ανήλικη παραβατικότητα

    Οι ποινικές υποθέσεις, με κατηγορούμενους ανηλίκους, χρειάζονται "λεπτή" αντιμετώπιση και προσοχή, δηλαδή το αντίθετο ακριβώς από ό,τι επιδεικνύουν τα αδηφάγα ΜΜΕ, που θέλουν να μας δουν όλους στην φυλακή, αν γίνεται, για να χαρούν !

 Δυστυχώς, με αυτό το "κλίμα" που καλλιεργούν τα κανάλια για τηλεθέαση, σε συνδυασμό με τις υπερβολές του κινήματος metoo, φαίνεται ότι "τσιμπάνε" και οι δικαστές και παρατηρούμε υπερβολικές και αλόγιστες προφυλακίσεις 15χρονων εφήβων...

 Ο Νομοθέτης αναγνωρίζοντας τα αυτονόητα (;) έχει θεσπίσει, από παλιά, ως ΚΑΝΌΝΑ οι παραβατικοί ανήλικοι, να αντιμετωπίζονται με θεραπευτικά και αναμορφωτικά μέτρα και μόνον κατ' εξαίρεση να φυλακίζονται !

  Διότι αφενός, οι ανήλικοι αυτοί δεν έχουν ωριμάσει ακόμα, ούτε έχουν διαμορφώσει χαρακτήρα, δε γνωρίζουν συχνά τα όρια των ποινικών Νόμων, ΤΙ ΕΊΝΑΙ δηλαδή ποινικό αδίκημα, πολλές φορές κάνουν κάτι από αφέλεια ή "για πλάκα" ή λόγω της παρέας (παρασύρονται δηλαδή εύκολα) και αφετέρου, όλοι παραδέχονται ότι οι φυλακές, όχι μόνον δεν σωφρονίζουν ενίοτε, αλλά ...δημιουργούν (σκληρότερους) εγκληματίες.

   Τα παιδιά αυτά των 15 ετών, μάλιστα κρίνονται, κατακρίνονται και σχολιάζονται από "μεγάλους", που και εκείνοι αγνοούν τους Νόμους και λένε "ό,τι να ναι", μιλώντας ακόμα και για τις ποινές, που θα πρέπει να επιβληθούν...

   Είδα π.χ κάποιον στο διαδίκτυο, να ζητάει ποινές "τουλάχιστον" 10 ετών, ενώ το "ταβάνι" του Νόμου, για ανήλικο, είναι πλέον τα 8 έτη, ακόμα και για ανθρωποκτονία με πρόθεση (και μπορεί να αποφυλακιστεί στα μισά, με ή χωρίς "βραχιολάκι") !

 Το διάστημα κράτησης των ανηλίκων στις φυλακές, άρχισε να μειώνεται από το 2010, διότι ήταν απαράδεκτα υψηλό, ξεπερνούσε συχνά ακόμα και εκείνο των ενηλίκων και αυτό παραβίαζε, μεταξύ άλλων και τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που έχει κυρωθεί από τη χώρα μας και άρα έχει αυξημένη ισχύ.

 Να υπενθυμίσω ότι μέχρι τα 12 έτη, ο ανήλικος θεωρείται ακαταλόγιστος, δεν έχει ποινικές ευθύνες, από 12 έως 15, μπορεί να λάβει μόνον θεραπευτικά ή αναμορφωτικά μέτρα και από 15 έως 18, αν έχει διαπράξει κακούργημα, μπορεί, με αιτιολογημένη απόφαση, που θα ορίζει ΓΙΑΤΊ είναι αναγκαία, να επιβληθεί περιορισμός σε σωφρονιστικό κατάστημα ανηλίκων.

 Εδώ υπάρχει και ένα άλλο λεπτό σημείο, μία άλλη βασική προϋπόθεση, για τον εγκλεισμό ανηλίκου στις φυλακές (άρα, αναλογικά και για την προσωρινή κράτηση, προφυλάκιση, όπως λέγεται), που φοβάμαι ότι ξεφεύγει της προσοχής, ακόμα και δικηγόρων και δικαστών!

 Βάσει του ισχύοντος Δικαίου, περιορισμός ανηλίκου σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων, μπορεί να επιβληθεί μόνον όταν, το αδίκημα του, στρέφεται εναντίον ζωής ή σωματικής ακεραιότητας, άρα ακόμα και αν κλέψει 1 εκατομμύριο ευρώ, δεν μπορεί ούτε να φυλακιστεί, ούτε να κρατηθεί προσωρινά...

  Ο βιασμός τώρα, επειδή οι υποθέσεις που βρίσκονται αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα αφορούν αυτή την κατηγορία, στρέφεται κατά της γενετήσιας ελευθερίας, δηλαδή όχι κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας, ωστόσο μπορεί ίσως να "δικαιολογήσει" προφυλάκιση, με βάση την αναφορά του Νόμου σε αδικήματα που "εμπεριέχουν βία".

   Και πάλι όμως, ανακριτής και εισαγγελέας ανηλίκων, οφείλουν να είναι προσεκτικοί, στο τι είναι βιασμός και τι ασέλγεια, αλλά και στο μέγεθος και το είδος της "βίας", που χρησιμοποιήθηκε, για παράδειγμα, αν κόλλησαν μαχαίρι στο λαιμό του θύματος, εκεί, ναι, έχουμε βία και μπορεί να επιβληθεί κράτηση !

   Τώρα, σε κάτι άλλες περιπτώσεις, όπως στην Κόρινθο, αν θυμάμαι καλά, όπου πήγαν να βγάλουν τα ρούχα της κοπέλας (δεν τα έβγαλαν καν δηλαδή) και αυτό "βαφτίστηκε" απόπειρα βιασμού και είχαμε προφυλακίσεις, εκεί, θεωρώ ότι υπάρχει υπερβολή και Αδικία...

    Τέλος, δε γίνεται να μην σχολιάσω τις δηλώσεις συναδέλφου, που είχε αναλάβει υπεράσπιση κατηγορούμενου για την υπόθεση του "ομαδικού" (βάζουν μέσα ακόμα και όσους παρακολουθούσαν, ακόμα και κοπέλες...) βιασμού στο Ίλιον και μιλούσε λες και ήταν δικηγόρος του θύματος ή ...εισαγγελέας, λέγοντας ότι τα κίνητρα μπορεί να ήταν οπαδικά-εκδικητικά και όχι "σεξουαλικός πειραματισμός", όπως είπαν τα παιδιά και ότι "έφριξε" με το βίντεο, δηλαδή έλεος, αν είναι να "υπερασπίζεσαι" (δηλαδή χαντακώνεις) έτσι τον πελάτη σου, δεν θα είχαν λόγω ύπαρξης οι ...αντίδικοι και οι κατήγοροι !

    

άμυνα σε προφυλάκιση (και περιοριστικούς όρους)

     Η προφυλάκιση, δηλαδή η προσωρινή κράτηση, όπως λέγεται πιο "λαϊκά¨, αποτελεί τη μοναδική περίπτωση, όπου κάποιος μπαίνει στη φυλακή, χωρίς να έχει ακόμα δικαστεί, χωρίς δηλαδή (δημόσια) Δίκη και (αιτιολογημένη) δικαστική απόφαση !

  Φυσικά και η διάταξη του Ανακριτή, που την επιβάλλει, οφείλει να είναι αιτιολογημένη και βασισμένη στο Νόμο, εξάλλου το επαχθές αυτό μέτρο, δικονομικού καταναγκασμού, όπως ονομάζεται, υπάρχει για περιπτώσεις σοβαρών εγκλημάτων-κακουργημάτων, όπου ο κατηγορούμενος θεωρείται "επικίνδυνος" για την κοινωνία και η προφυλάκιση ικανοποιεί το λεγόμενο "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" και αποκαθιστά την κοινωνική ισορροπία και την έννομη τάξη.

  Το ζητούμενο είναι πώς μπορεί να αμυνθεί κάποιος σε τυχόν άδικη προφυλάκιση του, όπως π.χ στην περίπτωση της προηγούμενης ανάρτησης, όπου η πράξη χαρακτηρίστηκε "επικίνδυνη οδήγηση" (με συνέπεια το θάνατο) μάλλον ...λανθασμένα και χωρίς τις νόμιμες προϋποθέσεις και όχι ανθρωποκτονία εξ αμελείας, που είναι πλημμέλημα και δεν δικαιολογεί προσωρινή κράτηση !

  Αν ισχύουν οι ενστάσεις μου και αύριο/μεθαύριο αποφυλακιστεί ο Αλβανός οδηγός, που παρέσυρε την φοιτήτρια Έμμα, οι "χρήστες" του διαδικτύου και των αντισόσιαλ, θα μιλάνε πάλι για "σκάνδαλο", ενώ θα πρόκειται για ...αποκατάσταση της νομιμότητας.

  Δε μιλάμε για περιπτώσεις "καραμπινάτες", όπως όταν αφαιρείς μια ζωή (εκτός αν ...είσαι αστυνομικός και έχεις μάρτυρες υπεράσπισης τους συναδέλφους σου ή ισχυριστείς ότι η λακκούβα φταίει που ...οι 2 σφαίρες δεν βρήκαν τα λάστιχα, λολ), αν και εδώ, όπως σε όλες τις υποθέσεις, υπάρχουν περιθώρια υπεράσπισης, εκτός αν η πράξη είναι ομολογημένη και τετελεσμένη σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, όπου απλά περιμένεις τη Δίκη και κάποιο ελαφρυντικό ίσως...

   Η υπεράσπιση είναι μια διαδικασία, που εκτυλίσσεται πάντα σε δύο, ανεξάρτητα και παράλληλα επίπεδα : αφενός, στο πραγματικό σκέλος, δηλαδή το έκανα ή δεν το έκανα ή το έκανα μεν, αλλά όχι έτσι όπως κατηγορούμαι και αφετέρου στο νομικό σκέλος, όπου εκεί εναπόκειται καθαρά στο δικηγόρο να ανακαλύψει νομικούς ισχυρισμούς, που μπορούν να οδηγήσουν σε απαλλαγή από την ποινή ή σε μείωση της (δε μιλάμε για "αθώωση", δηλαδή, αλλά για τις περιπτώσεις όπου εκμεταλλευόμαστε "νομικά παράθυρα" για να γλιτώσουμε τον πελάτη μας) !

   Η προφυλάκιση, ως γνωστόν, διατάσσεται από τον Ανακριτή, μετά την απολογία του κατηγορουμένου, αφού ακουστεί και η γνώμη του Εισαγγελέα, ενώ αν διαφωνήσουν, έχουμε όλοι μάθει πλέον, ότι αποφασίζει το δικαστικό Συμβούλιο.

    Αν κάποιος θεωρεί, ότι αδικείται από την διάταξη του Ανακριτή, που τον οδηγεί στην φυλακή (το ίδιο ισχύει βέβαια και για τους υπόλοιπους, πιο ήπιους, περιοριστικούς όρους που μπορεί να επιβληθούν, διότι π.χ μια απαγόρευση εξόδου από τη χώρα σε επιχειρηματία με διεθνείς δοσοληψίες, μπορεί να αποβεί καταστροφική), έχει το δικαίωμα να προσφύγει, εντός 10 ημερών, στο δικαστικό Συμβούλιο, δηλαδή στο συμβούλιο πλημμελειοδικών, το οποίο και αποφασίζει οριστικά και "αμετάκλητα" (λέει ο Νόμος, αλλά μάλλον ...δεν ισχύει) !

    Τώρα, αν το ένταλμα προσωρινής κράτησης εκδόθηκε από το Συμβούλιο, λόγω διαφωνίας Ανακριτή και ΕΙσαγγελέα, ο Νόμος ΔΕΝ προβλέπει κάποιο ένδικό μέσο ή βοήθημα, εναντίον του και αυτό θεωρώ πως είναι εντελώς άδικο και πρέπει να αλλάξει (για λόγους ίσης μεταχείρισης, το λιγότερο).

    Πέραν όμως της σύντομης αυτής 10ήμερης προσφυγής, προθεσμία που μπορεί να χαθεί εύκολα, είτε λόγω του "σοκ" κατηγορουμένου και συγγενών του, είτε επειδή δεν έχουν συλλεχθεί αρκετά στοιχεία, είτε επειδή είναι ακόμα πρόσφατο το έγκλημα και νωπές οι μνήμες και επηρεασμένη η "κοινή γνώμη", αν έχει λάβει δημοσιότητα η υπόθεση, προβλέπεται και η προσφυγή στον Ανακριτή, ανά πάσα στιγμή, όσο διαρκεί η προσωρινή κράτηση (και οι περιοριστικοί όροι, αντίστοιχα).

   Το "μειονέκτημα" εδώ, είναι ότι ουσιαστικά ζητάς από το πρόσωπο που επέβαλλε την προφυλάκιση ή τους περιοριστικούς όρους, να ...παραδεχθεί ότι έκανε λάθος και να αλλάξει την απόφαση του, πράγμα που δε λέω ότι δε γίνεται (αν ο Ανακριτής δεν έχει μεγάλο εγωϊσμό...), αλλά κανονικά θα έπρεπε να απευθύνεται αλλού αυτή η προσφυγή, με βάση την Αρχή ότι τα ένδικα μέσα και βοηθήματα (πρέπει να) κρίνονται από διαφορετικά πρόσωπα, σε σχέση με αυτά που πήραν την προσβαλλόμενη απόφαση !

   Πάντως και εδώ, αν απορρφθεί η προσφυγή, μπορείς να απευθυνθείς, εντός 10 ημερών, στο συμβούλιο πλημμελειοδικών, από τότε που θα σου κοινοποιηθεί η απορριπτική διάταξη του Ανακριτή, ώστε να αποφασίσει εκείνο οριστικά.

 Τέλος, προβλέπεται και ένας έμμεσος τρόπος άμυνας, δηλαδή να "χρησιμοποιήσεις" τον Εισαγγελέα, αν καταφέρεις και τον πείσεις, ότι έχεις δίκιο, ώστε να προσφύγει εκείνος, είτε στον Ανακριτή είτε απευθείας στο δικαστικό Συμβούλιο και αν δε γίνει δεκτή η εισαγγελική πρόταση για άρση των επαχθών μέτρων δικονομικού καταναγκασμού, τότε να προσφύγεις πλέον στο Συμβούλιο των Εφετών !

ποινές για επικίνδυνη οδήγηση

   Πρόκειται για άρθρο που προστέθηκε στον Ποινικό Κώδικα σχετικά πρόσφατα, μετά από αντιδράσεις της κοινής γνώμης, σε αντίστοιχες υποθέσεις, με νεκρούς, καθώς μέχρι τότε, τα ζητήματα αυτά αντιμετωπίζονταν συλλήβδην και σταθερά, ως ανθρωποκτονίες εξ αμελείας, δηλαδή ως πλημμελήματα !

  Παρατηρείται δηλαδή, η αναβάθμιση αδικημάτων και ποινών, να γίνεται ολοένα και πιο συχνά, με βάση το τι "απαιτεί" ο "λαός", δηλαδή με βάση το πολιτικό κόστος, με απλά λόγια, για να ικανοποιηθούν οι πιθανοί ψηφοφόροι...

