Τι θέλουν οι συνδικαλιστές και εργατοπατέρες ? Ασυλία ? (!)

  Αν θυμάμαι καλά, από τα φοιτητικά μου χρόνια, το ελληνικό Σύνταγμα, ορίζει ότι οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα του "συνέρχεσθαι", αλλά ησύχως, πουθενά δεν ορίζεται ότι οι συνδικαλιστές, εργατοπατέρες και μέλη εργατικών σωματείων, είναι πάνω από το Νόμο, ότι μπορούν να βιαιοπραγούν και να συμπεριφέρονται ως κοινοί χούλιγκανς, όταν αισθάνονται θιγμένοι.
  Τα όσα θλιβερά συνέβησαν στο Υπουργείο Εργασίας, ακολούθησαν πολύ πιο θλιβερά, έξω από τα Δικαστήρια και κυρίως στα κανάλια, αλλά και την ίδια τη Βουλή.
  Επί 2 μέρες, καθόμαστε και συζητάμε για τα αυτονόητα, με τους αυτόκλητους υπερασπιστές των επεισοδίων, να μιλάνε για προβοκάτσιες, φθορές ..από τα ΜΑΤ και πράσινα άλογα.
  Το ποιος τα έσπασε στο Υπουργείο είναι πολύ εύκολο να αποδειχθεί από τους τόσους υπαλλήλους, που υπήρχαν μέσα εκείνη την ώρα και όχι από τις φωτογραφίες, "πριν και μετά" και άλλα παιχνιδάκια για παιδιά του δημοτικού σχολείου...
  Επομένως, ορθώς αναβλήθηκε η Δίκη, λόγω απουσίας των ουσιωδών αυτών μαρτύρων, αν και οι φθορές είναι το ένα μόνον σκέλος της κατηγορίας, διότι υπάρχει και η παράνομη κατάληψη.
   Συνεπώς, όταν λογικά θα καταδικαστούν αυτοί οι άνθρωποι, όπως θα καταδικαζόταν ο οποιοσδήποτε από εμάς, μη συνδικαλιστής, όσοι τουλάχιστον από αυτούς συμμετείχαν ενεργά στα επεισόδια, τι θα μας πουν ? ότι η δίωξη είναι πολιτική, ότι η κυβέρνηση είναι αυταρχική και τις άλλες παπαριές, που ακούμε επί 30 χρόνια ? εμείς έχουμε βαρεθεί να τα ακούμε, αυτοί πότε θα βαρεθούν να λένε τα ίδια και τα ίδια ?
    Στην Ελλάδα, συμβαίνει το παράδοξο, οι εργατοπατέρες, να έχουν με τη σειρά τους, τους δικούς τους ..πατεράδες, τους βουλευτές της Αριστεράς και να νομίζουν ότι αυτό, τους κάνει να έχουν ασυλία, σε πράξεις του κοινού ποινικού Δικαίου !
    Το πιο παρανοϊκό όμως σε αυτή την ιστορία, είναι ο ΛΟΓΟΣ, που συνέβησαν όλα αυτά : έχει καταλάβει κανείς ? ακόμα και από αυτούς,που συμμετείχαν ? Τι τους έκανε να πάνε πρωί-πρωί στο Υπουργείο, να τα σπάσουν και να απειλήσουν τον Υπουργό ?
    Μία δήλωση, λέει, που έκανε ο Υπουργός και τους έθιξε, που στο κάτω-κάτω μίλησε για πελατειακές σχέσεις, δηλαδή κάτι κοινότυπο και που συμβαίνει κάθε μέρα και το βλέπουμε-αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα.
     Όπως το βλέπω, οι άνθρωποι αυτοί, είτε δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν, είτε είναι τόσο εύθικτοι και γεμάτοι τεστοστερόνη, που θα πρέπει με κάποιο τρόπο -ακόμα και παράνομο- να εκτονώνονται, για τέτοια ..βαρβατίλα μιλάμε !
    Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι με τέτοιες ενέργειες, ουσιαστικά, αμαυρώνουν το εργατικό κίνημα ? Ο συνδικαλισμός και τα εργατικά σωματεία-κινήματα, είναι ιερά πράγματα και δεν μπορεί να εκφυλίζονται έτσι από εργατοπατέρες και κομματικές παρατάξεις.
    Αν υπήρχε λόγος, που δε νομίζω να υπήρξε εν προκειμένω, θα μπορούσαν να ζητήσουν μία συνάντηση με τον Υπουργό και να διαμαρτυρηθούν, όχι να μπουκάρουν μέσα, να χτυπάνε πόρτες και να απειλούν και να βρίζουν, όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
   θα μπορούσαν π.χ να κάνουν μία πορεία, να κλείσουν το δρόμο ή να αποκλείσουν την είσοδο, για ορισμένη ώρα, υπάρχουν ..και νόμιμοι τρόποι αντίδρασης και συνδικαλιστικής δράσης, γιατί θα πρέπει πάντα να επιλέγονται ακραίες-παράνομες συμπεριφορές ?
    Σε μία Χώρα, όπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, δεν έχουν πετρέλαιο-θέρμανση ή ρεύμα ή να φάνε, το να μιλάμε επί 2 μέρες, για το αν έσπασαν το υπουργείο οι μπουκαδόροι ή ..τα ΜΑΤ, ποιος θα πληρώσει τις ζημιές και αν πρέπει να τιμωρούνται οι τραμπουκισμοί ή όχι, είναι δείγμα υπέρτατης σήψης και κατάντιας.
    Αν μη τι άλλο, δείχνει ότι οι συνδικαλιστές, έχουν χάσει την επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα και με τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ προβλήματα του κόσμου και των εργαζομένων (την ουσία δηλαδή του συνδικαλισμού) και είναι ίσως καιρός να προβληματιστούν και να κάνουν και λίγο αυτοκριτική !
    

Πουτινιές στον ...Πούτιν ??

  Είχε έρθει τις προάλλες, στο γραφείο μου, ένας "κύριος", ένας κλασικός (κουτο)πονηρος "έλληνας", που νομίζει, όπως όλοι οι όμοιοί του, ότι είναι έξυπνος και οι υπόλοιποι βλάκες..
   Μου είπε ότι είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 1 χρόνο φυλάκιση, για παράνομη οπλοκατοχή και ενόψει του Εφετείου, ήθελε να αναλάβω την υπόθεση, αφού πρώτα θα έπαιρνε (την ίδια μέρα) το φάκελό του, από τον προηγούμενο συνάδελφο, με τον οποίο δεν ήταν (και δικαιολογημένα) ευχαριστημένος.
   Αφού μιλήσαμε κανά μισάωρο και του εξήγησα ότι θα μπορούσε -αν μη τι άλλο- να μειώσει την ποινή του, έφυγε, με την προοπτική να έρθει ξανά την επόμενη μέρα, με το φάκελο.
   Όπως καταλαβαίνετε, δεν ήρθε ποτέ, ήθελε απλά να πάρει ιδέες, είτε ο ίδιος, είτε ο χασοδίκης δικηγόρος του, για το τι να υποστηρίξει στο Δικαστήριο (δεν ξέρω αν ήταν δικιά του ιδέα αυτή ή του δικηγόρου του, μικρή σημασία έχει αυτό).
  Σήμερα, από περιέργεια, πήγα να δω τι έγινε τελικά και είδα ότι ..κατάφερε όντως να μειώσει σημαντικά την ποινή του, με βάση τα όσα του είπα και υποθέτω νιώθει χαρούμενος, τόσο για την ποινή, όσο και για το ότι κατάφερε να με "κοροϊδέψει" (εδώ γελάμε).
   Γελάμε, διότι η -πικρή- αλήθεια είναι φυσικά ότι δεν του αποκάλυψα όλους τους πιθανούς υπερασπιστικούς ισχυρισμούς, που θα μπορούσε να προβάλει και να πετύχει ακόμα και την απαλλαγή του !!
   Μπορεί να αισθάνεται ικανοποιημένος με τη μείωση της ποινής του, ωστόσο, επειδή εχθρός του καλού, είναι πάντα το καλύτερο, φαντάζομαι θα προτιμούσε να είχε απαλλαγεί και να μη λερώσει καν το ποινικό του μητρώο...
   Αν με είχε εμπιστευτεί και δεν ενεργούσε κουτοπόνηρα, λες και είμαστε χθεσινοί, θα μπορούσε να έχει ένα πραγματικά καλό αποτέλεσμα, διότι -όλοι θα συμφωνείτε- ότι η αθώωση είναι προτιμότερη, από την οποιαδήποτε ποινή !
    Για αυτή την περίπτωση, θα μπορούσε να αραδιάσει κανείς ένα σωρό -σοφές- παροιμίες, όπως ότι "ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει" (θα έλεγα καλύτερα, ό,τι νομίζει ο ίδιος ό,τι αξίζει), ότι "όποιος κοροϊδεύει, κοροϊδεύει ουσιαστικά τον εαυτό του" και κυρίως ότι με το ψέμα, την απάτη και την πονηριά, κανένας δεν πήγε μπροστά, μπορεί να έχεις κάποιες μικρές "χαρές", αλλά in the long term, που λένε και οι Αμερικάνοι, μόνον χαμένος, μπορείς να βγεις.
    Επειδή, τώρα φαντάζομαι ότι θα έχει ανάψει η περιέργειά του, για το ποιος ήταν αυτός ο ισχυρισμός, που θα μπορούσε να τον απαλλάξει, θα πω απλά ότι θα περιέχεται σε μία από τις επόμενες αναρτήσεις και είμαι σίγουρος ότι θα τον καταλάβει, επειδή είναι ..έξυπνος και επειδή μάλλον είναι αναγνώστης του blog.
   Γιατί, όταν μου έδωσε συγχαρητήρια για το blog, ξέρω ότι τότε (και μόνον) ήταν ειλικρινής !
   
Υ.Γ όποιος έχει παρόμοιες-αντίστοιχες διαθέσεις και σκοπό να με πλησιάσει, δήθεν για να με .."εκμεταλλευτεί" (χαχα), ας το ξανασκεφτεί
  

πως (ΔΕΝ) λειτουργεί η Εισαγγελία στην Ελλάδα !

   Ο τρόπος δίωξης και τιμωρίας του εγκλήματος, στη χώρα μας, χωλαίνει και χωλαίνει άσχημα, επειδή δεν υπάρχουν Εισαγγελείς, που να τιμούν τον όρκο τους και -ΚΥΡΙΩΣ- να παίρνουν πρωτοβουλίες και να διώκουν αυτεπάγγελτα αδικήματα, που συμβαίνουν, μπροστά στα μούτρα τους (και στα δικά μας) !
   Τα περισσότερα -αν όχι όλα- εγκλήματα, διώκονται, κατόπιν μήνυσης του ενδιαφερόμενου-θύματος ή όποιου τέλοσπάντων νοιάζεται για τη νομιμότητα και την επιβολή του Δικαίου.
   Ωστόσο, ο κάθε Εισαγγελέας έχει όχι μόνον δικαίωμα, αλλά και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να παρεμβαίνει, όταν διαπιστώνει τέλεση αδικημάτων, που διώκονται αυτεπάγγελτα και όχι μόνον να κάθεται στο γραφείο του ή να ενδιαφέρεται μόνον για το μηνιαίο εκκαθαριστικό του και αν μειώθηκε ή όχι ο μισθός του.
   Για παράδειγμα, δεν μπορεί να βγαίνει ο βλακάκος ο Ρόκκος, στην εκπομπή του άλλου τελειωμένου και να διαφημίζει το χασίς και να λέει (ξανά) ότι δεν το θεωρεί ναρκωτικό και τα ζώα να χειροκροτούν και να μην οδηγείται την άλλη μέρα σιδηροδέσμιος στο Δικαστήριο !
   Έχω πει και αλλού, ότι σκοπεύω να καταθέσω τη σχετική μήνυση και ο μόνος λόγος, που δεν έχει γίνει αυτό, είναι ότι ..δε μου περισσεύουν τα 100 ευρώ, για να δώσω "για χάρη του", ωστόσο το ερώτημα είναι γιατί δε συγκινείται ο Εισαγγελέας και να του δώσει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να παρανομεί δημόσια, όσο "μούρη" ή "μάγκας" και αν θεωρεί ότι είναι (αφού δεν είναι).
    Από την άλλη, δε μπορεί να καίγονται άνθρωποι -σχεδόν καθημερινά- μέσα στα σπίτια τους, στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν ή να αποψιλώνονται δάση και πάρκα, να κινδυνεύουν ζωές από το κρύο και να μην έχει υπάρξει ακόμα παρέμβαση της Εισαγγελίας, για το ζήτημα της εξίσωσης των πετρελαίων, για σοβαρά αδικήματα (ανθρωποκτονία και έκθεση) !! Τι είναι αυτά ; Τόση αναισθησία ;
     'Η μήπως πρέπει πάλι κάποιος πολίτης να τους μηνύσει, για να μη χάσει το δημόσιο ταμείο, το 100ρικο ; Αν έχουν μεταβληθεί οι δικαστικές Αρχές σε απλοί εισπράκτορες της Τρόϊκα, να μας το πουν !
     Σήμερα, όπου το παράβολο της μήνυσης έχει πάει από τα 10 ευρώ στα 100 και ένας μέσος εργαζόμενος, πρέπει να δαπανήσει το 1/4 σχεδόν του εισοδήματός του, για να κάνει μία μήνυση, η ανάγκη αυτεπάγγελτης δράσης των Εισαγγελέων είναι μεγαλύτερη από ποτέ !
     Από την άλλη, επειδή είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ να περιορίζεται έτσι το δικαίωμα δικαστικής προστασίας στους έχοντες και να μένουν ατιμώρητα όσα καθάρματα, τυχαίνει να έχουν ..φτωχά θύματα, όποιος Εισαγγελέας ή Δικαστής αρνείται να εξετάσει τη νομιμότητα καταγγελίας ή μήνυσης, λόγω έλλειψης παραβόλου, είναι προσκυνημένος και -απλά- παρανομεί !
     Μία μέρα, πριν κανά χρόνο, είχα δει στην Ευελπίδων, 2-3 δικαστές ή Εισαγγελείς να περιεργάζονται την καινούργια ...C180 του ενός και δε λέω ότι είναι κακό, ωστόσο δεν πρέπει να χάνεται η ΟΥΣΙΑ και ο ρόλος τους καθενός, να κουρελιάζεται το Σύνταγμα και οι Νόμοι, στο όνομα της ανάγκης για έσοδα και αποπληρωμής των δανείων της χώρας.
     Τέλος, υπάρχουν και περιπτώσεις γραφικές, όπως εκείνη κάποιου κυρίου Καρχιμάκη, ο οποίος καταγγέλλει διαρκώς αξιόποινες πράξεις, μέσω των δικτύων κοινωνικής ..αποχαύνωσης και θα μπορούσε σίγουρα να κάνει μία αξιοπρεπή μηνυτήρια αναφορά και να πληρώσει και το παράβολο (δεν ξέρω αν ισχύουν οι φήμες ότι πληρώνεται από δημόσια υπηρεσία, χωρίς να εμαφανίζεται καν), αντί να "τουϊτάρει" και το πιο περίεργο είναι ότι οι Εισαγγελείς συγκινούνται από τις καταγγελίες του, ίσως επειδή κάποτε είχε δημόσιο λόγο, δεν ξέρω, πάντως τις εξετάζουν και μάλιστα ..δωρεάν !



