καταλληλότερος ο ...αγράμματος ;

    Καημένη Ψωροκώσταινα (απευθύνομαι στην ζητιάνα, που είχε αυτό το ψευδώνυμο, που κόλλησε στην χώρα μας και μας βλέπει από ψηλά), δες ποιον ετοιμάζουν για επόμενο Πρωθυπουργό μας !
  Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και "ένα παιδί, ο Κούλης, μετράει τα άστρα", επειδή στη δήλωση του "πόθεν ...αίσχες" του, γράφει ...λάθος την ιδιότητά του : "υπουργός διοικιτικής μεταρίθμησης" (όπως θα το έγραφε ένας Αλβανός, ένας αλλοδαπός εννοώ, για να μην θεωρηθεί ρατσιστικό), μπερδεύει τη ρύθμιση, με την αρίθμηση (για να μην πω το άλλο)...
 Δεν του ζητήθηκε να γράψει τη λέξη "σκουληκομυρμηγκότρυπα" ή κάτι άσχετο, είναι δυνατόν να μην ξέρεις πως γράφεται ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟ ΣΟΥ ; Δεν έβλεπε, κάθε μέρα, σε υπηρεσιακά έγγραφα, το ορθό "Διοικητικής Μεταρρύθμισης" ; (!) Πως μπορείς να εμπιστευτείς σε αυτόν, το ο,τιδήποτε, όχι να κυβερνήσει μια ολόκληρη χώρα ;
 Μία βολική δικαιολογία, θα μπορούσε να είναι ότι τη δήλωση συνέταξε κάποιος λογιστής, όχι ο ίδιος, αλλά και πάλι, ας δούμε ποιος είναι "ο καταλληλότερος", σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, για Πρωθυπουργός.
 Ο μπαμπάς του, τον έστειλε να σπουδάσει σε "καλά" Πανεπιστήμια της Αμερικής, πλήρωσε ένα σωρό λεφτά και έγινε, υποτίθεται, οικονομολόγος και όταν επέστρεψε τον έβαλε στη μισθοδοσία-αργομισθία της ΕΤΕ και μετά έγινε βουλευτής και τώρα πρόεδρος της ΝΔ, λόγω επιθέτου και μόνον.
 Είναι δηλαδή ανεπάγγελτος, όπως και ο Τσίπρας, αυτή είναι η κατάρα, της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, ότι κανένας σοβαρός ή πετυχημένος στη δουλειά του άνθρωπος, δεν έχει το χρόνο ή τη διάθεση, να ασχοληθεί με τα κοινά, με την πολιτική, οι πολιτικοί πρέπει εκ των πραγμάτων, πλέον, να είναι "επαγγελματίες", να μην ασχολούνται με τίποτα άλλο.
  Τα χάπατα, που ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, ήτοι όσοι συντηρούνται από το ΓΛΚ, απογοητευμένοι από το (δεύτερο) μη σκίσιμο των Μνημονίων, βαδίζουν προς Κούλη μεριά, δίχως και οι ίδιοι να ξέρουν το λόγο, όπως ακριβώς και τα πρόβατα.
  Για να τα τρομάξει (ή σκιάξει, για να χρησιμοποιήσω πιο βουκολική έκφραση) ο συριζα, λέει, ότι ο Κούλης θα απολύσει Δ.Υ και δεν υπάρχει μεγαλύτερο ανέκδοτο από αυτό...
  Εδώ δεν έδιωξε ούτε έναν, όταν ήταν Υπουργός και υπήρχε και σχετική μνημονιακή υποχρέωση, θα διώξει τώρα ; Εκτός, αν πλέον ο κόρακας βγάζει κοράκου μάτι, αν ένας, παιδιόθεν, κρατικοδίαιτος, απολύσει δημοσιοκηφήνες, θα πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία ! Έβγαλε ορισμένους, σε διαθεσιμότητα, με το 75% των αποδοχών και τους κρατούσε εκεί, μέχρι να τους βολέψει κάπου αλλού, εσαεί, ενώ ο Νόμος, ορίζει συγκεκριμένη διάρκεια για τη διαθεσιμότητα (με απλά λόγια, παρανόμησε ως Υπουργός).
   Έτσι ερχόμαστε, στην άλλη κατηγορία χάπατων, αυτούς που δηλώνουν "φιλελέδες", φιλελεύθεροι και δεξιοί και όχι μόνον πιστεύουν ότι ο Κούλης θα διώξει αργόμισθους, αλλά το εύχονται και το ελπίζουν, λες και ζουν σε άλλη χώρα, δεν ξέρουν τι σημαίνει ΝΔ (και ιδίως "καραμανλική ΝΔ", η πιο αριστερή κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, στα όρια της σοβιετίας) !
   Ο Κούλης, μετακόμισε τα γραφεία του κόμματος, για να δείξει δήθεν ότι είναι νοικοκύρης, πούλησε το αμαρτωλό τηλεφωνικό κέντρο της Μήζενς και νομίζει ότι "καθάρισε", θέλει να μας πείσει (αυτός και οι καλοπληρωμένοι επικοινωνιολόγοι τους) πως δήθεν η ΝΔ είναι ένα καλύτερο κόμμα, σε σχέση με το, όχι μακρινό, αμαρτωλό παρελθόν...
  Πως να μας πείσει όμως, όταν οι καραμανλικοί, που χρεωκόπησαν την Ελλάδα, είναι ακόμα στις τάξεις της ΝΔ και όταν έχει αυτή τη συγκεκριμένη, προσωπική, πορεία ; 
  Εμείς, που δεν έχουμε δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, απέναντι σε κανέναν, τα λέγαμε και τότε, πριν τις εκλογές του 2015, για το τι εστί Τσίπρας και συριζα, τα λέμε και τώρα, ώστε να μην έχουμε αμαρτία και άσχετα αν μας πιστεύει κανείς (η εκ των υστέρων δικαίωση, προφανώς, δεν αποτελεί παρηγοριά), απλά το να μην έχει ξυπνήσει ακόμα ο κόσμος, μετά από ΌΛΑ όσα έχουν γίνει,από το 2009 και μετά και να παρασύρεται, με τα ίδια παραμύθια, είναι σίγουρα ΟΔΥΝΗΡΌ.
   Καλή Χρονιά σε όλους εύχομαι, με ΥΓΕΊΑ, το πολυτιμότερο αγαθό όλων και το μόνο βέβαιο είναι, πως σε αυτή τη χώρα, δεν πλήττεις ποτέ, άσχετα αν ...οι εκπλήξεις, είναι, κατά 99%, δυσάρεστες και όχι ευχάριστες !

