Οι περιπτώσεις, όπου η ρήξη, είναι προτιμότερη, από τον συμβιβασμό, συνιστούν μάλλον την εξαίρεση, παρά τον κανόνα, ιδίως όταν τα μέρη είναι άνισα, από πλευράς δύναμης (εν ευρεία εννοία), συνεπώς δεν υφίσταται "άτιμος συμβιβασμός", ιδίως όταν μιλάμε, για συμβιβασμό με τη λογική, την ισορροπία των δυνάμεων και την πραγματικότητα.
Στο σημείο αυτό, είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, η προσφυγή στην Ιστορία, η μελέτη της οποίας, αποτελεί οδηγό για το μέλλον και εδώ ταιριάζει γάντι, η περίπτωση της σφαγής των Μηλίων, από τους Αθηναίους, όπως είχε δημοσιευτεί, σε σχετικό άρθρο, 10 μέρες, μετά τις εκλογές ( http://www.capital.gr/Articles.asp?id=2222343 ) !
Στα πλαίσια, των πολέμων, μεταξύ των πόλεων-κρατών, στην αρχαιότητα, οι πανίσχυροι, εκείνη την εποχή, Αθηναίοι, επισκέφτηκαν τους κατοίκους της Μήλου, προκειμένου να ενταχθούν οι τελευταίοι, στη συμμαχία τους, κάτι, που όμως αρνήθηκαν, λέγοντας ότι προτιμούν να μείνουν "ουδέτεροι", ελπίζοντας, παράλληλα, ότι θα τους βοηθούσε η Σπάρτη, αν δέχονταν επίθεση, από την Αθήνα.
Οι Αθηναίοι, θεώρησαν ως εχθρική αυτή τη στάση των Μηλίων, με συνέπεια να εκστρατεύσουν εναντίον τους, να σφάξουν τους πάντες και να ισοπεδώσουν την πόλη (σήμερα θα μιλούσαμε για "εγκλήματα πολέμου"), τη στιγμή, που οι Σπαρτιάτες, στους οποίους ήλπιζαν τα θύματα, έμειναν να ..κοιτούν απαθείς, τα συμβαίνοντα !
Σίγουρα, αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση, όπου καταστράφηκε κάποιος, που αρνήθηκε έναν έντιμο και συμφέροντα συμβιβασμό, με τον ισχυρό και παράλληλα, δεν έλαβε ποτέ τη βοήθεια, που ήλπιζε ότι θα λάβει, από κάποιον τρίτο και εν πολλοίς, αυτό θυμίζει, τη σημερινή κατάσταση, όπου κάποιοι, στην κυβέρνηση, ξεχνούν ότι είμαστε μέλη, σε μια ισχυρή συμμαχία και λοξοκοιτούν, προς Ρωσία μεριά, για σωτηρία, που μπορεί να μην έρθει και ποτέ...
Εκατό ημέρες, μετά τις εκλογές, που βρισκόμαστε ; Τα ταμεία έχουν στεγνώσει, βγάζουν από τη μύγα ξύγγι και πάλι, παρατηρούνται ακόμα και καθυστερήσεις, στην καταβολή μισθών και συντάξεων, ο χρόνος τελειώνει και εντούτοις, υπάρχουν ακόμα "φωνές" στο συριζα, που μιλούν για ρήξη !
Τα νούμερα είναι αμείλικτα και οι άνθρωποι της αγοράς, κάθε μέρα, επισημαίνουν τι κατάσταση επικρατεί στην πραγματική οικονομία, γιατί, ναι, υπάρχει και αυτή η όψη της ζωής, δεν είναι μόνον οι μισθωτοί του Δημοσίου και οι συνταξιούχοι, που πρέπει, πάση θυσία, να σωθούν, δε μιλάνε για κάτι θεωρητικό, αλλά για ένα ΒΙΩΜΑ, για αυτό, που ζούμε, από την προκήρυξη των εκλογών, έως και σήμερα...