 

"Αγαπούλα ..την κουκούλα !!"

  Το αξέχαστο αυτό μότο γνωστής διαφήμισης, έχει πράγματι νομικό ενδιαφέρον και σχετίζεται άμεσα, με την προηγούμενη ανάρτηση για τις εγκληματικές και τρομοκρατικές οργανώσεις !
   Βλέπετε ο Νομοθέτης, επιφυλάσσει ευνοϊκή -ποινική- μεταχείριση για τους "σπιούνους", αν και μπορεί κάποιος εγκληματίας, να μην είναι "εφιάλτης"-προδότης, μπορεί απλά το παλικάρι να μετάνιωσε, να κατάλαβε ότι αυτό που κάνει ή ..πάει να κάνει δεν είναι σωστό, ότι θα πάει στην Κόλαση κ.ο.κ.
   Όποιος λοιπόν, ο οποίος, ενώ συμμετέχει σε "συμμορία", εγκληματική ή τρομοκρατική οργάνωση, μαρτυρήσει στις Αρχές σχεδιαζόμενο κτύπημα ή συμβάλλει (ουσιωδώς) στην εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης, απαλλάσσεται από την ποινή, για την συμμετοχή του, σε αυτήν !
    Αν τώρα, ο εν λόγω "κύριος" έχει συμμετάσχει ήδη σε έγκλημα της οργάνωσης και μαρτυρήσει μετά, ο Νόμος του επιφυλάσσει μειωμένη ποινή και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μπορεί το Δικαστήριο, ακόμα και να δώσει ανασταλτικό χαρακτήρα στην ποινή του, για 3 έως 10 χρόνια !
    Ειδικές διατάξεις προστασίας, προβλέπονται επίσης, για τα θύματα αυτών των οργανώσεων, για όσους καταγγέλουν εγκληματικές πράξεις συμμορίας, ιδίως αλλοδαπούς και πόρνες, ώστε να είναι σε θέση να καταθέσουν και να μη φοβούνται ότι θα τιμωρηθούν ή θα απελαθούν...
    Αφορμή για το παρόν σχόλιο, στάθηκε η είδηση ότι ο Νικόλαος Ζήγρας, προφυλακισμένος και (συγ)κατηγρούμενος του Άκη Τσοχατζόπουλου, υπέβαλε αίτηση προκειμένου να απαλλαγεί των κατηγοριών και να καταθέσει στη δίκη, ως μάρτυρας κατηγορίας και όχι ως κατηγορούμενος (με το ζόρι κρατιέμαι για να μη γελάσω) !
    Το επιχείρημα, που προέβαλε, το "γατόνι" ο Ζήγρας (δηλ. οι δικηγόροι του), είναι πως θα ήταν προτιμότερο να καταθέσει ως απλός μάρτυρας, επειδή ο Νόμος ορίζει ότι δεν μπορεί να καταδικαστεί ο κατηγορούμενος (Άκης), με μόνη τη μαρτυρία άλλου συγκατηγορούμενου (Ζήγρα).
    Αυτό που ξεχνάει είναι όμως, ότι τον Άκη και την "παρέα" του, τους "δένουν" ένα σωρό άλλα στοιχεία, πολύ περισσότερα από τις απολογίες-καταθέσεις άλλων συγκατηγορουμένων !
    Αν ο Ζήγρας, με την απολογία του και μετά τη σύλληψή του, συνέβαλε στην εξάρθρωση της συμμορίας, θα ληφθεί υπόψη, κατά τα ανωτέρω, από το Δικαστήριο, προκειμένου να έχει μία καλύτερη ποινή.
     Όμως δεν μπορείς να ζητάς απαλλαγή, ..κατόπιν εορτής, αφού σε έπιασαν δηλαδή, μόνον πριν αποκαλυφθεί και διωχθεί η δράση της "οργάνωσης ΜΙΖΑ Α.Ε", μπορείς να τα ξεράσεις και να απαλλαγείς...!
      Η ρύθμιση για τους "μαρτυριάδηδες", μπορεί να είναι ευνοϊκή βέβαια, αλλά -απ'όσα βλέπουμε και στον κινηματογράφο- στον υπόκοσμο, τα άτομα αυτά, ουσιαστικά, ρισκάρουν τη ζωή τους, προκειμένου να έχουν μία καλύτερη δικαστική αντιμετώπιση, εξού και η ανάγκη της ..κουκούλας, της εξασφάλισης δηλαδή ότι δεν θα μαθευτεί στα άλλα μέλη, ποιος "τους έδωσε" ! 

ποινές για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση-συμμορία !

  Επειδή τελευταία άνοιξε πάλι συζήτηση για τα λεγόμενα "ιδιώνυμα" εγκλήματα, ας εξετάσουμε το πιο γνωστό από αυτά : τη σύσταση και συμμετοχή σε συμμορία-εγκληματική οργάνωση.
  Ο όρος "ιδιώνυμο", ο οποίος έχει σίγουρα αρνητική χροιά και παραπέμπει σε παλιές εποχές πολιτικών-προσχηματικών διώξεων, αναφέρεται στο έγκλημα εκείνο, όπου ο "δράστης" -ουσιαστικά- δεν έχει κάνει κάτι ακόμα, αλλά τιμωρείται μία ορισμένη συμπεριφορά, που κρίνεται επικίνδυνη (και εδώ έγκειται ο ..κίνδυνος για την ελευθερία και τη δημοκρατία).
   Για να έχουμε το εν λόγω αδίκημα, θα πρέπει να υπάρχουν, τουλάχιστον 3 άτομα, στην "οργάνωση" και να επιδιώκεται η διάπραξη συγκεκριμένων κακουργημάτων, τα σημαντικότερα των οποίων είναι : αρπαγή-απαγωγή, ληστεία, διακεκριμένες κλοπές, έκρηξη, ανθρωποκτονία, απάτη, πλαστογραφία, υπεξαίρεση, τοκογλυφία, ναρκωτικά, αρχαία και όπλα !
   Η προβλεπόμενη ποινή είναι κάθειρξη από 5 έως 10 έτη και με αυτή τιμωρείται όχι μόνον όποιος συμμετέχει, αλλά και εκείνος, που παρέχει υλικά μέσα ή πληροφορίες στη "συμμορία", ενώ για τον "εγκέφαλο", προβλέπεται επαυξημένη ποινή, από 10 έως 20 έτη !
    Αν η εγκληματική οργάνωση, δεν επιδιώκει την τέλεση ενός από τα αναφερόμενα, στο Νόμο, κακουργήματα, αλλά κάποιο άλλο κακούργημα ή κάποιο πλημμέλημα, τιμωρείται η συμμετοχή σε αυτήν, ως πλημμέλημα, με ποινές φυλάκισης, από 3 μήνες έως 5 χρόνια.
    Επομένως, κάποιος που μετέχει σε μία τέτοια εγκληματική οργάνωση, τιμωρείται, ως άνω, ανεξάρτητα από το αν τελέστηκε ή όχι το επιδιωκόμενο, από αυτήν, έγκλημα. Αν όμως δεν τελέστηκε, κρίνεται με επιείκεια ο "δράστης", ενώ επιβαρυντική περίσταση, συνιστούν η χρήση όπλων ή εκρηκτικών ή χημικών ή επιβλαβούς ακτινοβολίας.
     Ειδικότερη περίπτωση, του εν λόγω εγκλήματος, συνιστά η συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και προβλέπεται ότι όποιος διαπράξει ένα από τα αναφερόμενα στο Νόμο εγκλήματα, στο πλαίσιο τρομοκρατικής δράσης, τιμωρείται :
-Με ισόβια κάθειρξη, εφόσον για το τελεσθέν έγκλημα, προβλέπεται ισόβια κάθειρξη. Στην περίπτωση αυτή, κατ' εξαίρεση, το έγκλημα παραγράφεται στα 30 χρόνια και ο καταδικασθείς, δεν μπορεί να απολυθεί υπό όρους, από τη φυλακή, αν δεν εκτίσει 25 χρόνια !
-Με κάθειρξη από 10 έως 20 έτη, αν για το τελεσθέν έγκλημα, προβλέπεται ποινή από 5 έως 20 χρόνια και
-Με φυλάκιση από 3 μήνες έως 5 χρόνια, αν το τελεσθέν έγκλημα συνιστά πλημμέλημα.
    Τα αμέσως παραπάνω, ισχύουν εφόσον τελέστηκε αδίκημα, αν τώρα δεν έχει τελεστεί κάποιο έγκλημα, μόνη η συγκρότηση και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, τιμωρείται ως εξής :
-Με κάθειρξη από 5 έως 10 έτη για τους συμμετέχοντες και από 10 έως 20, για τον "εγκέφαλο".
     Αν η οργάνωση έχει συσταθεί για τη διάπραξη πλημμελημάτων, επιβάλλεται μειωμένη ποινή. Η κατασκευή, προμήθεια και κατοχή όπλων και εκρηκτικών, συνιστά επιβαρυντική περίσταση, ενώ η μη τέλεση κάποιου εγκλήματος, συνιστά ελαφρυντική περίσταση.
     Με κάθειρξη από 5 έως 10 έτη, τιμωρείται και όποιος διευκολύνει την τρομοκρατική οργάνωση, με παροχή κινητών ή ακινήτων πραγμάτων και άλλων μέσων ή με την παροχή ουσιωδών πληροφοριών.
      Τέλος, με κάθειρξη από 5 έως 20 έτη, τιμωρείται όποιος διαπράττει ληστεία, διακεκριμένη κλοπή, πλαστογραφία δημοσίου εγγράφου ή εκβίαση, προκειμένου να διευκολύνει την τέλεση αδικήματος, εκ μέρους της τρομοκρατικής οργάνωσης.



 

Μια μέρα στο Ταχυδρομείο...!

  Οι ιστορίες καθημερινής τρέλας στην Ελλάδα, είναι ατελείωτες, όταν πρόκειται για συναλλαγές με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
   Ο ορθός τίτλος, θα έπρεπε να είναι "μία εβδομάδα στο ..ταχυδρομείο", γιατί ΤΟΣΟ χρειάστηκε, για να παραλάβω ένα συστημένο γράμμα, από το ταχυδρομείο της γειτονιάς μου !
   Παραλήπτης του συστημένου, είναι ένα θείος μου, ο οποίος μεγάλωσε και ζει στην Αμερική και αποστολέας το ΚΕΠΥΟ (φαντάζομαι ότι αφορά το ζήτημα της εξαγωγής συναλλάγματος, επειδή ο θείος πούλησε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα το 2009 και έβγαλε τα χρήματα στην πατρίδα του, αφού είναι Αμερικανός υπήκοος-δεν το έχω ανοίξει ακόμα).
   Το γράμμα ήρθε σε μένα, επειδή είμαι ο νόμιμος αντίκλητός του, στην Ελλάδα, με σχετική διαδικασία, που έγινε στη Δ.Ο.Υ κατοίκων εξωτερικού.
   Την πρώτη μέρα, που πήγα στο ταχυδρομείο, δεν είχα μαζί μου κάποιο έγγραφο, θεωρώντας ότι θα αναγράφεται στο φάκελλο, ότι είμαι ο αντίκλητος, ωστόσο δεν συνέβαινε αυτό...
   Την επόμενη μέρα, τους έδειξα έγγραφα φορολογικά-ΔΗΜΟΣΙΑ, φορολογικές δηλώσεις για την πώληση του ακινήτου, όπου φαίνεται ποιος είναι ο αντίκλητος, ωστόσο ο προϊστάμενος ήθελε να δει πως διορίστηκα αντίκλητος, το ενδιέφερε δηλαδή το ..πως φτάσαμε στο αποτέλεσμα και όχι το ίδιο το γεγονός, πράγμα παράλογο, θεωρώ, για έναν μέσο, κοινό νου.
   Μετά, την επόμενη μέρα, βρήκα το έγγραφο απόδοσης ΑΦΜ στο θείο, στο οποίο αναφέρεται επίσης, με τον πλέον αδιαφισβήτητο τρόπο, ότι είμαι αντίκλητός του και τότε ..παρατήρησε ότι είναι παλιό και πρέπει να είναι πρόσφατο !!
   Στην εύλογη παρατήρησή μου, ότι αν είχε αλλάξει κάτι, δεν θα το έστελνε το ΚΕΠΥΟ σε μένα, δεν πήρα ποτέ απάντηση και έτσι αναγκάστηκα να περπατήσω κανά χιλιόμετρο, για να πάω ξανά στη ΔΟΥ κατοίκων εξωτερικού και να μου βάλουν μία τζίφρα ότι ...παραμένω αντίκλητος.
   Έτσι σήμερα, μετά από μία σχεδόν βδομάδα, αφού μεσολάβησε και ΣΚ, πήρα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το συστημένο στα χέρια μου...! Σας ορκίζομαι ότι αν έβρισκε ο προϊστάμενος σήμερα κάποια "δικαιολογία", για να μη μου το δώσει, θα καλούσα περιπολικό, για να τον μαζέψει, υποβάλλωντας μήνυση για παράβαση καθήκοντος, διότι υπάρχουν και κάποια όρια στην ταλαιπωρία του κόσμου, από τις δημόσιες υπηρεσίες.
    Η γραφειοκρατία δεν είναι τελείως άχρηστη, έχει λόγο ύπαρξης, έως ένα βαθμό, ωστόσο αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, δεν έχει προηγούμενο : δεν υπάρχει περίπτωση να πας σε δημόσια υπηρεσία και να μην ακούσεις : "αυτό δε γίνεται" ή "είναι δύσκολο" κ.ο.κ.
    Η έννοια του αντικλήτου, είναι έννοια νομική και σημαίνει -όπως λέει και η λέξη- αυτόν, που καλείται ΑΝΤΙ για τον ενδιαφερόμενο, επειδή ο ενδιαφερόμενος μπορεί να μένει στο εξωτερικό, να μην ξέρει ελληνικά κλπ κλπ.
     Οι εγκύκλιοι, που στέλνουν διάφορες υπηρεσίες, μπορεί μεν να είναι δεσμευτικές για τον υπάλληλο, ωστόσο δεν μπορεί να στρέφονται κατά του Νόμου και ...της κοινής λογικής, οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις, ο Νόμος υπερισχύει (εξάλλου, μπορεί μία εγκύκλιος να μην καλύπτει ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις, που είναι και το σύνηθες).
     Ο προϊστάμενος, ο οποίος με ταλαιπώρησε έτσι, παρότι δήθεν προσπαθούσε να με εξυπηρετήσει και να εφαρμόσει το Νόμο, τυχαίνει να έχει ένα ένοχο (παράνομο) μυστικό, το οποίο επίσης τυχαίνει να γνωρίζω (φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος που το ξέρει) και είμαι σε δίλημμα αν πρέπει "να τον δώσω" ή όχι.
     Γενικά, προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος, αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα, σίγουρα όταν κάποιος μας βλάπτει, στο μυαλό μας περνάνε σκέψεις εκδίκησης, αλλά γενικά πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους και έτσι δεν ξέρω τελικά τι θα κάνω.
     Ωστόσο, αναρωτιέμαι τι πήγε να κάνει ο Σαμαράς και η κουστωδία του, στο Κατάρ και αλλού, ποιος -έχων σώας τα φρένας- θα έρθει να επενδύσει σε ένα κράτος, που κάνει μία βδομάδα, να επιδώσει ένα συστημένο !
     Για τον κάθε άνθρωπο, πόσω μάλλον για έναν επενδυτή, ο χρόνος είναι χρήμα και η ψυχική υγεία, περισσότερο πολύτιμη, από ο,τιδήποτε, κανένας δεν θα ήθελε να μπλέξει με το Λεβιάθαν της ελληνικής γραφειοκρατίας και με εκείνους, οι οποίοι δήθεν έχουν ορκιστεί να υπηρετούν τον πολίτη και να εφαρμόζουν το Νόμο, αλλά κάνουν -ΣΥΤΗΜΑΤΙΚΑ, όχι μεμονωμένα- το αντίθετο !!

