περίπτωση (γενικευμένης) δικαστικής πλάνης !

     Με τον όρο "δικαστική πλάνη", εννοούμε, γενικά, την περίπτωση εκείνη, όπου κάποιος διώκεται και καταδικάζεται ή/και φυλακίζεται, ενώ είναι αθώος (ή έστω ..όχι για φυλακή) !
  Μεμονωμένες περιπτώσεις δικαστικής πλάνης (τα αίτια, που συμβαίνουν είναι πολλά και διάφορα και δεν μας ενδιαφέρουν, εν προκειμένω) υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, διότι οι δικαστές είναι άνθρωποι και κάνουν λάθη, όπως όλοι...
  Ωστόσο, αυτό, που συμβαίνει, τα τελευταία χρόνια, δεν έχει προηγούμενο ίσως : αναφέρομαι στις περιπτώσεις, όσων διορίστηκαν με πλαστά ή παραποιημένα έγγραφα-δικαιολογητικά, στο Δημόσιο και οι οποίοι απειλούνται με ποινές, ακόμα και ισόβιας κάθειρξης !
   Ουσιαστικά, διώκονται, τιμωρούνται, ταλαιπωρούνται, ακόμα και ..φυλακίζονται, γιατί ; επειδή ..υπήρξαν Δημόσιοι Υπάλληλοι, αυτό (ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ) είναι το "έγκλημά" τους.
   Καλά, θα πει κάποιος : δεν πλαστογράφησαν, δεν εγκλημάτισαν ; Ναι, ΑΛΛΑ η πλαστογραφία αυτή, είναι πλημμέλημα, όχι κακούργημα, που επισύρει καθείρξεις και μάλιστα ..ισόβιες !
   Τα νομικά επιχειρήματα, για τα οποία, οι διώξεις αυτών των ανθρώπων, είναι άδικες και επικίνδυνες, είναι πολλά και σχετικά απλά (ακόμα και για έναν τελειόφοιτο της Νομικής) και έχουν γραφτεί, φαντάζομαι και από άλλους δικηγόρους, όχι μόνον από εμένα.
    Ο λόγος, που γράφω αυτά σήμερα, είναι ότι το θέμα έχει ξεφύγει, αρχίζει και λαμβάνει πολύ επικίνδυνες διαστάσεις, επικίνδυνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, όποιος ασχολείται με το αντικείμενο, καταλαβαίνει ότι ...διολισθαίνουμε σε καταστάσεις τύπου "Β. Κορέας", "κράτους των δικαστών" κλπ.
    Προτού το κακό, γίνει μεγαλύτερο, χρειάζεται οργανωμένη αντιμετώπιση και "εξέγερση" δικηγορικών συλλόγων, οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο εδώ, όσο και διεθνώς και κυρίως, ίσως και μια επέμβαση της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, ώστε να καταλάβουν και οι δικαστές, που "αλωνίζουν" τώρα ανενόχλητοι, ποιος κάνει κουμάντο, βάσει Συντάγματος.
    Μπορεί κάποιος να νομίσει ότι υπερβάλλω, αλλά δεν θα έχει δει, όσα βλέπουν τα μάτια μου, τελευταία : για να γίνει πιο κατανοητό θα πω μόνον, ότι, για να "παρακάμψουν" οι δικαστές το γεγονός, ότι το όφελος του εργαζόμενου, δεν είναι παράνομο, ΑΦΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕ και ..πληρωνόταν, έχουν κάνει "τρελές κατασκευές" !
     Καταρχάς, συνυπολογίζουν στο "όφελος" του "δράστη" τις μεικτές αποδοχές (ήτοι και τις ασφαλιστικές εισφορές, που δεν κατέληξαν στην τσέπη του, αλλά στα ..δημόσια ταμεία) και όχι τις καθαρές, λένε ότι η παροχή του εργαζόμενου, δεν ήταν νόμιμη (!), επειδή ίσως δεν είχε τα τυπικά προσόντα, λες και αυτό είναι ζήτημα νομικό και όχι πραγματικό και τέλος, το "κορυφαίο" όλων : αποφαίνονται ότι ο εργαζόμενος, διέπραξε απάτη, γιατί ...ΔΕΝ πήγε Ο ΙΔΙΟΣ να πει στην Υπηρεσία του, ότι έκανε χρήση πλαστού, θεωρούν δηλαδή ότι ο έλεγχος πρέπει να γίνεται εκουσίως και όχι από την ίδια την Υπηρεσία, που "ξύπνησε" μετά από 5, 10 ή 15 χρόνια (για γέλια και για κλάματα, μαζί, δηλαδή).
    Αυτά τα νομικά τερατουργήματα, που έχουν ως αποτέλεσμα να διώκονται και να φυλακίζονται αθώοι, ενώ οι πραγματικοί καταχραστές και εγκληματίες αλωνίζουν ανενόχλητοι, ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσουν ΕΔΩ και ΤΩΡΑ.
     ΟΦΕΙΛΕΙ η Πολιτεία, να νομοθετήσει το Δίκαιο : ήτοι, ότι μετά την πάροδο πενταετίας, από την πρόσληψη, ΔΕΝ θα ελέγχονται δικαιολογητικά πρόσληψης, ΟΥΤΕ θα απολύονται, όσοι προσλήφθηκαν με πλαστά, ούτε θα διώκονται ποινικά (σε βαθμό πλημμελήματος).
     Όσοι απολύθηκαν, λόγω πλαστού, μετά την πάροδο πενταετίας, να επανέλθουν στη θέση τους (χωρίς αναδρομικές αμοιβές) και να πάψει κάθε δίωξη εναντίον τους, να λάβουν κανονικά τα ένσημά τους κλπ, ενώ όσοι φυλακίστηκαν άδικα, να αποζημιωθούν !
     Όπως έλεγε και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος : "μην κλαις, για όσους αδικούνται, κλάψε για αυτούς, που αδικούν" και αυτό ισχύει (και) για τους δικαστές μας, οι οποίοι ας λάβουν τα μέτρα τους (ευτυχώς υπάρχει μία μειοψηφία δικαστών, που νοιάζεται ακόμα, για την τύχη της ψυχής της, μετά το βιολογικό θάνατο), κανείς δεν σώζεται, με το ζόρι...