μισοάδειο ή μισογεμάτο ;

   Ανάλογα με το πως βλέπει κανείς το ποτήρι, συνηθίζουμε να διακρίνουμε τους ανθρώπους, σε απαισιόδοξους και αισιόδοξους, αντίστοιχα, ο τρόπος θεώρησης της πραγματικότητας, διαφέρει σχεδόν πάντα !
 Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον τρόπο ερμηνείας, της απόφασης στη Δίκη του πρώην υπουργού, Παπακωνσταντίνου, η οποία ελήφθη προχθές, από το ΑΕΔ, λήγοντας αναμονή χρόνων και όχι ημερών και η οποία αποτελεί τη σημαντικότερη, ίσως, νομική είδηση, τελευταία.
 Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης και δικαίως, θεώρησε την απόφαση, ως σκάνδαλο, ως ένα ακόμα κουκούλωμα, ειδικά μετά την πρόταση της κυρίας Εισαγγελέως, που οδηγούσε, σε περίπτωση αποδοχής της, τον τέως υπουργό, ..πολύ βαθιά στη φυλακή και για πολλά χρόνια !
  Με την ποινή-χάδι, που επιβλήθηκε, είναι σαν να έπεσε ο Ποπάυ, από ουρανοξύστη και επέζησε, ενώ ενδεικτικό του κλίματος και της ψυχολογίας των δικαστών, είναι ότι ο Πρόεδρος, κόντεψε να του ζητήσει και συγγνώμη, για το ένα έτος, με αναστολή, που επέβαλλε, όταν η υπόθεση ήταν, για (έως και) ισόβια...
  Αυτή είναι η μία, η απαισιόδοξη όψη της πραγματικότητας, ότι, στην Ελλάδα, οι πολιτικοί, βγαίνουν πάντα λάδι, σχεδόν, ό,τι και αν κάνουν, όσο εξόφθαλμο ή βαρύ και αν είναι, ότι οι δικαστές νιώθουν σαν "γατάκια", απέναντί τους, ότι λειτουργούν σαν φοβισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, που κρίνουν τον κάποτε προϊστάμενό τους !
   Γιατί, μην ξεχνάμε, ότι εκτός, από το ρεζουμέ, υπήρξαν και πολύ ενδιαφέρουσες μειοψηφίες (ισχυρές και μη) : η μία θεώρησε ότι έπρεπε να απαλλαγεί, λόγω ..αμφιβολιών (διότι ..προφανώς, κάποιος τρίτος "αλήτης", υπέκλεψε τους κωδικούς του και αφαίρεσε από τη λίστα, μόνον τα ονόματα των συγγενών του Ποπάυ, για να τον ενοχοποιήσει) και η άλλη, ότι η λίστα Λαγκάρντ, είναι προϊόν υποκλοπής και επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί νόμιμο αποδεικτικό μέσο (ορισμένοι ...κακεντρεχείς, σημείωσαν ότι είναι πιθανόν στις σχετικές λίστες, να περιλαμβάνονται και ουκ ολίγοι δικαστές, οπότε "κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν").
  Υπάρχει όμως και η άλλη, η πιο αισιόδοξη θεώρηση των πραγμάτων, που έγκειται στο ότι ο Παπακωνσταντίνου ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ, έστω και σε μία ποινή χάδι-ανέκδοτο, η ουσία είναι, ότι δεν απαλλάχθηκε, όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, με μεγάλη ευκολία, διότι θα μπορούσε κάλλιστα το Δικαστήριο, να είχε κρίνει ότι υπάρχει ...παραγραφή (αν δεν είχε μεσολαβήσει, ίσως, η ελληνική χρεοκοπία) !
   Εκτός αυτού, υπήρξε, όπως είπαμε, η γενναία και "αντρίκεια" πρόταση της Εισαγγελέως, που είπε όλη την Αλήθεια και ξεφτίλισε τον πρώην Υπουργό και στο πρόσωπό του, όλο το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, αλλά και η ισχυρή μειοψηφία, που συντάχθηκε, μαζί της και ζήτησε να κριθεί ένοχος, για κακουργηματικές πράξεις και όχι για πλημμελήματα, όπως εκρίθη, με την αστεία αιτιολογία, ότι "αμάρτησε", για το όνομά του (!) και δεν είχαν οικονομικό αντίκτυπο, οι πράξεις του, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος...
   Προσωπικά, τείνω, προς την πιο αισιόδοξη θεώρηση του πράγματος, παρά τους πανηγυρισμούς της πλευράς Παπακωνσταντίνου, η ουσία είναι ότι καταδικάστηκε και επιβλήθηκε ποινή, αν το να μην πας φυλακή, είναι επιτυχία, Οκ, τότε ..πέτυχε και θεωρώ, ότι το σύστημα του ΑΕΔ, χρήζει επανεκτίμησης και αναθεώρησης, διότι δεν μπορεί να δικάζουν, τόσο σοβαρές -ποινικές- υποθέσεις, δικαστές, ΧΩΡΙΣ προηγούμενη εμπειρία, σε ποινικές Δίκες !