ο "μπάτσος" και η αστυνομικός

    'Ενα ζευγάρι αστυνομικών, κατηγορείται ότι κακοποιούσε, σωματικά, ψυχολογικά και σεξουαλικά (!) τα παιδιά του, μια υπόθεση που προκαλεί σοκ, αφού δράστες φέρονται να είναι "άνθρωποι του Νόμου" και έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα (εύλογη, ως ένα βαθμό όμως) !

  Είμαι προσεκτικός στις εκφράσεις, διότι όλοι δικαιούνται το τεκμήριο της αθωότητας, ακόμα και ...αυτοί και επειδή στα ...ρεπορτάζ, μαθαίνουμε 80% κουτσομπολιό και άχρηστες πληροφορίες και μόνον 20% (νομική) ουσία.

   Η υπόθεση, πέρα από το νομικό σκέλος, εμφανίζει και σημαντικό κοινωνικό-κοινωνιολογικό ενδιαφέρον, διότι καθρεφτίζει, εν πολλοίς, την ...κατάντια της ελληνικής κοινωνίας, μετά από 40 χρόνια πράσινου και μπλε πασοκ (δηλαδή συμμορίαςΝΔ) !

   Από τη μία, ο "μπάτσος", ο νταής, ο "ξέρεις ποιος είμαι εγώ", που μπήκε στην Αστυνομία και νομίζει ότι έγινε κάτι, που βαράει πολίτες και συναδέλφους, ακόμα και προϊσταμένους και .. παίρνει προαγωγές, σε "βυσματικές" θέσεις, απλά επειδή έχει (πολιτικό) "βύσμα" (το είδαμε και στο νοσοκομείο Άρτας αυτό, γιατρός που "σκότωσε" τρεις από αμέλεια, έγινε Διευθυντής, άρα ΤΙ σωτηρία μπορεί να υπάρχει για την Κολομβία των Βαλκανίων ;)

  Από την άλλη, η γυναίκα του, το πρόβατο (ή γίδι ; μένει να αποδειχθεί), που μπήκε στην αστυνομία, όπως οι περισσότεροι για το "μισθό" και υπηρετούσε σε γραφείο, εφαρμόζοντας το "λάθε βιώσας", όπου τα τελευταία 10 χρόνια, έχοντας κάνει τόσα παιδιά, θα πρέπει να πάτησε, δύο, το πολύ χρόνια, συνολικά (ενδεικτικό και αυτό του πόσο εναρμονισμένοι με την Συνταγματική επιταγή περί ...ισότητας, είναι οι νόμοι, που ψηφίζει, διαχρονικά, το ...κυνοβούλιο) !

  Ο "μπάτσος" έχει ήδη προφυλακιστεί, ενώ από ψυχολογική-κοινωνιολογική πλευρά, είδαμε πάλι ένα γνώριμο pattern συμπεριφοράς, όταν συλλαμβάνεται ένας κρατικοδίαιτος : πρώτα πούλησε τρελίτσα ο ίδιος, λέγοντας ότι θα αυτοκτονήσει και ...στόλιζε δέντρα στο ψυχιατρείο και τώρα πάει να βγάλει τρελή την σύζυγο του (που είναι βασική μάρτυρας κατηγορίας)...

    Όσον αφορά την ουσία και τον πυρήνα των κατηγοριών, μένει να αποδειχθεί η μόνη σοβαρή από αυτές, δηλαδή ο βιασμός των παιδιών, διότι τα υπόλοιπα κινούνται στη σφαίρα του πλημμελήματος !

  Η προφυλάκιση, αν καταλάβαμε σωστά, βασίστηκε κυρίως στις καταθέσεις της μητέρας και των κοριτσιών και σε μία (μόνο) ιατροδικαστική έκθεση, ενώ το αγόρι διαχώρισε τη θέση του...

   Ερχόμαστε τώρα στην ίδια τη μάνα, για την οποία πολλοί απορούν γιατί δεν έχει συλληφθεί ακόμα, εφόσον λάμβαναν χώρα κακουργηματικές πράξεις ενώπιον της και ΔΕΝ τις κατήγγειλε, εξαρχής, ως όφειλε, σαν αστυνομικός, ενώ παραδέχεται και η ίδια ότι προέβη σε ασελγείς πράξεις πάνω στα τέκνα της !

