δεν μπορεί να είναι ανάλογα με το πώς ξύπνησε ο δικαστής, εκείνη τη μέρα ή αν την προηγούμενη νύχτα τσακώθηκε με τη γυναίκα του, ΥΠΆΡΧΟΥΝ στον ίδιο το Νόμο, συγκεκριμένοι κανόνες και κριτήρια !

  Η δίκαιη ποινή και τιμωρία ενός εγκλήματος καθορίζεται από 2 παράγοντες : πρώτον, από τη βαρύτητα της πράξης και δεύτερον, από τον βαθμό ενοχής του υπαιτίου για αυτήν.

   Αυτές είναι οι βασικές παράμετροι, ωστόσο υπάρχουν και άλλα στοιχεία που λειτουργούν και σταθμίζονται είτε υπέρ, είτε εναντίον του δράστη, ενώ το δικαστήριο (οφείλει, τουλάχιστον να, γιατί δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι το κάνει) συνεκτιμά τις συνέπειες της ποινής, τόσο για τον ίδιο, όσο και για τους οικείους του (π.χ πώς θα επιβιώσει η οικογένεια, χωρίς εισόδημα, αν δεν ανασταλεί η ποινή του πατέρα, που έφερνε τα χρήματα στο σπίτι) !

    Για την εκτίμηση της βαρύτητας της πράξης, συνεκτιμώνται η βλάβη που προξένησε ή ο κίνδυνος που προκάλεσε, καθώς και όλες οι περιστάσεις τέλεσης, τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, ο χρόνος, ο τόπος, αν ήταν οργανωμένο και προσχεδιασμένο το έγκλημα κλπ.

   Ο βαθμός ενοχής τώρα του δράστη, προσδιορίζεται από την ένταση του δόλου ή το μέγεθος της αμέλειας του, τα αίτια και τις αφορμές που τον οδήγησαν στο έγκλημα και το τι σκοπό επεδίωκε με αυτό, από το χαρακτήρα και τις περιστάσεις της προηγούμενης ζωής του, τη διαγωγή του πριν και μετά την πράξη και ιδίως αν μετάνιωσε και επιδίωξε να επανορθώσει κλπ.

    Τα στοιχεία τώρα που μπορεί να λειτουργήσουν ΥΠΈΡ του δράστη, είναι ότι, σε έγκλημα που τελέστηκε από πολλούς, είχε μικρότερο και υποδεέστερο ρόλο, ότι διευκόλυνε την εξιχνίαση του εγκλήματος και δεν επεδίωξε να διαφύγει, αλλά έθεσε εαυτόν στη διάθεση των Αρχών και ότι τέλεσε την πράξη υπό καθεστώς (δικαιολογημένης) συναισθηματικής φόρτισης !

  Από την άλλη, ΕΝΑΝΤΊΟΝ του δράστη, αξιολογούνται στοιχεία, όπως η ιδιαίτερη σκληρότητα, η κατ' επάγγελμα τέλεση, η τυχόν εκμετάλλευση της εμπιστοσύνης του θύματος και ότι διαδραμάτισε ιθύνοντα ρόλο, σε έγκλημα, με περισσότερους συμμετόχους.

    Για να χρησιμοποιήσω και ένα πρόσφατο παράδειγμα, δεν κάνει εντύπωση π.χ ότι δεν απέφυγε την εσχάτη των ποινών ένας νεαρός, που μαχαίρωσε μέχρι θανάτου έναν άλλον (κάπου στις Σέρρες και για λόγους ερωτικής αντιζηλίας, αν δεν απατώμαι), παρά το νεαρό της ηλικίας του, που θα ήταν λόγος να "σπάσουν" τα ισόβια, καθώς λίγο μετά την πράξη του, είχε ανεβάσει "στόρι", κρατώντας το μαχαίρι και εξηγώντας "πώς τους σφάζει", στοιχεία που δείχνουν, αν μη τι άλλο, σκληρότητα και αμετανοησία...