νομοθετούν για ...τον εαυτό τους

    Καθώς φεύγει σε λίγο το 2019, θα ασχοληθώ με μια ανασκόπηση του πρώτου 6μήνου της νέας κυβέρνησης και γενικά με πολιτικής φύσεως σχόλια.

   Το γεγονός ότι τα ελληνικά ομόλογα, από "σκουπίδια" έγιναν ξαφνικά περιζήτητα και από τρελές αποδόσεις, δίνουν πολύ μικρές, σίγουρα είναι "μαγική εικόνα" !

   Ελάχιστα (έως τίποτα) άλλαξαν στην πραγματική Οικονομία, μπορεί να έφυγε η χολέρα του συριζα, αλλά σίγουρα δεν δικαιολογείται και αυτή η υπέρμετρη αισιοδοξία...

    Επίσης, μόνον ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί η αποστροφή του Κούλη, ότι "σε δύο χρόνια, η Ελλάδα θα είναι μια άλλη χώρα", όχι μόνον επειδή κάτι που στραβώνει επί δεκαετίες (αν όχι αιώνες) δεν μπορεί να ισιώσει σε 2 μόνον χρόνια, αλλά και επειδή η βενεζουέλα των βαλκανίων, δεν είναι καν "χώρα" και "κράτος", ώστε να γίνει "άλλη".

    Και σίγουρα δεν μπορεί να αλλάξει, προς το καλύτερο, όταν εναλλάσσονται στην εξουσία, αυτοί που συμμετείχαν στην (κάθε είδους) χρεοκοπία της !

    Μπορεί ο Κούλης να θεωρείται "καταλληλότερος" του Τσίπρα (με τη λογική ότι στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος), αλλά μην ξεχνάμε ποιος είναι : ένας από τους πιο αποτυχημένους Υπουργούς τους Σαμαρά, που έγινε Αρχηγός της ΝΔ και μετά Πρωθυπουργός, λόγω επιθέτου και μόνον...

      Στα θετικά της νέας κυβέρνησης, συγκαταλέγεται η εφαρμογή του αντικαπνιστικού Νόμου (ενός Νόμου, όμως, που είχε ψηφίσει η ίδια, πριν 10 χρόνια...) και το γεγονός ότι άνοιξαν κάποια κλειστά εργοστάσια, ότι βρέθηκε λύση για την ΕΒΖ κλπ.

     Από εκεί και μετά το χάος : μόνον λόγια και καλές προθέσεις, που παραπέμπονται στις καλένδες, επειδή μάλλον δεν θα γίνουν ποτέ πράξη...

    Εδώ να ανοίξω μια παρένθεση, για να πω, ότι ποτέ δεν είναι νωρίς για ανασχηματισμούς, τη Μιχαηλίδου π.χ μόνον σε κυβέρνηση συριζα, θα μπορούσα να την φανταστώ, ενώ θα πρέπει να απομακρύνονται και όσοι υπουργοί αποδεικνύονται άχρηστοι και λίγοι, όπως ο Καραμανλής του Αχιλλέα, μετά το χθεσινό φιάσκο.

    Από εκεί και μετά, όμως, υπάρχουν και υπουργοί, που φαίνονται "σοβαροί", "ατσαλάκωτοι" και "καλοί", ενώ είναι τενεκέδες ξεγάνωτοι, όπως έλεγε και ο μακαρίτης !

     Μια τέτοια περίπτωση, είναι και ο Βρούτσης, που υποτίθεται πως φέρνει νέο ασφαλιστικό, εναρμονισμένο με την απόφαση του ΣτΕ, ενώ στην ουσία κάνει το αντίθετο, εφόσον με την (πολύ σημαντική) ΑΎΞΗΣΗ των ασφαλιστικών εισφορών (από 185 σε 220 ευρώ), ανοίγει και άλλο την ψαλίδα την αντισυνταγματικότητας, ανάμεσα στις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών και εκείνες των μισθωτών...

    Η νέα κυβέρνηση, που βγήκε με σημαία τις ...μειώσεις των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, τις αυξάνει σε διψήφιο ποσοστό, για την συντριπτική πλειοψηφία και τις μειώνει, για μια μικρή μειοψηφία !!

      Έτσι, ερχόμαστε στον τίτλο της ανάρτησης : οι μειώσεις φόρων κλπ, που έχουν ψηφιστεί, ως σήμερα, αφορούν τους ίδιους τους βουλευτές και τους παρατρεχάμενους τους και τους κολλητούς τους...

       Επειδή έχουν πολλά ακίνητα και μετοχές, μείωσαν τον ενφια και τον φόρο στα μερίσματα, επίσης μειώνουν φόρους που αφορούν μόνον μισθωτούς και συνταξιούχους και ...ξεχνάνε ό,τι δεν τους αφορά, ακόμα και τα πλέον παράνομα και αντισυνταγματικά χαράτσια, όπως το τέλος επιτηδεύματος !

      Αντί να αρχίσει από εκεί η μείωση των φόρων, δηλαδή από τους πλέον άδικους και παράνομους, άρχισε από όσους "αγγίζουν" αυτούς, που νομοθετούν και οι υπόλοιποι παραπέμπονται στις καλένδες, δηλαδή μπορεί να μην μειωθούν και ποτέ, μέχρι να πέσει και αυτή η κυβέρνηση...

    Αρδάκια και συνδικαλιστικά όργανα, προσπαθούν να μας πείσουν ότι το νέο ασφαλιστικό, που ετοιμάζεται είναι "καλό και δίκαιο", ενώ πρόκειται για έκτρωμα, για κοροϊδία ή για να το πούμε καθαρά και λαϊκά, για "πουστιά" του Βρούτση (ξεφεύγει από τα όρια της κουτοπονηριάς) και ας ελπίσουμε ότι θα το καταλάβει κάποιος, ανώτερος (έστω ο Πρωθυπουργός, δηλαδή ο Θεοδωρικάκος, χαχα, αν και τι να περιμένεις από αυτόν ;) και θα το σταματήσει-αλλάξει !!

      Οι μειοψηφίες, που απάρτισαν το λεγόμενο "κίνημα της γραβάτας" και διοικούν τους Συλλόγους των επαγγελματιών, τώρα κάνουν γαργάρες και δε μιλάνε, επειδή τους βολεύει το νέο σύστημα, το γεγονός, ότι θα αυξηθούν οι εισφορές στο 85% των μελών τους, σε διψήφιο ποσοστό, δεν τους νοιάζει καν, ενδεικτικό και αυτό του πόσο άχρηστοι και αχρείαστοι είναι...

        

        

δικαστικό πραξικόπημα (αλλά με αιτία)

    Τις τελευταίες ημέρες, μιλάνε όλοι για την "αστυνομική αυθαιρεσία", ωστόσο χθες, από όσα διαβάζουμε σήμερα στις ειδήσεις, είχαμε περίπτωση δικαστικής αυθαιρεσίας, που αγγίζει τα όρια της αλητείας (αλλά με τους "αστερίσκους", που αναλύονται εν συνεχεία) !

  Αναφέρομαι προφανώς, στην υπόθεση της "ληστείας" (οι δημοσιοκάφροι τα ονομάζουν όλα "ληστείες", γιατί κάνει μεγαλύτερη εντύπωση και πουλάει περισσότερο ως είδηση...) στην Καβάλα, ύψους 4,2 εκατομμυρίων ευρώ, που, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω παρακολουθήσει και καταλάβει πως έγινε.

  Το μόνον που κατάλαβα, είναι ότι οι δράστες, δεν είχαν οικονομικό πρόβλημα, αλλά λόγω απληστίας, έστησαν αυτό το "κόλπο" και είναι τώρα στην φυλακή...

   Από τα ρεπορτάζ, προκύπτει ότι η επίσημη κατηγορία, ήταν "υπεξαίρεση", αλλά τελευταία στιγμή, η πράξη "βαφτίστηκε" ως κλοπή, προκειμένου (και μόνον) να μην απαλλαγούν οι δράστες και να καταλήξουν στην φυλακή !

    Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός-δικηγόρος, για να καταλάβεις το μέγεθος της δικαστικής αυτής αυθαιρεσίας, όταν για άλλο αδίκημα απολογείσαι και για άλλο, οδηγείσαι στην φυλακή... 

    Ερχόμαστε έτσι στο "αλλά", στην παρένθεση του τίτλου, διότι οι δικαστές έχουν την κατανόηση μας, εφόσον όλοι φανταζόμαστε τι θα συνέβαινε, αν οι δράστες αφήνονταν ελεύθεροι, πόσο θα πλήττονταν το λεγόμενο "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" !

     Αν πρέπει να μεμφόμαστε κάποιον, για αυτά τα τραγελαφικά, αυτός ο "κάποιος", είναι η Χούντα του συριζα, που μια βδομάδα πριν πέσει με πάταγο και μέσα στο κατακαλόκαιρο, άλλαξε τον Ποινικό Κώδικα, με σκοπό, όπως αποδεικνύεται, "να βγουν λάδι" όλα τα λαμόγια (των οικονομικών εγκλημάτων και όχι μόνον)...

     Σοβαρά αδικήματα, όπως η υπεξαίρεση και η απάτη, ΔΕΝ μπορεί να διώκονται κατ' έγκληση του θύματος και όχι αυτεπάγγελτα, όπως ίσχυε πριν, πόσο μάλλον, όταν είναι σε βαθμό κακουργήματος !

    Ειδικά (όχι μόνον) σε περιπτώσεις, όπως π.χ ενός κατ' επάγγελμα και κατ' εξακολούθηση απατεώνα, που έχει "δαγκώσει" δεκάδες θύματα, η δίωξη και η τιμωρία αυτού του σκερβελέ, είναι πλέον απαίτηση της κοινωνίας όλης και όχι απλά των θυμάτων του, ειδικά όταν αυτά αναμένεται να αυξηθούν, αν δεν περιοριστεί...

     Και στην περίπτωση της Καβάλας, λοιπόν, αφενός έχουμε (καραμπινάτη) δικαστική αυθαιρεσία, αφετέρου όμως οι δράστες μιας υπεξαίρεσης 4,2 εκατομμυρίων ευρώ (με οργανωμένο σχέδιο), αν αφήνονταν ατιμώρητοι και ελεύθεροι, θα μας έκλαιγαν όλους και δικαιολογημένα, οι ρέγγες.

      Επί της ουσίας, λοιπόν, το αποτέλεσμα της προφυλάκισης είναι ορθό, εκεί που διαφωνώ, είναι στη μεθόδευση και στην αιτιολόγηση !

    Διαφωνώ και παράλληλα όμως, προτείνω τρόπους απεμπλοκής και (πιο νόμιμης) διεξόδου, στους Δικαστές, που θα αντιμετωπίσουν και στο μέλλον πολλές τέτοιες περιπτώσεις : η λύση, προφανώς, ΔΕΝ μπορεί να είναι η μετατροπή της κατηγορίας, σε κάτι, που δεν μπορεί να σταθεί σε κανένα Δικαστήριο...

      Η λύση, για μένα, είναι να κριθούν οι επίμαχες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, ως ανεφάρμοστες (και) λόγω αντισυνταγματικότητας !

   Διότι περιορίζεται υπέρμετρα το δικαίωμα δικαστικής προστασίας των θυμάτων, αλλά και η ποινική αξίωση της Πολιτείας, σε βάρος δραστών εγκλημάτων, με μεγάλη ηθική απαξία.

      Ο πιο απαράδεκτος περιορισμός, μάλιστα, ήταν η πρόβλεψη ότι η έγκληση, μπορεί να υποβληθεί εντός 4 μηνών, ήτοι μέχρι 31.10.2019, διότι το χρονικό αυτό διάστημα, είναι -αντικειμενικά- πολύ μικρό !!

     Η προθεσμία των 4 μηνών, ήταν και είναι, υπερβολικά σύντομη, κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει χρονικός περιορισμός, μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και μηνυτές, που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό κλπ, η σχετική δήλωση, θα έπρεπε να μπορεί να δοθεί οποτεδήποτε και στο Δικαστήριο (η παρουσία του μηνυτή, εξάλλου, είτε ως πολιτικώς ενάγοντος, είτε ως μάρτυρα κατηγορίας, είναι από μόνη της, δήλωση, ότι επιθυμεί την συνέχιση της πονικής διαδικασίας).

       Στην περίπτωση της Καβάλας, μάλιστα, έχουμε και ένα άλλο στοιχείο : αν δεν κάνω λάθος, η υπόθεση εξιχνιάστηκε τώρα, άρα τα θύματα, ΤΏΡΑ έμαθαν τους δράστες, άρα πως έχουμε την απαίτηση να έχουν υποβάλει δήλωση νωρίτερα ;

     Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα νόμιμες, θα πρέπει και οι δικαστές να γίνουν λίγο πιο εφευρετικοί και να σκέφτονται περισσότερο, πριν καταφύγουν σε λύσεις παράνομες και απελπισίας...

επίκαιρη Νομολογία

  1) Η πρώτη απόφαση, είναι του Ελεγκτικού Συνεδρίου και αφορά το ζήτημα, της επιστροφής στο Δημόσιο, αχρεωστήτως καταβληθέντων, σε πολίτες, ποσών, χρήματα δηλαδή που δε δικαιούνταν να εισπράξουν.

 Το ζήτημα ήρθε πρόσφατα στην επικαιρότητα, όταν διαπιστώθηκαν λάθη στην καταβολή συντάξεων, δηλαδή δόθηκαν περισσότερα, από όσα έπρεπε και κλήθηκαν οι συνταξιούχοι να τα επιστρέψουν !

   Το νομικά ενδιαφέρον σκέλος της υπόθεσης αυτής, είναι, πως δεν υπάρχει πάντα υποχρέωση του πολίτη να επιστρέψει τα χρήματα, αλλά μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να τα κρατήσει...