    Ως προς τις δικές της πράξεις, υπάρχει εδώ ένα καθεστώς τρόμου και επιβολής εκ μέρους του μπάτσου, που θα μπορούσε ίσως να άρει τον άδικο χαρακτήρα τους και γιαυτό εικάζω ότι δε διώκεται...

   Ως προς το ότι δε μίλησε και δε κατήγγειλε, ενώ φέρει αστυνομική ιδιότητα, εκεί δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει "δικαιολογία" !

   Ένα από τα παράλογα της βενεζουέλας των βαλκανίων, είναι και αυτό, ότι κινδυνεύουν με δίωξη οι ...δάσκαλοι των παιδιών (που δεν ερμήνευσαν ορθά τις ζωγραφιές ή τις εκθέσεις τους) ή οι γιατροί που εξέταζαν τη μάνα και όχι αυτή, που, ούσα αστυνομικός, δεν κατήγγειλε κακουργηματικές πράξεις, που λάμβαναν χώρα στο σπίτι της...

 Τέλος, βλέπουμε ότι ο μπάτσος, όντας μια ναρκισσιστική προσωπικότητα, ήθελε να κάνει φιγούρα, οπότε πήρε τζιπ ML κλπ και πολλοί σκέφτονται ότι ίσως πουλούσε βίντεος στο σκοτεινό διαδίκτυο, ωστόσο η εξήγηση μπορεί να είναι πολύ ...πιο πεζή : ότι έπαιρνε τραπεζικά δάνεια (δύο μισθοί + τα επιδόματα τέκνων), για να κάνει δήθεν "μεγάλη ζωή", όπως και άλλοι Δ.Υ !

  Ανακεφαλαιώνοντας, είναι ανάγκη να καθαρίσει η ήρα από το στάρι, το τι είναι σημαντικό σε αυτή την υπόθεση και τι όχι, οι συνεντεύξεις που παίρνουν οι ΑΡΔ από συγγενείς (τρίτου και βάλε βαθμού) και φίλους ή γνωστούς και λένε "δε μου μιλούσε" ή "με κοίταξε στραβά" προφανώς, βοηθάνε μόνον στο να γεμίσει ο τηλεοπτικός χρόνος, με μερικά σκουπίδια ακόμα...

  Το κρίσιμο είναι αν υπήρξε σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών και πώς αυτό θα αποδειχθεί : διότι, αν τελικά ασκηθεί δίωξη και στη μάνα, τότε θα είναι ...πιο δύσκολη η απόδειξη, με βάση και το αξίωμα, ότι "ένοχος ένοχον ου ποιεί" !

απόπειρα : το αποτυχημένο έγκλημα

      Όπως υποσχέθηκα χθες, σήμερα θα αποκαλύψω με ποιον τρόπο μπορεί να "αθωωθεί" ο Φιλιππίδης, παρόλο που δεν είναι εντελώς "αθώος", διότι, όπως έχουμε ξαναπεί, δεν χρειάζεται να είσαι αθώος, για να μην καταδικαστείς, απλά χρειάζεσαι έναν καλό δικηγόρο (χαχα)!

 Ως γνωστόν, πρωτόδικα, έχει καταδικαστεί για δύο απόπειρες βιασμού και αν δεν απατώμαι, η ποινή του ήταν 8 έτη κάθειρξη, όπερ σημαίνει πως, αν δεν αλλάξει κάτι τώρα, θα επιστρέψει στην φυλακή...

  Η αρχική μου εκτίμηση, για το πως θα μπορούσε να αποφύγει την καταδίκη, ήταν να υπάρξει μετατροπή της κατηγορίας, από απόπειρα βιασμού σε προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, το οποίο είναι πλημμέλημα, άρα έχει παραγραφεί !

