Δημόσια Διοίκηση και "ενεργός" πολίτης !

    Δεν ήξερα τι τίτλο να βάλω σε αυτή την ανάρτηση, αφενός επειδή το ζήτημα της (ελληνικής) δημόσιας Διοίκησης, είναι τεράστιο και ανεξάντλητο και αφετέρου, επειδή δεν ξέρω τι είναι χειρότερο : ενεργοί πολίτες, σε μία αδρανή πολιτεία ή αδρανείς πολίτες, σε μία ενεργή πολιτεία ;
   Αφορμή αποτέλεσε στο εξής περιστατικό : στη γειτονιά του γραφείου, υπάρχουν σε ένα πεζοδρόμιο νεραντζιές και για να το διασχίσεις, έπρεπε να σκύβεις, για να μη στραβωθείς, από τα κλαδιά τους ! Μία μέρα, κάποιος "έξυπνος", έκοψε με το χέρι, ένα μεγάλο κλαδί και το άφησε πάνω στο πεζοδρόμιο, με συνέπεια να γίνει απροσπέλαστο...Σημειωτέον, ότι ο δρόμος εκεί είναι στενός και με δύο αυτοκίνητα παρκαρισμένα εκατέρωθεν, οι πεζοί κινδύνευαν να παρασυρθούν, από διερχόμενο αυτοκίνητο, αφού από το πεζοδρόμιο, δεν μπορούσες να προχωρήσεις..
   Έτσι έστειλα εμαιλ, στο Δήμο Αθηναίων, όπου περιέγραφα το πρόβλημα και ζήτησα να απομακρυνθεί το σπασμένο κλαδί και να κλαδευτούν οι νεραντζιές : την ίδια μέρα, το κλαδί είχε φύγει, ενώ μετά από λίγες μέρες, είχε γίνει και το κλάδεμα και θέλω να συγχαρώ και δημόσια τις υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων, για την τόσο άμεση ανταπόκριση !
   Σίγουρα, η εικόνα, που όλοι έχουμε από τον τρόπο και το χρόνο δράσης της Δημόσιας Διοίκησης, δεν είναι η καλύτερη και εξεπλάγην ευχάριστα, διότι ίσως είναι δείγμα, ότι κάτι αλλάζει.
    Το αντεπιχείρημα εδώ, θα μπορούσε να είναι βέβαια, γιατί χρειάστηκε η παρέμβαση-ενημέρωση, από έναν πολίτη, γιατί δεν είχαν κλαδευτεί τα δέντρα, νωρίτερα, από τους χιλιάδες υπαλλήλους, που απασχολεί και μισθοδοτεί ο Δήμος (όλοι θυμόμαστε τις αποκαλύψεις για ΝΠΔΔ, με 2 παρτέρια, να απασχολούν κηπουρούς, σε αριθμούς, που παραπέμπουν στους Κήπους της Βαβυλώνας) !
    Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, οφείλουμε να παραδεχτούμε, ότι η Δημόσια Διοίκηση, δεν μπορεί να έχει μάτια και αυτιά παντού και εκεί μπαίνει η έννοια "ενεργός πολίτης", που δεν αδιαφορεί για τα κακώς κείμενα, τα επισημαίνει και ζητά την διόρθωσή τους, αλλά και δεν ..δημιουργεί ο ίδιος τα προβλήματα (και μετά κατηγορεί την Πολιτεία).
     Θεωρώ ότι με την είσοδο στην πολιτική και στην τοπική αυτοδιοίκηση ιδίως, νέων ανθρώπων, αλλά και ανθρώπων, που δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, η κατάσταση έχει βελτιωθεί κάπως, σε σχέση με το μπάχαλο και την αδιαφορία των προηγούμενων χρόνων, όπου όλα "λειτουργούσαν" ..στον αυτόματο πιλότο (και εδώ η χρεοκοπία λειτούργησε θετικά, ως καμπανάκι).
     Από την άλλη, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε, για να μπορούμε να λέμε ότι ζούμε σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, με χρηστή και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση και οι εκάστοτε εξαγγελίες, για την αναδιάρθωσή της, είτε μένουν στα χαρτιά, είτε αποδεικνύονται ανεπαρκείς οι ίδιες !
     Δεν μπορεί π.χ εν έτει 2014, άνθρωποι να πεθαίνουν, στη Σάμο, επειδή έχει μόνον ένα ασθενοφόρο, που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα, περισσότερα του ενός, περιστατικά...
     Και φυσικά, η εύκολη λύση δεν μπορεί να είναι η πρόσληψη, κάθε φορά, νέου προσωπικού, αλλά η ορθολογική κατανομή του ήδη υπάρχοντος, αφού τα κενά στη Δημόσια Διοίκηση, είναι σχεδόν πάντα πλασματικά, το πρόβλημα, είναι η υπερσυγκέντρωση προσωπικού, που ..ξύνεται και η έλλειψη, εκεί όπου χρειάζεται !
     Από αυτήν την άποψη, η περιβόητη "κινητικότητα" των δημοσίων υπαλλήλων, είναι ένα θετικό μέτρο, αρκεί να εφαρμοστεί και να εφαρμοστεί ορθά, ώστε να πηγαίνει το κατάλληλο άτομο, στη σωστή θέση, όπου μπορεί να προσφέρει και να δικαιολογεί και το μισθό του.
       Είναι πάρα πολλά αυτά, που πρέπει να γίνουν, για να αποκτήσουμε σύγχρονη και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση, όπου με τις λιγότερες δυνατές δαπάνες, να επιτυγχάνεται το μέγιστο αποτέλεσμα (δικός μου ορισμός), αλλά από κάπου, πρέπει να ξεκινήσει : π.χ με την καταγραφή του προσωπικού και των μέσων κάθε υπηρεσίας (μηχανήματα, αυτοκίνητα κλπ), για να δούμε τι επιπλέον χρειάζεται και αντίστοιχα τι δεν χρειάζεται, ώστε αντί να σαπίζει, να πωληθεί και να αξιοποιηθεί.
       Βέβαια, σε κάποια θέματα, είναι αναγκαία η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αρκεί αυτό να γίνεται με λογικό κόστος και ο ιδιώτης ..να πληρώνεται και μάλιστα έγκαιρα, όχι όποτε το θυμηθούμε !
     

Που πέφτει η ..Σουαζιλάνδη ;

   Σύμφωνα με μία παγκόσμια έρευνα, που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα και κατατάσσει τις χώρες, ανάλογα με το βαθμό διαφθοράς, η δικιά μας, ισοβαθμεί, μεταξύ άλλων, με τη Σουαζιλάνδη (έχοντας μάλιστα κερδίσει αρκετές θέσεις, σε σχέση με το παρελθόν).
  Ψάχνοντας στοιχεία κανείς, για αυτή τη χώρα, ανακαλύπτει ότι πρόκειται για ένα πολύ μικρό κράτος, της Νοτίου Αφρικής, με 1 εκατομμύριο περίπου κατοίκους, όπου το μεγάλο πρόβλημα, είναι τα πολύ υψηλά μόλυνσης, με τον ιό HIV.
   Δεν ξέρω πως ορίζεται η έννοια της "διαφθοράς" στη σχετική μέτρηση, με ποια κριτήρια δηλαδή γίνεται η κατάταξη και θεωρώ ότι λίγα κοινά, μπορεί να έχει η Ελλάδα, με τη Σουαζιλάνδη : η μεγαλύτερη ομοιότητα, έχει να κάνει με την κρατική σπατάλη και την προκλητική αδικία, υπέρ της άρχουσας τάξης και σε βάρος του λαού.
    Όπως εκεί, ο Βασιλιάς ζει μέσα στη χλιδή και σπαταλά το κρατικό χρήμα, με τις δεκάδες συζύγους του, το ακριβώς αντίστοιχο συμβαίνει και εδώ, όπου τα χρήματα των φορολογουμένων (Ελλήνων και Ευρωπαίων), καταλήγουν στις τσέπες λίγων, όσων κατέχουν θέσεις εξουσίας και των συγγενών, "φίλων", ερωμένων, πελατών-ψηφοφόρων, αυλοκολάκων και λοιπών τρωκτικών.
    Για τα επίπεδα διαφθοράς, στη χώρα μας, δεν πιστεύω να τρέφει πλέον κανένας αυταπάτες, αφού καθημερινά, τα σχετικά κρούσματα, συνιστούν ύλη των δελτίων ειδήσεων : διοικητές οργανισμών, που έπαιξαν τους μισθούς των εργαζομένων, στο ..καζίνο, δημοτικοί υπάλληλοι, που εκμεταλλεύονται και εξαπατούν ανέργους, στρατιωτικοί, που κλέβουν καύσιμα, από τις μονάδες τους και γενικά κρατικοί υπάλληλοι, που νομίζουν, ότι θα γίνουν ..πλούσιοι, με κλεψιές, απάτες, εκβιασμούς και κατάχρηση της όποιας εξουσίας, τους έχει δοθεί.
     Κοινή συνισταμένη όλων αυτών, είναι φυσικά ο τρόπος επιλογής τους, το γεγονός ότι κανένας δεν καταγγέλει τα φαινόμενα διαφθοράς, το γεγονός, ότι δεν τιμωρούνται ποτέ και σε τελική ανάλυση, οι "γνωριμίες", οι "πλάτες" και τα μέσα, "χάρη" στα οποία η διαφθορά διαιωνίζεται.
     Νομίζω όμως, ότι στην Ελλάδα, το πρόβλημα, δεν είναι η εκτεταμένη παρανομία και ασυδοσία ορισμένων, είναι η "διαφθορά", που έχει την επικάλυψη της νομιμότητας, αυτή είναι η σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη μορφή της : το να βγαίνεις π.χ σε σύνταξη με δέκα χρόνια "εργασίας" σε ΔΕΚΟ, είναι μεν νόμιμο, αφού υπάρχει σχετική νομοθετική πρόβλεψη προφανώς, ωστόσο είναι ακραίο δείγμα πολιτικής και δικαστικής διαπλοκής και διαφθοράς.
     Μπορεί οι αριθμοί να είναι παραπλανητικοί, ορισμένες φορές και να μη λένε πάντα την αλήθεια, στην περίπτωση της χώρας μας, ωστόσο κάποια νούμερα, είναι αμείλικτα : 3 στους 10, είναι συνταξιούχοι, 1 στους 20 έκανε αίτηση για ..πιστοποίηση αναπηρίας, 1 σχεδόν στους 10 μισθοδοτείται από το δημόσιο κ.ο.κ
     Αυτά και άλλα παρόμοια νούμερα, φανερώνουν μία κοινωνία, όχι απλά διεφθαρμένη, αλλά βαθιά άρρωστη, γηρασμένη, χωρίς κανένα μέλλον και προοπτική, μία κοινωνία, που επιβραβεύει τα τρωκτικά και τους συνταξιούχους κάθε ηλικίας, σε βάρος των παιδιών της, μία κοινωνία, που τρώει τις σάρκες της και οδηγείται σε αφανισμό.
      Αν κοιτάξεις απλά γύρω σου, θα δεις την πραγματικότητα, δες ποιοι είναι στις καφετέριες, στους δρόμους, στις ουρές των τρπαεζών και των ΑΤΜ, στα μαγαζιά, αυτό και μόνον φτάνει, τα ζευγαράκια των 50 και 60 χρόνων, οι γέροι και οι γριές, συνταξιούχοι κάθε ηλικίας, με βαμμένα μαλλιά, ηλεκτρονικά gadgets, πλαστικές επεμβάσεις παντού, ό,τι αθλιότητα μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους, αλλά και ακόμα χειρότερα...
      Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ υπηρεσία, που μπορεί να προσφέρει κανείς στην πατρίδα, σήμερα, είναι ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ : τις προάλλες, ρώτησε ένας βενζινάς, μια πελάτισσα, γιατί δεν κάνει δεύτερο παιδί, "δεν σαφήνει ο Σαμαράς ;" τη ρώτησε και εκείνη απάντησε "όχι, δεν αντέχω", "είμαι κουρασμένη" ή κάτι τέτοιο, όταν όλοι οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, έκαναν, μέσο όρο, 5 παιδιά, σε ΠΟΛΥ πιο δύσκολες συνθήκες, από τις σημερινές !
      Βέβαια, η απόκτηση πολλών τέκνων, προϋποθέτει ισχυρές και σταθερές οικογένειες, το οποίο επίσης αποτελεί παρελθόν, αφού τα διαζύγια, τείνουν να γίνουν ο κανόνας, επομένως είναι ΠΟΛΛΑ αυτά που πρέπει να αλλάξουν, για να αρχίσει η ελληνική κοινωνία, να γίνεται ξανά υγιής και φυσιολογική.

Ποιος φοβάται τις εκλογές ;

    Πιο σωστό βέβαια, θα ήταν το ερώτημα, ποιος θα έπρεπε να τις φοβάται, γιατί η αντιπολίτευση δείχνει πιο τρομαγμένη, από το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, παρά η συγκυβέρνηση !
  Όταν πριν από μερικούς μήνες, προέβλεπα, ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος, προκειμένου να παραμείνουν βουλευτές, όσοι έφυγαν από τα κόμματά τους ή ανήκουν σε κόμματα, που είναι πεθαμένα (κυρίως δημαρ και λιγότερο οι ανελ), ομολογώ, ότι δεν είχα φανταστεί, την παρούσα εξέλιξη...
  Ότι δηλαδή όλοι αυτοί, θα γίνουν ξαφνικά "φίλοι" του τσίπρα, προκειμένου να μπουν σε νέα Βουλή, υπό την σκέπη του συριζα, ο οποίος προηγείται στις δημοσκοπήσεις με 3% περίπου, λόγω και του εκλογικού Νόμου, που δίνει μπόνους 50 εδρών στον πρώτο !
  Υπολόγιζα δηλαδή στο απλό συμφέρον, αλλά αποδεικνύεται ότι κερδίζει πάντα η ..πλεονεξία, αφού κάποιοι θέλουν να εξασφαλίσουν βουλευτική σύνταξη, μέσω ..σύριζα (ακόμα και η Γιαταγάνα, που ως συνταξιούχος δικαστικός, θα μπορούσε, υποθέτω, να ζήσει και μόνο με αυτή).
   Ως εδώ, τα πράγματα είναι πλέον φανερά και ξεκάθαρα, όσοι ζητάνε εκλογές τώρα, προφανώς (οι μάσκες έπεσαν) είναι δεμένοι στο άρμα του συριζα (είτε προεκλογικά, είτε μετεκλογικά) και μάλιστα έχουν το θράσος να αποκαλούν εξαγορασμένους, όσους ψηφίζουν τον Σταύρο Δήμα !
   Αυτοί που σίγουρα φοβούνται τις εκλογές, είναι οι αγορές και η Οικονομία : με το ενδεχόμενο και μόνον εκλογών, το Χρηματιστήριο καταποντίστηκε (πάνω που είχε αρχίσει να ανεβαίνει..), οι κρατήσεις τουριστών, για το 2015, έπεσαν κατά 50% και οι ξένοι προμηθευτές, των ελληνικών επιχειρήσεων, άρχισαν πάλι να ζητάνε " όλα τα λεφτά μπροστά" και αυτά τα λένε οι ίδιοι οι άνθρωποι της Αγοράς, όχι πολιτικά ή κομματικά στελέχη...
   Τα στελέχη του συριζα, έσπευσαν με δηλώσεις, να χρυσώσουν το χάπι και να καθησυχάσουν τον κόσμο, ότι δεν θα βγούμε από το ευρώ, ωστόσο και μόνο τα μισά να εφαρμόσει, από όσα έχει, κατά καιρούς εξαγγείλει, είναι βέβαιο ότι η ελληνική Οικονομία, θα επιστρέψει στη δεκαετία του 1980, στις εποχές της "Πειραϊκής-Πατραϊκής", με κρατικοποίηση ιδιωτικών επιχειρήσεων, τις οποίες θα πληρώσει -ακριβά- ο φορολογούμενος !
   Τις εκλογές, φοβάται όμως και απεύχεται, κατά πλειοψηφία και η κοινή γνώμη, όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις, με συνέπεια, όσοι επιμένουν σε εκλογές τώρα, να υφίστανται φθορά και μείωση, αντί για αύξηση ποσοστών..
    Εξάλλου, το μικρό σχετικά προβάδισμα του συριζα, αφενός δεν του εξασφαλίζει αυτοδυναμία και αφετέρου, εφόσον όλα τα μικρά κόμματα, θα κατέβουν με το κοινό ψηφοδέλτιο, θα υπάρξει πρόβλημα και στην επόμενη μέρα, ήτοι στη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας !
    Αυτό, μπορεί να έχει ως συνέπεια, είτε την επικράτηση της ΝΔ, στις επαναληπτικές εκλογές (οπότε οι ..όψιμοι συριζαίοι, θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ), είτε ακυβερνησία και αδυναμία συγκρότησης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, οπότε τη λύση θα δώσει (;) ο στρατός, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
     Το πιο ..διασκεδαστικό πάντως, είναι να βγαίνουν, μαζικά, οι ψηφοφόροι του συριζα, στα κανάλια και αλλού και να λένε ότι "ξέρουμε ότι ο τσίπρας είναι ανεπάγγελτος και δεν πρόκειται να κάνει τίποτα σωστό" ή "ότι δεν πρόκειται να κάνει όσα έχει υποσχεθεί προεκλογικά" και παρόλα αυτά, να θέλουν να τον ψηφίσουν !
     Ίσως τελικά, να έχουν δίκιο όσοι λένε ότι οι πλειοψηφίες, είναι πάντα σωστές, ότι τη λύση δίνει πάντα ο σοφός και κυρίαρχος λαός, όπως έκανε και το ...2009, ψηφίζοντας τον Τζέφρι, με 40+%..