 Με βάση κάποιες Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου, δηλαδή, ο πολίτης μπορεί να αποκρούσει το αίτημα του Δημοσίου, για επιστροφή των "αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών", όπως όταν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν ο πολίτης θεωρούσε εύλογα ότι δικαιούται τα ποσά και δεν είχε δόλο, όταν δεν είχε συμμετάσχει, με κάποια παρανομία, ο ίδιος, στην καταβολή τους, όταν τα χρήματα έχουν αναλωθεί και δεν είναι ευχερής η επιστροφή τους κ.α.

   Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, που έκρινε το Ε.Σ, ότι δεν υπάρχει υποχρέωση επιστροφής, δεν είμαι και τόσο σίγουρος πως είχε δίκιο...

  2) Η δεύτερη απόφαση, πάλι του Ελεγκτικού Συνεδρίου, επιβεβαίωσε την πάγια Νομολογία, στο ζήτημα που καίει τους αξιωματικούς των Ε.Δ, δηλαδή στο ζήτημα της υποχρέωσης καταβολής αποζημίωσης, αν παραιτηθούν, πριν την συμπλήρωση ορισμένων ελάχιστων χρόνων υπηρεσίας !

    Έτσι, το Δικαστήριο επανέλαβε ότι ...δεν αντίκειται ούτε στο Σύνταγμα μας, ούτε σε Ευρωπαϊκές Συμβάσεις, ο Νόμος, που προβλέπει αυτή την αποζημίωση και ουσιαστικά, περιορίζει σημαντικά τη δυνατότητα αλλαγής επαγγέλματος και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας.

      Ζυγίζοντας ξανά τα αντικρουόμενα συμφέροντα, θεώρησε πάλι ότι υπερτερεί εκείνο του Δημοσίου, να μην αποψιλώνονται, δηλαδή, οι Ε.Δ με παραιτήσεις στελεχών !

   Υπήρξε μόνον μια μικρή μειοψηφία, που αμφισβήτησε τον (αμφιλεγόμενο, ούτως ή άλλως) τρόπο υπολογισμού αυτής της (πολύ μεγάλης) αποζημίωσης...

 3) Η τρίτη απόφαση, πάλι διοικητικού Δικαστηρίου (Πρωτοδικείου, αυτή τη φορά), έκρινε και εύλογα, αντισυνταγματική την απόρριψη αίτησης (άνδρα) συναδέλφου να πάρει επίδομα παιδικού σταθμού, με την αιτιολογία ότι αυτό ...προβλέπεται μόνον για γυναίκες δικηγόρους, διότι παραβιάζεται η Αρχή της Ισότητας, χωρίς να υπάρχει (σοβαρός, ικανός) λόγος !

   4) Η τέταρτη απόφαση, έρχεται από αστικό Πρωτοδικείο και υπόθεση διαζυγίου, όπου ναι μεν δόθηκε η επιμέλεια των τέκνων στη μητέρα τους, ωστόσο κρίθηκε πως στο ζήτημα του τόπου κατοικίας αυτών, θα υπάρχει συνεπιμέλεια ! 

   Αυτό συνέβη, όπως είναι κατανοητό, επειδή η μητέρα είναι αλλοδαπή και προκειμένου να μην μπορεί -μονομερώς- να επιστρέψει (με τα παιδιά) στην χώρα της, με συνέπεια ο πατέρας να μην δύναται, να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας με τα τέκνα του...(άσχετα αν αυτό το ενδεχόμενο δεν ήταν και τόσο πιθανό, δεδομένων των επαγγελματικών κλπ δεσμών της μητέρας με την χώρα μας).

      Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση αυτή, αναδεικνύει τα μεγάλα περιθώρια διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, να ρυθμίσει τις οικογενειακές σχέσεις, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μετά το διαζύγιο.

    

πως τιμωρούνται τα βασανιστήρια

    Το θέμα της "αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας", έχει γίνει πρώτο στα δελτία ειδήσεων, αυτές τις ημέρες, οπότε ας δούμε τι προβλέπει σχετικά ο Ποινικός μας Κώδικας, μετά και την τελευταία τροποποίηση (από την παρούσα κυβέρνηση).

  Πολιτικά, θα λέγαμε ότι όσα συμβαίνουν, εξηγούνται από το πέρασμα από μια αριστερή κυβέρνηση, σε μία ...λιγότερο αριστερή, που ανέχεται και λιγότερο τη Ανομία και τους μπαχαλάκηδες, ωστόσο το ζήτημα είναι κατεξοχήν νομικό.

 Θα πρέπει, εξαρχής, να διευκρινιστεί ότι η έννοια "βασανιστήρια", τα οποία τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος, όπως θα δούμε, περιλαμβάνει συμπεριφορές έντονες, που ξεφεύγουν από τα απλά όρια της αστυνομικής υπερβολής (π.χ το βγάλσιμο μιας μπλούζας, όπως είδαμε).

   Τον ορισμό, άλλωστε, τον δίνει ο ίδιος ο Νόμος : Βασανιστήρια συνιστούν κάθε εσκεμμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης (επικίνδυνης για την υγεία) ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, καθώς και η παράνομη χρησιμοποίηση χημικών, ναρκωτικών ή άλλων (φυσικών ή τεχνικών) μέσων, με σκοπό να κάμψουν τη βούληση του παθόντος !

 Δεν υπάγονται στην έννοια των βασανιστηρίων, πράξεις ή συνέπειες, συμφυείς προς την εκτέλεση ποινής ή νόμιμου περιορισμού της ελευθερίας ή προς άλλο νόμιμο μέτρο δικονομικού καταναγκασμού (π.χ φαντάζομαι το να πονέσει κάποιος, όταν του περνάνε τις χειροπέδες, ειδικά, αν αντιστέκεται).

  Πρέπει να τονιστεί, ότι δράστης του εγκλήματος, μπορεί να είναι ΜΌΝΟΝ δημόσιος υπάλληλος ή στρατιωτικός, άρα το θέμα αφορά κυρίως και πρέπει να προσεχθεί, από αστυνομικούς, σωφρονιστικούς και στρατιωτικούς υπαλλήλους.

   Μιλάμε για τους υπαλλήλους, που είναι επιφορτισμένοι, με την δίωξη και ανάκριση αξιόποινων ή πειθαρχικών συμπεριφορών ή την εκτέλεση ποινών και την φύλαξη ή επιμέλεια κρατουμένων !

    Αν λοιπόν, κάποιος που έχει αυτή την υπαλληλική ιδιότητα, κατά την άσκηση αυτών των καθηκόντων, υποβάλει σε βασανιστήρια πρόσωπο, που βρίσκεται υπό την εξουσία του, με σκοπό : α) να αποσπάσει από αυτό ή από τρίτο, ομολογία, κατάθεση, πληροφορία ή δήλωση β) να το τιμωρήσει ή γ) να εκφοβίσει το ίδιο ή άλλους, τιμωρείται με κάθειρξη από 5 έως 10 έτη.

    Με την ίδια ποινή, τιμωρείται και ο υπάλληλος ή στρατιωτικός, που αυτοβούλως ή με άνωθεν εντολές, σφετερίζεται την εξουσία, που είδαμε και τελεί βασανιστήρια.

  Με τις ίδιες ποινές, τιμωρούνται και τα βασανιστήρια, που τελούνται με ρατσιστικά κίνητρα και χωρίς απαραίτητα να επιδιώκεται κάποιος, από τους ως άνω (τρεις) σκοπούς (χωρίς  όμως περαιτέρω επαύξηση ποινής, που προβλέπεται για τα εγκλήματα μίσους, με ρατσιστικό κίνητρο).

    Η απειλούμενη ποινή, αυξάνεται σε 10 έως 15 έτη κάθειρξης, όταν τα βασανιστήρια τελούνται με μέσα ή τρόπους, όπως η περιβόητη φάλαγγα, δηλαδή κτυπήματα στα πέλματα, το ηλεκτροσόκ, η εικονική εκτέλεση, η χορήγηση παραισθησιογόνων ουσιών ή όταν είχαν σαν συνέπεια τη βαριά σωματική βλάβη του θύματος !

 Με την ίδια, αυξημένη, ποινή τιμωρείται και ο τυχόν προϊστάμενος, που έδωσε την εντολή, για αυτές τις πράξεις.

   Πέραν από αυτές, τις σκληρές και βαριές, μορφές βίας, που εντάσσονται στην έννοια "βασανιστήρια", υπάρχουν οι πιο ήπιες, σαν αυτές, που έχουν γίνει αντικείμενο αντιπαράθεσης, στη Βουλή και στα τηλεοπτικά παράθυρα, τις τελευταίες ημέρες.

 Σωματικές κακώσεις, βλάβες υγείας, άσκηση παράνομης σωματικής ή ψυχολογικής βίας καθώς και κάθε (σοβαρή) προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που δεν φτάνουν στην έννοια των βασανιστηρίων, που είδαμε πριν, συνιστούν πλημμελήματα, με ποινή φυλάκισης ωστόσο 3 έως 5 έτη και χρηματική ποινή ! Μόνον αν επέλθει βαριά σωματική βλάβη, συνιστούν κακουργήματα, με ποινή 5 έως 10 έτη κάθειρξης.

 Ενδεικτικές περιπτώσεις προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, συνιστούν η χρησιμοποίηση ανιχνευτή ψεύδους, η παρατεταμένη απομόνωση και η σοβαρή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας.

  Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, αν επέλθει θάνατος, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη από 10 μέχρι 15 έτη και παράλληλα, μόλις η καταδίκη γίνει αμετάκλητη, ο υπαίτιος εκπίπτει από τα αξιώματα και τις θέσεις του.

  Πρέπει να τονιστεί επίσης, ότι ο δράστης βασανιστηρίων, δεν μπορεί να επικαλεστεί υπέρ του, λόγους άρσης του άδικου χαρακτήρα των πράξεων του, λόγω προσταγής ανωτέρου ή άμυνας ή κατάστασης ανάγκης ή εκπλήρωσης καθήκοντος !

   Τέλος, ρητά προβλέπεται, η δυνατότητα του παθόντος, να ζητήσει την αποκατάσταση κάθε ζημίας του (περιουσιακή, ηθική βλάβη, ψυχική οδύνη), τόσο από τον αμετακλήτως καταδικασθέντα υπαίτιο, όσο και από το Δημόσιο, που ευθύνονται εις ολόκληρον...

πρόσφατες αποφάσεις για μισθώσεις airbnb

     Ασφαλώς, οι σημαντικότερες ειδήσεις νομικού ενδιαφέροντος, αυτή την εβδομάδα, ήταν οι δικαστικές αποφάσεις που αφορούσαν τις λεγόμενες βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων (Airbnb).

  Βέβαια, όπως πάντα, με τον τρόπο που αναπαράγονται (ή δεν αναπαράγονται), από αμαθείς ή ημιμαθείς δημοσιογράφους, που κάνουν την τρίχα τριχιά και σκοπεύουν μόνον στη δημιουργία εντυπώσεων και να "πουλήσουν" την "είδηση", παρά να ενημερώσουν ορθά, δημιουργούνται, ίσως, εσφαλμένα συμπεράσματα.

  Η πρώτη απόφαση ήταν ασφαλιστικών μέτρων, από Δικαστήριο του Ναυπλίου και επειδή ήταν εις βάρος της βραχυχρόνιας μίσθωσης, έγινε πρωτοσέλιδο, ενώ την επόμενη ημέρα, απόφαση τακτικής διαδικασίας, από Δικαστήριο της Αθήνας, που απέρριπτε προσφυγή-αγωγή κατά βραχυχρόνιας μίσθωσης, πέρασε στα πιο ψιλά...

   Ανάμεσα στις δύο, ασφαλώς, μεγαλύτερη βαρύτητα όμως είχε η δεύτερη, αφού οι αποφάσεις των ασφαλιστικών μέτρων, αφενός έχουν περιορισμένη-προσωρινή ισχύ και αφετέρου αρκούνται σε πιθανολόγηση και όχι σε απόδειξη.

  Ακούστηκαν και γράφτηκαν διάφορα, σχετικά με τους λόγους, νομικούς και πραγματικούς, για τους οποίους εκδόθηκαν οι δύο αυτές, αντιφατικές εκ πρώτης όψεως, αποφάσεις, οπότε θα πρέπει να γίνουν κάποιες επισημάνσεις-διευκρινίσεις.

 Πρώτον, η μίσθωση βραχυχρόνιας διάρκειας, είναι αστική σύμβαση, όχι εμπορική-επαγγελματική, εφόσον μιλάμε πάντα για κατοικίες και αντίστοιχα ο ιδιοκτήτης, που τις κάνει, δε γίνεται έτσι επιχειρηματίας-επαγγελματίας.

   Εννοώ, ότι δε θίγεται ο κανονισμός της πολυκατοικίας, εξ αυτού του λόγου, εφόσον το διαμέρισμα παραμένει διαμέρισμα, δε γίνεται ...μαγαζί, επειδή νοικιάζεται με την ημέρα και όχι με τους μήνες ή τα χρόνια.

  Επιχειρηματική μπορεί να πει κάποιος πως είναι η δραστηριότητα όσων (φυσικών ή νομικών προσώπων) νοικιάζουν διαμερίσματα έναντι πινακίου φακής, με όρο υπομίσθωσης στο συμβόλαιο και στη συνέχεια, τα κάνουν Airbnb και βγάζουν πολλαπλάσια χρήματα, αλλά και αυτό δεν έχει να κάνει με τον κανονισμό ή τους άλλους συνιδιοκτήτες.

  Η βραχυχρόνια μίσθωση, σε σχέση με την "παραδοσιακή", αποτελεί σαφώς έναν πιο προσοδοφόρο τρόπο εκμετάλλευσης του ακινήτου και συνεπώς δεν θα μπορούσε να είναι παράνομη, είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την μορφή της (καπιταλιστικής) Δημοκρατίας, που έχουμε.