 Τα όρια μεταξύ των δύο αυτών εγκλημάτων, δεν είναι πολύ ευδιάκριτα, ενίοτε, όπως και εδώ, ωστόσο αφενός θα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι η (νομική) έννοια του βιασμού θα κριθεί, όπως ίσχυε τότε και όχι τώρα (που έχει κάπως "ξεχειλώσει") και αφετέρου, ότι ακόμα και αν επιμείνει και το Εφετείο, ότι εδώ υφίσταται απόπειρα βιασμού και πάλι υπάρχει "παράθυρο", για να πέσει στα μαλακά...

   Η υπόθεση αυτή μας δίνει αφορμή να μιλήσουμε, νομικά, για την απόπειρα, για το έγκλημα δηλαδή που ξεκίνησε αλλά δεν ολοκληρώθηκε !

  Όπως όλοι, έτσι και οι εγκληματίες, ενίοτε, αποτυγχάνουν να ολοκληρώσουν το εγκληματικό τους σχέδιο, κυρίως για εξωτερικά και απρόβλεπτα αίτια : π.χ κάποιοι παίρνουν το πολύ βαρύ χρηματοκιβώτιο από επαγγελματικό χώρο, αλλά πηγαίνοντας προς το Ι.Χ για να το φορτώσουν, περνάει τυχαία ένα περιπολικό, οπότε το παρατάνε στο δρόμο και φεύγουν άρον-άρον ή κάποιος επιχειρεί να βιάσει γυναίκα, αλλά γίνεται αντιληπτός από περαστικό που περνάει τυχαία και βάζει τις φωνές, οπότε εγκαταλείπει...

    Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο δράστης καταδικάζεται για απόπειρα τέλεσης του εγκλήματος, στο οποίο αποσκοπούσε, αλλά, όπως γίνεται αντιληπτό, με ποινή μειωμένη, σε σχέση με το ολοκληρωμένο έγκλημα !

    Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις και εδώ "κολλάει" η υπόθεση Φιλιππίδη, όπου ο επίδοξος δράστης ΥΠΑΝΑΧΩΡΕΊ από την περαιτέρω τέλεση του εγκλήματος, είτε γιατί μετάνιωσε, είτε για άλλους λόγους, αλλά εσωτερικούς, όχι εξωτερικούς...

 Αυτή η εκούσια υπαναχώρηση, μπορεί (δεν είναι δηλαδή δεσμευτικό για το Δικαστήριο) να κριθεί ατιμώρητη και αυτό είναι και το τελευταίο "χαρτί" του Φιλιππίδη, για να γλυτώσει (χωρίς ποινή ή με ποινή φυλάκισης-διαχειρίσιμη), εφόσον το Εφετείο εμμείνει στην άποψη ότι εδώ υπάρχει απόπειρα βιασμού και όχι προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας !

    Ας θυμηθούμε λίγο και το modus operandi του ...Πέτρου : έχοντας ισχυρή θέση και θεατρική εξουσία, μοίραζε ρόλους σε νεαρές ηθοποιούς, θεωρώντας ότι αυτές, θα του χρωστάνε χάρη και θα του "κάτσουν", για να το πούμε λαϊκά...

   Εικάζω, χωρίς να ξέρω (χαχα), ότι κάποιες όντως του κάθονταν, για να πάρουν το ρόλο και να ανέλθουν επαγγελματικά, οπότε αυτός, μέσα στη μέθη της αλαζονείας και της δύναμης, θεωρούσε ότι μπορούσε να το κάνει σε όλες !

   Βλέπουμε όμως ότι κάποιες αντιστάθηκαν στις ...ορέξεις του, οπότε αυτός πώς αντιδρούσε : τις έβριζε, τις έδιωχνε και τις απειλούσε ότι ...δεν θα βρίσκουν δουλειά πουθενά στο εξής...

     Με βάση την κατάθεση του πρώτου θύματος, βλέπουμε ότι δεν άσκησε ιδιαίτερη βία, μπορεί να την έγδυσε με την υπέρτερη ίσως σωματική του δύναμη, ωστόσο και ΑΥΤΌ είναι το κρίσιμο εδώ, όταν εκείνη "είπε όχι", τότε απλά ...της άνοιξε την πόρτα και την έδιωξε !