Να ανοίξει ο Κορυδαλλός, για τους ΑΝΕΛ !

   Παρακολουθώντας κανείς, όσα τραγικά και ελεεινά, ζούμε τελευταία, στην πολιτική σκηνή, αναρωτιέται σε τι διαφέρουν οι ΑΝΕΛ από τη Χ.Α, ο Καμμένος, από τον Κασιδιάρη, γιατί ο δεύτερος είναι στη φυλακή και ο πρώτος ακόμα ελεύθερος !
  Κρυφές κάμερες, κοριοί, υποκλοπές, συστηματική δυσφήμηση και εκ-βιασμός συνειδήσεων και οι μεν και οι δε, ενώ οι ΑΝΕΛ θα μπορούσαν επιπλέον, να κατηγορηθούν και για πολλά άλλα, όπως διασπορά ψευδών ειδήσεων, διατάραξη του πολιτεύματος, ακόμα και εσχάτη προδοσία, όταν συμπεριφέρονται τόσο ελεεινά και ανεύθυνα (εγκληματικά μάλλον), σε μία τόσο κρίσιμη χρονικά συγκυρία, για τη χώρα.
  Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Καμμένος, έχει απομείνει με τον ..Κουΐκ και το Χαϊκάλη, χιλιάδες στελέχη και ψηφοφόροι, ανά την επικράτεια, έχουν αποχωρήσει, τα τελευταία 2 χρόνια, από αυτό το μόρφωμα, όταν κατάλαβαν το "τυράκι" της ..ανεξαρτησίας, τι μαλακία έκαναν και που πήγαν και έμπλεξαν !
  Στην πιο κρίσιμη χρονικά στιγμή, ο Καμμένος, που βλέπει θεωρίες συνομωσίας ακόμα και στον ύπνο του (αν μπορεί να κοιμάται, λόγω παχυσαρκίας), "κατόρθωσε" να ασχολούνται όλοι με το ..Σούκουρα και τον Αποστολόπουλο, δύο "τελειωμένους" και πιθανόν παρανοϊκούς ή βλάκες (για το Σούκουρα, είχαν μιλήσει έτσι δημόσια οι ..φίλοι του).
   Ο πρώτος, εμφανίστηκε στην αρχή ως ..συγγραφέας, για να αποδειχθεί ότι είναι Βορειοηπειρώτης συνταξιούχος οικοδόμος (άγνωστο με πόσα ένσημα), ο οποίος έδινε αγώνα, για να μην χάσουν οι Βορειοηπειρώτες τις συντάξεις, που πήραν χαριστικά και χωρίς να έχουν πληρώσει τις αντίστοιχες εισφορές : έχοντας προφανώς άφθονο ελεύθερο χρόνο, μπαινόβγαινε σε κομματικά και βουλευτικά γραφεία, συνομιλούσε με την ίδια άνεση, με όλο το κομματικό φάσμα, έπιανε φιλίες και συνομιλούσε στα αντισόσιαλ μίντια, με βουλευτές κ.ο.κ
    Ο δεύτερος ήταν "σύμβουλος" τραπεζών, του Τζέφρι, του ίδιου του Καμμένου (ποτέ όπως φαίνεται, του ..Σαμαρά) και υποτίθεται ότι αποπειράθηκε να δωροδοκήσει τον Χαϊκάλη, χωρίς να ξέρει κανείς, για λογαριασμό ποιου και με χρήματα τίνος !
    Από τη συνομιλία, που δημοσιεύτηκε, μπορεί κανείς να καταλάβει για τι ..επίπεδο μιλάμε, αφενός και αφετέρου, ότι πιθανότερο ο τύπος να είναι απλά ψεύτης και μυθομανής : μόνον και μόνον, για αυτό, θα έπρεπε να μπουν στην φυλακή, Καμμένος και Χαϊκάλης. Ότι αναγκάζουν, μία ολόκληρη χώρα, που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, να ασχολείται με αυτές τις μαλακίες και να γινόμαστε ρεζίλι παγκοσμίως, για ακόμα μία φορά...
    Δεν μπορεί ένα έθνος να είναι έρμαιο και δέσμιο, μιας χούφτας ψυχοπαθών, απατεώνων και μυθοπλαστών, απλά πρέπει να μπει ένα τέλος, σε αυτό, να τους δέσουν επιτέλους, μπας και ησυχάσουμε, όπως ησυχάσαμε με τους χρυσαυγίτες, που κάθε φορά, που τους βγάζουν από τα κλουβιά και μιλάνε, καταλαβαίνει κανείς, πόσο σωστή ήταν αυτή η απόφαση !
    Για όλα αυτά, βέβαια, ευθύνονται και όσοι τους έβαλαν στη Βουλή και τους μεν και τους δε, σίγουρα δεν είναι όλοι οι ψηφοφόροι τους, σαν αυτούς, δηλαδή καθρέφτης τους, υπάρχουν, ανάμεσά τους και εξαπατημένοι, αδαείς κλπ, σίγουρα όμως, όσοι εξακολουθούν να θέλουν να τους ψηφίσουν, είναι σαν αυτούς, δέχονται δηλαδή δαιμονικές επιρροές...(και γιαυτό ο ψυχίατρος, δεν μπορεί να βοηθήσει και τόσο, άλλη είναι η θεραπεία)
     Το ζητούμενο βέβαια, είναι πως θα αντιδράσει η υγιής κοινωνία και πως θα αμυνθεί, απέναντι σε αυτούς, που μας τραβάνε μαζί τους, στο βούρκο και τα σκατά και κυρίως η (συγ)κυβέρνηση : όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τόση αθλιότητα, δεν μπορείς να μένεις απαθής, με τα χέρια σταυρωμένα !
      Σε μερικές περιπτώσεις, ίσως πρέπει ακόμα και να πέσεις στο επίπεδό τους, να τους πολεμήσεις, με τα ίδια όπλα : ο Σαμαράς, πρέπει να εγκαταλείψει την άτεγκτη στάση και να εξετάσει όλες τις πιθανές εναλλακτικές, που εκλέγουν Πρόεδρο και όχι να παραμένει ασυγκίνητος, γιατί τα κούκια δε βγαίνουν, όπως φαίνεται τώρα...
      Το βασικότερο είναι να υπάρξει αλλαγή του υποψηφίου, με κάποιον από το χώρο της Κεντροαριστεράς (ακόμα και Κουβέλη), εφόσον και ο ίδιος ο Δήμας, με όσα ακούστηκαν για πιθανές δωροδοκίες βουλευτών, όφειλε, από μόνος του, να παραιτηθεί, από ευθιξία και να διευκολύνει τις εξελίξεις !
       Είναι περιπτώσεις, όπως αυτή, όπου το ρητό "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", ισχύει 100% και οφείλει ο Σαμαροβενιζέλος, να κάνει τα πάντα, για να εκλεγεί Πρόεδρος, από την παρούσα Βουλή, όταν μάλιστα, έχεις να αντιμετωπίσεις τόσο άθλιους αντιπάλους...

Ποιος προκαλεί το λαθρεμπόριο ;

   Το λαθρεμπόριο και γενικά η παραοικονομία, οι λεγόμενες και "μαύρες" συναλλαγές, είναι πολύ διαδεδομένες στη χώρα μας, κατά γενική ομολογία και σύμφωνα με όσα ζούμε και βλέπουμε γύρω μας, με συνέπεια να χάνει σημαντικά έσοδα το κράτος !
  Το περίεργο της υπόθεσης όμως, είναι, πως το λαθρεμπόριο, ουσιαστικά προκαλείται από κυβερνητικές πολιτικές και κυρίως, από την ανελέητη φοροεπιδρομή, σε αγαθά και υπηρεσίες, σε περίοδο μάλιστα μακράς και σκληρής ύφεσης, που καθιστούν το νόμιμο προϊόν απαγορευτικό και αντίστοιχα ελκυστικό, το λαθραίο...
   Υπάρχουν προϊόντα, όπου το 90% ή και παραπάνω της τιμής τους, είναι φόροι, τέλη και λοιπά δικαιώματα του κράτους ή τρίτων, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τα καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα !
    Ο λόγος, για την κατάσταση αυτή, είναι φυσικά οι τεράστιες ανάγκες του Δημοσίου, σε έσοδα, προκειμένου να θρέψει τις ατελείωτες στρατιές αργόσχολων κρατικοδίαιτων και οι έμμεσοι φόροι, σε αναγκαία αγαθά, είναι η πιο εύκολη λύση...
    Κάθε φορά, που ανακύπτει "τρύπα" στον προϋπολογισμό, ως λύση, προκρίνεται, σε χρόνο ρεκόρ, η αύξηση της τιμής των τσιγάρων, προκειμένου να εκμεταλλευθεί το κράτος, την αρρωστημένη εξάρτηση κάποιων συνανθρώπων μας !
    Με την τιμή των τσιγάρων στα ύψη όμως, μοιραία έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ και το λαθρεμπόριό τους και είναι, λίγο ή πολύ, αναμενόμενο και εύλογο, αφού ο "στριμωγμένος" καταναλωτής επιλέγει το φτηνότερο...
    Η κατάσταση αυτή, φυσικά, δεν αντιμετωπίζεται με νέα πλωτά μέσα του Λιμενικού, παρά μόνον με εκλογίκευση των τιμών, δηλαδή μείωση φόρων, προκειμένου ο άλλος, να ...μην έχει λόγο να επιλέξει το λαθραίο (η δίωξη του λαθρεμπορίου, εξάλλου, είναι προβληματική, όπως έχει αποδειχθεί και γνωρίζουμε, εξ αιτίας της ύπαρξης και επίορκων υπαλλήλων, που είτε συμμετέχουν, είτε κάνουν τα στραβά μάτια) !
    Σε ένα χρεοκοπημένο κράτος, βέβαια, η συζήτηση για μειώσεις φόρων, ακούγεται αστεία, ωστόσο, είναι σφόδρα πιθανόν, η μείωση των έμμεσων φόρων (αλλά και των άμεσων) να οδηγούσε σε μείωση του παραεμπορίου και λαθρεμπορίου και τελικά σε ..αύξηση των κρατικών εσόδων.
    Το παράδειγμα του πετρελαίου θέρμανσης είναι αμείλικτο : μετά την πρόσφατη μείωση του φόρου σε αυτό, κατά περίπου 30% (σε συνδυασμό βέβαια και με τη μεγάλη και απροσδόκητη πτώση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου), η αύξηση των πωλήσεων, φέτος (και χωρίς να κάνει ακόμα πολύ κρύο), ξεπερνάει το 200% (!), γεγονός, που θα έχει πολλαπλά οφέλη, για τις εταιρίες εμπορίας, το κράτος και την οικονομία, γενικότερα.
     Ενώ από την αρχή, είχε επισημανθεί πόσο λάθος, ήταν η αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, χρειάστηκε 2 ολόκληρα χρόνια (και κάμποσους νεκρούς) η κυβέρνηση, για να παραδεχτεί το σφάλμα της και να το διορθώσει (εν μέρει) !
     Αντίστοιχα, αν δεν υπήρχε διαφοροποίηση στις τιμές των διαφόρων ειδών πετρελαίου (θέρμανσης, κίνησης, ναυτιλίας), δεν θα υπήρχε και ..λόγος, για νοθείες και λαθρεμπόριο, τόσο απλά...
     Είχε ανακοινωθεί, από τη ΔΕΘ, ότι θα αρχίσουν να μειώνονται σταδιακά και άλλοι φορολογικοί συντελεστές (όπως π.χ το 26% των επιχειρήσεων) και περιμένουμε να δούμε, αν θα υλοποιηθεί, εφόσον βέβαια, υπάρξει πολιτική ομαλότητα !
     Είναι τουλάχιστον παράλογο, το κράτος να "ενθαρρύνει" το λαθρεμπόριο, με τις πολιτικές του και εν συνεχεία, να κάνει νέα έξοδα, προκειμένου να αποκτήσει καινούργια και καλύτερα μέσα, για την ..πάταξή του.


 

Η αποχή που πάντα διχάζει !