 Βέβαια, δεν παρατηρούμε να γίνεται το αντίστοιχο και σε υποθέσεις, όπου δράστες (κυρίως δια παραλείψεως) είναι κρατικοί υπάλληλοι και με εκατόμβες νεκρών (βλέπε Μάνδρα, Μάτι κλπ), όπου εκεί οι κατηγορίες παραμένουν σε βαθμό ...πλημμελήματος και επιβάλλονται ποινές εξαγοράσιμες (κλείνει η παρένθεση).

  Η πιο πρόσφατη περίπτωση, ήταν ο θανάσιμος τραυματισμός της γλυκιάς και όμορφης φοιτήτριας, από την Κρήτη, Εμμανουέλας, από Αλβανό οδηγό, χωρίς δίπλωμα, που έχει ήδη προφυλακιστεί, στο κέντρο της Θεσ/νικης !

   Εδώ και ίσως φανεί παράξενο, αλλά φοβάμαι πως μιλάμε για δικαστική πλάνη και ότι κακώς βρίσκεται στη φυλακή ο Αλβανός, ήτοι ότι προφυλακίστηκε ...δίχως νόμιμο έρεισμα, αφού διαβάζοντας τη διάταξη, διαπιστώνεις ότι η οδήγηση χωρίς δίπλωμα ΔΕΝ περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις "επικίνδυνης οδήγησης", που (περιοριστικά) αναφέρονται στο νέο αυτό άρθρο του ΠΚ.

   Οι περιπτώσεις επικίνδυνης οδήγησης, είναι οι εξής : 

-Όταν ο οδηγός είναι υπό την επήρεια οινοπνεύματος ή ναρκωτικών ή είναι σωματικά ή πνευματικά "εξαντλημένος" (αναρωτιέμαι πώς αποδεικνύεται το τελευταίο) και/ή

-Οδηγεί στο αντίθετο ρεύμα ή σε πεζοδρόμους και πλατείες ή το όχημα του είναι τεχνικά ανασφαλές ή φορτωμένο λάθος ή κάνει επικίνδυνους ελιγμούς ή συμμετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες ("κόντρες").

 Όταν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, ο οδηγός τιμωρείται, σε βαθμό πλημμελήματος, αν μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε ξένα πράγματα (ως 3 έτη φυλάκιση) ή σε ανθρώπους (1 έως 5 έτη, σε αυτή την περίπτωση), μιλάμε δηλαδή για τις περιπτώσεις απλής διακινδύνευσης, όπου δεν επήλθε κάποιο άσχημο αποτέλεσμα !

   Το αδίκημα γίνεται κακούργημα, τώρα, εκ του αποτελέσματος, δηλαδή :

-Αν προέκυψε βαριά σωματική βλάβη ή σημαντική ζημιά σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις, επιβάλλεται κάθειρξη 5 έως 10 έτη και

-Αν επέλθει θάνατος, επιβάλλεται κάθειρξη 10 έως 15 έτη ή και ισόβια κάθειρξη, αν ο αριθμός των θυμάτων είναι "μεγάλος".

   Από τα παραπάνω, μπορείτε και εσείς να επιβεβαιώσετε ότι ...δεν είμαι τρελός, ότι ΔΕΝ περιλαμβάνεται η περίπτωση του προφυλακισμένου Αλβανού, η οδήγηση δηλαδή άνευ διπλώματος !

 Προκύπτει δηλαδή ότι η προφυλάκιση του, ήταν μάλλον μια απόφαση σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας...(επίσης, ΔΕΝ περιλαμβάνεται στο σχολιαζόμενο άρθρο του ΠΚ, ούτε η περίπτωση της υπερβολικής ταχύτητας, επειδή μάρτυρες ανέφεραν ότι ο Αλβανός έτρεχε ίσως πάνω από το όριο).

   Έτσι ίσως εξηγείται και η συζήτηση για ...νέα τροποποίηση του συγκεκριμένου άρθρου, από την κυβέρνηση, για να καλύπτει προφανώς και περιπτώσεις υπερβολικής ταχύτητας και οδήγησης άνευ διπλώματος, αλλά και η δήλωση του δικηγόρου της οικογένειας του θύματος, να αναβαθμιστεί η κατηγορία ...σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο (για να μπορεί να δικαιολογηθεί η προφυλάκιση, διότι προκύπτει ότι η πράξη του Αλβανού οδηγού είναι ανθρωποκτονία εξ αμελείας, δηλαδή πλημμέλημα) !

   Δε νομίζω ότι αντέχει καν σε κριτική η άποψη ότι κάποιος πιάνει το τιμόνι και βγαίνει έξω, αποφασισμένος, δηλαδή με δόλο, έστω και ενδεχόμενο, να ...σκοτώσει κάποιον (άγνωστο και τυχαίο, διότι αλλιώς θα μιλάγαμε για άμεσο δόλο)...

    Είχα γράψει σχετικά πρόσφατα και χωρίς να έχω διάθεση να το προσωποποιήσω ή να το εντοπίσω μόνον εκεί, ότι τα δικαστήρια της Θεσ/νικης "ρετάρουν" και βγάζουν αποφάσεις "περίεργες", που δημιουργούν ερωτηματικά, για την ποιότητα της απονεμόμενης Δικαιοσύνης !

  Η προφυλάκιση κάποιου, χωρίς νόμιμο έρεισμα, όπως στην σχολιαζόμενη υπόθεση, είναι κάτι σοβαρό, που μας αφορά όλους και περιμένουμε να δούμε τι θα αποφασιστεί στην περίπτωση της προηγούμενης ανάρτησης, για να διαπιστώσουμε, αν πρόκειται για "ατυχείς" μεμονωμένες αποφάσεις ή αν θα αναφωνήσουμε (για χιλιοστή φορά) το "καμία σωτηρία"....

   

   

"γύφτικη" δικαιοσύνη εναντίον δικαιοσύνης "της γυφτιάς"

    Μου είναι πολύ δυσάρεστο ότι πρέπει να πάρω θέση σε εκκρεμή υπόθεση και μάλιστα υπέρ της προφυλάκισης ενός ανθρώπου και δη αστυνομικού !

  Η απόφαση αυτή πηγάζει και οφείλει να πηγάζει καθαρά και μόνον από τη νομική λογική και το Νόμο, δεν υπαγορεύεται από το γεγονός πως αν αφεθεί ελεύθερος, οι "γύφτοι" θα τα κάψουν όλα ή μπορεί και να σκοτώσουν, ούτε για να γίνει ο συγκεκριμένος παράδειγμα προς αποφυγήν, από τους συναδέλφους του και να προσέχουν περισσότερο στο μέλλον.

 Διότι έτσι μετατρέπεται ο κατηγορούμενος από υποκείμενο της ποινικής διαδικασίας σε αντικείμενο, πράγμα ανεπίτρεπτο, το μόνο "μήνυμα" που θα πρέπει να περάσει, είναι ότι η Πολιτεία δε δίνει τα όπλα στους αστυνομικούς, για να ...πυροβολούν κατά βούληση, αλλά μόνον όταν και όπου είναι απολύτως αναγκαίο !

 Ένα χρόνο και κάτι, μετά το "γάζωμα" του Νικόλαου Σαμπάνη, επίσης πατέρα 2 παιδιών, στο Πέραμα, από δεκάδες σφαίρες (!), όπου όλοι οι αστυνομικοί, αφέθηκαν ελεύθεροι, συνέβη αυτό στη Θεσ/νικη, που σημαίνει ότι ακόμα δεν έχουν μάθει πότε χρησιμοποιείται το όπλο ή/και ότι η ατιμωρησία "θρέφει" αυτά τα φαινόμενα.

  Γιατί δεν είναι μόνον "ρομά" τα θύματα της άλογης και άσκοπης αστυνομικής βίας, υπάρχουν και υποθέσεις που περνάνε στα "ψιλά", θύματα που δεν έχουν ίσως συγγενείς καν ή που δεν έχουν τα μέσα και τη διάθεση να "εξεγερθούν", όπως οι ρομά και επειδή μπορεί να τύχει να είναι και "σεσημασμένοι", οι Εισαγγελείς χτυπάνε φιλικά στην πλάτη τους αστυνομικούς, που τους αφαίρεσαν τη ζωή και τους στέλνουν πίσω, στην "υπηρεσία" !

  Διέρρευσε σήμερα ότι η εισαγγελική πρόταση προς το Δικαστικό Συμβούλιο είναι υπέρ της προσωρινής κράτησης του αστυνομικού, ωστόσο με μία "περίεργη" αιτιολογία, ότι δηλαδή ο αστυνομικός δεν έπρεπε να ενεργήσει έτσι, επειδή ήταν "έμπειρος", δηλαδή ...αν ήταν "άπειρος" θα τον δικαιολογούσαμε ; (!) Ή θα ζητούσαμε ευθύνες, από τον Προϊστάμενο του, που βάζει "άπειρους" σε τέτοιες υπηρεσίες ;

   Προσωπικά, τα περί μέλους της "χρυσής αυγής" τα ακούω βερεσέ, όπως όμως και όσα έγραψε στην απολογία του, ο Κούγιας, που τον παρουσιάζει σαν "νίκο ξανθόπουλο", σίγουρα όμως ΥΠΆΡΧΕΙ αρνητική προκατάληψη, στην κοινωνία, άρα και στους αστυνομικούς, κατά των ρομά !

  Καθαρά νομικά, κρίνοντας την υπόθεση, ο αστυνομικός έβαλε δύο φορές με το όπλο, εναντίον δράστη κλοπής ευτελούς αξίας, ο οποίος ήταν άοπλος και οδηγούσε, ο ισχυρισμός ότι έριξε πρώτα στον αέρα αποδεικνύεται ψευδής, αφού φαίνεται που κατέληξε η πρώτη σφαίρα (χαμηλά και έχοντας βληθεί σε ευθεία, προφανώς), ενώ τα περί ...λακκούβας, δε νομίζω να χρήζουν καν σχολιασμού.

  Ο έτερος ισχυρισμός περί άμυνας, ότι δηλαδή προσπάθησε το θύμα να εμβολίσει κάποια μηχανή αστυνομικών, είναι ένα θέμα απόδειξης, το οποίο όμως θα βασιστεί αποκλειστικά στις μαρτυρίες συναδέλφων, με ό,τι αυτό σημαίνει...

  Ακόμα όμως και αν αποδειχθεί αληθής, τίθεται ζήτημα παραβίασης των ορίων της άμυνας, αφού επαναλαμβάνω μιλάμε για κλοπή ευτελούς αξίας, από άοπλο δράστη !

  Οι "γύφτοι", όπως όλοι μας, έχουν αυτό που αποκαλούμε "κοινό περί δικαίου αίσθημα", αυτό που όλοι λέμε ενίοτε ότι "με πνίγει το δίκιο", αλλά εκφράζονται αυθόρμητα και κάπως πρωτόγονα, με βάση το "οφθαλμός αντί οφθαλμού", έχουν αλληλεγγύη και ενότητα, άσχετα αν εκφράζονται "άγαρμπα" και ενίοτε παράνομα.

  Απέναντι σε αυτή την κάπως πρωτόγονη, "γύφτικη" δικαιοσύνη, υπάρχει και η δικαιοσύνη "η επίσημη", που εκφράζεται με ακριβά κουστούμια, οι αποφάσεις της οποίας όμως, ενίοτε αναδύουν μία "γυφτιά" άσχημη, διότι περιφρονούν και περιγελούν ακριβώς το θεμελιώδες σε όλους μας, "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" !

  Αν ήθελα να γίνω "κακός" και καχύποπτος, θα μπορούσα να ισχυριστώ, ότι η διαφωνία ανακριτή και εισαγγελέα ήταν "τρικ" για να εκτονωθούν οι αντιδράσεις των ρομά ή ότι το θύμα παραμένει στη ζωή, με τεχνητά μέσα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο (και για να μην αναβαθμιστεί η κατηγορία από απόπειρα ανθρωποκτονίας, σε τετελεσμένη ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο), κατόπιν πολιτικών πιέσεων, για να αποφευχθεί το "πολιτικό κόστος"...

  Σε κάθε περίπτωση, οι εκπρόσωποι της καθιερωμένης δικαιοσύνης, ας αναλογιστούν, πόσο "γύφτους" τους θεωρούν, πολιτικοί και βουλευτές, όταν λένε δημόσια, ότι η Καϊλή είναι ...άτυχη, επειδή θα δικαστεί από ξένους δικαστές και με ξένους Νόμους, διότι εδώ θα την έβγαζε καθαρή και για αυτή την κατάντια τους, φταίνε μόνον οι ίδιοι και οι αποφάσεις που εκδίδουν διαχρονικά, όταν υπηρετούν ξένες, πλην απόδοσης δικαιοσύνης δηλαδή, σκοπιμότητες !

    

ένα "καταφρονεμένο" ελαφρυντικό

    Η αλήθεια είναι πως, όταν έρχεται η, σίγουρα όχι ευχάριστη (αφού αυτο σημαίνει ότι ο εντολέας μας, έχει κριθεί ένοχος...) ώρα, να προτείνουμε ελαφρυντικά, για να μειωθεί η απειλούμενη ποινή, εμείς οι δικηγόροι επικεντρώνουμε, κατά 99%, στην καλή συμπεριφορά του κατηγορούμενου, πριν και μετά το έγκλημα, ώστε να φανεί ότι αυτό ήταν μια "κακή παρένθεση".

  Από τα ούτως ή άλλως περιορισμένα (5 τον αριθμό) και συγκεκριμένα ελαφρυντικά, που προβλέπει ο Νόμος, υπάρχει και ένα, που είναι σχετικά παρεξηγημένο, με την έννοια ότι μάλλον σπάνια γίνεται επίκληση του, στα Δικαστήρια, μιλάω για το τρίτο, που επί λέξη ορίζει : " ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη "

  Το αναφέρω, με αφορμή μια κάπως περίεργη, πρόσφατη, υπόθεση, όπου ο δράστης είχε στήσει καρτέρι πρωϊνιάτικα, στον τέως προϊστάμενο του, σε εργοστάσιο μαρμάρων, έξω από την Καβάλα και τον σκότωσε με πυροβολισμό, καθώς υπήρξε ο ισχυρισμός ότι του έκανε "μπούλινγκ", όταν δούλευαν μαζί και τον εξανάγκασε σε παραίτηση !

  Συνεπώς, η συμπεριφορά του θύματος έναντι του δράστη (μένει να αποδειχθεί, βέβαια και αυτό, όπως όλα, στην ποινική Δίκη), έχει νομικές συνέπειες, με την έννοια όχι βέβαια ότι δικαιολογεί την πράξη, ειδικά σε σοβαρά αδικήματα, όπως η ανθρωποκτονία, ωστόσο, όσο "αμήχανο" και αν είναι αυτό, να κατηγορείται το θύμα (πόσο μάλλον, όταν είναι νεκρό) δηλαδή, η τυχόν ανάρμοστη συμπεριφορά του, έναντι του δράστη, πρέπει να καταδεικνύεται, για την αναγνώριση του εξεταζόμενου ελαφρυντικού.