    Και έτσι φτάνουμε στις παρατηρήσεις, που έκανε το "γατόνι" ο Εισαγγελέας, που άδικα "τρώει κράξιμο", αφού εύλογα αναρωτήθηκε και αυτός, ΠΟΙΟΣ επίδοξος βιαστής σου ανοίγει την πόρτα, για να φύγεις ; 

   Άρα, καταλήγουμε ότι η υπαναχώρηση του Φιλιππίδη, από την απόπειρα βιασμού (εντός ή εκτός εισαγωγικών), υπήρξε εκούσια, δεν οφειλόταν σε εξωτερικά αίτια : τόσο ο ίδιος, όσο και το θύμα είναι γυμνοί από τη μέση και κάτω, η πόρτα είναι κλειδωμένη και στο θέατρο δεν υπάρχει ψυχή, είναι μόνοι τους, άρα αν ήθελε να βιάσει, θα ...συνέχιζε, δεν θα άνοιγε την πόρτα, για να φύγει η παθούσα !

    Όπως είχα ξαναπεί, η εικόνα που αποπνέει αυτή η υπόθεση, δεν είναι ενός βιαστή (με την αυστηρή, νομική, έννοια, όχι την κοινωνική), αλλά ενός "γλίτσα", ενός τραγικού "πέφτουλα", που χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται τη θέση του, για να κάνει σεξ (το οποίο δεν είναι συναινετικό, υπάρχει ένα πάρε-δώσε, αλλά δεν είναι και εξαναγκαστικό εντελώς)...

  Τα δίνω πάλι έτοιμα στο Δημητρακόπουλο, για να πάρει αυτός ...όλη τη δόξα (χαχα), ωστόσο φοβάμαι ότι τόσο αυτός, όσο και ο εντολέας του, θα φάνε άσχημα τα μούτρα τους, αν επιμείνουν στην αλαζονεία του "είμαι αθώος", σε αυτή τη "σκληρή" γραμμή και αν δεν ακουστεί η λυτρωτική λέξη "ΣΥΓΓΝΩΜΗ" !!

αθώος ΔΕΝ είναι

     Επανέρχομαι στην υπόθεση του Πέτρου Φιλιππίδη, επειδή εκτός από υλικό για κοινωνικά σχόλια (βλέπε κουτσομπολιό) σε πρωϊνάδικα και μεσημεριανά της τηλεόρασης, λόγω της ιδιότητας των εμπλεκομένων ("αναγνωρίσιμοι" ηθοποιοί), παρουσιάζει και σημαντικό νομικό ενδιαφέρον !

  Καθώς η Δίκη, σε δεύτερο βαθμό, ξεκίνησε την περασμένη βδομάδα, δε γίνεται, καταρχήν, να μην σχολιάσω τις ερωτήσεις και τις παρατηρήσεις του Εισαγγελέα της έδρας, που προκάλεσαν σάλο...

 Αρχικά, ομολογώ ότι και ο ίδιος έπαθα, αρχικά, ένα σοκ, ωστόσο κατόπιν δεύτερη, ωριμότερης, σκέψης, κατέληξα ότι οι παρεμβάσεις του Εισαγγελέα (αν εξαιρέσεις το σχόλιο για το εσώρουχο του θύματος, αν δηλαδή φορούσε κανονικό ή στρινγκ...) υπήρξαν εύστοχες, to the point, όπως λένε και στα χωριά !

  Η (σκληρή για κάποιους) πραγματικότητα είναι, ότι ΤΈΤΟΙΟΥΣ εισαγγελείς θέλουμε, μπορεί να εκπροσωπούν, όπως λέμε την "κατηγορούσα Αρχή", όμως δουλειά τους είναι η ανακάλυψη της Αλήθειας, όπερ σημαίνει ότι οφείλουν να είναι αντικειμενικοί και όχι πάντα εναντίον του κατηγορουμένου, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, οι μη νομικοί, δηλαδή...

 Συμβαίνει, καθημερινά, οι εισαγγελείς να προτείνουν στο Δικαστήριο, υπερασπιστικούς ισχυρισμούς υπέρ των κατηγορουμένων, που οι χασοδίκες δικηγόροι τους δεν ...μπόρεσαν να ανακαλύψουν και αυτό είναι το σωστό !