   Κάθε φορά, που ανακοινώνεται αποχή των δικηγόρων, από το Δικηγορικό Σύλλογο, υπάρχει ένας σχετικός διχασμός, πολέμιοι και υπέρμαχοι της σχετικής απόφασης, τώρα όμως, είχαμε μέχρι και κατάθεση αίτησης στο ΣτΕ, για να κηρυχθεί παράνομη (δεν θυμάμαι αν έχει ξαναγίνει, κάτι ανάλογο, πήραν ..άδεια οι αιτούντες ; χαχα)
  Την αίτηση κατέθεσαν δικηγόροι, αλλά και δύο ανώνυμες εταιρίες, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, οι οποίες προφανώς θίγονται, από τη μη εκδίκαση των υποθέσεών τους, λόγω της αποχής !
   Οι μόνοι, που χαίρονται σίγουρα, από τις αποχές, είναι οι κατηγορούμενοι, σε ποινικές υποθέσεις, επειδή έχουν έναν σίγουρο λόγο αναβολής (αν και στην πράξη, είναι πολλές οι περιπτώσεις, όπου δεν εμφανίζονται καν στο Δικαστήριο, για να τη ζητήσουν και καταδικάζονται ερήμην)...
   Για τους δικηγόρους, που έχουν πολλά ακροατήρια, είναι δηλαδή μάχιμοι, όπως συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε, οι αποχές ανατρέπουν τον προγραμματισμό τους και προκαλούν σίγουρα οικονομική ζημία !
    Επί της ουσίας τώρα, ο ισχυρισμός ότι η απόφαση λήφθηκε από τη μειοψηφία, δεν ευσταθεί προφανώς, διότι έγινε, με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο, ήτοι δημοψήφισμα και επομένως, ο καθένας μπορούσε (άσχετα αν δεν προσήλθε) να ψηφίσει, υπέρ ή κατά...
    Έπειτα, για τις εξαιρετικές και επείγουσες περιπτώσεις, όπου δεν παίρνει αναβολή, μία υπόθεση, προβλέπεται η διαδικασία της αίτησης για ειδική άδεια, που χορηγεί ο Σύλλογος, με κάποια κριτήρια (π.χ σε εμένα χορηγήθηκε άδεια, για να καταθέσω έφεση, σε ερήμην καταδικαστική απόφαση, που δεν είχε χορηγήσει αναστολή, προκειμένου να αποκτηθεί έτσι η αναστολή της ποινής, εκ του Νόμου) !
     Ειλικρινά, δεν έχω ακούσει για περιπτώσεις, όπου κάποιος είχε σοβαρό λόγο, ζήτησε άδεια και δεν του χορηγήθηκε και αν υπάρχουν, εκεί πλέον, θεωρώ, ότι ο δικηγόρος, ακούγοντας τη συνείδησή του, θα μπορούσε να μην πειθαρχήσει (εφόσον μπορεί, εννοώ όπου δεν απαιτείται η έκδοση γραμματίου, γιατί οι υπάλληλοι, δεν τα εκδίδουν, όταν δεν υπάρχει άδεια, η μη προσκόμιση γραμματίου π.χ όταν υπερασπίζεσαι τον κατηγορούμενο, δεν είναι λόγος για τη μη διεξαγωγή της Δίκης)...
     Αυτά σε ειδικές γραμμές, γιατί, για να μιλήσουμε γενικότερα, για τους λόγους της αποχής, θεωρώ ότι είναι από τους βασιμότερους και σημαντικότερους, αυτή τη φορά : όπως είναι γνωστό, ο σχεδιαζόμενος νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, ευνοεί πλέον -σκανδαλωδώς- τις τράπεζες, σε περίπτωση πλειστηριασμών, ακόμα και εις βάρος των εργαζομένων, με την πρόβλεψη, ότι οι τράπεζες θα ικανοποιούνται, πρώτες απ' όλους ! (εδώ βέβαια, έχω μία προσωπική ένσταση, γιατί στην πράξη, αποδείχθηκε ότι οι εργαζόμενοι, καταχρηστικά και για λόγους πίεσης, έχοντας και το σχετικό προνόμιο, σε περίπτωση πλειστηριασμού, ασκούσαν σωρηδόν αιτήσεις πτώχευσης, κατά του εργοδότη τους, βέβαια ..δεν θα έφτανα σε σημείο, να υποστηρίξω τη νέα ρύθμιση)
    Ο άλλος λόγος, είναι η κατάργηση, εν πολλοίς, της απόδειξης με μάρτυρες, το οποίο είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν θα οδηγήσει στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή την επιτάχυνση των Δικών, που λιμνάζουν και αφετέρου, θα υποβαθμίσει την ποιότητα της απονεμόμενης Δικαιοσύνης, αφού η προσωπική επαφή Δικαστή-μάρτυρα, είναι πάντα διαφωτιστική, σε αντίθεση με τα άψυχα έγγραφα !
    Αν ο σκοπός είναι η επιτάχυνση της εκδίκασης των υποθέσεων, θα μπορούσε πολύ απλά, να προβλεφθεί, η επιμήκυνση του δικαστικού ωραρίου, κατά 2 ώρες, ώστε Δικαστές και δικαστικοί υπάλληλοι, να εργάζονται οκτώ ώρες ημερησίως, όπως οι περισσότεροι μισθωτοί...
     Διότι φοβάμαι πως αποδεικνύεται, ότι κύριοι υπεύθυνοι, για τις καθυστερήσεις, είναι οι Δικαστές, που με συνεχείς διακοπές και αναβολές, πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλον, "εκμεταλλευόμενοι" ακόμα και ανεκδιήγητες αποφάσεις δικηγορικών Συλλόγων, όπως εκείνη, που ορίζει (;) ότι μετά τη δεύτερη διακοπή, πρέπει οι υποθέσεις να αναβάλλονται (και μετά ..πάλι από την αρχή) !

Νταβούτογλου, πάρ'το αλλιώς !

   Πριν μία βδομάδα, επισκέφτηκε την Αθήνα, ο Τούρκος πρωθυπουργός και νομίζω, ότι υπήρξε κάπως προκλητικός και λίγο αγενής !
  Μπορεί να είναι και η ιδέα μου, διότι είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις-ερμηνεύσεις, τα πραγματικά συναισθήματα ενός Τούρκου, από τις εκφράσεις του προσώπου του : σε αντίθεση με τον Ερντογάν, που χαμογελάει σπάνια, ο Νταβούτογλου, φαίνεται να σαν έχει μονίμως, ένα (κάπως πονηρό) χαμόγελο (που μπορεί να είναι και ειλικρινές βέβαια...).
  Οι τουρκικές προκλήσεις και οι παραβιάσεις του διεθνούς Δικαίου, συνεχίζονται, ωστόσο τόσο οι Διεθνείς Οργανισμοί, όσο και τα μεμονωμένα (ισχυρά) κράτη, φαίνεται να κάνουν τα στραβά μάτια, παρέχουν στην Τουρκία, μία απαράδεκτη ασυλία, όταν σε άλλες περιπτώσεις (βλέπε επέμβαση Ρωσίας στην Ουκρανία), έδειξαν πολύ γρήγορα αντανακλαστικά και επέβαλαν σημαντικές κυρώσεις !
   Πέρα από τις απαράδεκτες και παράνομες έρευνες, τουρκικού σκάφους, εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, το αποκορύφωμα της πρόκλησης, ήταν η κλήση από τουρκικό ραντάρ, σε ελικόπτερο, στο οποίο επέβαινε ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας, να εγκαταλείψει ...ελληνικό εναέριο χώρο.
   Η έρευνα, για πλουτοπαραγωγικές πηγές, σε ξένο έδαφος (Κυπριακή ΑΟΖ), είναι μία ανεπανάληπτη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου (το οποίο μάλιστα επικαλείται η τουρκική πλευρά !), για την οποία η διεθνής κοινότητα τηρεί ένοχη σιωπή...
    Πως θα φαινόταν στην Τουρκία, αν αύριο, μία ελληνική εταιρία, άρχιζε έρευνες, για πολύτιμα μέταλλα, σε τουρκικό έδαφος ; Και φυσικά, αν υπήρχαν αντιδράσεις, θα λέγαμε μετά, όπως οι Τούρκοι, ό,τι βρεθεί, θα το μοιράσουμε, μην διαμαρτύρεστε !
    Εξ όσων γνωρίζουμε, η Κύπρος, είναι ΕΝΑ κράτος, νομικά, το γεγονός ότι η Τουρκία έχει καταλάβει το βόρειο τμήμα της, δεν συνεπάγεται, ότι υφίστανται δύο κράτη, ώστε να έχουν δικαιώματα στην Κυπριακή ΑΟΖ, περισσότεροι του ενός...
    Το βέβαιο είναι, πως με τέτοιες συμπεριφορές, η Τουρκία απομακρύνεται από την Ε.Ε, εκτός και αν δεν επιθυμεί να γίνει μέλος της, κάποια στιγμή, γεγονός, που θα είχε πολλαπλά οικονομικά οφέλη, για την ίδια και θα διευκόλυνε την εισροή ανθρώπων και κεφαλαίων, στο έδαφός της !
     Μην ξεχνάμε ότι η επίσκεψη Νταβούτογλου, είχε σκοπό την ενίσχυση και διεύρυνση των επιχειρηματικών σχέσεων, Ελλάδας-Τουρκίας, που είναι αρκετά ανεπτυγμένες, αλλά θα μπορούσαν να μεγαλώσουν πολύ ακόμα, ώστε οι ελληνικές επιχειρήσεις, να εισχωρήσουν σε μία μεγάλη αγορά, όπως η τουρκική και οι τούρκικες, να εκμεταλλευτούν το ισχυρό τουριστικό ρεύμα της Ελλάδας.
     Αυτό που φαίνεται, όμως, να ξεχνάνε οι Τούρκοι παράγοντες, από καθαρά στρατηγική άποψη, είναι πως ο πιο επικίνδυνος εχθρός, είναι αυτός, που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και δεν έχει τίποτα να χάσει, όπως είναι (περίπου) η Ελλάδα, σήμερα !
     Οι διαμάχες, πάντοτε, φθείρουν και βλάπτουν, αυτόν, που βρίσκεται σε καλύτερη και ανοδική οικονομικά θέση, όποιος είναι ισχυρός, επιδιώκει πάντα την ειρήνη και όχι τυχόν περιπέτειες, που θα μπορούσαν να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση...


 

Μία αναγκαία διευκρίνιση !

   Καθώς βαδίζουμε προς την Προεδρική εκλογή και σε τυχόν εθνικές εκλογές, εφόσον δεν βρεθούν οι 180, θεωρώ ότι πρέπει επιτέλους, ο συριζα, να μας πει, τι θα κάνει, σε περίπτωση, που αναλάβει την εξουσία : θα χρεοκοπήσει ή όχι η Ελλάδα, εφόσον έρθει σε ρήξη με τους δανειστές ; Θα μείνει η χώρα μας, στην ευρωζώνη και στο ευρώ ή όχι ;
  Αυτό είναι απαραίτητο να διασαφηνιστεί, για να ξέρει ο λαός και κυρίως οι βουλευτές, ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα της προεδρικής εκλογής και να σταματήσουν ασόβαρες δηλώσεις του τύπου : "δεν έχω αποφασίσει ακόμα", "να δούμε πως θα ξυπνήσω, εκείνη την ημέρα", "έχω αποφασίσει κατά 80%", "ο Δήμας είναι καλός άνθρωπος, αλλά δεν ξέρω αν θα τον ψηφίσω" και άλλα τέτοια φαιδρά !
  Μέχρι τώρα, η εντύπωση, που έχουμε, νομίζω, είναι πως το πιθανότερο, είναι να πάμε σε έξοδο από το ευρώ και χρεοκοπία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, στη βάση της δήλωσης, ότι "το ευρώ-νόμισμα δεν είναι φετίχ" και άλλων πρόσφατων δηλώσεων στελεχών του συριζα, ότι θα δανειστούν, από τη ..Ρωσία ή τη Λατινική Αμερική <οπότε, μπορεί να βρεθούμε, όχι με δραχμές, αλλά με ρούβλια ή ρεάλ(ια)>...
   Σε μία εποχή, όπου κάποιοι σκοτώνονται, για να μπουν στην Ε.Ε (Ουκρανία) και αναζητούν συμμαχίες, η διεθνής απομόνωση της χώρας μας, θα είναι η πλέον σοβαρή και δυσμενής συνέπεια, της επέλασης των συριζαίων, με τα μακριά μαλλιά, τα μουστάκια και τα μούσια !
   Αν βγει αύριο ο τσίπρας και δηλώσει-διευκρινίσει, ότι δεν επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδας, από την ευρωζώνη και το ευρώ, θα γινόταν αμέσως πιο δημοφιλής και λιγότερο επικίνδυνος, σε ανθρώπους, που κινούνται στο κέντρο, της πολιτικής σκηνής, θα άρχιζαν δηλαδή να σκέφτονται το ενδεχόμενο, να τον ψηφίσουν, ακόμα και όσοι τώρα, το αποκλείουν (εύλογα)...
   Βέβαια, το να γίνει κυβέρνηση ο συριζα, είναι μία θεωρητική κουβέντα, για να συμβεί αυτό, δεν αρκεί φυσικά η μη συγκέντρωση των 180, θα πρέπει να βρει αυτοδυναμία ή συμμάχους, στην αντιευρωπαϊκή-απομονωτική οδό, που έχει επιλέξει !
    Τυχόν εκλογές, κάθε άλλο παρά περίπατος, θα είναι, για τον συριζα, που τώρα προηγείται δημοσκοπικά περί το 5%, διότι αφενός, όσοι προκαλέσουν τις (ανεπιθύμητες, για την πλειοψηφία του κόσμου) εκλογές τώρα, θα "μαυριστούν" από τους ψηφοφόρους, σε ένα βαθμό και αφετέρου, θα δημιουργηθεί κλίμα συμπάθειας, απέναντι στην συγκυβέρνηση, που έπεσε με αυτό τον τρόπο (που την έριξαν, καλύτερα)...
    Μπροστά στην κάλπη, θα τεθεί μοιραία και αναπόφευκτα, όσο δεν ξεκαθαρίζει το θεμελιώδες αυτό ζήτημα, το δίλημμα του 2012 και μπροστά στο φόβο, την επομένη των εκλογών, να στερέψουν τα ΑΤΜς ή να μην βγάζουν ευρώ, έως ότου περάσουμε στο "συριζονόμισμα", ο κόσμος, θα ξεχάσει και τις δημοσκοπήσεις και τα πάντα και θα κοιτάξει το συμφέρον του, που είναι η παραμονή στο ευρώ και στην ευρωζώνη !
     Επειδή το καλοκαίρι του 2012, το ατύχημα αποφεύχθηκε στο παρά πέντε, κυριολεκτικά, καλό είναι οι βουλευτές, που το παίζουν αναποφάσιστοι ή δεν έχουν καταλάβει το διακύβευμα της προεδρικής εκλογής, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, γιατί τα θαύματα, δεν συμβαίνουν συνέχεια...
     Όποιος ψηφίζει το Δήμα, για Πρόεδρο, δεν το κάνει, ούτε γιατί είναι ωραίος, ούτε γιατί τον συμπαθεί και δεν χρειάζεται να μασάει τα λόγια του, το κάνει, επειδή έτσι του υπαγορεύει η συνείδησή του, το συμφέρον της πατρίδας και το μέλλον των παιδιών του, που (θα έπρεπε, τουλάχιστον να) είναι πάνω από κομματικές πειθαρχίες και μικροκομματικές σκοπιμότητες !

όταν το ατομικό και το γενικό συμφέρον ταυτίζονται !