    Τώρα, το δικαίωμα κάθε ιδιοκτήτη, να εκμισθώνει το ακίνητο του, βραχυχρόνια και σε μεγάλο αριθμό μισθωτών, για να έχει περισσότερα έσοδα, όπως ξέρουν και τα παιδιά του Δημοτικού, σταματά εκεί όπου αρχίζουν τα δικαιώματα των άλλων ενοίκων και συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, εφόσον μιλάμε για οριζόντια ιδιοκτησία και όχι αυτοτελές οίκημα.

  Είναι προφανές ότι η μίσθωση airbnb, λόγω της συχνής εναλλαγής μισθωτών, που κουβαλάνε και τα πράγματα τους, μέσα-έξω, δημιουργεί μια επιπλέον "αναστάτωση"-όχληση στους γύρω.

     Ωστόσο, το ζήτημα του κατά πόσον αυτή η όχληση ξεπερνά τα ανεκτά όρια, θα κρίνεται σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε μίας και όχι εκ των προτέρων, να λέμε ότι η απόφαση του Ναυπλίου, θέτει ...εκτός Νόμου, τις μισθώσεις airbnb ή βάζει "δικαστικό φρένο" σε αυτές !

    Κυρίως όμως, θα κρίνεται με βάση τις αντιλήψεις του μέσου (συνετού) ανθρώπου, για το τι είναι ανεκτό και τι όχι και όχι με βάση τις "παραξενιές" κάποιων ή ...την ζήλια (για τα αυξημένα έσοδα), που τους ωθεί να κάνουν αγωγές και αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων.

οι (νέες) αλλαγές στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (δεύτερο μέρος)

-Προβλέπεται, πλέον και κατ' εξαίρεση, η δυνατότητα διενέργειας, στο στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης, για τα αδικήματα εγκληματικών και τρομοκρατικών οργανώσεων, (ειδικών και "σκληρών") ανακριτικών πράξεων, όπως η συγκαλυμμένη έρευνα, η ανακριτική διείσδυση, η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου και η καταγραφή, με συσκευές ήχου και εικόνας ή άλλα τεχνικά μέσα.

-Πριν απορρίψει (αιτιολογημένα) ο Ανακριτής, τα (υπερασπιστικά) αποδεικτικά αιτήματα του κατηγορουμένου, θα πρέπει, πλέον, να εκφράσει γνώμη και ο αρμόδιος Εισαγγελέας.

-Στο νέο Κώδικα, αναβαθμίζεται-ενισχύεται ο ρόλος του κατ' οίκον περιορισμού, με ηλεκτρονική επιτήρηση, ως εναλλακτική της προσωρινής κράτησης (προφυλάκισης).

-Δίνεται η δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας σύνταξης πρακτικού ποινικής συνδιαλλαγής για (ακόμα) 15 ημέρες.

-Αν η αίτηση ποινικής συνδιαλλαγής, υποβληθεί μετά τον ορισμό δικασίμου και αυτή απέχει περισσότερο από 4 μήνες, μπορεί ο Εισαγγελέας να αποσύρει την υπόθεση και να την επαναπροσδιορίσει, σε συντομότερη δικάσιμο, κατά απόλυτη προτεραιότητα.

-Με τη νέα διατύπωση, το Δικαστήριο, δεν είναι υποχρεωμένο να διακόψει την συζήτηση της υπόθεσης, εφόσον υποβληθεί αίτημα ποινικής συνδιαλλαγής, ενώπιον του, αλλά "μπορεί" να το κάνει.

-Η ποινική συνδιαλλαγή, που προβλέπονταν για συγκεκριμένα κακουργήματα, επεκτείνεται πλέον και στα αντίστοιχα πλημμελήματα, με ανώτατη ποινή (εφόσον πετύχει) τους έξι μήνες φυλάκισης (δώδεκα, αν συντρέχει επιβαρυντική περίσταση).

-Ορίζεται πως η υποβολή, στο Δικαστήριο, αίτησης ποινικής διαπραγμάτευσης, δεν αποτελεί λόγο υποχρεωτικής αναβολής, μπορεί όμως το Δικαστήριο να διακόψει τη συζήτηση και να τάξει προθεσμία 15 ημερών, για την σύνταξη του σχετικού πρακτικού.

-Αν στο κλητήριο θέσπισμα ή στην κλήση, δεν αναγράφεται ότι η τυχόν μη εμφάνιση του κατηγορούμενου, συνεπάγεται την -ερήμην του- εκδίκαση της υπόθεσης, η συζήτηση θα κηρύσσεται απαράδεκτη.

-Οι δικαιούχοι νομικής βοήθειας, απαλλάσσονται από την υποχρεώση πληρωμής του παραβόλου (150 ευρώ), για την υποβολή προσφυγής κατά της κλήτευσης τους, σε Δίκη.

-Ο κατηγορούμενος, θα πρέπει να ενημερώνεται, σε κάθε διαδικαστική φάση της ποινικής Δίκης, ότι αν δεν είναι παρών ή δεν εκπροσωπείται από συνήγορο, θα δικάζεται ερήμην.

-Προβλέπεται ότι στο πλαίσιο της ποινικής Διαταγής (αν και εφόσον εφαρμοστεί αυτός ο θεσμός), θα μπορούν, πλέον, να επιβάλλονται και παρεπόμενες ποινές και μέτρα ασφαλείας και να αποφασίζεται η τύχη των τυχόν κατασχεθέντων πραγμάτων.

-Η προθεσμία ειδοποίησης αυτού που άσκησε απαράδεκτο ένδικο μέσο, για εμφάνιση, ενώπιον του Συμβουλίου, μειώνεται από 5 ημέρες σε 48 ώρες.

-Δίνεται πλέον η δυνατότητα στον κατηγορούμενο, να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, που τον αθωώνει, λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής και του επιβάλλει μέτρα θεραπείας.

-Τα όρια έφεσης, για χρηματικές ποινές, γίνονται : πάνω από 2.000 ευρώ, σε απόφαση Μονομελούς και πάνω από 3.000 ευρώ, σε απόφαση Τριμελούς Πλημμελειοδικείου.

-Όταν οι εφέσεις ασκούνται από τον Εισαγγελέα, προς χειροτέρευση της θέσης του κατηγορουμένου, θα πρέπει να περιέχουν ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία.

-Καταργείται η διάταξη που προέβλεπε πως αν ο κατηγορούμενος, που ασκεί έφεση, δεν διορίσει αντίκλητο ή ακριβή διεύθυνση ή αλλαγή αυτής, τότε εκτελείται η απόφαση.

-Στις κλήσεις για την συζήτηση έφεσης ή αναίρεσης, θα πρέπει να αναγράφεται ότι, αν δεν εμφανιστεί ο κατηγορούμενος ή δεν εκπροσωπείται από συνήγορο, τότε απορρίπτονται ως ανυποστήρικτες.

-Ορίζεται ότι οι εγκλήσεις, που υποβλήθηκαν πριν την 1.7.2019, χωρίς προσκόμιση παραβόλου, δεν θεωρούνται απαράδεκτες, για το λόγο αυτό, μετά την ημερομηνία αυτή.

-Καταργείται ο λόγος αποκλεισμού του Εισαγγελέα, από την συζήτηση ενδίκου μέσου, όταν αυτός είχε συμπράξει στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.

-Δίνεται η δυνατότητα χρησιμοποίησης, κατ' εξαίρεση, παράνομων αποδεικτικών μέσων (που αποκτήθηκαν παράνομα, πιο σωστά), σε κακουργήματα αρμοδιότητας των Εισαγγελέων Διαφθοράς και Οικονομικού Εγκλήματος, αλλά υπό προϋποθέσεις, που πρέπει να αιτιολογούνται.

-Τέλος, οι διατάξεις, που προκάλεσαν τον μεγαλύτερο ντόρο, έχουν να κάνουν με την πρόβλεψη πως, θα εφαρμόζονται οι προθεσμίες δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων (9 + 9 μήνες, το μέγιστο), όχι μόνον όταν γίνονται από Εισαγγελείς, αλλά και όταν γίνονται από τον Πρόεδρο της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες ! Μάλιστα, προβλέπεται επιπλέον ότι, εντός τριμήνου, από τη δημοσίευση του Νόμου (18.11.2019), θα πρέπει να αποσταλούν από τον εν λόγω Πρόεδρο, όλες οι εκκρεμείς υποθέσεις, στον Ανακριτή ή στα Δικαστικά Συμβούλια, προκειμένου να επικυρωθούν ή μη. Αν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη, παύει και η ισχύς της δέσμευσης...

οι (νέες) αλλαγές στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (μέρος πρώτο)

   Μιλάμε για τις σημαντικότερες αλλαγές, που επέφερε ο Νόμος 4637, που ισχύει από 18.11.2019 και έχουν, επιγραμματικά, ως εξής :

-Εξαιρούνται, από το δικαίωμα του Υπουργού Δικαιοσύνης, να αναβάλει ή να αναστέλει την ποινική δίωξη, τα αδικήματα της δωροδοκίας και δωροληψίας, κάθε είδους.

-Ορίζεται ότι στις περιπτώσεις αρμοδιότητας του Εισαγγελέα Διαφθοράς, υποχωρεί η αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος.

-Διευρύνεται σημαντικά ο κύκλος των προσώπων-κατηγορουμένων, που υπάγονται στην αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Διαφθοράς, με την προσθήκη υπαλλήλων (κάθε ιδιότητας και σχέσης) Ν.Π.Ι.Δ, που υπάγονται στον ευρύτερο "δημόσιο τομέα".

-Δίνεται το δικαίωμα στον Εισαγγελέα Εφετών, να διατάσσει προανάκριση, για την συμπλήρωση του αποδεικτικού υλικού (αν κρίνει ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις) ή την συμπλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης (αν διαφωνεί με την θέση της υπόθεσης στο Αρχείο).

-Στα εγκλήματα, για τα οποία μπορεί ο Εισαγγελέας, να απέχει από την ποινική δίωξη τους, υπό όρους, προστίθενται τα αδικήματα της απάτης.

-Προστίθενται επίσης τα οικονομικά αδικήματα, σε βάρος της Ε.Ε, σε αυτά, για τα οποία μπορεί ο Εισαγγελέας να απέχει οριστικά, από την ποινική δίωξη, εφόσον υπάρξει πλήρης ικανοποίηση του "θύματος" από τον κατηγορούμενο.

-Εξαιρούνται από την πληρωμή παραβόλου (250 ευρώ), για την άσκηση προσφυγής, κατά απορριπτική διάταξης Εισαγγελέα σε μήνυση τους, οι δικαιούχοι "νομικής βοήθειας".

-Προβλέπεται ότι δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη κατά προσώπου, όταν διώκεται, για τον ίδιο λόγο, σε άλλο κράτος μέλος της Ε.Ε.

-Δίνεται η δυνατότητα για συνέχιση της παράστασης πολιτικής αγωγής, σε νομικά πρόσωπα, που είναι καθολικοί διάδοχοι, του αρχικού ενάγοντος νομικού προσώπου (κατά αντιστοιχία, με τους κληρονόμους του φυσικού προσώπου, που αποβιώνει).

-Η δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής (ή υποστήριξης της κατηγορίας, όπως λέγεται πλέον) θα θεωρείται ως συνέχεια της δήλωσης, που έγινε στην προδικασία.

-Δίνεται (πολύ κακώς, φυσικά) στον απολογούμενο για κακούργημα (!), η "δυνατότητα" να δηλώσει ότι δεν επιθυμεί δικηγόρο...(εδώ φαίνεται ότι μιλάμε για "δεξιά" κυβέρνηση)

-Στην αρμοδιότητα του Μονομελούς Εφετείου (κακουργημάτων) προστίθενται : η διακεκριμένη κλοπή, η ληστεία, τα ναρκωτικά και η μεταφορά λαθρομεταναστών, εκτός αν απειλείται κατά αυτών η ισόβια κάθειρξη, οπότε υπάγονται στο Τριμελές.

-Η ηλεκτρονική επιτήρηση, με κατ' οίκον περιορισμό, διατηρείται μέχρι ...να αποφανθεί το αρμόδιο δικαστικό όργανο.

-Περιορίζεται κάπως το αίτημα των διαδίκων να λάβουν γνώση της Εισαγγελικής Πρότασης, προς τα Συμβούλια, επί παρεμπιπτόντων ζητημάτων, σε όσα σχετίζονται με την επιβολή περιοριστικών όρων ή κατόπιν αιτήματος διαδίκου.

-Ορίζεται ότι πλέον οι αποφάσεις για την αναβολή εκδίκασης υπόθεσης, δεν χρειάζεται να καθαρογράφονται (για "ελάφρυνση" προφανώς των Γραμματέων).

-Θεσπίζεται (και είναι αξιέπαινη αυτή η διάταξη) η δυνατότητα, να αναβάλει το Δικαστήριο (αυτεπάγγελτα, δηλαδή) την εκδίκαση, αν υπάρχει (σχετική) ακυρότητα, που δεν προτάθηκε από τον κατηγορούμενο ή τον πολιτικώς ενάγοντα και παραβιάζει τα δικαιώματα τους.

τι (ξανά) άλλαξε στον Ποινικό Κώδικα (μέρος δεύτερο)

    Οι (περιορισμένες, σε σχέση με τον συριζα) βασικές αλλαγές, που επέφερε η ΝΔ στο ειδικό μέρος του Ποινικού Κώδικα, έχουν ως εξής :

-Εμπλουτίστηκε η διάταξη περί βασανιστηρίων, με όσα έχουν ρατσιστικό κίνητρο, κάτι που θα περίμενε κανείς, από μία ...αριστερή κυβέρνηση και όχι από την παρούσα (θα υπάρξει αυτοτελής παρουσίαση της διάταξης, με ξεχωριστή ανάρτηση).

-Προστέθηκε διάταξη που τιμωρεί (με φυλάκιση μέχρι 1 έτος ή με χρηματική ποινή) όποιον εισέρχεται παράνομα και παραμένει, χωρίς τη θέληση του συμβολαιογράφου, σε χώρο όπου διεξάγεται πλειστηριασμός και έτσι διακόπτει ή διαταράσσει την ομαλή διεξαγωγή του, καθώς και όποιον (με φυλάκιση έως 6 μήνες) εισέρχεται και παραμένει εκεί, σε χρόνο μη διεξαγωγής πλειστηριασμού, με σκοπό την παρακώλυση του.