Αυτή η αναθεματισμένη συμφωνία, με τους δανειστές, μοιάζει με τη βροχή, που θα πέσει, μετά από μήνες λειψυδρίας, είναι ανάγκη να μπει ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ, μένουμε-δε μένουμε στο ευρώ, χρεοκοπούμε-δεν χρεοκοπούμε κλπ, η Οικονομία είναι ένα λουλούδι, που ανθίζει μόνον σε συνθήκες ασφάλειας και σταθερότητας !
Πακτωλοί χρήματος, θα εισρεύσουν, εφόσον επιβεβαιωθεί ότι η χώρα, αποφεύγει τη χρεοκοπία, ότι θα συνεχίσει να χρηματοδοτείται, για να καλύπτει τις ανάγκες της, πέρα από τα κεφάλαια, που θα επενδυθούν, για ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας κλπ.
Για να γίνει αυτό, το ΜΟΝΟ που χρειάζεται, είναι να συμφωνήσει η κυβέρνηση, σε κάποιους όρους των δανειστών, δε λέμε να κατεβάσει τα βρακιά και να δεχτεί τα πάντα, εξάλλου, από όσα μέτρα έχουν ακουστεί έως τώρα, κανένα δεν φαντάζει παράλογο ή υπερβολικό...
Η μοναδική κόκκινη γραμμή, είναι ότι δεν θα θιγούν οι πολύ αδύναμοι, π.χ δεν μπορείς να κόψεις τη σύνταξη των 500 ευρώ, μπορείς όμως εκείνη των 2000 ευρώ (αν υπάρχει), τα όποια μέτρα να κτυπούν τη ρίζα του Κακού, που είναι οι κρατικές δαπάνες-σπατάλες και να αυξηθεί η συμμετοχή στα βάρη, όσων έχουν μεγάλα εισοδήματα (από 30 χιλιάρικα το χρόνο και πάνω, χοντρικά), ο καθένας να συνεισφέρει στα βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις του, όπως ορίζει και το Σύνταγμα !
Στο σημείο αυτό, είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, η προσφυγή στην Ιστορία, η μελέτη της οποίας, αποτελεί οδηγό για το μέλλον και εδώ ταιριάζει γάντι, η περίπτωση της σφαγής των Μηλίων, από τους Αθηναίους, όπως είχε δημοσιευτεί, σε σχετικό άρθρο, 10 μέρες, μετά τις εκλογές ( http://www.capital.gr/Articles.asp?id=2222343 ) !
Στα πλαίσια, των πολέμων, μεταξύ των πόλεων-κρατών, στην αρχαιότητα, οι πανίσχυροι, εκείνη την εποχή, Αθηναίοι, επισκέφτηκαν τους κατοίκους της Μήλου, προκειμένου να ενταχθούν οι τελευταίοι, στη συμμαχία τους, κάτι, που όμως αρνήθηκαν, λέγοντας ότι προτιμούν να μείνουν "ουδέτεροι", ελπίζοντας, παράλληλα, ότι θα τους βοηθούσε η Σπάρτη, αν δέχονταν επίθεση, από την Αθήνα.
Οι Αθηναίοι, θεώρησαν ως εχθρική αυτή τη στάση των Μηλίων, με συνέπεια να εκστρατεύσουν εναντίον τους, να σφάξουν τους πάντες και να ισοπεδώσουν την πόλη (σήμερα θα μιλούσαμε για "εγκλήματα πολέμου"), τη στιγμή, που οι Σπαρτιάτες, στους οποίους ήλπιζαν τα θύματα, έμειναν να ..κοιτούν απαθείς, τα συμβαίνοντα !
Σίγουρα, αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση, όπου καταστράφηκε κάποιος, που αρνήθηκε έναν έντιμο και συμφέροντα συμβιβασμό, με τον ισχυρό και παράλληλα, δεν έλαβε ποτέ τη βοήθεια, που ήλπιζε ότι θα λάβει, από κάποιον τρίτο και εν πολλοίς, αυτό θυμίζει, τη σημερινή κατάσταση, όπου κάποιοι, στην κυβέρνηση, ξεχνούν ότι είμαστε μέλη, σε μια ισχυρή συμμαχία και λοξοκοιτούν, προς Ρωσία μεριά, για σωτηρία, που μπορεί να μην έρθει και ποτέ...