  Καλώς ή κακώς, πολλά εγκλήματα είναι όντως εκδικητικά, με την έννοια ότι ο δράστης "φθάνει" εκεί, όταν υφίσταται άδικη ή/και κακοποιητική συμπεριφορά, από το θύμα, πόσο μάλλον, όταν αυτή διαρκεί επί μακρόν !

  Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η σκληρή και βάναυση συμπεριφορά του θύματος έναντι του θύτη, σε ορισμένα αδικήματα, όπως π.χ στην (απλή) σωματική βλάβη, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε απαλλαγή από την ποινή...

   Στις ανθρωποκτονίες εξάλλου, ως γνωστόν, μία περίπτωση για να "σπάσουν" τα ισόβια, είναι ο ισχυρισμός ότι τελέστηκε "εν βρασμώ ψυχικής ορμής", εξαιτίας συμβάντος που προηγήθηκε, όπερ σημαίνει ότι το "θόλωμα" του νου, που επικαλούνται πολλοί κατηγορούμενοι, θα πρέπει να έχει προκληθεί εκείνη τη στιγμή, δηλαδή μπορεί να διαρκέσει από μερικά δευτερόλεπτα ή και λίγη ώρα (μέχρι να πάει να πάρει το όπλο και να επιστρέψει), δε μιλάμε δηλαδή για εγκλήματα, που έχουν προσχεδιαστεί, με "καθαρό" μυαλό και άνεση χρόνου !

   Μια άλλη παρανόηση, επίσης, που πρέπει να διαλυθεί είναι, με αφορμή τώρα, την υπόθεση της Κρήτης, όπου μια γυναίκα έριξε βιτριόλι στον άντρα της, ενώ κοιμόταν και επικαλέστηκε "άμυνα", με την έννοια ότι (ισχυρίζεται πως) την είχε απειλήσει πως θα την σκοτώσει...

   Πρέπει να γίνει σαφές, ότι δεν υπάρχει ...προληπτική άμυνα, δηλαδή σκοτώνω κάποιον, επειδή (νομίζω ότι) θα με σκοτώσει στο μέλλον, η επίθεση θα πρέπει να είναι ενεργή και παρούσα, όταν-τη στιγμή που αμύνομαι (πράγμα που δεν ισχύει, προφανώς, όταν το θύμα ...κοιμάται) !

  Αν κάποιος σε απειλεί ή φοβάσαι ότι μπορεί να σου κάνει κακό, στο μέλλον, υπάρχουν νομικά μέσα, να προστατευτείς, δεν τον σκοτώνεις πρώτος, μη γνωρίζοντας ακόμα, αν τα εννοεί αυτά ή όχι...

   Τέλος, επειδή στο παρελθόν, αν δεν απατώμαι, υπήρξε περίπτωση όπου ο γιος σκότωσε τον πατέρα του, επειδή κακοποιούσε συστηματικά τη μητέρα και "έπεσε στα μαλακά" και η απόφαση αυτή "χαιρετίστηκε" από τα ΜΜΕ ως ορθή, δίκαιη και "συμπονετική", έχω την αίσθηση πως το εν λόγω ελαφρυντικό, μιλάει ξεκάθαρα και αποκλειστικά για άδικες και ανάρμοστες συμπεριφορές του θύματος προς τον θύτη και όχι προς άλλα πρόσωπα, έστω και συγγενικά.

πως διαμορφώνονται οι ποινές

     Το ζήτημα αυτό είναι καπώς λεπτό και φοβάμαι παρεξηγημένο, με την έννοια ότι δεν ξέρω κατά πόσον αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή και σοβαρότητα από τους δικαστές !

  Παλιότερα είχα γίνει μάρτυρας σε περίπτωση όπου ο εισαγγελέας έκανε χαβαλέ (...) με τον αστυνομικό και τον ρωτούσε τι ποινή να προτείνει, σε ερήμην κατηγορούμενο.

 Η πρακτική αξία του ζητήματος είναι μεγάλη, ωστόσο, διότι σε κάποια αδικήματα, προσδιορίζεται η ποινή μόνον κατά είδος, π.χ φυλάκιση, όπερ σημαίνει από λίγες μέρες ως 5 χρόνια ή κάθειρξη, που μεταφράζεται σε 5 έως 15 έτη, μιλάμε δηλαδή για ένα μεγάλο εύρος ποινής και το ερώτημα, που ανακύπτει, είναι : με ποια κριτήρια θα επιλεγεί η "δίκαιη" και ανάλογη ποινή, μέσα σε αυτά τα όρια, που θέτει ο Νόμος.

  Προφανώς, η απάντηση δεν μπορεί να είναι ανάλογα με το πώς ξύπνησε ο δικαστής, εκείνη τη μέρα ή αν την προηγούμενη νύχτα τσακώθηκε με τη γυναίκα του, ΥΠΆΡΧΟΥΝ στον ίδιο το Νόμο, συγκεκριμένοι κανόνες και κριτήρια !

  Η δίκαιη ποινή και τιμωρία ενός εγκλήματος καθορίζεται από 2 παράγοντες : πρώτον, από τη βαρύτητα της πράξης και δεύτερον, από τον βαθμό ενοχής του υπαιτίου για αυτήν.

   Αυτές είναι οι βασικές παράμετροι, ωστόσο υπάρχουν και άλλα στοιχεία που λειτουργούν και σταθμίζονται είτε υπέρ, είτε εναντίον του δράστη, ενώ το δικαστήριο (οφείλει, τουλάχιστον να, γιατί δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι το κάνει) συνεκτιμά τις συνέπειες της ποινής, τόσο για τον ίδιο, όσο και για τους οικείους του (π.χ πώς θα επιβιώσει η οικογένεια, χωρίς εισόδημα, αν δεν ανασταλεί η ποινή του πατέρα, που έφερνε τα χρήματα στο σπίτι) !

    Για την εκτίμηση της βαρύτητας της πράξης, συνεκτιμώνται η βλάβη που προξένησε ή ο κίνδυνος που προκάλεσε, καθώς και όλες οι περιστάσεις τέλεσης, τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, ο χρόνος, ο τόπος, αν ήταν οργανωμένο και προσχεδιασμένο το έγκλημα κλπ.

   Ο βαθμός ενοχής τώρα του δράστη, προσδιορίζεται από την ένταση του δόλου ή το μέγεθος της αμέλειας του, τα αίτια και τις αφορμές που τον οδήγησαν στο έγκλημα και το τι σκοπό επεδίωκε με αυτό, από το χαρακτήρα και τις περιστάσεις της προηγούμενης ζωής του, τη διαγωγή του πριν και μετά την πράξη και ιδίως αν μετάνιωσε και επιδίωξε να επανορθώσει κλπ.

    Τα στοιχεία τώρα που μπορεί να λειτουργήσουν ΥΠΈΡ του δράστη, είναι ότι, σε έγκλημα που τελέστηκε από πολλούς, είχε μικρότερο και υποδεέστερο ρόλο, ότι διευκόλυνε την εξιχνίαση του εγκλήματος και δεν επεδίωξε να διαφύγει, αλλά έθεσε εαυτόν στη διάθεση των Αρχών και ότι τέλεσε την πράξη υπό καθεστώς (δικαιολογημένης) συναισθηματικής φόρτισης !

  Από την άλλη, ΕΝΑΝΤΊΟΝ του δράστη, αξιολογούνται στοιχεία, όπως η ιδιαίτερη σκληρότητα, η κατ' επάγγελμα τέλεση, η τυχόν εκμετάλλευση της εμπιστοσύνης του θύματος και ότι διαδραμάτισε ιθύνοντα ρόλο, σε έγκλημα, με περισσότερους συμμετόχους.

    Για να χρησιμοποιήσω και ένα πρόσφατο παράδειγμα, δεν κάνει εντύπωση π.χ ότι δεν απέφυγε την εσχάτη των ποινών ένας νεαρός, που μαχαίρωσε μέχρι θανάτου έναν άλλον (κάπου στις Σέρρες και για λόγους ερωτικής αντιζηλίας, αν δεν απατώμαι), παρά το νεαρό της ηλικίας του, που θα ήταν λόγος να "σπάσουν" τα ισόβια, καθώς λίγο μετά την πράξη του, είχε ανεβάσει "στόρι", κρατώντας το μαχαίρι και εξηγώντας "πώς τους σφάζει", στοιχεία που δείχνουν, αν μη τι άλλο, σκληρότητα και αμετανοησία...

τι σημαίνει "ενδεχόμενος δόλος" ;

     Ο νομικός αυτός όρος ήρθε στην επιφάνεια, μετά την όντως περίεργη υπόθεση, όπου ένας 14χρονος πυροβόλησε και σκότωσε τον 17χρονο αδερφό του, στη Μάνδρα Αττικής, καθόσον ασκήθηκε, όπως μάθαμε, ποινική δίωξη για "ανθρωποκτονία από πρόθεση, με ενδεχόμενο δόλο", παρότι το ίδιο το παιδί ισχυρίζεται ότι έγινε κατά λάθος !

  Στα εγκλήματα που τελούνται με πρόθεση, ο δόλος διακρίνεται σε άμεσο και σε ενδεχόμενο : άμεσος είναι όταν ο δράστης επιδιώκει ευθέως το εγκληματικό αποτέλεσμα της πράξης του (άμεσος δόλος πρώτου βαθμού) ή όταν δεν το επιδιώκει μεν αμέσως, ωστόσο το προβλέπει ως αναγκαία συνέπεια της πράξης του και εντούτοις το αποδέχεται (άμεσος δόλος δευτέρου βαθμού).

  Ενδεχόμενο δόλο έχουμε όταν ο δράστης προβλέπει ότι από την πράξη του (αξιόποινη ή μη) μπορεί να παραχθεί το εγκληματικό αποτέλεσμα και παρά ταύτα δεν απέχει από αυτήν, αποδεχόμενος έτσι την παραγωγή του αποτελέσματος (ως ενδεχόμενο, εξ ού και το όνομα)...

 Είναι όντως περίεργο με ποια λογική ο Εισαγγελέας άσκησε τη δίωξη με αυτό το περιεχόμενο, από τη στιγμή που ο ανήλικος ισχυρίζεται ότι εκπυρσοκρότησε το όπλο και το βλήμα βρήκε τον αδερφό του, στο κεφάλι, ότι επρόκειτο για δυστύχημα, από κάποιον αδέξιο χειρισμό ίσως και από την στιγμή μάλιστα που οι τεχνικές εκθέσεις (βαλλιστική και ιατροδικαστική) συμφωνούν με αυτή την εκδοχή !

  Είναι σαν να θεωρεί ο Εισαγγελέας ότι ο μικρός πυροβόλησε π.χ χάριν αστεϊσμού, θεωρώντας ότι θα αστοχήσει ή και θέλοντας να αστοχήσει, αλλά ωστόσο αποδεχόταν και το ενδεχόμενο να σκοτώσει τον αδερφό του...

  Εδώ μπαίνει και μια άλλη νομική έννοια, αυτή της "ενσυνείδητης αμέλειας", όπου ο δράστης, λόγω μη καταβολής της δέουσας προσοχής, προβλέπει μεν ότι από την ενέργεια του μπορεί να επέλθει το εγκληματικό αποτέλεσμα, αλλά χωρίς να το αποδέχεται, ενεργεί, ελπίζοντας ή πιστεύοντας ότι δεν θα επέλθει !

   Βλέπουμε ότι τα όρια μεταξύ ενδεχόμενου δόλου και ενσυνείδητης αμέλειας, είναι κάπως λεπτά και χρειάζεται προσοχή, για την κατάφαση του ενός ή του άλλου, από τα Δικαστήρια.

   Η νομική αυτή συζήτηση, βέβαια, έχει μόνον θεωρητικό χαρακτήρα και ενδιαφέρον, διότι εδώ μιλάμε για ένα ΠΑΙΔΊ 14 ετών, που κακώς κρατείται επί τόσες ημέρες (και άσχετα αν στην αρχή δεν είπε την αλήθεια, από φόβο προφανώς), αφού με το ισχύον καθεστώς, σε βάρος του, δεν μπορεί να επιβληθεί κάτι άλλο, πέρα από θεραπευτικά ή αναμορφωτικά μέτρα...

    Από 12 ως 15 ετών, ο ανήλικος θεωρείται "ακαταλόγιστος" (κάτω από 12 προφανώς δεν υφίσταται καν ποινική αντιμετώπιση) και μόνον αν έχει κλείσει τα 15, μπορεί να επιβληθεί κράτηση σε ειδικό κατάστημα νέων (άρα και προφυλάκιση, σε σοβαρά όμως και βίαια αδικήματα) !

   Να τονίσουμε ότι από άποψη ποινών, ο άμεσος και ο ενδεχόμενος δόλος ταυτίζονται, άρα μία ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, αντιμετωπίζει την ισόβια κάθειρξη, είναι και τα δύο δηλαδή μορφές της ανθρωποκτονίας από πρόθεση.

  Θεωρητικά και μόνον, αν το παιδί αυτό, είχε κλείσει τα 15 και αποδεικνύονταν (που μάλλον δεν αποδεικνύεται) ότι τέλεσε "ανθρωποκτονία από πρόθεση, με ενδεχόμενο δόλο", θα αντιμετώπιζε κράτηση (δηλαδή φυλάκιση) από 2 έως 8 έτη (που είναι και το "ταβάνι", για τους ανηλίκους 15 έως 18 ετών, ακόμα και σε περίπτωση φόνου) !

   Εδώ, εφόσον είναι 14, όπως λέει το ρεπορτάζ, ΔΕΝ μπορεί να κρατηθεί (ούτε προσωρινά), ακόμα και στην περίπτωση, που δεν ήταν ατύχημα (ή δυστύχημα, μάλλον, αυτό που λέμε "η κακιά στιγμή"), χωρίς πάντως να αποδεικνύεται ότι υπήρχε δόλος ή κίνητρο, για να σκοτώσει τον αδερφό του, οπότε μάλλον το επιμύθιο και αυτής της ιστορίας, είναι ότι τα όπλα σκοτώνουν και ότι δεν πρέπει να πέφτουν σε άπειρα ή λάθος χέρια...

"δολοφονία" με μια γροθιά

    Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ένας ομογενής πρώην μποξέρ, που κολυμπούσε στα νότια προάστια, τσακώθηκε με έναν ηλικιωμένο που ψάρευε εκεί, επειδή το αγκίστρι ακούμπησε επάνω του, του έριξε μία γροθιά και μετά πήγε για καφέ, ενώ ο ηλικιωμένος, αργότερα, απεβίωσε!

  Κατηγορήθηκε (μάλλον ορθά) για θανατηφόρα σωματική βλάβη και χθες μετά την απολογία του αφέθηκε ελεύθερος, με τον περιοριστικό όρο εμφάνισης σε Α.Τ, απόφαση που σχολιάστηκε πολύ αρνητικά από την "κοινή γνώμη"...