ανταπόκριση από την Κόλαση

    Αν ένας βρωμερός και αποκρουστικός στην όψη δαίμονας, μπορούσε να στείλει ένα μήνυμα σε εμάς τους ζωντανούς, αυτό θα ήταν : "Μην μας στέλνετε, άλλους τέως βουλευτές και τέως πολιτικούς, έχουμε γεμίσει εδώ κάτω και τους βάζουμε τον έναν πάνω στον άλλον" !
 Αυτό το συμπέρασμα, βγαίνει από την δημοσιοποίηση των "πόθεν έσχες" των βολευτών, που έγινε, άρον άρον, μέσα στις Γιορτές, ...για να βγάλουν αυτοί την υποχρέωση και να μας συφιλιάσουν, να χαλάσουν την ψυχική μας ηρεμία.
 Η εικόνα των περιουσιακών τους καταστάσεων, αποδεικνύει αφενός ότι δεν υπάρχει σωτηρία, για αυτή τη χώρα, ποτέ δεν θα ενταχθεί στον λεγόμενο "ανεπτυγμένο κόσμο", θα παραμείνει μία τρικοσμική μπανανία και αφετέρου εξοργίζει με τον βαθμό ανηθικότητας (!) των 300, που ξεπερνάει ακόμα και εκείνον, εγκληματιών του κοινού ποινικού Δικαίου.
  Πρόσφατα, ένας κλέφτης στην Αγγλία, που είχε πάρει και το ποδήλατο ενός νεαρού αγοριού, συγκινήθηκε και το επέστρεψε, όταν η μητέρα του, έκανε έκκληση να το επιστρέψει, επειδή ήταν δώρο-ενθύμιο του ήδη νεκρού πατέρα του !
  Αντίστοιχα, ένας βουλευτής, είναι χειρότερος από τον κλέφτη αυτόν, δεν θα έκανε ποτέ μία αντίστοιχη κίνηση, θεωρώ, αφού κάνει το εξής : ψηφίζει Μνημόνια, χωρίς συνήθως να τα έχει διαβάσει καν και επιβάλλει ληστρικούς φόρους και χαράτσια, σε ανύπαρκτα ή πολύ χαμηλά εισοδήματα, ακόμα και από το πρώτο ευρώ, όταν ο ίδιος, με τεράστια έσοδα, φορολογείται για το 1/3 σχεδόν αυτών...
  ΠΌΣΟ ανήθικος, πόσο ψυχικά αν-αίσθητος, άρρωστος και πωρωμένος, πρέπει να είσαι, για να επιβάλλεις στην κοινωνία, τόσο μεγάλα βάρη, να καταπατάς το Σύνταγμα, ως κουρέλι, να παραβιάζεις θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που αυτό, αλλά και διεθνείς Συμβάσεις, θεσπίζουν, την ώρα, που εσύ ο ίδιος απολαμβάνεις, επίσης σκανδαλώδη και αντισυνταγματικά προνόμια ; (!)
   Με άλλα λόγια, αυτοί που τηρούν με "ευλάβεια" και κατά γράμμα, τις συνταγματικές διατάξεις, που προβλέπουν τα σκανδαλώδη (για τις ημέρες, που διανύουμε) προνόμιά τους, οι ίδιοι, με μοναδική ευκολία, υπογράφουν Νόμους, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με πλείστες άλλες συνταγματικές διατάξεις και καταπατούν (συνταγματικά, δηλαδή ανθρώπινα) δικαιώματα, δίχως αιδώ ή συναίσθηση του τι κάνουν...
   Πέρα από την τεράστια και δυσανάλογη "αποζημίωση" (εκτός αν αυτή είναι ανάλογη, με ...την ζημιά, που προκαλούν στην κοινωνία και στην χώρα) που λαμβάνουν και το τεράστιο αφορολόγητο, που έχουν, τα περιβόητα "πόθεν έσχες" τους, βρωμοκοπούν, από χιλιόμετρα, για πολλούς ακόμα λόγους.
   Δεν είναι ότι οι περισσότεροι ακόμα και υποκριτές, που δηλώνουν αριστεροί ή και κομμουνιστές, εμφανίζονται ως "πλούσιοι", ο πλούτος από μόνος του, δεν είναι κακός.
   Είναι ευλογημένος όμως, μόνον όταν έχει αποκτηθεί, όχι όταν έχει χαριστεί, όταν είναι αποτέλεσμα δουλειάς και προσωπικής προσπάθειας, ενός εξαιρετικού ταλέντου, αλλά και ...χρήσης αυτού (επιχειρηματίας, επιστήμονας, αθλητής, καλλιτέχνης κλπ), όταν είσαι, μια ζωή, κρατικοδίαιτος και αργόμισθος, όταν απομυζάς τον φορολογούμενο, τότε, ουσιαστικά, δεν σου ανήκει τίποτα, ο "πλούτος" σου, είναι άτιμος και καταραμένος...
  Το πιο εξοργιστικό όμως, είναι η ανειλικρίνεια των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης, η κοροϊδία, μέσα στα μούτρα μας και υπό τα ...καθόλου άγρυπνα μάτια, όσων υποτίθεται τα ελέγχουν, η διάπραξη ποινικών αδικημάτων, δημόσια και η μη τιμωρία τους!
   Βρήκανε, λέει, παρατυπίες και έστειλαν στον Εισαγγελέα, μόνον τον Μπούκουρα και τον Καρατζαφέρη, δηλαδή σε δύο...τέως βουλευτές, ενώ όλοι αυτοί, που δηλώνουν 100 και 200 χιλιάρικα εισόδημα και έχουν σε (ελληνικές) τράπεζες, ...2 και 3 χιλιάρικα, δεν είναι εγκληματίες, δεν έχουν υποβάλει ανειλικρινές δηλώσεις, δεν έχουν αποκρύψει, που και πόσα μετρητά διαθέτουν (ξένες τράπεζες, θυρίδες, στρώματα κλπ).
   Οι Εισαγγελείς, είτε κάνουν τα στραβά μάτια, τόσο προκλητικά, είτε ασχολούνται με ...το ρεβεγιόν, οπότε λογικά, κάποια στιγμή, θα ακολουθήσουν τους βουλευτές (όπως άλλωστε έχουν συνηθίσει, οι δικαστές να επιδικάζουν ...στον εαυτό τους, όσα προνόμια ψηφίζουν πάλι για τον εαυτό τους, οι βολευτές) στην Κόλαση...
   Δεν είναι τόσο το ότι αυτοί, που έλεγαν ότι οι τράπεζές μας είναι ασφαλείς, μην βγάζετε έξω λεφτά ή φέρτε τα μέσα, έβγαζαν οι ίδιοι, αλλά ότι μιλάμε για αυτούς τους ίδιους, που υποτίθεται αγωνίζονταν να μας κρατήσουν στο ευρώ (!), τους "πατριώτες" αυτούς, που έκαναν τις "σκληρές" διαπραγματεύσεις, με τους δανειστές, για να μην γίνουμε Βενεζουέλα.
   Και φυσικά, όπως είπαμε, τα λεφτά αυτά, δεν είναι καν δικά τους, όταν είσαι κρατικοδίαιτος, όταν πληρώνεσαι από το κρατικό-κοινό ταμείο, από τους φόρους του κοσμάκη, δεν έχεις δικιά σου περιουσία, αυτά όλα είναι δανεικά, από την κοινωνία και μια μέρα, θα κληθείς, είτε έτσι, είτε αλλιώς, να τα επιστρέψεις και να λογοδοτήσεις, για αυτά...
   Κλείνοντας, θέλω να παρακαλέσω, να σταματήσει αυτή η πρόκληση, αυτή να είναι η τελευταία φορά, που δημοσιοποιούνται τα "πόθεν ...αίσχες" της ντροπής, να τα κοιτάνε, αν θέλουν, μεταξύ τους, αλλά όχι ξανά δημοσιοποίηση, διότι και η κοινωνία έχει συγκεκριμένες αντοχές, όπως και μια χύτρα.
   Αν πιεστεί παραπάνω, από όσο αντέχει, θα εκραγεί και μπορεί να γίνουμε π.χ Λιβύη και όπου αλλού, "η ελίτ" (τρομάρα τους) καλοπέρναγε, ενώ ο λαός υπέφερε και να βρεθούν, όλοι αυτοί, με τα ψεύτικα και προκλητικά "πόθεν έσχες" με ξένα σώματα, στον πρωκτό τους, όπως ο Καντάφι...(από αυτή την ζωή, διότι ...για μετά είναι σίγουρο, ένα από τα αγαπημένα μαρτύρια των δαιμόνων, είναι και ο -επαναλαμβανόμενος εννοείται- ανασκολοπισμός)
  Όλα αυτά τα χρόνια, μόνον ένας τέως βουλευτής (αν θυμάμαι καλά από την Αχαΐα) ακούστηκε, ότι "ήρθε στα συγκαλά του", έστω και λίγο πριν πεθάνει και μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του, σε κοινωφελείς σκοπούς και έσωσε έτσι και την ψυχούλα του, στο παρά 5'.
   
   

νομική επικαιρότητα

    Αν και διανύουμε εορταστική περίοδο, δεν λείπουν οι ειδήσεις, νομικού ενδιαφέροντος, οι οποίες βέβαια "πωλούνται" από ημιμαθείς, στην καλύτερη περίπτωση, δημοσιογράφους, όπως να ναι και όπως πάντα, για περισσότερα κλικς...
 Έτσι π.χ σε μία αστικής φύσεως διαφορά, σε μια απόφαση αστικού Δικαστηρίου, μπήκε σαν τίτλος, ότι ...η Πολεοδομία θα μπορεί να μπουκάρει στα σπίτια, για ελέγχους, ενώ η πραγματικότητα έχει ως εξής :
 Επρόκειτο για διαφορά μεταξύ συνιδιοκτητών πολυκατοικίας, όπου ένας από τους ενοίκους-ιδιοκτήτες, προέβη σε εργασίες στο διαμέρισμά του, δημιουργώντας υποψίες παραβίασης των οικοδομικών κανονισμών και κανόνων.
  Στην Ελλάδα, είναι μάλλον σύνηθες (έχω και προσωπική εμπειρία) ο καθένας να κάνει ό,τι του καπνίσει, να ...γκρεμίζει τοίχους, να ...κόβει κολώνες και ό,τι άλλο μπορεί (ή δεν μπορεί) να φανταστεί ο νους, προκειμένου να διαμορφώσει το διαμέρισμά του, κατά το δοκούν, με συνέπεια να τίθενται σε κίνδυνο η στατικότητα του όλου κτιρίου και οι άλλοι (συν)ιδιοκτήτες !
  Επειδή ο "'ύποπτος", για τέτοιες "δουλειές" ιδιοκτήτης, δεν επέτρεπε στους άλλους τον έλεγχο, αλλά ούτε και συνεργαζόταν με τους υπαλλήλους της Πολεοδομίας, που ειδοποιήθηκαν, από τους άλλους, του έγινε αγωγή και υποχρεώθηκε, με την απειλή μάλιστα χρηματικής ποινής, να δεχθεί τον έλεγχο της Πολεοδομίας, για να διαπιστωθεί, αν ό,τι έκανε, ήταν νόμιμο ή όχι και αν κινδυνεύει η στατικότητα του κτιρίου, από τις παρεμβάσεις του, αυτό ήταν όλο...
  Ερχόμαστε τώρα στην δεύτερη απόφαση, που είναι μάλλον και σημαντικότερη, επειδή αφορά μεγάλα χρηματικά ποσά, αλλά έχει και κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις-προεκτάσεις !
  Πρόκειται για απόφαση, διοικητικού, αυτή τη φορά, Δικαστηρίου, που, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, "βάζει φρένο", στους ελέγχους για τις διάφορες "λίστες", όπου φιγουράρουν τα ονόματα, όσων έβγαλαν γκρίζο ή κατάμαυρο χρήμα (μια μειοψηφία ίσως και λευκό), στο εξωτερικό, σε ξένες τράπεζες, μετά την επίσημη χρεοκοπία του 2010, για να διασφαλίσουν, ...όσα απέκρυψαν από την Εφορία ή ...απέκτησαν με παράνομες-εγκληματικές πράξεις.
   Δεν διάβασα την απόφαση, ούτε έχω καμία όρεξη να την διαβάσω, ουσιαστικά θέτει ζήτημα παραγραφής και μη εγκυρότητας των φορολογικών ελέγχων, όταν αφορούν σε πολύ παρελθόντα έτη (πέραν της 5ετίας, νομίζω).
   Οι αποφάσεις αυτές, μικρή έως καθόλου αξία έχουν, διότι ΑΝ ΥΠΆΡΧΕΙ πολιτική βούληση και θέληση εκ μέρους του Κράτους, όλα αυτά τα λαμόγια (μιλάμε για τον κανόνα, μπορεί να υπάρχουν και εξαιρέσεις), μπορούν να τιμωρηθούν και να πληρώσουν, έστω και μετά από 100 χρόνια, που λέει ο λόγος !
   Αυτό άλλωστε είναι και σχεδόν καθολικό αίτημα της δοκιμαζόμενης από τα Μνημόνια κοινωνίας, όλων όσοι βασανίζονται, χωρίς να φταίνε, για όσα έφαγαν κάποιοι άλλοι...
   Έτσι λοιπόν, δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο, η δουλειά των διχαστών είναι απλά να εφαρμόζουν τους Νόμους (αν και συχνά δεν κάνουν ούτε αυτό...), που προτείνει η Εκτελεστική Εξουσία και ψηφίζει η Βουλή, μπορεί τόσο απλά αύριο, να ψηφιστεί Νόμος, που πετάει στα σκουπίδια τις δικαστικές αποφάσεις, περί παραγραφής (ένας κακόπιστος, θα έλεγε ότι είναι συνέπεια του γεγονότος, ότι στις λίστες πιθανόν να περιλαμβάνονται και ουκ ολίγοι διχαστές).
   Όχι με την έννοια να καταργήσει τις δικαστικές αποφάσεις, αυτές καθ' αυτές ή να αλλάξει εκ των υστέρων το καθεστώς παραγραφής (αυτό μάλλον θα ήταν παράνομο), αλλά να ορίσει, πολύ απλά, ότι ο καθένας, ανάλογα ίσως με το ...πόσο μαύρο είναι το χρήμα του, στο εξωτερικό, θα πληρώσει ένα συγκεκριμένο πρόστιμο (ποσοστό ή και όλα) !
   Όπως με τα κουρέματα καταθέσεων, έτσι και εδώ, μπορεί το Κράτος, ανά πάσα στιγμή, με Νόμο, να κατασχέσει όποιους και όσους τραπεζικούς λογαριασμούς θέλει, διότι οι καταθέσεις, συνιστούν ενοχικές και μόνον αξιώσεις, δεν ανήκουν στην προστασία του Συντάγματος, περί ιδιωτικής (εμπράγματης και μόνον) περιουσίας...