Υ.Σ: έπρεπε να δείτε πως με κοίταζαν σήμερα οι υπάλληλοι στο ταχυδρομείο, σαν εξωγήινο (χαχα), επειδή ίσως περίμεναν ότι θα τα παρατήσω (;), τους φαίνεται παράξενο κάποιος να διεκδικεί το νόμιμο και το αυτονόητο και να επιμένει, έως ότου το πετύχει, εκεί έχουν καταντήσει...

τι δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις !

  Οι πρόσφατες -πολιτικές- δημοσκοπήσεις, ουσιαστικά επιβεβαιώνουν το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών : το τέλος του άθλιου πολιτικού σκηνικού της μεταπολίτευσης και το τέλος των αυτοδύναμων κομματικών κυβερνήσεων !
   Ο κόσμος, πήρε επιτέλους χαμπάρι τι γινόταν επί 30 και πλέον χρόνια : 2 ουσιαστικά κόμματα να εναλλάσσονται στην εξουσία και το καθένα να βολεύει τα δικά του παιδιά και τούμπαλιν, με το (δημόσιο) χρήμα να μοιράζεται, στους (ΛΙΓΟΥΣ) "εκλεκτούς" της εκάστοτε μπλε ή πράσινης κυβέρνησης.
    Πλέον, επειδή και τα λεφτά (τα δανεικά δηλαδή) λιγόστεψαν και ο κόσμος ξύπνησε, θα πρέπει να υπάρξει μία ορθολογικότερη, δικαιότερη και προς -όσον το δυνατόν- περισσότερους, κατανομή των πόρων.
    Οι κυβερνήσεις συνεργασίας, φαντάζουν αυτή τη στιγμή, ως μονόδρομος, αφού κανένας πλέον ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ τις τύχες του, σε αυτούς, που μας βούλιαξαν και μας χρεωκόπησαν και επειδή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ -ουσιαστικά- εναλλακτική πρόταση.
    Κανείς δεν είναι τόσο χαζός, ώστε να πιστέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας σώσει ή θα κάνει κάτι διαφορετικό, απλά τα απομεινάρια του παπανδρεϊσμού και όχι μόνον, όσοι νομίζουν ότι το φαγοπότι με τα δανεικά, δεν έχει τελειώσει (αλήθεια, που ζουν αυτοί ;), βρίσκουν εκεί το τελευταίο αποκούμπι τους.
    θέλω λιγάκι να σταθώ και στην περίπτωση της ΔΗΜΑΡ, η οποία εμφανίζει κάμψη ποσοστών και η οποία, με τη διαφοροποίησή της, στο ζήτημα της επίταξης, δείχνει να μην έχει καταλάβει, ΟΥΤΕ ποιοι την ψήφισαν ΟΥΤΕ το γιατί, σίγουρα πάντως όχι για τη ...συντήρηση των συντεχνιών, που μας κατέστρεψαν !
    Αν η ΔΗΜΑΡ, κάνει το λάθος και αποτραβηχτεί από την κυβέρνηση, φοβάμαι ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα βρουν ΟΥΤΕ την ψήφο τους...!
     Η Χ.Α, η οποία είναι σταθερά -τώρα- το τρίτο κόμμα, θεωρώ ότι τελικά εκφράζει τον πιο απόλυτο, τον πιο χυδαίο λαϊκισμό και εισπράττει την αγανάκτηση του κόσμου, αφού τα στελέχη της ΧΑ έχουν καταλάβει που πονάει το πολιτικό μας σύστημα και το χτυπάνε ακριβώς εκεί !
    Μιλάμε για λαϊκισμό, "ανώτερο" και από το ΣΥΡΙΖΑ : π.χ. στο θέμα του ενιαίου μισθολογίου, απαίτησε να εφαρμοστεί αυτό σε βουλευτές και άλλα golden boys (τρομάρα τους) του δημοσίου, εκφράζοντας έτσι ένα ΚΑΘΟΛΙΚΟ αίτημα της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, όσο οι κυβερνώντες δεν παίρνουν χαμπάρι τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας, θα υπάρχουν κόμματα, όπως η ΧΑ, που θα καλύπτουν αυτό το κενό και θα εισπράττουν ψήφους, γεγονός επικίνδυνο, που μπορεί να ανακοπεί ΜΟΝΟΝ αν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και οι δεσμεύσεις, που έχουμε αναλάβει, έναντι της Ε.Ε και του ΔΝΤ.
     Το σημαντικότερο ΟΛΩΝ όμως, συμπερασμα των δημοσκοπήσεων, είναι ότι ένα 30% σχεδόν της κοινωνίας μας, δεν ξέρει τι να ψηφίσει, δεν εκφράζεται μέσα από ΚΑΝΕΝΑ υπάρχοντα πολιτικό-κομματικό σχηματισμό, υπάρχει δηλαδή μεγάλη ανάγκη για κάτι νέο και διαφορετικό.
     Φυσικά το νέο δεν θα έρθει με πρόσωπα-εκφραστές του χυδαίου καταστημένου, που γκρεμίζεται (π.χ Λοβέρδος), αλλά -προσωπική άποψη- με άφθαρτα στην πολιτική πρόσωπα και κατά προτίμηση επιχειρηματίες, ανθρώπους, οι οποίοι -αν μη τι άλλο- έχουν δουλέψει στη ζωή τους, έχουν δημιουργήσει, ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΟΙΚΟΥΝ, έχουν μυαλό και ιδέες για ανάπτυξη.
      Μιλάω για επιχειρηματίες σοβαρούς και καταξιωμένους (όχι τύπου "Τζήμερος), π.χ νυν και πρώην προέδρους και μέλη του Δ.Σ του ΣΕΒ !
      Απορώ γιατί δεν έχει γίνει ήδη μία τέτοια πολιτική κίνηση, δεν νομίζω ότι υπάρχει πιο κατάλληλη χρονική στιγμή, για αυτό και έπρεπε να έχει ήδη σχηματιστεί, προκειμένου να διοχετευτεί εκεί όλη αυτή η μάζα των ανθρώπων, που σιχάθηκε τα ίδια και τα ίδια και δεν έχει σήμερα πολιτική-κομματική στέγη !

Η περίπτωση των αστυνομικών της ΔΙΑΣ στην Κρήτη !

  Η υπόθεση του σοβαρότατου τραυματισμού 2 νέων παιδιών (μόλις 15 και 19), στην Κρήτη, όταν αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, που τους καταδίωκαν, κλώτσησαν, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τη μηχανή τους, με αποτέλεσμα να χάσουν τον έλεγχο και να κτυπήσουν άσχημα, παρουσιάζει μεγάλο νομικό και όχι μόνον, ενδιαφέρον !
  Αν και απολογήθηκαν σε ανακριτή, οι κατηγορίες, που τους βαρύνουν, φέρονται να είναι σε βαθμό πλημμελήματος, δε γνωρίζουμε βέβαια την ακριβή κατηγορία και ευχόμαστε όλοι να τα καταφέρουν τα παιδιά, διότι αλλιώς, θα αλλάξει και η κατηγορία..
   Η μητέρα, μέσα στον πόνο της, μίλησε άσχημα για τους αστυνομικούς, δικαιολογημένα ως ένα βαθμό, αλλά εδώ οι ευθύνες, είναι σίγουρα (..αν μη τι άλλο) μοιρασμένες.
   Προφανώς, τα παιδιά αυτά δεν είχαν διαπράξει κάποιο αδίκημα αμέσως πριν, ώστε να κινήσουν υποψίες και άσχετα αν είχαν ή όχι πινακίδα κυκλοφορίας, όφειλαν να σταματήσουν για έλεγχο, από τη στιγμή που τους έγινε σχετικό σήμα.
    Η μη συμμόρφωση με το σήμα των αστυνομικών, από μόνη της, ως γνωστόν, συνιστά (αυτόφωρο) ποινικό αδίκημα και επομένως η καταδίωξη και η σύλληψή τους, ήταν νόμιμες.
    Επομένως, ακόμα και αν αληθεύει ότι κλώτσησαν τη μηχανή, θεωρώ ότι ενεργούσαν εντός των ορίων της δικαιοδοσίας τους, ακόμα και αν επέλεξαν αυτόν τον κάπως ανορθόδοξο (αλλά όχι και ασυνήθιστο) τρόπο, για να τους σταματήσουν.
    Από εκεί και μετά, το κρίσιμο ζητούμενο είναι αν οι αστυνομικοί έδρασαν σωστά ή υπερβολικά, με τον τρόπο που επέλεξαν να τους σταματήσουν και αν και κατά πόσον μπορούσαν να προβλέψουν ότι θα πέσουν κάτω από το πρανές του δρόμου.
   Αυτή τη στιγμή, μου διαφεύγει τι ώρα έγινε το συμβάν, αν είχε δηλαδή φως ή όχι, ώστε να φοβήθηκαν οι αστυνομικοί αν οπλοφορούν ή όχι, αν μπορούσαν να διακρίνουν το νεαρό της ηλικίας τους ή την επικινδυνότητά τους κλπ.
   Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά εκτυλίσσονται σε δευτερόλεπτα, δεν έχει κανείς το χρόνο να σκεφτεί και πολύ, το μόνο που απασχολεί τους αστυνομικούς, εκείνη την ώρα της καταδίωξης, είναι πως θα σταματήσουν τη μηχανή και θα συλλάβουν τα άτομα, που επέβαιναν σε αυτή και αρνήθηκαν -άγνωστο γιατί- τον έλεγχο !
    Συμπερασματικά, δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να χρεώσει πρόθεση-δόλο στα αστυνομικά όργανα, άσχετα αν η καταδίωξη είχε τόσο τραγική κατάληξη, σύμφωνα πάντα με τα όσα έγιναν γνωστά από τα ΜΜΕ.
  

είναι εφέσιμη η ποινή ή όχι ?

