άμεσες λύσεις για το προσφυγικό

      Το μεγαλύτερο πρόβλημα-ζήτημα, που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και όχι μόνον, είναι, αυτή τη στιγμή, ασφαλώς, το προσφυγικό, το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα διαρκές έγκλημα, με τις εκατοντάδες νεκρούς ναυαγούς, κάθε ηλικίας, στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας και κατ' επέκταση της Ε.Ε !
  Πρόσφυγες, κάθε ηλικίας, στοιβάζονται κυριολεκτικά σε βάρκες, που δεν κάνουν, ούτε για παιχνίδι και σε άλλα πλωτά μέσα, αμφιβόλου ικανότητας πλεύσης, τα οποία κυβερνούν άνθρωποι, χωρίς πιθανόν γνώση της θάλασσας, ενώ δε λείπουν και οι καταγγελίες για εσκεμμένη πρόκληση ναυαγίων, από τους (τούρκους) σύγχρονους δουλέμπορους..
  Το πρόβλημα, επομένως, έγκειται, καταρχάς, στην ασφαλή ΜΕΤΑΦΟΡΑ αυτών των ανθρώπων και όχι στην εξασφάλιση κονδυλίων, για την υποδοχή, τη στέγαση, τη σίτιση κλπ.
   Οι φαινομενικά απλές λύσεις, είναι δύο : η μία, την οποία υποστηρίζουν και κυβερνητικά στελέχη, είναι να ανοίξουν τα χερσαία σύνορά μας, στον Έβρο, ώστε να μην θαλασσοπνίγονται οι πρόσφυγες, ειδικά τώρα το χειμώνα, αλλά να έρχονται μέσω ξηράς (εκεί βέβαια, εγκυμονεί ο κίνδυνος ναρκοπεδίων) και η άλλη, να βρεθούν τρόποι ασφαλέστερης μεταφοράς, από τις υπάρχουσες -θαλάσσιες- διόδους !
   Πόσα παιδάκια, πρέπει ακόμα να πνιγούν, δηλαδή, ώστε να υπάρξει ένα οργανωμένο σχέδιο, μεταφοράς αυτών των ανθρώπων, από τα τουρκικά παράλια, στα Ελληνικά, με ΚΑΝΟΝΙΚΑ πλοία και όχι με πλαστικές βάρκες ; Με συνεννόηση επομένως Ε.Ε και Τουρκίας, να οργανωθούν τακτικά δρομολόγια, με επιβατηγά πλοία, ώστε να παταχθούν και τα κυκλώματα δουλεμπορίας, που χρεώνουν τους πρόσφυγες, με 1000 και 2000 ευρώ, τον καθένα, για μία αποστολή αυτοκτονίας...
    Αν δεν μπορεί να γίνει αυτό, θα πρέπει τα πλωτά μέσα του Λιμενικού της Ελλάδας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, να είναι σε επιφυλακή, πιο ανοιχτά στο πέλαγος, ώστε να παραλαμβάνουν έγκαιρα τους πλέοντες ή τυχόν ναυαγούς και όχι να περιμένουν στα 200 μέτρα, από τα νησιά !
     Επειδή έχει ανοίξει και καλώς έχει ανοίξει και η συζήτηση για τυχόν ένταξη της Τουρκίας, στην Ε.Ε, οφείλει η γειτονική χώρα, να αναλάβει τις ευθύνες της, αφού από δικό της έδαφος, ξεκινούν αυτές οι αποστολές αυτοκτονίας, όλοι βλέπουν τι γίνεται, από που ξεκινούν κλπ, αλλά δεν υπάρχει καμία επίβλεψη ή μέριμνα, για την πάταξη των διακινητών-εγκληματιών αυτών...
     Είναι τόσο δύσκολο δηλαδή, αντί να πληρώνουν χιλιάδες ευρώ, οι πρόσφυγες, για να ταξιδέψουν με ..σχεδίες, να εφοδιαστούν με έγγραφα, αν απαιτείται και να μπορούν να ταξιδέψουν με κανονικά πλοία, σαν άνθρωποι, με μικρότερο κόστος ;
      Είναι τόσο απλές οι άμεσες λύσεις, για ένα έγκλημα, που συντελείται, εδώ και μήνες ή είναι η ιδέα μου ; Εννοείται, βέβαια, ότι το πρόβλημα θα λυθεί, μόνον αν χτυπηθεί η ρίζα του κακού, αν δηλαδή σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία, που αναγκάζει αυτούς τους ανθρώπους, να φύγουν, για να σωθούν..

γενικοί κανόνες, για τα ασφαλιστικά μέτρα

     Μία σημαντική κατηγορία δικαστικών διενέξεων, είναι και τα λεγόμενα "ασφαλιστικά μέτρα", στα οποία μπορεί και πρέπει να καταφύγει κάποιος, αν υπάρχει επείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος να χαθεί κάποιο δικαίωμα ή για να ρυθμιστεί μία κατάσταση ! Π.χ αν κάποιος ετοιμάζεται να ..χτίσει σε ξένο οικόπεδο, ο ιδιοκτήτης του, πρέπει να δράσει άμεσα-γρήγορα και να "παγώσει" τις οικοδομικές εργασίες.
   Επί των ασφαλιστικών μέτρων, ισχύουν οι εξής βασικοί κανόνες :
-Διατάσσονται από τα Μονομελή Πρωτοδικεία, κατά κανόνα, εκτός αν η υπόθεση εκκρεμεί σε Ειρηνοδικείο ή Πολυμελές Πρωτοδικείο, οπότε είναι αρμόδια εκείνα.
-Τα Ειρηνοδικεία πλέον, είναι -αποκλειστικά- αρμόδια και για τη συναινετική εγγραφή ή άρση προσημείωσης ακινήτου, υποθέσεις, που κατέκλυζαν στο παρελθόν τα Πρωτοδικεία, όταν τα (στεγαστικά, κυρίως) δάνεια, δίνονταν με τη σέσουλα...
-Κατά τόπο αρμόδιο, τώρα, είναι το Δικαστήριο, που βρίσκεται πιο κοντά, εκεί, όπου πρόκειται να εκτελεστούν.
-Με βάση το νέο ΚΠολΔ, εισάγεται δυνατότητα, να συζητηθούν τα ασφαλιστικά μέτρα, ακόμα και στο σπίτι (!) του δικαστή (σ.σ θα προσφέρεται και τσάι ;), ακόμα και Κυριακή ή άλλη εορτή-αργία !
-Απόφαση ασφαλιστικών μέτρων κατά αλλοδαπού Δημοσίου, εκτελείται, μόνον κατόπιν άδειας του Υπουργού Δικαιοσύνης.
-Στις σχετικές υποθέσεις, αρκεί η πιθανολόγηση της βασιμότητας των ισχυρισμών και δεν απαιτείται η πλήρης απόδειξη !
-Το Δικαστήριο μπορεί να συγκεντρώσει και αυτεπαγγέλτως, στοιχεία, για το σχηματισμό της κρίσης του, ενώ διατάσσει το πλέον πρόσφορο ασφαλιστικό μέτρο, κάθε φορά, χωρίς να είναι υποχρεωμένο να διατάξει το συγκεκριμένο, που ζητείται.
-Σημαντικοί κανόνες, επίσης, είναι ότι τα αιτούμενα ασφαλιστικά μέτρα, δεν πρέπει να οδηγούν στην ικανοποίηση του δικαιώματος (αυτό μόνον με αγωγή, μπορεί να γίνει) και να μην θίγουν δικαιώματα τρίτων.
-Κατόπιν αίτησης του διαδίκου ή και αυτεπάγγελτα, μπορεί να χορηγείται η λεγόμενη "προσωρινή διαταγή", που ρυθμίζει την κατάσταση, έως την συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων.
-Αν το ασφαλιστικό μέτρο, διαταχθεί, πριν ασκηθεί η κύρια αγωγή, για την υπόθεση, ο δικαστής, οφείλει να ορίσει προθεσμία, εντός της οποίας, πρέπει να ασκηθεί (τουλάχιστον 30 ημέρες) και αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, η απόφαση των ασφαλιστικών, παύει να ισχύει !
-Η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, ισχύει, εξ ορισμού, προσωρινά και μπορεί να ανακληθεί ή να μεταρρυθμιστεί, με αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον και άσχετα αν αυτός, συμμετείχε ή όχι στη Δίκη.
-Οι αποφάσεις των ασφαλιστικών μέτρων, είτε θετικές, είτε απορριπτικές, ΔΕΝ υπόκεινται σε έφεση και λοιπά ένδικα μέσα, εκτός αν ορίζεται αλλιώς (όπως π.χ στα ασφαλιστικά μέτρα νομής).
-Οι αποφάσεις των ασφαλιστικών μέτρων, είναι άμεσα και δίχως άλλο, εκτελεστές και μόνον κατ' εξαίρεση, απαιτείται η κοινοποίησή τους, στον αντίδικο, για να εκτελεστούν.
-Τέλος, αν κάποιος "κερδίσει" τα ασφαλιστικά, αλλά "χάσει" την αγωγή, μπορεί να υποχρεωθεί σε αποζημίωση, αλλά μόνον αν βαρύνεται με δόλο ή βαριά αμέλεια, ως προς την ανυπαρξία του δικαιώματος, που θέλησε να εξασφαλίσει, με αυτά !