Να γιατί δεν βγαίνουμε από τα Μνημόνια!

    Πόσο κοστίζει η κατασκευή μιας ιστοσελίδας ; Ρωτήστε το Δήμο της Χαλκίδας, αν δεν ξέρετε, καθώς, τυχαία σήμερα, έπεσα πάνω σε αυτό : http://www.eviazoom.gr/2016/12/apisteuto-kai-omos-sumvainei.html
 Δεν είμαι ειδικός, αλλά τα 18.600 ευρώ (μαζί με τον ΦΠΑ), για μία ουσιαστικά ιστοσελίδα, μου φαίνονται εξωφρενικά και προκλητικά, καθώς, από όσα ακούω γύρω μου ή με μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο, το κόστος σε ανάλογες περιπτώσεις, είναι περί τα 1000 ευρώ, χοντρικά...
 Με την ανεργία, που υπάρχει και την υπερπροσφορά, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι ένας ιδιώτης "πληροφορικάριος", θα το έκανε και με 300 ευρώ, που λέει ο λόγος, σε κάθε περίπτωση, ένα ποσόν, μέχρι 2000 ευρώ, θα είχε μια λογική, τα 18.600 ευρώ, απλά εξηγούν ίσως, γιατί χρεοκόπησε η Ψωροκώσταινα και γιατί δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
  Εδώ μιλάμε για μία απλή σύμβαση, οπότε εύκολα κανείς καταλαβαίνει τι συνέβαινε και τι συμβαίνει, σε μεγάλες προμήθειες και έργα (ειδικά στους εξοπλισμούς άμυνας και Νοσοκομείων, όπου κάποιοι είναι ήδη στην φυλακή και κάποιες υποθέσεις ερευνώνται) !
  Βλέποντας αυτά, θεωρώ ότι εύλογα εξοργίζεται ο κάθε πολίτης φορολογούμενος και δημότης, ο οποίος φορολογείται άγρια και πληρώνει πάσης φύσεως, νόμιμα και παράνομα, χαράτσια, για να μοιράζουν "απλόχερα", στην συνέχεια, τα χρήματά του, οι διαχειριστές του δημόσιου χρήματος...
  Μετά από έξι ήδη ολόκληρα χρόνια Μνημονίων, που πλήττουν κυρίως τους πιο φτωχούς και αδύναμους, προξενεί οργή, η επιμονή κάποιων να κάνουν "κηδείες με ξένα κόλλυβα", να μην σέβονται το δημόσιο χρήμα, τον κόπο και τον ιδρώτα των φορολογούμενων και να το σκορπίζουν, λες και είναι δικό τους !
  Ενώ κόβονται μισθοί και συντάξεις, αποδεικνύεται πως το βαρέλι της "Οικονομίας" μας, έχει χιλιάδες ακόμα τρύπες και αυτός είναι και ο λόγος, πως δεν γεμίζει, ό,τι και να ρίξεις μέσα και αυτά προφανώς καμία "τρόικα" δεν τα έχει δει, παρότι πηγαινοέρχεται στην χώρα μας, επί έξι χρόνια...
  Για όλους εμάς, που ζούμε και κινούμαστε έξω από το σύστημα, έξω από το παράλληλο σύμπαν του ελληνικού Δημοσίου, όλα αυτά φαντάζουν εντελώς παράλογα : ποιος ελέγχει και ποιος εγκρίνει, εν τέλει, όλες αυτές τις δαπάνες, είτε της κεντρικής Διοίκησης, είτε των "αυτοδιοίκητων" (...με κρατικές ενισχύσεις) !
  Στο παρελθόν, είχαμε ξανακούσει, για τα "χρυσά μελομακάρονα", που είχε πληρώσει άλλος Δήμος και ένα σωρό άλλες απίθανες "δαπάνες" και λογικά, θα περιμέναμε ότι οι σπατάλες, μετά από την επίσημη χρεοκοπία του 2010, θα είχαν σταματήσει ή έστω μειωθεί, αλλά μάλλον αποδεικνύεται το αντίθετο και τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο εξοργιστικό από αυτό, για όσους φορολογούνται ληστρικά, δίνουν πάνω από το μισό εισόδημά τους (αίμα και ιδρώτα, από εργασία, όχι από αργομισθίες, όπως οι διαχειριστές του κρατικού χρήματος) στο σπάταλο Κράτος...
  Επειδή όμως, "εκεί που τελειώνει η Λογική, αρχίζει το ελληνικό Δημόσιο", παραλογισμοί υπάρχουν και από την αντίθετη πλευρά.
  Έτσι, π.χ ενώ η κατώτατη αμοιβή Δικηγόρου, για παράσταση σε 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων, είναι 1400 ευρώ, με Νόμο, που πέρασε νύχτα, ορίστηκε το ποσόν, που δίνει το Κράτος, σε περιπτώσεις "νομικής βοήθειας", στα 1100 ευρώ, μεικτά περίπου και καθαρά, αφού παίρνουν (εκ των προτέρων, όπως πάντα) και οι κάθε λογής κρατικοί νταβατζήδες, από τον κόπο σου, μένουν περί τα 750 ευρώ, ήτοι τα μισά του ελάχιστου νόμιμου, που ορίζει ο Κώδικας περί Δικηγόρων !
   
   

Ζητείται ελπίς

    Δανείζομαι το αυριανό πρωτοσέλιδο της realnews, καθώς, μία εβδομάδα πριν εκπνεύσει και το 2016, είθισται να γίνεται ένας, τρόπον τινά, απολογισμός και μία εκτίμηση για το νέο χρόνο.
 Στις δημοσκοπήσεις, ο κόσμος εμφανίζεται απαισιόδοξος, ωστόσο αναλυτές και κυβερνητικοί παράγοντες μιλούν για έξοδο από το τούνελ, ανάπτυξη κλπ.
 Η αλήθεια είναι ότι ζούμε ημέρες της μαρμότας, η σημερινή συγκυρία ομοιάζει πάρα πολύ, με εκείνη, πριν από 2 χρόνια ακριβώς : ενώ έχουμε φάει το γάιδαρο και μένει η ουρά, ήτοι έχουν παρθεί τα περισσότερα μνημονιακά μέτρα, η διαπραγμάτευση δείχνει να κολλάει και να επανέρχονται σενάρια σύγκρουσης και εκλογών...
  Βέβαια, λένε πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνον ως φάρσα ή ως τραγωδία και είναι μάλλον δύσκολο, να ζήσουμε το ίδιο σενάριο, ως προς τις πολιτικές εξελίξεις.
  Διότι, κατά τα λοιπά, ζούμε ακριβώς ό,τι γίνεται επί έξι σχεδόν χρόνια : ο μεν Πρωθυπουργός μας εύχεται και ελπίζει να κλείσει η ρημάδα η αξιολόγηση, ο δε κεντρικός μας τραπεζίτης, το ζητάει, σχεδόν επιτακτικά (επειδή ίσως ξέρει κάτι παραπάνω, σε σχέση με λήξεις ομολόγων κλπ).
  Με άλλα λόγια, το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, παρακαλάει να κλείσει η αξιολόγηση, προκειμένου να πάρουμε ξανά τις "δόσεις" μας και να μην χρεοκοπήσουμε, για να διατηρήσουν και αυτοί, τα σκανδαλώδη προνόμιά τους.
  Σε ένα τέτοιο περιβάλλον και υπό αυτές τις συνθήκες, το να βρίζεις αυτούς, που σε τρέφουν και σε κρατούν ζωντανό και να δημιουργείς εντάσεις, ούτε λογικό, ούτε σώφρον φαντάζει !
  Κυρίως όμως, δεν είναι λογικό να επαναλαμβάνεις, ότι η χώρα έχει σωθεί, με όσα μέτρα ήδη πάρθηκαν, ότι θα βγούμε στις Αγορές, μετά βαΐων και κλάδων και ότι όλα είναι καλά και δεν χρειάζονται άλλες μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις.
  Διότι, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό, για να καταλάβεις, ότι με 3 εκατομμύρια συνταξιούχους, 1 εκατομμύριο ανέργους και 800 χιλιάδες Δ.Υ, είμαστε σε χειρότερη μοίρα, από ότι το 2010, όταν χρεοκοπήσαμε και όχι σε καλύτερη και ότι κανένας δεν πρόκειται να σε δανείσει !
   Άρα, τι σημαίνει το "όχι σε νέα μέτρα", είτε σήμερα, είτε στο μέλλον ; ότι σου αρέσει αυτή η κατάσταση και θες να παραμείνει, ως έχει ή ότι δεν έχεις επαφή με τον πραγματικό κόσμο, άλλη εξήγηση, δεν υπάρχει...
   Όταν το "κακό" ΔΝΤ και όσοι συντασσόμαστε με αυτό, τονίζει την ανάγκη νέων μέτρων, επομένως, δεν είναι παράλογο, μπορεί κάποια επιμέρους μέτρα, να είναι παράλογα, αλλά η ουσία παραμένει.
   Μπορεί π.χ τα περιθώρια νέων παρεμβάσεων στις συντάξεις, να είναι πολύ περιορισμένα, αλλά σίγουρα υπάρχουν περιθώρια περικοπών κρατικής σπατάλης, από αλλού.
   Καμία νομική ή ηθική δικαιολογία, δεν υπάρχει π.χ, ώστε το Δημόσιο, να δίνει στον οδοκαθαριστή, μεγαλύτερο μισθό, από αυτόν, που παίρνει σήμερα ένας πτυχιούχος ΑΕΙ, στον ιδιωτικό τομέα...
    Ίσως, επίσης, να είναι καιρός, να συζητηθεί σοβαρά, το ενδεχόμενο οι κρατικές παροχές, οποιουδήποτε είδους (μισθοί, συντάξεις, επιδόματα), να γίνουν ανάλογες, με τα εισοδήματα, που μπορεί να έχει ο δικαιούχος, από άλλες πηγές (π.χ ενοίκια).
    Σκοπός είναι να υπάρξει μία πιο ορθολογική κατανομή των πόρων, ώστε να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες και να μειωθεί η ληστρική φοροεπιδρομή του σήμερα, που δεν αφήνει περιθώρια ανάκαμψης και μείωσης της τεράστιας ανεργίας.
    Προσωπικά, ίσως επειδή έπεσα στην ίδια μαρμίτα αισιοδοξίας με τον Τσίπρα, μικρός, βλέπω μια χαραμάδα ελπίδας, απλά θα ήθελα, τα μέτρα που πήρε η παρούσα κυβέρνηση, να είχαν εφαρμοστεί γρηγορότερα και να μην ισχύσουν, μόνον την τριετία 2017-2020, όπως προβλέπεται, αλλά εσαεί !
  

