Η διάταξη του ποινικού κώδικα περί βιασμού, ενός από τα πλέον ειδεχθή και απεχθή εγκλήματα που υπάρχουν, καθώς ο δράστης εισχωρεί στην πλέον προσωπική σφαίρα του θύματος, παραβιάζει τη γενετήσια ελευθερία του και αφήνει ψυχικά τραύματα, έχει υποστεί αρκετές τροποποιήσεις, στο πέρασμα του χρόνου.
Υπενθυμίζω πως όταν ξεκινούσαμε τη δικηγορία (πριν 20 χρόνια) περιγραφόταν ως "εξώγαμη συνουσία", που σημαίνει ότι δεν αναγνωριζόταν τότε βιασμός εντός του γάμου, μεταξύ συζύγων δηλαδή...
Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, ωστόσο στην ουσία του, όπως λέει και το όνομα του, το έγκλημα αυτό είναι έγκλημα ΒΊΑΣ, ο νομικός ορισμός του βιασμού, φοβάμαι πως ...δεν έχει μεγάλη σχέση με ό,τι θεωρεί ή ονομάζει "βιασμό", μία ηθοποιός, μία "πανελίστρια", η κυρά κατίνα της γειτονιάς ή ένας υδραυλικός, ειδικά μετά την επικράτηση του κινήματος me too και των υπερβολών, στις οποίες έχει οδηγήσει !
Βιασμός, με την κλασική έννοια, που έχει στο ποινικό Δίκαιο, είναι αυτό που έκανε προχθές ένας καραγκιόζης (τον ονομάζω έτσι, γιατί μετά είχε το θράσος να ζητήσει το τηλέφωνο του θύματος και να ...κάνουν σχέση) στο Π.Φάληρο, όπου κόλλησε το μαχαίρι στο λαιμό της γυναίκας που περίμενε μόνη σε στάση, την οδήγησε σε παρακείμενο χώρο πρασίνου και τη βίασε.
Χωρίς άσκηση σωματικής βίας ή απειλή της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας του θύματος, προκειμένου να ανεχθεί ή να ενεργήσει το ίδιο (το θύμα) γενετήσια πράξη (άρα, όχι μόνον συνουσία, αλλά και άλλες ίσης βαρύτητας πράξεις, όπως π.χ η πεολειχία), βιασμός (καταρχήν, όπως θα δούμε παρακάτω και όπως λέει ο τίτλος) ΔΕΝ υπάρχει !
Επομένως, ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο μικρή σχέση έχει ο "κλασικός" βιασμός, με τα "σαλιαρίσματα" του Φιλιππίδη, που θεωρούσε πως όποια έπαιρνε ρόλο από αυτόν, θα έπρεπε και να του κάτσει, τη στρίμωχνε για να τη χουφτώσει ή να τη φιλήσει και μόλις εκείνη αντιδρούσε, δηλαδή έλεγε (ή έδειχνε με τον τρόπο της) απλά "όχι", την έδιωχνε κλωτσηδόν, λέγοντας ότι δεν θα ξαναδουλέψει πουθενά στο θέατρο (επειδή δεν του έκατσε, χαχα)....
Μιας και μιλάμε για το βιασμό, να πούμε και τις προβλεπόμενες, σήμερα, ποινές, πριν προχωρήσουμε σε αυτό που υπόσχεται ο τίτλος, στη "νέα μορφή" βιασμού, που θεσπίστηκε, με τις τελευταίες αλλαγές του ΠΚ : στη βασική του μορφή, τιμωρείται με κάθειρξη 10 έως 15 έτη (τα 15 είναι πλέον το "ταβάνι" της πρόσκαιρης κάθειρξης, από 20 που ήταν, πριν τον συριζα), ωστόσο επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη, σε 3 περιπτώσεις : α) αν οι δράστες είναι δύο ή περισσότεροι (ομαδικός βιασμός) β) αν το θύμα αποβιώσει και γ) αν το θύμα είναι ανήλικο !
Ωστόσο, έχει προστεθεί τελευταία και μία άλλη, νέα μορφή, του εγκλήματος, που θεωρεί ως "βιασμό", την τέλεση γενετήσιας πράξης, χωρίς άσκηση βίας ή απειλή, αλλά "χωρίς τη συναίνεση του παθόντος" και τιμωρείται κάπως ελαφρύτερα, ήτοι με 5 έως 10 έτη...
