Σε παλιότερες αναρτήσεις μου, είναι αλήθεια πως, είχα εκφράσει την αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή η Ε.Ε θα έπρεπε να διώξει το ΔΝΤ, εξαγοράζοντας τα δάνεια, που μας έχει χορηγήσει και να λύσει τα όποια προβλήματά της, από μόνη της.
Ωστόσο, όπως όλα, έτσι και οι απόψες-γνώμες, αλλάζουν και πλέον, τείνω να συνταχθώ με την συνεχή άρνηση, κυρίως των Γερμανών, να δεχθούν μία αποχώρηση του ΔΝΤ, από το ελληνικό πρόγραμμα.
Η ελληνική κρίση και χρεοκοπία, ασφαλώς είναι καθαρά εσωτερική υπόθεση και φταίξιμο, κανένας ξένος, δεν φταίει για αυτήν, απλά ανέδειξε και αναδεικνύει, μοιραία και ορισμένες δυσλειτουργίες της Ε.Ε, σε πλαίσιο κανόνων και κυρίως (ελλιπούς)ελέγχου, προς τα κράτη-μέλη της !
Ο λόγος, που οι Ευρωπαίοι δανειστές μας και ιδίως οι πιο ισχυροί οικονομικά-βιομηχανικά, δεν θα επιθυμούσαν μία άτακτη χρεοκοπία-κατάρρευση και φτωχοποίηση της χώρας μας, είναι αφενός, ότι δεν θέλουν να χάσουν τα χρήματα, που μας δάνεισαν τα προηγούμενα χρόνια (και κατέληξαν στις τσέπες λίγων-ορισμένων, όχι όλων, με τη φασιστική λογική του "μαζί τα φάγαμε") και αφετέρου, προκειμένου να μπορούμε να συνεχίσουμε να αγοράζουμε τα προϊόντα, που παράγουν, όπως κάναμε και πριν (αυτό είναι και η πεμπτουσία της τέως ΕΟΚ και νυν Ε.Ε).
Παράλληλα, όμως, είναι και ένας λόγος, που η Ε.Ε δεν είναι, δεν μπορεί να είναι τόσο αντικειμενική, απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα, όπως ένας τρίτος, δηλαδή το ΔΝΤ, που το βλέπει από έξω και χωρίς τόσο έντονο συμφέρον.
Η ένστασή μου, στο παρελθόν, ήταν το κατά πόσον ένας οργανισμός, από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, είναι σε θέση να γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα (κυρίως το γεγονός, ότι οι μισοί ζουν από τα έτοιμα, από απάτες κλπ και οι άλλοι μισοί, εργάζονται, για να πληρώνονται οι πρώτοι) και να προτείνει τις κατάλληλες λύσεις (ακόμα και οι ίδιοι, όπως έχουν ομολογήσει, άργησαν να καταλάβουν "τι παίζει" εδώ, ίσως και κατόπιν σκόπιμης παραπλάνησης, από τους δικούς μας, τους "πονηρούς" απόγονους των ραγιάδων).
Ωστόσο, κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίσει, το γεγονός, ότι πρόκειται για έναν θεσμό, με πολύ μεγάλη διεθνή εμπειρία, που έχει συμμετάσχει σε προγράμματα οικονομικών διασώσεων και αναδιαρθρώσεων, σε όλα τα μήκη και πλάτη, του πλανήτη και διαθέτει και τα στελέχη και την τεχνογνωσία, για την εφαρμογή τους !
Βέβαια το κρίσιμο στοιχείο, αυτό, που διαφοροποιεί το ΔΝΤ, από τους άλλους θεσμούς και κάνει πιο απαραίτητη την παρουσία του, είναι η απουσία αυτού, που ονομάζεται "πολιτικό κόστος", τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας και είναι η αιτία όλων των δεινών, για την όποια αστοχία, μέχρι τώρα, του προγράμματος και της αδυναμίας της χώρας, να εξέλθει από τα Μνημόνια, όπως ΌΛΟΙ οι άλλοι...
Ουσιαστικά, όταν ακούμε να μιλάνε ή να ψάχνουν για "πολιτικές λύσεις", σε καθαρά ...τεχνικά και οικονομικά-αριθμητικά προβλήματα, ξέρουμε πλέον τι εννοούν : να συνεχίσουν να ρίχνουν τα βάρη σε ορισμένους, για να μην δυσαρεστήσουν τους πελάτες-ψηφοφόρους και χάσουν την καρέκλα (κάποιοι συριζαίοι, είχαν δηλώσει-ομολογήσει ωμά, στο πρόσφατο παρελθόν, ότι επιβάλλουν σκληρότερα μέτρα εις βάρος συγκεκριμένων ομάδων, επειδή ...δεν είναι ψηφοφόροι τους) !