επιστροφή στις Αγορές ή ...στη νομιμότητα;

   Έχουμε ξαναπεί, ότι "το ελληνικό πρόβλημα", δεν είναι πρωτίστως οικονομικό, αλλά κοινωνικό, ηθικό, πνευματικό και νομικό και φυσικά ...έλλειψης ικανής Ηγεσίας.
  Η χώρα δεν χρεοκόπησε, μόνον εξ αιτίας του αλόγιστου υπερδανεισμού των προηγούμενων (πριν το 2010) κυβερνήσεων, αλλά κυρίως λόγω διαφθοράς (το είχε παραδεχτεί δημόσια και στους ομολόγους του, ο Τζέφρι, μέσα στην "μακαρία" αφέλειά του), της μη εφαρμογής του Νόμου, των κακών και μεροληπτικών, υπέρ ορισμένων, Νόμων, της απουσίας ισονομίας και αξιοκρατίας, των πελατειακών σχέσεων, της επικράτησης της αντίληψης, περί "εύκολου" πλουτισμού και ήσσονος προσπάθειας και εκατοντάδων ή χιλιάδων άλλων "πληγών" της μεταπολίτευσης.
  Σήμερα, συζητάμε, μετά από έξι και πλέον, χρόνια, Μνημονίων, για το κλείσιμο της αξιολόγησης, την πιθανή είσοδο στην "ποσοτική χαλάρωση", για ανάπτυξη, έξοδο στις Αγορές και εκδίωξη του "κακού" ΔΝΤ και το ερώτημα, που γεννιέται (σε όλους, πλην όσων μας κυβερνούν), είναι αν η Ελλάδα, έγινε πλέον μια φυσιολογική, μη τριτοκοσμική, ευρωπαϊκή χώρα, αν γιατρεύτηκαν όλες οι πληγές, της περιόδου 1975-2010 και βέβαια, ΜΌΝΟΝ ένας τρελός ή βλάκας, θα απαντούσε "ναι"...
  Και φυσικά, για όλα τα εγκλήματα, που διέπραξαν, όσοι κατείχαν δημόσιες θέσεις, όλα αυτά τα χρόνια και μας έφεραν σε αυτή την θέση, δεν έχει τιμωρηθεί ΚΑΝΈΝΑΣ πολιτικός, αντί να σαπίζουν κάποιοι στην φυλακή (μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής), έχουν το θράσος, να συμμετέχουν ακόμα στην πολιτική και να ζητούν και ψήφο !
  Πέρα από αυτήν την ατιμωρησία, την αποχαύνωση και το ξεχαρβάλωμα των πάντων, που αφορά κυρίως το παρελθόν, το κυρίως ζητούμενο, είναι τι γίνεται στο εξής, στο άμεσο μέλλον.
  Το να λένε οι βλάκες, ανεπάγγελτοι και ανεύθυνοι, που κυβερνούν (από όλα τα κόμματα), ότι "βγαίνουμε στις Αγορές", σημαίνει ότι ...η κατάσταση θα μείνει ως έχει, με άλλα λόγια, ξεχνούν ότι για να φτάσουμε εδώ, λήφθηκαν και ισχύουν Μνημονιακά μέτρα, τα οποία είναι παράνομα, αντισυνταγματικά και εγκληματικά και αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος, ήτοι ότι θα παγιωθούν, όλα αυτά, που υποτίθεται πως θα ήταν πρόσκαιρα μέτρα, μέχρι να βγούμε στο φως.
  Με άλλα λόγια, με το να ακούμε ότι "βγαίνουμε στις Αγορές και δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα", δεν ανακουφιζόμαστε, όπως νομίζουν οι βλάκες οι πολιτικοί μας, αλλά μας λούζει κρύος ιδρώτας, ότι δηλαδή θα συνεχίσουμε εσαεί, να πληρώνουμε χαράτσια, φόρους επί περιουσίας και ανύπαρκτων εισοδημάτων, φόρο από το πρώτο ευρώ, με τεράστιους συντελεστές (εμείς, οι ελεύθεροι επαγγελματίες) και ένα σωρό άλλες παράνομες και εγκληματικές επιβαρύνσεις, που επιβλήθηκαν με τα Μνημόνια, προκειμένου αυτοί, να το παρουσιάζουν ως επιτυχία και να εμφανίζουν πέτσινα και αιματοβαμμένα πλεονάσματα !
   Όσοι γελοίοι (το λιγότερο) κυβέρνησαν από το 2010 μέχρι σήμερα, σταθερά και συστηματικά, έριξαν τα βάρη και το λογαριασμό, τόσο σε αυτούς που κάθισαν στο ίδιο τραπέζι μαζί τους και έφαγαν, όσο και κυρίως και σε αυτούς, που δεν πέρασαν καν έξω από την ταβέρνα και προκειμένου να μην κάνουν το σωστό και δυσαρεστήσουν τα φιλαράκια τους (τους πελάτες-ψηφοφόρους, δηλαδή), πήραν μέτρα, τα οποία κατέστησαν το ελληνικό Σύνταγμα, χειρότερο από κωλόχαρτο, μέτρα που ισχύουν ακόμα, επί πολλά χρόνια και τα οποία δεν φαίνεται να έχουν σκοπό να καταργήσουν, αφού τα "κορόιδα" πληρώνουν (λες και έχουν επιλογή)...
  Για να μην κόψουν από τα δικά τους και όσων άλλων, έμαθαν να ζουν, από τα έτοιμα, χωρίς καμία αιδώ, ψηφίζουν μέτρα, τα οποία έρχονται σε ευθεία αντίθεση με ρητές διατάξεις του Συντάγματος (δε μιλάμε δηλαδή για απλές Αρχές και Αξίες), όπως π.χ η προστασία των Νησιών μας.
  Τα μέτρα αυτά, περνάνε, υποτίθεται από Επιτροπές, πριν ψηφιστούν στη Βουλή και προφανώς τα βγάζουν συνταγματικά, ενώ δεν χρειάζεται καν πτυχίο, για να καταλάβεις ότι δεν είναι και φυσικά τα άλλα "ναυάγια", οι διχαστές, επικυρώνουν την συνταγματικότητά τους, αφού το μόνο που τους ενδιαφέρει και αυτούς, είναι να πέφτει, κάθε μήνα, ο παχυλός μισθός...
  Για να δώσω ένα ακόμα παράδειγμα, από τα δικά μου "χωράφια", ενώ το Σύνταγμα επιβάλλει στην Πολιτεία, να διασφαλίζει την πρόσβαση όλων στα Δικαστήρια και στη Δικαιοσύνη, ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα, που δεν πήρε "Δώρο Χριστουγέννων", θα πρέπει να δώσει το 1/3 του μισθού του, για να πληρώσει τα παράβολα της μήνυσης (150 ευρώ, σήμερα, είπαν ότι θα τα μειώσουν "κάπως"), ενώ για άλλα ένδικα μέσα, ζητάνε 200ρια, 300ρια και 400ρια (και φυσικά οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι δικαστές, ως ...καλοί εισπράκτορες, δεν δέχονται καν το ένδικο μέσο, αν δεν έχει πληρωθεί το παράλογο και υπερβολικό παράβολο, προκειμένου ο Τσακαλώτος, να εμφανίσει "πλεόνασμα" στους ομολόγους του) !
  Αν οι κυβερνώντες λοιπόν, πιστεύουν ότι όλα είναι καλά σήμερα, ότι δεν χρειάζονται άλλα μέτρα περικοπών και αντίστοιχα φοροελαφρύνσεων και κατάργησης των χαρατσιών (...ούτε επί Τουρκοκρατίας τόσα πολλά), ότι θα συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, όπου Σύνταγμα και ατομικά δικαιώματα, έχουν πάει περίπατο ανεπιστρεπτί, ότι εσαεί κάποιοι θα στερούντα βασικά αγαθά και ανθρώπινα δικαιώματα (τροφή, θέρμανση, κατοικία, υγεία κλπ), για να παίρνει ο βολευτής 8 χιλιάρικα το μήνα (και αντίστοιχα τα υπόλοιπα τρωκτικά), καλύτερα να δέσουν μία θηλιά και να κρεμαστούν...