   Η χθεσινή αιφνιδιαστική επίσπευση της προεδρικής εκλογής, κατά δύο μήνες (μικρή η διαφορά), ασφαλώς αποτελεί την είδηση της ημέρας και είναι βέβαιο, ότι το θέμα της ψηφοφορίας και του αποτελέσματός της, θα μας απασχολεί, όλο το Δεκέμβρη (τουλάχιστον) !
  Εντωμεταξύ, η σημερινή αντίδραση της Αγοράς, με μαζικές ρευστοποιήσεις μετοχών, από ξένα -κυρίως- χαρτοφυλάκια και το γενικό δείκτη στο -10%, αποδεικνύει, ότι η πολιτική σταθερότητα, δεν είναι ανέκδοτο και οι εκλογές, που κάποιοι ζητάνε, δεν είναι ..παιχνίδι.
  Η επιλογή του προσώπου, υπήρξε μετριοπαθής και σχεδόν αναμενόμενη, δεν υπήρξε κάποια τολμηρή διαφοροποίηση, στις έως τώρα συνήθειες, που θα μπορούσε να προκαλέσει αίσθηση π.χ με ένα πρόσωπο εγνωσμένης αξίας, χωρίς πολιτικό χαρακτήρα, το οποίο θα ..ντρεπόταν κάποιος να μην ψηφίσει, με οποιαδήποτε ..δικαιολογία !
   Το πρόσωπο πάντως, είναι το δευτερεύον ζήτημα, εν προκειμένω, ενόψει και των περιορισμένων, έως ανύπαρκτων, αρμοδιοτήτων, που έχει ο ΠτΔ : το κυρίαρχο δίλημμα, είναι, αν θέλουμε πολιτική σταθερότητα ή πρόωρες εκλογές...
   Τα κόμματα, που μονίμως ζητούν εκλογές, είναι βασικά δύο : ΑΝΕΛ και συριζα, ο μεν δεύτερος δικαιολογημένα, ενόψει δημοσκοπήσεων, οι ΑΝΕΛ όμως, γιατί ; Οι δημοσκοπήσεις, δείχνουν, ότι μπαίνουν και δεν μπαίνουν, στην επόμενη Βουλή, σε κάποιες μάλιστα, τόσο αυτοί, όσο και η ΔΗΜΑΡ, είναι ..εξαφανισμένοι, κάτω και από την ..ΑΝΤΑΡΣΥΑ !
   Επομένως, αν το δει κανείς λογικά και ψύχραιμα, οι μόνοι, που θα έπρεπε να θέλουν εκλογές, είναι οι συριζαίοι, όλοι οι άλλοι (δημαρ, ανελ, ανεξάρτητοι), ουσιαστικά ..αυτοκτονούν, εάν δεν εκλεγεί Πρόεδρος, εκτός αν έχουν άλλες δουλειές, που τους περιμένουν έξω και μπορούν να ζήσουν, άνετα και χωρίς τη βουλευτική αποζημίωση...
   Το επίσης περίεργο, είναι, ότι ακόμα και οι ίδιοι οι πολίτες, στο σχετικό ερώτημα, αν θέλουν εκλογές τώρα, απαντούν ΟΧΙ, επομένως, το να ζητάς εκλογές, προφανώς, δεν σε κάνει πιο δημοφιλή, αυτή τη στιγμή !
    Σε κάθε περίπτωση, η εκλογή νέου ΠτΔ, θα κριθεί στο νήμα, από ότι φαίνεται, θα είναι ένα οριακό θρίλερ, που θα διαμορφωθεί με τις ψήφους ελάχιστων βουλευτών, μετρημένων στα δάκτυλα του ενός χεριού...
    Η σημερινή κατρακύλα του Χρηματιστηρίου, θα έπρεπε να αποτελέσει ένα "καμπανάκι", για όσους ανεύθυνα, ζητάνε εκλογές, τώρα, με ανοικτό ακόμα το ζήτημα της διαπραγμάτευσης, με τους δανειστές μας !
     Στη βάση αυτή, νομίζω ότι ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ (ΚΑΙ για τον συριζα) θα ήταν, να υπάρξει συνεννόηση-συμφωνία, με τον συριζα, ότι θα ψηφίσει τον νέο ΠτΔ, εφόσον προσδιοριστεί ημερομηνία εκλογών π.χ για το φθινόπωρο του 2015 : με μία τέτοια κίνηση, ο τσίπρας, θα κέρδιζε σε δημοφιλία, δεν θα έχανε και οι εκλογές, θα διεξάγονταν, σε ένα λιγότερο θολό τοπίο, όπως είναι τώρα, αφού δεν υπάρχει ακόμα οριστική συμφωνία, για την εφεξής χρηματοδότηση της χώρας μας.
     Η μετάθεση των εκλογών, για μερικούς μήνες μετά (..δεν θα πέσει η ζάχαρη στο νερό), δε νομίζω ότι θα ζημίωνε κανέναν, εκτός ίσως από την συγκυβέρνηση, γιατί η φθορά πάντα γίνεται στους κυβερνώντες, όχι στην αντιπολίτευση !
     Από την άλλη, ενδεχόμενες εκλογές, προτού λήξει η διαπραγμάτευση με τους δανειστές, που ολοκληρώνεται σε 2 μήνες, θα ήταν όχι μόνον άκαιρες και άσκοπες, αλλά και αυτοκαταστροφικές...(δεδομένου ότι δεν θα υπάρξει, κατά 99,9% αυτοδυναμία, οπότε θα πάμε σε επαναληπτικές και γενικά σε αστάθεια, έξοδα κλπ)
     Όπως και να έχει, έρχεται και στην πολιτική διαδρομή κάποιου, η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, η ώρα του καθήκοντος, απέναντι στην πατρίδα και το πως απαντάς, σε αυτήν την πρόκληση, έχει συνέπειες ανεξίτηλες, είτε θετικές, είτε αρνητικές, που θα σε συνοδεύουν, ως το θάνατο (εξού και το να παίρνεις θέση, ήδη, από τώρα, για το τι θα κάνεις, χωρίς-πριν να το σκεφτείς, δεν είναι ένδειξη σοβαρότητας και ορθοκρισίας) !


 

Ποιος είναι ο Santa Claus ?

    Ο συμπαθητικός παππούλης, με τα άσπρα γένια, που φέρνει τα δώρα, σε παιδιά και όχι μόνον, την περίοδο των Χριστουγέννων, ονομάζεται διεθνώς "σάντα κλάους", ωστόσο στη χώρα μας, έχει επικρατήσει να αναφέρεται ως "Άγιος Βασίλης".
 Χωρίς να θέλει κανείς να προσβάλλει ή να υποβαθμίσει τον (Μέγα) Άγιο Βασίλειο, ο οποίος, εκτός από το πολύ πλούσιο συγγραφικό και θεολογικό Του έργο, είχε αναπτύξει και μεγάλη φιλανθρωπική δράση (με ιδρύματα κλπ), είναι, νομίζω, σαφές, ότι "σάντα κλάους", είναι ο Άγιος Νικόλαος !
 Οι γραμμές αυτές, γράφονται, ως ελάχιστος φόρος τιμής, στον Άγιο, Του οποίου έχω την μεγάλη υπερηφάνεια, να φέρω το όνομα, λόγω και της προχθεσινής Εορτής της μνήμης Του.
  Το Claus, είναι προφανώς σύντμηση του (Ni)c(o)laus, πρόκειται για Άγιο, που εορτάζεται και τιμάται εξίσου, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου και θεωρείται, ως γνωστόν, προστάτης των απανταχού ναυτιλλομένων !
  Τα "επιχειρήματα", που συνηγορούν, υπέρ της άποψης ότι τα δώρα φέρνει ο Άγιος Νικόλαος και όχι ο Άγιος Βασίλειος (ελπίζω να με συγχωρέσει, άλλωστε δεν πρόκειται για ..διαμάχη), είναι αρκετά, πέρα από το προφανές, δηλαδή το όνομα (σαντα κλάους).
   Καταρχάς, οπτικά, στις αγιογραφίες Του, ο Μέγας Άγιος Βασίλειος, απεικονίζεται, συνήθως, με μαύρα μαλλιά και μαύρα γένια (απεβίωσε σε ηλικία 51 χρόνων, νομίζω), σε αντίθεση, με τον Άγιο Νικόλαο, που έχει λευκά !
    Έπειτα, ο Άγιος Νικόλαος, ενώ ήταν μοναχοπαίδι και κληρονόμησε μεγάλη περιουσία, από τους γονείς Του, προτίμησε να μοιράσει όλα τα υπάρχοντά Του, στους φτωχούς και δοκιμαζόμενους και να ζήσει λιτά ο ίδιος.
    Κυρίως όμως το εξής περιστατικό, που αναφέρεται και στο βίο Του : όταν ένας πλούσιος, της πόλης Του, πτώχευσε και ενώ είχε 3 πανέμορφες κόρες, δεν μπορούσε να τις παντρέψει, σκέφτηκε να τις "βγάλει στο κλαρί", για να το πούμε λαϊκά, προκειμένου να έχει και ο ίδιος έσοδα...
    Μόλις το έμαθε ο Άγιος, πήγε κρυφά, το βράδυ, στο σπίτι του και πέταξε από το παράθυρο, ένα πουγκί με νομίσματα, μεγάλης αξίας, που τα βρήκε το πρωί ο πατέρας και με αυτά, πάντρεψε την πρώτη κόρη.
    Το ίδιο επαναλήφθηκε, άλλες δύο φορές, ώστε να παντρευτούν και οι τρεις κόρες και να αποφύγουν την πορνεία, πράγμα που έγινε τελικά : αυτό λοιπό, θεωρώ, ότι σχετίζεται άμεσα, με το θρύλο, που θέλει τον "Σάντα Κλάους", να έρχεται στο σπίτι, κρυφά, το βράδυ και να αφήνει τα δώρα, χωρίς να το παίρνει είδηση κανείς, προτού ξημερώσει !
     Κάθε Χριστιανός, οφείλει να μελετά το βίο του Αγίου ή της Αγίας, τα ονόματα των οποίων έχει, τις αρετές και τα θαύματά Τους και να προσπαθεί, όσο μπορεί βέβαια (αφού σήμερα δεν θανατώνεσαι, αν ομολογήσεις ότι είσαι Χριστιανός, ..σχεδόν πουθενά), να τους μιμηθεί, να ζήσει, όπως Εκείνοι και όχι να Τους ντροπιάζει, κάνοντας τα αντίθετα (δεν μπορεί π.χ να σε λένε Μαρία ή Δέσποινα, να έχεις δηλαδή το όνομα της πιο Αγνής Γυναίκας, στην ανθρώπινη ιστορία και να το λερώνεις, με αίσχη).
    Πέρα από το πλούσιο φιλανθρωπικό του έργο και τα ΠΟΛΛΑ θαύματα, που επιτέλεσε ο Άγιος Νικόλαος, εν ζωή (ανέστησε ακόμα και ένα ναύτη), διακρινόταν κυρίως, για την πραότητα και την εγκράτειά Του !
    Λέγεται μάλιστα, ότι, ως βρέφος, αρνούνταν να θηλάσει, την Τετάρτη και την Παρασκευή, δηλαδή στις ημέρες της Νηστείας, ενώ και μόνον η όψη Του, αρκούσε να γαληνέψει τις ψυχές των ανθρώπων, που ζητούσαν τη βοήθειά Του.
      Κατά τους διωγμούς των Χριστιανών, πέρασε ικανό χρόνο, στις φυλακές, ενώ φυλακίστηκε, για λίγο και όταν χαστούκισε τον Άρειο (το μεγαλύτερο ίσως αιρετικό της Ιστορίας), από ιερή αγανάκτηση (γεγονός, που αποτελεί εξαίρεση, στον κατά τ' άλλα πράο και ταπεινό χαρακτήρα Του) : του αφαίρεσαν το ωμοφόριο και το Ευαγγέλιο, που κρατούσε (ήταν επίσκοπος Μύρων της Λυκίας), ωστόσο, Τον επισκέφτηκαν το ίδιο βράδυ, στο κελί του, ο Χριστός και η Μητέρα Του και Του τα επέστρεψαν, λύνοντάς Τον, από τα δεσμά !!
      Γενικά, είχε πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση της Δικαιοσύνης και έσωσε μάλιστα από βέβαιο θάνατο, 3 αξιωματικούς, που είχαν κατηγορηθεί άδικα, εμφανιζόμενος στον ύπνο του αυτοκράτορα και λέγοντας την Αλήθεια.
      Για το θαυμαστό βίο Του και τα θαύματα, που επιτελεί έως σήμερα, ο Άγιος Νικόλαος, θεωρείται ισάξιος με τους Αγίους Αποστόλους και είναι ο μόνος "απλός" Άγιος, που τιμάται μαζί Τους, κάθε Πέμπτη (κάθε ημέρα της Εβδομάδας, τιμάται και ένα διαφορετικό Μεγάλο Γεγονός της Εκκλησίας μας) !

δικαστική απέλαση αλλοδαπού !

    Η εν λόγω απέλαση, δεν αποτελεί ποινή, αλλά μέτρο ασφαλείας, όπως ονομάζεται και επιβάλλεται, από το Δικαστήριο, εφόσον ο αλλοδαπός κατηγορούμενος, καταδικάσθηκε, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
  Μέχρι το 2012, οι προϋποθέσεις, ήταν μόλις δύο : καταδίκη σε ποινή κάθειρξης (δηλαδή μόνο για κακούργημα), ασχέτως ύψους και επικινδυνότητα του δράστη, για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια.
  Φαίνεται απλό, ωστόσο, επειδή η έννοια της "επικινδυνότητας", είναι κάπως αόριστη, όφειλε το Δικαστήριο, να προσδιορίσει και να αιτιολογήσει, αυτό το στοιχείο...
  Πάντως και μετά την τροποποίηση του σχετικού άρθρου του Ποινικού Κώδικα, οι προϋποθέσεις της δικαστικής απέλασης αλλοδαπού, παραμένουν ουσιαστικά οι ίδιες : απλά ο Νομοθέτης, θέλησε να εξειδικεύσει κάπως τα πράγματα, αναφέροντας, ενδεικτικά, ποια κριτήρια, λαμβάνονται υπόψη, για την επιβολή της !
  Τα κριτήρια αυτά, είναι π.χ το είδος του εγκλήματος, ο βαθμός του δόλου, οι συνθήκες τέλεσης, οι συνέπειες της πράξης, ο χρόνος παραμονής του αλλοδαπού, στη χώρα και το νόμιμο ή παράνομο αυτής, η οικογενειακή και επαγγελματική του κατάσταση και γενικά το πόσο ενταγμένος ή όχι, ήταν στην ελληνική κοινωνία, για να κριθεί έτσι, αν η παραμονή του καταδικασθέντος, στη χώρα, συμβιβάζεται ή όχι, με τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης.
   Ο Αλβανός πιστολέρο π.χ όπως ονομάστηκε, που συνελήφθη πρόσφατα, επειδή πυροβολούσε αδιακρίτως, με καλάσνικοφ, όποιον και όποτε ήθελε, ήταν, όπως λέχθηκε, μέλος σε γκρουπ, που βρίζουν τη χώρα μας και συνεπώς, η απέλασή του, είναι επιβεβλημένη (αφού εκτίσει την ποινή του) και ..για τον ίδιο (εφόσον μισούσε την Ελλάδα, όπως ισχυριζόταν τουλάχιστον) !
   Από εκεί και μετά, είναι καλό ότι υπήρξε αυτή η εξειδίκευση των κριτηρίων, γιατί, από την εμπειρία μου, φοβάμαι ότι οι Δικαστές, αντιμετωπίζουν τα ζητήματα των παρεπόμενων ποινών και των μέτρων ασφαλείας, με μία επιφανειακή, σχεδόν μπακαλίστικη, προσέγγιση, ενώ είναι ιδιαίτερα σημαντικά, όπως και οι κύριες ποινές...
   Να πούμε ότι η ύπαρξη οικογένειας, στη χώρα, δεν αρκεί, από μόνη της, για να αποτρέψει την απέλαση, ενώ, παρόλο που τα μέτρα ασφαλείας, παύουν, αν δεν εκτελεστούν, σε τρία χρόνια, ο αλλοδαπός, που τυχόν επανέρχεται, πριν ή και μετά την παρέλευση της 3ετίας, μπορεί, σύμφωνα με τη Νομολογία, να συλληφθεί και να απελαθεί ξανά, στη βάση της ίδιας-αρχικής απόφασης !
    Εξάλλου, ο Νόμος ρητά δίνει την ευχέρεια στο Δικαστήριο, να απαγορεύσει την επανείσοδο του απελαθέντος στη χώρα, για χρονικό διάστημα 10 ετών ή και αορίστως, δηλαδή για πάντα, με το γενικό περιορισμό, που υπάρχει για υπηκόους της Ε.Ε, διότι οι σχετικές διατάξεις-ευρωπαϊκές συμβάσεις, έχουν υπερνομοθετική ισχύ (υπερισχύουν δηλαδή των -αντίθετων- ελληνικών Νόμων).
    Για τα ζητήματα, που ανακύπτουν από την εκτέλεση της δικαστικής απέλασης αλλοδαπών, αποφαίνεται το Πλημμελειοδικείο του τόπου κράτησης, είτε ως συμβούλιο, είτε ως δικαστήριο, ανάλογα, με ρητή διάταξη Νόμου πλέον (προηγούμενα, υπήρχε διάσταση στη Νομολογία, αναφορικά, με το αν μπορούν να προβληθούν αντιρρήσεις, κατά της απέλασης, επειδή -τυπικά- δεν έχει το χαρακτήρα αυτοτελούς ποινής).
    Επομένως, όταν ο αλλοδαπός, εκτίσει την ποινή κάθειρξης, απολύεται μεν, από τις φυλακές, παραμένει ωστόσο κρατούμενος, έως ότου εκτελεστεί η απόφαση της απέλασής του και εδώ είναι σημαντικό, οι σχετικές αποφάσεις, να εκτελούνται τάχιστα, διότι η κράτηση-στέρηση της ελευθερίας αυτή, δεν είναι και τόσο νόμιμη...
    Ρητά αναφέρεται ότι η κράτηση αυτή, δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 6 μήνες, χρόνος, που δύναται να διπλασιασθεί, εφόσον υπάρχουν διαδικαστικά προβλήματα (μάλιστα, προβλέπεται και νέα εξάμηνη παράταση, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, οπότε το μέγιστο, φτάνει τους 18 μήνες) !
    Αν τέλος, η εκτέλεση της απόφασης απέλασης, κρίνεται ανέφικτη, το δικαστήριο, που την επέβαλε, οφείλει να την αναστείλει και να την αντικαταστήσει, από άλλους, περιοριστικούς όρους (π.χ εμφάνιση σε Αστυνομικό Τμήμα), έως ότου καταστεί εφικτή...
    