  Με επισκέφτηκε προχτές ένας κύριος, που είχε καταδικαστεί ερήμην, σε φυλάκιση 3 μηνών, με αναστολή, για χρέη προς ΟΑΕΕ και το ερώτημα, που προέκυπτε είναι αν η ποινή ήταν εφέσιμη ή όχι.
   Ο ΚΠοινΔ, για τις αποφάσεις του Μονομελούς Πλημ/κείου, όπως αυτή, θέτει ως όριο έφεσης τους 3 μήνες (υπάρχει σχετική ανάρτηση, όπου αναφέρονται τα όρια γενικά), αλλά αναφέρει επί λέξει : "πάνω από 3 μήνες" !
    Το ερώτημα λοιπόν είναι, αν η ποινή των 3 μηνών ακριβώς, είναι εφέσιμη ή πρέπει να είναι 3 μήνες και μία ημέρα τουλάχιστον, δηλαδή οπωσδήποτε πάνω από τρεις και όχι ακριβώς τρεις, όπως μου έλεγαν και οι γραμματείς των δικαστηρίων (άσχετα αν ΔΕΝ είναι δουλειά τους να κρίνουν !).
    Με βάση τη διατύπωση του Νόμου και την αυστηρά γραμματική ερμηνεία, η ποινή των 3 μηνών ακριβώς δεν είναι εφέσιμη, ωστόσο έχω σοβαρές επιφυλάξεις για αυτό και παραθέτω τα επιχειρήματά μου, με βάση τη συγκεκριμένη απόφαση :
-Καταρχάς, η απόφαση ήταν ερήμην και θεωρώ ότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι δικαστές ΟΦΕΙΛΟΥΝ να δίνουν ποινές εφέσιμες, για να δίνεται στον κατηγορούμενο μία δεύτερη ευκαιρία, όταν λάβει το απόσπασμα της καταδικαστικής απόφασης στο σπίτι του ! Η ερημοδικία εξάλλου δεν είναι πάντα (κάκιστη) "επιλογή" του κατηγορούμενου, αλλά μπορεί να οφείλεται σε χίλιους δύο άλλους λόγους, ακόμα και ανωτέρας βίας (μη έγκαιρη και σωστή ειδοποίηση, ασθένεια, αβλεψία κλπ). Το να δίνεις μία ποινή, που για ..μία ημέρα, δεν θα είναι εφέσιμη, για μένα, είναι αλητεία.
-Αν ο συγκεκριμένος κύριος, όπως είχε την πρόθεση, ρύθμιζε και εξοφλούσε την οφειλή του στον ΟΑΕΕ και εμφανιζόταν στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, με το χαρτί της εξόφλησης, δεν μπορώ να φανταστώ Δικαστή, ο οποίος θα στεκόταν στη γραμματική ερμηνεία και δεν θα έκανε τυπικά δεκτή την έφεση, για λόγους επιείκειας και για να σβήσει η πρωτόδικη ποινή !
-Επειδή εδώ, δεν είναι τελείως ξεκάθαρο, αν οι 3 μήνες ακριβώς, εντάσσονται στις εφέσιμες ποινές θεωρώ ότι η αμφιβολία πρέπει να ενεργήσει υπέρ του κατηγορούμενου και η έφεσή του να γινόταν δεκτή.
    Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η αλλαγή των εφέσιμων ορίων έγινε στις 2.4.2012, ενώ η Δίκη στις 30.5, 2 μόλις μήνες μετά δηλαδή.
    Εδώ όμως δεν ισχύει η αρχή της εφαρμογής του ευνοϊκότερου, για τον κατηγορούμενο, Νόμου, σε περίπτωση που από την τέλεση της πράξης έως την εκδίκασή της, άλλαξε το νομικό καθεστώς, διότι τα εφέσιμα όρια, είναι δικονομική ρύθμιση, η οποία έχει άμεση-αναδρομική ισχύ και καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς (μη δικασθείσες) υποθέσεις !
    Εξήγησα στον άνθρωπο, ως όφειλα, πως έχει η κατάσταση και ότι δεν είναι σίγουρο ότι η έφεσή του θα γίνει -τυπικά- δεκτή και αναμένω την απάντησή του (μάλλον μάταια).
    Εδώ πάντως ισχύει το ρητό ότι "είναι καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες" και να μη μάθεις ποτέ αν η απόφασή σου, υπήρξε σωστή ή όχι...









 

ΚΟΙΝΩΝΙΑ : ΩΡΑ (ΥΠΟ ΤΟ) ΜΗΔΕΝ !

  Ό,τι η ελληνική κοινωνία, είναι διαλυμένη και εμφανίζει σημάδια έντονης σήψης, δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε είναι κάτι που έγινε σε ένα και δύο χρόνια, είναι "προϊόν" πολλών ετών και αποτέλεσμα άθλιων πολιτικών διαχείρισης της εξουσίας και των κρατικών πόρων (φόρων δηλαδή), από διεφθαρμένους πολιτικούς, που κοιτάνε μόνον την καρέκλα και τη μάσα, τη δική τους και των "ημετέρων".
   Ένας απλός περίπατος, μπορεί να είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικός, αρκεί να μπορεί κανείς να διακρίνει πίσω από τα φαινόμενα : Χθες το μεσημέρι λοιπόν, περπατώντας στον περιφερειακό του Λυκαβηττού, την ώρα που οι δρόμοι ασφυκτιούσαν κυριολεκτικά από την κίνηση, οι εργαζόμενοι στο μετρό, είχαν ταμπουρωθεί στα Σεπόλια και η κρίση, με την κυβέρνηση, ήταν στο απώγειό της και οι άνθρωποι δεν ήξεραν πως να πάνε ή πως να φύγουν από τις δουλειές τους, είδα 2 "άτομα" να ..κάνουν τζόγκινγκ, ανάμεσα στα αυτοκίνητα και έναν άλλο να βγάζει βόλτα τα σκυλιά !
   Δεν ξέρω αν είμαι παράξενος ή υπερβολικός, αλλά αυτό το θέαμα, για μένα είναι προκλητικό και δείχνει ότι ορισμένοι είναι τόσο βολεμένοι και τόσο εκτός πραγματικότητας, που ενώ ο κόσμος καίγεται κυριολεκτικά, αυτοί είναι στην κοσμάρα τους, δεν έχουν πάρει χαμπάρι για το τι συμβαίνει και συνεχίζουν τις ..διακοπές τους, σαν να ζουν σε άλλη χώρα !
    Θα μου πεις ότι η ζωή συνεχίζεται και εν μέσω κρίσης, δε σταματά, ούτε είναι υποχρεωμένος ο καθένας να σκέφτεται ή να μοιράζεται τον πόνο και την ταλαιπωρία του άλλου, ωστόσο εδώ μιλάμε, θεωρώ, για πρόκληση, αδιαφορία και κυνισμό, παντελή έλλειψη κοινωνικής συνείδησης και αλληλεγγύης !
    Προφανώς, έχουν λύσει το βιοποριστικό τους πρόβλημα, την ώρα που εκατομμύρια έλληνες ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, δεν έχουν θέρμανση, ρεύμα και άλλα βασικά αγαθά.
    Δεν μπορώ να πιστέψω, ότι όλοι αυτοί, που σε εργάσιμες ώρες και μέρες, βολτάρουν από εδώ και από κει, με σκυλιά, παιδιά κλπ, είναι όλοι εισοδηματίες, πλούσιοι ή επιχειρηματίες και έχουν τόσο ελεύθερο χρόνο : το πιθανότερο σενάριο, είναι, να πληρώνονται κάθε μήνα, από τον κρατικό προϋπολογισμό, να "εργάζονται" στο Δημόσιο, να εισπράττουν συντάξεις (μαϊμού ή όχι) κλπ.
    Οι βο(υ)λευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που βγήκαν σε άγρα ψήφων στα Σεπόλια και οι εργαζόμενοι, που μιλούν για "χούντα", επειδή ..εφαρμόστηκε ο Νόμος, ξεχνούν ότι χούντα είναι να αφήνεις τον κόσμο, χωρίς ΜΜΜ, μέσα σε καταρρακτώδη βροχή και χαλάζι, να απεργείς, όταν παίρνεις το μήνα τόσο χρήματα, όσα βγάζουν ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ, χιλιάδες συμπολίτες σου !
     Επειδή μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, νομίζω ότι η καλύτερη "αποτίμηση" της εν λόγω απεργίας, ήταν η εικόνα μίας "επαναστάτριας", στα Σεπόλια, που πήγε να συμπαρασταθεί στους "συντρόφους", κραδαίνωντας μία τσάντα "μπέρμπερι"...(χαχα).
     Σίγουρα, η αδικία και η εκμετάλλευση, δεν είναι τωρινά φαινόμενα, οι ανθρώπινες κοινωνίες ποτέ δεν ήταν δίκαιες και ισότιμες, ωστόσο μπορεί να γίνουν καλύτερες, αν υπάρχει βούληση, είναι πολλές ακόμα οι αδικίες και οι υπερβολές, που πρέπει να αποκατασταθούν στην ελληνική κοινωνία, δεν είναι μόνον οι 2.500 υπάλληλοι του μετρό, προκλητικά προνομιούχοι, είναι πολλές χιλιάδες οι περιπτώσεις κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος.
     Από την άλλη και ο ιδιωτικός τομέας, κάθε άλλο, παρά "αθώος" είναι, υπάρχουν και εκεί χιλιάδες λαμόγια, που κλέβουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το Κράτος, με απίθανα τεχνάσματα, η αλήθεια να λέγεται ! 
     Το θετικό και αισιόδοξο, είναι πως το Κράτος απέδειξε, ότι όταν θέλει, μπορεί να επιβάλλει το Νόμο και τη βούλησή του, ωστόσο αυτό πρέπει να γίνει προς όλες τις κατευθύνσεις και πρώτα-πρώτα, από τον ίδιο τον πυρήνα του και να κάνει περικοπές εκεί, ώστε να μην νιώθουν αδικημένοι ή ηττημένοι ορισμένες -μόνον- κατηγορίες πολιτών.








 

Το μονοπώλιο δεν είναι απλά παράνομο...

  Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να περιοριστεί το μονοπώλιο του ΟΠΑΠ, είναι ασφαλώς καλοδεχούμενη και αποτελεί μία αχτίδα φωτός, μέσα στο σκοτάδι των ημερών, που διανύουμε !
  Τα μονοπώλια γενικά και ιδίως τα κρατικά μονοπώλια, που παραπέμπουν σε οικονομίες τύπου "σοβιέτ", είναι ξεπερασμένα προ πολλού, αλλά στην Ελλάδα ζουν και βασιλεύουν, προκειμένου να γίνεται το βόλεμα των "ημετέρων".
   Ένας από τους λόγους της χρεοκοπίας μας, είναι ασφαλώς και η ύπαρξη, εν έτει 2013, αυτών των μονοπωλίων (ρεύμα, νερό, παίγνια κ.α), επιχειρήσεων, που ενώ δεν έχουν ανταγωνισμό, εμφανίζουν ελάχιστα κέρδη ή -κατά κανόνα- και ζημίες !
   Ο ανταγωνισμός είναι το οξυγόνο της Οικονομίας, η ύπαρξη επιλογών για τους καταναλωτές, βελτιώνει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες, δημιουργεί θέσεις εργασίας, ρίχνει τις τιμές και γενικά έχει μόνον οφέλη ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
   Από την άλλη τα μονοπώλια, ευνοούν τη στασιμότητα, τη σήψη, τη διαφθορά και την ανικανότητα, δεν έχουν -ουσιαστικό- λόγο ύπαρξης.
   Το παράδειγμα του ανοίγματος της αγοράς τηλεπικοινωνιών, είναι χαρακτηριστικό και το πλέον ευχάριστο, είναι ότι από το άνοιγμα αυτό, ευνοήθηκε ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ο ΟΤΕ !
   Το μοναδικό επιχείρημα των υπερασπιστών των (κρατικών) μονοπωλίων, ότι δηλαδή το κράτος πρέπει να παρέχει ορισμένα "ευαίσθητα" προϊόντα ή υπηρεσίες, προκειμένου να προστατεύεται ο καταναλωτής, έχει μικρή έως μηδαμινή πλέον αξία.
   Το Κράτος μπορεί και οφείλει να βάζει ορισμένους κανόνες, προστασίας των καταναλωτών, ωστόσο από εκεί και μετά, πρέπει να απέχει από την αγορά, να παρακολουθεί από μακριά και να μην ανακατεύεται (το "από μακριά και αγαπημένοι" ταιριάζει εδώ γάντι).
    Η αγορά έχει τους δικούς της μηχανισμούς, έχει τρόπους να αυτορυθμίζεται και να αυτοπροστατεύεται, δε χρειάζεται προστάτη-νταβατζή το Κράτος !
    Για να πάρουμε και ένα -επίκαιρο !-παράδειγμα από το μονοπώλιο του κράτους στις αστικές συγκοινωνίες :
    Οι εργαζόμενοι σε αυτές, προκειμένου να διατηρήσουν τα (προκλητικά) προνόμιά τους, επικαλούνται το επιχείρημα ότι ο ιδιώτης θα έχει σκοπό το κέρδος και μπορεί να αυξήσει τα εισιτήρια ! Φοβερό επιχείρημα, έτσι ;
    Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει ; Να λειτουργεί, όπως εσείς ; Να επιτρέπει να πληρώνει εισιτήριο 1 στους 5, να έχει διπλάσια έξοδα, απόσα έσοδα, γνωρίζοντας ότι τα ελλείμματα θα τα καλύψουν τα συνήθη κορόιδα, οι φορολογούμενοι ;
    Δεν έχουν καταλάβει ότι και εκείνοι ασκούν επιχείρηση ? !Τζάμπα χρησιμοποιεί ο κόσμος τα ΜΜΜ (άσχετα αν πληρώνουν μόνο οι "μαλάκες") ;
    Ο ιδιώτης θα φροντίσει τα δρομολόγια να είναι στην ώρα τους, να έχει σωστά και καθαρά μέσα μεταφοράς, να εισπράττονται τα κόμιστρα, θα κάνει δηλαδή ό,τι θα έκανε κάθε λογικός επιχειρηματίας, για να διατηρήσει και να αυξήσει την πελατεία του, έναντι των ανταγωνιστών.
     Αν αυτό φαίνεται παράλογο σε κάποιους, είναι -απλά- γιατί δεν ξέρουν ποιο είναι το λογικό.. !






 

Απεργία στο μετρό : ζήτημα ..παιδοψυχολόγου ? (!!)