  Το λεγόμενο "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" υπάρχει και λειτουργεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πάντα και (νομικά) ορθό, ωστόσο εδώ όντως υπάρχουν "ερωτηματικά", για την ευκολία με την οποία ο κατηγορούμενος "καθάρισε" !

   Το μόνον ίσως με το οποίο θα συμφωνούσε κανείς με το δικηγόρο του, είναι ότι κακώς χαρακτηρίστηκε από τα ανθρωποφάγα ΜΜΕ ως "δολοφόνος" (αφού δεν σκότωσε με πρόθεση), καθώς οι δημοσιοκάφροι, είτε λόγω άγνοιας των νομικών διατάξεων, είτε για περισσότερα "κλικς", βάζουν "ταμπέλες" στους κατηγορούμενους (όπως συμβαίνει και στην υπόθεση της 12χρονης, όπου οι "πελάτες" του Μίχου αποκαλούνται συλλήβδην "βιαστές", ενώ ΔΕΝ κατηγορούνται για βιασμό, άλλη είναι η κατηγορία, που αντιμετωπίζουν)...

   Σε κάθε περίπτωση όμως, η θανατηφόρα σωματική βλάβη είναι κακούργημα (με ποινή 5 έως 10 έτη κάθειρξης), οπότε δικαιολογεί προφυλάκιση, εφόσον συντρέχουν και άλλες προϋποθέσεις (όπως η επικινδυνότητα) !

   Πρόκειται για έγκλημα "εκ του αποτελέσματος", διότι ο δράστης αποσκοπεί στη σωματική βλάβη, ενώ το βαρύτερο αποτέλεσμα του θανάτου, επέρχεται από άλλους παράγοντες και μπορεί να αποδοθεί μόνον σε αμέλεια του (άλλωστε αν υπήρχε δόλος θανάτωσης, θα μιλούσαμε για ...ανθρωποκτονία με πρόθεση).

   Παραδείγματα αντίστοιχων περιπτώσεων, είναι όταν κάποιος δέχεται γροθιά και του γυρίζει η γλώσσα και πεθαίνει ή όταν μετά το χτύπημα πέφτει και χτυπάει το κεφάλι ή όταν πέφτει, ενώ τσακώνονται στο δρόμο και περνά όχημα και τον σκοτώνει...

   Ο θάνατος, σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν υπάρχει εσωτερική αιμορραγία, μπορεί να επέλθει και μετά από ώρες ή και μέρες (όπως και στη σχολιαζόμενη περίπτωση, δεν πέθανε αμέσως ο ηλικιωμένος), πάντα όμως θα πρέπει να αποδεικνύεται αιτιώδης σύνδεσμος, μεταξύ του χτυπήματος και του θανάτου !

  Σε αυτές τις υποθέσεις, επομένως, γίνεται κατανοητό ότι μεγάλο ρόλο παίζει η ιατροδικαστική έκθεση για την αιτία θανάτου και το πώς αυτή σχετίζεται με ό,τι προηγήθηκε και γιαυτό, όταν υπάρχουν συγγενείς, που θέλουν να υποστηρίξουν την κατηγορία, καλό είναι να βάζουν και δικό τους ιατροδικαστή (τεχνικό σύμβουλο).

    Εν προκειμένω, ο ιατροδικαστής απεφάνθη ότι αιτία θανάτου είναι η καρδιακή ανακοπή και ότι μάλιστα το θύμα είχε υποστεί και άλλη στο παρελθόν (δεν διευκρινίζεται αν το γνώριζε ή όχι), ωστόσο αυτό ΔΕΝ αρεκί για να απαλλάξει τον κατηγορούμενο !

   Καταρχήν, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί αν τον χτύπησε όντως με γροθιά και σε ποιο σημείο, στο κεφάλι ή στο ...στήθος και αν τυχόν προκλήθηκε κάποια εσωτερική βλάβη, από το χτύπημα αυτό (μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για χειροδύναμο μποξέρ).

   Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν δεν προκάλεσε η γροθιά κάποιο πρόβλημα στα εσώτερα όργανα του σώματος, ο διαπληκτισμός και το χτύπημα είναι ικανά να προκαλέσουν σοκ, φόβο, αύξηση της πίεσης κλπ, που μπορεί να οδηγήσουν έναν ηλικωμένο στο έμφραγμα, χωρίς να παίζει ρόλο (υπέρ του κατηγορούμενου), το αν είχε ήδη επιβαρυμένη υγεία και αν το γνώριζε ή όχι (άλλωστε είπαμε ότι το αποτέλεσμα του θανάτου, σε αυτό το αδίκημα, αποδίδεται σε αμέλεια του κατηγορούμενου, ο οποίος είχε πρόθεση μόνον ως προς τη σωματική βλάβη).

     Συμπερασματικά, θεωρώ, ότι ο κατηγορούμενος δεν έπρεπε να "καθαρίσει" τόσο εύκολα και εύχομαι να μην "ξαναχτυπήσει", κυριολεκτικά και μεταφορικά, διότι θα εκτεθούν άσχημα οι δικαστές, που τον άφησαν ελεύθερο !

όλα λάθως ;

     Το έγραψα επίτηδες ...λάθος, διότι το έχω δει έτσι γραμμένο σε κάποιο τοίχο και μου άρεσε, μιλάμε για την "αποκαλυπτική" στιγμή, όπου κανείς συνειδητοποιεί, μετά από πολύ καιρό, ότι σκεφτόταν ή ενεργούσε εσφαλμένα !

   Ο μεγαλύτερος εχθρός της διάνοιας, είναι η στασιμότητα και η "ρουτίνα", το να σκέφτεσαι και να ενεργείς σχεδόν μηχανικά, είτε λόγω μακρόχρονης συνήθειας, είτε επειδή ...έτσι κάνουν και οι άλλοι.

  Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στα "δικά μας", εννοώ στην καθημερινή δικαστηριακή πρακτική, όπου δικηγόροι και δικαστές, εφαρμόζουν ή/και ερμηνεύουν τους Νόμους, σύμφωνα με τη διαμορφωμένη "παράδοση" και όχι ...έτσι όπως είναι !

  Είχα μιλήσει ξανά στο παρελθόν για αυτό το "φαινόμενο", σε αστικές υποθέσεις, με παράδειγμα τις παραγραφές των τραπεζικών απαιτήσεων, που θα έπρεπε να είναι 5ετείς, αλλά τα Δικαστήρια, όλα αυτά τα χρόνια, τις έχουν κάνει 20ετείς, καθώς οι δικαστές (ειδικά όσοι εισέρχονται στο Σώμα "για το μισθό") θεωρούν πως Νόμος είναι το δίκαιο του (οικονομικά) ισχυρού και όχι αυτό που λέει ...ο Νόμος.

     Βέβαια, εκτός του ότι οι Νόμοι ερμηνεύονται λάθος και κατά το δοκούν, επί πολλά έτη και κανείς δεν ασχολείται, ούτε διαμαρτύρεται, απλά όπως είπαμε, συμμορφώνονται όλοι, αδιαμαρτύρητα, με τη "ρουτίνα" της δικαστηριακής πρακτικής, το πρόβλημα ξεκινάει και από αυτούς τους ίδιους τους Νόμους !

    Θεωρώ (και είναι προσωπική εκτίμηση, χωρίς να υπάρχουν επίσημα στοιχεία, απλά με βάση τον "κανόνα 80/20") ότι το 80% των Νόμων που ψηφίζονται (μετά το πασοκ, δηλαδή μετά το 1981), είναι αντισυνταγματικοί και παραβιάζουν κυρίως τον κανόνα της Ισότητας, που επαγγέλεται το ισχύον Σύνταγμα, καθώς αποτελούν "ρουσφέτια" και αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση λίγων και "ημετέρων", εις βάρος όλων των υπόλοιπων....

    Θα αναφερθώ σήμερα σε μερικά παραδείγματα, απλά για προβληματισμό : πρώτον, τι δουλειά έχουν στα Δικαστήρια τα πάσης φύσεως παράβολα, δηλαδή η ...ύπαρξη γραφείων ΔΟΥ και δικηγορικών συλλόγων εντός των δικαστηρίων, το να πρέπει να πληρώσεις, για μια διαδικαστική πράξη φόρους, εισφορές υπέρ ΕΦΚΑ ή ...ΟΓΑ, τέλη και δικαιώματα τρίτων, για ...δικαστικά κτίρια και ένα σωρό άλλα "κέρατα", που καθιστούν δυσχερέστερη την πρόσβαση των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών στη Δικαιοσύνη !

     Εννοώ, όπως λέει και ο τίτλος, ότι είναι λάθος να έχουν μετατραπεί τα δικαστήρια, όλα αυτά τα χρόνια, σε εισπρακτικούς μηχανισμούς, είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει, η αποστολή των Δικαστηρίων, είναι η απόδοση Δικαιοσύνης και τίποτε άλλο, όπως η εξασφάλιση εσόδων για (τρύπια) κρατικά ταμεία.

    Δεύτερον, τι εξυπηρετεί η ύπαρξη των χρηματικών ποινών ; Διότι είναι σαν να λέει το Κράτος ότι αφού έβγαλες λεφτά, από λαθρεμπόριο ναρκωτικών ή διακίνηση (λαθρο)μεταναστών, θα πρέπει να πάρω ένα μέρος αυτών των (μαύρων) χρημάτων, άρα μιλάμε για ένα τύπου "νταβατζηλίκι"....

     Τρίτον, ακόμα και αυτή η πρακτική της ...εξαγοράς των ποινών, της μετατροπής τους, δηλαδή σε χρήμα, είναι προβληματική, από πολλές απόψεις, διότι καταρχήν ευνοεί τους οικονομικά ισχυρότερους, που πληρώνουν και δεν πάνε φυλακή !

  Βλέπουμε σε οικονομικά αδικήματα π.χ όπου η μήνυση λειτουργεί, κακώς και καταχρηστικά, ως οιονεί μέσο εκτέλεσης (πλήρωσε για να μην πας φυλακή), να επιβάλλεται ποινή εξαγοράσιμη, οπότε είναι σαν να λέει εδώ το Κράτος : αντί να αποζημιώσεις το θύμα, δώσε αυτά τα λεφτά σε μένα, για να μην σε κλείσω μέσα...

    Είναι καιρός να δούμε, σε περίπτωση που δεν μπορεί να δοθεί αναστολή εκτέλεσης της ποινής, νέες μορφές εναλλακτικών ποινών, αντιγράφοντας ίσως και ξένες πρακτικές, διότι και η παροχή κοινωφελούς εργασίας π.χ, αν και έχει μία λογική (όταν ο δράστης είναι φυγόπονος και ζει παρασιτικά), συγκρούεται ουσιαστικά με τη συνταγματική διάταξη, που απαγορεύει κάθε μορφή αναγκαστικής εργασίας, άρα και αυτή !

υπερβολές "του συρμού"

      Τα τελευταία 2 με 3 χρόνια, παρατηρείται μια αύξηση της εγκληματικότητας, ειδικά σε αδικήματα "επιθετικά" και βίαια, κατά της ζωής και της γενετήσιας ελευθερίας (σεξουαλικά εγκλήματα, δηλαδή), η οποία είναι μάλλον πραγματική και όχι εικονική (όπως λένε κάποιοι ότι πάντα γινόντουσαν, αλλά δεν τα μαθαίναμε...) !

   Παράλληλα, έχουν αυξηθεί πολύ και οι απάτες και μάλιστα από οργανωμένα κυκλώματα με "τζίρους" εκατομμυρίων ευρώ και σύμφωνα και με την παροιμία ότι "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι", κάπου είναι "φυσιολογικό" και επόμενο, όταν κυβερνά, από το 2019, μια εγκληματική οργάνωση απατεώνων, παιδεραστών και δολοφόνων (εκτός εισαγωγικών, γιατί κυριολεκτώ, δεν το λέω μεταφορικά).

  Κάποιοι "ειδικοί" (κάποιοι από τους ...πολλούς, που υπάρχουν, χαχα) μας έλεγαν ότι μετά την πανδημία, ο κόσμος και οι άνθρωποι θα γίνουν καλύτεροι, αλλά φαίνεται πως οι απαγορεύσεις, οι υποχρεωτικότητες και ο διαχωρισμός των ανθρώπων (σε μπολιασμένους και μη), δηλαδή η στέρηση των ατομικών ελευθεριών και η καταπίεση, λειτούργησαν αρνητικά (όπως ήταν φυσικό) στην ψυχολογία των ανθρώπων και έχουμε αυτά τα "ξεσπάσματα" !

 Παράλληλα, είναι παρατηρημένο και καταγεγραμμένο, αν δεν απατώμαι, στην εγκληματολογία, ότι υπάρχει και "μιμητισμός" στο έγκλημα και έτσι η δημοσιοποίηση που λαμβάνουν, λόγω της ανάπτυξης και διείσδυσης παντού των ΜΜΕ, βρίσκει μιμητές, όπως συμβαίνει και για αυτό θα μιλήσω σήμερα, στα τελούμενα αδικήματα με "βιτριόλι"...

   Μετά την πρώτη περίπτωση, της Ιωάννας, που με κίνδυνο να γίνω πάλι "κακός" θα πω (αυτό που βλέπω) ότι αμέσως μετά την καταδίκη της δράστιδος στην ανώτατη ποινή, έβγαλε τη μάσκα που φορούσε στη Δίκη και γενικά φαίνεται να "εξαργυρώνει" το κακό που έπαθε, με δημοσιότητα και ό,τι αυτή φέρνει μαζί της, είχαμε και άλλες περιπτώσεις, με πιο πρόσφατη αυτή της Κρήτης !

  Σε υποθέσεις που λαμβάνουν τόσο έντονη δημοσιότητα και η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του δράστη (ή υπέρ του θύματος), τα Δικαστήρια είναι αλήθεια και το βλέπουμε, ότι παρασύρονται και ηθελημένα ή μη, δηλαδή υποσυνείδητα, ταυτίζονται τρόπον τινά, με το "κοινό περί δικαίου αίσθημα", δηλαδή με το "Νόμο του Λιντς" και οι ...κανονικοί Νόμοι πάνε περίπατο...

   Αυτός είναι και λόγος, που εμείς οι δικηγόροι, σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου ο εντολέας μας κατηγορείται για αδίκημα, που βρίσκεται έντονα "στην επικαιρότητα", προσπαθούμε, πάση θυσία, να πάρουμε αναβολή, με την ελπίδα να δικαστεί, όταν ο ντόρος και τα πάθη θα έχουν καταλαγιάσει !

    Πέραν όμως από τις υπερβολές της Νομολογίας, όταν η υπόθεση έχει λάβει δημοσιότητα και ο κόσμος έχει ταυτιστεί με το θύμα, σημειώνονται και αλλαγές στη Νομοθεσία, προκειμένου και πάλι να κατευναστεί "η κοινωνική έκρηξη"....