Δημοσίευση διαθήκης

     Διαθήκη ή διάταξη τελευταίας βούλησης, ονομάζεται το έγγραφο, με το οποίο ο κληρονομούμενος, ορίζει ο ίδιος τον/τους κληρονόμους του, σε περίπτωση θανάτου του, εφόσον δηλαδή δεν επιθυμεί η κληρονομική διαδοχή, να γίνει, σύμφωνα και με τη σειρά, που ορίζει ο ίδιος ο Νόμος (με την επιφύλαξη πάντα, της λεγόμενης νόμιμης μοίρας, που δεν μπορεί να αποκλειστεί, με τη διαθήκη) !
  Τα είδη διαθηκών, είναι βασικά τρία : η ιδιόγραφη, που είναι ίσως η συνηθέστερη, η μυστική και η δημόσια, από τις οποίες οι δύο τελευταίες περιλαμβάνουν εμπλοκή συμβολαιογράφου και τριών μαρτύρων (ή δύο συμβολαιογράφων και ενός μάρτυρα).
    Η δημόσια διαθήκη, ουσιαστικά συντάσσεται ενώπιον του συμβολαιογράφου και των μαρτύρων, που σημαίνει ότι οι μάρτυρες λαμβάνουν γνώση του περιεχομένου της, αλλά ..ορκίζονται ότι θα τηρήσουν τη μυστικότητα, ενώ η μυστική απλά κατατίθεται στο συμβολαιογράφο, χωρίς να γνωρίζει κάποιος τρίτος το περιεχόμενό της.
    Και τα τρία είδη διαθηκών, ακόμα και η λεγόμενη "δημόσια", μετά το θάνατο του κληρονομούμενου, πρέπει να δημοσιευτούν, για να αποκτήσουν νομική υπόσταση και να επέλθουν οι νόμιμες συνέπειες (π.χ προκειμένου να συνταχθεί η πράξη αποδοχής, για τυχόν ακίνητα) !

    Για να γίνει η δημοσίευση πλέον, πρέπει αυτός, που την κατέχει ή και τρίτος, να προσκομίσει το πρωτότυπό της, στον αρμόδιο Ειρηνοδίκη, ήτοι εκεί όπου κατοικούσε ο θανών ή είχε τη διαμονή του ή στην Αθήνα, εφόσον δεν είχε, ούτε κατοικία, ούτε διαμονή κάπου.

    Ρητά πάντως ορίζεται, ότι δημοσίευση μπορούν να κάνουν και οι ελληνικές προξενικές Αρχές, στο εξωτερικό !

    Για να αποκτήσει μεγαλύτερο κύρος η διαθήκη, συνηθίζεται να ζητείται να "κηρυχθεί ως κυρία" (να βεβαιωθεί δηλαδή ότι είναι γνήσια, ισχυρή και μοναδική), πάλι από τον αρμόδιο Ειρηνοδίκη (όχι όμως και από τα προξενεία), πράγμα που απαιτεί να "πιθανολογηθεί" η γνησιότητα του γραφικού χαρακτήρα και της υπογραφής του διαθέτη (από κάποιον μάρτυρα, προφανώς).

    Αν όμως στη διαθήκη, κατονομάζεται ως κληρονόμος πρόσωπο, που δεν είναι σύζυγος ή συγγενής έστω και τέταρτου βαθμού, με τον κληρονομούμενο, τότε αυτεπάγγελτα διατάσσεται η διενέργεια γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης, προκειμένου να αποδειχθεί η γνησιότητα.

    Σημαντικό επίσης είναι, ότι, αν ο κάτοχος της διαθήκης, κωλυσιεργεί ως προς τη δημοσίευσή της, όποιος έχει έννομο συμφέρον, μπορεί να ζητήσει από το Ειρηνοδικείο, να υποχρεωθεί να την καταθέσει, με απειλή μάλιστα και χρηματικών ποινών, από 1000 έως 2500 ευρώ (με βάση το νέο ΚΠολΔ), ενώ αν πιθανολογείται ότι κάποιος κατέχει τη διαθήκη, μπορεί να υποχρεωθεί να δώσει βεβαιωτικό όρκο (για το αν ισχύει αυτό ή όχι).

    Τέλος, να πούμε, ότι μερικές φορές και σε κάποιες συναλλαγές, δεν αρκεί η δημοσίευση της διαθήκης, αλλά θα πρέπει ο κληρονόμος, να εφοδιαστεί και με σχετικό πιστοποιητικό, για το κληρονομικό του δικαίωμα, με το γνωστό δηλαδή ως "κληρονομητήριο".

όχι να ζητάτε και συγγνώμη !

     Σήμερα, είναι η πρώτη ημέρα επαναδραστηριοποίησης της δημοτικής Αστυνομίας, στην Αθήνα, μετά από 2 περίπου χρόνια και πρέπει να κόπηκαν ουκ ολίγες κλήσεις, σε βάρος όσων είχαν "καλομάθει" από την απουσία της ή δεν είχαν μάθει ότι επιστρέφει.
   Ο Δήμος, είχε φροντίσει να ενημερώσει μία βδομάδα νωρίτερα, για το τι επίκειται, με επιστολή, που αφέθηκε στα σταθμευμένα αυτοκίνητα και την οποία υπέγραφαν ο Δήμαρχος Καμίνης και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, ο συμπαθής ηθοποιός, Αντώνης Καφετζόπουλος !
  Αυτό, που μου είχε κάνει εντύπωση, ήταν το σχεδόν απολογητικό ύφος της ενημερωτικής "επιστολής", λες και ζητούσαν συγγνώμη, που θα χρειαστεί να επιβληθεί ο Νόμος και να τιμωρηθούν οι παραβάτες, από τα όργανα της δημοτικής Αστυνομίας...
   Ο Νόμος και η κρατική θέληση, πρέπει να επιβάλλονται, ακόμα και αναγκαστικά, όπου χρειάζεται και οι παραβάτες να τιμωρούνται, αυτονόητα πράγματα δηλαδή, για τα οποία δεν χρειάζεται καμία απολογία, ούτε εκ των προτέρων, ούτε εκ των υστέρων !
    Όσο υφίσταται ένας Νόμος, ακόμα και αν είναι σκληρός ή άδικος, ήτοι dura lex sed lex, κατά το λατινικό, πρέπει να γίνεται σεβαστός, από όλους και να εφαρμόζεται, καθώς και να επιβάλλονται οι προβλεπόμενες κυρώσεις απείθειας, στους πολίτες-εξουσιαζόμενους, που τον αγνοούν (ενίοτε επιδεικτικά και προκλητικά)..
    Διότι, πολλά μπορεί να καταμαρτυρήσει κανείς, για τις διατάξεις, που καλείται να εφαρμόσει η δημοτική Αστυνομία, π.χ το κατά πόσον είναι νόμιμο και λογικό, να υπάρχουν θέσεις στάθμευσης αποκλειστικά κατοίκων (και όχι απλά εργαζόμενων στην περιοχή..) ή ακόμα και το να πληρώνεις, για να παρκάρεις σε δημόσιους δρόμους-χώρους, ωστόσο μέχρι να καταπέσει, ο Νόμος, στα Δικαστήρια, που είναι και τα μόνα που μπορούν να κρίνουν τη νομιμότητα και τη συνταγματικότητα ανάλογων διατάξεων, οφείλεις να συμμορφώνεσαι !
     Η μη επιβολή του Νόμου, εξάλλου, οδηγεί τους νομοταγείς πολίτες στις γνωστές σκέψεις, ότι είναι εκείνοι τα κορόιδα, που τον τηρούν και οι άλλοι, οι "έξυπνοι", που παρανομούν και δεν τιμωρούνται..
     Ως προς τις κυρώσεις τώρα, χρειάζεται ίσως ένας εξορθολογισμός, π.χ τα 700 ευρώ για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, αντιστοιχούν σε ένα και πλέον μηνιάτικο, με τα σημερινά δεδομένα, ενώ χρήσιμη είναι εδώ και η πρακτική ξένων χωρών, όπου τα κάθε είδους πρόστιμα, είναι ανάλογα με το εισόδημα και την εν γένει οικονομική κατάσταση του παραβάτη, πράγμα δίκαιο και εύλογο !
     Πιο σημαντικό, όμως, είναι, για να μείνουμε στις ξένες πρακτικές, να υπάρχει η βεβαιότητα στον παραβάτη, ότι θα τιμωρηθεί και ότι αν είναι υπότροπος-αμετανόητος, θα καταλήξει στο τέλος στη φυλακή, ακόμα και για απλές τροχαίες παραβάσεις (όπως υπέρβαση ορίου ταχύτητας)...
     Διότι, εδώ, πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, είτε σκίζουν επιτόπου τις κλήσεις και τις αγνοούν τελείως, είτε παίρνουν τηλέφωνο το "βύσμα", για να τις σβήσει, νοσηρό σύμπτωμα και αυτό των πελατειακών σχέσεων εξουσίας-εξουσιαζόμενου !
     Συνεπώς, αν έπρεπε να ζητάει συγγνώμη ένας Δήμος π.χ, αυτό θα ήταν για την ποιότητα των δρόμων κλπ. και γενικά το Κράτος, για την ποιότητα των υπηρεσιών, που προσφέρει στον -άγρια σήμερα- φορολογούμενο και όχι για το ότι επιβάλλει τους Νόμους και τιμωρεί τους παραβάτες.