-Η ποινή φυλάκισης της παραβίασης δικαστικών αποφάσεων, αυξάνεται από (ως) ένα έτος σε (μέχρι) τρία έτη.

-Θεσπίζεται ως νέο αδίκημα, που τιμωρείται με φυλάκιση ως 3 έτη, η παραβίαση των περιοριστικών όρων κίνησης και διαμονής, που έχουν επιβληθεί με απόφαση ή βούλευμα, μετά την συμπλήρωση του ανώτατου ορίου προσωρινής κράτησης.

-Αυξάνεται η ποινή της συμμετοχής σε απόδραση κρατουμένου, από υπάλληλο-φύλακα, σε φυλάκιση τουλάχιστον 3 ετών (από 2).

-Θεσπίζεται ως νέο αδίκημα, που τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 3 ετών και χρηματική ποινή, η ενίσχυση εγκληματικής οργάνωσης, με υλικά μέσα, αλλά και με οδηγίες, κατευθύνσεις κλπ καθώς και η στρατολόγηση νέων μελών (με πρόθεση, εννοείται).

-Διευρύνεται κάπως η έννοια της "τρομοκρατικής πράξης" καθώς και η έννοια της παροχής "τεχνογνωσίας" για την τέλεση της.

-Αυξάνεται από μέχρι 3 έτη, σε έως 5 έτη η ποινή για όποιον, δημόσια ή μέσω διαδικτύου, απειλεί με τέλεση τρομοκρατικής πράξης ή διεγείρει σε τέλεση αυτής, ενώ, για πρώτη φορά, τιμωρείται (με αυτή την ποινή) και όποιος ...ταξιδεύει, με σκοπό να (εκπαιδευτεί, εννοείται) γίνει τρομοκράτης.

-Θεσπίζεται ως επιβαρυντική περίπτωση, στο αδίκημα της  (αξιόποινης) ενίσχυσης τρομοκρατικής οργάνωσης, η τυχόν ύπαρξη καταδικαστικών αποφάσεων, σε άλλα Κράτη, για συναφή εγκλήματα.

-Η δωροδοκία υπαλλήλου, για πράξη ή παράλειψη, που αντίκειται στα καθήκοντα του, γίνεται κακούργημα, με ποινή κάθειρξης 5 έως 8 έτη και χρηματική ποινή.

-Στις περιπτώσεις δωροδοκίας υπαλλήλου, οι ελληνικοί ποινικοί Νόμοι, θα εφαρμόζονται και όταν το έγκλημα τελείται στην αλλοδαπή από Έλληνα, ενώ δεν θα απαιτείται πλέον έγκληση, για τη δίωξη της πλημμεληματικής μορφής του αδικήματος.

-Για τα αδικήματα της δωροληψίας και δωροδοκίας υπαλλήλου, διευρύνεται η έννοια του "υπαλλήλου", ώστε να περιλαμβάνει και όσους υπηρετούν, μόνιμα ή μη, με οιαδήποτε σχέση, σε επιχειρήσεις που ανήκουν εξ ολοκλήρου ή κατά πλειοψηφία στο Κράτος, σε Ο.Τ.Α ή άλλα Ν.Π.Δ.Δ.

-Η κατοχή εκρηκτικών υλών, γίνεται κακούργημα, με ποινή 5 έως 10 έτη κάθειρξης, αν τελείται υπό καθεστώς (και) διατάραξης οικιακής ειρήνης.

-Στην αυτεπάγγελτη δίωξη της σωματικής βλάβης, περιλαμβάνεται πλέον και αυτή που γίνεται σε βάρος συμβολαιογράφων, με αφορμή πλειστηριασμό.

-Η οδήγηση, σε καθεστώς μέθης ή εξάντλησης ή χρήσης ουσιών, αντιμετωπίζεται πλέον ενιαία, με τις άλλες μορφές προβλεπόμενης επικίνδυνης οδήγησης και έχει τις ίδιες ποινές, που κλιμακώνονται, ανάλογα με τα αποτελέσματα (σωματική βλάβη ή θάνατος) και φτάνουν σε ισόβια κάθειρξη, όταν υπάρχουν πολλοί νεκροί.

-Στις κακουργηματικές περιπτώσεις κλοπής, επανέρχεται και η τέλεση από δύο ή περισσότερους, που είχαν ενωθεί, με αυτό τον σκοπό.

-Αυξάνονται οι χρηματικές ποινές, από 10 έως 30 χιλιάδες ευρώ, στις 60 έως 100 χιλιάδες ευρώ, για τους κατ' επάγγελμα μεταφορείς λαθρομεταναστών και όσους έχουν κάποια από τις άλλες επιβαρυντικές ιδιότητες του Νόμου, ενώ δεν έχει εφαρμογή στους (απλούς) διακινητές, η πρόβλεψη για μειωμένη ποινή (παραμένει δηλαδή σε κάθειρξη μέχρι 10 έτη, "ανά κεφάλι" και χρηματική ποινή, 10 έως 30 χιλιάδες ευρώ).

-Αυξάνεται η ελάχιστη ποινή για βιασμό, από τα 5 στα 10 έτη κάθειρξης, ενώ απειλείται (διαζευκτικά) πλέον και η ισόβια κάθειρξη, για την περίπτωση του βιασμού, από δύο ή περισσότερους δράστες.

  Αυτές είναι οι βασικότερες αλλαγές, οι υπόλοιπες έχουν να κάνουν με διορθώσεις γραμματικών λαθών ή (επ)αναδιατυπώσεις διατάξεων, καθώς, η εκτεταμένη αλλαγή του Κώδικα, από την προηγούμενη κυβέρνηση, είναι επόμενο, να άφησε λάθη και παραδρομές, τα οποία μάλλον (ή σίγουρα) δεν έχουν εντοπιστεί ακόμα, στο σύνολο τους.

τι (ξανά) άλλαξε στον Ποινικό Κώδικα (πρώτο μέρος)

      Ο Ποινικός μας Κώδικας, ήταν ένα άριστο νομοθέτημα του 1950, το οποίο, ακριβώς επειδή ήταν άριστο, είχε αλλάξει ελάχιστα, για 60 και πλέον χρόνια, ωστόσο τελευταία, υφίσταται αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, που κλονίζουν ακόμα και αυτήν την λεγόμενη "ασφάλεια Δικαίου" !

  Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις, από το 2010 και μετά και ιδίως η προηγούμενη και αυτή, επέλεξαν να περάσουν μέσα από τον Κώδικα, τις δικές τους ιδεολογίες (και ενίοτε ιδεοληψίες) και κυρίως ...να κάνουν εξυπηρετήσεις-ρουσφέτια, σε "φίλους" κλπ.

   Η "εργαλειοποίηση" του Ποινικού Κώδικα και από αυτή την κυβέρνηση, φαίνεται ιδίως στη διάταξη, που προκάλεσε αντιδράσεις και σκοπεύει να απαλλάξει ουσιαστικά, τραπεζικά στελέχη και γενικά στελέχη του χρηματοπιστωτικού τομέα, από το αδίκημα της απιστίας, καθώς προβλέπεται πλέον, σε αυτές τις περιπτώσεις, η υποβολή έγκλησης και όχι η αυτεπάγγελτη δίωξη, που ίσχυε.

  Μπορεί βέβαια, να δίνεται η δυνατότητα, στα "θύματα" να υποβάλλουν δήλωση, στις εκκρεμείς υποθέσεις, εντός 4μήνου,  ότι επιθυμούν την συνέχιση της ποινικής διαδικασίας, ωστόσο το ερώτημα είναι ΠΟΙΑ τράπεζα θα στρεφόταν-στραφεί εναντίον των (μεγαλο)στελεχών της...

    Το "κουκούλωμα" των εγκλημάτων των τραπεζιτών, έχει μεγάλη ηθική απαξία, επειδή τα εγκλήματα αυτά, ουσιαστικά, με τις αλλεπάλληλες χρεοκοπίες-ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, έθιξαν τον απλό πολίτη, που κλήθηκε να πληρώσει ...χρέη άλλων και κατέστρεψαν (μικρο)μετόχους και υγιείς επιχειρήσεις !

   Μετά από αυτόν τον πρόλογο, θα δούμε τώρα τις αλλαγές στο γενικό μέρος του Ποινικού Κώδικα και στην επόμενη ανάρτηση, εκείνες που αφορούν το ειδικό, δηλαδή τα κατ' ιδίαν εγκλήματα :

 -Τα ανώτερα όρια των χρηματικών ποινών, δεν άλλαξαν, ήτοι 90 ημερήσιες μονάδες, όταν απειλούνται ως μοναδική κύρια ποινή, 180 μονάδες, όταν απειλούνται διαξευκτικά με ποινή φυλάκισης και 360 μονάδες, όταν απειλούνται αθροιστικά με ποινή φυλάκισης, απλά προστέθηκε στην πρώτη περίπτωση (των 90 μονάδων) και εκείνη, όπου απειλούνται διαζευκτικά με ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας (υπενθυμίζεται ότι 1 ημερήσια μονάδα χρηματικής ποινής = 1 έως 100 ευρώ).

-Ορίζεται ρητά (και ορθά) ότι στην απόφαση, θα πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι, που δικαιολογούν την κρίση του Δικαστηρίου, για την επιμέτρηση της ποινής, που επέβαλε.

-Αν μεταβληθεί (ουσιωδώς) η οικονομική κατάσταση του καταδικασθέντος σε χρηματική ποινή και αδυνατεί να την καταβάλει (μετά την επιμέτρηση), προβλέπεται (ήδη) η δυνατότητα να υποβάλει αίτηση στο Δικαστήριο, προκειμένου, είτε να μειωθεί το ύψος της, είτε να μεγαλώσει η προθεσμία καταβολής (έως 5 έτη), είτε να αντικατασταθεί, από παροχή κοινωφελούς εργασίας. Με το προηγούμενο καθεστώς, μπορούσε να υποβληθεί μόνον μία αίτηση, πλέον προβλέπεται μία αίτηση, για κάθε μία, από τις προηγούμενες επιλογές (άρα, τρεις, ουσιαστικά, αιτήσεις).

-Σε περίπτωση που κρατούμενος σε άδεια, υποπέσει σε κακούργημα ή πλημμέλημα με δόλο και του επιβληθεί ποινή άνω του ενός έτους, τότε η ποινή αυτή, δεν συγχωνεύεται με την ποινή που εξέτιε, αλλά θα την εκτίσει ολόκληρη, μετά την έκτιση της ποινής, για την οποία ήταν κρατούμενος.

-Η διάρκεια της αναστολής εκτέλεσης της ποινής, που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το ύψος της ποινής, άρχιζε από τη δημοσίευση της απόφασης, ωστόσο τώρα αυτό θα ισχύει μόνον αν ο κατηγορούμενος είναι παρών, ενώ αν δικάζεται ερήμην, τότε θα πρέπει να του επιδοθεί η απόφαση ! Η διάταξη αυτή, είναι μάλλον προβληματική, διότι έτσι, αν καθυστερεί (επίτηδες ;) η Εισαγγελία να επιδόσει την απόφαση, θα ξεχειλώνει αντίστοιχα και ο χρόνος αναστολής και το σημαντικότερο, θα κινδυνεύει ο καταδικασθείς (με αναστολή !) να συλληφθεί και να υποβληθεί σε εκτέλεση (;), αν δεν του έχει επιδοθεί ακόμα η απόφαση...(οπότε θα περιμένει πότε θα του επιδόσει στην φυλακή την απόφαση, η Εισαγγελία, για να βγει ; είναι κάπως τραγικό, αν το ερμηνεύω σωστά)

-Όσον αφορά τη μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε παροχή κοινωφελούς εργασίας και τη μέγιστη διάρκεια της τελευταίας, ορίζεται ξεκάθαρα, ότι κάθε μέρα φυλάκισης δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε περισσότερες από 3 ώρες κοινωφελούς εργασίας και ότι αυτή η εργασία, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 2.000 ώρες, ούτε να εκτείνεται πέραν της 3ετίας.

-Σε περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ποινές, ο καταδικασθείς πρέπει να εκτίσει το (εκτιτέο, εφόσον δεν εκτίονται ολόκληρες, αλλά σε κλάσματα) άθροισμα των τμημάτων κάθε ποινής (π.χ κάθειρξη και φυλάκιση ή ισόβια και κάθειρξη), ωστόσο, ενώ υπό το προηγούμενο καθεστώς, μπορούσε να αποφυλακιστεί στα 17 έτη, τώρα το όριο αυτό ανεβαίνει στα 22 έτη (μιλάμε φυσικά, για τις περιπτώσεις, που το άθροισμα βγαίνει μεγαλύτερο).

-Σε κάθε περίπτωση, ο καταδικασθείς μπορεί να αποφυλακιστεί, αν έχει παραμείνει 14 έτη, στις άλλες περιπτώσεις και 20 έτη, αν εκτίει ποινές ισόβιας κάθειρξης (μιλάμε δηλαδή για πραγματική παραμονή στην φυλακή, για τόσα χρόνια, όχι για "έκτιση", δηλαδή για ευεργετικό υπολογισμό ημερών εργασίας κλπ).

     

     

    

τι δεν κατάλαβε ο Βρούτσης ; (μέρος δεύτερο)

       Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και "220 να είναι οι ώρες σας" ή "συριζα θα λέμε και θα κλαίμε", καθώς αυτή την περίοδο, τα "σαΐνια" του υπουργείου Εργασίας και οι "σοφοί" (τρομάρα τους), που τους συμβουλεύουν, ετοιμάζουν το νέο ασφαλιστικό, μετά το "ξήλωμα" του Νόμου Κατρούγκαλου, από το Σ.τ.Ε !