    Τα αδικήματα, όπου ο δράστης πετάει βιτριόλι ή άλλο "καυστικό" υγρό στο θύμα, ποτέ, πριν την υπόθεση της Ιωάννας, δεν αντιμετωπίζονταν ως "απόπειρες ανθρωποκτονίας", αλλά πάντα ως σκοπούμενες, δηλαδή με πρόθεση-δόλο, βαριές σωματικές βλάβες ! 

   Η αλήθεια είναι βέβαια, πως υπάρχουν μαρτυρίες γιατρών, που λένε ότι μπορεί να υπάρξει κίνδυνος της ζωής του θύματος, ανάλογα με την ποσότητα και την ποιότητα του υγρού αυτού και το που θα πέσει, αν θα το εισπνεύσει το θύμα και γενικά υπάρχουν τόσο πολλά "ΑΝ", που είναι απίθανο να τα έχει σκεφτεί ο δράστης....

     Η μεγαλύτερη υπερβολή, εν προκειμένω, ήταν η δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε έναν "τρελοπαπά" που πέταξε ...σταγόνες καυστικού υγρού σε Ιεράρχες-Μητροπολίτες, μέσα σε εκκλησιαστικό Δικαστήριο !

   Στην πρόσφατη υπόθεση της Κρήτης, ακόμα και αν δεχθούμε ότι η δράστις είναι "πρόσωπο σκληρό και αδίστακτο", ότι μπορεί να έχει "πλάτες", ίσως ακόμα και συνεργό, είναι κάπως αντιφατικά όλα αυτά, με το γεγονός ότι δεν προμηθεύτηκε ...ένα όπλο για να σκοτώσει και επέλεξε κάποιο υγρό, δηλαδή δεν μπορώ να βρω ...τον ανθρωποκτόνο δόλο, σε κάποιον που δρα έτσι, ενώ υπάρχουν πιο σίγουροι τρόποι να σκοτώσεις...

     Βέβαια, η προφυλάκιση της, υπήρξε ορθή και αναμενόμενη, διότι και η βαριά σωματική βλάβη, με πρόθεση, είναι κακούργημα, είναι έγκλημα δόλου, που δείχνει επικινδυνότητα, συν το γεγονός ότι άργησε να παραδοθεί και μπορεί να κρίθηκε εύλογα και ύποπτη φυγής !

   Πάντως, όλα τα παραπάνω πλέον, μόνον θεωρητική σημασία έχουν, διότι, μετά τις τελευταίες τροποποιήσεις του ΠΚ (λόγω "Ιωάννας" και αυτές), η απόπειρα ανθρωποκτονίας και η βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, απειλούνται με το ΊΔΙΟ πλαίσιο ποινής, ήτοι 5 έως 15 έτη κάθειρξης, έπαψε πλέον να έχει νόημα ο ...ορθός νομικός χαρακτηρισμός της πράξης, όπως είχε πριν τις αλλαγές, όπου η απόπειρα ανθρωποκτονίας απειλούνταν με 5 έως 20 και η βαριά σωματική βλάβη, με 5 έως 10 έτη κάθειρξης...

η νέα μορφή βιασμού

    Η διάταξη του ποινικού κώδικα περί βιασμού, ενός από τα πλέον ειδεχθή και απεχθή εγκλήματα που υπάρχουν, καθώς ο δράστης εισχωρεί στην πλέον προσωπική σφαίρα του θύματος, παραβιάζει τη γενετήσια ελευθερία του και αφήνει ψυχικά τραύματα, έχει υποστεί αρκετές τροποποιήσεις, στο πέρασμα του χρόνου.

 Υπενθυμίζω πως όταν ξεκινούσαμε τη δικηγορία (πριν 20 χρόνια) περιγραφόταν ως "εξώγαμη συνουσία", που σημαίνει ότι δεν αναγνωριζόταν τότε βιασμός εντός του γάμου, μεταξύ συζύγων δηλαδή...

  Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, ωστόσο στην ουσία του, όπως λέει και το όνομα του, το έγκλημα αυτό είναι έγκλημα ΒΊΑΣ, ο νομικός ορισμός του βιασμού, φοβάμαι πως ...δεν έχει μεγάλη σχέση με ό,τι θεωρεί ή ονομάζει "βιασμό", μία ηθοποιός, μία "πανελίστρια", η κυρά κατίνα της γειτονιάς ή ένας υδραυλικός, ειδικά μετά την επικράτηση του κινήματος me too και των υπερβολών, στις οποίες έχει οδηγήσει !

  Βιασμός, με την κλασική έννοια, που έχει στο ποινικό Δίκαιο, είναι αυτό που έκανε προχθές ένας καραγκιόζης (τον ονομάζω έτσι, γιατί μετά είχε το θράσος να ζητήσει το τηλέφωνο του θύματος και να ...κάνουν σχέση) στο Π.Φάληρο, όπου κόλλησε το μαχαίρι στο λαιμό της γυναίκας που περίμενε μόνη σε στάση, την οδήγησε σε παρακείμενο χώρο πρασίνου και τη βίασε.

   Χωρίς άσκηση σωματικής βίας ή απειλή της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας του θύματος, προκειμένου να ανεχθεί ή να ενεργήσει το ίδιο (το θύμα) γενετήσια πράξη (άρα, όχι μόνον συνουσία, αλλά και άλλες ίσης βαρύτητας πράξεις, όπως π.χ η πεολειχία), βιασμός (καταρχήν, όπως θα δούμε παρακάτω και όπως λέει ο τίτλος) ΔΕΝ υπάρχει !

   Επομένως, ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο μικρή σχέση έχει ο "κλασικός" βιασμός, με τα "σαλιαρίσματα" του Φιλιππίδη, που θεωρούσε πως όποια έπαιρνε ρόλο από αυτόν, θα έπρεπε και να του κάτσει, τη στρίμωχνε για να τη χουφτώσει ή να τη φιλήσει και μόλις εκείνη αντιδρούσε, δηλαδή έλεγε (ή έδειχνε με τον τρόπο της) απλά "όχι", την έδιωχνε κλωτσηδόν, λέγοντας ότι δεν θα ξαναδουλέψει πουθενά στο θέατρο (επειδή δεν του έκατσε, χαχα)....

    Μιας και μιλάμε για το βιασμό, να πούμε και τις προβλεπόμενες, σήμερα, ποινές, πριν προχωρήσουμε σε αυτό που υπόσχεται ο τίτλος, στη "νέα μορφή" βιασμού, που θεσπίστηκε, με τις τελευταίες αλλαγές του ΠΚ : στη βασική του μορφή, τιμωρείται με κάθειρξη 10 έως 15 έτη (τα 15 είναι πλέον το "ταβάνι" της πρόσκαιρης κάθειρξης, από 20  που ήταν, πριν τον συριζα), ωστόσο επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη, σε 3 περιπτώσεις : α) αν οι δράστες είναι δύο ή περισσότεροι (ομαδικός βιασμός) β) αν το θύμα αποβιώσει και γ) αν το θύμα είναι ανήλικο !

    Ωστόσο, έχει προστεθεί τελευταία και μία άλλη, νέα μορφή, του εγκλήματος, που θεωρεί ως "βιασμό", την τέλεση γενετήσιας πράξης, χωρίς άσκηση βίας ή απειλή, αλλά "χωρίς τη συναίνεση του παθόντος" και τιμωρείται κάπως ελαφρύτερα, ήτοι με 5 έως 10 έτη...

    Η διάταξη είναι, θα λέγαμε, πολύ γενική και εξ αυτού κάπως "επικίνδυνη" και μένει να δούμε πως θα ερμηνευτεί και θα εφαρμοστεί στην πράξη, από τα Δικαστήρια, δηλαδή πως θα διαγνωστεί (εκ των υστέρων) ότι ...δεν υπήρχε συναίνεση, σε μία συνουσία ή άλλη πράξη γενετήσια, που ολοκληρώθηκε, χωρίς άσκηση πίεσης σωματικής ή με απειλή ζωής !

   Είναι εδώ προφανής, νομίζω, ο κίνδυνος να γίνουν, εκ των υστέρων, καταγγελίες βιασμού, με εκδικητικά, εκβιαστικά ή άλλα κίνητρα, συνδυασμένες ίσως και με ...οικονομικές απαιτήσεις, όταν ο "δράστης" "έχει λεφτά"...

   Αν με ρωτούσατε, τι σημαίνει αυτό το νέο είδος βιασμού, που καθιερώθηκε, με παραδείγματα, θα έλεγα καταρχήν την περίπτωση του (ομαδικού) βιασμού της κοπέλας από αστυνομικούς στο Α.Τ Ομονοίας, που επειδή τους ακολούθησε το Α.Τ, δεν σημαίνει ...αυτόματα ότι ήθελε αυτό (πάντως, το πλαίσιο ποινής που θα αντιμετωπίσουν οι "μπάτσοι" αυτοί και μάλιστα φρεσκοδιορισμένοι από την εγκληματική οργάνωση "μιζοκούλης, ανιψιός και σία", δεν είναι τα ισόβια του ομαδικού βιασμού, αλλά τα 5 ως 10 έτη) !

    Μιλάμε δηλαδή για περιπτώσεις, ψυχολογικού καταναγκασμού, όπου το θύμα δε λέει μεν όχι, ούτε ασκείται σωματική βία, αλλά έχει περιέλθει σε τέτοια ψυχική κατάσταση, που νιώθει εξαναγκασμένο να κάνει κάτι, που ουσιαστικά και πραγματικά, ΔΕΝ το θέλει...

      Νομίζω ότι το καλύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα εδώ, είναι η περίπτωση Λιγνάδη (που όμως δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε αυτόν, γιατί θεσπίστηκε μετά, δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ, μία ποινική διάταξη, ως γνωστόν), ο οποίος είχε δημιουργήσει στα θύματα του, ανήλικα αγόρια, μία εικόνα ότι είναι "καλλιτεχνάρα", ότι έχει υψηλές διασυνδέσεις και ότι μπορεί να τους βοηθήσει να "κάνουν καριέρα", οπότε εκείνα, αισθάνονταν "υποχρεωμένα" να υποκύψουν στις ανώμαλες ορέξεις του ή τουλάχιστον δεν είχαν τη δύναμη και το θάρρος, λόγω της ψυχολογικής Επιβολής, που τους ασκούσε, να πουν "όχι" !

 

ακόμα ...έρχονται τα εντάλματα σύλληψης

    Η βρωμερή υπόθεση μαστροπείας στον Κολωνό, με θύμα μια 12χρονη (όπως αποκαλείται στα ΜΜΕ, ωστόσο πρέπει να διευκρινιστεί αν τα έχει κλείσει ή όχι, γιατί αλλάζουν και οι ποινές στα 12), "παίζει" ακόμα "ψηλά" ως είδηση, ειδικά αν δεν υπάρχουν άλλα θέματα ή αυτά που υπάρχουν δεν ευνοούν την κυβέρνηση, καθώς από τους 212 (τουλάχιστον...) φερόμενους "πελάτες" της, έχουν συλληφθεί ως τώρα, μόνον 3 και μάλιστα ο ένας δεν προφυλακίστηκε καν αμέσως, αλλά χρειάστηκε να αποφασίσει το δικαστικό συμβούλιο (επειδή είναι ...Δ.Υ) !

  Συνέχεια εδώ και 2 βδομάδες, ακούμε για συλλήψεις που ...έρχονται, αλλά δεν έρχονται ποτέ και περισσότεροι είναι αυτοί που ...παρουσιάζονται μόνοι τους στη ΓΑΔΑ, παρά όσοι συλλαμβάνονται, προφανώς η αναγγελία συλλήψεων που δεν γίνονται ποτέ, είναι μέρος της συγκάλυψης της υπόθεσης, για κατευνασμό της κοινής γνώμης, επειδή εμπλέκονται ίσως και άλλα στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης, που ονομάζεται "Νέα Δημοκρατία".

  Αν είσαι πάνω από 40 ετών και ζεις διαρκώς όλα αυτά τα χρόνια, στη Βενεζουέλα των Βαλκανίων και δεν καταλαβαίνεις ότι ο κνίτης θεοδωρικάκος λέει ΨΈΜΑΤΑ, όταν υπόσχεται να βγουν όλα τα ονόματα στη φόρα και γενικά δεν μπορείς να καταλάβεις πότε οι ανεπάγγελτοι πολιτικοί μας λένε ψέματα, τότε καλύτερα να πηγαίνεις εκδρομή την Κυριακή των εκλογών και να μην ψηφίζεις !

   Κλείνει η πολιτική παρένθεση, διότι τα σχόλια που θέλω να κάνω, για την υπόθεση αυτή, είναι νομικής φύσεως : το βασικό ερωτηματικό, από ποινική άποψη, αφορά τους "πελάτες" της 12χρονης, διότι για το νταβατζή Μίχο, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα (βιασμός ανηλίκου, μαστροπεία, πορνογραφία ανηλίκων κλπ).

 Η κατηγορία λοιπόν που αντιμετωπίζουν ή θα αντιμετωπίσουν οι "πελάτες" (ΑΝ υλοποιηθεί η ...υπόσχεση για περισσότερες συλλήψεις), είναι η τέλεση γενετήσιων πράξεων με ανήλικο έναντι αμοιβής.

  Εξυπακούεται ότι η απλή συνομιλία, σε κάποια διαδικτυακή εφαρμογή, δεν συνιστά ποινικό αδίκημα, θα πρέπει να αποδειχθεί ότι υπήρξε συνάντηση και σεξουαλικές πράξεις και το ερώτημα είναι ΠΏΣ !

   Λέγεται ότι θα δείξουν φωτογραφίες στη μικρή (ακόμα και από ...τις ταυτότητες, λέχθηκε, που μπορεί να είναι και πριν 30 χρόνια, χαχα), ωστόσο ακόμα και αν γίνει αναγνώριση, με την κλασική μέθοδο, που βλέπουμε στις ταινίες, πίσω δηλαδή από τζαμί, όπου βλέπεις, χωρίς να σε βλέπουν, προσωπικά, το θεωρώ επισφαλές και αμφισβητούμενο, διότι (λογικά) δεν μπορεί να θυμάται το πρόσωπο κάποιου, που συνάντησε για μισή ή μία ώρα, πριν μήνες, σε καθεστώς σκοταδιού και ενώ έχει "δει" εκατοντάδες "πελάτες"...

  Όπως το βλέπω, ο πιο ασφαλής τρόπος για να αποδειχθεί ότι κάποιος "πήγε" με τη 12χρονη, είναι μέσα από την άρση του τραπεζικού απορρήτου του Μίχου και των "πελατών", να φανεί δηλαδή ποιος πλήρωσε, διότι αυτός που πλήρωσε, πήρε και κάτι ως αντάλλαγμα, δεν έκανε δωρεά στο Μίχο ή στην εγκληματική οργάνωση της ΝΔ...

   Και επειδή ακριβώς μιλάμε για μαστροπεία και πορνεία, κανένας λογικός άνθρωπος, δεν μπορεί να δεχτεί ότι κάποιος πλήρωσε, συναντήθηκε με τη μικρή και όταν την είδε ...μετάνιωσε και της είπε "φύγε, είσαι μικρή" !!