νομική επικαιρότητα

    Ξεκινάμε, από την απόφαση (μία από αρκετές), που αφορά τις μίζες των εξοπλιστικών, με την οποία ο Σμπώκος καταδικάστηκε σε ισόβια και οι λοιποί κατηγορούμενοι, σε πολυετείς καθείρξεις !
  Η απόφαση, είναι, κατά βάση, σωστή, από τη στιγμή, που η δίωξη ασκήθηκε, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου και ο οποίος προβλέπει τα ισόβια, για ζημία του Κράτους, άνω των 150.000 ευρώ (πόσο μάλλον, για πολλαπλάσια ποσά, όπως εδώ).
  Από την άλλη, όμως, πρέπει να γίνουν και ορισμένες παρατηρήσεις : α) η τακτική "αγαπούλα, την κουκούλα", δηλαδή το να ανοίγει το στόμα του ο κατηγορούμενος και να "δίνει" πρόσωπα και πράγματα, που γνωρίζει, φαίνεται πως αποδίδει καρπούς, όπως επίσης και το να επιστρέφεις μέρος, έστω, των παράνομων χρημάτων β) η απόφαση να δοθεί αναστέλλουσα ισχύς, στην έφεση ανθρώπων, που καταδικάστηκαν σε 20 και 25 χρόνια κάθειρξης, θεωρώ, ότι αγγίζει τα όρια της πρόκλησης γ) ο Άκης, που δεν θα γλίτωνε επίσης τα ισόβια, ..απαλλάχθηκε, χάρη στο Νόμο περί (μη) ευθύνης Υπουργών και δ) η επιβολή αποζημιώσεων, υπέρ του Δημοσίου, δεν πρέπει να έχει τιμωρητικό-εξοντωτικό χαρακτήρα, αλλά να είναι ανάλογη και με τις δυνατότητες των καταδικασθέντων.
    Επειδή στο νομικό κόσμο, τέλος, ακούγονται, εδώ και κάποιο διάστημα, ψίθυροι, περί "ελάφρυνσης" του Νόμου περί καταχραστών, θεωρώ ότι αυτό δεν συνάδει, με την ανάγκη να παταχθεί η παραβατικότητα, σε μία σάπια και διεφθαρμένη κοινωνία, όπου το ετήσιο κόστος της διαφθοράς, ανέρχεται σε περισσότερα από 30 δισ. ευρώ ! (μάλλον αυστηροποίηση, χρειάζεται)
     Μεγάλο ζήτημα, προέκυψε, επίσης, με τις διώξεις, που ασκήθηκαν, εναντίον της Κατερίνας Σαββαΐδου, Γ.Γ δημοσίων εσόδων, που είχαν ως αποτέλεσμα να ζητηθεί η παραίτησή της (για να αποφύγει το Δημόσιο την αποζημίωση των 250 χιλιάδων ευρώ, σε περίπτωση αποπομπής).
     Μπορεί η παροιμία να λέει, ότι "όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά", ωστόσο το τεκμήριο της αθωότητας, που αποτελεί κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού, το έχουν όλοι, έως την αμετάκλητη καταδίκη και πρέπει να γίνεται σεβαστό !
     Τέλος, σε μία απόφαση που χαρακτηρίστηκε "σταθμός" το Διοικητικό Εφετείο, επιδίκασε αποζημίωση σε μητέρα, τα δίδυμα της οποίας, γεννήθηκαν με σοβαρές βλάβες και θα μείνουν ανάπηρα, σε όλη τους τη ζωή, εξ αιτίας ιατρικής αμέλειας, σε δημόσιο Νοσοκομείο.
      Το ποσόν των 150 χιλιάδων ευρώ, για κάθε παιδί, μόνον υψηλό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, ενόψει της σωματικής τους βλάβης και του γεγονότος, ότι θα είναι ανάπηρα εκ γενετής, για όλη τους τη ζωή !
      Η απόφαση χαρακτηρίστηκε "σταθμός", επειδή επιδικάστηκε αποζημίωση 50 χιλιάδων και υπέρ της μητέρας, με το σκεπτικό ότι συνήθως τα Δικαστήρια, επιδικάζουν αποζημίωση ηθικής βλάβης, μόνον στο άμεσο θύμα και όχι σε συγγενείς κλπ τρίτους.
       Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει, ότι η αυτή η μητέρα, με το Γολγοθά, που ανεβαίνει, όλα αυτά τα χρόνια, εξ αιτίας της ιατρικής αμέλειας, με άμεσα θύματα τα παιδιά της, έχει υποστεί ηθική βλάβη, η οποία μάλιστα είναι διαρκής και καθημερινή, πέρα δηλαδή από το αρχικό σοκ, της γέννησης μη φυσιολογικών-υγιών παιδιών και υπό αυτό το πρίσμα, θεωρώ, ότι η απόφαση υπήρξε ορθή (και το ποσόν πάλι και εδώ μάλλον μικρό).

Δεν έχουν Εισαγγελείς, τα νησιά μας ;

     Το ερώτημα είναι, προφανώς, ρητορικό και μιλώντας για νησιά, εννοώ κυρίως, εκείνα του ανατολικού Αιγαίου, όπου καθημερινά σχεδόν, ακούμε για πνιγμένα παιδάκια και άλλους πρόσφυγες, από τη Συρία !
  Πέρα από τα σημερινά ευχολόγια του ΠτΔ και τις τύψεις του Αρχιεπισκόπου, όταν χάνεται ανθρώπινη ζωή, οφείλει, θεωρώ, η αρμόδια Εισαγγελία, να διατάξει έρευνα, για τις συνθήκες εκάστου ναυαγίου, αν ήταν ατύχημα ή προκλήθηκε, από πρόθεση και ποιος φταίει.
   Η πρόκληση ναυαγίου, είναι ποινικό αδίκημα, πλημμέλημα, αν έγινε από αμέλεια και κακούργημα, που τιμωρείται μάλιστα με ισόβια κάθειρξη, αν υπήρξε θάνατος και προκλήθηκε με δόλο και συχνά ακούμε, στα δελτία ειδήσεων, ότι οι ίδιοι οι δουλέμποροι βυθίζουν τα σκάφη (που μεταφέρουν όσους ..τους έχουν πληρώσει αδρά) !
   Το ναυάγιο δεν έχει να κάνει, με το αν εμπλέκεται κρουαζιερόπλοιο ή πλαστική βάρκα ή αν μεταφέρει τουρίστες ή πρόσφυγες, η ποινική αντιμετώπιση, είναι και οφείλει να είναι ενιαία.
    Προς τα τέλη της περασμένης εβδομάδας, υπήρξε πολύνεκρο ναυάγιο, στη Λέσβο, με 11 νεκρούς, εκ των οποίων τα τέσσερα παιδάκια (τα τρία της ίδιας οικογένειας !), όπου σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το σκάφος των προσφύγων, συγκρούστηκε με το σκάφος του Λιμενικού, πριν βυθιστεί...
     Ανοίγω εδώ μία παρένθεση, για να στηλιτεύσω την αθλιότητα συγκεκριμένων sites με ακροδεξιές απόψεις και αγάπη προς τη "στολή", που έκαναν γαργάρα την σύγκρουση !
     Δεν έχω καμία διάθεση, ούτε πρόθεση, να ανοίξω "βεντέτα" με το Λιμενικό, αναγνωρίζω ότι κάνουν σπουδαία δουλειά, υπό σκληρές συνθήκες, έχουν σώσει χιλιάδες πρόσφυγες κλπ, ωστόσο όταν αναφέρεται πολύνεκρο ναυάγιο, κατόπιν σύγκρουσης, ΟΦΕΙΛΕΙ και η Εισαγγελία, να το ερευνήσει, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση ναυαγίου.
     Επίσης, δεν υπαινίσσομαι ασφαλώς, ότι έγινε με πρόθεση, ήταν ατύχημα, προφανώς, ωστόσο, έχουμε όλοι δικαίωμα να πληροφορηθούμε, αν αυτό οφείλεται π.χ στη θαλασσοταραχή ή σε άλλους παράγοντες ανωτέρας βίας ή αν υπήρξε κάποια αμέλεια, αφού και η ανθρωποκτονία εξ αμελείας, είναι ποινικό αδίκημα-πλημμέλημα !
      Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, με ανθρώπινα θύματα, τα αντανακλαστικά των Εισαγγελέων, είναι ταχύτατα και επεμβαίνουν συνήθως αυτεπάγγελτα, αφού οι σχετικές υποθέσεις, όπως εδώ, λαμβάνουν μεγάλη δημοσιότητα.
      Για να μην αδικήσω, τις αντίστοιχες Εισαγγελίες, είναι σίγουρα πιθανόν, να έχει διαταχθεί ήδη ποινική διερεύνηση, χωρίς να δοθεί δημοσιότητα, όπως συνήθως, δεν μπορώ φυσικά να το ξέρω, αλλά καλό είναι να γίνονται γνωστές οι Εισαγγελικές παρεμβάσεις, ώστε και αποτρεπτικά να ενεργούν και περισσότερο να προσέχουν, οι εμπλεκόμενοι !

