(νέα) ζητήματα αστικής ευθύνης του Δημοσίου

      Ασχολούμαι και σήμερα με ένα ζήτημα Διοικητικού Δικαίου, παρόλο που δεν είναι ένας κλάδος ειδίκευσης μου ή συστηματικής ενασχόλησης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι και άσχετος, απλά με αυτά που διαβάζουμε, θα ξεχάσουμε και εκείνα που ξέρουμε !

    Στο Πανεπιστήμιο μάθαμε ότι η αστική ευθύνη του Δημοσίου, η υπόχρεωση του δηλαδή να αποζημιώνει τον πολίτη, όταν με παράνομες διοικητικές ή υλικές πράξεις ή παραλείψεις του, (στενό δημόσιο + ΝΠΔΔ, όπως είναι και οι ΟΤΑ) του προξενεί βλάβη και ζημία, εδράζεται σε δύο άρθρα του εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα.

  Αν δεν υπήρχαν αυτά τα άρθρα, θα έπρεπε να τα εφεύρουμε, εννοώντας ότι δεν θα μπορούσε να γίνει ανεκτό, από τη Δικαιϊκή Τάξη, να αποζημιώνεται κάποιος μόνον όταν τον βλάψει άλλος ιδιώτης, αλλά όχι όταν βλαφθούν τα έννομα, προστατευόμενα από το Σύνταγμα, συμφέροντα του, από το Κράτος και τους φορείς του !

   Η αποζημίωση περιλαμβάνει κάθε θετική και αποθετική (διαφυγόντα κέρδη) ζημία, αλλά και ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη (σε περίπτωση θανάτου συγγενούς), κατ' αναλογία όσων ισχύουν και στις ιδιωτικές διαφορές και εδώ, όπως και εκεί, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει αιτιώδης συνάφεια, μεταξύ παράνομης πράξης ή παράλειψης και ζημίας.

  Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, έχει κάνει την εμφάνιση της, μία νέα, "πρωτότυπη", Νομολογία των διοικητικών δικαστηρίων, που εδράζει την αστική ευθύνη του Δημοσίου, απευθείας σε συνταγματικές διατάξεις (!) και όχι στα ως άνω άρθρα, όπως γινόταν ως τώρα.

    Αυτό συνέβη πρόσφατα και στην υπόθεση θανάσιμου τραυματισμού νεαρής γυναίκας, μόλις 26 ετών, που επιστρέφοντας από την εργασία της οδηγώντας, βρέθηκε ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά, μεταξύ αστυνομικών και δραπετών, έξω από την Κόρινθο και μία σφαίρα που εξοστρακίστηκε στο οδόστρωμα, την έπληξε και απεβίωσε στο Νοσοκομείο !

   Οι συγγενείς έκαναν αγωγή, βασισμένοι στη γνωστή έως τώρα Νομολογία και στις γνωστές διατάξεις, ωστόσο απορρίφθηκε τόσο σε πρώτο, όσο και σε δεύτερο βαθμό και μετά επανήλθαν με νέα αγωγή, που βασίζονταν σε νέα νομική βάση (απευθείας στο Σύνταγμα) και έγινε δεκτή, επιδικάζοντας αποζημίωση ψυχικής οδύνης.

    Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι οι άνθρωποι θα αποζημιωθούν, διότι αυτό είναι και το μόνο δίκαιο, ωστόσο η νέα αυτή "μετακίνηση" της Νομολογίας, είναι επικίνδυνη και μάλιστα όχι για εμάς, για τους πολίτες είναι ευπρόσδεκτη, αλλά για το Δημόσιο !

  Διότι με τη νέα αυτή θεώρηση των πραγμάτων, αφενός μπορεί να επιδικάζεται αποζημίωση, ακόμα και αν τα κρατικά όργανα έδρασαν ...νόμιμα και αφετέρου μπορεί να ανοίξει ο δρόμος, για διεκδίκηση αποζημιώσεων, ακόμα και από νομοθετικές διατάξεις, ενώ μέχρι τώρα, αυτό απαγορεύεται και μιλάμε μόνον για διοικητικές πράξεις.

   Στην προκειμένη υπόθεση, με τον θάνατο της κοπέλας, που οδηγούσε αμέριμνη και δέχθηκε σφαίρα στην κοιλιά, τα διοικητικά δικαστήρια και αυτό είναι το τραγικό, έκριναν ότι οι αστυνομικοί έδρασαν νόμιμα !!

   Το ακόμα πιο τραγικό είναι ότι για το σχηματισμό αυτής της άποψης, δέχθηκαν "αμάσητο" (ούτε γίδια δεν θα το έκαναν αυτό) το πόρισμα της ...ΕΔΕ, που αθώωνε τους μπάτσους και όχι τους κανόνες εμπλοκής και την κοινή Λογική, που λέει ότι δεν μπορείς να κάνεις "τέξας" μία δημόσια οδό, αδειάζοντας ό,τι σφαίρα βρεις μπροστά σου.

     Η χούντα βέβαια, απεφάνθη ότι η μοιραία σφαίρα προερχόταν από όπλο δραπέτη, αλλά προσωπικά ΔΕΝ το πιστεύω και γενικά πλέον, όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι, δεν πιστεύω τίποτα από τις ανακοινώσεις της χούντας και τα πορίσματα των ΕΔΕ, που κάνουν ...μεταξύ τους κλπ.

     ΤΙ ΝΑ ΠΙΣΤΈΨΟΥΜΕ δηλαδή ; ότι βρέθηκε αίμα της τζωρτζίνας, μετά από 1 χρόνο, στο ψυγείο, ενώ αυτά δεν τα κρατάνε ούτε μια βδομάδα ; ότι ο μαθητής αυτοκτόνησε στα Πατήσια ...κατά λάθος, για να μην "μπλέξουν" οι καθηγητές και ο διευθυντής του σχολείου του ; ότι άνθρωποι ανατινάχθηκαν σε Νοσοκομείο της Θεσ/νικης και γιαυτό φταίει ένα ...τσιγάρο του μακαρίτη ; ότι δεν φταίει κανείς, που ΆΝΘΡΩΠΟΣ παρέμεινε πεθαμένος επί δέκα ώρες, έξω από τη γραμματεία του Νοσοκομείου, σε καρέκλα ; Αν ήταν σκυλί στη θέση του, θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν, οι φιλοζωϊκές οργανώσεις κλπ, τώρα θα γίνει απλά ΕΔΕ, δηλαδή κουκούλωμα (Επιχείρηση Διαφυγής Ευθυνών).

     Θα ήταν αστεία, όλα αυτά, αν δεν ήταν τραγικά και αν δε μιλούσαμε για ανθρώπινες ζωές που χάνονται, επειδή δε λειτουργεί ΤΊΠΟΤΑ στο Δημόσιο και επειδή υπάρχει συγκάλυψη και ατιμωρησία, που δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο, ένα σπιράλ, που οδηγεί όλο και πιο χαμηλά, σε ολοένα μεγαλύτερη σήψη και ΠΑΡΑΚΜΉ !

και όμως, θέατρο ήταν

      Ο αρχικός τίτλος θα ήταν "δικαιοσύνη απτα λιντλ", όμως τον άλλαξα, γιατί με ενέπνευσε η ατάκα της προέδρου στη "δίκη τοπαλούδη", ότι "εδώ δεν είναι θέατρο", εννοώντας το Δικαστήριο, μετά τα χειροκροτήματα του κοινού, στο άκουσμα της απόφασης (που βγήκε πριν λίγες ώρες) !

    Η πραγματικότητα, η ...σκληρή πραγματικότητα, που κανείς δεν θέλει να δει, είναι πως όλο αυτό το διάστημα, μετά το συγκεκριμένο έγκλημα, παρακολουθούμε θεατρινισμούς, κατάρες, φωνές και απειλές, εκ μέρους της μητέρας του θύματος (ο πατέρας είναι ήπιων τόνων) προς κατηγορούμενους, μάρτυρες, δικηγόρους, ...δικαστές, αλλά και ...βουλευτές.

   Συμμεριζόμαστε όλοι την απώλεια και τον πόνο μιας μάνας, αλλά το να μένει η πρωτόδικη απόφαση ίδια, επειδή η μάνα του θύματος, είχε απειλήσει ότι ...θα κάψει τη Βουλή, αν οι ποινές μειωθούν (διότι, αυτό έγινε), δεν τιμάει κανέναν, όχι μόνον τους δικαστές, αλλά την κοινωνία ολόκληρη και είναι και αυτό σημάδι της γενικότερης σήψης και παρακμής.

    Ως μητέρα και για να τιμήσει τη μνήμη της κόρης της, καλά έκανε και ασχολήθηκε τόσο ενεργά με την υπόθεση, στο δικαστικό σκέλος, αλλά (πρέπει να) υπάρχουν και κάποια όρια και κανόνες (που βάζει η ίδια η κοινωνία, για να μην γίνουμε ζούγκλα και έρμαια της κάθε κυρίας κούλας) !

    Μία ανθρώπινη ζωή, που χάθηκε, έχει σίγουρα μεγάλη αξία, ωστόσο μεγάλη αξία έχει και η έννοια "Δίκαιη Δίκη", την οποία στέρησε από τους κατηγορούμενους, ο "κέρβερος" αυτός, η κούλα τοπαλούδη, με την ανοχή και των (ανύπαρκτων) δικαστών...

  Οι περισσότεροι ίσως νιώθουν ανακουφισμένοι και "δικαιωμένοι" με την σημερινή απόφαση, ωστόσο δεν συμμερίζομαι αυτά τα συναισθήματα και το δηλώνω δημόσια, με κίνδυνο να μου βάλουν πάλι "ταμπέλες", όπως γίνεται πάντα στην βενεζουέλα των βαλκανίων, σε αυτή τη ...δημοκρατική χώρα, όπου αν εκφράσεις διαφορετική άποψη, είσαι ...φασίστας και χίλια δύο άλλα ! (χαχα)

  Για ποιο λόγο να φοβάμαι, να αναλάβω την υπεράσπιση (θυμίζω ότι οι πρώτοι 3 δικηγόροι που διορίστηκαν αυτεπάγγελτα, παραιτήθηκαν αμέσως) ενός κατηγορούμενου ; Για να μη με δείρει η κυρία κούλα ; Δεν είναι προτιμότερο να πάω σε ένα χωριό και να φυλάω πρόβατα ;

   Προκειμένου να αποδείξω ότι ...δεν είμαι τρελός, επικαλούμαι, με δέος και συγκίνηση, την αντίστοιχη στάση των γονιών του Άλκη Καμπανού, μετά τη δολοφονία του γιου τους, με πόση αξιοπρέπεια και ήθος, την αντιμετώπισαν, με πόση γαλήνη και ηρεμία μιλούσαν, σε βαθμό που να νιώθουμε εμείς άσχημα (!), που δεν είμαστε σαν αυτούς.

    Αν βάλουμε τους γονείς του Άλκη, απέναντι στην κυρία Κούλα, είναι η μέρα με τη νύχτα, οι πρώτοι δεν ακούγονται καν και η δεύτερη σήκωνε όλο το Εφετείο στο πόδι, με τις φωνές της, επειδή ...αναβλήθηκε η υπόθεση (γιατί είχε κόβιντ ένας δικαστής) και ενώ ...χιλιάδες υποθέσεις αναβάλλονται καθημερινά !

    Το πήγε όμως και πιο πέρα από αυτό : ζήτησε, λέει, ραντεβού και συνάντηση με τον Πρωθυπουργό, ώστε να ...αλλάξει ο Νόμος και τα ισόβια να είναι ισόβια, να μην βγαίνεις ποτέ...

    Εμείς δεν μπορούμε να δούμε ούτε έναν γραμματέα ή φαρισαίο υπουργείου κλπ και εκείνη, ζητάει ραντεβού απευθείας με τον πρωθυπουργό, ώστε να αλλάξει το Νόμο, σύμφωνα με τις δικές της επιθυμίες ! Πώς λέγεται αυτό, ψυχιατρικά-ψυχολογικά ; Είναι, σαν φαίνεται, φυσιολογικό να ζητάει κάποιος να γίνουν οι Νόμοι, όπως του αρέσουν ; (!) Και από που αντλεί κάποιος αυτό το θάρρος, να ζητάει τέτοια πράγματα, ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα ;; (προφανώς, η κοινωνία, που κοιμάται και ανέχεται κάποιοι να είναι πιο ίσοι από τους ίσους)

     Έγραψα τόσα πολλά για το φαινόμενο "κούλα τοπαλούδη", που έχει και προεκτάσεις π.χ ότι τα ΜΜΕ ήταν σταθερά με το μέρος της σε όλα, για αυτούς είχε πάντα δίκιο, σε ό,τι και αν έλεγε, σε ό,τι και αν ζητούσε, άρα το πρόβλημα είναι γενικότερο, ώστε δεν έμεινε χώρος για να ασχοληθώ με το καθαρά νομικό σκέλος της υπόθεσης.

    Προφανώς και δεν συμφωνώ με την απόφαση, τις νομικές σκέψεις τις είχα αναφέρει ακροθιγώς σε προηγούμενη ανάρτηση για την υπόθεση αυτή, οπότε μπορεί κάποιος να ανατρέξει εκεί.

  Προσωπικά, νιώθω άσχημα τώρα και λιγάκι υπόλογος, που δεν τα έγραψα αυτά νωρίτερα, μπας και ξυπνήσει κανείς και πει στην κυρία κούλα, ότι το Σύμπαν ΔΕΝ περιστρέφεται γύρω από εκείνη, αν και ξέρω ότι δύσκολα θα άλλαζε κάτι, στην τελική απόφαση (αφού η κυρία κούλα θα ...έκαιγε τη βουλή, μην ξεχνιόμαστε, απορώ βέβαια γιατί δεν την έχουμε κάψει ακόμα όλοι εμείς που μας υποχρεώνουν να ακούμε και να βλέπουμε όλα αυτά, χαχα).

     Κλείνοντας και για να πούμε και του στραβού ("η δικαιοσύνη είναι τυφλή") δικαστή το δίκιο, οι κατηγορούμενοι αδίκησαν τον εαυτό τους, κρατώντας μια σκληρή στάση, μέχρι τέλους, κυρίως ο ροδίτης, που έχει, για μένα και τη μεγαλύτερη ευθύνη, όπως είχα πει, σαν να μην έχει συνειδητοποιήσει ακόμα (!) το κακό που έκανε (οπότε εκεί πάμε σε ψυχοπαθολογικές καταστάσεις).

     Το μεγάλο ερωτηματικό, τώρα, είναι, αν θα βρεθεί δικαστής, που να ...μην φοβάται την κυρία κούλα (lol) και να αναιρέσει τη απόφαση, είτε αυτεπάγγελτα, είτε κατόπιν αίτησης των καταδικασθέντων, ώστε να διεξαχθεί μία τρίτη, αληθινά Δίκαιη, αυτή τη φορά, Δίκη, που να μην επηρεάζεται από ΜΜΕ και τις φωνές ή τα ουρλιαχτά της κυρίας κούλας και να εφαρμόσει ορθά το Νόμο και μόνον αυτόν ! Τι εννοείτε ότι "ζητάω πολλά" ; χαχα Καμία σωτηρία, για τη βενεζουέλα των βαλκανίων...

     Υ.Γ να κάνω και ένα σχόλιο πνευματικής φύσεως, χωρίς να είμαι "γέροντας" κλπ : όταν ο Θεός σε έχει "χτυπήσει" έτσι και δεν παίρνεις το "μήνυμα", δεν ακούς το "καμπανάκι" και δεν αλλάζεις πορεία και παραμένεις ΤΌΣΟ εγωκεντρικός, όπως η κυρία κούλα, φοβάμαι ότι ο επόμενος "λογαριασμός", από Πάνω, θα έρθει επαυξημένος, θα είναι χειρότερος

    

μιλάμε για τρέλα, όχι αστεία

       Είναι γνωστό, εδώ και δεκαετίες, ότι εκεί που τελειώνει η Λογική, αρχίζει το ...κράτος της βενεζουέλας των βαλκανίων, αυτό που ονομάζουμε "δημόσιο" και περιλαμβάνει, από την ΠτΔ και τους 300 της βο(υ)λής, μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο.

 Το βλέπουμε και τώρα, με την περιβόητη "ρήτρα αναπροσαρμογής" και όσα λέγονται με αφορμή αυτήν, δηλαδή τα "υπερκέρδη" των εταιριών και όσα "σχεδιάζονται" (από μονίμως "καμένους" εγκεφάλους).

 Ένας πολύπλοκος μαθηματικός τύπος, που θεσπίστηκε, από την κυβέρνηση Σαμαρά, σε ανύποπτο χρόνο, 9 χρόνια μετά, εκδικείται μία άλλη (εξίσου, αν όχι περισσότερο) άθλια κυβέρνηση της ΝΔ, με τρόπο που κανείς δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

  Από την άποψη αυτή, ο Σαμαράς, που δεν είχε τα ...φρύδια να ρίξει τον γιο μιζοτάκη, όπως έριξε (αδίκως) τον πατέρα και μένει μόνον στα λόγια, ουσιαστικά και εμμέσως, είναι αυτός, που καταστρέφει την σημερινή κυβέρνηση, με μία (φαινομενικά ασήμαντη, τότε) τροπολογία, που θέσπισε την "ρήτρα αναπροσαρμογής".

   Το πρώτο "τρελό" της υπόθεσης, είναι ΓΙΑΤΊ να έχουν "υπερκέρδη" οι εταιρίες, εφόσον η ρήτρα θεσπίστηκε, όχι για να κονομάνε, αλλά για να αντισταθμίζεται το κόστος, από τυχόν αυξήσεις της τιμής της ενέργειας (κιλοβατώρας), που προκύπτει από τις αυξήσεις του πληθωρισμού και των πρώτων υλών (πετρέλαιο και αέριο, βασικά) !

  Όταν η τιμή του φυσικού αερίου έχει ανέβει 120%, δηλαδή, τι περιμέναμε ; ότι δεν θα ανέβαινε, αντίστοιχα, 3 και 4 φορές επάνω, η τιμή του ρεύματος ;

    Συνεπώς, οι αυξήσεις στους λογαριασμούς, δεν θα έπρεπε να οδηγούν σε "υπερκέρδη", αλλά σε αντιστάθμισμα του κόστους παραγωγής των εταιριών, άρα 2 πράγματα μπορεί να συμβαίνουν : είτε ΔΕΝ υπάρχουν, στην ουσία, "υπερκέρδη", είτε, αν υπάρχουν, είναι απάτη η ρήτρα αναπροσαρμογής και δικαιώνονται έτσι όσοι την χαρακτηρίζουν "παράνομη" !

   Σε αυτή την τρέλα, έρχεται μάλιστα να πλειοδοτήσει η αντιπολίτευση, ανεβάζοντας τα "υπερκέρδη" ακόμα περισσότερο (αφού δεν πληρώνουν κάτι για όσα λένε, μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, προφανώς)...

   Η επόμενη τρέλα, είναι ότι τα "υπερκέρδη", που κανείς δεν ξέρει αν υφίστανται και πόσα είναι, θα φορολογηθούν, εφάπαξ, με χαράτσι 90% (η Χούντα είναι τόσο γενναιόδωρη, που τους αφήνει και ένα 10%, χαχα).

  Δηλαδή, νόμιμα έσοδα των εταιριών, που προέκυψαν ...ΒΆΣΕΙ ΝΌΜΟΥ του 2013, κρίνονται, το 2022, ως "υπερβολικά" και ουσιαστικά ...δημεύονται !!

    Χωρίς να είμαι ειδικός, εννοώ δεν χρειάζεται να είσαι συνταγματολόγος απτα λιντλ, για να καταλάβεις ότι (και) αυτό το χαράτσι, είναι παράνομο και αντισυνταγματικό, διότι το Σύνταγμα λέει ότι δεν υπάρχει αναδρομική φορολόγηση, αν δεν απατώμαι, ούτε μπορεί να επιβληθεί φόρος το 2022, για εισοδήματα, που αποκτήθηκαν μέσα στο ΊΔΙΟ έτος...

     Η επόμενη τρέλα, έχει να κάνει με το που θα πάνε τα έσοδα, αν περάσει τελικά (και) αυτό το παράνομο χαράτσι : στην αρχή, έλεγαν (και κλαίγαμε, χαχα) ότι ένα μικρό μέρος θα επιστραφεί στους πολίτες-καταναλωτές, δηλαδή σε αυτούς που τα έδωσαν !!

    Τώρα λένε πως δεν θα κρατήσει το κράτος τη μερίδα του λέοντος, όπως σχεδίαζαν αρχικά, δηλαδή ουσιαστικά να επιβάλλουν, εμμέσως (δηλαδή πάλι παράνομα) έναν νέο φόρο, επειδή έτσι ξύπνησαν ένα πρωί ή επειδή είδαν ότι είναι μια καλή ευκαιρία να γεμίσουν τα μονίμως άδεια και τρύπια ταμεία του "κράτους", αλλά ότι θα επιστρέψει το σύνολο στην κοινωνία, από την οποία και προέρχεται...

     Βέβαια, όταν τα ακούμε αυτά, όλοι πλέον καταλαβαίνουμε τι σημαίνουν, ότι θα κάνουν "κοινωνική πολιτική", διορίζοντας σε αργομισθίες όσους συγγενείς, γνωστούς και κουμπάρους, δεν πρόλαβαν να "βολέψουν" ως τώρα ή θα τα μοιράσουν σε λαμόγια, μέσω έργων και προμηθειών, αυτό που γίνεται δηλαδή τα τελευταία 30, τουλάχιστον, χρόνια.

    Η μεγαλύτερη τρέλα, όμως, όλων, είναι να μιλάνε ακόμα (!!) οι μπλε συριζαίοι για ...ανάπτυξη, όταν τα μαγαζιά κλείνουν, το ένα μετά το άλλο, άνθρωποι πηδάνε από τα μπαλκόνια, δεν υπάρχει ρευστό στην Αγορά, ούτε για δείγμα, οι επαγγελματίες τους τελευταίους έξι μήνες, δεν βγάζουν ούτε τα έξοδα τους και γενικά ενώ η κατάσταση είναι ΤΡΑΓΙΚΉ στην πραγματική Οικονομία, αυτοί που ζουν από τα έτοιμα, δηλαδή στην εικονική οικονομία της αργομισθίας τους, τα βλέπουν όλα καλά και ανθηρά (!).

    

  

ας μιλήσουμε για τη "ρήτρα αναπροσαρμογής"

    Η πιο "καυτή" νομική έννοια των τελευταίων μηνών, είναι ασφαλώς η "ρήτρα αναπροσαρμογής" στους λογαριασμούς του ρεύματος, που έχει οδηγήσει σε πολύ μεγάλη αύξηση των χρεώσεων και σε αδυναμία πληρωμής τους, από τους καταναλωτές.

   Η δυνατότητα αυτή, στους παρόχους ρεύματος, να ενεργοποιούν την εν λόγω ρήτρα, δόθηκε πριν 9 χρόνια, το 2013 (άρα μάλλον δεν ισχύει αυτό που είπε σήμερα ο βιβλιοπώλης, ότι θεσπίστηκε επί συριζα...) και υπολογίζεται με ένα περίπλοκο μαθηματικό τύπο, που και μαθηματικός να είσαι, θα δυσκολευτείς να βάλεις τις μεταβλητές στην εξίσωση και να την λύσεις !

  Για τον υπολογισμό της χρέωσης του πελάτη (υποτίθεται, τουλάχιστον) ότι λαμβάνονται υπόψιν τιμές και μέσοι αριθμητικοί όροι, που προσδιορίζονται από το Χρηματιστήριο Ενέργειας.

   Επειδή έχει κατατεθεί ήδη, την περασμένη Τρίτη, μία σχετική συλλογική αγωγή από το ΙΝΚΑ και ακολουθεί και δεύτερη, την ερχόμενη εβδομάδα, το κρίσιμο ερώτημα ασφαλώς, είναι το κατά πόσον η "ρήτρα" αυτή είναι νόμιμη ή όχι.

   Το ζήτημα, έχει δύο όψεις : το ένα είναι το τυπικό της υπόθεσης και το δεύτερο είναι το ουσιαστικό, όπου και τα δύο είναι νομικά θέματα, αλλά κυρίαρχο, προφανώς, το δεύτερο !

     Ως προς το τυπικόν του θέματος, το ερώτημα είναι κατά πόσον μπορούν οι εταιρίες να αλλάζουν τους όρους και τις χρεώσεις μονομερώς, από τη στιγμή μάλιστα που ο καταναλωτής είναι το ασθενές μέρος της σύμβασης και όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις (τηλεφωνία, ασφαλιστήρια, τραπεζικές συμβάσεις κλπ), ουσιαστικά, υπογράφεις ότι διάβασες (και καλά), έλαβες γνώση και αποδέχτηκες τους προτυπωμένους όρους, τα λεγόμενα και "ψιλά γράμματα"...

    Μέσα στα ψιλά γράμματα, περιλαμβάνεται και η δυνατότητα ενεργοποίησης της εν λόγω ρήτρας αναπροσαρμογής και μάλιστα μονομερώς από τους παρόχους, ωστόσο αυτό, με βάση την εθνική και κοινοτική Νομοθεσία προστασίας του καταναλωτή, θα μπορούσε να κριθεί ως άκυρο και καταχρηστικό, κυρίως επειδή δεν έχει προηγηθεί σχετική ενημέρωση του καταναλωτή (τουλάχιστον 30 μέρες πριν, λέει ο Νόμος), ώστε αυτός να έχει τη δυνατότητα να καταγγείλει τη σύμβαση, αν κρίνει ότι δεν τον συμφέρει πλέον !

   Ως προς το τυπικό και διαδικαστικό του θέματος, επομένως, η ζυγαριά φαίνεται να γέρνει περισσότερο προς το μέρος των καταναλωτών, ωστόσο και εδώ οι εταιρίες-πάροχοι, θα μπορούσαν να αντιτείνουν, ότι δεν χρειαζόταν νέα ενημέρωση, εφόσον η ρήτρα πηγάζει εκ του Νόμου, περιλαμβάνονταν στους Γ.Ο.Σ και επιπλέον ότι είναι γνωστή και η εξίσωση, βάσει της οποίας υπολογίζεται (έστω και αν πρέπει να είσαι μαθηματικός, όπως είπαμε, για να βρεις τη λύση και παράλληλα να ψάξεις αρκετά να βρεις τις παραμέτρους, πράγμα πολύ δύσκολο, για το μέσο άνθρωπο, πόσο μάλλον για τη γιαγιά στο χωριό)...

    Ως προς την ουσία τώρα, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση ή μάλλον περισσότερο με το μέρος των παρόχων, διότι απλά και με την κοινή Λογική, αν το δεις, δεν μπορεί να ακριβαίνουν όλα και το ρεύμα όχι !

    Εφόσον, μετά από 2 χρόνια πανδημίας, ο πληθωρισμός είναι στα ύψη και υπάρχει και πόλεμος στο προσκήνιο, είναι εύλογο ότι έχει ακριβύνει το κόστος παραγωγής του ρεύματος, άρα δεν μπορεί το τελικό προϊόν, να μείνει αμετάβλητο, δηλαδή να επιβαρυνθούν με αυτό, αποκλειστικά οι πάροχοι και όχι και οι αντισυμβαλλόμενοι-καταναλωτές.

     Είναι αυτό που στο Αστικό Δίκαιο, ονομάζεται "απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών" και αν δεν γινόταν αυτόματα, μέσω της ρήτρας αναπροσαρμογής, αν δεν είχε θεσπιστεί αυτή, δηλαδή, είναι βέβαιο ότι θα γινόταν δικαστικά, αν οι πάροχοι το ζητούσαν !

      Συνεπώς, ως συμπέρασμα δικό μου, προκύπτει ότι οι πιθανότητες δικαστικής ακύρωσης της ρήτρας, είναι πολύ λίγες έως ελάχιστες....

     Θα μπορούσε να συμβεί μόνον, αν κάποιος με εξαιρετικές γνώσεις Μαθηματικών και Οικονομικών, ήταν σε θέση να αποδείξει λάθος την σχετική εξίσωση της ρήτρας αναπροσαρμογής ή ότι αυτή οδηγεί σε μεγαλύτερα (υπερ)κέρδη (όπως λέγεται) τις εταιρίες-παρόχους, αντί απλά να αντισταθμίζει τις απώλειες από την αύξηση της τιμής των πρώτων υλών ή ότι το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, από ήλιο (φωτοβολταϊκά) και άνεμο (ανεμογεννήτριες), δεν επηρεάζεται ...από πληθωρισμούς και πολέμους !

"δεύτε προς με..."

     Ο κανονικός τίτλος της ανάρτησης είναι "μην πετάτε τα λεφτά σας σε χασοδίκες", αλλά τον απέρριψα για να μην σκανδαλιστούν τα "λαμόγια" των δικηγορικών συλλόγων.

  Και τους λέω "λαμόγια", επειδή πλέον έχει αποδειχτεί ότι ουδεμία ωφέλεια παρέχουν στα μέλη τους, δε βλέπω κανένα λόγο ύπαρξης τους και αυτό φάνηκε και στις τελευταίες εκλογές, όπου πήγε ο ένας στους δέκα να ψηφίσει !

  Επιπλέον, αποδεικνύεται συνεχώς, ότι αντιδρούν απέναντι στα εκάστοτε μέτρα των κυβερνήσεων, μόνον όταν και όπου θίγονται οι ίδιοι, αν τα μέτρα "καίνε" άλλους, δεν τους καίγεται καρφί, ενώ εκεί που πραγματικά "ξεβρακώθηκαν" μόνοι τους, είναι στην τελευταία απόφαση να ...διαμαρτυρηθούν, επειδή αυστηροποιήθηκαν οι ποινές για τις εγκληματικές συμμορίες (θα γελούσαμε, αν δεν ήταν τραγικό).

  ΠΟΙΌΣ ο λόγος, να προστατεύσει ένας δικηγορικός σύλλογος, τα μέλη μιας (έστω και πιο light) εγκληματικής οργάνωσης και συμμορίας ; (!) Σαν να λένε ότι όσοι σκοτώνουν κλπ είναι εχθροί μας, αλλά όσοι κλέβουν ή είναι απατεώνες, είναι ...φίλοι μας ! Αυτά μόνον στην Κολομβία των Βαλκανίων συμβαίνουν...

  Για να επανέλθω και να κλείσω την παρένθεση, το σημερινό ζητούμενο είναι τι δουλειά κάνουν οι δικηγόροι, διότι μέχρι τώρα μιλούσαμε, σε άλλες αναρτήσεις, για το τι δουλειά κάνουν άλλοι (δικαστικοί επιμελητές, ο Άρειος Πάγος κλπ).

  Με κίνδυνο να θεωρηθώ "βλάσφημος" δανείστηκα τα λόγια του Χριστού, που λέει "δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς", ώστε αναλογικά να πω ότι και ο δικηγόρος οφείλει να "ανακουφίζει" τους "φορτισμένους" (από μηνύσεις και αγωγές, προφανώς) πελάτες του !

  Δεν θεραπεύουμε σώματα και ψυχές, όπως ο Χριστός, αλλά η βασική μας αποστολή, είναι, θεωρώ να μας "μετακυλίει" ο πελάτης το βάρος μιας μήνυσης ή αγωγής, που εκκρεμεί εναντίον του και πλέον να συνεχίζει εκείνος τη ζωή του, κάπως "ξαλαφρωμένος", αφήνοντας εμάς να ανησυχούμε για το πώς θα αντιμετωπιστεί καλύτερα.

   Βέβαια, δεν είμαστε πάντα, με το μέρος-πλευρά του εγκαλούμενου-εναγόμενου, δηλαδή ως αμυνόμενοι, αλλά ενίοτε και στην πλευρά του μηνυτή ή ενάγοντος, ωστόσο και αυτό, από μία άποψη, δεν είναι επιθετικό, μπορεί να ιδωθεί και αυτό ως άμυνα, στην παραβίαση των δικαιωμάτων του πελάτη.

  Από την άλλη, επειδή τα δικόγραφα υπογράφονται από δικηγόρους, υπάρχει και το σκέλος ότι όχι μόνον δεν "ανακουφίζουμε" τους αποδέκτες αυτών, αλλά τους προσθέτουμε βάρος και πίεση, οπότε θα πρέπει να απευθυνθούν σε ...άλλον δικηγόρο, για "ανάπαυση".

 Αυτό φάνηκε π.χ πρόσφατα στην περίπτωση του ηθοποιού Κιμούλη, που όντας "κατηγορούμενος" θέλησε να περάσει στην αντεπίθεση, κάνοντας αγωγές μεγάλου ύψους στους αντιδίκους του, δηλαδή προσπαθώντας να κάνει θύτες τα θύματα...

    Το "μην πετάτε τα λεφτά σας σε χασοδίκες", το είπα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά το εννοώ, αφενός επειδή οι ίδιοι άνθρωποι, μου αναφέρουν περιπτώσεις, όπου έχουν απευθυνθεί σε πολλούς και δεν βρίσκουν λύσεις, έχοντας ξοδέψει και λεφτά και εμένα μου φαίνεται η λύση ...πολύ απλή και αφετέρου, από υποθέσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας !

    Η ανάγκη ενός "καλού" δικηγόρου, είναι περισσότερο έντονη, ασφαλώς, στην ποινική Δίκη και διαδικασία, διότι εκεί το διακύβευμα είναι μεγάλο και σοβαρό, η απώλεια δηλαδή της προσωπικής ελευθερίας και ο εγκλεισμός στην φυλακή...

   Δύο πρόσφατα και τρέχοντα παραδείγματα, είναι : πρώτον, η περίπτωση του ηθοποιού Φιλιππίδη, που θεωρώ ότι με καλύτερη νομική διαχείριση, θα μπορούσε να μην είναι καν στην φυλακή (ως "βιαστής") και δεύτερον, η υπόθεση θανάτου του "ζακ".

    Στη δεύτερη υπόθεση, η αυλαία έπεσε προχθές, με καταδίκη μεσίτη και κοσμηματοπώλη στο μέγιστο της ποινής, που προβλέπεται για το συγκεκριμένο αδίκημα : η μόνη "δικαιολογία" εδώ, για τους δικηγόρους τους, είναι το γενικότερο "κλίμα", που επικρατούσε (εκτός της αίθουσας) και ήθελε να αποδώσει στο έγκλημα αυτό, ρατσιστικά κίνητρα.

    Από εκεί και μετά όμως, όταν ακούς στις απολογίες τους να λένε ότι έριχναν κλωτσιές και το θύμα ...έβαζε το πρόσωπο του εκεί (!), δηλαδή αστεία πράγματα, τότε ξέρεις ότι η Δίκη θα "στραβώσει" και θα έχει τραγική κατάληξη, όπερ και συνέβη !

   Με αυτό, θέλω να πω και να επισημάνω, ΠΌΣΟ μεγάλη αξία και σημασία έχει, να επιλέγεις σε κάθε περίπτωση, την σωστότερη και πιο ενδεδειγμένη, υπερασπιστική γραμμή, τόσο σε νομικό, όσο και σε πραγματικό επίπεδο και να την περνάς και στον κατηγορούμενο, ώστε στην απολογία του, να ξέρει τι θα πει, δηλαδή τι πρέπει να πει...

    Πέραν της λεγόμενης μάχιμης δικηγορίας, βέβαια, υπάρχει και η συμβουλευτική, που ασφαλώς έχει την αξία της και κανείς δεν την υποτιμά, διότι μπορεί π.χ με 100 ευρώ, που θα δώσεις για ένα "απλό" ραντεβού με δικηγόρο, μόνο για νομικές συμβουλές, να γλιτώσεις χιλιάδες ευρώ, μπελάδες κλπ.

    Κλείνοντας, πρέπει να τονίσω, ότι εμείς οι δικηγόροι ΔΕΝ δίνουμε "πληροφορίες" (όπως το 11888), δεν σπουδάσαμε 4 χρόνια, για να δίνουμε "πληροφορίες", η Νομική είναι Επιστήμη και αυτό που μπορούμε να δώσουμε, ονομάζεται "Γνώση" και όχι "Πληροφορία"...