Η διάταξη είναι, θα λέγαμε, πολύ γενική και εξ αυτού κάπως "επικίνδυνη" και μένει να δούμε πως θα ερμηνευτεί και θα εφαρμοστεί στην πράξη, από τα Δικαστήρια, δηλαδή πως θα διαγνωστεί (εκ των υστέρων) ότι ...δεν υπήρχε συναίνεση, σε μία συνουσία ή άλλη πράξη γενετήσια, που ολοκληρώθηκε, χωρίς άσκηση πίεσης σωματικής ή με απειλή ζωής !
Είναι εδώ προφανής, νομίζω, ο κίνδυνος να γίνουν, εκ των υστέρων, καταγγελίες βιασμού, με εκδικητικά, εκβιαστικά ή άλλα κίνητρα, συνδυασμένες ίσως και με ...οικονομικές απαιτήσεις, όταν ο "δράστης" "έχει λεφτά"...
Αν με ρωτούσατε, τι σημαίνει αυτό το νέο είδος βιασμού, που καθιερώθηκε, με παραδείγματα, θα έλεγα καταρχήν την περίπτωση του (ομαδικού) βιασμού της κοπέλας από αστυνομικούς στο Α.Τ Ομονοίας, που επειδή τους ακολούθησε το Α.Τ, δεν σημαίνει ...αυτόματα ότι ήθελε αυτό (πάντως, το πλαίσιο ποινής που θα αντιμετωπίσουν οι "μπάτσοι" αυτοί και μάλιστα φρεσκοδιορισμένοι από την εγκληματική οργάνωση "μιζοκούλης, ανιψιός και σία", δεν είναι τα ισόβια του ομαδικού βιασμού, αλλά τα 5 ως 10 έτη) !
Μιλάμε δηλαδή για περιπτώσεις, ψυχολογικού καταναγκασμού, όπου το θύμα δε λέει μεν όχι, ούτε ασκείται σωματική βία, αλλά έχει περιέλθει σε τέτοια ψυχική κατάσταση, που νιώθει εξαναγκασμένο να κάνει κάτι, που ουσιαστικά και πραγματικά, ΔΕΝ το θέλει...
Νομίζω ότι το καλύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα εδώ, είναι η περίπτωση Λιγνάδη (που όμως δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε αυτόν, γιατί θεσπίστηκε μετά, δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ, μία ποινική διάταξη, ως γνωστόν), ο οποίος είχε δημιουργήσει στα θύματα του, ανήλικα αγόρια, μία εικόνα ότι είναι "καλλιτεχνάρα", ότι έχει υψηλές διασυνδέσεις και ότι μπορεί να τους βοηθήσει να "κάνουν καριέρα", οπότε εκείνα, αισθάνονταν "υποχρεωμένα" να υποκύψουν στις ανώμαλες ορέξεις του ή τουλάχιστον δεν είχαν τη δύναμη και το θάρρος, λόγω της ψυχολογικής Επιβολής, που τους ασκούσε, να πουν "όχι" !
Η νέα αυτή διάταξη, περί βιασμού χωρίς χρήση ή απειλή βίας, αλλά χωρίς και να αποδεικνύεται συναίνεση του παθόντος, δημιουργεί ένα ερμηνευτικό ζήτημα, σε περίπτωση που το θύμα είναι ανήλικο ή οι δράστες περισσότεροι (ή και τα δύο) : θα επιβληθεί η μικρότερη ποινή αυτής της διάταξης (5 έως 10 έτη), εφόσον δεν υπήρξε βία/απειλή ή η ισόβια κάθειρξη, που προβλέπεται για ομαδικό βιασμό ή βιασμό ανηλίκου ; Θεωρώ πως, από τη γραμματική και μόνον διατύπωση της διάταξης, προκύπτει μάλλον ξεκάθαρα πως εφαρμοστέα (και ως ειδικότερη) είναι η νέα αυτή διάταξη και το μικρότερο πλαίσιο ποινής αυτής και όχι η ισόβια κάθειρξη !
ΑπάντησηΔιαγραφή