όταν ο λύκος φυλάει τα πρόβατα

     Η υπόθεση με τις παιχνιδομηχανές του ΟΠΑΠ, τα λεγόμενα VTLs, είναι μία ακόμα περίπτωση εξωφρενικής γραφειοκρατικής τρέλας, που αποδεικνύει, γιατί αυτή η χώρα δεν πήγε, ούτε θα πάει μπροστά και γιατί κανείς δεν θέλει να επενδύσει εδώ !
  Μιλάμε για τα ονομαζόμενα "φρουτάκια", τα οποία επρόκειτο να εγκατασταθούν, από τον ΟΠΑΠ, σε πρακτορεία και σε άλλους, ιδιωτικούς, χώρους και για την άδεια εγκατάστασης των οποίων, είχε καταβάλει ήδη από το 2011, μισό δισ. ευρώ...
   Ενώ λοιπόν, είχαν ήδη παραγγελθεί τα μηχανήματα και είχαν εκμισθωθεί οι χώροι, από ιδιώτες, οι οποίοι είχαν επενδύσει ΠΟΛΛΑ χρήματα, σε αυτούς, η ..συμφωνία, που είχε ήδη γίνει, προπληρωθεί και φτάσει ένα βήμα, πριν την ολοκλήρωση, ναυάγησε !
   Την επένδυση "πάγωσε" ένας και μόνον κύριος, ο οποίος τοποθετήθηκε από τον Βαρουφάκη, σε καίρια θέση και άλλαξε τελευταία στιγμή, τους ΗΔΗ ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΟΥΣ όρους αυτής της συμφωνίας, μεταξύ ΟΠΑΠ Α.Ε και ελληνικού Δημοσίου...
    Η "λεπτομέρεια" στην οποία κρύβεται, κατά κανόνα, ο έξω από δω, είναι πως αυτός ο κύριος εργαζόταν (εργάζεται ;) σε ..καζίνο, τα οποία φυσικά ήταν και τα μόνα, που θίγονταν από αυτή την κίνηση-επένδυση της ΟΠΑΠ Α.Ε (μόνα βέβαια, μαζί με όσους λειτουργούν "φρουτάκια" παράνομα, είτε πραγματικά, είτε διαδικτυακά-ηλεκτρονικά, με τζίρους δισ. ευρώ) !
    Έβαλε δηλαδή ο Γιάνης, να υλοποιήσει μία ήδη γενομένη και προπληρωμένη συμφωνία, που είχε φτάσει μισό βήμα, πριν την ολοκλήρωση, ένα άτομο, που υπηρετούσε (υπηρετεί ;) αντίθετα-αντικρουόμενα συμφέροντα...
     Σίγουρα, ο τζόγος, είναι καταστροφικός, όταν γίνεται πάθος και εμμονή, δεν είναι κάτι, ας πούμε, παραγωγικό, η χώρα χρειάζεται άλλου είδους επενδύσεις, πρωτίστως, αλλά και πάλι, τα VTLs θα έφερναν έσοδα, από Έλληνες, αλλά και ΞΕΝΟΥΣ παίκτες-επισκέπτες, είναι σαν μορφή έμμεσης φορολογίας, για μένα, αυτή η "πώληση ελπίδας", ότι μπορεί να κερδίσεις εσύ, ανάμεσα σε πολλούς.
     Πέρα όμως και πάνω, από την συζήτηση, του κατά πόσον, η ανάπτυξη στην Ελλάδα, θα έρθει με "φρουτάκια" και "κουλοχέρηδες", η πραγματικότητα είναι αυτή :
-Το ελληνικό Κράτος, αποδεικνύεται τελείως αφερέγγυο και αναξιόπιστο, αφού δεν μπορεί να τηρήσει καν τα συμφωνηθέντα.
-Ένα σωρό άνθρωποι, που επένδυσαν χρήματα, πιστεύοντας ότι έχουν να κάνουν με αξιόπιστο συμβαλλόμενο και όχι με απατεώνα, που λέει και ξελέει συνέχεια, έχασαν τα λεφτά τους.
-Το ελληνικό Δημόσιο έχασε επίσης ένα σωρό λεφτά, τα οποία υπολογίζονται σε πάνω από 200 εκατ. ευρώ, το χρόνο, μόνον από τη λειτουργία των μηχανών (χώρια δηλαδή το όφελος, από νέες θέσεις εργασίας, φόρους επί ενοικίων κ.ο.κ). Με άλλα λόγια, τώρα, δεν θα ψάχναμε καν για ισοδύναμα, ώστε να αποφευχθεί η επιβολή Φ.Π.Α, στην ιδιωτική εκπαίδευση 23 % !
     Ωραία είναι τα λόγια, τα ακριβά ταξίδια στις Η.Π.Α και οι προσκλήσεις σε επιχειρηματίες, αλλά στο τέλος, σημασία έχει τι κάνεις, όχι τι λες και τι "σήματα" εκπέμπουν οι πράξεις σου, σε υφιστάμενους και μελλοντικούς πιθανούς επενδυτές...
     Όταν δεν μπορείς καν να τιμήσεις το λόγο σου και την υπογραφή σου, επειδή έβαλες το λύκο να φυλάει τα πρόβατα (εδώ είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι δεν υπήρξε δόλος-συμφέρον, πίσω από αυτή την ..υπαναχώρηση), κανείς δεν σε παίρνει στα σοβαρά !

Ο Παύλος Φύσσας ΔΕΝ είναι "θανών"

      Όλα τα δίκια του κόσμου, είχε η μητέρα του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα, όταν διαμαρτυρήθηκε, γιατί οι συνήγοροι υπεράσπισης, προσφωνούν το νεκρό υιό της, ως "θανόντα", είτε επίτηδες, είτε από αμέλεια !
  "Θανών" μπορεί να είναι και αυτός, που τον πάτησε αυτοκίνητο, εκείνος, που αυτοκτόνησε, αυτός, που απεβίωσε από φυσιολογικά-παθολογικά αίτια, όμως δεν μπορεί να λέγεται έτσι, ειδικά στα πλαίσια μίας ποινικής Δίκης, το θύμα μιας στυγερής και βίαιης δολοφονίας, με μαχαίρι..
   Ο Παύλος Φύσσας, δολοφονήθηκε, έφερε τρία χτυπήματα, από μαχαίρι, σε καίρια-ζωτικά σημεία του σώματός του, στην καρδιά και στο μηρό, ο δολοφόνος του, ο Ρουπακιάς (απλά θυμίζω ότι έχει ομολογήσει το ίδιο βράδυ, στην Αστυνομία), είναι προφανές, από αυτό και μόνον, ότι ήθελε να σκοτώσει !
   Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα, ως προς αυτό το σκέλος, ο Ρουπακιάς σκότωσε τον Παύλο Φύσσα, με μαχαίρι, δρώντας φυσικά, όχι αυτοτελώς, αλλά σε μία οργανωμένη, από τους φασίστες της χ.α, επίθεση, εναντίον του Φύσσα και της παρέας του και ΤΟ ΜΟΝΟ αναμενόμενο αποτέλεσμα, για αυτόν, είναι η ισόβια κάθειρξη, τίποτα λιγότερο και ό,τι προβλέπει δηλαδή η διάταξη περί ανθρωποκτονίας, από πρόθεση.
    Δεν μπορώ να γνωρίζω σε τι αναλώνεται η Δίκη και ποιοι είναι οι υπερασπιστικοί ισχυρισμοί (αν και ολόκληρη η δικογραφία για την εγκληματική οργάνωση "χρυσή αυγή", υπάρχει στο διαδίκτυο, δεν έτυχε, έως τώρα, να τη διαβάσω), το μόνο, για το οποίο υπάρχει αμφιβολία είναι, το κατά πόσον υπάρχει εδώ ηθική αυτουργία ή όχι και από ποιους (για τις άλλες μορφές συμμετοχής, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα).
       Η αλήθεια είναι, πως, νομικά, είναι σχετικά δύσκολο να στοιχειοθετηθεί η ηθική αυτουργία της ηγετικής ομάδας της εγκληματικής οργάνωσης αυτής, στη συγκεκριμένη πράξη-δολοφονία (εν συνόλω, τουλάχιστον), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Ρουπακιάς, μέλος της οργάνωσης και αμειβόμενος από αυτήν, κάθε μήνα, έδρασε αυτοτελώς και ανεξάρτητα !
     Ωστόσο, η ίδια η σύσταση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, είναι κακούργημα, ενώ υπάρχουν και ένα σωρό άλλα αδικήματα, που έχουν διαπραχθεί, τα μισά σχεδόν, από τα τρία πρώτα κεφάλαια του Ποινικού μας Κώδικα, με τίτλους "επιβουλή δημόσιας τάξης", "προσβολή πολιτεύματος" και "προδοσία της χώρας", ακόμα, από τρελούς, νοσταλγούς του Χίτλερ, οι οποίοι δημόσια, καλούσαν σε πράξεις βίας και οργάνωναν τέτοιες ενέργειες (εναντίον αλλοδαπών και όχι μόνον).
    Ο Παύλος Φύσσας, λοιπόν, δεν είναι απλά "θανών", όχι μόνον επειδή έπεσε θύμα δολοφονικής ενέργειας, από μία φασιστική-εγκληματική οργάνωση, αλλά και μεταφορικά, επειδή, χάρη σε εκείνον και το χυμένο αίμα του, άρχισε να ξηλώνεται το αρρωστημένο πουλόβερ αυτής της συμμορίας και να βλέπουν τα πλανημένα πρόβατα, τι ψήφιζαν έως τότε ! (αν και τα ποσοστά της χ.α στις εκλογές, δείχνουν ότι υπάρχουν πολλοί αμετανόητοι, που για να πειστούν, θα πρέπει το κακό, να χτυπήσει και τη δική τους πόρτα)
    Παρά τα δολοφονικά χτυπήματα, που δέχτηκε, από το μαχαιροβγάλτη Ρουπακιά, έμεινε όρθιος και υπέδειξε το δολοφόνο του, στους αστυνομικούς, που καθυστέρησαν χαρακτηριστικά, να επέμβουν, ειδάλλως, αν δηλαδή ο δολοφόνος κατόρθωνε να διαφύγει, κανείς δεν ξέρει, πως θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα και πόσα θύματα ακόμα, θα μετρούσαμε !

