Καθώς, βρισκόμαστε μπροστά στη ..νιοστή φορολογική μεταρρύθμιση, ανοίγει η συζήτηση, για το αν πρέπει να αυξηθούν οι συντελεστές ΦΠΑ ή όχι και γενικά πως η φορολογία, θα καταστεί πιο αποτελεσματική, χωρίς όμως αυτό, να αποβεί εις βάρος της πραγματικής οικονομίας !
Διότι ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, είναι βασικός μοχλός ανάπτυξης, πέρα από το ότι εξασφαλίζει έσοδα, στο Κράτος, ενώ αντίστοιχα, ένα άδικο, οδηγεί σε ύφεση, ανεργία κλπ δεινά.
Η σχεδιαζόμενη αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, θεωρώ, ότι είναι καταρχήν, θετική, με την έννοια, ότι συνδέεται με την κατανάλωση, μπορεί μεν οι συντελεστές να είναι ίδιοι, για όλους, ανεξαρτήτως εισοδήματος, ωστόσο το μέγεθος της κατανάλωσης, επηρεάζεται σαφώς και είναι ενδεικτικό του διαθέσιμου εισοδήματος, ήτοι, όσο περισσότερα έχεις ή βγάζεις, τόσο περισσότερο καταναλώνεις και με την έννοια αυτή, είναι δίκαιο !
Από την άλλη, πρέπει κάποια βασικά αγαθά, πρώτης ανάγκης, να είναι προσιτά σε όλους και η επιβάρυνση να μεγαλώνει, ανάλογα με το πόσο θέλει κανείς να ..σπαταλά και όχι να καταναλώνει, σε είδη πολυτελείας : π.χ αν σνομπάρεις το σουβλάκι και θες να τρως σε "γκουρμέ" εστιατόρια, θα πρέπει να το πληρώνεις, αντίστοιχα ή αν δεν σου αρέσουν τα τόσα νησιά, που έχουμε και θες, οπωσδήποτε, Μύκονο, θα πρέπει επίσης, να σου στοιχίζει, η επιλογή σου (που την κάνεις, προφανώς, θεωρώντας ότι έχεις αυτή τη δυνατότητα), αν θες να ικανοποιήσεις τη ματαιοδοξία σου, με πλαστικές επεμβάσεις, επίσης, να ωφελούνται και τα κρατικά ταμεία κ.ο.κ ...
Είναι μάλλον αναμενόμενο, ότι η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, θα μειώσει τις πωλήσεις κάποιων προϊόντων και υπηρεσιών, το οποίο όμως, δεν είναι, αυτονόητα, κακό, όπως π.χ αν μειωθούν οι πωλήσεις τσιγάρων, ποτών και γενικά ό,τι βλάπτει την υγεία, ενώ (ιδανικά) θα βοηθήσει και στην αλλαγή νοοτροπίας και στον εξορθολογισμό της Αγοράς, από ένα αυστηρά καταναλωτικό πρότυπο, σε ένα πιο παραγωγικό !
Εξυπακούεται, ότι οι συντελεστές ΦΠΑ, είναι μόνον ένα, από τα πολλά κεφάλαια, μίας φορολογικής μεταρρύθμισης, θα πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις, σε πολλά επίπεδα : π.χ να καταργηθούν άσκοπες και προκλητικές φοροαπαλλαγές, όπως των βουλευτών και να φορολογηθούν όλα τα επιδόματα, που δίνονται στο δημόσιο και είναι τώρα (ή κατόπιν ..δικαστικών αποφάσεων) αφορολόγητα, διότι ΚΑΘΕ σταθερή και περιοδική αμοιβή, που λαμβάνει κάποιος, θεωρείται εισόδημα και πρέπει να φορολογείται (αυτό διδάσκεται, στα πρώτα έτη της Νομικής).