Για την αποσυμφόρηση των φυλακών..

   Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, του σωφρονιστικού μας συστήματος, είναι, σύμφωνα και με επίσημα στοιχεία, ο υπερπληθυσμός-συνωστισμός, που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές !
  Μία (εύκολη) λύση, θα ήταν ..η δημιουργία νέων φυλακών, ωστόσο, θεωρώ, ότι υπάρχει ανάγκη, για επικαιροποίηση ορισμένων αναχρονιστικών ποινικών διατάξεων, που τιμωρούν υπερβολικά ορισμένες συμπεριφορές, με μείωση των απειλούμενων ποινών, γεγονός, που θα οδηγούσε στην αποφυλάκιση κάποιων κρατουμένων.
  Το πιο τρανταχτό, νομίζω, παράδειγμα, είναι οι διατάξεις, που τιμωρούν με κάθειρξη την παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων (πλαστά CD'S κυρίως) : υπάρχουν ουκ ολίγοι "μαύροι", που έχουν καταδικαστεί σε πολυετείς καθείρξεις (μέχρι και 11 χρόνια !) για κατοχή υλικού, που σχετίζεται με αντιγραφή μουσικών cd's !
  Μιλάμε βέβαια για παλιές υποθέσεις, γιατί τώρα τα cd's πουλιούνται σχεδόν αποκλειστικά, μέσω εφημερίδων και περιοδικών και στην ουσία, προστατεύονται, με αυτές, ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις (δισκογραφικές), οι οποίες, όταν συνελήφθησαν αυτοί οι άνθρωποι, πουλούσαν τους δίσκους, με 20 και 25 ευρώ, με το κόστος εκάστου, να μην ξεπερνάει τα 3 (δεν ξέρω ακριβώς, πόσο ήταν, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά υπήρχε ΜΕΓΑΛΗ "ψαλίδα")...
  Μία άλλη περίπτωση, είναι και η ζωοκλοπή, που αναφέρεται σε άλλες, μακρινές εποχές, όπου η οικονομία ήταν αγροτική και τα ζώα, είχαν άλλη αξία : δεν μπορεί σήμερα, να απειλείται κάποιος, με κάθειρξη, επειδή έκλεψε ένα γουρούνι ή μία κατσίκα !
  Εξαιρετικά δρακόντειες, είναι και οι ποινές, για μεταφορά λαθρομεταναστών και εκεί είναι ανάγκη να υπάρξουν διαβαθμίσεις και να επιβάλλεται κάθειρξη, μόνον όταν οι μετανάστες κινδύνεψαν (κυρίως σε θαλάσσιες μεταφορές) ή έχασαν τη ζωή τους και όχι π.χ όταν ένας ταξιτζής βάζει δύο μη νόμιμους μετανάστες, στο όχημά του, για 10 ή 20 χιλιόμετρα απόσταση...
   Τέλος, μεγάλο πρόβλημα, διαχρονικά, όπως έχει διαπιστωθεί πολλάκις, αποτελεί και ο διαχωρισμός των πραγματικών εμπόρων ναρκωτικών, από χρήστες και "βαποράκια".
    Ακόμα και η λαθρεμπορία, για παράδειγμα, θα μπορούσε πιθανότατα, να μετατραπεί σε πλημμέλημα, ανεξαρτήτως ποσού διαφυγόντων δασμών κλπ, εφόσον με τα πρόστιμα και τις χρηματικές ποινές, ικανοποιείται η αξίωση της Πολιτείας και επέρχεται αποκατάσταση της ζημίας του Κράτους.
    Αυτό που προσπαθώ να πω, είναι, ότι υπάρχει ανάγκη, να συσταθεί κάποια επιστημονική επιτροπή, η οποία θα επανεξετάσει την ποινική μας νομοθεσία, ώστε να είναι πιο σύγχρονη και στη φυλακή να μπαίνουν, όσοι είναι πραγματικά "εγκληματίες", δηλαδή επικίνδυνοι, ώστε να βρίσκονται, ελεύθεροι, στην κοινωνία, ανάλογα με την πράξη, τις συνέπειές της και το βαθμό του δόλου !
   Από την άλλη μεριά όμως, ο εκσυγχρονισμός του ποινικού μας δικαίου, μπορεί να επιβάλλει και την αυστηροποίηση κάποιων άλλων ποινών, όπως π.χ στα οικονομικά εγκλήματα, που διαρκώς αυξάνονται, παίρνουν νέες μορφές, κάνοντας χρήση και των νέων τεχνολογιών κλπ.
   Όπως είχα υποστηρίξει και παλιότερα, δεν βλέπω, γιατί η απάτη 150.001 ευρώ, κατά του Δημοσίου, να επισύρει έως και ισόβια κάθειρξη και η απάτη ..1.500.000 ευρώ, σε βάρος ιδιωτικής περιουσίας (ενός ή και πολλών), να έχει πλαίσιο ποινής, 5 μέχρι 10 έτη !
    Στα οικονομικά εγκλήματα, που αναφέρονται με τον όρο "χρέη προς Δημόσιο", πρέπει να υπάρξει διαφοροποίηση, ίσως και αποποινικοποίηση μεγάλου μέρους, εκεί όπου δεν υπάρχει δόλος, π.χ η μη απόδοση του ΦΠΑ, μπορεί να οφείλεται σε μια αναποδιά (κανόνι οφειλέτη μου) ή στο ότι η επιχείρηση έπεσε έξω, που είναι το πιο φυσιολογικό και ανθρώπινο πράγμα, δεν συγκρίνεται, για παράδειγμα, με τα εικονικά τιμολόγια, όπου εκεί όντως υπάρχει δόλος και απάτη...
    Συνεπώς, νομίζω, ότι η αποσυμφόρηση των φυλακών, πρέπει να γίνει σε αυτά τα πλαίσια, του εκσυγχρονισμού του ποινικού μας Δικαίου και όχι κάθε φορά αποσπασματικά, με έκτακτες νομοθετικές παρεμβάσεις, που δε λύνουν το (πραγματικό) πρόβλημα!

Μια μέρα στο ΣΤ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο !

  Για όσους δεν γνωρίζουν, το 6ο μονομελές πλημμελειοδικείο Αθηνών, δικάζει μόνον υποθέσεις ακάλυπτων επιταγών, εκεί βρέθηκα χθες το πρωί, για μία αναβολή, λόγω αποχής και μεταφέρω μερικά "highlights", ως "ανταποκριτής" !
 Θέλω, στο σημείο αυτό, να τονίσω τη σημασία, που θεωρώ ότι έχει, για έναν νέο, ασκούμενο δικηγόρο ή ακόμα και φοιτητή Νομικής, να παρακολουθεί Δίκες (εφόσον θέλει να ασχοληθεί με τη μάχιμη δικηγορία, εννοείται)... Είναι ο καλύτερος τρόπος εκμάθησης, στην πράξη, γιατί η Νομική είναι κατεξοχήν πρακτική και όχι θεωρητική επιστήμη.
 Τα πιο σημαντικά, λοιπόν, που συνέβησαν, κατά τη γνώμη μου, είναι :
-Υπήρξε περίπτωση, όπου δύο κατηγορούμενοι, κατηγορούνταν για ακάλυπτες επιταγές, για τις οποίες είχαν ήδη καταδικασθεί και οι υποθέσεις εκκρεμούσαν στο Εφετείο, με συνέπεια να προβάλουν ισχυρισμό εκκρεμοδικίας, ο οποίος και έγινε δεκτός (αφού δεν μπορείς να καταδικαστείς 2 φορές, για το ίδιο πράγμα) και η δίωξη κηρύχθηκε απαράδεκτη !
-Παρά την αποχή, δεν αναβλήθηκαν όλες οι υποθέσεις, αλλά μόνον εκείνες, στις οποίες δεν είχε παρέλθει εξαετία, από την τέλεση της πράξης (ημερομηνία επιταγής), για λόγους παραγραφής...
-Από αυτές, που εκδικάστηκαν λοιπόν, υπήρξαν δύο περιπτώσεις, όπου οι κατηγορούμενοι ισχυρίστηκαν ότι έχουν εξοφλήσει τις επιταγές, αλλά δεν είχαν τα αντίστοιχα ..αποδεικτικά στοιχεία (ο ένας μάλιστα προέβαλε ότι η τράπεζα ζητάει πολλά λεφτά, για να δώσει τα στοιχεία !), με συνέπεια φυσικά να καταδικαστούν (εφόσον ισχύει, ότι εξόφλησαν, θα πρέπει να τα προσκομίσουν τα στοιχεία, στο Εφετείο, για να απαλλαγούν, κατόπιν έφεσης).
-Ως γνωστόν, ο πιο σίγουρος τρόπος αθώωσης, σε αυτό το αδίκημα, είναι να πληρωθεί, εκ των υστέρων όλο (ή και ένα μέρος, κατόπιν συμφωνίας) της επιταγής και να δηλώσει ο μηνυτής, ότι έχει ικανοποιηθεί (αν δεν έρθει ο μηνυτής, μπορεί ο κατηγορούμενος, να παρουσιάσει το σώμα της επιταγής ή ένα ιδιωτικό συμφωνητικό, ότι υπήρξε συμβιβασμός και εξόφληση).
-Στα περίεργα της ημέρας, συγκαταλέγεται και η περίπτωση δικηγόρου, που ζήτησε αναβολή, ενώ η μηνύτρια τράπεζα, δήλωσε ότι η επιταγή ..έχει εξοφληθεί, οπότε μετά από αυτό, αποσύρθηκε το αίτημα αναβολής και ο άνθρωπος απαλλάχτηκε !
-Να τονίσουμε, ότι η αποχή δικηγόρων, είναι ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ της Δίκης, αλλά δε γίνεται αυτόματα : οφείλει, είτε ο ίδιος ο κατηγορούμενος να ζητήσει αναβολή, λέγοντας ότι ο δικηγόρος μου λέγεται έτσι και απέχει, είτε ο δικηγόρος να εμφανιστεί, με εξουσιοδότηση του κατηγορουμένου και να δηλώσει το κώλυμά του, λόγω αποχής.
-Αν ο κατηγορούμενος απουσιάζει και δεν εκπροσωπείται, από δικηγόρο και έχει κλητευθεί νόμιμα, εννοείται, τότε η συζήτηση προχωράει κανονικά και καταδικάζεται ωσεί παρών, άσχετα αν υπάρχει αποχή δικηγόρων ! Η μόνη περίπτωση να γλιτώσει, είναι αν λείπει και ο μηνυτής, οπότε αναβάλλεται η υπόθεση, για αυτό το λόγο (για να προσέλθει-καταθέσει ο μηνυτής, που συνήθως τιμωρείται και με λιπομαρτυρία) !
-Στις 2 σημαντικότερες, από νομική άποψη, υποθέσεις, που δικάστηκαν οι κατηγορούμενοι, αμφισβήτησαν την υπογραφή τους, στο σώμα της επιταγής : ο ένας, ισχυρίστηκε ότι υπέγραψε ο πατέρας του, εν αγνοία του και ότι του έχει κάνει μήνυση, για αυτό το λόγο, αλλά καταδικάστηκε τελικά (η γραφολογική εξέταση, έλεγε ότι όλα τα στοιχεία στην επιταγή, είχε συμπληρώσει ο κατηγορούμενος, αλλά για την υπογραφή είχε κάποιες επιφυλάξεις).
  Στη δεύτερη περίπτωση, με κατηγορούμενους, 2 επιχειρηματίες, πρώην εισηγμένης στο χρηματιστήριο εταιρίας, που πτώχευσε, που είναι και η πιο ενδιαφέρουσα νομικά, προβλήθηκε ο ισχυρισμός, ότι τις επίμαχες επιταγές, είχε υπογράψει άλλος, οικονομικό στέλεχος της επιχείρησης !
  Δυστυχώς, δεν έμεινα, ως το τέλος, ώστε να μάθω ποια υπήρξε η απόφαση : πάντως, η Νομολογία, δεν είναι ενιαία, εν προκειμένω ! Οι περισσότερες αποφάσεις, μένουν στο ΤΥΠΙΚΟ στοιχείο, του ποιος έβαλε την υπογραφή του, στην επιταγή, αλλά έχει κριθεί και πως ευθύνεται εκείνος, για λογαριασμό του οποίου, υπέγραψε ένας τρίτος (συνήθως στέλεχος του λογιστηρίου κλπ).
  Αφενός, ισχύει ότι πρέπει να προσέχει κανείς τι υπογράφει, από την άλλη όμως, υπάρχει κίνδυνος καταστρατήγησης του Νόμου και αποφυγής ευθυνών, από επιχειρηματίες, που είτε λόγω πονηριάς, είτε λόγω απουσίας και αδυναμίας υπογραφής, υποχρεώνουν ουσιαστικά, άλλους-υπαλλήλους τους, να υπογράφουν επιταγές της εταιρίας, που αποδεικνύονται ακάλυπτες !
-Ο κατηγορούμενος, μπορεί να είναι παρών ή απών ή να εκπροσωπείται, με εξουσιοδότηση, από δικηγόρο (οπότε θεωρείται παρών), δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρουσίας και αυτό το λέω, γιατί εμφανίστηκε κάποια στιγμή, ένας τύπος, με ντύσιμο και εξοπλισμό μοτοσικλέτας-εκδρομής και δήλωσε ότι είναι αδερφός του κατηγορούμενου και ότι του έχει κάνει εξουσιοδότηση (ευτυχώς δεν δόθηκε σημασία, γιατί υπήρχε και δεύτερος κατηγορούμενος, που υπέβαλε νόμιμα αίτημα αναβολής).
-Αν έχει εξοφληθεί μερικά η επιταγή, αυτό αναγνωρίζεται ως ελαφρυντικό και πέφτεις στα πιο μαλακά ! Το ίδιο και αν κριθεί ότι η μη πληρωμή, οφείλεται στο ότι έπεσε έξω η επιχείρηση, για χ,ψ απρόβλεπτους λόγους (μη ταπεινά αίτια) : σπάνια τα Δικαστήρια, οδηγούνται σε απαλλαγή, λόγω έλλειψης δόλου (αρκεί και ο ενδεχόμενος, να πούμε, εν προκειμένω), πράγμα που σηκώνει ίσως συζήτηση...
-Αν τώρα, η επιταγή δεν πληρώθηκε, γιατί π.χ τα εμπορεύματα ήταν ελαττωματικά και γενικά, αν υπήρξε έγκαιρη ανάκληση της επιταγής, πρέπει-καλό είναι αυτό να βεβαιώνεται ΠΑΝΩ στην επιταγή, να φαίνεται δηλαδή ότι δεν πληρώθηκε, όχι λόγω έλλειψης διαθεσίμων κεφαλαίων, αλλά για άλλους λόγους, οπότε δεν στοιχειοθετείται και το έγκλημα !
-Τέλος, στο ζήτημα του κατά πόσον, πρέπει να καταργηθεί ή όχι το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής, φρονώ ότι περισσότερα επιχειρήματα, υπάρχουν, υπέρ της διατήρησής του, γιατί διαφορετικά η αγορά θα γίνει μπάχαλο...(αυτό το λέω και επειδή είδα κάπου στο ακροατήριο, κάτι "μυστήριους" τύπους, με γυαλιά ηλίου και "μαϊμού" ρούχα "ντόλτσε γκαμπάνα").