θέματα απολογίας

    Η απολογία του κατηγορουμένου, είναι η πιο ιερή στιγμή στην Ποινική διαδικασία, είτε γίνεται προδικαστικά (ενώπιον Ανακριτή), είτε στο Δικαστήριο και πρέπει να γίνεται σεβαστή από όλους και με ορθό τρόπο !
  Αυτό είναι υπενθύμιση, κυρίως, προς τους εκπροσώπους της δικαστικής εξουσίας, διότι, στην πράξη, παρουσιάζονται φαινόμενα απαράδεκτα, όπως να μην δίνεται καν η δυνατότητα, στον κατηγορούμενο, να υπερασπιστεί τον εαυτό του...Στην απολογία, δεν χωράνε ζητήματα χρόνου, "συντομεύετε" κλπ, ο κατηγορούμενος δεν πρέπει να διακόπτεται (εκτός αν ξεφεύγει -πολύ- από το ζητούμενο) και οι όποιες ερωτήσεις να γίνονται ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, διευκρινιστικά, όχι από την αρχή, πριν προλάβει να εκθέσει τα επιχειρήματά του, διότι έτσι μπορεί να χάσει και τον ειρμό της σκέψης του, να ξεχάσει σημαντικά πράγματα κ.ο.κ
   Πρέπει να τονιστεί, επίσης, ότι η απολογία, είναι μία κατεξοχήν προφορική διαδικασία, όσο καλό και αν είναι ένα απολογητικό υπόμνημα, θα πρέπει αυτό να μπορεί να υποστηριχθεί, από τον κατηγορούμενο, να είναι σε θέση να απαντήσει σε ερωτήσεις της Ανάκρισης, με τρόπο πειστικό και σίγουρα όχι αντιφατικό, με όσα λέει "το χαρτί" !
    Η προφορικότητα της διαδικασίας, είναι μάλλον καλοδεχούμενη και επιβεβλημένη, για να σχηματίσει ο Δικαστής, ιδίαν αντίληψη, για το ποιόν του κατηγορουμένου, αν π.χ ο απολογούμενος είναι τελείως αμόρφωτος και χαμηλής νοητικής στάθμης (στα ..όρια της καθυστέρησης) και δεν υπάρχει φυσικά επίσημη σφραγίδα γιατρού, μόνον η προσωπική επαφή και ο διάλογος, μπορεί να το αποκαλύψει και όχι το κείμενο της απολογίας...
    Εδώ λοιπόν, κρύβεται, ίσως η μεγαλύτερη παγίδα της Ανάκρισης, η δυνατότητα ή ικανότητα πρόβλεψης, πιθανών ερωτήσεων, εκ των προτέρων και η προετοιμασία, για πειστικές απαντήσεις, σε αυτές, πράγμα που σίγουρα ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να πετύχει στο 100%, εκτός αν είναι ..προφήτης.
    Ανοίγω εδώ μία παρένθεση, για να πω, ότι, από την εμπειρία μου, έχω παρατηρήσει ανθρώπους, οι οποίοι είναι αρκετά εύστροφοι και έχουν την ικανότητα, να μην αιφνιδιάζονται, από απρόσμενες (λίγο ή πολύ) ερωτήσεις και να δίνουν αρκετά πειστικές απαντήσεις, να απαντούν, αυτό, που θέλει να ακούσει ο άλλος ή μάλλον να αποφεύγουν τις πεπονόφλουδες ! (πρόκειται σίγουρα για μορφή "ταλέντου")
    Αφορμή, για τα γραφόμενα, αποτέλεσε, μεταξύ άλλων, το φύλλο Κυριακάτικης εφημερίδας, που δημοσίευσε στοιχεία από την (υποτίθεται μυστική) ανάκριση, σε βάρος του ήδη προφυλακισθέντος επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκου (της Euromedica και όχι μόνον).
     Στην offshore εταιρία, μέσω της οποίας, φέρεται να δόθηκε η "μίζα", φαίνεται ως μέτοχος ή νόμιμος εκπρόσωπος (και) ένας αλλοδαπός δικηγόρος και ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι δεν ήξερε τίποτα, ότι εκείνος ήταν υπεύθυνος, για την διαχείριση (παρόλο που και ο ίδιος σχετιζόταν, εμφανιζόταν ως "δικαιούχος" στα τραπεζικά έγγραφα της εταιρίας).
     Στην ερώτηση όμως, πόσο καλά γνωρίζει, τον εν λόγω δικηγόρο, απάντησε σχεδόν καθόλου, ότι τον έχει δει ελάχιστες φορές, σε διάστημα αρκετών ετών, γεγονός φυσικά, που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, ότι δηλαδή αναθέτεις σε έναν σχεδόν ..άγνωστο, να διαχειρίζεται τα εκατομμύριά σου ή συνεταιρίζεσαι και κάνεις εταιρίες με σχεδόν άγνωστα, προς εσένα, πρόσωπα !
     Εξάλλου, όλοι "οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ", γνωρίζουν ότι στις offshore εταιρίες, δεν εμφανίζεται ποτέ, σχεδόν, ο πραγματικός μέτοχος, αλλά μπαίνει κάποιος "αχυράνθρωπος" (δικηγόρος κλπ), λίγοι γνωρίζουν την Αλήθεια, μεταξύ των οποίων οι τράπεζες, που έδωσαν και τα σχετικά στοιχεία.
     Συνοψίζοντας, πρέπει να τονιστεί πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζει ο απολογούμενος, το περιεχόμενο του γραπτού υπομνήματος, ώστε σε πιθανή ερώτηση, να μην απαντήσει "άλλα αντί άλλων", πράγμα όχι πάντα εύκολο, ειδικά, όταν η ανάκριση διεξάγεται κάτω από πιεστικές-σύντομες προθεσμίες και ο κατηγορούμενος, είναι κρατούμενος !
      Την ίδια γνώση, φυσικά, πρέπει να έχουν ΚΑΙ οι τυχόν μάρτυρες, που θα κληθούν να επιβεβαιώσουν τους πραγματικούς ισχυρισμούς της απολογίας...
      Πάντως και οι δικαστές, οφείλουν να δείχνουν μία σχετική "ευελιξία" σε τυχόν επουσιώδεις αντιφάσεις, που οφείλονται σε (όχι ηθελημένη) ασυνεννοησία και είναι ανθρώπινο, ως ένα βαθμό, να παρατηρούνται, να εστιάζουν δηλαδή στην ουσία του ισχυρισμού και στο αν αυτός επιβεβαιώνεται , σε συνδυασμό βέβαια και με τα λοιπά στοιχεία και όχι τόσο, στον τρόπο, με τον οποίο επιβεβαιώνεται !
      

άλλοι τρώνε, άλλοι πληρώνουν ;

     Κάπως έτσι, συνοψίζεται, αυτό που συμβαίνει με τα Μνημόνια και τα βάρη τους, το κόστος, ο λογαριασμός, μετακυλίεται, από αυτούς, που τα έφαγαν, σε αυτούς, που δεν έγλυψαν ούτε κόκκαλο και κυρίως, μεταφέρεται στο μέλλον, στις επόμενες γενιές, που επίσης και προφανώς, δεν μπορεί να ευθύνονται για την ήδη συντελεσμένη χρεοκοπία !
   Είναι σωστό π.χ και εύλογο, να κόβονται οι πρόωρες συντάξεις και να μειώνεται η ετήσια δαπάνη, για μισθούς Δ.Υ και συντάξεις, έστω και με τόσο μεγάλη καθυστέρηση, όμως, ποια λογική έχει, κάποιος, για ένα μήνα ή ..μία μέρα, να βρίσκεται σε 10 φορές χειρότερη μοίρα, αναφορικά με το πότε και πόση σύνταξη θα πάρει ;
   Την ίδια στιγμή, που οι τωρινοί εργαζόμενοι, δεν γνωρίζουν καν, αν, πότε και τι σύνταξη θα πάρουν, αυτοί, που ουσιαστικά τα έφαγαν, είναι διαρκώς στο απυρόβλητο και κάνοντας χρήση σκανδαλωδών διατάξεων, κατάφεραν να "δραπετεύσουν", από τις ευθύνες τους, να παραμείνουν "αόρατοι" και να βλέπουν τους άλλους, να παλεύουν με τα σκατά, που οι ίδιοι δημιούργησαν !
    Όχι μόνον, πριν την επίσημη χρεοκοπία, αλλά κατά τη διάρκεια αυτής, από το 2010 έως και πολύ πρόσφατα, τον Ιούλιο του 2015, ΠΟΣΕΣ πρόωρες συντάξεις δόθηκαν ; Πόσα εφάπαξ (περίπου 500 χιλιάδες ευρώ, πήρε ..υπάλληλος της Βουλής) ; Πόσοι συνέχισαν στο Δημόσιο, να παίρνουν σκανδαλώδεις αμοιβές ;
     Είναι ευχάριστο, αυτό που ακούγεται, ότι θα μειωθούν αποδοχές βουλευτών και λοιπών αιρετών, έστω και τόσο καθυστερημένα, όμως τι θα γίνει, με το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν ; Γιατί να επιβαρυνθεί τόσο η τωρινή και η επόμενη γενιά και αυτοί, που τα έφαγαν και "πρόλαβαν" να εξαφανιστούν, να μείνουν μια ζωή στο απυρόβλητο ;
     Επομένως, το μόνο Δίκαιο, είναι να υπάρξει και ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ επιβάρυνση, εκείνων, που μια ζωή έτρωγαν από τα έτοιμα, που έλαβαν και με το παραπάνω, περισσότερα δηλαδή, από ότι θα έπρεπε χρήματα από το ελληνικό Κράτος, με τη μορφή μισθών, συντάξεων, μίζας, προμήθειας κλπ.
     Πως μπορεί να συνυπάρξει στην ίδια κοινωνία, αυτός που θα αναγκαστεί να εργαστεί 40 χρόνια, για μία σύνταξη-φιλοδώρημα, με αυτόν, που πήρε τεράστια σύνταξη, πριν από 5, 20, 30 ή 40 χρόνια, με ελάχιστα ένσημα ; Πως θα συνυπάρξει ο νέος, που δεν έχει χρήματα, ούτε για καφέ, με τον πενηντάρη ή εξηντάρη συνταξιούχο, βαψομαλλιά, με τατουάζ, που παίζει "πάμε στοίχημα", βγάζει φωτογραφίες και σερφάρει με τάμπλετ και λαπτοπ, λύνει σταυρόλεξα (για να μην πάθει αλτσχάϊμερ) και κάνει όλο το χρόνο διακοπές ;
     Είναι καιρός να επιβληθούν περισσότερα βάρη, σε όσους τα έφαγαν, εφόσον φυσικά ζουν και εφόσον σώζεται η περιουσία, που απέκτησαν, με χρήματα ουσιαστικά του φορολογούμενου, στο αμαρτωλό και σπάταλο παρελθόν, αυτό είναι το μόνο Δίκαιο και όχι να μετακυλίεται το βάρος, στο παρόν και στο μέλλον !
      Όσον αφορά το παρόν και επειδή ακούγονται αντιδράσεις, του στυλ "μα πως είναι δυνατόν κάποιος με 20 χιλιάδες ευρώ, το χρόνο, να θεωρείται πλούσιος", η πραγματικότητα αυτή είναι : όποιος εισπράττει, μέσα σε τόσο χαλεπούς καιρούς, τόσα χρήματα, ναι, είναι προνομιούχος και πρέπει να πληρώσει, το όριο του "πλούτου", της οικονομικής άνεσης, έχει προφανώς κατέλθει, λόγω της ύφεσης και της οικονομικής στενότητας, που πλήττει τους περισσότερους.
      Από την άλλη, βλέπουμε π.χ τα μεγαλύτερα εισοδήματα, στη χώρα, να εντοπίζονται στην Κοζάνη και στη Μεγαλόπολη, λόγω ΔΕΗ, στις δεκο και ειδικά στις μονοπωλιακές, το πάρτι συνεχίζεται, σαν να μην συνέβη τίποτα.
      Την ίδια στιγμή, που η Αριστερά, όπως πάντα-κλασικά, μιλάει για πάταξη της φοροδιαφυγής, ο μέσος φορολογούμενος, που αγωνίζεται να επιβιώσει, όχι να ζήσει, ακούει το Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, να λέει ότι το ετήσιο κόστος της διαφθοράς στο Δημόσιο, ανέρχεται σε 33 δισ. ευρώ και ότι, τα προηγούμενα χρόνια (τουλάχιστον) πλήρωνε τις πλαστικές και τις λιποαναρροφήσεις, που έκαναν κάποιες πατσαβούρες, σε Δημόσια Νοσοκομεία, δίνοντας μαύρο χρήμα στους γιατρούς και χρεώνοντάς το Δημόσιο, ως δήθεν αναγκαίες επεμβάσεις !
      Αυτά δεν γίνονται ΠΟΥΘΕΝΑ στον κόσμο, τέτοια σήψη, διαφθορά, σπατάλη και παράλληλα, παντελής αδιαφορία των "υπευθύνων" και ατιμωρησία δεν έχει ακουστεί πουθενά αλλού, σε κανένα κράτος, όταν κανένας Νόμος, δεν εφαρμόζεται ή εφαρμόζονται μόνον σκανδαλωλώς ευνοϊκές-φωτογραφικές διατάξεις, για ορισμένους, οι συζητήσεις για χρέος, ΑΕΠ, ανάπτυξη-ύφεση κλπ, είναι απλές "πίπες", για να περνάει η ώρα...
      Με τα παραπάνω, με δηλώσεις πρώην βουλευτών, για το δράμα, του να παίρνεις 6 και 7 χιλιάρικα το μήνα, με Δ.Υ που καθορίζουν το μισθό τους, από μόνοι τους και κατά το δοκούν, με τον Υφυπουργό Οικονομικών να δηλώνει ότι ..κρατική εταιρία κάνει λαθρεμπόριο καυσίμων (το κράτος κλέβει το κράτος), με τον Κατουρόγαλο να προσπαθεί να επαφέρει εγκληματίες-κακούργους, στη θέση τους, ακόμα και γιατρούς, που άφησαν ασθενείς να πεθάνουν, επειδή δεν πήραν "φακελάκι", ούτε φορολογική συνείδηση, ούτε αίσθημα Δικαίου, μπορεί να εμπεδωθούν, στην Κοινωνία.