Σε κάθε περίπτωση, για είναι δίκαιο και αποτελεσματικό, ένα φορολογικό σύστημα, ΑΡΚΕΙ ένα και μόνον πράγμα : να εφαρμοστούν οι Συνταγματικές προβλέψεις, επί του θέματος, που είναι υπεραρκετές, παρά τα χρόνια, που έχουν περάσει, από τη θέσπισή του !
Αυτό σημαίνει, πολύ απλά, να πληρώνει ο καθένας, ΑΝΑΛΟΓΑ, με τις δυνάμεις του, ήτοι το εισόδημά του, να φορολογείται βαρύτερα το εισόδημα, από περιουσία ή κεφάλαιο και πιο ελαφρά, το εισόδημα, από εργασία και τα διάφορα χαράτσια, να μην έχουν οριζόντιο χαρακτήρα, όπως το τέλος επιτηδεύματος, αλλά να είναι επίσης ανάλογα, με το εισόδημα, αλλά και να μην περιορίζουν, την πρόσβαση, των πολιτών, σε, συνταγματικά κατοχυρωμένα, δικαιώματά τους.
Η δυνατότητα πρόσβασης του πολίτη π.χ στα Δικαστήρια, θεσπίζεται στο Σύνταγμα, ωστόσο έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και παράνομα, από την επιβολή ΦΠΑ 23% στους δικηγόρους και από ΣΕΙΡΑ εφ' άπαξ παραβόλων-χαρατσιών (που μπήκαν εν μία νυκτί ή αυξήθηκαν κατά π.χ 300% ή και περισσότερο) !
Αυτά, αλλά και άλλα εκτρώματα των Μνημονίων, κρίνονται ..συνταγματικά από τα Δικαστήρια, διότι οι δικαστές μας, ακυρώνουν μόνον, ό,τι θίγει τη δικιά τους τσέπη (πολλές φορές, για ξεκάρφωμα, η απόφαση αφορά, υποτίθεται άλλους Δ.Υ, όπως τους Πανεπιστημιακούς, αλλά έχει εφαρμογή και στους ίδιους) και βρίσκουν ότι "καλώς έχει", ο,τιδήποτε πληρώνουν ..οι άλλοι, για να συντηρείται ένας σάπιος, διεφθαρμένος και αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας.
Διότι ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, είναι βασικός μοχλός ανάπτυξης, πέρα από το ότι εξασφαλίζει έσοδα, στο Κράτος, ενώ αντίστοιχα, ένα άδικο, οδηγεί σε ύφεση, ανεργία κλπ δεινά.
Η σχεδιαζόμενη αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, θεωρώ, ότι είναι καταρχήν, θετική, με την έννοια, ότι συνδέεται με την κατανάλωση, μπορεί μεν οι συντελεστές να είναι ίδιοι, για όλους, ανεξαρτήτως εισοδήματος, ωστόσο το μέγεθος της κατανάλωσης, επηρεάζεται σαφώς και είναι ενδεικτικό του διαθέσιμου εισοδήματος, ήτοι, όσο περισσότερα έχεις ή βγάζεις, τόσο περισσότερο καταναλώνεις και με την έννοια αυτή, είναι δίκαιο !
Από την άλλη, πρέπει κάποια βασικά αγαθά, πρώτης ανάγκης, να είναι προσιτά σε όλους και η επιβάρυνση να μεγαλώνει, ανάλογα με το πόσο θέλει κανείς να ..σπαταλά και όχι να καταναλώνει, σε είδη πολυτελείας : π.χ αν σνομπάρεις το σουβλάκι και θες να τρως σε "γκουρμέ" εστιατόρια, θα πρέπει να το πληρώνεις, αντίστοιχα ή αν δεν σου αρέσουν τα τόσα νησιά, που έχουμε και θες, οπωσδήποτε, Μύκονο, θα πρέπει επίσης, να σου στοιχίζει, η επιλογή σου (που την κάνεις, προφανώς, θεωρώντας ότι έχεις αυτή τη δυνατότητα), αν θες να ικανοποιήσεις τη ματαιοδοξία σου, με πλαστικές επεμβάσεις, επίσης, να ωφελούνται και τα κρατικά ταμεία κ.ο.κ ...