  Όσοι έχουν παιδιά και όχι μόνον αυτοί, γνωρίζουν ότι τα καλομαθημένα παιδιά, είναι τελικά και τα πιο ..κακομαθημένα, τα πιο ιδιότροπα, που μαθαίνουν μόνον να ζητάνε και να παίρνουν, που αντιδρούν άσχημα, όταν δε γίνεται το δικό τους κ.ο.κ, υπάρχουν πιο ειδικοί από εμένα σε αυτά τα ζητήματα σίγουρα.
  Όταν μεγαλώνεις με τη νοοτροπία ότι είσαι "ξεχωριστός", "ιδιαίτερος", παιδί ενός ανώτερου Θεού, θέλεις απλά να το επιβεβαιώνεις συνέχεια και αντιδράς κάθε φορά, που κάποιος πάει να σου χαλάσει τη (μεγάλη) ιδέα, που έχεις για τον εαυτό σου !
   Αυτό ακριβώς -κατ' αναλογία φυσικά- συμβαίνει και με όσους εργάζονται (τρόπον τινα) στις ΔΕΚΟ και όχι μόνον στο μετρό, οι "γονείς" τους, το φαύλο δηλαδή πολιτικό-κομματικό σύστημα της Ελλάδας, έμαθαν στα πράσινα και γαλάζια παιδιά τους, ότι αξίζουν περισσότερα από τους άλλους, ότι για κάποιο λόγο, θα πρέπει να αμείβονται καλύτερα, ακόμα και αν ο λόγος αυτός είναι ..ανύπαρκτος.
    Τώρα λοιπόν τα κακομαθημένα παιδάκια, αυτοί, που κατά ομολογία όσων τους διόρισαν, δεν θα είχαν πουθενά αλλού "στον ήλιο μοίρα", αντιδρούν στην ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα και τα βάζουν με τους γονείς τους, τους πολιτικούς εκείνους, που τους "ανέθρεψαν", επειδή δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να τους κάνουν τα (άδικα και αδικαιολόγητα) χατίρια.
    Η είδηση ότι εργαζόμενοι στο μετρό έπαθαν καρδιακή προσβολή, όταν έμαθαν ότι θα κοπούν -με καθυστέρηση 2 χρόνων και- οι μισθοί τους, αποδεικνύει πόσο καλομαθημένοι ήταν : σκεφτείτε δηλαδή να τους απέλυαν κιόλας !!
     Οι χίλιοι εργαζόμενοι που έχαναν, κατά μέσο όρο, τα τελευταία 3 χρόνια, τις δουλειές τους, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ στον ιδιωτικό τομέα, τι έπρεπε δηλαδή να κάνουν ?
     Η διαφορά μεταξύ των 2 αυτών κατηγοριών πολιτών και ανθρώπων, είναι ότι στον ιδιωτικό τομέα, οι άνθρωποι έχουν μάθει να αγωνίζονται και να δουλεύουν, δεν βασίστηκαν ποτέ σε μέσα και γνωριμίες, για να βρούνε δουλειά και να ξύνονται στο Δημόσιο, ξέρουν απλά ότι δεν τελειώνει η ζωή, με την απόλυση ή τη μείωση του μισθού.
     Ο κάθε ..μάγειρας ή γυμναστής ή ανειδίκευτος ή ό,τι άλλο, που πληρώνεται από τον ..ΗΣΑΠ, το ..ΤΡΑΜ και τις άλλες ΔΕΚΟ, αναρωτιέμαι τι θα έλεγε -κοιτώντας στα μάτια- έναν άλλο δημόσιο υπάλληλο, που παίρνει το 1/3 ή σε έναν νέο ιδιωτικό υπάλληλο, που παίρνει το 1/7, με πολύ σκληρότερες συνθήκες εργασίας ?
     Αν μπορεί πλέον να τους κοιτάζει στα μάτια και να μην αισθάνεται ενοχές, τότε εδώ κάτι πολύ ανησυχητικό συμβαίνει, δε μιλάμε πλέον για καλομαθημένα παιδάκια, αλλά για πώρωση, για το έσχατο σημείο εγωϊσμού και κατάντιας.
     Κανένας -φυσιολογικός- άνθρωπος, δεν μπορεί να μη νιώθει άβολα, όταν οι γύρω του δυστυχούν και ο ίδιος ευημερεί, όταν ο κόσμος πεινάει ή αμείβεται λιγότερο απ' όσο θα' πρεπε, ενώ ο ίδιος παίρνει πολύ περισσότερα απ' όσα αξίζει !
     Ο μεγαλύτερος παραλογισμός και η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ βέβαια είναι, όταν βλέπεις τα άτομα αυτά, να απεργούν και να κόπτονται, δήθεν για το καλό του κόσμου, των άλλων, ενώ το μόνο που τους νοιάζει είναι η δική τους βολή και καλοπέραση...









 

το παραμύθι με τη διόγκωση του ελλείμματος !

  Η είδηση ότι ασκήθηκε (ή θα ασκηθεί) ποινική δίωξη κατά στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ, σε βαθμό κακουργήματος (αλοίμονο, πως θα κάνει εντύπωση ;), επειδή, λέει, "φούσκωσαν" το έλλειμμα και ήρθε το ΔΝΤ, τα Μνημόνια κλπ, αποδεικνύει (ΞΑΝΑ !) πόσο βαθιά είναι η σήψη της ελληνικής κοινωνίας..!
   Η αντιμνημονιακή ρητορική στην Ελλάδα, βοήθησε ανθρώπους να μπουν στη Βο(υ)λή ή να αυξήσουν τα ποσοστά τους, επειδή ο κόσμος, η "κοινή" γνώμη (όπως λέμε "κοινή" γυναίκα), θεωρεί τα Μνημόνια, ως αιτία της δυστυχίας του, για το λόγο ότι ..τελείωσε το "φαγοπότι" με δανεικά και κλεμμένα και μειώθηκε το "τυράκι" των τρωκτικών.
   Θα περίμενα από τους Εισαγγελείς -ως πιο μορφωμένους ανθρώπους- να είναι σε θέση να διακρίνουν την πραγματική αιτία των δεινών αυτής της κακόμοιρης Χώρας, να μπορούν να καταλάβουν δηλαδή ότι στη φτώχεια και την εξαθλίωση, μας οδήγησαν οι πολιτικές όλων των κυβερνήσεων, από τη μεταπολίτευση και μετά !
    Το όνειρο κάθε σχεδόν Έλληνα, να διοριστεί στο Δημόσιο, για να μην κάνει τίποτα και να έχει ένα "σίγουρο μισθό" και μία "άνετη ζωή", κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, διότι στην πραγματική ζωή, δεν υπάρχει ούτε σιγουριά, ούτε άνεση, μόνον στα παραμύθια (και εκεί καμιά φορά βγαίνει όμως ο "δράκος").
    Τι προσπαθούν να κάνουν και τι θα αποδείξουν στο Δικαστήριο, αν φτάσει η υπόθεση εκεί, οι κατήγοροι αυτών των ανθρώπων ??
-Ότι αν το έλλειμμα ήταν 12% και όχι 15% π.χ, όλα θα ήταν καλά ;
-ότι μία "οικονομία" (κατ' ευφημισμόν) 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, που πληρώνει 5 εκατομμύρια συντάξεις, είναι βιώσιμη ;
-ότι θα έπρεπε οι νεκροί συνταξιούχοι και οι μαϊμού ανάπηροι και τα ανθρωποειδή, χωρίς ΑΦΜ και λοιπά στοιχεία, να συνεχίσουν να πληρώνονται (με δανεικά) από το ελληνικό κράτος ;
-ότι η καθαρίστρια και ο οδηγός ή ο νυκτοφύλακας στη ΔΕΚΟ, έπρεπε να συνεχίσει να παίρνει 70 και 80 χιλιάρικα το χρόνο ;
    Χιλιάδες παραδείγματα σήψης και παρακμής και απάτης, θα μπορούσε κανείς να αραδιάσει, για την προ-Μνημονίου Ελλάδα, επομένως τι θέλουν να μας που οι πολέμιοι του ΔΝΤ ? ότι όλα έβαιναν καλώς ? Έλεος δηλαδή, πότε θα σοβαρευτούνε ?!
    Τα λεφτά, τα δανεικά, είχαν τελειώσει, ακόμα και αν το έλλειμα ήταν μία ή δύο μονάδες μικρότερο, η κατάληξη δεν μπορούσε να ήταν διαφορετική, δεν υπήρχε κράτος, δεν υπήρχε οικονομία, δεν είχε μείνει όρθιο τίποτε, από τη διαφθορά και τη μαλακία, που μας έδερνε (και μας δέρνει), ως λαό !
     Άρα, με το να εστιάζουμε και να διώκουμε ανθρώπους, για τέτοια ζητήματα, απλά αποπροσανατολίζουμε τη συζήτηση και εστιάζουμε στο πρόβλημα και όχι στη λύση, διαιωνίζουμε μία σπέκουλα, χωρίς λόγο, αφού τα Μνημόνια ήταν μονόδρομος, εκτός αν προτιμούσαμε να γίνουμε Αργεντινή και οι πεινασμένοι να σπάνε και να μπαίνουν στα μαγαζιά, για να φάνε.
     Η αντιμνημονιακή ρητορική ταιριάζει σε καμένους και τσίπρες, για να πάρουν κανά ψηφαλάκι, αλλά δεν ταιριάζει και δεν επιτρέπεται σε λειτουργούς της Δικαιοσύνης, οι οποίοι θα όφειλαν να είναι πιο προσεκτικοί και νηφάλιοι (η μόνη τους "δικαιολογία", είναι ότι κόπηκε και ο δικός τους μισθός).
      Σε τελική ανάλυση -και αυτό είναι το σημαντικότερο- με τέτοιες διώξεις, υπάρχει ο κίνδυνος να τους διαφύγουν τα ΑΛΗΘΙΝΑ σκάνδαλα των τελευταίων ετών, ενδεικτικά να αναφέρουμε τα κουρέματα ομολόγων και τη διάσπαση των τραπεζών.
      Αν μπει Εισαγγελέας, στο βασίλειο της διαπλοκής και της διαφθοράς, στην Ελλάδα, την περιβόητη Τράπεζα της Ελλάδος, νομίζω ότι μια ζωή δεν φτάνει, για να διαλευκάνει και να τιμωρήσει τα εγκλήματα, που διαπράττονται εκεί μέσα !
  

ρύθμιση οφειλών προς ασφαλιστικά ταμεία : τι ισχύει !

  Ένα ζήτημα, που -δυστυχώς- "καίει" πολύ κόσμο (και εμένα), είναι και το θέμα της τακτοποίησης-ρύθμισης των καθυστερούμενων ασφαλιστικών εισφορών !
  Σύμφωνα, με τον πιο πρόσφατο Νόμο, το τοπίο (λόγω των αλλεπάλληλων αλλαγών της δαιδαλώδους νομοθεσίας στην Ελλάδα, είναι δύσκολο να βρει κανείς τι τελικά ισχύει), διαμορφώνεται ως εξής :
-Σκοπός της ρύθμισης είναι η αποφυγή μέτρων αναγκαστικής είσπραξης (κατασχέσεις κλπ), μέχρι το τέλος του 2013.
-Μπορούν να υπαχθούν όσοι κάνουν αίτηση για πρώτη φορά ή είχαν κάνει ρύθμιση, αλλά εξέπεσαν (προφανώς λόγω μη συμμόρφωσης).
-ισχύει για όλα τα ταμεία, πλην ΟΓΑ και ΝΑΤ.
-οι προϋποθέσεις για υπαγωγή στη ρύθμιση είναι τρεις : α) σχετική αίτηση του οφειλέτη β) καταβολή σ'ένα μήνα της πρώτης δόσης ή της εφάπαξ εξόφλησης και γ) κανονική καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών από 1.8.2012 και εφεξής. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μπορούν να κεφαλαιοποιηθούν και να ρυθμιστούν οφειλές έως 31.7.2012 !
-Οι τρόποι εξόφλησης, είναι ουσιαστικά δύο : ο πρώτος είναι με βάση προγενέστερο Νόμο, που προβλέπει ελάχιστη μηνιαία δόση 150 ευρώ και ο δεύτερος, με βάση τον τελευταίο Νόμο, ως εξής :
1. εφάπαξ εξόφληση ή μέχρι 6 δόσεις (μηνιαίες ή διμηνιαίες), με 100% απαλλαγή από πρόσθετες επιβαρύνσεις και 2. από 7 έως 10 δόσεις, με 75% απαλλαγή από πρόσθετα τέλη κλπ.
-Ο οφειλέτης πρέπει να διαλέξει μία από τις δύο περιπτώσεις και δεν μπορεί στη συνέχεια να αλλάξει τρόπο ρύθμισης.
-Μη καταβολή 2 -συνεχόμενων- δόσεων, συνεπάγεται έκπτωση από τη ρύθμιση.
-Αίτηση για ρύθμιση υποβάλλεται άπαξ, μόνο μία φορά !
-Οφειλέτες των ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ, δεν μπορούν να υπαχθούν σε ρύθμιση, εφόσον έχουν υποβάλει ήδη αίτηση για σύνταξη...
    Από την επισκόπηση της ρύθμισης, νομίζω ότι μπορεί να κάνει κανείς τις εξής παρατηρήσεις :
-Πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη και για τις μετά τις 31.7.2012 οφειλές, δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος, για αυτόν τον περιορισμό !
-Είναι ανάγκη να αυξηθεί ίσως ο αριθμός των δόσεων και σε πάνω από 10.

Το μεγάλο στοίχημα της ελληνικής κυβέρνησης ! (δηλαδή της Τρόϊκα)

