υπόθεση Βαγγέλη Γιακουμάκη

     Χθες έκλεισε με τον πιο δυσάρεστο τρόπο, η υπόθεση εξαφάνισης του 20χρονου σπουδαστή, της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, με την ανεύρεση της σορού του και όλα τα πρώτα στοιχεία, δείχνουν ότι αυτοκτόνησε, κόβοντας τις φλέβες του ! (βέβαια, κρατάμε ακόμα μια επιφύλαξη, έως ότου ολοκληρωθούν οι ανακριτικές πράξεις).
  Επειδή έχουν αρχίσει οι νομικές συζητήσεις, για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες ή μάλλον, για την ..ανυπαρξία τους, θα ήθελα να συνεισφέρω την άποψή μου, σε ένα θέμα, που έλαβε, δικαίως, μεγάλες διαστάσεις, με τις παρενέργειες και τις υπερβολές, βέβαια των αντισόσιαλ μίντια, όπως πάντα (π.χ το να ασχολούνται μέχρι και ευρωβουλευτές).
  Παίρνοντας ως δεδομένο, αν δεν προκύψει κάποιο νέο, συγκλονιστικό στοιχείο, που θα ανατρέψει τις αρχικές εκτιμήσεις, ότι έχουμε αυτοχειρία, οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, όσων τον κακομεταχειρίζονταν και τον οδήγησαν σε αυτό το σημείο, εξασθενούν, βέβαια, σημαντικά.
  Ωστόσο, κανείς δεν αμφιβάλλει, μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν, κατόπιν εορτής, ότι ο Βαγγέλης, αυτοκτόνησε, επειδή υπήρξε θύμα, συστηματικής ταπεινωτικής μεταχείρισης, από άλλους σπουδαστές, που είχαν βρει, αυτόν τον τρόπο ..διασκέδασης !
  Είναι εξαιρετικά δύσκολο, έως απίθανο, να στοιχειοθετηθούν, σε βάρος των "βασανιστών" του, τα αδικήματα, είτε της ανθρωποκτονίας, με ενδεχόμενο δόλο, είτε της ανθρωποκτονίας, από αμέλεια, ειδικά το πρώτο, δηλαδή η ανθρωποκτόνος πρόθεση των "νταήδων" της Σχολής.
  Λιγάκι πιο εύκολο, θα ήταν, να στοιχειοθετηθεί η αμέλεια, με την έννοια, ότι η ένταση των πειραγμάτων και των καψονιών, στα οποία υποβαλλόταν ο εκλιπών, ήταν τέτοια, που ξεπερνούσε τα όρια αντοχής του (τα όρια αυτά, βέβαια, είναι υποκειμενικά, πάντα) και όφειλαν οι δράστες, να αξιολογήσουν, ως πιθανό, το ενδεχόμενο, το θύμα, να βλάψει τον εαυτό του, μην αντέχοντας τον εξευτελισμό (υπέρβαση των ορίων, δηλαδή, από αμέλεια, όχι από δόλο) !
   Νομολογιακά και πρακτικά, οι περιπτώσεις, όπου μπορεί κάποιος, να έχει ποινικές ευθύνες, για την αυτοκτονία άλλου, με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, από αμέλεια, είναι περιορισμένες και αφορούν κυρίως περιπτώσεις ψυχασθενών, με τάσεις αυτοχειρίας και κατηγορούμενους, ιδιοκτήτες κλινικών, γιατρούς και νοσοκόμες ή κρατούμενους σε φυλακές και κρατητήρια, που αυτοκτονούν, με κατηγορούμενους, τους δεσμοφύλακές τους-αστυνομικούς.
   Το κρίσιμο στοιχείο εδώ, αλλά και στην υπό εξέταση περίπτωση, είναι το εξής : η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, που έχουν αυτά τα άτομα, να προσέχουν τη ζωή του ασθενούς και να λαμβάνουν μέτρα, ώστε να μην έχει τη δυνατότητα αυτοκτονίας (βέβαια, πάντα πρέπει να ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ αμέλεια-ολιγωρία του κατηγορούμενου, με βάση το μέσο συνετό άνθρωπο, σε αντίστοιχη θέση, εννοείται)!
   Ερχόμαστε έτσι, στο "ζουμί" της υπόθεσης, που είναι φυσικά, οι ευθύνες της Διοίκησης της Σχολής, που είναι περισσότερο εμφανείς, από οποιουδήποτε άλλου, διότι η εύρυθμη λειτουργία της και η αποτροπή τέτοιων φαινομένων, από 20χρονα (εν πολλοίς ανώριμα, χωρίς να τους δικαιολογώ) παιδιά, είναι δικιά της δουλειά (ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν τι συνέβαινε, όμως, όφειλαν να ξέρουν, αν και αποδεικνύεται μάλλον το αντίθετο, ότι είχαν ακούσει τι συμβαίνει και ήταν ενήμεροι).
    Όταν οι γονείς, στέλνουν τα παιδιά τους, στο σχολείο, στο στρατό κλπ., η ευθύνη, για "αυτές τις ζωές", ουσιαστικά, μεταβιβάζεται στους Διοικητές αυτών των μονάδων, που είναι νομικά υπεύθυνοι, για τη σωστή λειτουργία και τη διαφύλαξη των έννομων αγαθών τους και κυρίως φυσικά της ζωής !
    Μέχρι χθες, οι περισσότεροι, αγνοούσαμε ότι υπάρχει Γαλακτομική Σχολή στα Γιάννενα, όπου νεαροί, εν πολλοίς αμόρφωτοι και σκληραγωγημένοι, μαθαίνουν πως να πήζουν το γάλα, σε τυρί ή γιαούρτι και αν δεν κάνω λάθος, πρόκειται για δημόσιο φορέα, όπου όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, πως διορίζονται οι Διοικήσεις κλπ.
    Μετά και από κάποιες παρεμβάσεις βουλευτών στα τεκταινόμενα, όπως έγινε γνωστό, αποδεικνύεται, πως όποια πέτρα σκανδάλου και αν σηκώσεις, στη χώρα μας, θα βρεις από κάτω, το "βαθύ ΠΑΣΟΚ", το οποίο δεν είναι μόνον πράσινο, αλλά και γαλάζιο !
    Είναι δουλειά της Δικαιοσύνης, να αναζητήσει και να αποδώσει, τυχόν ποινικές ευθύνες, σε αυτή την υπόθεση, ωστόσο συνιστά πρόκληση, προς την κοινωνία ολόκληρη, η καταγγελία του υπεύθυνου για τις έρευνες, ότι δέχτηκε απειλές από ..συνδικαλιστές ("θα χυθεί αίμα"), να μην αγγίξουν συναδέλφους τους.
    Αν δεν σπάσουν τα αποστήματα του κομματικού-πελατειακού κράτους, των συνδικαλιστών και των συντεχνιών και οι ευθύνες μονίμως κουκουλώνονται, απλά, θα είμαστε αναγκασμένοι, να βιώσουμε και άλλα τέτοια, θλιβερά, περιστατικά, στο μέλλον !

Υ.Γ Με βάση τα ανωτέρω, νομικά, θα είχε αρκετές πιθανότητες ευδοκίμησης και μία αγωγή αποζημίωσης, για ψυχική οδύνη, των συγγενών, κατά του ελληνικού Δημοσίου ! βέβαια, "τέτοια ώρα, τέτοια λόγια", ακόμα δεν έχει γίνει η κηδεία του παιδιού, όταν ηρεμήσουν, ίσως να το εξετάσουν, εξάλλου, δεν θα φέρει πίσω το παιδί τους...