Τι σημαίνει και πως βιώνεται η Ορθόδοξη Πίστη

     Στο διαδίκτυο, εκτός από ψέμα, "εξυπνάδες", απάτη, πορνεία, αυτοπροβολή και λοιπά δεινά, υπάρχει και η καλή πλευρά, όπως σε όλα τα πράγματα, μπορείς να βρεις στο ίντερνετ και ωφέλιμα πράγματα, να ενημερωθείς σωστά, να μάθεις, να βελτιωθείς σαν άνθρωπος κλπ.
  Έτσι, πριν κάποιους μήνες, ανακάλυψα, στο youtube, τη σειρά videos, που ανεβάζει ένας άξιος Ιερέας (-ποιμένας) της Θεσ/νικης, ο πατήρ Νικόλαος Μανώλης, όπου ουσιαστικά μιλάει για διάφορα θεολογικά θέματα, κηρύττει τον Ορθό Λόγο του Θεού, καυτηριάζει απόψεις και πρακτικές, αντίθετες με Αυτόν και γενικά προβάλλει το κήρυγμά του και σε όσους δεν ανήκουν στην ενορία του, σε όλον τον κόσμο, που θέλει να λάβει κατήχηση και προσανατολισμό και έχει απορίες, πάνω σε ζητήματα Πίστεως !
  Αυτό, όμως, που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, είναι η εισαγωγή, στα περισσότερα videos, όπου ακούγεται η φωνή του Γέροντα Αγάθωνα Κωνσταμονίτου (της ομώνυμης Μονής του Αγίου Όρους και πνευματικού πατέρα, του πατρός Ν. Μανώλη), να περιγράφει, με ελάχιστες λέξεις, τι σημαίνει Ορθοδοξία και πως βιώνεται.
   Λέει λοιπόν : "Η Ορθοδοξία βιώνεται, να ψηλαφείς, να ζεις, να είσαι ήρεμος, γεμάτος, καλυμμένος, αναπαυμένος, χαρούμενος, ευτυχισμένος, να ζεις από δω τον Παράδεισο" !
   (Σε κάποια άλλα, ακούγεται να λέει : "Αν όμως βιώνεις, όπου και αν βρεθείς, όπου και αν σταθείς, μέσα σου Ιησούς Χριστός, χθες, σήμερον, Αυτός, εις τους αιώνας")
   Τα λόγια αυτά, παίρνουν μεγαλύτερη αξία, στη δική μας εποχή της απομάκρυνσης, από το Θεό, της φασαρίας, της ανακατωσούρας, της θλίψης και κατάθλιψης, των ψυχικών νοσημάτων, ακόμα και των αυτοκτονιών, με θύματα πολλές φορές νέους ανθρώπους.
    Ο συγκεκριμένος Γέροντας, ο Αγάθων, είναι ένας ακόμα, εν ζωή μάλιστα, Άγιος άνθρωπος, που γέννησε αυτός ο τόσο διεφθαρμένος τόπος και είναι θαυμαστό το γεγονός, ότι, παρά τα όσα γίνονται και ακούμε, κάθε μέρα, η χώρα μας, εξακολουθεί να γεννάει Αγίους !
   Προσωπική μου εκτίμηση, είναι, ότι στο μέλλον, θα προστεθεί στη χορεία των Αγίων Μοναχών, μετά τους πρόσφατα Αγιοποιηθέντες, από την Εκκλησία, Αγίους, Παΐσιο και Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη.
    Δεν το λέω αυτό τυχαία, αλλά επειδή το περασμένο καλοκαίρι, βίωσα ένα θαύμα Του, ναι, επιτελεί ήδη θαύματα, έτι ακόμα ζων, ζήτησα κάτι, στην προσευχή μου, επικαλούμενος το Όνομά Του και σε ..μία ώρα, είχε πραγματοποιηθεί !
    Για να επανέλθουμε όμως, στα λόγια Του, Ορθοδοξία σημαίνει να ζεις τον Παράδεισο, από αυτή τη ζωή ήδη, να αισθάνεσαι (αληθινά) γεμάτος, να μην ζεις, στο άγχος και την διαρκή ανησυχία, όσων δηλώνουν "άπιστοι" ή "άθεοι", αλλά να έχεις εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια και να σκέφτεσαι ότι "όλα γίνονται για Καλό", να μην βαρυγκομάς, ούτε να απογοητεύεσαι.
    Φυσικά, για να φτάσεις, σε αυτό το επίπεδο, να γευτείς το αληθινό νόημα της Ορθοδοξίας, δεν αρκεί να δηλώνεις "Χριστιανός Ορθόδοξος" ή να το γράφει η ταυτότητά σου, πρέπει να συμμετέχεις στην Εκκλησία και τα Μυστήριά Της, να προσεύχεσαι, να μελετάς τις Γραφές και φυσικά, να μην πατάς σε δύο βάρκες, να απέχεις δηλαδή, όσο το δυνατόν, από την αμαρτία και τα έργα του Σκότους, που δεν σε αφήνουν να δεις τον Θεό !
     Για να γευτεί κανείς το νέκταρ της Ορθοδοξίας, όπως το περιγράφει ο Άγιος Αγάθων, απαιτείται σκληρός αγώνας και μάλιστα διαρκής, αυτό που λέμε "προπόνηση-άθληση", με νηστείες και άλλους τρόπους εγκράτειας, δεν είναι εύκολο πράγμα, διότι ο Μισόκαλος Διάβολος, πολεμάει τον κάθε άνθρωπο και μάλιστα περισσότερο, όταν βλέπει ότι έχει την διάθεση να φύγει από το "μαντρί" του...
     Πρέπει να μάθει ο καθένας μας, να αναγνωρίζει ότι οι κρίσεις πανικού και η απόγνωση, είναι σατανικές επιρροές, δεν είναι φυσιολογικές καταστάσεις και να τις αντιμετωπίζει, με υπομονή και προσευχή, να "γυμναστεί" και να αποκτήσει τα "όπλα" εκείνα, που θα του επιτρέψουν, πρώτα, να τις αναγνωρίζει και μετά, να τις καταπολεμά.
      Είθε να αξιωθούμε λοιπόν, δια πρεσβειών του Αγίου Γέροντος Αγάθωνος, να βιώσουμε και εμείς το αληθινό νόημα της Ορθοδοξίας, όπως το βιώνει Εκείνος ήδη !