    Ένας λόγος που επανέρχομαι στην υπόθεση είναι και αυτός, ότι δηλαδή στις προηγούμενες αναρτήσεις μου, είχα υποστηρίξει ότι η συμπεριφορά του Φιλιππίδη θα έπρεπε να ενταχθεί στο πλημμέλημα της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας και όχι σε απόπειρα βιασμού, ωστόσο διαβάζοντας την κατάθεση του πρώτου θύματος, στα sites, μάλλον αναθεώρησα και πλέον πιστεύω ότι ίσως ορθά καταδικάστηκε, πρωτόδικα, για αυτό...

   Ουδέποτε βέβαια υποστήριξα ότι είναι εντελώς αθώος, απλά έλεγα ότι δεν είναι "βιαστής" και ότι κακώς μπήκε στη φυλακή και αυτό ΔΕΝ έχει αλλάξει (μοιάζει κάπως αντιφατικό αυτό με την αμέσως προηγούμενη παράγραφο, ωστόσο θα εξηγηθεί στην επόμενη ανάρτηση) και σίγουρα δεν είναι "αθώος", από κοινωνική, ψυχολογική και ηθική άποψη !!

  Ο τίτλος είναι περισσότερο μια απάντηση στο "χασοδίκη" δικηγόρο του, το Δημητρακόπουλο, που, προσερχόμενος στο Δικαστήριο, δήλωσε ότι ο εντολέας του "είναι αθώος"...

   Τον αποκαλώ "χασοδίκη", διότι με διαβάζει, είτε ο ίδιος, είτε συνεργάτες του και υπενθυμίζω ότι ο Φιλιππίδης βγήκε από τη φυλακή, με σκεπτικό, που αποτελούσε αυτούσια αντιγραφή των νομικών επιχειρημάτων, που είχα παραθέσει εδώ !

     Δε με ενοχλεί ότι πήρε κάποιος άλλος τη δόξα, αντί για εμένα, η αλήθεια είναι ότι έχω βοηθήσει ίσως αρκετούς, από εδώ, με τα κείμενα μου και έχω ακούσει πολύ ελάχιστα "Ευχαριστώ", οι άνθρωποι είναι αχάριστοι, από τη φύση τους (βάζω και τον εαυτό μου, μέσα) και δεν κρατώ κακία σε κανέναν...

     Εξάλλου, ανήκω σε αυτούς, που πιστεύουν ότι πρέπει να βοηθάμε τους άλλους ΧΩΡΊΣ να περιμένουμε κάποιο αντάλλαγμα, διότι μόνον έτσι έχουμε "μισθό" από τον Θεό και θα το αποδείξω με την επόμενη ανάρτηση, δίνοντας πάλι έτοιμα τα επιχειρήματα στους "χασοδίκες" δικηγόρους του Φιλιππίδη, για το πώς μπορεί πραγματικά να "αθωωθεί" !

δύο στη φυλακή για μία σακκούλα !

     Έβαλα θαυμαστικό στον τίτλο, χωρίς ωστόσο να υποτιμώ ότι το αποτύπωμα πάνω σε μία σακκούλα, που περιέχει όπλο, συνιστά ένα σημαντικό (επιβαρυντικό) στοιχείο, το ερώτημα όμως είναι κατά πόσον αυτό αρκεί, για να προφυλακιστούν δύο άνθρωποι !

 Αναφέρομαι φυσικά στην πρόσφατη υπόθεση της έκρηξης σε διαμέρισμα της οδού Αρκαδίας, στους Αμπελοκήπους, όπου η αστυνομία, σε ένα χώρο που είχε γίνει "γης μαδιάμ", βρήκε αυτά τα δακτυλικά αποτυπώματα και οδηγήθηκαν στη φυλακή ο Νίκος Ρωμανός και ένας ακόμα νεαρός...

  Καταρχήν, δεν μπορώ να πιστέψω τις ακραίες (;) αιτιάσεις κάποιων, ότι μπορεί η "δημοκρατία" μας, να "κατασκεύασε" αυτά τα στοιχεία, απλά για να στοχοποιήσει κάποια μέλη του λεγόμενου "Αντιεξουσιαστικού χώρου" !