  Το "δίδυμο" αυτό, δηλαδή ανεπάγγελτοι, κατά κανόνα, πολιτικοί και οι συμβουλάτορες τους, δεν είναι σημερινό και προφανώς είναι το ίδιο, που έριξε το 2010, την ψωροκώσταινα στα βράχια και στην χρεοκοπία...

   Η (προ)αναγγελία της αύξησης της κατώτερης σήμερα εισφοράς, κατά περίπου 20%, από τα 185 στα 220 ευρώ, δεν έρχεται σε αντίθεση μόνον με το Σύνταγμα, αλλά και με τις ίδιες τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, ότι θα προβεί σε ελαφρύνσεις (αλλά κάνει το αντίθετο) !

   Η τόσο σημαντική αύξηση των εισφορών και δη στα μικρότερα εισοδήματα, δε δικαιολογείται από κανένα Σύνταγμα, καμίας χώρας και φυσικά κινείται στην ...αντίθετη κατεύθυνση, από την απόφαση του Σ.τ.Ε, με την οποία, υποτίθεται, ότι θέλει να συμμορφωθεί το νέο ασφαλιστικό (οπότε, μάλλον θα φάει "σφαλιάρα" και ο Βρούτσης, μετά τον Κατρούγκαλο, από το ανώτατο αυτό Δικαστήριο).

    Αν περάσει έτσι, το νέο ασφαλιστικό, δεν θα αντιδράσει βέβαια κανένα "κίνημα της γραβάτας", διότι εκείνο, ανήκε στα ανώτερα κλιμάκια που ευνοούνται τώρα, οπότε θα πρέπει να αντιδράσει η μεγάλη μάζα, αυτή που δεν αντιπροσωπεύεται από καμία συντεχνία...

    Τι είπε το Σ.τ.Ε λοιπόν και οι κουτοπόνηροι του υπουργείου και οι άλλοι, κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν ; Ότι ΔΕΝ είναι νόμιμο και συνταγματικό, ο μισθωτός να "πληρώνει" 6% ασφαλιστικές εισφορές και ο ελεύθερος επαγγελματίας πάνω από 100% (δεν είναι ...20%, όπως λένε ορισμένοι) !

  Το "πληρώνει" μπήκε σε εισαγωγικά, διότι αυτή είναι η πραγματικότητα : ο μισθωτός δεν πληρώνει τίποτα, όλα του τα πληρώνει ο εργοδότης, σε αντίθεση με τον ελεύθερο επαγγελματία, που πρέπει να τα πληρώσει όλα μόνος του, φόρους, εισφορές, ενοίκια επαγγελματικά, προμηθευτές και ΑΝ περισσεύσει κάτι, να ζήσει και ο ίδιος...

   Για καθαρό εισόδημα 2.000 ευρώ, λοιπόν, για να μην μιλάμε θεωρητικά, ένας ελεύθερος επαγγελματίας θα πληρώσει (αν προχωρήσει το έκτρωμα Βρούτση) 2.640 ευρώ για ασφαλιστικές εισφορές (από 2.232 που πλήρωνε, επί Κατρούγκαλου), οπότε αν βάλουμε τους φόρους και το -χειρότερο από εκείνα της Τουρκοκρατίας- χαράτσι του τέλους επιτηδεύματος των 650 ευρώ, η συνολική επιβάρυνση, φτάνει τα 3.470 ευρώ, ήτοι 148 ευρώ παραπάνω, από ό,τι ίσχυε πριν και παρά τη μείωση του αρχικού φορολογικού συντελεστή (από 22% σε 9%), ήτοι σε ποσοστό 174%, επί του (καθαρού) εισοδήματος !!!

    Ειλικρινά, δεν ξέρω σε ποιο Δικαστήριο, ακόμα και εδώ, ακόμα και στην βενεζουέλα των βαλκανίων, μπορεί να "σταθεί" ένα τέτοιο ασφαλιστικό και όχι μόνον σύστημα...

   Η "καραμέλα" που αναμασούν οι δεινόσαυροι του Υπουργείου και οι ευνοημένοι των υψηλών κλιμακίων, είναι πως πρέπει να αποσυνδεθεί το εισόδημα, από τις εισφορές και πως η σύνταξη πρέπει να είναι ανάλογη, με το ύψος των εισφορών και τα έτη ασφάλισης.

    Με το δεύτερο, όλοι συμφωνούμε, ωστόσο δεν είπε μόνον αυτό το Σ.τ.Ε, ενώ το πρώτο σηκώνει πολλή συζήτηση, για το αν είναι ορθό και συνταγματικό...

   Εξάλλου, όταν οι εισφορές υπολογίζονται ως ποσοστό επί του εισοδήματος, όπως γινόταν επί Κατρούγκαλου, είναι λογικό και μοιραίο, όσο μεγαλύτερο εισόδημα έχεις, να πληρώνεις και παραπάνω, εφόσον (το ίδιο) ποσοστό, πολλαπλασιάζεται επί μεγαλύτερου ποσού (εισόδημα).

   Το προηγούμενο καθεστώς, που θέλει να επαναφέρει ο Βρούτσης, με τις ασφαλιστικές κλάσεις (αυτά έμαθε η ΝΔ, πριν 30 χρόνια και αυτά κάνει...), ήταν παράνομο και αντισυνταγματικό, διότι όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, πλήρωναν το ίδιο ποσόν !

     Εν ολίγοις, το σχεδιαζόμενο ασφαλιστικό, όπως διαρρέεται, ΔΕΝ απαντάει στη βασική Αντισυνταγματικότητα, που επισήμανε και το Σ.τ.Ε : εφόσον συμφωνούμε ότι οι συντάξεις, πρέπει να είναι ανάλογες των εισφορών, ΠΏΣ θα δικαιολογείται ότι ο μισθωτός των 1.000 ευρώ, μηνιαίως, θα "πληρώνει" (μέσω κράτησης-μη πληρωμής, όχι πληρωμής) 60 ευρώ το μήνα και ο ελεύθερος επαγγελματίας, που βγάζει λιγότερα από τα μισά, θα πληρώνει, από την τσέπη του, 220 ευρώ (σχεδόν το 4πλάσιο !), για να πάρει την ίδια ή και μικρότερη (!) σύνταξη, από τον μισθωτό, που δεν πληρώνει τίποτε και απλά του κρατάει ο εργοδότης 60 ευρώ ;

    Επίσης, μπορεί να ζούμε στην βενεζουέλα των βαλκανίων και να έχουμε συνηθίσει να αλλάζουν οι Νόμοι, φορολογικοί και ασφαλιστικοί, 3 φορές τον χρόνο, ωστόσο δεν ασφαλιστήκαμε χθες (προσωπικά, έχω ήδη 16 χρόνια, που πληρώνω), ούτε θα ασφαλιστούμε, για πρώτη φορά, όταν τεθεί σε ισχύ, το, νεότερο του νέου, ασφαλιστικό !

    Τι θέλω να πω ; Το νέο ασφαλιστικό, θα μας αντιμετωπίζει ...σαν νέους ; Η σύνταξη μας, θα υπολογιστεί βάσει αυτού, λες και ασφαλιζόμαστε πρώτη φορά, ενώ θα έχουμε ήδη πληρώσει 10, 20 ή και 30 χρόνια, υπό άλλα καθεστώτα ; Πόσο λογικό και νόμιμο, θα είναι και αυτό ; 

    Συνεπώς, τα πράγματα, σίγουρα, δεν είναι τόσο απλά, όσο φαντάζονται τα σαΐνια του υπουργείου και οι "σοφοί" ή να είναι πιο απλά, από ...όσο μπορεί να φτάσει το μυαλουδάκι τους, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν, πριν αμολήσουν κάποιο "έκτρωμα", που θα περιλαμβάνει αυξήσεις, αντί για μειώσεις στις εισφορές και κλείσιμο της τεράστιας ψαλίδας,  που υπάρχει ανάμεσα στις εισφορές μισθωτών και μη μισθωτών !

     Κατά σύμπτωση, σήμερα δημοσιεύεται έρευνα, που λέει ότι τα καλύτερα συνταξιοδοτικά συστήματα, έχουν η Δανία και η Ολλανδία, οπότε αν "δεν την παλεύουν" οι "σοφοί" μας, δεν είναι ντροπή να ρίξουν καμία ματιά και στο τι γίνεται αλλού...

η σύνταξη αποτελεί "περιουσία" (;)

    Το 2014, ένας κύριος αιτήθηκε να πάρει την σύνταξη της συζύγου του, δημοσίου υπαλλήλου, που είχε αποβιώσει ...το 1993, ήτοι 21 χρόνια πριν.

  Έλαβε αρνητική απάντηση και έτσι κατέφυγε στα Δικαστήρια, που τον δικαίωσαν, ωστόσο το Δημόσιο έφτασε την υπόθεση, μέχρι τέλους, με άσκηση αναίρεσης.

 Επί της αναίρεσης, το Ελεγκτικό Συνέδριο, σε ελάσσονα Ολομέλεια, απεφάνθη το καλοκαίρι, ότι πρέπει να απορριφθεί και έτσι ο κύριος αυτός, δικαιώθηκε οριστικά...

   Η αναίρεση του Δημοσίου, στηριζόταν σε έναν Νόμο του 2002, που όριζε ότι οι αιτήσεις για συντάξεις (δημοσίων υπαλλήλων, μάλιστα) πρέπει να υποβάλλονται, εντός αποκλειστικής προθεσμίας 5 ετών, άλλως χάνεται το σχετικό δικαίωμα !

  Το Ελεγκτικό Συνέδριο, έκρινε ότι αυτή η διάταξη Νόμου, έρχεται σε αντίθεση, με τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ειδικότερα με τη διάταξη, που προστατεύει την ατομική "περιουσία".

  Ως γνωστόν, οι διεθνείς συμφωνίες-συμβάσεις, που έχουν κυρωθεί από το Κοινοβούλιο μας, υπερισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης (εσωτερικού) Νόμου και με αυτή την απλή (όχι απλοϊκή, πάντως) αιτιολογία, το Ελεγκτικό Συνέδριο, απέρριψε την αναίρεση του Δημοσίου και έκρινε ανεφάρμοστο τον χρονικό περιορισμό της 5ετίας, για την υποβολή της σχετικής αίτησης !

   Η απόφαση αυτή, αν και θα συμφωνούμε οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, ότι είναι δίκαιη, ως προς το αποτέλεσμα της, εντούτοις εγείρει κάποια και μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικά νομικά ζητήματα, ως προς την αιτιολογία της...

  Γιατί μπορεί να είναι ξεκάθαρο, ότι οι εσωτερικοί Νόμοι, υποχωρούν, έναντι διεθνών δεσμεύσεων, που έχει αναλάβει η χώρα μας, ωστόσο, το μεγάλο ερώτημα είναι, αν οι ευρωπαϊκές, εν προκειμένω, Συνθήκες υπερισχύουν και του ελληνικού Συντάγματος !

     Η μάλλον κρατούσα άποψη, που έχει υποστηρίξει μάλιστα και ο "τεράστιος" συνταγματολόγος Προκόπης Παυλόπουλος, είναι πως το Σύνταγμα είναι υπεράνω όλων, ωστόσο δεν λείπουν και αντίθετες φωνές, κυρίως από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (μάλλον αναμενόμενο, βέβαια...).

    Και αυτά τα λέω, διότι, όπως μάθαμε στη Νομική Σχολή, το ελληνικό Σύνταγμα, όταν προστατεύει την ιδιωτική-ατομική περιουσία-ιδιοκτησία, στο σχετικό άρθρο, αναφέρεται μόνον σε εμπράγματα δικαιώματα, σε μία στενή έννοια περιουσίας !

   Αντίθετα, η ΕΣΔΑ και μάλιστα, όπως ερμηνεύεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, δίνει μια πιο ευρεία έννοια, στην "περιουσία" και εκεί "πάτησε" το Ελεγκτικό Συνέδριο και όχι στο Σύνταγμα μας...

   Άρα, φαινομενικά τουλάχιστον, έχουμε την εξής εικόνα : ο εσωτερικός Νόμος, να υποχωρεί έναντι της ΕΣΔΑ, αλλά η δικαστική απόφαση, που βασίστηκε σε αυτήν, να έρχεται σε αντίθεση με το ελληνικό Σύνταγμα !!

      Λέω "φαινομενικά", διότι σίγουρα, η απαίτηση σύνταξης είναι ενοχικού και όχι εμπράγματου χαρακτήρα, ωστόσο, εφόσον ο ασφαλισμένος έχει πληρώσει εισφορές, ακόμα και επί 40 χρόνια,  για τα χρήματα αυτά, αν μη τι άλλο, έχει μια πιο εμπράγματη απαίτηση, όπως θα είχε π.χ αν έβαζε τα ποσά αυτά, σε μία Τράπεζα, αντί να τα δίνει στον ασφαλιστικό του "κουμπαρά", προκειμένου να λάβει σύνταξη γήρατος.

       Συνεπώς, πιστεύω, ότι με μία τέτοια ή παραπλήσια αιτιολογία, η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (που εξαρχής είπα ότι είναι σωστή, εκ του αποτελέσματος) θα ικανοποιούσε τους πάντες, ακόμα και αυτό, το ελληνικό ...Σύνταγμα !

     

ζητήματα από την υπεξαίρεση, εις βάρος πρακτόρων

     Εμείς οι δικηγόροι, αποκαλούμαστε ενίοτε "συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης", καθώς οφείλουμε (ιδανικά, τουλάχιστον) να συμβάλλουμε στην ορθή εφαρμογή του Νόμου και στην απόδοση Δικαίου, από τα Δικαστήρια !

  Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, από εδώ, έχω εκφράσει, κατά καιρούς, προσωπικές απόψεις, σε νομικά ζητήματα καθώς και προβληματισμούς πάνω σε εσφαλμένες (πάντα, κατά τη γνώμη μου) Νομολογίες, οι οποίες μπορούν και οφείλουν να αλλάζουν.