   Διότι, (και) εδώ ισχύει δυστυχώς το γνωστό, ότι "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο", από τη στιγμή που ξέρω ότι αν πληρώσω, η άλλη "θα μου το δώσει", είναι εξαιρετικά σπάνιο (στα όρια του στατιστικού λάθους) να πει κάποιος ότι "δεν το παίρνω", ειδικά εφόσον έχει συμφωνηθεί εκ των προτέρων μία τιμή....

 Και δύο γενικότερες παρατηρήσεις : πρώτον, είναι κατάντια να "κράζουν" οι δημοσιοκάφροι τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς των κατηγορούμενων και ειδικά τον βασικό, ότι δηλαδή "φαινόταν μεγαλύτερη", διότι αν ισχύει και αποδειχθεί, οδηγεί σε αθώωση, κανείς δεν καταδικάζεται για ασέλγεια με ανήλικη, αν δεν ξέρει ή δεν μπορεί να καταλάβει (πραγματική πλάνη) ότι είναι ανήλικη, αυτό θα το κρίνει το Δικαστήριο βλέποντας την εικόνα της μικρής (λαμβανομένων υπόψιν και παραγόντων, όπως το μακιγιάζ και το σκοτάδι) !

    Δεύτερον, υπάρχει "θέμα" με τις καταθέσεις των μαρτύρων-θυμάτων στην Αστυνομία, ειδικά των ανήλικων, διότι αυτό που γίνεται είναι το εξής : η μικρή συζητά με τους αξιωματικούς και τους ψυχολόγους και το κείμενο της κατάθεσης ουσιαστικά γράφεται από τους "μπάτσους", με στυλ και μορφή, που να "καίει" τον κατηγορούμενο, είναι ένα ζήτημα εξαιρετικά σοβαρό, που πρέπει οι δικαστικές Αρχές να δουν πως θα το αντιμετωπίσουν...

   Τέλος, δεν μπορεί να μην σχολιαστεί και το γεγονός, ότι η μητέρα του θύματος, βρέθηκε από κατήγορος, κατηγορούμενη και μάλιστα στη φυλακή, χωρίς να έχει καταλάβει κανείς γιατί, ας ευχηθούμε ότι υπήρξαν επαρκή στοιχεία ενοχής και δεν εντάσσεται και αυτό, στην προσπάθεια να πεταχτεί η μπάλα στην εξέδρα και να βγουν από το κάδρο, αυτοί που "δεν πρέπει να εκτεθούν" και καλύπτονται από την εγκληματική οργάνωση της ΝΔ !

     

Δικαιοσύνη με ...επιλεκτική τύφλωση

    Πέρα από τις αβλεψίες και τις αστοχίες της Νομοθεσίας και της Νομολογίας, τις οποίες επισημαίνουμε κατά καιρούς και υπάρχει ελπίδα, κάποια στιγμή στο μέλλον, να διορθωθούν, υπάρχουν και κάποιες "εγγενείς", όπως φαίνεται, "παραμορφώσεις" ("καρκινώματα", ίσως θα ήταν πιο σωστό να πούμε) του "συστήματος", οι οποίες πολύ δύσκολα θα αλλάξουν (ΑΝ αλλάξουν) !

 Τις προάλλες π.χ, αν στοιχημάτιζα ότι από τους 3 κατηγορούμενους ως "πελάτες" της 12χρονης, δεν θα προφυλακιστεί μόνον ο ...δημόσιος υπάλληλος, θα ήταν σαν να κλέβω Εκκλησία (χαχα), είναι τραγικό, αλλά έχει καταντήσει τόσο προβλέψιμο, που είναι διπλά τραγικό...

  Η αγάπη των δικαστών και των εισαγγελέων μας, για τους συναδέλφους τους δημόσιους υπάλληλους, είναι τέτοια και τόσο προκλητική, που οι έννοιες "απονομή δικαιοσύνης" και "τιμωρία" έχουν καταντήσει ανέκδοτα, όταν κατηγορούμενοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι και δη "μπάτσοι" !

 Αυτό φάνηκε, για να αναφέρω μόνον 2 πρόσφατα παραδείγματα, τόσο στη μη προφυλάκιση των αστυνομικών για το βιασμό της κοπέλας στο Α.Τ Ομονοίας (που μια άλλη Δ.Υ και μάλιστα "γυναίκα" το χαρακτήρισε one night stand...), όσο και στην απόφαση για το "Ζακ", όπου καταδικάστηκαν πάλι όλοι, εκτός από τους αστυνομικούς (καλά, η πρόσφατη πειθαρχική απαλλαγή τους, δεν είναι καν άξια σχολιασμού, όταν σε κρίνουν οι συνάδελφοι, τι περιμένεις ; να σε καταδικάσουν ; χαχα).

    Σκέφτομαι (προσπαθώ να το διακωμωδήσω, αν και είναι τραγικό, όπως είπα) ότι αν είσαι "ποινικολόγος" και έχεις για πελάτες μόνον Δ.Υ, θα φαίνεσαι προς τα έξω ως "πετυχημένος" ή "καλός", ενώ ουσιαστικά το μόνο που σε σώζει, είναι η ιδιότητα των πελατών σου και όχι οι όποιες ικανότητες ή γνώσεις !

  Το φαινόμενο αυτό, που παρουσιάζεται στη Βενεζουέλα των Βαλκανίων, δηλαδή οι δικ(χ)αστές να ΑΡΝΟΎΝΤΑΙ να εφαρμόσουν το Νόμο (ναι, αυτόν που ισχύει για όλους, χαχα) στους δημοσίους υπαλλήλους και δη στους (εγκληματίες) αστυνομικούς, μπορεί να ερμηνευτεί μόνον με ψυχικά-ψυχιατρικά κριτήρια, με κανέναν άλλο (λογικό) τρόπο....

  Αφενός, ισχύει προφανώς η παροιμία "κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει", τους αντιμετωπίζουν ως συναδέλφους (αν και οι ίδιοι οι δικαστές θέλουν να αποκαλούνται "δημόσιοι λειτουργοί" και όχι υπάλληλοι, άλλη μία ένδειξη της ψυχικής τους σχιζοφρένειας) και δεν τους καταδικάζουν, προκειμένου να μην απολυθούν και χάσουν την αργομισθία τους, διότι η "αργομισθία" στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων ...είναι "ιερή" υπόθεση, δεν πρέπει να χάνεται για κανένα λόγο και επίσης δεν πρέπει ποτέ και για κανένα λόγο να απολύεται Δ.Υ (έτσι ερμηνεύεται, δηλαδή ...διαστρέφεται, η έννοια της μονιμότητας, εδώ και δεκαετίες, στη χώρα μας) !

   Αφετέρου, επειδή στο ασυνείδητο (ή υποσυνείδητο ; δεν τα πάω καλά με ψυχιατρικούς όρους) του μέσου δικαστή (αλλά και πολιτικού), ο "μπάτσος", ακόμα και αν έχει σκοτώσει, βιάσει, κλέψει ή πουλήσει ναρκωτικά, είναι αυτός, που αν και όταν χρειαστεί θα σώσει αυτούς, τους "καλούς" (χαχα) από τους "κακούς" που κυκλοφορούν εκεί έξω και απειλούν να διαταράξουν ή να καταστρέψουν το "όνειρο που ζουν", το παραμύθι που βιώνουν (κοροϊδεύοντας τον ...εαυτό τους, όχι εμάς), είναι τα στοιχεία αυτά του "συστήματος", οι αστυνομικοί, που το κρατούν ζωντανό και όρθιο και γιαυτό θα πρέπει να τους "χαϊδεύουμε" και να μην ...τους χάνουμε, βάζοντας τους στη φυλακή...

     Το πιο τραγικό και αντιφατικό της υπόθεσης, είναι πέραν του ότι ο Νόμος θα έπρεπε να ισχύει και να εφαρμόζεται σε όλους, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, δηλαδή και στους διεφθαρμένους "μπάτσους" και στους λοιπούς αργόμισθους του Δημοσίου, που όταν παρανομούν θα πρέπει να υφίστανται τις νόμιμες συνέπειες, που βιώνουν ...όλοι οι υπόλοιποι και το ότι οι αργόμισθοι, πριν αναλάβουν υπηρεσία, τους βάζουν να δώσουν ...ΌΡΚΟ υπακοής στο Σύνταγμα και τους Νόμους και αυτοί όχι μόνον παρανομούν, αλλά απολαμβάνουν και ασυλίας από τους διχ(κ)αστές, που έχουν δώσει και αυτοί ...τον ίδιο όρκο (χαχα) !!

   Επομένως, το να αλλάξει ένα άρθρο Νόμου ή να βελτιωθεί η Νομολογία, όπου χρειάζεται, δε λέει τίποτα, όταν υπάρχουν ΤΌΣΟ βαθιά και υπαρξιακά καρκινώματα στο "σύστημα", που ευτελίζουν ΚΑΙ ξευτιλίζουν κάθε έννοια "δικαιοσύνης", αν δεν αλλάξουν αυτά, τα Θεμελιώδη και Βασικά, η χώρα αυτή απλά θα πηγαίνει από χρεοκοπία σε χρεοκοπία, μέχρι να αφανιστεί εντελώς....

de lege ferenda

    Ως μάχιμοι δικηγόροι, δηλαδή ως νομικοί της πράξης, έχουμε όχι μόνον δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να επισημαίνουμε τα "κακώς κείμενα" τόσο της Νομοθεσίας, όσο και της Νομολογίας και ως "συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης" να συμβάλλουμε στο να γίνεται πιο δίκαιη η απονομή της, αλλά και η κοινωνία ολόκληρη !

  Το θέμα βέβαια είναι να μας ακούνε κιόλας αυτοί που πρέπει, διότι, στο φινάλε, αυτοί εκτίθενται, όχι εμείς : για αρκετά χρόνια π.χ, "είχε μαλλιάσει η γλώσσα μου", να λέω πως η εργασία στο Δημόσιο με πλαστό πτυχίο ΔΕΝ είναι κακούργημα και μέχρι να αλλάξει ο Νόμος και η Νομολογία, χρειάστηκε να φυλακιστούν με πολυετείς καθείρξεις ...καθαρίστριες που ξεσκάτιζαν ...χωρίς πτυχία και "να γίνουν ρόμπες" οι δικαστές, για την έως τότε Νομολογία τους (επειδή μας αγνοούσαν επιδεικτικά).

  Σήμερα, θα αναφερθώ (ξανά), σε μία περίπτωση, που είναι ίσως η πιο "χτυπητή", η πιο κραυγαλέα ίσως και έχει οδυνηρές συνέπειες, όχι μόνον για τους δράστες, αλλά και ευρύτερα, αφού μιλάμε για ποινικές διατάξεις, που (εμμέσως) σκοτώνουν !

 Μιλάω για τις ποινές, στο αδίκημα της μεταφοράς παράτυπων μεταναστών, που υπολογίζονται σε πολλά χρόνια κάθειρξης, "ανά κεφάλι" και αθροιζόμενες καταλήγουν σε νούμερα (πραγματικά, όχι υποθετικά), όπως 60, 100 και 200 χρόνια κάθειρξης...

    Από αυτά εκτίονται βέβαια μέχρι 25 έτη, που είναι και το σημερινό "ταβάνι", ωστόσο ποια "λογική" υπάρχει στο να μένεις 20 χρόνια μέσα, αν σκοτώσεις, δηλαδή λιγότερα ; Ποιος "εγκέφαλος" έκρινε, ότι το να πας 3 ή 5 παράτυπους μετανάστες, από το σημείο Α της ενδοχώρας στο σημείο Β, έχει μεγαλύτερη ηθική και ποινική απαξία, από το να αφαιρέσεις μία ανθρώπινη ζωή ; (!)

    Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις της θαλάσσιας μεταφοράς, όπου συχνά συμβαίνουν ναυάγια και πεθαίνει κόσμος, εκεί, ΝΑΙ, ο Νόμος και τα Δικαστήρια οφείλουν να είναι αυστηρά και αμείλικτα, ωστόσο σε περιπτώσεις χερσαίας μεταφοράς (ή και θαλάσσιας, όπου δεν υπήρξε θάνατος ή κίνδυνος), οι δρακόντειες αυτές ποινές, δεν έχουν κάποια λογική ή άλλο νομιμοποιητικό έρεισμα.

     Η ποινική διαστρέβλωση αυτή, όμως, όπως είπαμε, έχει "παρενέργειες", που οδηγούν τελικά, ακόμα και σε θανάτους, διότι αφενός οι διακινητές επιλέγουν ολοένα και πιο συχνά να βάζουν ανήλικους οδηγούς (γιατί τα όρια ποινών για αυτούς είναι ΠΟΛΎ μικρότερα) και αφετέρου, λόγω του υπερβάλλοντος ζήλου των αστυνομικών οργάνων, να συλλάβουν τους διακινητές, γεγονότα που οδηγούν, συχνά, σε θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα, ενίοτε και πολύνεκρα !

    Είναι αντιφατικό και οξύμωρο, από τη μία να κάνουμε, ως Κράτος, τα πάντα (και σωστά) για να διασώσουμε τους μετανάστες που θαλασσοπνίγονται ερχόμενοι εδώ (για να μην μας κατηγορούν και οι απέναντι...) και από την άλλη, να καταδιώκουμε ...μέχρι θανάτου, όσους έχουν ήδη μπει και μετακινούνται στην ενδοχώρα.

   Και μιλάμε για ανθρώπους, που έχουν διαπράξει το πλημμέλημα της παράνομης-παράτυπης εισόδου στη χώρα μας και που θέλουν να πάνε κάπου αλλού, για μια καλύτερη ζωή, δε μιλάμε για κακούργους-εγκληματίες...

      Πρόκειται για έγκλημα κανονικό, όχι σε εισαγωγικά, με ενόχους τους αστυνομικούς και τους διοικητές τους και ηθικούς αυτουργούς, όσους θέσπισαν τη διακίνηση μεταναστών ως το Νο1 και βαρύτερο έγκλημα όλων, διότι η καταδίωξη οφείλει να γίνεται με Κανόνες και να μην στοχεύει στην εξόντωση του καταδιωκόμενου, η σύλληψη του διακινητή, μπορεί να γίνει και με ηπιότερα ή εναλλακτικά μέσα (π.χ να ειδοποιηθεί άλλο μπλόκο παρακάτω ή στα διόδια) και σίγουρα ΔΕΝ αξίζει περισσότερο, από τις ζωές, που χάνονται άδικα, καθώς το όχημα, προσπαθεί να διαφύγει από την Αστυνομία, που το καταδιώκει μανιασμένα, σαν να μην υπάρχει αύριο !

     Οι μοναδικοί που δεν φαίνεται να ενοχλούνται από τους δεκάδες νεκρούς, ως τώρα, από παρόμοια περιστατικά καταδίωξης, είναι οι δημοσιοκάφροι, που είτε το καταχωρούν ως απλό τροχαίο ατύχημα (ενίοτε αποκρύβοντας την καταδίωξη που προηγήθηκε...), είτε ως ...αστυνομική επιτυχία.