ανεπίδεκτοι μαθήσεως

   Έχουμε ξαναπεί, ότι για τους πολιτικούς μας, ισχύει η πολύ γνωστή αμερικάνικη παροιμία, που λέει ότι δεν μπορείς να μάθεις νέα κόλπα, σε γέρικο σκυλί...
 Και μπορεί η ταυτότητα του Τσίπρα, να λέει ότι η βιολογική του ηλικία, είναι μόλις 42 (ή 43 ;), ωστόσο πολιτικά, ο κομματικοποιημένος καταληψίας των μαθητικών του χρόνων, θεωρείται ήδη πολύ "παλιός" !
 Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας, δηλαδή όχι η δικιά μας, του συνονόματου, του Νικολάκη του Μακιαβέλλη, από τα βάθη των αιώνων, να λέει πότε ο Ηγεμόνας, γίνεται ευχάριστος, στους υπηκόους του και δε λένε να το καταλάβουν : όχι όταν τους δίνει, αλλά όταν ΔΕΝ τους παίρνει...
 Έτσι και με το περίφημο "επίδομα Τσίπρα", στους χαμηλοσυνταξιούχους, που πάει να τινάξει στον αέρα το κλείσιμο της αξιολόγησης και την περιβόητη ελάφρυνση του χρέους.
 Άσχετα, με το αν συνιστά ή όχι (προφανώς, ναι) μονομερή και απαγορευμένη ενέργεια και αν θα γίνει αποδεκτό, από τους δανειστές, πολιτικά και όχι μόνον, δεν έχει κάποιο όφελος, ούτε για την κυβέρνηση, ούτε για την Χώρα.
 Αν τα έσοδα, πάνε όντως τόσο καλά, όσο λένε και αν υφίσταται όντως αυτό το πλεόνασμα, που ανακοινώνουν (ισούται με το ποσόν, που ...οφείλει το Κράτος σε ιδιώτες, πάντως), αυτό οφείλεται προφανώς, στην άγρια και ληστρική υπερφορολόγηση, που έχει ως συνέπεια εκατομμύρια Ελλήνων, να ζουν στα όρια της φτώχειας ή κάτω από αυτά και να στερούνται πολύ βασικά αγαθά !
  Συνεπώς, το μόνο λογικό και αποτελεσματικό, αλλά και ψηφοθηρικό μέτρο, θα ήταν η μείωση κάποιων φορολογικών συντελεστών και γενικά η ελάφρυνση των επιβαρύνσεων του πολίτη, από το Κράτος, η μείωση όσων του παίρνει και όχι η αύξηση όσων του δίνει...
  Το να δώσεις μερικά ψίχουλα, σε νεκρούς (αφού η δήλωση του θανάτου ενός συνταξιούχου επαφίεται στην καλή θέληση των συγγενών του και μόνον αν έχει συγγενείς), σε ζωντανούς-νεκρούς και σε μελλοθάνατους, που βουλιάζουν στα χρέη, μπορεί να μην έχουν καν ρεύμα, φάρμακα κλπ, δεν σώζει καμία κατάσταση.
  Αν, αντί για αυτό, έκοβαν π.χ τον ΕΝΦΙΑ κατά 20% σε όλους ή μείωναν φορολογικούς συντελεστές (Φ.Π.Α ή στα κέρδη των επιχειρήσεων) και λοιπά χαράτσια και πολύ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟ πολιτικό-κομματικό όφελος, θα είχαν και θα ανακούφιζαν και τον κόσμο και θα δημιουργούσαν αλυσιδωτά οφέλη και στην Οικονομία (αύξηση ρευστότητας, τόνωση απασχόλησης κλπ).
  Και όμως, τα "γέρικα σκυλιά" της πολιτικής μας σκηνής, κάνουν ό,τι έχουν μάθει : μοιράζουν φιλοδώρημα-παυσίπονο, από αιματοβαμμένα πλεονάσματα, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν και μάλιστα, σε όσους κρίνουν εκείνοι.
   Αυτό έχει ως συνέπεια, το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ήτοι να τους μισήσουν όλοι, αντί να ευχαριστηθούν : οι μεν ωφελούμενοι, επειδή το βλέπουν και ορθά, ως ψίχουλα και κοροϊδία, ενόψει και των νέων περικοπών και αυξήσεων, που έρχονται, από 1.1.2017 (καύσιμα, τσιγάρα, καφέδες κλπ), οι δε υπόλοιποι (λοιποί συνταξιούχοι, άνεργοι κ.ο.κ), επειδή αναρωτιούνται "γιατί αυτοί και όχι εμείς" !
   Φτάνοντας στο "διά ταύτα", θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση εμφανίζει αυτοκτονικές τάσεις, υποτροπιάζοντας σε αριστερές ιδεοληψίες (τύπου "τσοβόλα δώστα όλα"), την ώρα, που κανένας λογικός άνθρωπος, δεν πιστεύει ότι οι άλλοι, θα τα κάνουν καλύτερα και όταν οι σχέσεις με τους δανειστές ήταν απόλυτα ομαλές, μέχρι τώρα.
   Είπαμε ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις πέφτουν, όταν αρχίζουν να λένε ότι "δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα", όταν ξεφεύγουν, από τον μοναδικό ορθό δρόμο, που είναι η μείωση των πάσης φύσεως επιβαρύνσεων του πολίτη, από το Κράτος, μέσω της μείωσης των δημόσιων δαπανών (σπατάλης, καλύτερα, μισθολογικής και όχι μόνον) και του περιορισμού του δημόσιου τομέα, στα απολύτως απαραίτητα (αντίθετα π.χ αντί για ιδιωτικοποίηση των χρεοκοπημένων αστικών συγκοινωνιών, ακούμε ότι θα δοθούν και αυξήσεις μισθών...).
   

νησιά vs γλώσσας : 1, Χ ή 2 ;

    Οι χθεσινές δηλώσεις του Ζουράρι (ή Ζουρλάρι, γιατί μία, καλώς εννοούμενη, τρέλα, σίγουρα την κουβαλάει) προκάλεσαν σάλο και πολλές αντιδράσεις, οι οποίες ήταν μάλλον υπερβολικές και γι' αυτό, ο τίτλος, θα μπορούσε να είναι και : "μην πυροβολείτε τον Ζουράρι" !
  Ο ίδιος, αλλά και από τρίτους, χαρακτηρίζεται ως "λόγιος", "φιλό-λογος" και "φιλό-σοφος" και συχνά, όλοι εμείς, οι κοινοί θνητοί, δεν καταλαβαίνουμε τι λέει, ειδικά όταν χρησιμοποιεί αρχαιοπρεπείς λέξεις, άγνωστες στους πολλούς...
  Βέβαια, οι χθεσινές δηλώσεις του, δεν περιείχαν δυσνόητες ή ακαταλαβίστικες λέξεις, για να παρερμηνευθούν, περιείχαν ωστόσο μία γερή δόση υπερβολής, η οποία και προκάλεσε ή προκαλεί τις όποιες αντιδράσεις.
   Σίγουρα, το ...να χάσουμε νησιά, δεν είναι άνευ σημασίας (!), ούτε το θέλει, ούτε θα το επιτρέψει κανείς, ωστόσο ο κίνδυνος από την απώλεια της ελληνικής γλώσσας, είναι όντως μεγαλύτερος και σε αυτό, μάλλον, έχει δίκιο ο (πανεπιστημιακός) δάσκαλος Ζουράρις.
   Η ελληνική γλώσσα, είναι μοναδική, σπάνια και πλούσια και συνδέεται άρρηκτα με την εθνική μας ταυτότητα και συνείδηση, οπότε η όποια "απώλειά" της, δεν είναι τόσο απλό ζήτημα, αλλά έχει εθνικής εμβέλειας συνέπειες και διαστάσεις...
   Αποτελεί συνέχεια της αρχαίας ελληνικής, στην οποία έχουν γραφτεί αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, από τον Όμηρο και τις τραγωδίες, μέχρι και (οποία τιμή !) τα Ευαγγέλια (ήτοι, ο Λόγος του Ενός και Αληθινού Θεού, προς τους ανθρώπους) και παρατηρείται μία συνεχής "έκπτωση", ένας εκφυλισμός της, ειδικά, μετά την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος (κατά σύμπτωση, όταν άρχισα να πηγαίνω στο Δημοτικό).
  Τα τελευταία χρόνια, όμως, η κατάσταση, κυρίως λόγω των αντισόσιαλ μίντια και της μεγάλης διείσδυσής τους, βασικά στη νεολαία, αλλά όχι μόνον, πάει από το κακό στο χειρότερο.
  Πολλές φορές, έχω αναρωτηθεί, αν έχω χάσει επεισόδια, αν έχει καταργηθεί και το μονοτονικό σύστημα, διότι, αν και δεν συμμετέχω στα αντισόσιαλ, μοιραία διαβάζω αναρτήσεις ή σχόλια, που γίνονται, σε διάφορα sites, όπου η πλειοψηφία δεν (!) τονίζει τις λέξεις (για να μην πούμε για τα greeklish, ελλιπή ή λάθος χρήση των σημείων στίξης κλπ).
   Ενώ όλες οι (...έξυπνες, τρομάρα τους) συσκευές υποστηρίζουν τους τόνους, το να μην τονίζονται οι λέξεις καθόλου ή να "τρώγονται" λέξεις (π.χ "μ" αντί για "μου" ή "κ" αντί για "και") φαντάζομαι είναι συνέπεια της βιασύνης, με την οποία διαγ(κ)ωνίζονται τα πρόβατα των αντισόσιαλ, να πουν την εξυπνάδα τους, πρώτοι, χωρίς να το πολύ σκεφτούν...
   Εδώ έγκειται και η μεγαλύτερη παγίδα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος, διότι η γλώσσα συνδέεται άρρηκτα με την σκέψη, όσο πιο φτωχή είναι η πρώτη, τόσο φτωχαίνει και η δεύτερη, οι "εκπτώσεις" και η βιασύνη στην γλώσσα, ο περιορισμός του λεξιλογίου, η χρήση εικονιδίων, αντί για λέξεις, για την έκφραση σκέψεων ή συναισθημάτων, οδηγεί σε αποχαύνωση, σε παράλυση-εξασθένηση των εγκεφαλικών λειτουργιών, σε "προβατοποίηση" και έτσι εξηγούνται και πολλά άλλα πράγματα, όπως ...οι πολιτικές (και όχι μόνον) επιλογές !