Είναι μάλλον αναμενόμενο, ότι η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, θα μειώσει τις πωλήσεις κάποιων προϊόντων και υπηρεσιών, το οποίο όμως, δεν είναι, αυτονόητα, κακό, όπως π.χ αν μειωθούν οι πωλήσεις τσιγάρων, ποτών και γενικά ό,τι βλάπτει την υγεία, ενώ (ιδανικά) θα βοηθήσει και στην αλλαγή νοοτροπίας και στον εξορθολογισμό της Αγοράς, από ένα αυστηρά καταναλωτικό πρότυπο, σε ένα πιο παραγωγικό !
Εξυπακούεται, ότι οι συντελεστές ΦΠΑ, είναι μόνον ένα, από τα πολλά κεφάλαια, μίας φορολογικής μεταρρύθμισης, θα πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις, σε πολλά επίπεδα : π.χ να καταργηθούν άσκοπες και προκλητικές φοροαπαλλαγές, όπως των βουλευτών και να φορολογηθούν όλα τα επιδόματα, που δίνονται στο δημόσιο και είναι τώρα (ή κατόπιν ..δικαστικών αποφάσεων) αφορολόγητα, διότι ΚΑΘΕ σταθερή και περιοδική αμοιβή, που λαμβάνει κάποιος, θεωρείται εισόδημα και πρέπει να φορολογείται (αυτό διδάσκεται, στα πρώτα έτη της Νομικής).
Σε κάθε περίπτωση, για είναι δίκαιο και αποτελεσματικό, ένα φορολογικό σύστημα, ΑΡΚΕΙ ένα και μόνον πράγμα : να εφαρμοστούν οι Συνταγματικές προβλέψεις, επί του θέματος, που είναι υπεραρκετές, παρά τα χρόνια, που έχουν περάσει, από τη θέσπισή του !
Αυτό σημαίνει, πολύ απλά, να πληρώνει ο καθένας, ΑΝΑΛΟΓΑ, με τις δυνάμεις του, ήτοι το εισόδημά του, να φορολογείται βαρύτερα το εισόδημα, από περιουσία ή κεφάλαιο και πιο ελαφρά, το εισόδημα, από εργασία και τα διάφορα χαράτσια, να μην έχουν οριζόντιο χαρακτήρα, όπως το τέλος επιτηδεύματος, αλλά να είναι επίσης ανάλογα, με το εισόδημα, αλλά και να μην περιορίζουν, την πρόσβαση, των πολιτών, σε, συνταγματικά κατοχυρωμένα, δικαιώματά τους.
Η δυνατότητα πρόσβασης του πολίτη π.χ στα Δικαστήρια, θεσπίζεται στο Σύνταγμα, ωστόσο έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και παράνομα, από την επιβολή ΦΠΑ 23% στους δικηγόρους και από ΣΕΙΡΑ εφ' άπαξ παραβόλων-χαρατσιών (που μπήκαν εν μία νυκτί ή αυξήθηκαν κατά π.χ 300% ή και περισσότερο) !
Αυτά, αλλά και άλλα εκτρώματα των Μνημονίων, κρίνονται ..συνταγματικά από τα Δικαστήρια, διότι οι δικαστές μας, ακυρώνουν μόνον, ό,τι θίγει τη δικιά τους τσέπη (πολλές φορές, για ξεκάρφωμα, η απόφαση αφορά, υποτίθεται άλλους Δ.Υ, όπως τους Πανεπιστημιακούς, αλλά έχει εφαρμογή και στους ίδιους) και βρίσκουν ότι "καλώς έχει", ο,τιδήποτε πληρώνουν ..οι άλλοι, για να συντηρείται ένας σάπιος, διεφθαρμένος και αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.