Αν δεν λυθούν-διορθωθούν τα προβλήματα και τα αίτια της ελληνικής χρεοκοπίας, τελείως ψυχρά και τεχνοκρατικά και ρίχνουμε τα σκουπίδια κάτω από τα χαλί της "πολιτικής λύσης", ουσιαστικά στρουθοκαμηλίζουμε, μεταθέτουμε το πρόβλημα, για ...λίγο αργότερα και αυξάνουμε τις πιθανότητες, να συμβεί το μοιραίο (άτακτη χρεοκοπία και grexit).
Αν κάθε φορά, οι ελληνικές κυβερνήσεις, που ζορίζονται, επειδή πρέπει να πάρουν επώδυνα μεν (πολύ σχετικό και αυτό, όσοι έπρεπε να είχαν πονέσει, δεν έχουν ακόμα καταλάβει τι θα πει πόνος, αλλά θα το καταλάβουν, αργά ή γρήγορα), αναγκαία δε, μέτρα, καταφεύγουν στον "Θείο Ολάντ", καταγγέλλοντας ότι τους μάλωσε το "κακό ΔΝΤ", απλά κερδίζουν ίσως λίγο χρόνο, στην εξουσία, αλλά δεν ωφελούν, ούτε την πατρίδα, ούτε τον εαυτό τους...
Αν τώρα, που το ΔΝΤ ("ο μπαμπούλας") είναι ακόμα παρόν, συμβαίνουν όσα συμβαίνουν (...), κανείς δεν θέλει να φανταστεί τι θα γίνει, όταν και εάν φύγει : η επόμενη χρεοκοπία, θα είναι πολύ μεγαλύτερη, από αυτήν του 2010, θα μοιάζει με αστείο, μπροστά της, αλλά θα συνοδεύεται και από άλλες σημαντικότερες, κοινωνικές και ίσως και ...εθνικές (δυσμενείς) επιπτώσεις !
Ωστόσο, όπως όλα, έτσι και οι απόψες-γνώμες, αλλάζουν και πλέον, τείνω να συνταχθώ με την συνεχή άρνηση, κυρίως των Γερμανών, να δεχθούν μία αποχώρηση του ΔΝΤ, από το ελληνικό πρόγραμμα.
Η ελληνική κρίση και χρεοκοπία, ασφαλώς είναι καθαρά εσωτερική υπόθεση και φταίξιμο, κανένας ξένος, δεν φταίει για αυτήν, απλά ανέδειξε και αναδεικνύει, μοιραία και ορισμένες δυσλειτουργίες της Ε.Ε, σε πλαίσιο κανόνων και κυρίως (ελλιπούς)ελέγχου, προς τα κράτη-μέλη της !
Ο λόγος, που οι Ευρωπαίοι δανειστές μας και ιδίως οι πιο ισχυροί οικονομικά-βιομηχανικά, δεν θα επιθυμούσαν μία άτακτη χρεοκοπία-κατάρρευση και φτωχοποίηση της χώρας μας, είναι αφενός, ότι δεν θέλουν να χάσουν τα χρήματα, που μας δάνεισαν τα προηγούμενα χρόνια (και κατέληξαν στις τσέπες λίγων-ορισμένων, όχι όλων, με τη φασιστική λογική του "μαζί τα φάγαμε") και αφετέρου, προκειμένου να μπορούμε να συνεχίσουμε να αγοράζουμε τα προϊόντα, που παράγουν, όπως κάναμε και πριν (αυτό είναι και η πεμπτουσία της τέως ΕΟΚ και νυν Ε.Ε).
Παράλληλα, όμως, είναι και ένας λόγος, που η Ε.Ε δεν είναι, δεν μπορεί να είναι τόσο αντικειμενική, απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα, όπως ένας τρίτος, δηλαδή το ΔΝΤ, που το βλέπει από έξω και χωρίς τόσο έντονο συμφέρον.
Η ένστασή μου, στο παρελθόν, ήταν το κατά πόσον ένας οργανισμός, από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, είναι σε θέση να γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα (κυρίως το γεγονός, ότι οι μισοί ζουν από τα έτοιμα, από απάτες κλπ και οι άλλοι μισοί, εργάζονται, για να πληρώνονται οι πρώτοι) και να προτείνει τις κατάλληλες λύσεις (ακόμα και οι ίδιοι, όπως έχουν ομολογήσει, άργησαν να καταλάβουν "τι παίζει" εδώ, ίσως και κατόπιν σκόπιμης παραπλάνησης, από τους δικούς μας, τους "πονηρούς" απόγονους των ραγιάδων).