αριθμοί και ...εικόνες

    Ξέρετε, που βρίσκεται η πόλη Σουμπότιτσα και πόσο απέχει από την Αθήνα ; Δεν κάνω τεστ γεωγραφίας, ούτε τον έξυπνο, δεν το γνώριζα και ο ίδιος, πριν το μάθω, είναι πόλη της βόρειας Σερβίας, κοντά στα σύνορα με Ουγγαρία και απέχει κάτι λιγότερο από 1.400 χιλιόμετρα, από την ελληνική πρωτεύουσα (13 ώρες με αυτοκίνητο) και ο λόγος της ερώτησης, θα φανεί παρακάτω...
  Χθες ο Πρωθυπουργός μας, κατηγόρησε τους "ανόητους" τεχνοκράτες των δανειστών μας, ότι κοιτάνε κάποια ψυχρά νούμερα και χάνουν, ενίοτε, την ουσία.
  Άσχετα με το πόσο ανόητοι, είναι ή δεν είναι, οι τεχνοκράτες αυτοί, ισχύει, ότι οι αριθμοί δεν γίνονται εύκολα κατανοητοί και αντιληπτοί, σε αντίθεση ίσως με τις εικόνες, που μπορεί να σχηματίζει κανείς στο νου του και να αντιλαμβάνεται καλύτερα τα μεγέθη.
  Τις προάλλες, ενώ βρισκόμουν σε Εκκλησία και η οσμή της αμμωνίας, από τα βαμμένα κεφάλια μεσόκοπων γυναικών, κάλυπτε εκείνες, των κεριών και του λιβανιού, μου γεννήθηκε αυθόρμητα η εξής ιδέα : αν βάζαμε τους Έλληνες συνταξιούχους, σε παράταξη, τι απόσταση θα κάλυπταν ;
   Αν στέκονται σε στάση ημιανάπαυσης και με δεδομένο, ότι ανά δύο καλύπτουν ένα μέτρο απόστασης, θα έφταναν, χοντρικά, μέχρι την σερβική πόλη Σουμπότιτσα !
   Πλάι στην τεράστια αυτή, ανθρώπινη αλυσίδα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε, άλλες δύο (τουλάχιστον) : μία μέχρι την Θεσσαλονίκη, που θα αποτελούσαν οι άνεργοι και μία μέχρι την Λάρισα, που θα απαρτίζονταν από τους Δ.Υ...
  Θεωρώ λοιπόν, ότι η εικόνα αυτή, των τριών αυτών, τεράστιων ανθρώπινων αλυσίδων, "μιλάει" πιο καθαρά και εύληπτα, από χιλιάδες λέξεις ή αριθμούς, για την κατάσταση της χώρας και πρέπει να ανατρέχουμε σε αυτήν (δηλαδή όχι εμείς, όσοι μας κυβερνούν), κάθε φορά, που (ξανά) ανοίγει συζήτηση, για το αν πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα ή όχι.
  Η εμπειρία των τελευταίων ετών, διδάσκει, ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν και οι εκλογές έρχονται, όχι όταν μοιράζουν προεκλογικά δώρα ή κάνουν περιοδείες οι πολιτικοί, ανά την Ελλάδα, αλλά όταν ακούς κυβερνητικούς παράγοντες, να λένε ότι "δεν θα λάβουμε νέα μέτρα", όταν διαψεύδουν κατηγορηματικά το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων (σαν να είναι όλα "καλά καμωμένα") και εμφανίζονται πρόθυμοι να "συγκρουστούν" με τους δανειστές μας (οπότε και οι δανειστές μας, βρίσκουν πιο συνεργάσιμη, την επόμενη κυβέρνηση)...
   

η ώρα της ιδιωτικής ασφάλισης

   Θεωρώ ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, ώστε να ανοίξει η συζήτηση, για την άρση της υποχρεωτικής ασφάλισης, σε δημόσιους φορείς και την παροχή επιλογής ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρίας.
 Μιλώ εδώ, καταρχήν, για την ασφάλιση υγείας, όχι τόσο για το συνταξιοδοτικό, για παροχές σε Νοσοκομεία, διαγνωστικά κέντρα κλπ.
 Αυτή την στιγμή, έχω την εντύπωση, ότι τα προγράμματα των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, είναι οικονομικότερα, σε σχέση με τις υποχρεωτικές εισφορές, προς δημόσιους φορείς (και μιλάμε για μεγάλες διαφορές, ίσως και άνω του 40%) !
 Αντίστοιχα βέβαια και οι παροχές, είναι, λογικά και ως συνήθως συμβαίνει, καλύτερες, από πλευράς ασφαλιστικών εταιριών, σε σχέση με τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία πρόνοιας...
 Μία απελευθέρωση της σχετικής αγοράς, με επίταση του ανταγωνισμού, θα στερούσε μεν, κάποια έσοδα, από το Δημόσιο Ταμείο, ωστόσο ...θα το ανακούφιζε και αντίστοιχα, από τις παροχές, που στο εξής θα καλύπτουν οι ιδιωτικές εταιρίες.
  Εξάλλου, όλοι -φαντάζομαι- θα συμφωνούμε, ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες, θα κάνουν καλύτερη διαχείριση και επένδυση των ασφαλίστρων, με ευρύτερα οφέλη, για την Οικονομία, τις επενδύσεις και την απασχόληση, εν γένει.
   Βέβαια, μια ιδιωτική εταιρία, σε αντίθεση με τον δημόσιο φορέα, μπορεί και να πτωχεύσει, αυτός είναι ο μεγαλύτερος (υπαρκτός) κίνδυνος και εκεί πρέπει να προβλέπεται κάποια δικλείδα κάλυψης των ασφαλισμένων της εταιρίας, που πτωχεύει...
   Το σημερινό τοπίο, στον τομέα αυτόν, της ασφάλισης υγείας των πολιτών, παρουσιάζει ουκ ολίγους παραλογισμούς : καταρχήν, δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ΑΔΥΝΑΤΟΎΝ να πληρώσουν τις εισφορές στους δημόσιους οργανισμούς πρόνοιας και εμφανίζονται ως ανασφάλιστοι.
   Οι ίδιοι όμως "ανασφάλιστοι", πληρώνουν φόρους, άμεσους και έμμεσους, χαράτσια, εισφορές για σύνταξη κλπ και αφήνουν απλήρωτες μόνον τις εισφορές υγείας, ελπίζοντας στον Θεό, ότι δεν θα αρρωστήσουν και ότι το Κράτος, ως έχει υποχρέωση, αφού έχουν πληρώσει και τους φόρους τους, θα προστατέψει την ζωή και την υγεία τους !
   Το άλλο, μεγάλο, παράδοξο και παράλογο, είναι να εμφανίζονται στα κατάστιχα του Κράτους, ως οφειλές, οι εισφορές υγείας, που δεν πληρώθηκαν τα παρελθόντα έτη της Κρίσης, δηλαδή το να ζητάς, να πληρωθούν ασφάλιστρα για κινδύνους, που δεν επήλθαν...
   Όταν ο Άδωνις, πριν κάποια χρόνια, θέλησε να επιβάλλει εισιτήριο 5 ευρώ, στα Δημόσια Νοσοκομεία, για τους "ανασφάλιστους", έπεσαν όλοι οι αριστεροί να τον φάνε, ενώ πρόκειται για ευτελές ποσόν και σίγουρα κάποιος και θα ΈΒΡΙΣΚΕ και θα έδινε και 50 και 500 ευρώ, προκειμένου να νοσηλευτεί και να γίνει καλά !
   Βέβαια, ξαναλέω, ότι ο "ανασφάλιστος" μπορεί να έχει πληρώσει τους φόρους του κλπ και έτσι το Κράτος είναι υποχρεωμένο και από το Σύνταγμα, να του παρέχει υπηρεσίες, όπως οι νοσηλευτικές και στο φινάλε, ας του δώσει τη δυνατότητα, να ασφαλίζεται αποκλειστικά σε ιδιωτικές εταιρίες, με κόστος, που μπορεί να αντέξει και να μην επιβαρύνει το Δημόσιο Ταμείο, αν πάθει κάτι.
   Ένα Κράτος, όπως το δικό μας, όπου τα παίρνει κυριολεκτικά ΑΠΌ ΠΑΝΤΟΎ, από τον πολίτη και μάλιστα διπλά και τριπλά, με τη μορφή "παραβόλων", "ενσήμων", "χαρτοσήμων" και ό,τι άλλο μπορεί ή δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, πως μπορεί να μιλά για ανασφάλιστους-ακάλυπτους πολίτες, από βασικές παροχές, σε ένα υποτιθέμενα δημόσιο σύστημα υγείας ;
  Θα αναφέρω δύο μόνον εξοργιστικά παραδείγματα : πρώτον, πόσο αλητεία, μπορεί να είναι να ζητάς από άνεργο, ακόμα και μακροχρόνια, να πληρώσει παράβολο, προκειμένου ...να συμμετάσχει απλά σε διαγωνισμό πρόσληψης σε κρατικό φορέα ;
  Δεύτερον, ποια λογική (!) μπορεί να έχει η πληρωμή του περιβόητου δικαστικού ενσήμου, για να πάμε και στα δικά μας χωράφια ;
   Το Κράτος, ως νταβατζής, ζητάει να πληρωθεί προκαταβολικά και σε ποσοστό, από τον διάδικο εκείνο, που ζητά ένα χρηματικό ποσόν, από τρίτο, με απλά λόγια, από τον αδικημένο, όχι από εκείνον, που αδίκησε, ήτοι από αυτόν, που μπορεί να έχει καταστραφεί και οικονομικά και όχι από εκείνον π.χ, που τα καρπώθηκε, με απάτη κλπ.
  Νομίζω ότι πολλές τέτοιες περιπτώσεις, χρήζουν επανεξέτασης, τόσο ως προς το αν πρέπει να πληρώνονται, όσο και ως προς το ΠΟΙΌΣ πρέπει να πληρώνει και πότε...