  Ακόμα και αν ήταν υπαρκτά τα αποτυπώματα όμως, δημιουργούνται εύλογες αμφιβολίες και ερωτηματικά, για το κατά πόσον μπορούν αυτά, από μόνα τους, να στηρίξουν τις συγκεκριμένες κατηγορίες, της ένταξης σε εγκληματική-"τρομοκρατική" οργάνωση...

     Πρώτη παρένθεση : επειδή ειπώθηκε ότι στο εν λόγω διαμέρισμα ετοίμαζαν "τρομοκρατικό χτύπημα", δε νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερη τρομοκρατία, από όσα έχει ψηφίσει το ...κυνοβούλιο μας, από το 2019 ως και σήμερα !

    Δεύτερη παρένθεση : ο Νίκος Ρωμανός, που είδε το φίλο του να ξεψυχάει στα χέρια του, από σφαίρα αστυνομικού, ήταν κάπως αναμενόμενο να περάσει στην παρανομία και να τα βάλει με αυτό το "σύστημα"...

    Ωστόσο έμεινε στη φυλακή για ληστεία και κάποιο άλλο αδίκημα, ενώ αθωώθηκε για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, έδωσε πανελλήνιες μέσα από τις φυλακές και πέρασε σε ΤΕΙ και ζώντας 5 χρόνια σε καθεστώς ελευθερίας, δεν είχε απασχολήσει ποτέ ξανά τις Αρχές !

  Και έρχεται η αστυνομία και ο ανακριτής και μας λένε ότι εντάχθηκε, τώρα, για πρώτη φορά, σε νέα τρομοκρατική οργάνωση, επειδή είχε πιάσει μια σακκούλα, στην οποία απλά υπήρχε όπλο...

   Θεωρώ μάλλον απίθανο να καταδικαστεί στο Δικαστήριο, με αυτό, το μοναδικό, στοιχείο, γιατί θα υπάρξουν εύλογες αμφιβολίες, που λειτουργούν πάντα υπέρ του κατηγορούμενου !

   Διότι : πρώτον, το αποτύπωμα σε ένα τέτοιο κινητό στοιχείο, χωρίς να υπάρχει και κάπου αλλού μέσα στο διαμέρισμα και χωρίς να αποδεικνύεται ότι είχε πάρε-δώσε με τους ενοίκους αυτού, δεν μπορεί να θεμελιώσει (ενεργή) ένταξη σε μια ομάδα...

    Δεύτερον και εδώ αρχίζουν τα "επικίνδυνα" για τις ελευθερίες μας : ποιος μας λέει ότι όταν έπιασε ή έδωσε τη σακκούλα είχε μέσα το όπλο και όχι κάτι άλλο ! Αν πετάξω μια σακκούλα σε κάδο και την πάρει από εκεί ο "τρομοκράτης" και βάλει όπλο, δηλαδή, θα πρέπει μετά να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας ; Ή θα με αθωώσουν εμένα, επειδή δεν είμαι "σεσημασμένος" του "αντιεξουσιαστικού χώρου" (χαχα) ;

  Ή για να δώσω και ένα άλλο παράδειγμα, όχι και τόσο "τραβηγμένο" : πάω επίσκεψη σε φιλικό σπίτι και μου λέει ο οικοδεσπότης "δες τι έχω μέσα σε αυτή τη σακκούλα", τι σημαίνει αυτό ; Ότι το όπλο είναι δικό μου, επειδή θα υπάρχει αποτύπωμα μου, πάνω στη σακκούλα (και πιθανόν όχι ΠΆΝΩ στο όπλο) ;

    Δεν βλέπω πώς μπορεί να καταδικαστεί κάποιος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αν δεν αποδειχτεί ότι μπαινόβγαινε σε αυτό το διαμέρισμα και ότι ...γνώριζε (όχι βέβαια με την έννοια της απλής-κοινωνικής γνωριμίας) όσους ήταν μέσα σε αυτό και τι έκαναν ή ήθελαν να κάνουν !