Μαζικές αναδιαρθρώσεις δανείων ΤΩΡΑ !

   Είναι θετικό ότι οι τραπεζίτες μας, τελευταία, έχουν βγει από τις γυάλες ή τα λαγούμια, όπου είναι κρυμμένοι και κινούν τα νήματα, έχουν έρθει πιο κοντά στην κοινωνία και πλέον μιλάνε : βέβαια, πιο σημαντικό είναι το τι λένε και ΚΥΡΙΩΣ τι κάνουν, γιατί πολύ συχνά, δε διαφέρουν και πολύ, από τους πολιτικούς !
  Συνήθως, αναφέρονται στα χρήματα, που ΘΑ ρίξουν στην αγορά, σε νέες επιχειρήσεις και επενδύσεις, ωστόσο ξεχνάνε κάτι πιο σημαντικό : τι θα γίνει με τα παλαιά δάνεια, είτε είναι "κόκκινα", είτε "ροζ", είτε "γκρίζα"...(εκτός αν θεωρούν κάποιοι, ότι ξεκινάμε, τώρα, από ...το μηδέν)
  Τα αποτελέσματα-οι ισολογισμοί 9μηνου των εισηγμένων εταιριών, "ΦΩΝΑΖΟΥΝ" για την ανάγκη αναδιάρθρωσης, των τραπεζικών δανείων, με πιο ευνοϊκούς-επίκαιρους, καλόπιστους και βιώσιμους όρους, αφού τα τεράστια ποσά των τόκων, στραγγαλίζουν την ρευστότητα των επιχειρήσεων και ακυρώνουν κάθε δυνατότητα, για κέρδη και νέες επενδύσεις (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για την ανάπτυξη της οικονομίας, εν γένει) !
   Την ίδια ώρα, που οι χρεοκοπημένες, προ πολλού, τράπεζές μας, διεσώθησαν με χρήματα άλλων και δανείζονται με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, οι ελληνικές επιχειρήσεις, δανείζονται με επιτόκια, έως 10% (μιλάμε δηλαδή, για νομιμοφανή τοκογλυφία)...
   Όταν οι τράπεζες, διεσώθηκαν με χρήματα άλλων, πως απαιτούν, από τις επιχειρήσεις, να διασωθούν με δικά τους (των μετόχων τους), όταν το μόνο, που ζητούν από αυτές, είναι η επιμήκυνση και γενικά η αναδιάρθρωση των δανείων τους, με πιο λογικά επιτόκια και δόσεις, για ένα διάστημα, έστω, έως ότου ορθοποδήσει η αγορά ;
   Μιλάμε για επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται επί δεκαετίες, με εκατοντάδες εργαζόμενους, που πριν το 2009, μπορεί να εμφάνιζαν μεγάλα κέρδη, που έχουν προοπτικές και σε κάθε περίπτωση, πληρώνουν ακόμα, έστω και δύσκολα, τις τραπεζικές τους υποχρεώσεις !
   Η υποτιθέμενη νομοθετική ρύθμιση, για τα "κόκκινα" δάνεια, που είχε προαναγγείλει ο Δένδιας, δεν ξέρω τελικά αν ψηφίστηκε και πόσο πλήρης είναι, λόγω ..αλλαγής Υπουργείου, αλλά και ο νέος Υπουργός, είναι νέος άνθρωπος και μάλιστα της αγοράς και μπορεί να την βελτιώσει.
   Πάντως, η άποψή μου, είναι, ότι οι σχετικές αναδιαρθρώσεις, πρέπει να γίνουν ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ, όχι νομοθετικά, στα πλαίσια της καλής πίστης-σχέσης, μεταξύ τράπεζας και μακροχρόνιου πελάτη, διότι αυτό είναι προς το συμφέρον όλων και των ίδιων των τραπεζών : είναι προτιμότερο να παίρνεις λιγότερα, σε βάθος χρόνου και σίγουρα, παρά να απαιτείς πολλά και στο τέλος, να πάρεις τα μισά ή λιγότερα !
   Το μόνο σίγουρο, είναι ότι δεν πρέπει να γίνουν δικαστικά, γιατί οι δικαστές μας, αποδεικνύουν καθημερινά, ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, που ενδιαφέρονται μόνον, για τα αναδρομικά τους και είναι οι τελευταίοι, που μπορούν να κρίνουν τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης και άλλους τέτοιους, τεχνικούς-οικονομικούς, όρους, τους ανατέθηκε δουλειά (στα πλαίσια του άρθρου 99), που υπερβαίνει τις δυνατότητές τους (δεν φταίνε αυτοί), με ΟΛΕΘΡΙΑ όμως αποτελέσματα (το τελευταίο, που τους ενδιαφέρει, είναι αν θα χάσουν κάποιοι τη δουλειά τους, ως Δ.Υ έχουν το γνωστό κόμπλεξ, απέναντι στους επιχειρηματίες, επειδή ...βγάζουν λεφτά).
    Η αντίστοιχη ρύθμιση, με τις 100 δόσεις, προς το Δημόσιο, δείχνει το δρόμο...Οι αιτήσεις ρύθμισης, "με το καλημέρα", είναι δεκάδες χιλιάδες και συνεχώς αυξάνονται, για να αποδειχθεί έτσι το αυτονόητο : ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν ήταν, ούτε λαμόγια, ούτε απατεώνες, ούτε κακοπληρωτές, απλά βρέθηκαν σε αδυναμία και περίμεναν πως και πως, μία ρύθμιση-διευκόλυνση, για να αρχίσουν να ξεχρεώνουν !
    Η αλήθεια είναι, ότι οι τράπεζες, έχουν ρυθμίσει κάποιες επιχειρηματικές οφειλές, είναι σε συζητήσεις με τους πελάτες τους ή έχουν εκφράσει προθέσεις αναδιάρθρωσης, αλλά δεν φτάνουν αυτά : πρέπει να προχωρήσουν, με έργα, όχι με λόγια, με τόλμη και ταχύτητα, γιατί υπάρχει ήδη καθυστέρηση, που κοστίζει ακριβά σε όλους...

Θέλουν να διώξουν την τρόικα, αλλά κάνουν τα πάντα, για να ..παραμείνει !

   Η συγκυβέρνηση, θέλει να βγει από τα Μνημόνια, που ούτως ή άλλως, τελείωναν τώρα και είναι λογικό, αφού θα πρόκειται ασφαλώς για επιτυχία, που θα χρησιμοποιηθεί και ως μέσο, για να επιτευχθεί η απαραίτητη πλειοψηφία, για την Προεδρική εκλογή και η χώρα, να παραμείνει πολιτικά σταθερή και να μην μπει σε επιζήμιες περιπέτειες !
  Η τελευταία αυτή διαπραγμάτευση, εμφανίζεται ως ζόρικη (περισσότερο από τις προηγούμενες) και, όπως πάντα, αποδίδεται η ευθύνη, στην άλλη πλευρά, στην πλευρά των δανειστών, οι οποίοι είναι "αδιάλλακτοι", "έχουν εμμονές" και ζητούν παράλογα πράγματα...
  Το γεγονός, ότι δεν έχουν γίνει ακόμα, όσα συμφωνήθηκαν στην προηγούμενη διαπραγμάτευση, ..δεν το αναφέρει κανείς : π.χ πόσες από τις 15.000 απολύσεις, έχει κάνει ο Μητσοτάκης ; Μήπως δεν πρόλαβε, επειδή έτρεχε και φωτογραφιζόταν στο Μαραθώνιο ;
  Κάθε φορά, που ανακύπτει διαφωνία, ως προς το ύψος του δημοσιονομικού κενού (και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πάντα), προκύπτει και το ζήτημα, του πως θα καλυφθεί και εδώ υπάρχουν 2 -λένε- τρόποι : είτε με περικοπή μισθών και συντάξεων, είτε με αύξηση της φορολογίας !
  Το δεύτερο δεν το συζητάμε, γιατί θα ήταν εγκληματικό, σε μία χώρα, όπου υπερφορολογείται ήδη, να επιβάλλεις επιπλέον βάρη...Η συγκυβέρνηση, όμως, δεν συζητά, λέει, ούτε για νέες περικοπές, στις (υψηλές) συντάξεις κλπ, είναι κάτι που επαναλαμβάνει, εδώ και πολλούς μήνες.
   Θα προτιμούσαν να κάνουν το ο,τιδήποτε, παρά να θίξουν την κομματική πελατεία, που βγήκε στη σύνταξη, ακόμα και με ..10 χρόνια "εργασίας" (έτσι ώστε να φεύγουν αυτοί και να μπορούν να βολέψουν και άλλους), δεν τους απασχολεί καν, ότι οι συνταξιούχοι, είναι ήδη περισσότεροι, από τους οικονομικά ενεργούς (σχέση, που βαίνει επιδεινούμενη), ούτε οι στρατιές των ανέργων, ούτε οι νέοι, που μεταναστεύουν μαζικά, τίποτα !
   Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές συντάξεις, που θα μπορούσαν να μειωθούν, χωρίς οι δικαιούχοι να χάσουν κάτι ουσιαστικό ή να μειωθεί το επίπεδο διαβίωσής τους, θεωρώ, ότι η διαφορά, που πρέπει να καλυφθεί (περίπου 1,5 δισ, για το 2015), μπορεί να καλυφθεί από αλλού...
  Αν ήθελαν, στη συγκυβέρνηση, θα έβρισκαν εκατοντάδες άλλες πηγές κρατικής σπατάλης, που μπορούν να μειωθούν, για να βρεθεί αυτό το 1,5 δισ και να κλείσει η διαπραγμάτευση, τώρα, που έχουμε φάει το γάϊδαρο και μένει η ουρά του !
   Αν "ξαναχτενίσουν" τον προϋπολογισμό και αφού δεν θέλουν να θίξουν την κομματική πελατεία, ούτε να καταλάβουν ότι κυβερνούν ένα κράτος χρεοκοπημένο (που παρόλα αυτά, έχει το θράσος, να δίνει δωρεάν εισόδημα, στους πολίτες και μάλιστα με την "εγγύηση" της πρόσφατης χρεοκοπίας), είμαι σίγουρος, ότι υπάρχουν ένα σωρό κωδικοί εξόδων, που μπορούν να (υπερ)καλύψουν την όποια διαφορά, με την τρόικα.
   Ενοίκια, τηλέφωνα, κρατικά οχήματα, "σύμβουλοι", "εξωτερικοί συνεργάτες" και όποια άλλη σπατάλη, γίνεται αυτή τη στιγμή, όλα τα χρήματα, που πετιούνται, χωρίς λόγο και αιτία, θα μπορούσαν να ισοσκελίσουν την ανάγκη περικοπής μισθών και συντάξεων, που είναι πάντα η εύκολη λύση !
   Από την άλλη, αν ήθελαν να αυξήσουν τα έσοδα, δεν θα είχαν παρά να επισπεύσουν τις αποκρατικοποιήσεις, που καθυστερούν χαρακτηριστικά.
   Στο ζήτημα αυτό, βέβαια, οι ευθύνες βαρύνουν και τις δύο πλευρές, γιατί κανείς δε λέει, ότι οι δανειστές, δεν ζητούν και εντελώς παράλογα πράγματα, όπως την απόσυρση των διατάξεων, για τη διευκόλυνση αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων, σε πολλές δόσεις...
   Σε τελική ανάλυση, το κύριο ερώτημα και η μεγάλη αγωνία, είναι τι θα συμβεί, όταν η τρόικα, μοιραία, αποχωρήσει : θα είναι σε θέση οι κυβερνώντες μας, να κάνουν το σωστό, έχουν μάθει πέντε πράγματα, από τα τελευταία 4 χρόνια ή θα πάνε στράφι, στο τέλος, οι αιματηρές θυσίες (μιας μερίδας του λαού) ;
   Ίσως τελικά, να είναι και αυτός ο λόγος, που τα Μνημόνια, δεν λένε να τελειώσουν : η έλλειψη αυτοπεποίθησης των συγκυβερνώντων, ότι μπορούν να τα καταφέρουν και μόνοι τους...
   