    Είναι απορίας άξιον πως ΤΌΣΑ χρόνια δεν έχουν αντιδράσει για το φαινόμενο αυτό, Διεθνείς Οργανώσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ενώ μάλλον θα πρέπει να αρχίσουν οι μηνύσεις κατά αστυνομικών (θα κουκουλωθούν, ως συνήθως, από τα δικαστήρια) και οι αγωγές κατά του Ελληνικού Δημοσίου (αυτές θα γίνουν σίγουρα δεκτές), για ψυχική οδύνη, από συγγενείς νεκρών μεταναστών (σε καμπίνες, καρότσες ή και πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτων), που έπεσαν θύματα "υπερβάλλοντος ζήλου" των καταδιωκόντων αστυνομικών οργάνων και δαιμονοποίησης της χερσαίας μεταφοράς "παράτυπων" μεταναστών !

πότε αποφυλακίζεται κάποιος

   Σε περιπτώσεις ειδεχθών εγκλημάτων, που λαμβάνουν δημοσιότητα, όπως δολοφονίες, άγριες ληστείες, βιασμοί ανηλίκων κ.α, ξεκινάει πάντα μια συζήτηση, για το αν αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφυλακίζονται, πόσο θα μένουν μέσα, αν "τα ισόβια θα πρέπει να είναι ισόβια", αν θα επιβάλλονται άλλου είδους μέτρα (π.χ χημικός ευνουχισμός) κλπ !

 Η αλήθεια είναι πως στο ισχύον, εδώ και πολλά χρόνια, σωφρονιστικό σύστημα μας, προβλέπεται ο κατάδικος, να αποφυλακίζεται, πριν καν συμπληρώσει ολόκληρη την ποινή, που του έχει επιβληθεί, ακόμα και στην περίπτωση της ισόβιας κάθειρξης.

  Το κατά πόσον αυτοί οι άνθρωποι, εξέρχονται "σωφρονισμένοι" από τις φυλακές ή όχι και το αν θα εγκληματίσουν ξανά μετά ή όχι, είναι μεγάλη συζήτηση, που δεν επιδέχεται απόλυτες απαντήσεις, διότι όντως κάποιοι ζουν νομότυπα, μετά την αποφυλάκιση τους, ενώ άλλοι έχουν ροπή προς το έγκλημα και ξανακάνουν τα ίδια !

 Μην ξεχνάμε ότι η απόλυση από τις φυλακές, γίνεται πάντα, υπό τον όρο ότι ο αποφυλακιζόμενος δεν θα εγκληματίσει ξανά, διότι σε αυτή την περίπτωση, η απόλυση μπορεί να ανακληθεί ή να αρθεί, όπως θα δούμε παρακάτω...

    Ας δούμε τι ισχύει σήμερα, μετά και τις τελευταίες αλλαγές :

   Ο κανόνας είναι ότι, σε περίπτωση φυλάκισης, εκτίεις τα 2/5 της ποινής, σε περίπτωση κάθειρξης τα 3/5 και σε περίπτωση ισόβιας κάθειξης, τουλάχιστον 20 έτη, ενώ σε περιπτώσεις όπου έχουν επιβληθεί πολυετείς καθείρξεις (το ρεκόρ είναι φέτος, νομίζω, λίγο πάνω από 200 έτη, για μεταφορά λαθρομεταναστών, το οποίο είναι τραγικό, δηλαδή να τιμωρείσαι πιο αυστηρά και από το αν έκανες φόνο...), το "ταβάνι" είναι τα 25 έτη !

    Τώρα, σε περίπτωση του λεγόμενου "ευεργετικού υπολογισμού" την ημερών κράτησης, ήτοι όταν ο κατάδικος εργάζεται στη φυλακή ή πάσχει από κάποιες σοβαρές ασθένειες ή έχει αναπηρίες ή σε μητέρες με ανήλικα τέκνα και όσους κάνουν πρόγραμμα απεξάρτησης από ναρκωτικά, μπορεί να γίνει αίτηση αποφυλάκισης και στα 2/5 της ποινής κάθειρξης ή στα 16 έτη, όταν έχει "φάει" ισόβια.

    Αυτός ο κανόνας δεν ισχύει πλέον, για μία σειρά από σοβαρά αδικήματα, για τα οποία εκτίεις τα 4/5 της ποινής κάθειρξης και δεν μπορείς να κάνεις αίτηση αποφυλάκισης, ακόμα και με ευεργετικό υπολογισμό, πριν συμπληρωθούν τα 3/5 της ποινής σου ή 18 έτη, όταν μιλάμε για ισόβια.

   Τα εγκλήματα αυτά, είναι : διακεκριμένες περιπτώσεις διακίνησεις ναρκωτικών, εσχάτη προδοσία, εγκληματική οργάνωση, εμπρησμός δάσους, ανθρωποκτονία, εμπορία ανθρώπων, αρπαγή ανηλίκων, ληστεία, εκβίαση και ΌΛΑ τα εγκλήματα (κακουργήματα εννοείται) κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής (βιασμοί, μαστροπείες κλπ) !

   Για τη χορήγηση ή μη της απόλυσης, αποφασίζει το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, πάντα με αιτιολογημένο βούλευμα, εναντίον του οποίου, έχουν δικαίωμα έφεσης, τόσο ο κρατούμενος, όσο και ο εισαγγελέας.

   Η απόλυση τώρα, μπορεί να ανακληθεί, αν ο αποφυλακισμένος δεν τηρεί τους όρους, που τυχόν του επιβλήθηκαν ή αν κατηγορηθεί για νέο κακούργημα (εντός 3ετίας ή 10ετίας, αν είχε ποινή ισοβίων) ή να αρθεί, εφόσον διαπράξει έγκλημα με δόλο και του επιβληθεί ποινή πάνω από 1 έτος (εντός των χρονικών ορίων που αναφέρθηκαν πριν) !

    Πάντως, τόσο η ανάκληση, όσο και η άρση της απόλυσης, δεν εμποδίζουν την εκ νέου χορήγηση αυτής, υπό όρους, στο μέλλον...
  Τέλος, τα τελευταία χρόνια, έχει θεσπιστεί ένα νέο "παράθυρο" που επιτρέπει την αποφυλάκιση ακόμα νωρίτερα (μέχρι και στα 12 έτη, για ισόβια !) και ονομάζεται "βραχιολάκι" και μάλιστα επιτρέπεται και η απομάκρυνση από τον τόπο του κατ' οίκον περιορισμού, για λόγους εργασίας, εκπαίδευσης ή απεξάρτησης (σημ : αποφυλάκιση με "βραχιολάκι" ΔΕΝ μπορεί να εφαρμοστεί στα εγκλήματα, που αναφέρθηκαν παραπάνω και για τα οποία ισχύουν δυσμενέστεροι όροι απόλυσης).

ποινικές όψεις της υπόθεσης του Κολωνού

       Η δυσώδης υπόθεση του Κολωνού, που αναδεικνύει ξανά την ηθική και πνευματική χρεοκοπία της χώρας, μετά από 40 χρόνια πασοκ και νδ και πόσο κακό κάνουν τα λεγόμενα (αντι)σόσιαλ μίντια, επιβεβαιώνει πως ό,τι πιο σάπιο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, βρίσκεται στους κόλπους της εγκληματικής οργάνωσης, που ονομάζεται "Νέα Δημοκρατία" και λειτουργεί υπό το μανδύα πολιτικού κόμματος !

  Εδώ βέβαια, θα περιοριστώ στο καθαρά νομικό σκέλος της υπόθεσης, γιατί, όπως πάντα, πονάνε τα μάτια μας και τα αυτιά μας, με όσα γράφουν και λένε, δημοσιογράφοι και "πανελίστες", που δεν έχουν ειδικές νομικές γνώσεις, αλλά ενίοτε ούτε και άλλες...

 Για παράδειγμα, αναφέρουν ότι οι "πελάτες" της 12χρονης, συλλαμβάνονται και κατηγορούνται για "βιασμό", ενώ μετά κατάλαβαν ίσως την "πατάτα" και άρχισαν να γράφουν "για την υπόθεση βιασμού".

    Δηλαδή πρέπει να είσαι νομικός, για να καταλάβεις τι σημαίνει η λέξη "βιασμός" και ότι δεν υπάρχει βιασμός, όταν το θύμα κλείνει ...ραντεβού με το δράστη και παίρνει και ...χρήματα, πριν ή μετά την πράξη ; (!)

    Οι "πελάτες" λοιπόν του νταβατζή Μίχου, δεν μπορεί παρά να διώκονται, επειδή έκαναν σεξ με ανήλικο κορίτσι, έναντι αμοιβής, έγκλημα που τιμωρείται, ανάλογα με την ηλικία του θύματος, ως εξής : αν είναι κάτω από 12 έτη, με κάθειρξη 10 ως 15 έτη και χρηματική ποινή (κακούργημα), αν είναι από 12 έως 15 ετών, με κάθειρξη 5 έως 15 έτη (κακούργημα) και χρηματική ποινή και αν είναι από 15 έως 18 ετών, με φυλάκιση 3 ως 5 έτη (πλημμέλημα) και χρηματική ποινή.

    Η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο, όπως βλέπουμε και έχει βαρύτητα, η ακριβής ηλικία της "12χρονης", όπως την αναφέρουν τα ΜΜΕ, διότι στα κατηγορητήρια που διέρρευσαν (όπως πάντα, η ίδια αθλιότητα...) αναφέρεται για "πρόσωπο που συμπλήρωσε τα 12 έτη και μη", το οποίο εικάζω ότι μπορεί να σημαίνει ότι είχε γενέθλια εντός του διαστήματος που έγιναν αυτά, δηλαδή κάποια έγιναν πριν τα 12 και κάποια μετά (άλλη εξήγηση δεν βλέπω στο "12 και μη") !

  Ο σχεδόν μόνιμος και αποκλειστικός υπερασπιστικός ισχυρισμός των πελατών, είναι φυσικά η πραγματική πλάνη : "δεν ξέραμε ότι ήταν 12", πράγμα σχεδόν αστείο, διότι και όσοι έχουν δει το κοριτσάκι είπαν ότι μοιάζει ...με αυτό που είναι, δηλαδή "μικρό κοριτσάκι", δεν έχει κάποια πρόωρη ή μεγαλύτερη ανάπτυξη από την ηλικία του και άσχετα αν το γνώριζαν πριν το ραντεβού ή όχι, μόλις το είδαν, θα μπορούσαν να το διώξουν και να φύγουν και να μην προχωρήσουν...

   Επίσης, επειδή ακούστηκε ότι κάποιος ισχυρίζεται πως είναι "ανίκανος", ακόμα και αν ισχύει (δηλαδή είσαι ανίκανος και ...ψάχνεσαι σε εφαρμογές "γνωριμιών" ;) το έγκλημα αυτό, δεν τελείται μόνον με συνουσία, αλλά και με άλλες "γενετήσιες πράξεις", όπως λέει ο Νόμος !

    Για τον νταβατζή Μίχο τώρα, πέραν της κατηγορίας της μαστροπείας, που αντιμετωπίζει και η μητέρα, εδώ φαίνεται να ισχύει ΚΑΙ η περίπτωση του βιασμού, αφού εξανάγκασε, στις αρχές, πριν αρχίσει να την εκδίδει, το θύμα σε συνουσία, με βία και απειλές ζωής, όπως κάνουν συνήθως οι νταβατζήδες, προκειμένου να "υποτάξουν" το θύμα τους, σωματικά και ψυχολογικά και να το έχουν υπό τον πλήρη έλεγχο τους....

   Όπως έχει αναφερθεί ήδη, η ποινή πλέον για βιασμό ανηλίκου, μετά τις τελευταίες τροποποιήσεις του ΠΚ, είναι ισόβια κάθειρξη.

   Παράλληλα με το βιασμό της ανήλικης, επειδή έκανε σεξ μαζί της, πολλές φορές εν συνεχεία, είτε με ανταλλάγματα είτε χωρίς (οι ποινές είναι οι ίδιες), συρρέουν και αυτές οι συμπεριφορές, δηλαδή οι γενετήσιες πράξεις με ανήλικο!

   Ο Μίχος θα βρεθεί αντιμέτωπος επιπλέον και με την κατηγορία της "εμπορίας ανθρώπων" και δη ανηλίκου, με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση, που είναι επίσης σοβαρό κακούργημα και συρρέει αληθώς με τα προηγούμενα.

   Τέλος, όσον αφορά το κακούργημα της μαστροπείας, που συρρέει επίσης για το Μίχο (εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι θα αργήσει να βγει από τη φυλακή, με τόσα κακουργήματα, που συρρέουν στην περίπτωση του, αν και μόνον ο βιασμός ανηλίκου αρκεί, για να μείνει μέχρι και 20 χρόνια μέσα), τιμωρείται με κάθειρξη 5 έως 15 έτη και χρηματική ποινή, όταν μεταξύ άλλων, το θύμα είναι νεότερο των 15 ετών, όπως εδώ !

   Είναι αλήθεια ότι στο έγκλημα του βιασμού, προστέθηκε νέα διάταξη, που ορίζει ως "βιασμό" και τις περιπτώσεις, όπου γενικά η γενετήσια πράξη λαμβάνει χώρα "χωρίς τη συναίνεση του παθόντος", ενώ δεν υπάρχει δηλαδή βία ή απειλή ζωής και σωματικής ακεραιότητας, η οποία διάταξη είναι γενική και μπορεί να δημιουργήσει ίσως προβλήματα ερμηνείας, στη μελλοντική εφαρμογή της...(δηλαδή να έλεγε ένας πολύ αυστηρός Εισαγγελέας, ότι λόγω ανηλικότητας, δεν υπάρχει συναίνεση, παρόλο που δεν υπήρξε βία και έπαιρνε χρήματα)

   Μόνον με αυτή τη διάταξη, θα μπορούσαν να θεωρηθούν "βιαστές", οι "πελάτες" του Μίχου, ωστόσο θεωρώ κάπως ακραία και άδικη την εφαρμογή της εδώ, διότι ενώ η ποινή κανονικά είναι 5 έως 10 έτη, λόγω ανηλικότητας της μικρής, θα εκτόξευε και εδώ τις ποινές των "πελατών" σε ισόβια !

     Είναι σαν να θέλουμε να πάμε στη Λαμία, από την Αθήνα και πηγαίνουμε μέσω Πάτρας, θεωρώ ότι η διάταξη 351Α του ΠΚ είναι αυτή, που πρέπει να εφαρμοστεί για όσους πλήρωσαν για να έρθει το κοριτσάκι στο αυτοκίνητο τους ή πήγαν μαζί της σε "στούντιο" στο Γκάζι, αν ισχύει ή αλλού...

αποζημίωση για άδικη κράτηση ή φυλάκιση (2)

     Στο ζήτημα αυτό, είχα αναφερθεί και το 2012, ωστόσο επανέρχομαι, αφενός με αφορμή πρόσφατη δικαστική απόφαση και αφετέρου, επειδή το νομικό καθεστώς, από τότε, έχει αλλάξει.