  Θεωρώ ότι λίγοι συνάδελφοι, το κάνουν αυτό, οι περισσότεροι και χωρίς επικριτική διάθεση το λέω, λειτουργούν εντελώς διεκπεραιωτικά, σχεδόν μηχανικά και δεν θέλουν να ...βασανίζουν το μυαλό τους, με σκέψεις αν αυτό (δηλαδή η νομική πρακτική) που υπηρετούν είναι ορθό ή όχι !

  Αντίστοιχα και οι δικαστές, τα ίδια ή και χειρότερα, αφού, κυρίως, δική τους δουλειά είναι η ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου, ξεχνούν ότι είναι επιστήμονες και τα περί "ανεξαρτησίας" τους και καταλήγουν να κάνουν όσα έμαθαν ή παρέλαβαν, από τους προηγούμενους, με συνέπεια να μην προχωρά μπροστά-εξελίσσεται προς το καλύτερο, όπως θα έπρεπε, η Νομολογία.

   Εξάλλου, είτε από έπαρση, είτε από (κακό) εγωϊσμό, οι δικαστές φαίνονται απρόθυμοι να υιοθετήσουν τις παρατηρήσεις μας, με συνέπεια όμως, στο τέλος, να εκτίθενται οι ίδιοι, όπως συνέβη με το ζήτημα των διορισμών με πλαστά δικαιολογητικά, όπου είχα γράψει πως είναι πλημμέλημα και όχι κακούργημα, πολύ πριν γίνουν ρόμπες και αναγκαστούν να συμφωνήσουν, με αφορμή τρανταχτές υποθέσεις, με καθαρίστριες, που έλαβαν δημοσιότητα...

    Για να επανέλθω στο ζήτημα του τίτλου, μετά από αυτό, το μεγάλο, πρόλογο, να πω ότι μιλώντας για "πράκτορες", δεν εννοώ τύπου 007 (χαχα), αλλά όσους εισπράττουν χρήματα, για λογαριασμό άλλων : κυρίως ασφαλιστικά και ταξιδιωτικά πρακτορεία και όχι μόνον.

  Αν υπεξαιρέσει χρήματα, ένας υπάλληλος αυτών των πρακτορείων, προκύπτουν κάποια νομικά ζητήματα, τα οποία με προβλημάτισαν τελευταία, ειδικά, από την στιγμή που, με βάση το νέο Π.Κ, η υπεξαίρεση διώκεται πλέον κατόπιν έγκλησης, ακόμα και στην κακουργηματική μορφή της, για ποσά, άνω των 120.000 ευρώ (μιλάμε για ιδιωτικό χρήμα και όχι Δημόσιο, όπου εκεί συνεχίζει να είναι αυτεπάγγελτη η δίωξη και ευτυχώς) !

    Το πρώτο ερώτημα, λοιπόν, είναι ΠΟΙΌΣ πρέπει να υποβάλει, σε αυτές τις περιπτώσεις την έγκληση, ποιος δηλαδή είναι ο (αμέσως) παθών, από την εγκληματική αυτή πράξη.

     Μέχρι σήμερα, τη μήνυση υπέβαλε ο πράκτορας, ωστόσο αυτό ίσως χρήζει επανεξέτασης, εφόσον τα χρήματα, που υπεξαίρεσε ο υπάλληλος του, προορίζονταν για κάποιον άλλον (ασφαλιστική ή αεροπορική ή ακτοπλοϊκή εταιρία κ.ο.κ) !

   Ο εκάστοτε πράκτορας, δικαιούται, βάσει σύμβασης, ένα ποσοστό ως προμήθεια και θεωρώ ότι ΜΌΝΟΝ για αυτό το ποσόν των προμηθειών, μπορεί να λογιστεί ως αμέσως παθών και να υποβάλει την έγκληση, για το υπόλοιπο, το μεγάλο, ποσόν, αμέσως παθών είναι ο πρακτορευόμενος και αυτός θα έπρεπε να υποβάλει έγκληση.

     Ο πράκτορας, βέβαια, θα αναγκαστεί να καλύψει το "άνοιγμα", από αλλού, ζημιώνεται και ο ίδιος, αλλά εμμέσως, όχι αμέσως.

     Έτσι, ο πράκτορας, έναντι του πρακτορευόμενου, αλλά και ο δράστης υπάλληλος έναντι του εργοδότη πράκτορα, έχουν αστικής φύσεως ευθύνες και όχι ποινικές, όσον αφορά την καθαρή αξία της συναλλαγής (χωρίς τις προμήθειες, δηλαδή).

    Αν  θεωρηθεί ορθή αυτή η ερμηνεία μου, τότε συμπαρασύρεται και το ύψος του υπεξαιρεθέντος ποσού, αφού αυτό θα αφορά πλέον μόνον τις προμήθειες, αν η έγκληση υποβλήθηκε από τον πράκτορα.

   Το αντικείμενο-ποσόν της υπεξαίρεσης, έχει, φυσικά, σημαντικές συνέπειες, τόσο ως προς τον χαρακτηρισμό της πράξης ως πλημμελήματος ή κακουργήματος, όσο και ως προς τις ποινές, αλλά και αυτό είναι το σπουδαιότερο ίσως, ως προς το ύψος του ποσού, που πρέπει να επιστρέψει ο δράστης, για να μην του επιβληθεί ποινή (μέχρι τη Δίκη σε πρώτο βαθμό).

      Τέλος, να επαναλάβω εδώ και την θέση μου, ότι και στις περιπτώσεις, που τραπεζικός υπάλληλος, υπεξαιρεί χρήματα πελατών-καταθετών, την έγκληση θα έπρεπε να υποβάλλουν αυτοί, δηλαδή οι πελάτες και όχι η τράπεζα, όπως συμβαίνει, αμέσως παθόντες, από την εγκληματική πράξη, είναι οι καταθέτες, στους οποίους ανήκαν τα χρήματα και άσχετα αν η τράπεζα, αναγκαστεί να τους αποζημιώσει (έμμεση ζημία).

    Αντί άλλου επιχειρήματος, θα υπενθυμίσω απλά, ότι οι καταθέσεις των πελατών, στον Ισολογισμό μιας τράπεζας, ανήκουν στο ...παθητικό και όχι στο ενεργητικό, οπότε είναι και λιγάκι οξύμωρο, να υποβάλεις έγκληση εναντίον αυτού, που μειώνει το παθητικό σου !

    

ο πελάτης έχει πάντα δίκιο (;)

   Θα ομολογούσατε ποτέ ένα έγκλημα, όταν αυτό δεν αποδεικνύεται από την εις βάρος σας δικογραφία ; (!)

   Φαντάζομαι ότι οι 95 στους 100, θα απαντούσαν "όχι" και όμως μου συνέβη : μια κυρία, είχε υπεξαιρέσει ένα σημαντικό ποσόν, από την εταιρία, όπου εργαζόταν και ήρθε στο γραφείο, ενόψει εξέτασης από Πταισματοδίκη.

   Πριν ακόμα έρθει, μου είπε ότι το έχει παραδεχθεί ήδη και ότι σκοπεύει να επιστρέψει τα χρήματα και αυτό επαναλάβαμε και στη συνάντηση, προκειμένου να τύχει των ευνοϊκών ρυθμίσεων, για όσους επιστρέφουν τα χρήματα.

   Με αυτό τον τρόπο, η υπόθεση έμοιαζε, στην αρχή, πολύ ανιαρή, να γράψεις δηλαδή απλά ότι τα πήρε και ότι σκοπεύει να τα επιστρέψει, ωστόσο αυτό άλλαξε, όταν διάβασα τη δικογραφία.

    Εκεί, λοιπόν, είδα ότι η "ομολογία" της περιέχονταν σε ιδιωτικά sms και emails, που είχε ανταλλάξει με το αφεντικό, όπερ σημαίνει πως ΔΕΝ μπορούσαν να ληφθούν υπόψη, λόγω του σχετικού απορρήτου !!

    Τότε "ξύπνησε" δηλαδή μέσα μου, ο ρόλος του υπερασπιστή και η υπόθεση απέκτησε ενδιαφέρον, ωστόσο η πελάτισσα, με προσγείωσε απότομα και δυσάρεστα.

     Όταν της εξήγησα πως, αν το αρνηθούμε, η υπόθεση, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων, θα τεθεί στο Αρχείο, εκείνη είπε "όχι" (!), επέμενε να ομολογήσει ότι το έκανε, με άλλα λόγια, να εισαχθεί σε Δίκη, με ΜΌΝΗ τη δική της ομολογία, κάνοντας έτσι ...δώρο στους μηνυτές !!

     Το να θες να βοηθήσεις και ...να μην σε αφήνουν, πονάει πολύ, είναι δυσάρεστο συναίσθημα, ωστόσο, αφού επέμενε τόσο, έκανα πίσω, με βάση το ρητό του τίτλου...

     Ακόμα και η αιτιολογία, για την ομολογία της, ήταν, για μένα, αβάσιμη : ότι δηλαδή, αν το αρνούνταν, θα "νευρίαζαν" οι μηνυτές, θα άρχιζαν να το ψάχνουν και θα γινόταν ευρύτερα γνωστό, σε συγγενείς και οικείους της.

     Ήταν αβάσιμη, διότι, από το όλο κείμενο της μήνυσης, γινόταν εξαιρετικά καθαρό, ότι ήθελαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, να ΜΗΝ γίνει ευρύτερα γνωστό το θέμα, σε πελάτες και προμηθευτές, προκειμένου να μην θιχτεί η καλή φήμη της εταιρίας και πάθει ζημιά !!

     Με άλλα λόγια και με όρους πόκερ, οι μηνυτές, έχοντας χάλια φύλλο, έκαναν ένα μεγάλο ποντάρισμα, μπλοφάροντας και εμείς, έχοντας πολύ καλύτερο φύλλο, είπαμε "πάσο", τρώγοντας τη μπλόφα...

    Πάντως, επειδή δεν θα μπορούσα ποτέ να δεχτώ και να "χωνέψω", ότι ομολογήσαμε ένα έγκλημα, που δεν αποδεικνυόταν (νόμιμα, τουλάχιστον...) από τη δικογραφία, σκέφτηκα, τελευταία στιγμή, ένα νομικό επιχείρημα, που μπορεί επίσης, να οδηγήσει σε απαλλαγή από την κατηγορία !

   Έτσι, μετά την κατάθεση του υπομνήματος, ρώτησα, χαριτολογώντας την κατηγορούμενη πελάτισσα : "αν η υπόθεση μπει στο Αρχείο, θα ...νευριάσεις ;" (χαχα)

      Ακόμα και υπό όρους ηθικής, αν λέγαμε ότι το ορθό είναι να επιστραφούν τα υπεξαιρεθέντα χρήματα, αυτό εναπόκειται όμως στη βούληση του δράστη, ανεξάρτητα από την ποινική εξέλιξη της υπόθεσης, ακόμα δηλαδή και αν δεν εισαχθείς σε Δίκη, αν αισθάνεσαι άσχημα και θες να τα επιστρέψεις, μπορείς, ανά πάσα στιγμή και χωρίς την απειλή ποινικών κυρώσεων !

     Πάντως, αν με ρωτάτε, θα προτιμούσα έναν πελάτη, που θα μου έλεγε, "αν μπει η υπόθεση στο Αρχείο, θα σου δώσω το 10% από τα χρήματα, που ...θα έπρεπε να επιστρέψω στους μηνυτές".

σήμερα λήγει η προθεσμία

      Οι αλλαγές, που επέφερε ο νέος ποινικός Κώδικας, είναι τόσες πολλές και τόσο εκτεταμένες, που είναι αδύνατον, όπως είπαμε, να αφομοιωθούν γρήγορα, ακόμα και από εμάς τους νομικούς, ιδιαίτερα από την στιγμή, που δεν έχουν "επικοινωνηθεί" επαρκώς, προς τα έξω (και πριν προλάβουμε να τις "χωνέψουμε", έρχονται νέες αλλαγές) !

   Πέραν από τις, ούτως ή άλλως, σαφώς πιο ευνοϊκές διατάξεις του νέου Κώδικα, όσον αφορά τις ποινές, υπάρχουν και διατάξεις, οι οποίες, ακριβώς επειδή δεν έχει ενημερωθεί επαρκώς και έγκαιρα η νομική κοινότητα, θα οδηγήσουν σε δυσάρεστα αποτελέσματα, για κάποιους μηνυτές (και αντίστοιχα, θα ανοίξουν σαμπάνιες οι κατηγορούμενοι, που θα απαλλαγούν από το πουθενά)...

   Επειδή, αυτές τις ημέρες, χειρίζομαι μια υπόθεση υπεξαίρεσης, είδα, για πρώτη φορά, ότι πλέον το αδίκημα αυτό, διώκεται κατόπιν έγκλησης του παθόντος και όχι αυτεπάγγελτα και μάλιστα ακόμα και στην κακουργηματική του μορφή, για ποσόν άνω των 120.000 ευρώ, δηλαδή !! (εξαιρείται η -κακουργηματική-υπεξαίρεση εναντίον του ελληνικού Δημοσίου, ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, που εξακολουθεί και ευτυχώς, να διώκεται αυτεπάγγελτα).

  Για τις περιπτώσεις αυτές, όπου κάποια αδικήματα, με τον νέο Κώδικα, διώκονται κατόπιν έγκλησης και όχι αυτεπάγγελτα, όπως πριν, υπάρχει η πρόβλεψη ότι θα πρέπει (ή θα έπρεπε, αφού σήμερα λήγει η προθεσμία...), ο δικαιουμένος σε έγκληση, να δηλώσει ότι επιθυμεί την συνέχιση της εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας, εντός προθεσμίας 4 μηνών (δεδομένου, ότι ο νέος Κώδικας τέθηκε σε εφαρμογή την 1.7.2019, το τετράμηνο συμπληρώνεται σήμερα) !