Ζητήματα από την άκυρη κλήτευση του κατηγορούμενου

     Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, που αφορούσε τις επιδόσεις, στις αστικές Δίκες, να πούμε, ότι αντίστοιχους κανόνες, περιλαμβάνει και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, για τον τρόπο, που πρέπει να επιδίδονται οι κλήσεις, στον κατηγορούμενο, προκειμένου να δικαστεί, από ποινικό Δικαστήριο.
  Με τον όρο "κλήσεις", εννοούμε, είτε την απευθείας κλήση, είτε το κλητήριο θέσπισμα και οι οποίες γίνονται, κατά κανόνα, από δικαστικούς κλητήρες της εκάστοτε Εισαγγελίας, σύμφωνα με τα οριζόμενα, στον Κώδικα.
    Όπως και στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, υπάρχουν κανόνες, που ορίζουν που, πότε και πως, πρέπει να γίνονται οι επιδόσεις των κλητεύσεων, ώστε να διασφαλίζεται, κατά το δυνατόν, η γνώση του κατηγορούμενου, για να μπορεί να ασκήσει, εν συνεχεία, τα νόμιμα δικαιώματά του !
     Το λέω, γιατί, στην πράξη, φοβάμαι ότι τα όργανα επίδοσης, δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερο ζήλο ή προσήλωση στο γράμμα του Νόμου και πετάνε τα έγγραφα, όπως ακούγεται ενίοτε, όπως να ναι (και παρά την απειλή πειθαρχικών κυρώσεων).
     Μία επίδοση, μπορεί να είναι άκυρη, είτε α) εάν δεν γίνει εμπρόθεσμα, που σημαίνει ότι πρέπει να μεσολαβούν 15 μέρες ολόκληρες, τουλάχιστον, ανάμεσα στην επίδοση και στη δικάσιμο, εκτός αν ο Εισαγγελέας έχει συντομεύσει την προθεσμία (έως οκτώ, το λιγότερο, ημέρες). Να πούμε, με την ευκαιρία, μία Γενική Αρχή, στις προθεσμίες, ότι δεν μετράμε από την ημέρα της αφετηρίας, αλλά από την επομένη και ότι αν η τελευταία μέρα, δεν είναι εργάσιμη, παρεκτείνεται μέχρι την επόμενη εργάσιμη (π.χ αν πέφτει Σάββατο, πάει τη Δευτέρα) είτε β) αν δεν γίνει σωστά, π.χ αν κλητευθεί κάποιος ως αγνώστου διαμονής, ενώ ήταν γνωστής και το αντίστροφο, είτε γ) αν το κλητήριο θέσπισμα, δεν έχει συνταχθεί, όπως ορίζει ο Νόμος και δεν περιέχει όλα τα ανακαία, εκ του Νόμου, στοιχεία.
     Αν η κλήτευση, δεν έγινε ή ακυρωθεί, η σημαντική συνέπεια είναι ότι θεωρείται πως δεν έχει διακοπεί η παραγραφή !
     Τώρα το κρίσιμο θέμα, είναι, εν προκειμένω, ότι η νομιμότητα της κλήτευσης, εξετάζεται, από το Δικαστήριο, αυτεπάγγελτα, όταν ο κατηγορούμενος, είναι απών, αν είναι παρών, οφείλει ο ίδιος, σύμφωνα με τα ισχύοντα, να αμφισβητήσει τη νομιμότητά (το έγκυρο και έγκαιρο) της κλήτευσής του, ειδάλλως η τυχόν ακυρότητα καλύπτεται...
     Παρών θεωρείται ο κατηγορούμενος και όταν τον εκπροσωπεί δικηγόρος, ωστόσο, υπάρχει πρόβλεψη για αυτεπάγγελτη έρευνα, από το Δικαστήριο και σε αυτές τις περιπτώσεις και μάλιστα μου έχει τύχει πρόσφατα : ενώ είχε ήδη αρχίσει να καταθέτει ο μάρτυρας κατηγορίας, Πρόεδρος και Εισαγγελέας συνειδητοποίησαν, ότι δεν υπάρχει κλήτευση του κατηγορούμενου.
     Με ρώτησαν πως λάβαμε γνώση και είπα, από τα κομπιούτερ της Εισαγγελίας, με συνέπεια να διακοπεί και να αναβληθεί, οίκοθεν, η Δίκη, επομένως, πρέπει και τα Δικαστήρια να δείχνουν μία σχετική προσοχή στα ζητήματα της κλητεύσεως, διότι η παρουσία του κατηγορούμενου, είτε αυτοπρόσωπα, είτε δια πληρεξουσίου, δεν είναι πανάκεια, ούτε πρέπει να θεραπεύει πάντα τις αβλεψίες της Εισαγγελίας, ως προς τις κλητεύσεις !
     Τέλος, στο πολύ σημαντικό ζήτημα, για το μέχρι πότε, πρέπει να προταθεί η ακυρότητα ή ανυπαρξία της κλητεύσεως, η επικρατούσα άποψη και ερμηνεία, λέει ότι δεν απαιτείται, να έχει αρχίσει η κύρια, αποδεικτική διαδικασία, αρκεί επομένως και η υποβολή αιτήματος αναβολής (εκτός αν το αίτημα αναβολής, βέβαια, υποβληθεί, από τρίτο, ως "άγγελο").
      Προσωπικά, θεωρώ άδικη αυτή τη ρύθμιση, διότι ουσιαστικά θέτει τον κατηγορούμενο, σε ανεπίτρεπτο δίλημμα, αν δηλαδή θα προσβάλλει τη νομιμότητα της κλήτευσης ή θα ζητήσει αναβολή, με κίνδυνο μάλιστα να απορριφθεί το αίτημα αναβολής και να δικαστεί, χωρίς (πιθανόν) νόμιμη κλήτευση.
       Μία λύση θα ήταν, να προβλεφθεί ότι το Δικαστήριο, οφείλει αυτεπάγγελτα, να ελέγχει την κλήτευση, άσχετα αν είναι ή όχι παρών ο κατηγορούμενος, σε κάθε περίπτωση δηλαδή ή να προβλεφθεί, επίσης ρητά, ότι μόνον το αίτημα αναβολής, δεν θεραπεύει τυχόν ακυρότητα της κλήτευσης, αλλά η έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας.
       Διότι η ακυρότητα της κλήτευσης, είναι θέμα ουσιαστικό και όχι τυπικό, ειδικά στις περιπτώσεις ελλείψεων και ακυροτήτων, στα κατηγορητήρια-κλητήρια θεσπίσματα και επειδή δεν μπορεί οι γκάφες και τα λάθη της Εισαγγελίας, να θεραπεύονται, από την ..αδράνεια του κατηγορούμενου !
       

Ζητήματα ..επιδόσεων

      Οι επιδόσεις ..μετράνε και στα νομικά ζητήματα και φυσικά, λέγοντας "επιδόσεις" εννοούμε τις κοινοποιήσεις των δικογράφων, σε εκείνον, προς τον οποίο απευθύνονται, ώστε να λάβει γνώση και να παραστεί, εάν απαιτείται (το αν θα το κάνει ή μάλλον αν δεν το κάνει, είναι δικό του πρόβλημα..).
  Οι επιδόσεις, πρέπει να γίνονται έγκυρα και έγκαιρα, αλλιώς υπάρχει πρόβλημα και μαζί με την τήρηση των πάσης φύσεως προθεσμιών, αποτελούν ίσως τους μεγαλύτερους εφιάλτες του δικηγόρου !
  Στις αστικές Δίκες-υποθέσεις, όπου θα αναφερθούμε εδώ και υπό το πρίσμα του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (αν και οι αλλαγές είναι περιορισμένες), που θα ισχύσει, από 1.1.2016, παρατηρούμε τα εξής :
-Τις επιδόσεις κάνει πάντα δικαστικός επιμελητής-κλητήρας και μάλιστα αρμόδιος, δηλαδή διορισμένος εκεί, που θα γίνει η επίδοση, έτσι π.χ δεν μπορεί επιμελητής Αθηνών, να κάνει επίδοση στη Θεσ/νικη.
-Ήδη, από το 2011, έχει προβλεφθεί η επίδοση και με email (!), αλλά και με ταχυδρομείο ή ..τηλέφωνο, αλλά τα τελευταία προϋποθέτουν προεδρικό διάταγμα, το οποίο μάλλον δεν θα εκδοθεί ποτέ, για να μην χάσουν τη δουλειά τους, οι δικαστικοί επιμελητές (εύλογα).
-Η επίδοση, σε εκκρεμείς Δίκες, γίνεται στη διεύθυνση, που έχει δηλώσει ο καθένας, στα δικόγραφά του, άσχετα αν έχει φύγει πλέον ή όχι (εκτός αν γνωστοποίησε μεταβολή κατοικίας).
-Επίσης, μπορεί να γίνει σε πρόσωπο, που έχει οριστεί προς τούτο, ο γνωστός "αντίκλητος" δηλαδή ή και στον πληρεξούσιο δικηγόρο του διαδίκου, ο οποίος, εκ του Νόμου, πλέον, θεωρείται αντίκλητος και όλες οι επιδόσεις, μπορούν να γίνουν σε εκείνον (εκτός αν έχει αντικατασταθεί ΚΑΙ έχει γνωστοποιηθεί αυτό, στην άλλη πλευρά).
-Η επίδοση μπορεί να γίνει ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ βρεθεί ο παραλήπτης, ωστόσο αν ο τελευταίος έχει γνωστή κατοικία (αστική ή επαγγελματική), θα πρέπει να συναινέσει, αν τυχόν τον πετύχουν κάπου αλλού..
-Δεν μπορεί να γίνει επίδοση τη νύκτα (από τις 7μμ έως τις 7π.μ), ούτε ΣΚ, ούτε σε άλλη επίσημη αργία, αν δεν συναινεί ο παραλήπτης ή δεν υπάρχει άδεια του Δικαστηρίου.
-Αν ο παραλήπτης δεν βρεθεί στην κατοικία ή στην εργασία του, μπορεί να δοθεί το έγγραφο, σε κάποιο (ενήλικο) σύνοικο (τέτοιοι θεωρούνται και οι θυρωροί και οι υπηρέτες, όχι όμως και οι ένοικοι ..ΑΛΛΟΥ διαμερίσματος) ή συνεργάτη, προϊστάμενο, συνάδερφο κλπ.
-Αν ο παραλήπτης είναι νομικό πρόσωπο, πρέπει η επίδοση να γίνει στο νόμιμο εκπρόσωπο, σύμφωνα με το Νόμο ή το καταστατικό, ενώ αν είναι πολλοί, αρκεί η επίδοση στον έναν.
-Αν ο παραλήπτης είναι στη φυλακή ή στο νοσοκομείο, η επίδοση μπορεί να γίνει στο διευθυντή αντίστοιχα, της φυλακής ή του νοσοκομείου.
-Αν τώρα δεν βρεθεί κανείς ή όσοι βρεθούν αρνηθούν να παραλάβουν το δικόγραφο, γίνεται η περιβόητη θυροκόλληση (κανονικά μέσα σε κλειστό φάκελο, για να μην βλέπουν οι περαστικοί, περί τίνος πρόκειται), ένα αντίγραφο δίδεται στο πλησιέστερο αστυνομικό Τμήμα, ενώ έρχεται και ταχυδρομική ειδοποίηση, στον ενδιαφερόμενο.
-Δεν επιτρέπεται να γίνει επίδοση, μέσα σε Δικαστήριο, όσο συνεδριάζει, ούτε στην Εκκλησία, εφόσον τελείται κάποια Λειτουργία !
-Ειδικές διατάξεις, υπάρχουν επίσης, για στρατιωτικούς, ναυτικούς και όσους μένουν στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής.
-Η προθεσμία κλήτευσης, στις αστικές Δίκες, είναι, κατά κανόνα, 30 ημέρες, για κατοίκους εσωτερικού και 60, για όσους μένουν στο εξωτερικού ή καλούνται ως αγνώστου διαμονής, ωστόσο οι προθεσμίες αυτές, μπορούν να μικραίνουν ή να μεγαλώνουν, από το Δικαστήριο.