   Εδώ πρέπει να γίνει μια αναγκαία, εδώ και καιρό, παρένθεση για να πω το αυτονόητο, ότι πολλές από τις παλαιότερες, ποινικής φύσεως, αναρτήσεις του blog, έχουν πλέον "ιστορική" αξία, διότι από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι και τα τέλη του 2021 επήλθαν πολλές και αλλεπάλληλες αλλαγές, τόσο στον Ποινικό Κώδικα, όσο και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας !

  Δεν θα μπω στη διαδικασία, να τις σβήσω ή να τις αλλάξω, διότι και μετά τις μεταβολές (κυρίως ως προς τις ποινές), διατηρούν κάποια αξία, εφόσον η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση, όπως λέμε, των αδικημάτων, παραμένει όπως περιγράφεται, ωστόσο ο αναγνώστης και για αυτό το λέω, θα πρέπει να είναι "υποψιασμένος" για αναρτήσεις πριν τον Ιούλιο του 2019 και να έχει στο μυαλό του, ότι μπορεί να έχουν επέλθει κάποιες αλλαγές, από τότε και κλείνω την παρένθεση.

   Στην σχολιαζόμενη υπόθεση, που δικάστηκε, από αστικό Δικαστήριο (Ειρηνοδικείο) παρότι αντίδικος είναι το ελληνικό Δημόσιο, σε αυτές τις περιπτώσεις, διότι ίσχυε το προηγούμενο καθεστώς, ένας Κούρδος (Τούρκος υπήκοος) μετά το πραξικόπημα του 2016 στην Τουρκία, μπήκε σε βάρκα, όπως πολλοί "αντιφρονούντες" για να έρθει στην Ελλάδα, η οποία άρχισε να βυθίζεται και εκείνος κάλεσε βοήθεια (ήταν και ο μόνος που ήξερε Αγγλικά).

    Ωστόσο συνελήφθη και κρατήθηκε και κατηγορήθηκε ως ...διακινητής, για συνολικά 399 ημέρες, πριν αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας και ενώ είχε την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα και ήταν άνθρωπος μορφωμένος !

   Το ποινικό δικαστήριο απεφάνθη ότι πρέπει να πάρει ...10 ευρώ την ημέρα, για την άδικη κράτηση του, δεν το δέχτηκε, προσέφυγε στα αστικά δικαστήρια, όπως είπαμε και τελικά του επιδικάστηκαν 15.960 ευρώ (δηλαδή 40 την ημέρα).

   Να πούμε λοιπόν, τι ισχύει με αυτό το ζήτημα, όταν κάποιος μπαίνει στη φυλακή και τελικά αθωώνεται ή "αθωώνεται", δηλαδή δεν καταδικάζεται, διότι δεν είναι το ίδιο, αλλά ο Νόμος το εξισώνει (!) και συγκεκριμένα :

-Αποζημίωση μπορούν να ζητήσουν : α) όσοι κρατήθηκαν προσωρινά (προφυλάκιση) και μετά αθωώθηκαν με βούλευμα ή απόφαση β) όσοι κρατήθηκαν με απόφαση, η οποία όμως εξαφανίστηκε μετά, κατόπιν έφεσης και γ) όσοι καταδικάστηκαν και κρατήθηκαν με απόφαση, η οποία όμως ανατράπηκε, με επανάληψη της διαδικασίας (εφόσον προέκυψαν δηλαδή νέα στοιχεία, αργότερα).

-Όλοι αυτοί, μάλιστα, μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση, όχι μόνον όταν αθωωθούν, δηλαδή ακόμα και αν έχουν τελέσει την πράξη, εφόσον απαλλαγούν της ποινής για άλλους λόγους ! (π.χ παραγραφή)

-Η αξίωση της αποζημίωσης είναι κληρονομητή, εφόσον δηλαδή αποβιώσει ο δικαιούχος, μπορούν να υποβάλλουν την αίτηση οι κληρονόμοι (αν τρέχει η προθεσμία ακόμα, που είναι πολύ σύντομη, μόλις ένας μήνας...) ή να συνεχίσουν τη διαδικασία, αν αποβιώσει στην πορεία.

-Αυτοτελή αξίωση αποζημίωσης, με τις ίδιες προϋποθέσεις, έχουν και τα παιδιά και γενικά εκείνοι, που βάση Νόμου, είχε υποχρέωση να διατρέφει ο κατάδικος.

-Η αίτηση αποζημίωσης, υποβάλλεται πλέον μόνον στα ποινικά δικαστήρια ή δικαστικά συμβούλια, που εξέδωσαν την απαλλακτική κρίση, εντός αποκλειστικής προθεσμίας 30 ημερών, όπως είπαμε, από τότε που οι αποφάσεις ή τα βουλεύματα αυτά κατέστησαν αμετάκλητα !

-Κατά την εκδίκαση, που ο Νόμος λέει ότι δέον να γίνεται από τους ίδιους δικαστές, που έβγαλαν την ευνοϊκή για τον κατηγορούμενο απόφαση, καλείται ο αιτών και ακούγεται τόσο αυτός, όσο και ο εισαγγελέας, πριν την απόφαση.

-Η αποζημίωση ορίζεται σε εύρος από 20 έως 50 ευρώ ημερησίως, όρια που μπορούν να αναπροσαρμόζονται, με υπουργικές αποφάσεις.

-Θεσπίζεται η δυνατότητα του Δημοσίου, να στραφεί και να ζητήσει μετά το ποσόν της αποζημίωσης που θα καταβάλει στον αδίκως κρατηθέντα, από εκείνους (ακόμα και από τους δικαστές, υπό προϋποθέσεις) που (παρανόμως) έγιναν αίτιοι της άδικης καταδίκης !

-Οι διατάξεις αυτές ισχύουν τόσο για τα στρατιωτικά δικαστήρια, όσο και για τον Άρειο Πάγο, εφόσον η αποφυλάκιση γίνει με απόφαση του τελευταίου.

-Αν τώρα συμβεί αντίστροφη επανάληψη της διαδικασίας και ανατραπεί η αθωωτική απόφαση, αυτοί που εισέπραξαν την αποζημίωση, είναι υποχρεωμένοι να την επιστρέψουν στο Δημόσιο και τέλος

-Θεσπίζεται, για πρώτη φορά, η δυνατότητα αποζημίωσης και για όσους δημεύτηκαν ή κατασχέθηκαν περιουσιακά τους στοιχεία, στα πλαίσια της ποινικής διαδικασίας, εφόσον κριθεί μετά ότι αυτές οι δεσμεύσεις δεν ήταν δικαιολογημένες, με τους ως άνω όρους.

  Υπάρχει τέλος και μία διάταξη που λέει : "Το Δημόσιο δεν έχει υποχρέωση για αποζημίωση, αν εκείνος που καταδικάσθηκε ή κρατήθηκε προσωρινά έγινε από πρόθεση παραίτιος της καταδίκης ή της προσωρινής κράτησης", η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί μάλλον άστοχη, πονηρή και ίσως άνευ νοήματος....

    Κλείνοντας, θα συμφωνήσουμε όλοι, νομίζω, ότι τα ποσά της αποζημίωσης είναι αστεία, διότι υποτίθεται ότι καλύπτουν και την ηθική βλάβη και είναι ανέκδοτο να πούμε ότι σε περίπτωση π.χ που κάποιος μείνει άδικα στην φυλακή για 300 ημέρες, δηλαδή 10 μήνες, το να πάρει (στην καλύτερη) 15.000 ευρώ, καλύπτει την ψυχική του ταλαιπωρία !

τι ψηφίζετε, ρε ;

     Το ερώτημα έχει δύο αποδέκτες : αφενός, όσους εμφανίζονται πρόθυμοι να ψηφίσουν ξανά (!) την εγκληματική οργάνωση του μιζοκούλη, που οδηγεί τη χώρα σε αφανισμό και αφετέρου τους βολευτές, για του Νόμους που ψηφίζουν !

   Παρόλο που "έκραζα" τον συριζα επί 5 χρόνια από εδώ, είχα προειδοποιήσει κιόλας, ότι ο μπλε συριζα του άχρηστου και ανεπάγγελτου μιζοτάκη, ΔΕΝ θα είναι καλύτερος, απλά δεν περίμενα και ο ίδιος, ΑΥΤΆ τα χάλια...

  Πλέον, όταν μιλάμε για "Νέα Δημοκρατία" αναφερόμαστε σε μία κανονική εγκληματική οργάνωση, του κοινού ποινικού Δικαίου δηλαδή, τη μεγαλύτερη που έχει γνωρίσει η χώρα και που κάνει ακόμα και τη "χρυσή αυγή" να μοιάζει του Κατηχητικού !

 Είναι ασύλληπτα τα εγκλήματα, που έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν, εκμεταλλευόμενοι και το γεγονός της ΑΝΎΠΑΡΚΤΗΣ αντιπολίτευσης, κυβερνούν ως κανονική Χούντα, ελέγχοντας με κρατικό χρήμα, τα ΜΜΕ, για να τους "λιβανίζουν".

   Μιλώντας για ΜΜΕ, μιλάμε για 4-5 μεγαλοεπιχειρηματίες, που ουσιαστικά κυβερνούν τη χώρα, με "μπροστινό" τη μαριονέτα που λέγεται μιζοκούλης, όσο τους κάνει τα χατίρια, τον στηρίζουν, αν δεν τους εξυπηρετεί πλέον, θα τον πετάξουν ως στειμμένη λεμονόκουπα...

  Η χειρότερη, με τεράστια διαφορά από τη δεύτερη (σαμαράς) και την τρίτη (καραμαν αλής ραφήνας) κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, δηλαδή η σημερινή, έχει πετύχει το αδιανόητο : να νοσταλγούμε την κυβέρνηση Τσίπρα, ακόμα και εμείς που τον βρίζαμε και δεν τον ψηφίσαμε !!

   Πραγματικά, αυτό το κόμμα που λέγεται "νέα δημοκρατία" εκφράζει ό,τι πιο άρρρωστο, ό,τι πιο σάπιο, ό,τι πιο διεφθαρμένο και κυρίως ό,τι πιο ΨΕΎΤΙΚΟ υπάρχει και είναι να τραβάς τα μαλλιά σου, βλέποντας σε δημοσκοπήσεις (όσο ...αξιόπιστες μπορεί να είναι) ένα τόσο μεγάλο ποσοστό κοτζαμπάσηδων και βολεψάκηδων (ποιος άλλος θα μπορούσε να ψηφίζει μιζοκούλη ;) πρόθυμο να ξαναψηφίσει τους απατεώνες και εγκληματίες της ΝΔ.

  Τα μαλλιά, όσο είναι στη θέση τους, γιατί με αυτά που ακούμε και διαβάζουμε ότι ψηφίζει το κυνοβούλιο, θα μας πέσουν εντελώς !!

   Χωρίς να έχω επίσημα στοιχεία, θα έλεγα ότι ένα 80 % των Νόμων που ψηφίζουν (με κλειστά μάτια) οι βολευτές μας, είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΌ...

  Παρόλο που πολλοί από αυτούς έχουν τελειώσει Νομική, παρόλο που το ίδιο το κυνοβούλιο πληρώνει, είτε το ίδιο, είτε κάθε βολευτής ξεχωριστά, "επιστήμονες" για να εκφέρουν άποψη περί συνταγματικότητας ή μη, καθημερινά σχεδόν αντισυνταγματικές διατάξεις, που θα εντόπιζε και ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, γίνονται ...Νόμοι του Κράτους !

     Αυτό συμβαίνει, διότι αφενός οι βολευτές ξέρουν πως αν δεν ψηφίσουν, θα χάσουν την τεράστια αργομισθία, που έχει ονομαστεί "αποζημίωση" (όχι τυχαία, αν και η ζημιά που γίνεται στον άνθρωπο, που γίνεται "βουλευτής" είναι ανυπολόγιστη και κανένα ποσόν δεν μπορεί να αποζημιώσει ...την απώλεια της ψυχής και της ανθρώπινης ιδιότητας) και αφετέρου, επειδή τους λένε ή καταλαβαίνουν και οι ίδιοι, πως αν δεν ψηφίσουν, θα κινδυνεύσει η καταβολή της "αποζημίωσης" αυτής.

    Μπορεί ο κόσμος να μην έχει να φάει, να μην έχει καύσιμα, να μην έχει θέρμανση, να υποφέρει, να αυτοκτονεί, να απελπίζεται, να ζορίζεται κλπ, ωστόσο η ...δημοκρατία (λολ) θα κάνει τα πάντα, ώστε αυτοί που ζουν από τα έτοιμα, να συνεχίσουν να ζουν ως παράσιτα, εις βάρος των άλλων !

   Αναφέρομαι στις νέες φορολογικές διατάξεις (πρέπει να αλλάζουν κάθε 3 μήνες, υποθέτω) και ειδικότερα στις 2 πιο "καμένες" και εξόφθαλμα αντισυνταγματικές από αυτές : πρώτον, στις "αυτόματες" κατασχέσεις και δεύτερον, στο ότι τα "όργανα" της εφορίας, θα μπορούν να μπουκάρουν σε σπίτια....

   Η πρώτη διάταξη είναι ανενεργή, επειδή προσκρούει στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης και η δεύτερη στο άσυλο της κατοικίας, όπως θα έλεγε και ένας πρωτοετής φοιτητής Νομικής ή και κάποιος μη νομικός καν !

  Πρόσφατη μάλιστα δικαστική απόφαση, έκρινε ότι δεν μπορεί να γίνει αναγκαστική εκτέλεση από το Κράτος, ούτε καν όσο διαρκεί η προθεσμία της διοικητικής προσφυγής, πόσο μάλλον της δικαστικής, μετά δηλαδή την επίδοση της πράξης βεβαίωσης οφειλής.

    Στο δεύτερο σκέλος, ακόμα και μη νομικοί, γνωρίζουν ότι για να παραβιαστεί το άσυλο της κατοικίας, χρειάζεται να είναι παρών δικαστικός λειτουργός, εφοδιασμένος με σχετικό δικαστικό ένταλμα, ωστόσο αυτοί προχθές ...ψήφισαν, να μπαίνουν οι εφοριακοί στα σπίτια του κόσμου, "αέρα πατέρα" και να ψάχνουν στα συρτάρια, ανάμεσα σε σουτιέν και κιλότες, να βρούν κοσμήματα, χρυσά δόντια (λολ) και λίρες, προκειμένου να πληρωθεί ο Άδωνις και ο κάθε μλκς άχρηστος χαραμοφάης, που καταστρέφει τη χώρα, λαμβάνοντας μάλιστα και ...μισθό ή "αποζημίωση" !!

    Τι ψηφίζετε, ρε ; Νομίζετε ότι δεν θα έχετε συνέπειες ; Υπάρχει Θεός και βλέπει και όλα εδώ θα πληρωθούν (μακάρι δηλαδή, γιατί αν πληρωθούν μετά θάνατον, τα πράγματα είναι ...σκούρα)