  Οι άθλιες διαχειριστικές πολιτικές, των τελευταίων 30 ετών, δημιούργησαν, μετά και την επιβολή των σκληρών όρων των Μνημονίων, μία ελληνική κοινωνία, 2 ταχυτήτων.
  Από τη μία, οι στρατιές των ανέργων και τα εκατομμύρια, που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας (τελευταίο θύμα σήμερα, ένα βρέφος, από τη Λέρο, που χαροπαλεύει από ασιτία) και από την άλλη, τα εκατομμύρια εκείνων, που παρά τις περικοπές μισθών, ζουν μια χαρά και σχεδόν σαν να μη συμβαίνει τίποτε.
  Αφενός, εκείνοι, που δεν μπόρεσαν ή δε θέλησαν να διοριστούν στο δημόσιο και να συμμετάσχουν στο φαγοπότι με τον Πάγκαλο και αφετέρου, τα -κάθε λογής- τρωκτικά, που ζουν και βασιλεύουν και παρά τα (αδικαιολόγητα) παράπονά τους, έχουν ακόμα ΠΟΛΥ λίπος να κάψουν.
  Δεν θέλει πολύ μυαλό, για να καταλάβει κανείς ότι μία τέτοια κοινωνία, είναι μία εν δυνάμει βόμβα, έτοιμη να εκραγεί, με απροσδιόριστες συνέπειες, που κανείς δε θέλει να φανταστεί.
   Σήμερα, βρισκόμαστε ακόμα, στη φάση του "ψυχρού" πολέμου, στο πως βλέπει πλέον κανείς "με μισό μάτι", εκείνους, που έχουν λεφτά για ψώνια, για τρόφιμα, για πετρέλαιο, για βόλτες, εκδρομές κλπ, είμαστε στη φάση, όπου κανείς απλά κρατά απόσταση από τα τρωκτικά και δεν θέλει πολλά πολλά μαζί τους.
    Οι φτωχοποιημένοι και εξαθλιωμένοι, όσοι δε βλέπουν μέλλον, δεν μπορούν να κάνουν όνειρα για οικογένεια κλπ., είναι λογικό να απομονώνονται, να αποστασιοποιούνται, δεν μπορεί να είναι στην ίδια παρέα, με κάποιους, που παίρνουν τα διπλάσια και μιλάνε για αγορές, για γάμους κ.ο.κ και αυτό είναι το λιγότερο.
    Σίγουρα, όποιος γεμίζει το καρότσι του σούπερ μάρκετ ή φοράει "επώνυμα" ρούχα ή οδηγεί ακριβό αυτοκίνητο, δε σημαίνει αυτόματα, ότι είναι τρωκτικό του Δημοσίου (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο), ωστόσο στη συνείδηση των περισσοτέρων, είναι, λόγω και της τάσης γενίκευσης, που υπάρχει !
   Αυτός είναι λοιπόν και ο μεγαλύτερος κίνδυνος, το μεγαλύτερο στοίχημα στην Ελλάδα, πως θα υπάρξει μία ανώδυνη και αναίμακτη εξισορρόπηση των υπερβολών των προηγούμενων χρόνων, μία πιο δίκαιη κοινωνία, πιο ανεκτική και με μεγαλύτερη συνοχή, διότι η διάλυση του κοινωνικού ιστού είναι πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο.
   Ο νέος, που καλείται να "ζήσει" με 400 ευρώ μισθό, δεν θέλει και δεν μπορεί να θέλει να συγχρωτίζεται με εκείνους, που "έφαγαν τα λεφτά", που τώρα στερούν από εκείνον, είναι λογικό και αναμενόμενο, οι υπαίτιοι για τη χρεωκοπία, να μπαίνουν στο μάτι και στην απομόνωση, άσχετα από το βαθμό της προσωπικής τους ευθύνης, διότι βασικός υπαίτιος, είναι το άθλιο πολιτικό (κομματικό, πιο σωστά) σύστημα, που τους δημιούργησε και τους τρέφει.
    Όταν ακόμα και την ύστατη αυτή στιγμή, π.χ ο Σταϊκούρας διορίζει τη γυναίκα του στη Βουλή, ο Παπούλιας τον κολλητό σε νοσοκομείο, τα σωματεία στις ΔΕΚΟ κάνουν απεργίες, ταλαιπωρούν τον κόσμο και στο τέλος του μήνα πληρώνονται ...κανονικά, τα μηνύματα που στέλνονται στους εξαθλιωμένους, είναι μηνύματα πολεμικά και όχι ειρηνικά.
   Αν νομίζουν ότι μπορεί να συνεχίζεται αυτό το παραμύθι για πολύ, είναι γελασμένοι, η υπομονή εξαντλήθηκε, οι προκλήσεις δεν θα μένουν για πολύ αναπάντητες !
   Οι πολιτικοί μας υπολαμβάνουν την (απαράμιλλη έως τώρα) στωϊκότητα και ανεκτικότητα των -αληθινά- δοκιμαζομένων από την Κρίση, ως λόγο να συνεχίζουν αυτά που μας χρεωκόπησαν, ωστόσο δεν είναι έτσι, η ανοχή ΤΕΛΕΙΩΣΕ...




 

Κέρδη και ζημιές από τρόϊκα και Μνημόνια στην Ελλάδα !

  Καθώς βαδίζουμε στο τρίτο έτος εφαρμογής των Μνημονίων στην Ελλάδα, είναι ίσως καιρός για έναν σύντομο απολογισμό, των θετικών και των αρνητικών επιπτώσεων.
  Στα θετικά συγκαταλέγονται :
-Έμαθε το κράτος ποιους πληρώνει κάθε μήνα και πόσο (σε μεγάλο βαθμό έστω, αν όχι πλήρως, ακόμα).
-Μάθαμε ότι χιλιάδες συγγενείς νεκρών και άλλοι απατεώνες, εισέπρατταν συντάξεις επί ΠΟΛΛΑ χρόνια.
-Μάθαμε ότι το κράτος πληρώνει συντάξεις σε "άτομα", χωρίς ΑΦΜ και πλήρη στοιχεία.
-Μάθαμε ότι στο Δημόσιο κάποιοι είναι πιο ίσοι, απέναντι στο Νόμο και άλλοι παίρναν 12 μισθούς το χρόνο, άλλοι, 14, άλλοι 16 και άλλοι, 18 !
-Μάθαμε ότι μία καθαρίστρια στον ΗΣΑΠ ή ένας οδηγός στα ΕΛΠΕ, με απολυτήρια γυμνασίου, έπαιρναν περισσότερα χρήματα το χρόνο, από έναν γιατρό του ΕΣΥ !
-Μάθαμε ότι "άγαμες" θυγατέρες, που ξεσκίζονται σαν τα σκυλιά ή έχουν κάνει γάμους, χωρίς να τους δηλώσουν, όπως επίσης και χήρες/χήροι, που ξαναπαντρεύτηκαν, εισπράττουν επίσης συντάξεις νεκρών (πατέρα ή συζύγου, αντίστοιχα).
-Μάθαμε ότι "τυφλοί" και "ανάπηροι", που επιδοτούνται από το Κράτος, οδηγούν ταξί και μηχανές.
   Στο σημείο αυτό, θέλω να κάνω μία παρένθεση, για να πω, ότι για μένα, η μόνη τιμωρία, που αξίζει σε όλα αυτά τα ανθρωποειδή, που ζούσαν όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να δουλεύουν, με μαϊμού συντάξεις και επιδόματα και γενικά σε όσους πήραν χρήματα από το Δημόσιο, χωρίς λόγο (π.χ παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις, συντάξεις με ψεύτικα δικαιολογητικά), είναι να τους βάλουν στα κέντρα "φιλοξενίας" λαθρομεταναστών και να τους πηδάνε, μέχρι να ξεψυχήσουν.
   Με τον τρόπο αυτό, θα είναι και περισσότερο προετοιμασμένοι, θα πάρουν μία (μικρή) πρόγευση, από αυτό, που τους περιμένει στην Κόλαση !
    Σίγουρα, δεν είναι μόνον αυτές οι περιπτώσεις κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος, των χρημάτων όσων δούλευαν και πλήρωναν φόρους, αλλά είναι ενδεικτικές αφενός ενός διεφθαρμένου λαού και αφετέρου του γεγονότος, ότι έπρεπε να έρθουν οι ξένοι, να μας ανοίξουν τα μάτια, εμείς δεν τα βλέπαμε ή κάναμε ότι δεν τα βλέπουμε.
     Ερχόμαστε τώρα στα αρνητικά :
-Τα βάρη από το φαγοπότι πολιτικών "τύπου Πάγκαλος" και των φίλων τους, όλα τα παραπάνω, τα επωμίστηκαν και άνθρωποι τίμιοι, που δεν είχαν βάλει καν το δάχτυλο στο μέλι, ουσιαστικά τα κλεμμένα ορισμένων, τα πληρώνουμε τώρα όλοι.
-Στην ορθή πολιτική μείωσης των εισοδημάτων, στο αδηφάγο και αντιπαραγωγικό Δημόσιο και όχι μόνον, προστέθηκε η λανθασμένη συνταγή, αύξησης των φόρων και του κόστους διαβίωσης. Δεν μπορεί, όταν τα εισοδήματα μειώνονται, να αυξάνονται ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ τα βάρη και οι φόροι.
-Συνέπεια, της αλματώδους αύξησης του κόστους διαβίωσης, είναι εκατομμύρια κόσμου, να ζουν στα όρια τα φτώχειας και να στερούνται βασικά αγαθά, όπως το ρεύμα, το πετρέλαιο θέρμανσης, η παιδεία και τα φάρμακα, η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη και άλλες -ευθέως αντισυνταγματικές- στερήσεις.
-Οι πολιτικοί μας, μεγαλωμένοι και μαθημένοι, στις πελατειακές σχέσεις και στην εξαγορά των ψήφων, δεν εφάρμοσαν καθόλου ή έγκαιρα, τα αναγκαία μέτρα, σε βάρος των προστατευόμενών τους, με συνέπεια το πρόγραμμα να πέφτει έξω διαρκώς και να απαιτούνται νέα μέτρα, κάθε φορά.
-Το ελληνικό κράτος, με εντολή της τρόϊκας, λήστεψε κυριολεκτικά ατομικές-ιδιωτικές περιουσίες, όπως στις περιπτωσεις των μικρομολογιούχων-αποταμιευτών και των μικρομετόχων των τραπεζών, που διαχωρίστηκαν σε "καλές" και "κακές".
    Το συμπέρασμα είναι ότι δεν μπορεί να διαμορφώνεται ένα σκηνικό μισθών πείνας, που δεν φτάνουν, ούτε για τα βασικά και από την άλλη, να επιβαρύνονται και να φορολογούνται οι πολίτες, ως ..πλούσιοι.
    Την κρίση πρέπει να πληρώσουν αναλογικά και λογικά, εκείνοι, που φταίνε περισσότερο, οι έχοντες και κατέχοντες, εκείνοι που συμμετείχαν και συμμετέχουν στο φαγοπότι του Δημοσίου, όσοι έβγαλαν μαύρο χρήμα και όχι όλοι εξίσου και ισομερώς, διότι έτσι η αδικία διαιωνίζεται, αντί να αποκαθίσταται !



 

ο χωρατατζής κύριος Γιάννης Στουρνάρας !

  Πιθανόν να είδατε προχθές, τον έλληνα υπουργό οικονομικών, να δίνει συνέντευξη σε αλλοδαπό μέσο ενημέρωσης (CNN, αν δεν κάνω λάθος), μέσα στο γραφείο του και με θέα τη Βουλή και να δηλώνει με (δήθεν) πυγμή και αποφασιστικότητα, ότι "δε δέχομαι πιέσεις από κανέναν" και άλλες γραφικότητες, οι οποίες -υπό άλλες συνθήκες- θα μας έκαναν να γελάσουμε.
   Αν δεν το έλεγε με τρεμάμενη φωνή, που πρόδιδε ότι δεν το πίστευε ούτε ο ίδιος το χωρατό, που ξεστόμισε, τότε τα πράγματα θα ήταν χειρότερα, διότι θα σήμαινε ότι είναι καλός στο να λέει ψέμματα, πράγμα επικίνδυνο.
   Η μόνη -πικρή- αλήθεια, την οποία γνωρίζουμε όλοι, ακόμα και ..ο Στουρνάρας (δε θέλω να σκέφτομαι τι πειράγματα, θα έχει βιώσει στη ζωή του, από δασκάλους και συμμαθητές, λόγω επιθέτου !) είναι η εξής :
   Από το 2010 και μετά, στην Ελλάδα, κυβερνάει η τρόϊκα, οι δανειστές, αυτοί αποφασίζουν για όλα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους και είναι λογικό.
    Οι "δικοί μας", μαζί και ο Στουρνάρας, τι κάνουν ;; Απλά δέχονται τις υποδείξεις τους και ενεργούν ανάλογα, με μία βασική διαφορά : Λένε σε όλα ΝΑΙ, σε όλα τα ανάλγητα και απάνθρωπα φορομπηχτικά μέτρα και όταν πρέπει να κάνουν μία εξαίρεση, την κάνουν για να μη θίξουν τον κομματικό στρατό, τους πελάτες-ψηφοφόρους ή για να προστατεύσουν τους "φίλους" σκαφάτους, λαμόγια επιχειρηματίες και φοροφυγάδες, που λυμαίνονταν τόσα χρόνια τα έργα και τις προμήθειες του Δημοσίου.
    Ο "σχιζοφρενής" Στουρνάρας, από τη μία, όταν τον εγκαλούν στην Ελλάδα, για απάνθρωπα και -κυρίως- αποτυχημένα μέτρα, όπως η εξίσωση των πετρελαίων, απαντάει "δε φταίω εγώ, η τρόϊκα μας το επιβάλλει", ενώ στους ξένους δημοσιογράφους λέει "το κράτος είμαι εγώ, εγώ αποφασίζω" !...
    Πέστε τα αλλού αυτά κύριε Υπουργέ, η πραγματικότητα είναι μία : είστε και εσείς δέσμιος, αφενός των ελεεινών τακτικών του πελατειακού Κράτους, που μας έφεραν εδώ και αφετέρου κάνετε "στοματικό έρωτα" στους τροϊκανούς (για να το πω λιγάκι πιο κόσμια), προκειμένου να εξασφαλίσετε τη "δόση" σας και το μισθουλάκο, το δικό σας και των άλλων αργόμισθων τρωκτικών στο Δημόσιο.
    Οι Έλληνες όμως, ο απλός λαός του μόχθου και της δημιουργίας, έχουν ανάγκη από αληθινούς ηγέτες, από πολιτικούς, που ξέρουν πως να προστατεύουν το λαό τους, που γνωρίζουν το σωστό από το λάθος, το άδικο από το δίκαιο, πράγματα που δε διδάσκονται στα "καλά" Πανεπιστήμια, που πήγατε, αλλά μαθαίνονται στην πράξη, από τη δουλειά και την εμπειρία της ζωής.
     Όταν δεν έχεις ουσιαστικά δουλέψει ποτέ στην ελεύθερη αγορά, όταν μένεις στην Κηφισιά και είσαι μια ζωή, κρατικοδίαιτος και παχυλά αμειβόμενος, απλά δεν είσαι ικανός να βρίσκεσαι σε μια τόσο σημαντική θέση.
      Η κυβέρνηση Σαμαρά άλλαξε κάπως το κλίμα διεθνώς, αλλά ήδη παρουσιάζει συμπτώματα κούρασης, για να μην πω τέλματος ή κατάρρευσης : Πρέπει -εδώ και τώρα- ο Σαμαράς να αποδείξει αν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι διαφορετικό ή θα αποδειχτεί μία από τα ίδια !
      Είναι ώρα ενός γενναίου ανασχηματισμού, να μπουν επιτέλους πρόσωπα, πραγματικά άφθαρτα και με διάθεση για δουλειά, που να ξέρουν τι χρειάζεται η αγορά και η κοινωνία, αρκετά με τους κρατικοδίαιτους "σωτήρες", τύπου Στουρνάρα, Σταϊκούρα, Χατζηδάκη και Στυλιανίδη (ενδεικτικά τα ονόματα).
      Δεν ξέρω τι αίσθηση αποκομίζουν κυκλοφορώντας ..στην Κηφισιά, αλλά η κοινωνία βράζει και είναι έτοιμη να εκραγεί, η μέρα όπου οι φτωχοί και οι πεινασμένοι θα φάνε (ακόμα και κυριολεκτικά) τους έχοντες και τους πλούσιους, είναι πιο κοντά από ποτέ !!