Ο νέος κώδικας Πολιτικής Δικονομίας

     Μέσα στα προαπαιτούμενα του Μνημονίου, είχε περιληφθεί και η αλλαγή του ισχύοντος ΚΠολΔ (το γιατί το ξέρει ..μόνο ο Θεός και η ψυχή τους) και προκλήθηκε μάλιστα κοινοβουλευτική-πολιτική αναταραχή, για το ζήτημα αυτό !
  Παρά τις αντιδράσεις, οι αλλαγές ψηφίστηκαν και προορίζονται να εφαρμοστούν, από 1.1.2016 και εντεύθεν και σίγουρα, εμείς οι δικηγόροι, που ασχολούμαστε, με τη μάχιμη-δικαστηριακή δικηγορία, οφείλουμε να ενημερωθούμε, για να μην βρεθούμε προ (δυσάρεστης) εκπλήξεως..
   Οπωσδήποτε, θα χρειαστεί κάποιο διάστημα, για να αφομοιωθούν οι αλλαγές και να συνηθίσει ο νομικός κόσμος, αφού ο προηγούμενος Κώδικας ίσχυσε, επί μακρόν !
   Με μια πρόχειρη-γρήγορη ματιά, εντοπίζει κανείς τις εξής -κύριες- μεταβολές, ορισμένες από τις οποίες είναι σημαντικές και άλλες, είναι επουσιώδεις, έως αστείες, όπως η υποχρέωση αναγραφής, στα δικόγραφα του email του δικηγόρου ή του Α.Φ.Μ του διαδίκου...
-Αυξάνεται η υλική αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, από τα 120 στα 250 χιλιάδες ευρώ, ενώ σε αυτό το Δικαστήριο, πλέον θα υπάγονται και οι περισσότερες γαμικές διαφορές (πριν ανήκαν στο Πολυμελές).
-Η αναστολή των προθεσμιών, κατά τον Αύγουστο, θα ισχύει πλέον μόνον, για συγκεκριμένες κατηγορίες υποθέσεων.
-Στο ζήτημα της αναγκαστικής παρουσίας δικηγόρου, ανοίγει ένα "παράθυρο" να παραστεί ο διάδικος μόνος του, σε εξαιρετικές-επείγουσες περιπτώσεις, αλλά δε νομίζω ότι θα τύχει ποτέ εφαρμογής...
-Στο πεδίο των δικαστικών εξόδων, θα πρέπει πλέον, να προσκομίζει ο διάδικος αναλυτικό κατάλογο, ρύθμιση που κρίνεται αναγκαία, γιατί μέχρι τώρα, τα Δικαστήρια επιδίκαζαν, κυριολεκτικά, ό,τι ήθελαν και άλλες φορές λιγότερα και άλλες περισσότερα, από τα πραγματικά !
-Δίνεται πλέον η δυνατότητα στα Δικαστήρια να επιβάλλουν ποινές-πρόστιμα, στους διαδίκους, ακόμα και στους δικηγόρους (!), αν δεν συμπεριφέρονται σωστά ή αν ασκούν αβάσιμες αγωγές (προφανώς έτσι αντιλαμβάνονται κάποιοι, ότι θα λυθεί το ζήτημα της επιτάχυνσης της απονομής Δικαιοσύνης..)
-Θεσπίζεται, για πρώτη φορά, η δυνατότητα (όχι υποχρέωση) να προσφύγει κάποιος στον Ειρηνοδίκη, για να λυθεί το ζήτημά του, εξωδικαστικά, εφόσον παραβρεθεί, εννοείται και η άλλη πλευρά. Θεωρώ ότι αυτό, στην πράξη, ελάχιστα θα γίνει-αποδώσει, μερικές φορές η προσπάθεια συμβιβασμού, απλά είναι, μάταιη !
-Πολύ σημαντικό : οι αγωγές πλέον, πρέπει να επιδίδονται άμεσα, μέσα σε 30 μέρες, από την κατάθεση, ακόμα και αν η δικάσιμος, είναι μετά από αρκετά χρόνια, αλλιώς θεωρείται, ότι δεν ασκήθηκαν !
-Πλέον οι προτάσεις και τα αποδεικτικά μέσα, θα κατατίθενται ΠΡΙΝ τη συζήτηση στο Δικαστήριο, εντός 100 ημερών, από την κατάθεση της αγωγής, ενώ παρέχεται εξουσία, στο Δικαστήριο, να ζητά, από μόνο του, από τους διαδίκους να προσκομίσουν έγγραφα κλπ, με ποινή προστίμου, αν δεν το κάνουν, αδικαιολόγητα.
-Η ..ανάγκη κατάθεσης μαρτύρων, πλέον, επαφίεται στην κρίση του Δικαστή !
-Σημειώνω, ότι καταργούνται πλείστες διατάξεις του ισχύοντος, μέχρι 31.12.2015 ΚΠολΔ, τις οποίες, δεν αραδιάζω, λόγω συντομίας και επειδή δεν έχω, μπροστά μου, ανοιχτά και τα δύο κείμενα.
-Πέρα, από τα γενικά, αλλαγές επέρχονται ειδικότερα, στις διατάξεις περί ασφαλιστικών μέτρων, στην εκουσία δικαιοδοσία και στην αναγκαστική εκτέλεση, οι οποίες, λόγω του περιορισμένου, αυτής της αρχικής ανάρτησης, ίσως αναλυθούν στο μέλλον, πιο αναλυτικά και κατ' ιδίαν !
    Ειδικά, για τα ζητήματα της αναγκαστικής εκτέλεσης, είχαν προκύψει οι μεγαλύτερες αντιδράσεις, διότι, όπως είχε ακουστεί, καταργείται το προνόμιο των εργαζομένων, στους πλειστηριασμούς, έναντι άλλων πιστωτών (βασικά των τραπεζών).
    Σε κάθε περίπτωση, εισάγεται ένα νέο σύστημα διεξαγωγής της αστικής Δίκης και απαιτείται κάποια ελαστικότητα, μέχρι να αφομοιωθεί και να προσαρμοστεί ο νομικός κόσμος, σε αυτό !

Καιρός δεν ήταν ;

      Χθες ανακοινώθηκε, ότι η Ρωσία ξεκίνησε αεροπορικούς βομβαρδισμούς στη Συρία και ορισμένοι (βλ. Αμερική) έσπευσαν να την κατηγορήσουν, ίσως επειδή θέλουν να βομβαρδίζουν μόνον εκείνοι...
  Όποια και αν είναι τα κίνητρα της Ρωσίας, όσο ιδιοτελή ή μη και αν είναι, κανένας λογικός άνθρωπος, δεν μπορεί να μην συμφωνήσει, ότι πρέπει επιτέλους, να μπει ένα "στοπ" στους τζιχαντιστές και γενικά σε όσους ακραίους, έχουν αιματοκυλήσει τη Μέση Ανατολή.
   Αφού η διπλωματία (βλ. ΟΗΕ κλπ), αδυνατεί και αδρανεί να δώσει λύση, σε ένα συνεχιζόμενο, επί χρόνια έγκλημα-μαρτύριο, είναι καιρός, ο Δυτικός Κόσμος, να κηρύξει, με τη σειρά του, "τζιχάντ" ενάντια στους ..τζιχαντιστές !
    Για πόσο ακόμα, θα πρέπει να βλέπουμε αποκεφαλισμούς, σε ζωντανή μετάδοση, μέσω ίντερνετ ; Για πόσο ακόμα, θα πρέπει μωρά, γέροι κλπ, να αναγκάζονται να ξενιτευτούν από τις εστίες τους και συχνά να πνίγονται, σαν τα σκυλιά, στις φουρτουνιασμένες θάλασσες ; Για πόσο ακόμα, θα πρέπει να ανεχόμαστε τους βιασμούς και τις λοιπές θηριωδίες, που γίνονται στο όνομα του ..Θεού ;
    Αν κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι ο Θεός είναι αγάπη, ότι κανένας Θεός και πουθενά, δεν μπορεί να επιδοκιμάζει ή να επιβραβεύει την αυτοκτονία, το βιασμό και τη δολοφονία, τότε είναι καιρός να αναληφθεί δράση.
    Είναι γνωστό εξάλλου, ότι η βία γεννάει τη βία (το ποιος ξεκίνησε βέβαια, είναι κάπως αμφιλεγόμενο..) και ότι μετά το έγκλημα, έρχεται πάντα η τιμωρία !
    Έτσι και εδώ, ο κόσμος, έχει ανάγκη να δει, κάτι απίθανους τύπους, όπως ο "τζιχάντι τζον" να τιμωρούνται, όπως πρέπει, να αποκατασταθεί η τάξη, η δικαιοσύνη και η ασφάλεια και σε αυτό το σκοπό, κανένας δεν μπορεί να είναι απέναντι, αλλά όλοι ενωμένοι.
    Το πρόβλημα με τους εξτρεμιστές, πρέπει να παταχθεί τώρα, δεν παίρνει άλλη αναβολή, όσο αδρανεί η Δύση, το κακό θα μεγαλώνει και σήμερα είναι η Συρία, αύριο θα είναι κάποια άλλη χώρα κ.ο.κ, είναι σαν την πυρκαγιά, που αν δεν σβηστεί γρήγορα, στην αρχή, παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και σαρώνει τα πάντα.
     Αν κριθεί ότι οι βομβαρδισμοί δεν είναι αποτελεσματικοί ή έχουν μεγάλες παράπλευρες απώλειες αμάχων, τότε πρέπει να εξεταστεί η ανάπτυξη διεθνών χερσαίων στρατευμάτων, για την απόκρουση και τον αφοπλισμό των φανατικών, για τους οποίους, είμαι σίγουρος, ότι δεν είναι περήφανη, η μεγάλη πλειοψηφία των μουσουλμάνων !