 

Πρέπει να "φασιστοποιηθεί" η Εξουσία ;

   Ένας αντιπρύτανης του ΑΠΘ, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, επειδή έγιναν ευρύτερα γνωστές, δηλώσεις, που είχε κάνει σε τηλεοπτικό σταθμό, πριν μήνες, όπου μιλούσε για την ανάγκη "φασιστοποίησης" όσων κατέχουν θέσεις εξουσίας !
  Η γνώμη μου είναι, πως αυτό που ήθελε να πει, είναι πολύ σωστό, απλά χρησιμοποίησε λάθος έκφραση-λέξη και έχασε τη θέση του, διότι όλα τα παράγωγα της λέξης "φασισμός" έχουν -δικαιολογημένα- αρνητική χροιά και ξυπνούν πολύ δυσάρεστες μνήμες.. .
 Το πρόβλημα στην Ελλάδα, είναι ακριβώς το αντίθετο : ότι η εξουσία συμπεριφέρεται πάντα "φασιστικά" ! Με την έννοια, ότι κάνει διαχωρισμό των πολιτών, σε κατηγορίες, όπου κάποιοι είναι μονίμως οι ευνοούμενοι και κάποιοι οι μονίμως αδικούμενοι.
  Αυτό είναι και το νόημα του φασισμού : ότι κάποιοι, συνήθως οι πελάτες-ευνοούμενοι των κομματικών και πολιτικών γραφείων, έχουν πάντα προνομιακή μεταχείριση, έναντι των υπολοίπων, που αγωνίζονται τίμια, να κερδίσουν το ψωμί τους !
  Έχουν π.χ ψηλότερες αποδοχές, βγαίνουν γρηγορότερα σε σύνταξη, παίρνουν δάνεια, προμήθειες και δημόσια έργα, βολεύουν τα παιδιά τους (στη δουλειά, το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το στρατό κ.ο.κ), με μοναδικό αντάλλαγμα την ψήφο τους...
  Αυτή την απαράδεκτη ενδοτικότητα της εξουσίας, στους κόλακές της, καυτηρίασε και πολύ ορθά έπραξε, ο συγκεκριμένος αντιπρύτανης, διότι δεν οδηγεί πουθενά : όσοι έχουν μάθει να ζητάνε και να παίρνουν, απλά θέλουν ολοένα και περισσότερα, κατά τη γνωστή παροιμία "δώσε θάρρος στο χωριάτη, να σ' ανέβει στο κρεβάτι" !
   Η μόνιμη ικανοποίηση των αιτημάτων ορισμένων, αφενός βλάπτει τα συμφέροντα των υπολοίπων και αφετέρου, οδηγεί τους αυλοκόλακες, στο να αποθρασύνονται και να ζητάνε περισσότερα και όταν δεν τα παίρνουν, να στρέφονται κατά των ευεργετών τους, δημιουργώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο εξάρτησης, όπου μόνος χαμένος, είναι το Κοινό Καλό...
   Μίλησε επίσης ο αντιπρύτανης και για "σφαλιάρες", που θέλουν ορισμένες καλομαθημένες κατηγορίες πολιτών (φαντάζομαι μεταφορικά), το οποίο είναι επίσης σωστό, διότι αυτό που ζούμε σήμερα, είναι αυτό που λένε ότι "σηκώθηκαν τα πόδια και βαράνε το κεφάλι" !
   Αντί για δημοκρατία, έχουμε συντεχνιακές δικτατορίες, που κάνουν ό,τι θέλουν την κεντρική εξουσία, λειτουργούν (έχουν μάθει να λειτουργούν, καλύτερα) ανεξέλεγκτα, ως κράτος εν κράτει, σαν καρκινώματα...
   Το βλέπουμε συνέχεια : από τα "αντάρτικα" των αιρετών διοικητών των ΟΤΑ, που αρνούνται να εφαρμόσουν εντολές της κεντρικής εξουσίας (για την αξιολόγηση και όχι μόνον), μέχρι τους φοιτητές, που συμπεριφέρονται βίαια και χωρίς σεβασμό, στους καθηγητές τους κ.ο.κ
    Όταν ο δήμαρχος Χαλανδρίου, προσήλθε να δώσει εξηγήσεις στον Εισαγγελέα, γιατί δεν εφαρμόζει την αξιολόγηση (εν μέσω χειροκροτημάτων), δήλωσε στις κάμερες, ότι "αν εφαρμόσω το Νόμο, θα πρέπει να διώξω τους μισούς υπαλλήλους", σαν να ήταν πιο ..φυσιολογικό επιχείρημα, στον κόσμο και εντούτοις, ουδείς συγκινήθηκε, διότι το καθεστώς πλέον στη χώρα, είναι η ανομία και όχι η νομιμότητα και θέλουν να το εμπεδώσουμε πλήρως !
    Συνεπώς, η απάντηση στο αρχικό ερώτημα, αν η εξουσία στην Ελλάδα, χρήζει "φασιστοποίησης", είναι όχι, γιατί είναι ήδη υπερβολικά φασιστική, αυτό που χρειάζεται, είναι να γίνει ουδέτερη, οι Νόμοι, να εφαρμόζονται εξίσου, για όλους, να σταματήσει η ανομία και η σκανδαλώδης εύνοια ορισμένων, σε βάρος των υπολοίπων...


 

Απόλυση εγκύου εργαζόμενης

    Από χθες κάνει το γύρο του διαδικτύου, μία είδηση-καταγγελία, για εργοδότη στην Κρήτη, ο οποίος, μόλις έμαθε για την εγκυμοσύνη μιας υπαλλήλου του, της έθεσε το ..ευγενικό δίλημμα : ή να παραιτηθεί ή να ρίξει το παιδί (!), με συνέπεια να γίνουν αναφορές στην Επιθεώρηση Εργασίας κλπ.
  Αυτή είναι μια καλή αφορμή, για να δούμε κάποια σημαντικά νομικά θέματα, αναφορικά με το εργασιακό καθεστώς μίας εγκύου γυναίκας, γιατί υποψιάζομαι, ότι και εδώ, η ημιμάθεια, οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα...
  Καταρχήν, όλοι λίγο-πολύ, έχουν ακούσει και ξέρουν, ότι η απόλυση εγκύου, είναι άκυρη-παράνομη, αλλά ίσως δεν ξέρουν, ότι ο κανόνας αυτός ΔΕΝ είναι, όπως όλοι, χωρίς εξαιρέσεις, ενώ στην περίπτωση της Κρήτης, φοβάμαι πως υπάρχει κάποια παρεξήγηση !
  Εννοώ ότι, από όσα έγιναν γνωστά, η συγκεκριμένη υπάλληλος, αν δεν κάνω λάθος πάντα, είχε σύμβαση ορισμένου χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι, αν λήξει η διάρκειά της, αποχωρείς, είσαι, δεν είσαι έγκυος...
  Η προστασία της εγκύου ισχύει, για όσο χρόνο, είναι σε ισχύ μία σύμβαση αορίστου ή ορισμένου χρόνου, δεν αποτελεί λόγο παραμονής στην θέση, όταν λήξει η σύμβαση, η ...εγκυμοσύνη !
  Η διάρκεια της προστασίας, ορίζεται από την σύλληψη, έως και 18 μήνες μετά τον τοκετό (έως το 2011, ήταν 12 μήνες), εκτός αν υπάρχουν προβλήματα υγείας, από αυτόν, οπότε δύναται να παραταθεί και έχει εφαρμογή σε όλες τις εγκύους εργαζόμενες, είτε είναι έγκυρη, είτε και άκυρη η σύμβαση εργασίας τους, για τον οιονδήποτε λόγο (ρητά η προστασία εφαρμόζεται και σε ειδικά καθεστώτα εργασίας, όπως εκείνο της λεγόμενης "έμμισθης εντολής", κυρίως των δικηγόρων).
  Το επίσης σημαντικό είναι ότι η προστασία παρέχεται, άσχετα αν ο εργοδότης ή και ..η ίδια η εργαζόμενη, γνώριζαν την εγκυμοσύνη (υπάρχει μάλιστα απόφαση του Αρείου Πάγου, που λέει ότι οι διατάξεις εφαρμόζονται, ακόμα και αν το έμβρυο γεννηθεί νεκρό) !
   Η προστασία ΔΕΝ είναι απόλυτη, με την έννοια, ότι και η έγκυος, μπορεί να απολυθεί, έγκυρα, όταν υπάρχει σπουδαίος λόγος, εντός των ως άνω απαγορευτικών χρονικών ορίων : όπως έχουμε ξαναπεί, σπουδαίος λόγος, είναι κάθε αντικειμενικό γεγονός, που καθιστά μη ανεκτή τη συνέχιση της εργασιακής σχέσης (π.χ δεν μπορεί να παραμένει στη θέση της ταμίας, που "βάζει χέρι" στο ταμείο, επειδή ..είναι έγκυος)
  Αν δεν υπάρχει σπουδαίος λόγος και ως τέτοιος, ρητά αναφέρεται, ότι δεν είναι η τυχόν μειωμένη απόδοση, λόγω της εγκυμοσύνης, η τυχόν απόλυση, που γίνεται εντός των ως άνω χρονικών ορίων, είναι παράνομη και η εργαζόμενη, μπορεί να ζητήσει την επαναπρόσληψή της καθώς και μισθούς υπερημερίας (εδώ προσοχή, γιατί οι σχετικές αξιώσεις, πρέπει να ασκηθούν σχετικά σύντομα, ήτοι εντός 3 μηνών, από την παράνομη καταγγελία της σύμβασης) !
  Να προσθέσουμε ότι τα Δικαστήρια, εδώ, συνήθως επιδικάζουν και αποζημίωση ηθικής βλάβης, πράγμα που είναι διστακτικά να κάνουν, σε άλλες περιπτώσεις παράνομης απόλυσης...
  Επίσης, είναι σημαντικό να πούμε, ότι ο Νόμος, σε συμμόρφωση, με κοινοτική οδηγία, προβλέπει και άλλα μέτρα προστασίας της εγκύου εργαζόμενης, όπως είναι η απαγόρευση της νυκτερινής εργασίας και η απαλλαγή από την εργασία, χωρίς περικοπή αποδοχών, για τη διενέργεια απαραίτητων εξετάσεων, εφόσον αυτές πρέπει να γίνουν, σε εργάσιμες μέρες και ώρες !
  Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στο φλέγον ζήτημα της (αμειβόμενης) άδειας μητρότητας, που, σύμφωνα με το Νόμο, δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 16 εβδομάδων (8 μήνες υποχρεωτικά πριν και 8 μετά, εκτός αν γεννήσει πρόωρα, οπότε "το μετά", μπορεί να είναι ανώτερο των 8 μηνών).
   Όλα τα παραπάνω βέβαια, ισχύουν, κατά βάση, στον ιδιωτικό τομέα, γιατί στο Δημόσιο, όπως έχει αποκαλυφθεί, μπορείς να λείπεις και ..8 χρόνια, χωρίς να ασχολείται κανείς !

Ελάχιστα Εγγυημένη Βλακεία !

   Όπως ήταν αναμενόμενο, μόλις άνοιξε η εφαρμογή υποβολής αίτησης, για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, "έπεσε" το σύστημα, λόγω μαζικής "προσέλευσης", αφού κάθε φορά, που το Κράτος μοιράζει λεφτά (άλλων), σπεύδουν όλοι να επωφεληθούν !
  Εδώ έχει εφαρμογή η παροιμία "έμαθαν ότι ..., πλακώσανε και οι γύφτοι", μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, αφού είναι φυσιολογικό οι ρομά (πιθανόν και πακιστανοί, είτε μεμονωμένα, είτε μέσω κυκλωμάτων), να εμφανίζονται στην εφορία, ως φτωχοί και να πληρούν τα κριτήρια για το ε.ε.ε, όπως διδάσκει και η πρόσφατη ιστορία.
  Εξάλλου, ποιος δεν θέλει να κάθεται και να του δίνει ο Κεγκέρογλου 300 ευρώ το μήνα, όταν ο μισθός έχει πέσει στα 400 ευρώ ;
   Κάποιοι ίσως να θεωρούν ότι μπορούν να ζήσουν με τα ελάχιστα αυτά χρήματα, του ε.ε.ε, άλλοι θέλουν να τα πάρουν, για να καλύψουν κάποιες τρύπες (ως συμπλήρωμα εισοδήματος), άλλοι, επειδή είναι άπληστοι, άλλοι επειδή δεν γίνεται να αφήσουν αυτή την ευκαιρία, να πάει χαμένη κ.ο.κ !
   Ανάμεσα σε αυτούς, θα υπάρχουν και ορισμένοι, που πιθανώς να τα έχουν πραγματική ανάγκη, που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, αλλά είμαι σίγουρος ότι είναι η μειοψηφία...
   Το ελληνικό Δημόσιο, δεν έχει διδαχθεί τίποτα, από την εμπειρία των τελευταίων 4 ετών, με τις μαϊμού συντάξεις, τα μαϊμού επιδόματα κλπ και συνεχίζει να μοιράζει τα χρήματα των φορολογουμένων, με συνθήκες, που μόνο αδιάβλητες δεν είναι, μέσω ηλεκτρονικών εφαρμογών, όπου ο καθένας μπορεί να δηλώσει ό,τι θέλει και να επωφεληθεί (τα ίδια ισχύουν, για το επίδομα θέρμανσης και όλες τις παροχές, σε χρήμα, που μοιράζονται, μέσω ηλεκτρονικών αιτήσεων).
    Μέχρι να γίνει η διασταύρωση της ακρίβειας των στοιχείων (αν γίνεται ποτέ), τα λεφτά έχουν κάνει φτερά και είναι ήδη αργά, ενώ το πιο εύκολο πράγμα, έχει αποδειχθεί, πως είναι να φαίνεσαι, στην εφορία τουλάχιστον, φτωχός, να κρύβεις εισόδημα (αν δεν είσαι μισθωτός) !
    Η κυβέρνηση, παρασυρμένη, από το πέτσινο πλεόνασμα της υπερφορολόγησης, θεώρησε ότι γίναμε Ελβετία και άρχισε τις παροχές αμέσως, για να αποδείξει ότι οι κακές συνήθειες, δύσκολα κόβονται...
     Εξακολουθεί να συντηρεί τη νοοτροπία, του κράτους πατερούλη, που ανοίγεις το χέρι και σου δίνει απλόχερα, αντί να δίνει κίνητρα στους ανθρώπους, να δραστηριοποιηθούν, για να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους, θέλει να τους κρατάει σε λήθαργο, στα "έτοιμα", σε μία "μακαρία" αδράνεια και ωχαδερφισμό !
     Θα ήταν σίγουρα προτιμότερο, αντί να μοιράζει επίδομα θέρμανσης, να μειωθεί και άλλο, η τιμή του πετρελαίου, αντί να μοιράζει λεφτά σε όσους ..φαίνονται φτωχοί, στην εφορία, να μειώσει τους φόρους και τους φορολογικούς συντελεστές, με άλλα λόγια, όχι να δίνει, αλλά να μην παίρνει...
     Κυρίως όμως, είναι ανάγκη το κράτος, να κάτσει κάτω, να υπολογίσει με σχετική ακρίβεια, τι έχει να παίρνει και τι έχει να δίνει : μόνο έτσι θα μπει τάξη στο οικονομικό μπάχαλο !
      Διότι δεν μπορεί, στις απαιτήσεις του, το υπουργείο Οικονομικών, να συμπεριλαμβάνει τον ενφια, που έχει επιβληθεί σε νεκρούς ή σε ανύπαρκτους ιδιοκτήτες, οι οποίοι έχουν πουλήσει τα ακίνητα αυτά, από το 2009 (πραγματική περίπτωση)...
      Πως είναι δυνατόν, σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε, να έχει πουλήσει κάποιος το ακίνητο, από το 2009, να έχει δηλώσει στην εφορία τη μεταβίβαση και εντούτοις, να λαμβάνει ειδοποίηση πληρωμής ενφια ; Τι σχέση έχει το σύστημα "τάξις" (δηλαδή μπάχαλο) με τις εκάστοτε ΔΟΥ ; Καμία ; 
     Από που ενημερώνεται το "ταξις" για τους ιδιοκτήτες, απορώ δηλαδή ! Δεν θα έπρεπε ΔΟΥ, υποθηκοφυλακεία, κτηματολόγια και "ταξις" να είναι συνδεδεμένα online και να ενημερώνονται άμεσα και αυτόματα ;

Γιατί δεν υλοποιείται το "Τάμα του Έθνους" ;;