Ωστόσο, κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίσει, το γεγονός, ότι πρόκειται για έναν θεσμό, με πολύ μεγάλη διεθνή εμπειρία, που έχει συμμετάσχει σε προγράμματα οικονομικών διασώσεων και αναδιαρθρώσεων, σε όλα τα μήκη και πλάτη, του πλανήτη και διαθέτει και τα στελέχη και την τεχνογνωσία, για την εφαρμογή τους !
Βέβαια το κρίσιμο στοιχείο, αυτό, που διαφοροποιεί το ΔΝΤ, από τους άλλους θεσμούς και κάνει πιο απαραίτητη την παρουσία του, είναι η απουσία αυτού, που ονομάζεται "πολιτικό κόστος", τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας και είναι η αιτία όλων των δεινών, για την όποια αστοχία, μέχρι τώρα, του προγράμματος και της αδυναμίας της χώρας, να εξέλθει από τα Μνημόνια, όπως ΌΛΟΙ οι άλλοι...
Ουσιαστικά, όταν ακούμε να μιλάνε ή να ψάχνουν για "πολιτικές λύσεις", σε καθαρά ...τεχνικά και οικονομικά-αριθμητικά προβλήματα, ξέρουμε πλέον τι εννοούν : να συνεχίσουν να ρίχνουν τα βάρη σε ορισμένους, για να μην δυσαρεστήσουν τους πελάτες-ψηφοφόρους και χάσουν την καρέκλα (κάποιοι συριζαίοι, είχαν δηλώσει-ομολογήσει ωμά, στο πρόσφατο παρελθόν, ότι επιβάλλουν σκληρότερα μέτρα εις βάρος συγκεκριμένων ομάδων, επειδή ...δεν είναι ψηφοφόροι τους) !
Αν δεν λυθούν-διορθωθούν τα προβλήματα και τα αίτια της ελληνικής χρεοκοπίας, τελείως ψυχρά και τεχνοκρατικά και ρίχνουμε τα σκουπίδια κάτω από τα χαλί της "πολιτικής λύσης", ουσιαστικά στρουθοκαμηλίζουμε, μεταθέτουμε το πρόβλημα, για ...λίγο αργότερα και αυξάνουμε τις πιθανότητες, να συμβεί το μοιραίο (άτακτη χρεοκοπία και grexit).
Αν κάθε φορά, οι ελληνικές κυβερνήσεις, που ζορίζονται, επειδή πρέπει να πάρουν επώδυνα μεν (πολύ σχετικό και αυτό, όσοι έπρεπε να είχαν πονέσει, δεν έχουν ακόμα καταλάβει τι θα πει πόνος, αλλά θα το καταλάβουν, αργά ή γρήγορα), αναγκαία δε, μέτρα, καταφεύγουν στον "Θείο Ολάντ", καταγγέλλοντας ότι τους μάλωσε το "κακό ΔΝΤ", απλά κερδίζουν ίσως λίγο χρόνο, στην εξουσία, αλλά δεν ωφελούν, ούτε την πατρίδα, ούτε τον εαυτό τους...
Αν τώρα, που το ΔΝΤ ("ο μπαμπούλας") είναι ακόμα παρόν, συμβαίνουν όσα συμβαίνουν (...), κανείς δεν θέλει να φανταστεί τι θα γίνει, όταν και εάν φύγει : η επόμενη χρεοκοπία, θα είναι πολύ μεγαλύτερη, από αυτήν του 2010, θα μοιάζει με αστείο, μπροστά της, αλλά θα συνοδεύεται και από άλλες σημαντικότερες, κοινωνικές και ίσως και ...εθνικές (δυσμενείς) επιπτώσεις !
Το περασμένο Σάββατο, έγινε χαμός, δημιουργήθηκε θέμα, από το πουθενά, μετά την υποκλοπή συνομιλίας, μεταξύ στελεχών του ΔΝΤ, η οποία ουσιαστικά, δεν περιείχε κάτι ύποπτο ή εις βάρος της χώρας μας ! Το ΔΝΤ είναι το μόνο, από τους "θεσμούς", όπως προέκυψε και από την συνομιλία αυτή, που θεωρεί μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος και τάσσεται υπέρ ενός νέου, δεύτερου, "κουρέματός" του, άρα ουσιαστικά είναι στη γραμμή συριζα και πάσης φύσεως αριστερών, που τρώνε και μετά ζητάνε σκόντο, στο λογαριασμό...Δεν μπορεί να θέλουμε το ΔΝΤ, για το γεγονός ότι ζητάει ελάφρυνση χρέους και να μην το θέλουμε, επειδή απαιτεί μέτρα, δεν μπορεί να τα έχουμε όλα δικά μας, για να πάρεις, πρέπει να δώσεις και κάτι (τουλάχιστον στο φυσιολογικό-μη αριστερό Σύμπαν)!
ΑπάντησηΔιαγραφή