ένοχος λόγω βλακείας λοιπόν ?

   Συνήθως λέμε το αντίθετο, αθώος λόγω βλακείας, ωστόσο η περίπτωση Παπακωνσταντίνου, απέδειξε ότι, ακόμα και αν σε θεωρούν χαζό, την παραπομπή δε τη γλιτώνεις !
   Από τα ελάχιστα, που παρακολούθησα στη Βουλή (θεωρώ ότι πρέπει να είναι κανείς διεστραμμένος, για να του αρέσει αυτό που βλέπει ή ακούει στο Κοινοβούλιο, πλέον), το βασικό υπερασπιστικό επιχείρημα του Ποπάϋ, ήταν ότι θα ήταν βλακώδες εκ μέρους του, να διαγράψει τα ονόματα των συγγενών του από τη λίστα, διότι έτσι οι υποψίες θα έπεφταν -μοιραία- πάνω του.
   Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, εφόσον το νομοθετικό "σώμα" δεν πείστηκε από την "απολογία" του και τον παραπέμπει, καταλήγουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι οι υπόλοιποι βουλευτές τον θεώρησαν τόσο βλάκα, που τελικά το έκανε !
   Εδώ που τα λέμε, δεν τους κατηγορώ, διότι από τη στιγμή που λείπουν μόνον τα ονόματα των συγγενών του, είναι φυσιολογικό να πέσουν οι υποψίες πάνω του, διότι μόνον αυτός είχε λόγο και συμφέρον να τα διαγράψει...
    Η άλλη -η δική του εκδοχή- ότι πρόκειται για σκευωρία, ότι κάποιος ..πολύ κακός άνθρωπος, που δεν τον χωνεύει, τα έσβησε, για να τον εμπλέξει, είναι πολύ καλή, για να είναι αληθινή.
    Το κυριότερο δεν αρκεί να έχεις δίκιο ή να προβάλλεις υπερασπιστικούς ισχυρισμούς, όταν δεν έχεις και τα μέσα, να τους αποδείξεις, με το να μιλάς γενικά και αόριστα, χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία ή έστω ενδείξεις, για σκευωρίες, δεν πείθεις κανέναν.
    Είχα διαβάσει ότι ο Παπακωνσταντίνου, είχε προσλάβει μεγαλοδικηγόρο, χωρίς να κατονομάζεται και υποθέτω ότι τον είχε προετοιμάσει εκείνος, για το τι θα πει στη Βουλή, αλλά χωρίς να θέλω να προσβάλω το συνάδελφο, δεν τα κατάφερε και πολύ καλά.
    Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αφενός η παραπομπή του, ήταν ουσιαστικά προαποφασισμένη, για εκτόνωση της λαϊκής οργής και αφετέρου, ότι τα στοιχεία εις βάρος του, ήταν τόσα, που δύσκολα θα την απέφευγε, ακόμα και με το καλύτερο δικηγόρο του κόσμου !
    Αφού τέλειωσε λοιπόν το γλυκό παραμύθι της παραπομπής και οι θεατρινισμοί, εκατέρωθεν (μόλις νιώθουν ότι ο κόσμος τους παρακολουθεί, από την τηλεόραση, οι βουλευτές και κυρίως οι αρχηγοί, κάτι παθαίνουν, αισθάνονται σαν σταρ του κινηματογράφου), τώρα θα ξεκινήσει η πικρή αναζήτηση, για το αν τα αδικήματα του πρώην υπουργού, μπορούν να διωχθούν, με βάση το Νόμο περί μη ευθύνης Υπουργών ή όχι !
    Άσχετα, αν ο Ποπάϋ υποστήριξε ότι δεν τον νοιάζουν οι παραγραφές και ότι θέλει να καθαρίσει το όνομά του, η πραγματικότητα είναι ότι ΕΚΕΙ ποντάρει, εκεί ελπίζει, η παραγραφή είναι το μόνο που του επιτρέπει να κοιμάται τα βράδυα ήσυχος (..και οι 14 αστυνομικοί που τον φυλάνε, τρομάρα του).
    Εκεί που θέλω να σταθώ, όμως και άσχετα αν και αυτή η παραπομπή αποδειχτεί ένα ακόμα μεγάλο φιάσκο, λόγω μη ευθύνης υπουργών στην Ελλάδα, είναι στην εικόνα του :
    Τουλάχιστον θλιβερή και γελοία, ήταν η εικόνα του πρώην "τσάρου", να μπαινοβγαίνει στη Βουλή, σχεδόν τρέχοντας, με κατεβασμένο ελαφρά το κεφάλι και κοιτάζοντας προς την αντίθετη κατεύθυνση από εκεί που βρίσκονται κατά κανόνα οι κάμερες, στην είσοδο.
     Η εικόνα αυτή, όχι μόνον δεν προδίδει άνθρωπο, που πιστεύει ότι είναι αθώος (μάλλον το αντίθετο), αλλά σε κάνει να αναρωτιέσαι : Ήμαρτον, Θεέ μου, σε ποιους ανθρώπους, εμπιστευτήκαμε (ή εμπιστευτήκανε) τις τύχες της χώρας, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο ? Τι αμαρτίες πληρώνουμε ? Πως κλήθηκε αυτός ο άνθρωπος να διαχειριστεί ένα τόσο σημαντικό υπουργείο, να πάρει αποφάσεις, με συνέπειες σε εκατομμύρια ανθρώπους ?
    Το πλέον τραγικό όμως ξέρετε -καλά- ποιο είναι : η αίσθηση ότι και οι τωρινοί δεν είναι καλύτεροι...
    

κρίση ειλικρίνειας ή απλά κυνισμός ?

  Η δήλωση κάποιου κυρίου Θεοχάρη, ο οποίος είναι ένας από τους πολλούς γενικούς γραμματείς των υπουργείων μας -μικρή σημασία έχει σε ποιο- ότι θα προέτρεπε έναν 18χρονο νέο Έλληνα, να φύγει στο εξωτερικό, να εγκαταλείψει την Ελλάδα, προς αναζήτηση καλύτερης τύχης, κοντεύει να ..επισκιάσει, ακόμα και αυτή τη συζήτηση στη Βουλή, για τη λίστα Λαγκάρντ.
   Δεν ξέρω σε τι "φάση" βρισκόταν, όταν έκανε τη σχετική ανάρτηση, αν ήταν νηφάλιος δηλαδή, όμως ξέρω ότι σε οποιοδήποτε άλλο πολιτισμένο Κράτος, θα είχε αποπεμφθεί από τη θέση του ήδη !
   Το να διαπιστώνεις ότι στην Ελλάδα, για να πας μπροστά, χρειάζεσαι μέσο, ότι η κατάσταση για τους νέους, εργασιακά τουλάχιστον, είναι τραγική, όταν ο ίδιος είσαι παχυλά αμειβόμενος και μέρος αυτού του κομματικού-πολιτικού μηχανισμού, που λυμαίνεται τη χώρα, μόνον ως σχιζοφρένεια, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
    Δεν είναι τόσο η κοροϊδία, το να μιλάει κάποιος για δυσκολίες, όταν από 3,5 χιλιάρικα που έπαιρνε, παίρνει 2,5 π.χ, όσο το μήνυμα, που περνάει στην κοινωνία, ένα μήνυμα απαισιοδοξίας και μαυρίλας, ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.
    Εκτός, αν με όσα γράφει παρακάτω, θεωρεί ότι εκείνος θα αγωνιστεί, για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, οπότε η κατάσταση είναι ακόμα πιο σοβαρή.
    Είναι αδιανόητο, να κατέχεις μία τόσο υπεύθυνη δημόσια-κρατική θέση και να μην στέλνεις προς την κοινωνία, μια νότα αισιοδοξίας, ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει.
    Στην Ελλάδα, έχουν γίνει πολλά τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, για να φτάσουμε σε σημείο να θεωρούμαστε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, είναι και πάρα πολλά αυτά, που πρέπει ακόμα να γίνουν..!
    Δε μιλάω για κράτος δικαίου, διότι αυτό πλέον έχουμε καταλάβει όλοι, ότι είναι ανέκδοτο, η κοινωνική δικαιοσύνη, είναι έννοια άγνωστη στην Ελλάδα, οι μισοί πεινάνε και οι μισοί συνεχίζουν να ζουν σαν να μη συμβαίνει τίποτε.
    Το χειρότερο όμως όλων, είναι να παίζεις με τον πόνο του άλλου, κύριε Γραμματέα, ειδικά όταν δε νιώθεις, ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙΣ να νιώσεις τον πόνο του και από την άποψη αυτή, η σχετική δήλωση μόνον ως εμπαιγμός μπορεί να εκληφθεί, όχι ως κρίση ειλικρίνειας, ούτε -πολύ περισσότερο- ως μήνυμα αντίστασης.
     Υποτίθεται ότι βρίσκεσαι σε αυτή τη θέση, για να συμβάλλεις στην αλλαγή των πραγμάτων, όχι να δίνεις συμβουλές μετανάστευσης, σε μία χώρα με οξύ δημογραφικό πρόβλημα, αν δεν μπορείς ή δεν θέλεις, η λύση είναι ή να παραιτηθείς ή να σε παραιτήσουν.
      Ελπίζω και εύχομαι να πρόκειται για παρανόηση ή για λάθος διατύπωση, πάντως οι εντυπώσεις που αφήνει, η σχετική "παρέμβαση" δεν είναι οι καλύτερες, σε μία εποχή τόσο δύσκολη και κρίσιμη, όπου όλοι οφείλουμε να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί και υπεύθυνοι, από ποτέ !
 

ποινές για λιπομαρτυρία και ανάκληση αυτών !

  Ένα θέμα, που θεωρώ ότι ενδιαφέρει πολύ κόσμο, είναι και το ζήτημα της λιπομαρτυρίας, στα ποινικά Δικαστήρια, διότι πολλοί κάνουν μηνύσεις και μετά αδιαφορούν, δεν πάνε να καταθέσουν στο δικαστήριο, για διάφορους λόγους ή αγανακτούν, από τις συνεχείς αναβολές, την ταλαιπωρία και το χάσιμο χρόνου και τελικά δεν εμφανίζονται !
  Λιπομαρτυρία θεωρείται η μη εμφάνιση του μάρτυρα (ή πραγματογνώμονα) στο ακροατήριο, αν και κλητεύθηκε νόμιμα (δηλ. έγκαιρα και στη σωστή διεύθυνση, με δικαστικό κλητήρα ή θυροκόλληση), καθώς και η άρνηση όρκισης και κατάθεσης, από μάρτυρα, που είναι παρών (στην περίπτωση αυτή, μπορεί να κατηγορηθεί-καταδικαστεί και για άλλα αδικήματα, σοβαρότερα).
   Τα πρόστιμα λιπομαρτυρίας, στο ακροατήριο, έχουν ως εξής :
-Από 15 έως 59 ευρώ, αν πρόκειται για μονομελές δικαστήριο.
-Από 29 έως 120 ευρώ, αν πρόκειται για τριμελές δικαστήριο, που δικάζει όμως πλημμελήματα και
-Από 59 έως 150 ευρώ, σε κάθε άλλο Δικαστήριο (κακουργήματα, μικτό ορκωτό κλπ).
   Να σημειωθεί ότι στα ανωτέρω πρόστιμα, προστίθενται τα τέλη της απόφασης, ενώ αν η λιπομαρτυρία ευθύνεται για την αναβολή της Δίκης, το δικαστήριο καταδικάζει τον απόντα μάρτυρα και στα έξοδα, που προκαλεί η αναβολή και καθορίζει το ίδιο !
   Το δικαστήριο, αν πειστεί ότι ο μάρτυρας επίτηδες απουσίασε, για να μη γίνει η Δίκη, μπορεί να τον καταδικάσει και για απείθεια, σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα (αυτό δεν εφαρμόζεται στα πταίσματα).
    Η μόνη περίπτωση, για να μην τιμωρηθεί αδικαιολογήτως απών μάρτυρας, είναι να γίνει ανάκληση της μήνυσης, οπότε δεν έχει νόημα και η μαρτυρία, αφού παύει η ποινική δίωξη και ο κατηγορούμενος απαλλάσσεται.
     Επειδή τώρα, μπορεί η απουσία του μάρτυρα να είναι δικαιολογημένη, λόγω π.χ προβλημάτων υγείας, απουσίας εκτός έδρας ή στο εξωτερικό, ατυχήματος, στάσης των ΜΜΜ, καιρικών συνθηκών κ.ο.κ, προβλέπεται και διαδικασία ανάκλησης της ποινής για λιπομαρτυρία, ως εξής :
     Ο "καταδικασθείς" οφείλει -κανονικά- να ασκήσει ανακοπή, είτε ο ίδιος, είτε άλλος, με πληρεξούσιο, εντός 15 ημερών, από τότε, που θα του κοινοποιηθεί το μπουγιουρντί, οπότε συντάσσεται έκθεση, στην οποία αναφέρεται ο λόγος ανωτέρας βίας ή το κώλυμα, που εμπόδισε το μάρτυρα να προσέλθει και να καταθέσει.
     Στην πράξη, οι καταδικασθέντες για λιπομαρτυρία, εμφανίζονται στη μετ' αναβολή δικάσιμο της κύριας υπόθεσης και ζητούν -προφορικά και επί τόπου- την ανάκληση της ποινής, αναφέροντας και το λόγο, που απουσίασαν, την προηγούμενη φορά.
    Ακόμα και αν ξαναναβληθεί η εκδίκαση, η ποινή της λιπομαρτυρίας εξετάζεται και μπορεί να ανακληθεί.
     Ωστόσο, είναι προτιμότερο να γίνεται -έγκαιρα- η προβλεπόμενη ανακοπή, διότι υπάρχει περίπτωση η Δίκη να έγινε ή να τελείωσε με άλλο τρόπο και επομένως να μην υπάρχει η δυνατότητα αυτοπρόσωπης εμφάνισης, σε νέα δικάσιμο.
     Ποινή λιπομαρτυρίας, προβλέπεται και όταν κανείς δεν εμφανίζεται στην ανάκριση, ωστόσο σημαντικά μικρότερη (από ..0,59 ευρώ έως 5,90 συν τα τέλη), η οποία επίσης μπορεί να ανακληθεί, αν ο μάρτυρας εμφανιστεί και επικαλεστεί ανωτέρα βία ή άλλο ανυπέρβλητο κώλυμα.