Εκατό ημέρες, μετά τις εκλογές, που βρισκόμαστε ; Τα ταμεία έχουν στεγνώσει, βγάζουν από τη μύγα ξύγγι και πάλι, παρατηρούνται ακόμα και καθυστερήσεις, στην καταβολή μισθών και συντάξεων, ο χρόνος τελειώνει και εντούτοις, υπάρχουν ακόμα "φωνές" στο συριζα, που μιλούν για ρήξη !
Τα νούμερα είναι αμείλικτα και οι άνθρωποι της αγοράς, κάθε μέρα, επισημαίνουν τι κατάσταση επικρατεί στην πραγματική οικονομία, γιατί, ναι, υπάρχει και αυτή η όψη της ζωής, δεν είναι μόνον οι μισθωτοί του Δημοσίου και οι συνταξιούχοι, που πρέπει, πάση θυσία, να σωθούν, δε μιλάνε για κάτι θεωρητικό, αλλά για ένα ΒΙΩΜΑ, για αυτό, που ζούμε, από την προκήρυξη των εκλογών, έως και σήμερα...
Αυτή η αναθεματισμένη συμφωνία, με τους δανειστές, μοιάζει με τη βροχή, που θα πέσει, μετά από μήνες λειψυδρίας, είναι ανάγκη να μπει ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ, μένουμε-δε μένουμε στο ευρώ, χρεοκοπούμε-δεν χρεοκοπούμε κλπ, η Οικονομία είναι ένα λουλούδι, που ανθίζει μόνον σε συνθήκες ασφάλειας και σταθερότητας !
Πακτωλοί χρήματος, θα εισρεύσουν, εφόσον επιβεβαιωθεί ότι η χώρα, αποφεύγει τη χρεοκοπία, ότι θα συνεχίσει να χρηματοδοτείται, για να καλύπτει τις ανάγκες της, πέρα από τα κεφάλαια, που θα επενδυθούν, για ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας κλπ.
Για να γίνει αυτό, το ΜΟΝΟ που χρειάζεται, είναι να συμφωνήσει η κυβέρνηση, σε κάποιους όρους των δανειστών, δε λέμε να κατεβάσει τα βρακιά και να δεχτεί τα πάντα, εξάλλου, από όσα μέτρα έχουν ακουστεί έως τώρα, κανένα δεν φαντάζει παράλογο ή υπερβολικό...
Η μοναδική κόκκινη γραμμή, είναι ότι δεν θα θιγούν οι πολύ αδύναμοι, π.χ δεν μπορείς να κόψεις τη σύνταξη των 500 ευρώ, μπορείς όμως εκείνη των 2000 ευρώ (αν υπάρχει), τα όποια μέτρα να κτυπούν τη ρίζα του Κακού, που είναι οι κρατικές δαπάνες-σπατάλες και να αυξηθεί η συμμετοχή στα βάρη, όσων έχουν μεγάλα εισοδήματα (από 30 χιλιάρικα το χρόνο και πάνω, χοντρικά), ο καθένας να συνεισφέρει στα βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις του, όπως ορίζει και το Σύνταγμα !
Πόσο σοβαρό π.χ είναι, να ονομάζουμε ως "κόκκινη γραμμή" τις ομαδικές απολύσεις, όταν αυτό, που συμβαίνει σήμερα, είναι το εξής : ο εργοδότης, αφήνει, εκουσίως ή ακουσίως, απλήρωτους και χωρίς αντικείμενο, συχνά, τους εργαζομένους, έως ότου βαρεθούν και φύγουν, μόνοι τους, με συνέπεια έτσι, να "απαλλάσσεται" από αυτούς αζημίως, χωρίς καν αποζημίωση ! Τι είναι προτιμότερο ; Να απολυθούν και να αποζημιωθούν ή να εξαναγκαστούν σε ..δωρεάν, για τον εργοδότη, παραίτηση ;
ΑπάντησηΔιαγραφή