  Αν δεν έχει γίνει αυτή η δήλωση, προφανώς, ο κατηγορούμενος απαλλάσσεται, παίρνει ένα "δωράκι" από το πουθενά (ακόμα και σε κακουργηματικές υπεξαιρέσεις, άνω των 120.000 ευρώ)...

  Πρόκειται για αποτέλεσμα σκληρό και ίσως άδικο, για τους μηνυτές, από την στιγμή, που θεωρώ ότι δεν είχε ενημερωθεί έγκαιρα και ορθά ο κόσμος, για να κάνει τη δήλωση συνέχισης (ακόμα και από τις κατά τόπους Εισαγγελίες, θα μπορούσαν να ενημερωθούν σχετικά οι μηνυτές, για να μην μείνουν ατιμώρητοι οι δράστες πολλών εγκλημάτων) !

   Μιας και μιλάμε για το αδίκημα της υπεξαίρεσης, πρέπει να επισημάνω και μία άλλη σημαντική αλλαγή (πέραν δηλαδή της αναγκαιότητας πλέον υποβολής έγκλησης, εντός 3μήνου), ότι δηλαδή δεν προβλέπεται πλέον ως κακούργημα, η υπεξαίρεση "ιδιαιτέρως μεγάλου ποσού" (αόριστη έννοια, που δημιουργούσε προβλήματα ερμηνείας), από δράστη με συγκεκριμένες ιδιότητες (π.χ εντολοδόχος ή διαχειριστής ξένης περιουσίας).

   Αυτό σημαίνει πως, ακόμα και αν έχει υποβληθεί η δήλωση συνέχισης από το θύμα, αυτή η σημαντική κατηγορία υποθέσεων υπεξαίρεσης, υποβιβάζεται σε πλημμέλημα, από κακούργημα, με συνέπεια και οι κατηγορούμενοι, να πέφτουν στα πιο μαλακά...

οι απατεώνες με τα sms

     Πριν μερικούς μήνες, ένας ξάδερφος, μου είπε ότι ο λογαριασμός του κινητού τηλεφώνου του, ήρθε πολύ "φουσκωμένος" και όταν ζήτησε εξηγήσεις, του είπαν από την εταιρία, ότι αυτό οφειλόταν σε sms από 5ψήφιο νούμερο, από κάποια "υπηρεσία", στην οποία είχε εγγραφεί.

   Φυσικά, ο ίδιος, δεν είχε εγγραφεί ποτέ σε καμία τέτοια υπηρεσία, απλά έσβηνε τα sms που του έστελναν, χωρίς να απαντά και χωρίς ποτέ να φανταστεί, ότι η χρέωση (περί τα 2,5 ευρώ), γίνεται, όταν σου στέλνουν αυτοί, όχι όταν απαντάς (sic) !

    Ψάχνοντας στο διαδίκτυο το 5ψηφιο νούμερο, από το οποίο στέλνονταν τα sms αυτά, είδε ότι από πίσω υπήρχε μια εταιρία "φιλανθρωπικού χαρακτήρα", τύπου ΜΚΟ, με έδρα την Κύπρο...(που στέλνει ...φιλανθρωπικά sms τύπου "είμαι η Ντανιέλα, θες να γνωριστούμε ;" χαχα)

   Έτσι, όταν έλαβα προχθές, ένα αντίστοιχο sms, αμέσως κατάλαβα "τι παίζει", ωστόσο δεν πήγα το επόμενο πρωί, να κάνω φραγή, με συνέπεια χθες, να μου στείλουν τρία ή τέσσερα ...συνεχόμενα (!) sms και τότε φυσικά έτρεξα, στον πάροχο, να κάνω φραγή.

      Ο υπάλληλος, είναι η αλήθεια, ότι δεν φάνηκε να πιστεύει ότι δεν γράφτηκα ποτέ σε τέτοιες "υπηρεσίες", λες και υπάρχει άνθρωπος, που θα πλήρωνε, για να ...του στέλνουν sms κάποια ρομπότ και να τον χρεώνουν, όσο και όποτε εκείνοι θέλουν !!

     Εδώ λοιπόν, είναι και ο ρόλος των τηλεπικοινωνιακών παρόχων, που κρίνεται τουλάχιστον ύποπτος, διότι δεν προστατεύουν τον πελάτη-καταναλωτή, από αυτούς τους απατεώνες, ως όφειλαν.

      Δυσκολεύομαι και δεν θέλω να πιστέψω, ότι οι πάροχοι κάνουν πλάτες στους απατεώνες, επειδή έτσι φουσκώνουν οι λογαριασμοί, όπως και το επιχείρημα τους, ότι οι απατεώνες παίρνουν τα λεφτά, απευθείας από εμάς, λες και δεν μεσολαβεί ο πάροχος και ο λογαριασμός του κινητού !

      Δεν μπορεί, όταν πέφτουμε θύματα τόσο ωμής απάτης, να μας αντιμετωπίζουν με καχυποψία, όταν δεν έχουμε εγγραφεί και δεν αποδεικνύεται ότι έχουμε εγγραφεί σε αυτές τις "υπηρεσίες"...

      Εμένα, μου έστειλε ο πάροχος, μήνυμα ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι, όχι μετά το πρώτο "ύποπτο" sms, που έλαβα, αλλά κατόπιν εορτής, αφού ...είχα κάνει την φραγή, σε κατάστημα !

      Κανονικά, θα όφειλε ο πάροχος, να σε ενημερώνει, ΠΡΙΝ καν λάβεις το χρεώσιμο sms, ότι το τάδε νούμερο θέλει να σου στείλει, έχεις κάνει όντως εγγραφή ή όχι ;

       Το ζήτημα είναι αρκετά σοβαρό και πρέπει να ασχοληθούν με αυτό, τόσο οι Ενώσεις Προστασίας Καταναλωτών και η Αρχή Τηλεπικοινωνιών, αλλά και (κυρίως) οι Εισαγγελικές Αρχές, ώστε να εντοπιστούν και να μπουν στην φυλακή, οι "φιλάνθρωποι" αεριτζήδες απατεώνες, που σκαρφίστηκαν αυτό τον άθλιο τρόπο, για να βγάλουν λεφτά !

ποια διαφήμιση είναι νόμιμη ;

    Στη χώρα του ...τζόκερ, σε μία χώρα ανέκδοτο, όπως η βενεζουέλα των βαλκανίων, όπου δημοσιογράφοι, πολιτικοί και αστυνομικές Αρχές, ασχολούνται, επί μέρες, για το αν πρέπει ή όχι, να βλέπουν συγκεκριμένες ταινίες οι 15χρονοι, κάθε συζήτηση για Ανάπτυξη, είναι (μαύρο) αστείο, όταν η χώρα αντιμετωπίζει χιλιάδες σοβαρότερα προβλήματα (επιπέδου επιβίωσης ή μη) !

  Πιο πολύ γέλιο, βέβαια, βγάζει η φράση "επιστροφή στην κανονικότητα", διότι, απλά, είναι αδύνατον να επιστρέψεις κάπου, όπου ...δεν ήσουν ΠΟΤΈ (χαχα).

   Τις προάλλες, ο Πατούλης έδωσε, λέει, εντολή στους Δημάρχους, να καθαρίσουν τις πόλεις τους, από "παράνομες διαφημιστικές πινακίδες", απειλώντας τους μάλιστα με κυρώσεις και κάλεσε τους ενδιαφερόμενους, να "διαφημιστούν νόμιμα" !

  Οι μόνες ...διαφημίσεις, που έχουν απομείνει στην πόλη και προφανώς σε αυτές αναφέρεται είναι αφίσες κομμάτων, νυκτερινών κέντρων, επερχόμενων events και εμπορικών εκθέσεων, κολλημένες σε τοίχους ή πάνω σε κολόνες.

     Σίγουρα, κανένας οδηγός δεν κινδυνεύει από αυτές και το λέω, επειδή η ''καραμέλα" τους, είναι πως η αφαίρεση αυτών, γίνεται για λόγους οδικής ασφάλειας !

     Η Ιστορία της υπαίθριας διαφήμισης στην Ελλάδα, στην οποία έχω αναφερθεί και αλλού, είναι μια καλή απόδειξη για το τι σημαίνει να ζεις στην βενεζουέλα των βαλκανίων και γιατί με αυτά τα μυαλά, δεν πρόκειται ποτέ, να έρθει Ανάπτυξη ή κάτι καλό, τέλοσπαντων...

  Μιλάμε για έναν κλάδο, που άκμαζε πριν το 2010 και απασχολούσε, άμεσα και έμμεσα, χιλιάδες εργαζόμενους και που έπαψε να υφίσταται, επειδή ορισμένοι οδηγοί έπεσαν πάνω σε διαφημιστικές πινακίδες !!

      Από τότε, ο κόσμος συνεχίζει να σκοτώνεται στους δρόμους, πέφτοντας με το αυτοκίνητο, πάνω σε μάντρες, τοίχους, κολόνες της ΔΕΗ και δέντρα, ωστόσο δεν άκουσα κανέναν να λέει να τα καταργήσουμε όλα αυτά και να κρέμονται, από μια αόρατη κλωστή, από τον Ουρανό...(χαχα)

     Όταν μιλάει για "νόμιμη διαφήμιση" ο Πατούλης, τι εννοεί ; τηλεόραση ; ραδιόφωνο ; διαδίκτυο ; "τοποθέτηση προϊόντων" σε άσχετες εκπομπές ;

      Αν θεωρήσουμε ότι μιλάει για υπαίθρια διαφήμιση και αν δεν απατώμαι, οι μόνες πλέον νόμιμες διαφημίσεις, είναι στις στάσεις των ΜΜΜ και έτσι προκύπτει το εύλογο ερώτημα : αν αύριο, πέσει ένας μεθυσμένος οδηγός ή κάποιος που παίζει με το κινητό ή κάποιος που πλήρωσε και του ήρθε το δίπλωμα, με κούριερ, στο σπίτι, πάνω σε στάση, τι θα συμβεί ; θα θεωρηθούν και αυτές παράνομες ; (lol)

     Υπενθυμίζω ότι, όταν άρχισε η παράνοια και ο παροξυσμός του ξηλώματος των "παράνομων" υπαίθριων διαφημίσεων, αυτές (όχι όλες) είχαν ...νόμιμες άδειες και υπήρχει ...Νόμος σε ισχύ, που τις προέβλεπε !!

      Το ξήλωμα άρχισε με εντολή διχ(κ)αστών του Αρείου Πάγου και φυσικά μόνον στην βενεζουέλα των βαλκανίων, θα μπορούσαν οι δικαστές να αντικαταστήσουν και να ΑΚΥΡΏΣΟΥΝ τη νομοθετική εξουσία...

        Η υπαίθρια διαφήμιση, επιτρέπεται παντού, σε όλες τις χώρες και ο λόγος, που επιμένω σε αυτό, είναι, επειδή πιστεύω ότι μπορεί να φέρει πραγματική Ανάπτυξη και να αυξήσει το ΑΕΠ, μέσα από την "επικοινωνία" νέων προϊόντων και υπηρεσιών.

        Μην ξεχνάμε ότι ο μεγαλύτερος χαμένος, από την ...δικαστική ακύρωση μιας νόμιμης επιχειρηματικής δραστηριότητας, δεν ήταν ούτε οι επιχειρήσεις αυτές καθ' εαυτές, ούτε οι εργαζόμενοι τους, αλλά ...το Δημόσιο, που απώλεσε εκατομμύρια ευρώ, σε φόρους και εισφορές και οι Δήμοι, που επίσης απώλεσαν σημαντικότατα έσοδα.

       Συνεπώς, σε κάθε λογικό και όχι ψυχασθενές-τζόκερ Κράτος, ο Πατούλης, αντί να τα βάζει με τις αφίσες, θα φρόντιζε για τη θέσπιση κανόνων ανάπτυξης της υπαίθριας διαφήμισης, όπως ήταν πριν το 2010 και όπως είναι παντού στον κόσμο, με τρόπο που να σέβεται το περιβάλλον και τους οδηγούς (άλλωστε, οι διαφημίσεις είναι το τελευταίο, που τους απειλεί), για να αυξηθούν και τα έσοδα των Δήμων και τα δικά του, δηλαδή της Περιφέρειας, βοηθώντας παράλληλα και την Εθνική Οικονομία !

       

     

κατεστραμμένοι ...από τα αντισόσιαλ

      Τα αντισόσιαλ μίντια, εξελίσσονται σε σύγχρονη μάστιγα, έχουν καταστρέψει ήδη πολύ κόσμο και συνεχίζουν : άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, για ένα "τιτίβισμα", άλλοι έφαγαν μηνύσεις και αγωγές χιλιάδων ευρώ, άλλοι γνώρισαν εκεί τους βιαστές ή δολοφόνους τους, άλλοι (ακόμα και ανήλικοι) βρέθηκαν κατηγορούμενοι για πορνογραφία ανηλίκων (με αντίστοιχη διαπόμπευση των "θυμάτων" τους, που στέλνουν με τόση ευκολία γυμνές φωτογραφίες τους) και πάει λέγοντας!

 Στο ψεύτικο, παράλληλο, σύμπαν των αντισόσιαλ, όπου κυριαρχούν το ψέμα, η απάτη, η ματαιοδοξία και ...η μοναξιά, βλέπεις συμπεριφορές ανθρώπων, που είναι, κυριολεκτικά, για λύπηση : π.χ άτομα (κυρίως γυναίκες) να ανεβάζουν, κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα, τα (ίδια) ...μούτρα τους, για μια χούφτα "λάικς" και άλλους (στο "τουίτερ"), να διαγωνίζονται, για το ποιος θα πει τη μεγαλύτερη "εξυπνάδα" (δηλ. το άλλο, που αρχίζει από "μ").

   Για να μην θεωρηθώ υποκριτής, πρέπει να πω, ότι πέρσι τον Σεπτέμβρη, έφτιαξα (με τόσο μεγάλη καθυστέρηση και εντελώς ...από σπόντα) έναν λογιαριασμό στο instagram (nik.stavro), όπου ανεβάζω στιγμές της καθημερινότητας μου (μετά από 335 αναρτήσεις, σε καμία δε δείχνω το πρόσωπο μου...Άλλωστε, ξέρω ότι είμαι ωραίος, δεν θέλω επιβεβαίωση ! χαχα).

   Κάποιοι, φυσικά, τα έχουν αυτά, για να βγάζουν έξτρα (ή το μοναδικό τους...) μεροκάματο, από τα "πρόβατα" που τους ακολουθούν, ενώ είναι σαφές, ότι έτσι, ουσιαστικά, γίνεσαι ...ρουφιάνος του εαυτού σου, με το να δημοσιοποιείς, που πας, τι κάνεις κ.ο.κ !

    Και έτσι, μετά τον παραπάνω πρόλογο, ερχόμαστε στην ουσία, στο νομικό σκέλος της όλης υπόθεσης των αντισόσιαλ μίντια, όπου ο καθένας βγάζει στην φόρα, από "μόνος του" (αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα, από ψυχολόγους, ψυχιάτρους, Ιερείς κλπ) τα προσωπικά του δεδομένα.

     Με πρόσφατη απόφαση του, το Ειρηνοδικείο Αθηνών, απέρριψε αίτηση προστασίας με το "νόμο κατσέλη", διότι αποδείχθηκε ότι η αιτούσε ΔΕΝ ήταν ειλικρινής, όσον αφορά τα δηλωθέντα οικογενειακά της εισοδήματα !

    Ο Νόμος, λέει, ότι το Δικαστήριο, σε αυτές τις υποθέσεις, μπορεί να κάνει, θεωρητικά, ό,τι έρευνα θέλει, για να διαπιστώσει την βασιμότητα ή μη της αίτησης, ωστόσο εδώ, εμφανίστηκε, ως ...καλοθελητής, ...η πιστώτρια Τράπεζα και "έδωσε" την αιτούσα, με στοιχεία, που πήρε από τον λογαριασμό της, στο facebook...

      Η ίδια, στην αίτηση της, ισχυριζόταν ότι ήταν άνεργη πολλά χρόνια και ότι αργότερα σταμάτησε να εργάζεται και ο σύζυγος, ωστόσο, είχε ανεβάσει στα αντισόσιαλ, φωτογραφίες και στοιχεία, από τη ...νέα της ζωή και τη νέα της δουλειά, στο ...Λονδίνο !

     Για τα αποδεικτικά στοιχεία, που αντλούνται από τα αντισόσιαλ μίντια, για το κατά πόσον δηλαδή μπορούν να αξιοποιούνται στα Δικαστήρια, πότε αποτελούν νόμιμα και παραδεκτά αποδεικτικά μέσα και πότε όχι, έχουν γραφτεί βιβλία ολόκληρα...

     Εδώ, να επισημάνουμε μόνον, όπως δέχεται και η σχολιαζόμενη απόφαση, ότι δεν μπορούν να αξιοποιηθούν στοιχεία, που καταλαμβάνονται από συνταγματικά κατοχυρωμένα απόρρητα, όπως ιδιωτικές συνομιλίες (και εδώ βέβαια, υπάρχουν κάποιες, ελάχιστες, εξαιρέσεις), αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν στοιχεία, που Ο ΊΔΙΟΣ έχεις δημοσιοποιήσει σε ευρύ κύκλο προσώπων (άρα, μόνος σου, αίρεις τον προσωπικό χαρακτήρα τους) και εφόσον μάλιστα, έχεις "ανοιχτό" προφίλ, ώστε να το βλέπει ο οποιοσδήποτε και όχι μόνον οι -να 'χαμε να λέγαμε- "φίλοι" σου (ακόμα και όσοι δεν έχουν καν προφίλ εκεί) !

νομική επικαιρότητα

      Από την 1.7 και μετά, ακούμε όλοι, για δικαστικές αποφάσεις που κρίνονται περίεργες ή ακατανόητες, από τους πολίτες και αποδίδονται, από τα ΜΜΕ, στο "νέο Ποινικό Κώδικα".

   Αυτό ενέχει σημαντική δόση αλήθειας, εφόσον ο νέος Κώδικας είναι σαφώς πιο επιεικής από τον προηγούμενο και έχει περιορίσει αισθητά, τις απειλούμενες ποινές, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο.

 Ακόμα και για εμάς, τους νομικούς, κάποιες αποφάσεις αποτελούν έκπληξη, διότι είναι σαφές, ότι τόσο εκτεταμένες αλλαγές, δεν μπορούν να αφομοιωθούν, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα !

  Ένα τέτοιο παράδειγμα, ήταν η απόφαση Ανακριτή και Εισαγγελέα, να αφεθεί ελεύθερος, δίχως κανέναν περιοριστικό όρο, εκείνος, που έσπρωξε άλλον, σε γήπεδο της Καλαμαριάς, με συνέπεια να πέσει, να χτυπήσει και να πεθάνει...

   Ασφαλώς, η κατηγορία για "ανθρωποκτονία από πρόθεση" δεν θα μπορούσε να σταθεί με "καμία κυβέρνηση", όπως λέμε, ωστόσο η πράξη αυτή, πριν την 1.7, θα χαρακτηριζόταν, κατά 99,99%, ως "θανατηφόρα σωματική βλάβη", που ήταν κακούργημα (5-10 έτη κάθειρξης) και θα επιβάλλονταν έστω, κάποιος περιοριστικός όρος !

  Ανοίγοντας το νέο Κώδικα, είδα, για πρώτη φορά, ότι "θανατηφόρα σωματική βλάβη", δεν προβλέπεται πλέον, οπότε τα χέρια των δικαστών, ήταν δεμένα και μοιραία πήραν αυτήν την απόφαση, εφόσον, όπως είπαμε, ανθρωποκτονία, δεν θα μπορούσε να θεμελιωθεί.

  Το πιθανότερο σενάριο είναι, να μετατραπεί η κατηγορία σε ανθρωποκτονία από αμέλεια, στο Δικαστήριο και να καταδικαστεί για αυτό το πλημμέλημα...

   Εδώ και ενόψει των ...νέων αλλαγών, που ετοιμάζει στον Ποινικό Κώδικα, η νέα κυβέρνηση, πρέπει να πούμε, ως παρένθεση, ότι οι εκάστοτε αλλαγές εκφράζουν, μοιραία, την ιδεολογία των κυβερνώντων (αυτό φαίνεται π.χ και χαρακτηριστικά, στο ζήτημα της κατοχής μολότωφ, πλημμέλημα για την Αριστερά, κακούργημα για την -ο Θεός να την κάνει- Δεξιά) !

   Πέρα από αυτό, όμως, είναι εξαιρετικά σαφής και η προσπάθεια ρουσφετολογικής εξυπηρέτησης ...των "δικών τους παιδιών", όπως πάει να γίνει τώρα π.χ, με τις κακουργηματικές απιστίες (γεγονός, που ανάγκασε την Ένωση Εισαγγελέων, να βγάλει ανακοίνωση).

   Μιλώντας για Εισαγγελείς, πρέπει να επισημανθούν δύο πράγματα, από την τρέχουσα επικαιρότητα : πρώτον (και αυτονόητο), ότι η εφαρμογή των αλλαγών, στους Νόμους, δεν επαφίεται, στη ...διακριτική ευχέρεια των Δικαστών, αλλά είναι υποχρεωτική !

  Και δεύτερον, ότι Εισαγγελέας, που λέει ότι ο/οι κατηγορούμενος/οι πρέπει να καταδικαστεί/ούν "για να...", όταν δηλαδή δεν σταματάει στα στοιχεία ενοχής και βάζει κάποιον "σκοπό" στην καταδίκη (όπως συνέβη στη Δίκη για τον θάνατο του δικηγόρου Μιχ. Ζαφειρόπουλου), πρέπει, την επόμενη ημέρα, αν όχι να παύεται, τουλάχιστον να περνάει από Πειθαρχικό...

     Πέρα από το ότι δεν είναι δουλειά των δικαστών, να ασκούν πολιτική ή να προσπαθούν να είναι αρεστοί (στους συγγενείς θυμάτων ή αλλού), ο κατηγορούμενος ΔΕΝ μπορεί να μεταβάλλεται σε αντικείμενο (από πρόσωπο-υποκείμενο), για την εξυπηρέτηση αλλότριων σκοπών !

      Τέλος, ήθελα να κάνω και ένα σχόλιο, για την προφυλάκιση δικηγόρου, στη Λαμία, για αποπλάνηση ανηλίκου κοριτσιού, ο οποίος φυσικά (όπως πάντα) είχε ...δικαστεί και καταδικαστεί, προηγουμένως, από τα ΜΜΕ.

     Οπωσδήποτε, αν είναι ένοχος, να τιμωρηθεί, ωστόσο η υπόθεση έχει σκοτεινά σημεία, όπως αυτό που γράφτηκε και ειπώθηκε, ότι ΜΕΤΆ την καταγγελία, οι γονείς της ανήλικης παραβρέθηκαν σε εκδήλωση του κατηγορούμενου, πράγμα σίγουρα μη φυσιολογικό, να σε καλεί σε διασκέδαση ο υποτιθέμενος "βιαστής" του παιδιού σου και να πηγαίνεις, σαν μην τρέχει τίποτα !

      

     

τι δεν κατάλαβε ο Βρούτσης ;

      Όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο (σύμφωνα με το γνωστό "ήταν δίκαιο και έγινε πράξη"), οι Νόμοι της Χούντας των συριζοψεκασμένων, δηλαδή του 3%, έχουν αρχίσει και ξηλώνονται, ένας ένας, είτε με νέους Νόμους, είτε από τα Δικαστήρια !

   Πρόσφατα, κρίθηκαν ως ...αντισυνταγματικές, πολλές διατάξεις του ασφαλιστικού Νόμου, του ...συνταγματολόγου Κατρούγκαλου (ζαλισμένος ο ίδιος, από την σφαλιάρα, ψέλιζε μετά ...ότι δικαιώθηκε, χαχα).

    Εδώ θέλω να ανοίξω μια παρένθεση, για να επισημάνω, ότι η αντισυνταγματικότητα των Νόμων, είναι ο ΚΑΝΌΝΑΣ, στην βενεζουέλα των βαλκανίων (από το 1981 και εντεύθεν, τουλάχιστον) και όχι η εξαίρεση...

    Αυτό, με τη σειρά του, δείχνει ότι δεν υπάρχει σωστός έλεγχος της συμφωνίας των Νόμων με το ισχύον Σύνταγμα, που έρχονται και ψηφίζονται στη Βουλή, ούτε προληπτικά, ούτε εκ των υστέρων, από τα Δικαστήρια !

   Το αν θα έπρεπε να θεσμοθετηθεί, ειδικό συνταγματικό Δικαστήριο ή όχι και το κατά πόσον αυτό, θα επέφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα ή όχι, είναι μεγάλη κουβέντα, που δεν μπορεί να γίνει τώρα.

    Το ΣτΕ, μεταξύ άλλων, είπε ότι είναι αντισυνταγματικό, να πληρώνει 6% εισφορές ο μισθωτός και 20% ο ελεύθερος επαγγελματίας, επί των μηνιαίων εσόδων τους !

    Αυτό είναι τόσο σαφές και κατανοητό, που νομίζω ότι το καταλαβαίνει, ακόμα και ένας μαθητής Δημοτικού, ωστόσο, δεν φάνηκε να το αντιλαμβάνεται ο υπουργός Βρούτσης (κρίνοντας από τις δηλώσεις του)...

     Δεν ξέρω πόσο έξυπνος είναι, φαντάζομαι για να γίνει Δ.Υ, όχι ιδιαίτερα, αλλά όταν λέει πως τυχόν μείωση των εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών, θα οδηγούσε σε μείωση των συντάξεων και κλονισμό του ασφαλιστικού συστήματος, ΤΙ εννοεί ; ότι δεν θα συμμορφωθεί με την απόφαση του ΣτΕ ; ότι θα συνεχίσει την εφαρμογή ενός ...αντισυνταγματικού Νόμου ; Έτσι, το μόνο που θα καταφέρει θα είναι, να στραφούν όλοι ...εναντίον του, προσωπικά, αφού θα παρανομεί !

     Νομίζω πως αρμόδιος για αυτά τα θέματα, είναι το άλλο το ...ξεφτέρι, ο υφυπουργός του, που έχει αναλάβει τον άχαρο ρόλο, να λέει ψέματα δημοσίως π.χ ότι θα δοθούν αναδρομικά και ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις...

    Όσο (κρυστάλλινα) σαφής, είναι η απόφαση του ΣτΕ, άλλο τόσο προφανής (για τον ίδιο καθητή του Δημοτικού, όχι για υπουργό...), είναι και η λύση : είτε θα ανέβουν, οι εισφορές των μισθωτών, είτε θα κατέβουν αυτές των ελεύθερων επαγγελματιών, δηλαδή ή θα πάνε όλες στο 20% ή όλες στο 6% ή ΌΛΕΣ κάπου ενδιάμεσα π.χ στο 10% !

   Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη ερμηνεία της απόφασης, ούτε άλλος τρόπος συμμόρφωσης, Βρούτση, διάλεξε και πάρε...

     Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, το ΣτΕ έκανε και ένα μεγάλο λάθος, αποσυνδέοντας το ύψος των εισφορών, από το μέγεθος του εισοδήματος, διότι αυτό (όπως είχα γράψει εξαρχής, από το 2015, τασσόμενος υπέρ του Κατρούγκαλου, στο σημείο αυτό) ήταν απόλυτα συνταγματικό και σύμφωνο με τον συνταγματικό κανόνα, ότι ο καθένας συνεισφέρει στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις του, που πρέπει να αποτελεί "μπούσουλα" (για να μην πω "ευαγγέλιο") για τις ΠΆΣΗΣ ΦΎΣΕΩΣ (φορολογικές, ασφαλιστικές, διοικητικές, ποινικές κ.ο.κ) επιβαρύνσεις του Κράτους προς τον πολίτη !