ο "Νόμος του Μέρφυ" στα Δικαστήρια

     Ο Έντουαρντ Μέρφυ, υπήρξε Αμερικάνος στρατιωτικός και επιστήμονας και έχει διατυπώσει ένα αξίωμα, το οποίο ονομάστηκε "νόμος του μέρφυ (ή μέρφι)".
  Ουσιαστικά, το αξίωμα αυτό, έχει επικρατήσει να λέει πως "αν κάτι πρόκειται να πάει στραβά, θα πάει", κάτι σαν αξίωμα της γκαντεμιάς, ωστόσο υπάρχουν και διαφορετικές ερμηνείες, που είναι ίσως και οι πιο σωστές...
  Σύμφωνα με τις τελευταίες, ο Μέρφυ, ουσιαστικά υποστήριζε, πως μία (η ίδια) υπόθεση, μπορεί να έχει πολλές και διαφορετικές εκβάσεις, μπορεί να εξελιχθεί με τρόπους, που δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν εκ των προτέρων, με λογικά μέσα (κάτι σαν την "θεωρία του χάους", τρόπον τινά).
  Ο "Νόμος του Μέρφυ" επιβεβαιώνεται, σε όλους τους τομείς της ζωής και μεταξύ αυτών ΚΑΙ στα Δικαστήρια, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η περίπτωση της έκδοσης ή μη, των 8 Τούρκων στρατιωτικών, που καταζητούνται, για συμμετοχή σε πραξικόπημα.
  Έτσι, είδαμε και δυστυχώς, όχι μόνον εμείς, αλλά διεθνώς και γίναμε ρεζίλι, σε μία και την αυτή υπόθεση, με τα ακριβώς ίδια πραγματικά περιστατικά, να εκδίδονται δύο αντίθετες αποφάσεις, με μία -μόλις- ημέρα διαφορά !
  Την Δευτέρα, το Συμβούλιο Εφετών, αποφάνθηκε να ΜΗΝ εκδοθούν οι 3 από τους 8 και την Τρίτη, το ίδιο Συμβούλιο, αλλά με άλλη σύνθεση, έκρινε (και μάλιστα με αντίθετη Εισαγγελική Πρόταση) ότι άλλοι 3 από τους 8, πρέπει να εκδοθούν, στην χώρα τους...
  Οι παλινωδίες αυτές, εκθέτουν τη Δικαιοσύνη, στα μάτια όλου του κόσμου, αφού την υπόθεση παρακολουθούν, εύλογα και ξένα ΜΜΕ και επιβεβαιώνουν το "νόμο του μέρφυ", αφήνοντας την αίσθηση στον πολίτη, ότι είναι στο έλεός του, ότι δηλαδή ίδιες περιπτώσεις, μπορεί και να κριθούν διαφορετικά !
  Προσωπικά, αν με ρωτάτε, ποια από τις δύο αποφάσεις, είναι η ορθή, θα επαναλάβω την εξ αρχής θέση μου (βλέπε εκεί τα επιχειρήματα), δηλαδή η δεύτερη, ότι ΠΡΈΠΕΙ να εκδοθούν στην Τουρκία.
  Το "ατύχημα" ήταν η απόφαση της Δευτέρας και όχι της Τρίτης και ευτυχώς, που ο αρμόδιος Εισαγγελέας, έστειλε την υπόθεση στον Άρειο Πάγο, για νέα κρίση...
  Η απόφαση περί μη έκδοσης, εκτός των άλλων, εκτός από λανθασμένη νομικά, έβαλε σε κίνδυνο και τις διμερείς σχέσεις, με τη γειτονική χώρα και σύμμαχό μας, στο ΝΑΤΟ, με άλλα λόγια, υπήρξε πολύ επιπόλαιη, αλλά και επικίνδυνη !
  Ο Τσίπρας, σε κατ' ιδίαν συνάντηση με τον Ερντογάν, είχε υποσχεθεί ότι θα εκδοθούν και νομικά μιλώντας, δεν βλέπω ποιο κώλυμα υπάρχει, για την έκδοση (αφού η απόφαση οφείλει να είναι νομική και όχι πολιτική, επειδή δηλαδή το είχε υποσχεθεί ο Πρωθυπουργός μας).
  Θέλω να πιστεύω, ότι η διαφορετική, δεύτερη κρίση, υπήρξε συνέπεια της διαφορετικής σύνθεσης του Συμβουλίου και όχι συνέπεια πολιτικών παρεμβάσεων και πιέσεων (αν και εδώ ισχύει το : "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα").
  Αναδεικνύεται έτσι ξανά, η σημασία της σύνθεσης του Δικαστηρίου, ως προς το αποτέλεσμα μιας Δίκης, ότι η σύνθεση είναι σημαντικότατος παράγων, για την εφαρμογή του "νόμου του μέρφυ".
   Έχω ξαναγράψει ότι οι παλιότεροι και εμπειρότεροι συνάδελφοι, έδιναν μεγάλη βαρύτητα στην σύνθεση και ενώ αρχικά γελούσα μαζί τους, στην πορεία και εκ των πραγμάτων, έρχομαι στα λόγια τους !
   Να επαναλάβω επίσης και το εξής ευτράπελο : στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, όταν εργαζόμουν σε δικηγόρο, ο οποίος, μόλις είδε στην έδρα, σε 3μελές Πλημμελειοδικείο, τον Εισαγγελέα Γεράκη (που έχει τη φήμη του αυστηρού), έχασε το χρώμα του και άρχισε να σκέφτεται τρόπους αναβολής της Δίκης...
   Τέλος, να επισημάνω στους "ελληναράδες" που θεωρούν "λιγότερο πατριώτες" εμάς, που συντασσόμαστε ΥΠΈΡ της έκδοσης των Τούρκων στρατιωτικών, ότι αυτοί (που μας κατηγορούν) είναι που θέλουν να δώσουν ασυλία και προστασία σε Τούρκους και δη εγκληματίες, όχι εμείς !

το ...όνειρο της συναίνεσης

    Επειδή έχει ο καιρός γυρίσματα, πριν δύο χρόνια, ο συριζα αρνήθηκε την παροχή συναίνεσης, για την εκλογή ΠτΔ και οδήγησε την χώρα, σε βουλευτικές εκλογές, προκειμένου να καταλάβει την εξουσία και ενώ το τότε Μνημόνιο, πλησίαζε στη λήξη του...
 Δεν συγκινήθηκε, ούτε από την υπόσχεση, για προκήρυξη εκλογών, λίγους μήνες μετά και η συνέχεια είναι γνωστή : με τις παλαβές αυταπάτες τους, έκλεισαν τις τράπεζες, παραλίγο να καταστρέψουν την χώρα, δίχασαν οικογένειες με το ψεύτικο δημοψήφισμα και τελικά υπέγραψαν ένα νέο, δικό τους, Μνημόνιο.
 Η επιθυμία για την απόκτηση της εξουσίας, που εκπορευόταν και από το περιρρέον κλίμα της κοινωνίας, που είχε βαρεθεί τους προηγούμενους και πίστεψε στα ψέμματα του συριζα, ήταν τόσο ισχυρή, που δεν έβλεπαν, ούτε άκουγαν τίποτα άλλο !
 Τώρα, τα πράγματα έχουν αντιστραφεί, ο συριζα, αργά ή γρήγορα, θα ψάξει ο ίδιος, για συναίνεση, προκειμένου να περάσει νέα μέτρα, θέτοντας το δίλημμα : ή ψηφίζετε και εσείς ή πάμε σε εκλογές...
 Πέρα από την εύλογη τάση εκδίκησης, που τρώγεται πάντα κρύα, οι πιθανότητες να δώσει συναίνεση η ΝΔ, ενώ προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ζητάει εκλογές, από την πρώτη μετεκλογική ημέρα, φαντάζομαι θα συμφωνούμε, ότι είναι ελάχιστες, με βάση και την ιστορική εμπειρία.
  Φαίνεται σαν να είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε "το ίδιο έργο" ξανά : τα χάπατα-ψηφοφόροι να εκλέξουν μία νέα κυβέρνηση, για να ψηφίσει τα μέτρα, που ΘΑ ψήφιζε η προηγούμενη (κάτι σαν την ημέρα της μαρμότας) !
  Εδώ να ανοίξουμε παρένθεση, για να πούμε, ότι πρέπει να είσαι ...πολύ Αριστερός, για να μην βλέπεις ότι χρειάζονται να γίνουν ΠΟΛΛΆ ακόμα, προκειμένου να γίνει η Ελλάς, μία φυσιολογική-κανονική και όχι τριτοκοσμική χώρα (το πως θα ονομαστούν τα νέα μέτρα, δηλαδή "μνημόνιο" ή κάπως αλλιώς, ελάχιστη σημασία έχει).
   Αν νομίζεις ότι θα πας μπροστά με τα "πέτσινα" πλεονάσματα, που βασίζονται σε άγρια, ληστρική και παράνομη υπερφορολόγηση, που έχει γονατίσει τον κόσμο και δημιουργήσει σοβαρή ανθρωπιστική κρίση, είσαι γελασμένος !
  Ο μόνος δρόμος, είναι μείωση κρατικής σπατάλης, παντού και σε όλα τα επίπεδα, μείωση φόρων και προσέλκυση επενδύσεων, για δημιουργία θέσεων εργασίας, αφού η ανεργία είναι το Νο1 κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα, σήμερα και σε αυτό το δρόμο, είμαστε ακόμα στην αρχή και βαδίζουμε με ρυθμούς πολύ αργούς...
   Η διχόνοια, ως γνωστόν, είναι μία από τις μεγαλύτερες πληγές του Έθνους και οι πολιτικοί μας, αντιμετωπίζουν την κατάληψη της εξουσίας, ως αυτοσκοπό, προκειμένου να μοιράσουν το κρατικό, δηλαδή ξένο, προς αυτούς, χρήμα, στον εαυτό τους και σε "ημετέρους" και όταν η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός, ...ο σκοπός πάει περίπατο !
   Η έλλειψη συνεννόησης και συναίνεσης, στα αναγκαία μέτρα, για να βγει η χώρα, από τα σκατά, είναι εξάλλου μία από τις βασικότερες αιτίες, που η χώρα μας, πάει από Μνημόνιο σε Μνημόνιο, ενώ οι άλλες, μπήκαν σε ένα και βγήκαν από αυτό (με ενωμένες, τις πολιτικές τους δυνάμεις).
   Συνεχίζει η εκάστοτε αντιπολίτευση να λαϊκίζει και να δίνει ψευδείς υποσχέσεις στα πρόβατα-ψηφοφόρους, αλλά το πιο περίεργο είναι, ότι οι τελευταίοι συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια λάθη, πάνε και αυτοί, από αυταπάτη σε αυταπάτη, δε μαθαίνουν ποτέ, από τα λάθη τους !
   Ίσως λοιπόν, να έχει έρθει -όντως- η ώρα της συναίνεσης, της πολιτικής συνεννόησης, με σκοπό το Καλό της πατρίδας, το γενικό Καλό και όχι του κόμματος και των λίγων...
   Δε μιλάμε για "συναίνεση τύπου 4-2-1", όπως εποχής Σαμαροβενιζέλων και ΔΗΜΑΡ, να μοιράζονται δηλαδή οι κρατικές αργομισθίες, μεταξύ των περισσότερων κομμάτων, αλλά για συμφωνία σε βασικά πράγματα, που πρέπει να γίνουν (σε συνεργασία με τους εταίρους-δανειστές, αφού οι δικοί μας είναι ανίκανοι και άχρηστοι), όσο δυσάρεστα και αντιλαϊκά και αν φαντάζουν, για να βγει η χώρα, από το τέλμα, "ο ασθενής" από την εντατική.
   Ως γνωστόν, καμία θεραπεία δεν είναι ευχάριστη, ειδικά σε σοβαρές ασθένειες και κανένα φάρμακο δεν έχει ωραία γεύση.