 

ΣΥΡΙΖΑ : τι σόι "συνασπισμός" είναι ;; (ή πως οι μάσκες έπεσαν)

  Άσχετα, αν οι "δυνάμεις" του ΣΥΡΙΖΑ, σχετίζονται ή όχι με την επίθεση στα γραφεία της ΝΔ ή με τις καταλήψεις δημοσίων κτιρίων (..ο καπνός πάντως υπάρχει), το θέμα είναι να δούμε επιτέλους ποιο είναι σήμερα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που θέλει (;) να κυβερνήσει και τι ακριβώς πρεσβεύει.
  Το πραγματικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, το είδα, για πρώτη φορά, στις τελευταίες εκλογές του καλοκαιριού, όταν τα κομματόσκυλά του, περίμεναν έξω από το σχολείο-εκλογικό κέντρο, με εμφανέστατα διακριτικά, προκειμένου να επηρεάζουν τους εισερχόμενους ψηφοφόρους...!
  Μιλάμε για παράνομες συμπεριφορές και τακτικές, που θα μπορούσαν να συγκριθούν μόνον με τις μεθόδους των "αυριανιστών", τη δεκαετία του '80, για όσους θυμούνται.
  Φοβάμαι ότι κανένας μας, δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει το μέγεθος του δυστυχήματος, που απεφεύχθη, κυριολεκτικά στο παρά 1', εφόσον το καλοκαίρι κέρδιζε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ.
   Τότε, η -δικαιολογημένη εν πολλοίς- οργή του κόσμου, παραλίγο να τους φέρει σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με τραγικές συνέπειες ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ακόμα και αυτούς, που τους ψήφισαν, αλλά τώρα, καθώς ο καιρός περνάει, οι μάσκες πέφτουν, το ψέμα και η απάτη, σιγά-σιγά αποκαλύπτονται.
    Η δήλωση από τα πλέον επίσημα χείλη, ότι θα διώξουν τους ξένους επενδυτές, εάν γίνουν κυβέρνηση (αν γίνονταν, καλύτερα, διότι δεν θα γίνουν ποτέ) και θα επανακρατικοποιήσουν όσες ΔΕΚΟ, ιδιωτικοποιηθούν, είναι αρκετή, για να καταλάβουμε ...πόσο προοδευτικοί είναι !
    Αυτοί που μιλάνε για προόδο, ριζοσπαστισμό και άλλα κουραφέξαλα, είναι οι ίδιοι, που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε σε αυτή τη χώρα, εκφράζουν τον πιο ακραίο συντηρητισμό : θέλουν μάλλον να γίνουμε Κούβα, όπου εκείνοι και οι λίγοι "φίλοι" τους, θα περνάνε καλά, ο λαός θα πεινάει και θα δυστυχεί, οι γυναίκες θα εκδίδονται για ένα κομμάτι ψωμί και οι ξένοι, θα έρχονται στην Ελλάδα, μόνον για σεξο-τουρισμό !
    Κάπου διάβασα ότι ο Τσίπρας έχει σαν πρότυπο το λαοπλάνο Ανδρέα Παπανδρέου, είναι το ίδιο ή και περισσότερο λαϊκιστής και επικίνδυνος, σε λίγο να δείτε ότι θα αρχίσει να μιλάει για "αλλαγή", εύχομαι πάντως να έχει ένα καλύτερο τέλος από εκείνον, να μην έχει τις καφετζούδες και τις χαρτορίχτρες πάνω από το νεκροκρέβατό του...
    Όσο χαζός, όσο βολεμένος και αν είναι κανείς (καμιά φορά είναι το ίδιο), αν αγαπάει -πραγματικά-την πατρίδα του και τα παιδιά του, δεν πρέπει -για κανένα λόγο- να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, το "συνασπισμό" όλων των σκοτεινών και οπισθοδρομικών δυνάμεων, τα πράγματα είναι σοβαρά, όταν διακυβεύεται το μέλλον μας, δε χωράνε πειραματισμοί, ούτε επιπολαιότητες, όσο θυμωμένος και αν είναι κανείς, οφείλει να διακρίνει το καλό από το κακό.

Υ.Σ Η απόφαση της επίσημης Γερμανίας, να δεχτεί τον Τσίπρα, ως ισότιμο συνομιλητή, ήταν μεγάλη ΓΚΑΦΑ και αποδεικνύει ότι νοιάζεται (η Γερμανία) μόνον για τον εαυτό της και πως θα πάρει πίσω τα λεφτά της, από τα δάνεια...Κρίμα ! Δεν ξέρουν πόσο εύκολα ο Τσίπρας, μπορεί να δεσμευτεί για την "επόμενη μέρα" και μετά να κάνει τα αντίθετα. Το ευτύχημα είναι ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να αποφασίσει ο Τσίπρας για τη μοίρα μας, ως Ελλάδα.







 

Προκλητικοί και αμετανόητοι Νο2 !

    Χθες, διαβάζουμε ότι το νομοσχέδιο, για συγχωνεύσεις οργανισμών του Δημοσίου, εγκρίθηκε οριακά, καθώς καταψηφίστηκε από πάρα πολλούς βουλευτές και μάλιστα, ακόμα και της κυβερνητικής πλειοψηφίας (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) !
    Ειλικρινά, αναρωτιέται κανείς, ποιοι άθλιοι, ποιοι ανεγκέφαλοι έχουν μπει στη Βουλή ! Δεν έχουν καθόλου μυαλό, δε βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους, πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα ;
    Μιλάμε για φοβερούς "οργανισμούς", που κλείνουν, έτσι ; Για την προστασία (ακόμα και ανύπαρκτων) λιμνών, ζώων και φυτών και διάφορα άλλες τρεγελαφικές πατέντες βολέματος ημετέρων.
    Έχουν καταλάβει οι βουλευτές, που καταψηφίζουν, ότι διασώζοντας μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες τρωκτικά (πελάτες-ψηφοφόρους), ρισκάρουν το δικό τους ...πισινό, ότι θα χρειαστεί να ψάχνουν ελικόπτερο να φύγουν, ότι η κοινωνία έχει φτάσει στα όριά της και είναι έτοιμη να εκραγεί ;
    Λες και το κάνουν επίτηδες, να πυροδοτήσον το φυτίλι, που θα τα τινάξει όλα στον αέρα !
    Είναι ή δεν είναι όλα αυτά μέρος των δεσμεύσεων, που έχουμε αναλάβει, προκειμένου να πάρουμε τις περιβόητες δόσεις ; Δηλαδή, τι θέλουν να μας πουν, ότι κορόιδεψαν τους δανειστές, για ακόμα μια φορά, τους πήραν τα λεφτά, για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, φάρμακα, σχολεία κλπ. και μετά κάνουν του κεφαλιού τους ;
    Πως μπορεί αυτό το κράτος-απάτη, που δεν μπορεί να τιμήσει την υπογραφή του, σε διεθνή κείμενα, να μιλάει για φυλάκιση φοροφυγάδων και "απατεώνων" ;;
     Κάθε μέρα, που περνάει, όλο και περισσότερο, συνειδητοποιούν, οι υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι, όχι οι Μπαρουφάκηδες και οι Τράγκες, ότι η έλευση της τρόϊκα, είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στην Ελλάδα, εδώ και πολλές δεκαετίες, είναι η τελευταία μας ευκαιρία να γίνουμε άνθρωποι και κράτος.
     Έπρεπε π.χ να μας επιβάλλουν οι δανειστές να απολυθεί η κόρη του Τατούλη, που διορίστηκε από τον ίδιο, στο τσιφλίκι του, ε, στην υπηρεσία του, εννοώ ;
     Αρχίζω να πιστεύω, ότι θα ήταν καλύτερο να κυβερνούσε απευθείας η τρόϊκα, με δικούς της ανθρώπους, σε όλα τα υπουργεία, όπου υπάρχει διαχείριση δημόσιου χρήματος και να έμεναν σε έλληνες μόνον υπουργεία εθνικής σημασίας, όπως εξωτερικών και άμυνας.
      Όποιος μπει στον πειρασμό να με πει ανθέλληνα, ας αναρωτηθεί : ποιανού συμφέροντα υπηρέτησαν και υπηρετούν οι "έλληνες" υπουργοί τόσα χρόνια ; μήπως της Ελλάδας ; Για ποια εθνική κυριαρχία μιλάμε, δεν έχει ήδη χαθεί, όταν ολόκληρη η ελληνική επικράτεια είναι υποθηκευμένη στους δανειστές ;
      Για να είναι πλήρες το κείμενο, οφείλω να αναγνωρίσω, ότι η τρόϊκα έχει πάρει και πολλά άδικα και σκληρά μέτρα, άλλωστε τα ζούμε όλοι (και ο γράφων) στο πετσί μας, καθημερινά, ωστόσο θεωρώ ότι αυτά έγιναν, από άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας (άλλωστε, ούτε έζησαν, ούτε ζουν εδώ, μην ξεχνάμε).
     Και στο σημείο αυτό, όμως, η ευθύνη πέφτει και πάλι στους έλληνες πολιτικούς, διότι δεν μπόρεσαν να τους εξηγήσουν την ελληνική πραγματικότητα, αφού απλά ΔΕΝ ΤΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ούτε οι ίδιοι, ζώντας στο παράλληλο σύμπαν, των 3,4,5 και 10 χιλιάδων ευρώ το μήνα και επειδή δεν είχαν ποτέ το σθένος να πουν ένα γαμημένο ΟΧΙ, σε επιμέρους -πραγματικά άδικα- μέτρα.
     Για να το κάνεις αυτό, όμως θα πρέπει να είσαι σε θέση να καταλάβεις τι είναι δίκαιο και τι άδικο...

 

όταν ο Δικαστής αποφασίζει με ..κορώνα-γράμματα !!

   Είναι περιπτώσεις, όπου ο νομοθέτης, έχει ρίξει στις πλάτες των Δικαστών, ίσως περισσότερο βάρος, απ' όσο αντέχουν, τους βάζει να αποφασίσουν -κυριαρχικά και οριστικά- για ζητήματα, τα οποία ίσως δεν κατέχουν, απαιτούν ειδικές γνώσεις, με συνέπεια οι "κρινόμενοι" απλά να επαφίενται στη θεά τύχη ή να ..προσεύχονται, για ένα καλό αποτέλεσμα !
   Υπάρχουν ίσως αρκετές τέτοιες υποθέσεις, αλλά θα αναφερθώ σε μία, που είναι διαρκώς επίκαιρη, τελευταία, σχεδόν καθημερινά και η οποία -δυστυχώς- έχει πολύ σημαντικά (θετικά ή αρνητικά, ανάλογα) επακόλουθα, για ΠΟΛΥ κόσμο.
   Αναφέρομαι στις αιτήσεις, που κάνουν υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, για την ένταξή τους, στο περιβόητο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, προκειμένου να προστατευτούν από πιστωτές και να εξυγιανθούν !!
   Εδώ, λοιπόν, αναρωτιέμαι : με ποια κριτήρια και ποιες γνώσεις, θα αποφασίσουν ένας, δύο ή τρεις Δικαστές, κυριαρχικά, ποια επιχείρηση είναι βιώσιμη, ποια θα ζήσει και ποια θα πεθάνει ;
   Το ζήτημα αυτό είναι εξαιρετικά σοβαρό, διότι η απόφασή τους, επηρεάζει άμεσα και έμμεσα χιλιάδες ανθρώπους και τις ζωές τους (μετόχους, εργαζόμενους, προμηθευτές, πιστωτές κ.ο.κ) και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται χλιαρά.
    Είμαι σίγουρος ότι οι έλληνες Δικαστές, ειδικά οι νεότεροι, που βγαίνουν από τη σχολή δικαστών, έχουν ευρεία μόρφωση -όχι μόνο νομική- και τα εφόδια, για να κρίνουν στις περισσότερες των περιπτώσεων.
     Ωστόσο, εδώ τα πράγματα δεν είναι πολύ απλά και η προβλεπόμενη πραγματογνωμοσύνη, σχετικά με τη βιωσιμότητα ή μη μιας επιχείρησης, δεν μπορεί και πάλι να είναι μονόδρομος, η άποψη ενός και μόνον δηλαδή ανθρώπου !
    Η γνώμη μου είναι, ότι στις αιτήσεις αυτές Ο ΚΑΝΟΝΑΣ, θα πρέπει να είναι η αποδοχή τους, τόσο σε επίπεδο προσωρινής προστασίας, όσο και επί του σχεδίου αναδιάρθρωσης, διότι :
-όλοι γνωρίζουμε τις δυσκολίες στην Ελλάδα του σήμερα, τα φέσια και τη στάση πληρωμών του Κράτους, προς προμηθευτές, τη μείωση των εισοδήμάτων κλπ. Ο Δικαστής οφείλει πρώτα και κύρια να είναι ενημερωμένος για την τρέχουσα κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα
-όλοι ελπίζουμε σε μία καλυτέρευση των συνθηκών στο μέλλον και ΟΛΟΙ δικαιούνται μίας δεύτερης ευκαιρίας, ας τους δοθεί και αν δεν τα καταφέρουν, τότε ναι, να πτωχεύσουν
-οι τράπεζες οφείλουν να υποστούν τις συνέπειες της κρίσης, διότι επιβίωσαν, χάρη σε χρήματα των φορολογούμενων και επειδή φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης, για την κατάντια των επιχειρήσεων, επειδή έκλεισαν τις στρόφιγγες της χρηματοδότησης, συχνά άκαιρα, ξαφνικά και αδικαιολόγητα !
    Επομένως, δεν μπορεί η επιβίωση ή ο θάνατος μίας επιχείρησης, η δουλειά χιλιάδων εργαζόμενων και το μέλλον της οικονομίας, εν τέλει, να επαφίενται στο πως ξύπνησε το πρωί ο Δικαστής, αν τσακώθηκε με τη γυναίκα του ή αν δεν του άρεσε το φαγητό... !
    Τα ζητήματα αυτά είναι πολύ σοβαρά, για να αντιμετωπίζονται με χαλαρότητα, "στο πόδι" και με διάθεση κορώνα-γράμματα.