   Λένε και μάλλον έτσι είναι, πως είναι χίλιες φορές προτιμότερο, να μην κάνεις καθόλου Τάμα, παρά να κάνεις και να μην το εκπληρώσεις, ενώ μία άλλη παροιμία λέει "μην τάξεις σε παιδί κουλούρι και κερί σε Άγιο" !
  Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Κολοκοτρώνης και οι άλλοι οπλαρχηγοί του 1821, πριν ξεκινήσουν την Επανάσταση, έκαναν Τάμα-υπόσχεση, πως αν ο Θεός βοηθήσει την προσπάθεια του Έθνους και έρθει η απελευθέρωση, από τον Οθωμανικό ζυγό, θα χτίσουν μεγαλοπρεπή Ναό, προς τιμήν του Σωτήρος και Απελευθερωτή Χριστού.
  Είναι προφανές ότι ένα τόσο μεγάλο επίτευγμα, μια χούφτα σχεδόν ξεβράκωτων και ξυπόλητων "κλεφτών και αρματωλών" να αντισταθούν και να νικήσουν τη μεγαλύτερη τότε δύναμη, δεν μπορεί να συνέβη, χωρίς θεϊκή βοήθεια και παρέμβαση !
  Παρόλα αυτά, σχεδόν 200 χρόνια έχουν περάσει, από την Επανάσταση και το Τάμα, δεν έχει ακόμα εκπληρωθεί, ενώ είναι γνωστή και η τύχη του Κολοκοτρώνη, όπως και τόσων άλλων μεγάλων ευεργετών της Πατρίδας, η οποία, αντί για "ευχαριστώ", τους φέρθηκε άθλια ή τους δολοφόνησε (βλ. και Ιωάννη Καποδίστρια)...
   Κατά καιρούς, έχουν γίνει προσπάθειες να υλοποιηθεί το έργο αυτό, να κτιστεί επιτέλους ο μεγαλοπρεπής αυτός Ναός, προς τιμήν του Σωτήρος Χριστού, όμως όλες ναυάγησαν : είναι δε χαρακτηριστικό, ότι επί χούντας, είχε συγκεντρωθεί ένα τεράστιο χρηματικό ποσόν, για αυτό τον εθνικό σκοπό, το οποίο όμως κανείς δεν ξέρει που κατέληξε !
   Αυτή είναι μία ακόμα απόδειξη, για το αληθινό πρόσωπο, των "υπερπατριωτών" ακροδεξιών, που εκμεταλλεύτηκαν, όπως φαίνεται, στυγνά το Ορθόδοξο θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων...
    Για το Τάμα του Έθνους, είχα πληροφορηθεί από κάποιο έντυπο, ενώ με μία σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο, ανακαλύπτει κανείς ότι έχει συσταθεί ειδικό σωματείο, προς υλοποίηση αυτού του στόχου, από το 2006 !
    Πρόκειται για ιδιωτική πρωτοβουλία, ενός εύπορου ανθρώπου, πρώην επιχειρηματία, του Ιωάννη Αναγνωστόπουλου, ο οποίος μάλιστα έχει εξασφαλίσει τα έξοδα κατασκευής του Ναού, αλλά δεν βρίσκει συμπαράσταση, από Πολιτεία και Εκκλησία...
    Το σχέδιο είναι ο Ναός αυτός, ο οποίος θα αποτελέσει, για το Έθνος, μία δεύτερη "Αγία Σοφία", να τοποθετηθεί σε τέτοιο σημείο των Αθηνών, που θα είναι ορατός, από πολλά μέρη της Αθήνας από μακριά και το ιδανικότερο ίσως, είναι το Αττικό Άλσος !
    Μιλάμε για ένα έργο, το οποίο, μετά την αποπεράτωσή του, δεν θα αποτελεί μόνον εκπλήρωση του τάματος και τόπο θρησκευτικής λατρείας και εθνικής υπερηφάνειας, αλλά και ένα Μνημείο θαυμασμού και τουριστικής έλξης.
     Πρέπει να γίνουν τώρα οι απαραίτητες ενέργειες, προτού το θέμα πάλι "κρυώσει", ειδικά από τη στιγμή, που η χρηματοδότησή του, είναι εξασφαλισμένη, με ιδιωτικά κεφάλαια, ενώ είναι προφανές, ότι αν ζητηθεί η συνδρομή των Πιστών, θα δοθεί απλόχερα, τόσο από εμάς, όσο και από τους Έλληνες της διασποράς !
     Και να γίνει τώρα, που έχουμε μία κεντροδεξιά κυβέρνηση, γιατί αν ξαναέρθει (φευ) η Αριστερά στα πράγματα, θα πάει πάλι πίσω το Έργο, αφού οι αριστεροί είναι άθεοι και λατρεύουν μόνον το χρήμα, ως Θεό τους...
     Απορώ και με την αδιαφορία των πολιτικών μας, λες και δεν καταλαβαίνουν, ότι είναι και αυτή μία ευκαιρία για απόκτηση μεγάλης υστεροφημίας και τιμής, πράγματα που οι πολιτικοί παντού ..εκτιμούν πολύ !
 

σχετικά με την ανάκληση μιας δωρεάς !

   Η δωρεά είναι αστική σύμβαση, χαριστικού τύπου, σύμφωνα με την οποία, κάποιος παραχωρεί ένα περιουσιακό αντικείμενο (εν ευρεία έννοια), σε άλλον (-ους), χωρίς αντάλλαγμα.
  Κανονικά, είναι τυπική δικαιοπραξία, με την έννοια, ότι για τη σύστασή της, απαιτείται τύπος και μάλιστα συμβολαιογραφικός, ωστόσο, όταν αφορά σε κινητά πράγματα, αρκεί η παράδοση του αντικειμένου, στο δωρεοδόχο, με την συμφωνία ότι δωρίζεται, χωρίς να υπάρχει συμβόλαιο !
  Όταν αφορά βέβαια, σε εμπράγματα δικαιώματα, επί ακινήτων, η δωρεά πρέπει να γίνεται σε συμβολαιογράφο και να μεταγράφεται στο υποθηκοφυλακείο (ή κτηματολόγιο), όπως κάθε σύσταση, μεταβολή κλπ εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητα.
   Ο δωρητής ωστόσο, διατηρεί το δικαίωμα να ανακαλέσει-ακυρώσει τη δωρεά, αν ο δωρεοδόχος φάνηκε αχάριστος, απέναντί του ή απέναντι στη/στο σύζυγό του ή άλλο στενό συγγενή !
   Ο Νόμος μιλάει για αχαριστία, που εκδηλώνεται με "βαρύ παράπτωμα" και αναφέρει ενδεικτικά και μόνον την περίπτωση, της αθέτησης εκ μέρους του δωρεοδόχου, της υποχρέωσης, να διατρέφει το δωρητή.
    Συνεπώς, εφόσον αμφισβητείται, κάθε φορά, αν συνέτρεχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις της ανάκλησης, είναι θέμα των δικαστών, να προσδιορίσουν και να αξιολογήσουν, αν πράγματι υπήρξε αχαριστία, πως αυτή εκδηλώθηκε αντικειμενικά, αν υπήρξε πταίσμα-πρόκληση του ίδιου του δωρητή κλπ.
     Η κρίση των δικαστών ελέγχεται μάλιστα και αναιρετικά, από τον Άρειο Πάγο, προκειμένου να διαπιστωθεί, αν τα πραγματικά περιστατικά εκάστης υπόθεσης, συνιστούν (όντως και αντικειμενικά, όσο γίνεται) βαριά παραπτώματα και αχαριστία, αν πληρούνται δηλαδή οι κάπως αόριστες αυτές έννοιες, με βάση φυσικά τους Νόμους και τις ηθικές αξίες, κάθε εποχής !
     Πρέπει ίσως να επισημανθεί, ότι η δωρεά δε δημιουργεί, από μόνη της, υποχρέωση στο δωρεοδόχο, να κάνει κάτι, να δείξει την ευγνωμοσύνη του, έμπρακτα, αλλά περισσότερο οφείλει ο δωρεοδόχος, να ..απέχει από ενέργειες, που δείχνουν έλλειψη σεβασμού και ευγνωμοσύνης, προς το δωρητή (όπως βρίσιμο, κακομεταχείριση κλπ).
    Την κατάσταση περιπλέκει ακόμα περισσότερο διάταξη, που απαγορεύει την ανάκληση της δωρεάς, όταν αυτή έγινε, από "ιδιαίτερο ηθικό καθήκον" ή "από λόγους ευπρέπειας", επειδή και αυτές οι έννοιες είναι αρκετά γενικές και επαφίεται πάλι στο δικαστή, να τις προσδιορίσει (ηθικό καθήκον, μπορεί να υπάρχει π.χ όταν ο δωρεοδόχος, φρόντιζε για πολλά χρόνια, το δωρητή, χωρίς να υπάρχει μεταξύ τους συγγένεια) !
     Να προσεχθεί ότι η ανάκληση είναι μία μονομερής ενέργεια-δήλωση, εκ μέρους του δωρητή, που δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, ισχύει άμεσα, από τη στιγμή, που γνωστοποιείται στον δωρεοδόχο και δεν απαιτεί κάποιο τύπο (αν και κατά τη γνώμη μου, καλό είναι να γίνεται συμβολαιογραφικά, ειδικά όταν αφορά σε ακίνητο, για την προστασία των τρίτων)...
     Η -αποκλειστική- προθεσμία τώρα, για την άσκηση εκ μέρους του δωρητή, του δικαιώματος ανάκλησης, είναι ένα μόλις έτος, από τη στιγμή όμως, που πληροφορήθηκε το λόγο της ανάκλησης-αχαριστίας, επομένως, αν τα σοβαρά παραπτώματα του δωρεοδόχου, έχουν διάρκεια, δεν ξεκινάει να μετράει και η προθεσμία ή μετράει, από το τελευταίο, το πιο πρόσφατο !
     Τέλος, να πούμε και ότι : α) δεν μπορεί να γίνει ανάκληση, αν ο δωρεοδόχος, δεν ζει πια...β) ο κληρονόμος του δωρητή, μπορεί να ανακαλέσει τη δωρεά, αν ο δωρεοδόχος ...σκότωσε το δωρητή ή τον εμπόδισε, όσο ζούσε, να κάνει την ανάκληση.
     

Ζητήματα από την εκχώρηση απαίτησης και την αναδοχή ξένου χρέους !

   Ο Νόμος, επιτρέπει την ελεύθερη μεταβίβαση μιας απαίτησης, από τον δανειστή, σε άλλον, ελεύθερη, με την έννοια ότι γίνεται, χωρίς να απαιτείται συναίνεση του οφειλέτη, με συνέπεια ο τελευταίος να οφείλει πλέον σε πρόσωπο διαφορετικό, από το αρχικό.
  Το ζήτημα αυτό, είναι στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια, εξ αιτίας της τάσης των ελληνικών τραπεζών, να πωλούν-μεταβιβάζουν δάνεια (συνήθως "κόκκινα"-προβληματικά), σε ξένες εταιρίες !
  Η μεταβίβαση της απαίτησης, βέβαια, δε γίνεται πάντα με αντάλλαγμα, μπορεί να γίνει και χαριστικά, αλλά το συνήθως συμβαίνον, είναι ότι η απαίτηση εκχωρείται, από τον δανειστή, σε κάποιον δικό του δανειστή, ως μέσο-τρόπος εξόφλησης (π.χ ο οφειλέτης τραπεζικού δανείου, πληρώνει τη δόση, εκχωρώντας στην τράπεζα, την απαίτηση που έχει, από κάποιο ενοίκιο).
  Η εκχώρηση της απαίτησης, πρέπει να διακρίνεται, από τη λεγόμενη και εμφανισθείσα, σχετικά πρόσφατα, πρακτορεία απαιτήσεων (συνήθως επιχειρηματικών) ή στα ..ελληνικά, factoring, όπου μία επιχείρηση, αναθέτει σε άλλον, τη διαχείριση και είσπραξη των απαιτήσεών της, έναντι αμοιβής (η διαφορά εδώ είναι ότι δεν αλλάζει ο δικαιούχος της απαίτησης, απλά μεσολαβεί τρίτος, με το αζημίωτο, για την είσπραξή της).
   Το σημαντικότερο και πιο ενδιαφέρον, νομικά, σημείο, εδώ, το οποίο είναι λίγο ή πολύ γνωστό, είναι πως αυτός που αποκτά την απαίτηση, δεν μπορεί να στραφεί κατά του οφειλέτη, αν ο ίδιος ή ο εκχωρητής, δεν αναγγείλει προηγουμένως, ότι έλαβε χώρα η μεταβίβαση-εκχώρηση της απαίτησης !
    Να σημειωθεί επίσης ότι, μαζί με την απαίτηση, μεταβιβάζονται και οι υποθήκες, ενέχυρα κλπ. εξασφαλίσεις ή προνόμιά της, ενώ ΔΕΝ μπορεί να εκχωρηθεί : α) ακατάσχετη απαίτηση β) απαίτηση, που συνδέεται στενά με το πρόσωπο του δανειστή και γ) απαίτηση, που συμφωνήθηκε εξαρχής, ότι δεν θα εκχωρηθεί.
    Στην αναδοχή τώρα, ξένου χρέους, ένας τρίτος, συμφωνεί με το δανειστή, να υπεισέλθει αυτός, στην θέση του οφειλέτη και ο τελευταίος να απαλλαγεί !
    Στο σημείο αυτό, είναι που χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί ο Νόμος ορίζει, ότι σε περίπτωση αμφιβολίας, αν δεν ορίστηκε δηλαδή με σαφήνεια και ρητά το αντίθετο, ο παλιός οφειλέτης, δεν απαλλάσσεται, αλλά ευθύνονται πλέον και οι δύο, απέναντι, στο δανειστή, ουσιαστικά δηλαδή ωφελημένος, βγαίνει μόνον ο δανειστής, που αποκτά έναν ακόμα οφειλέτη και όχι ο αρχικός οφειλέτης, που ήλπιζε να απαλλαγεί, επειδή κάποιος "καλός κύριος" ανέλαβε το χρέος του.
     Να πούμε, ότι τόσο στην εκχώρηση απαίτησης, όσο και στην αναδοχή χρέους, μπορεί να έχουμε αλλαγή προσώπων, οφειλέτη ή δανειστή, ωστόσο τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις, από την αρχική σύμβαση, παραμένουν, ως είχαν !
     Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, είναι κατά πόσον, μπορεί ο οφειλέτης (παλιός, στην πρώτη περίπτωση ή νέος, στη δεύτερη), να προβάλλει ενστάσεις, κατά του δανειστή :
-Στην εκχώρηση απαίτησης, ο κανόνας είναι ότι μπορούν να προβληθούν όλες οι ενστάσεις, που υπήρχαν κατά του παλιού δανειστή, στο νέο και κυρίως η ένσταση συμψηφισμού.
-Στην αναδοχή τώρα χρέους, ο νέος οφειλέτης, δεν μπορεί να προβάλλει φυσικά ενστάσεις, που είχε κατά του προηγούμενου, αλλά μπορεί να αντιτάξει ενστάσεις, που απορρέουν, από τη σχέση, μεταξύ δανειστή και παλαιού οφειλέτη, ΕΚΤΟΣ από την ένσταση συμψηφισμού !
     Τέλος, ο Νόμος, προβλέπει και μία πολύ σημαντική περίπτωση : τη μεταβίβαση συνολικής περιουσίας ή επιχείρησης και ορίζει ότι ο μεν αποκτών, ευθύνεται, για τα χρέη αυτής, απέναντι στους δανειστές, έως την αξία του ενεργητικού, ο δε μεταβιβάζων, εξακολουθεί να ευθύνεται επίσης.