τα μεροκάματα του τρόμου

     Η πρόσφατη έκρηξη σε καφέ-ταχυφαγείο της Πλατείας Βικτωρίας, ανέδειξε, με τον πλέον τραγικό τρόπο, ξανά, τα ζητήματα και τις ελλείψεις κανόνων ασφαλείας, στους εργασιακούς χώρους.
 Η ειρωνεία μάλιστα, είναι, πως η αδικοχαμένη γυναίκα και μητέρα, δεν ανήκε σε κάποια επαγγελματική ομάδα "υψηλού κινδύνου", δεν ήταν ...εναερίτης ή πυροτεχνουργός, μια απλή λογίστρια ήταν, υπάλληλος γραφείου δηλαδή και μάλιστα πήγαινε εκεί περιστασιακά...
 Εξίσου ανυποψίαστοι και αμέριμνοι, φυσικά, ήταν και οι περαστικοί ή θαμώνες του καταστήματος, που τραυματίστηκαν, από την έκρηξη !
 Ένα τέτοιο συμβάν, όπως είναι επόμενο, έχει πάντα σημαντικές νομικές συνέπειες, αστικής και ποινικής φύσεως, η επέλευση ζημιάς σε τρίτους, από αμελείς συμπεριφορές (εντάξει, εδώ, προφανώς δε μιλάμε για δόλο), γεννά και ευθύνη αποζημίωσης.
 Οι ποινικές ευθύνες, είναι πάντα άμεσες και προσωπικές, οφείλουν να αποδοθούν σε συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα, τα οποία με τις εγκληματικές πράξεις ή παραλείψεις τους, οδήγησαν στο αξιόποινο αποτέλεσμα, διότι μπορεί αυτό, να ήταν συνέπεια, όχι μιας, αλλά περισσότερων, αμελών συμπεριφορών.
 Ως προς τα ποινικά αδικήματα, έχουμε σωρεία και όχι ένα φυσικά, ήτοι ανθρωποκτονία εξ αμελείας, σωματικές βλάβες (διαφόρων ειδών) κατά συρροή, έκρηξη από αμέλεια και άλλα πιθανώς, που θα προκύψουν από την προανάκριση και το κατά πόσον υπήρχαν παραλείψεις στους κανόνες ασφάλειας.
  Βέβαια, στην χώρα μας, όπως πάντα, οι όποιες παραβάσεις, ανακαλύπτονται εκ των υστέρων, όταν είναι αργά και ποτέ προληπτικά-κατασταλτικά...
  Τα νομικά ζητήματα της αστικής ευθύνης, προς αποζημίωση, είναι λιγάκι πιο σύνθετα, επειδή εκεί οι ευθύνες, δεν είναι πάντα προσωπικές, όπως οι ποινικές, αλλά μπορεί να είναι και αντικειμενικές και βέβαια να αφορούν, όχι μόνον φυσικά πρόσωπα, αλλά και νομικά.
  Είναι πιθανόν, επειδή μιλάμε για μεγάλη εταιρία-αλυσίδα, να υπήρχε και συμβόλαιο ασφάλισης αστικής ευθύνης, αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι θετικό, ότι μιλάμε για μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο, με φερεγγυότητα, οπότε είναι πιο εύκολη και η καταβολή-είσπραξη των όποιων αποζημιώσεων (εννοείται βέβαια, ότι οι αποζημιώσεις δεν φέρνουν πίσω τους νεκρούς)...
  Ευχής έργον είναι, οι σχετικές υποθέσεις, να επιλύονται εξωδικαστικά-συμβιβαστικά, για λόγους ταχύτητας-αμεσότητας και εφόσον βέβαια τα προσφερόμενα ποσά, είναι εύλογα (με βάση και αντίστοιχες περιπτώσεις) και ικανοποιούν τους παθόντες.

πολιτική υστεροφημία

   Υποθέτω ότι για τους περισσότερους πολιτικούς, κυρίως βέβαια για τους επαγγελματίες, όχι όσους μπαίνουν ευκαιριακά ή παρασύρονται να μπουν στην πολιτική, εν γένει και ειδικά όσους ασχολούνται με τα κοινά, από καίριες θέσεις, ένα από τα βασικά κίνητρα, είναι και η υστεροφημία.
 Αν κοιτάξουμε ό,τι συμβαίνει σήμερα ή τα τελευταία χρόνια, γύρω μας, θα δούμε στρατιές τέως πολιτικών, τους οποίους μετά το θάνατο ή μετά την απόσυρσή τους, από την πολιτική σκηνή, δεν τους θυμάται ούτε η μάνα τους !
 Και όσους θυμάται ο κόσμος, είναι συνήθως, για κακό και όχι για καλό, επειδή π.χ έβαλαν όλα τα δάκτυλα μέσα στο μέλι, επειδή πλούτισαν παράνομα ή ημι-νόμιμα και γενικά επειδή προκάλεσαν καταστροφή και δεν βοήθησαν την χώρα...
 Το πως αποκτάται πολιτική υστεροφημία, είναι μεγάλο ερώτημα και σίγουρα, για να σε θυμούνται οι πολίτες, αλλά και η Ιστορία, θα πρέπει να κάνεις κάτι καλό και όχι κακό, να δώσεις λύσεις και απαντήσεις, στα μεγάλα ζητήματα και τις προκλήσεις, που αντιμετωπίζει η κοινωνία και να πάρεις αποφάσεις, που μπορεί να είναι και (βραχυπρόθεσμα) δυσάρεστες !
  Νομίζω ότι η περίπτωση της Λούκας Κατσέλη, μιας πολύ μέτριας, κατά τ' άλλα, πολιτικού, που κατόρθωσε να δώσει το όνομά της σε έναν Νόμο, που ακούγεται συνέχεια, είναι, όπως έχω ξαναγράψει, χαρακτηριστική, αφού πέτυχε να δώσει λύση ή έστω ανακούφιση, σε ένα πιεστικό πρόβλημα και να προστατέψει τον κόσμο, από τα κοράκια των τραπεζών.
  Έτσι, το ερώτημα, που ανακύπτει και πρέπει να προβληματίζει τους εν ενεργεία πολιτικούς, είναι ο εντοπισμός των ζητημάτων, που χρειάζονται άμεση θεραπεία και αντιμετώπιση, για να βγει η χώρα, από το τέλμα, τα Μνημόνια, την υπερχρέωση-χρεοκοπία κλπ.
  Το να εθελοτυφλείς, να καθυστερείς ή να βάζεις τα προβλήματα, κάτω από το χαλί, απλά δεν βοηθάει ούτε εσένα, την υστεροφημία σου, δηλαδή, ούτε την χώρα, το γενικό καλό, έτσι π.χ όποιος τολμούσε αύριο, να κάνει περικοπές μισθών στο Δημόσιο (από 20% και πάνω) ή και απολύσεις αργόμισθων, μακροπρόθεσμα θα τον ευγνωμονούσαν όλοι, για την ανακούφιση, που θα επέφερε στον κρατικό προϋπολογισμό, στην μείωση των φόρων κ.ο.κ (ωστόσο κανείς δεν τόλμησε, γιατί είναι δέσμιοι μικροκομματικών συμφερόντων και δεν βλέπουν μακριά).
  Η αφορμή, ωστόσο, που γράφονται αυτά, είναι άλλη : το διαφαινόμενο, δεύτερο και μεγαλύτερο φιάσκο, με την σχεδιαζόμενη επένδυση της εταιρίας Tesla, του αμερικάνικου κολοσσού, που κατασκευάζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ήθελε και παλιότερα να φτιάξει εργοστάσιο στην Ελλάδα και την διώξαμε !
  Ακούγεται ότι το ενδιαφέρον της εν λόγω εταιρίας, για ένα δεύτερο ευρωπαϊκό εργοστάσιο, στην χώρα μας, έχει αναθερμανθεί και θα είναι μεγάλο έγκλημα, αν χαθεί ξανά, αυτή η, τεράστιας σημασίας, επένδυση, ενώ αντίστοιχα, είναι βέβαιο, ότι ο πολιτικός που θα κόψει την κορδέλα, σε ένα αντίστοιχο εργοστάσιο, θα κερδίσει, εκτός από ψήφους ΚΑΙ την υστεροφημία.
  Σε μια χώρα, με τεράστια ανεργία, ειδικά στους νέους και δη στους επιστήμονες, που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και με μια Οικονομία, προσανατολισμένη, στους τομείς των υπηρεσιών και όχι της παραγωγής, που τρώει τις σάρκες της, χρειάζεται ένα αναπτυξιακό και παραγωγικό σοκ και επενδύσεις τέτοιου βεληνεκούς, όπως της Τέσλα, μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω, με αλυσιδωτές συνέπειες (το παράδειγμά της, θα ακολουθήσουν με βεβαιότητα και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, λόγω και της σπουδαίας στρατηγικής θέσης της Ελλάδας, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση).
  Παράλληλα, επομένως, με τις μειώσεις της κρατικής δαπάνης και σπατάλης (που προχωρούν σημειωτόν και πολύ αργά), είναι αναγκαία η παραγωγική ανασυγκρότηση της Οικονομίας, ώστε να μεγαλώσει η "πίτα", το ΑΕΠ, τα κρατικά έσοδα κλπ, για να μπορεί στη συνέχεια, να μειωθούν οι φόροι και να γίνει η περίφημη "κοινωνική πολιτική".
  Αντί αυτού, βλέπουμε οι νέες επενδύσεις στην χώρα μας, να είναι σχεδόν ανύπαρκτες, παρά τα μεγάλα λόγια και σχέδια για "fast track" κλπ, οι επίδοξοι επενδυτές εκδιώκονται κακήν κακώς, απογοητευμένοι από την απίστευτη γραφειοκρατία, την υψηλή φορολόγηση, τις αριστερές ιδεοληψίες κ.ο.κ (τελευταίο θύμα, ο Εμίρης του Κατάρ) !
  Από την άλλη, η συνεχώς ανοδική πορεία όσων επιχειρήσεων, ιδιωτικοποιήθηκαν (βλέπε π.χ ΟΤΕ, ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ), καθιστά αναγκαία την γρήγορη ιδιωτικοποίηση και άλλων "επιχειρήσεων", που λειτουργούν (πολύ ζημιογόνα) σήμερα, υπό δημόσιο έλεγχο (ενδεικτικά η ΛΑΡΚΟ, ΕΒΖ, οι Συγκοινωνίες κ.α).
  Συνεπώς, όποιος πολιτικός θέλει στο μέλλον, οι πολίτες να πίνουν νερό στο όνομα του, στα καφενεία, να συζητούν, για όσα καλά έκανε κλπ, αρκεί να αφουγκραστεί τις ανάγκες κάθε εποχής και να "βλέπει μακριά", δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο !