μην το πιείτε, λουστείτε

     Αυτό είναι το σλόγκαν, μίας παλιάς διαφήμισης, για σαμπουάν μπύρας και ταιριάζει, θεωρώ, στους Άγγλους, που έχουν αρχίσει ήδη να λούζονται τις συνέπειες των λεονταρισμών και του brexit (αν και σε αυτή την περίπτωση, φοβάμαι, ότι δεν θα το λουστούν μόνον, αλλά και θα το πιουν) !
   Το βράδυ της Πέμπτης, κοιμηθήκαμε με bremain και την Παρασκευή ξυπνήσαμε με brexit, όχι ότι ήταν τόσο απίθανο, αλλά τόσο οι δημοσκοπήσεις, όσο και οι εταιρίες στοιχηματισμού, έδιναν διαφορετική εικόνα, γεγονός, που συμβαίνει και εδώ και εγείρει ερωτηματικά (φυσικά την απάντηση την έχουν έτοιμη, αν τους κατηγορήσεις : ότι το αποτέλεσμα καθόρισαν οι αναποφάσιστοι της τελευταίας στιγμής, απάντηση όχι πειστική).
  Γύρω από αυτό το ζήτημα, ειπώθηκαν και λέγονται πολλά : π.χ ότι κάποιοι μετάνιωσαν, ότι άλλοι ζητούν επανάληψη, ότι θα μπορούσε ο Κάμερον, να ακυρώσει το αποτέλεσμα κλπ, τα οποία είναι ευπρόσδεκτα και μακάρι να ισχύουν (παρότι τώρα η Ε.Ε συμπεριφέρεται σαν γκόμενα, που απορρίφθηκε και δεν θέλει, λέει, επανασύνδεση).
   Έτσι, φτάνουμε στον πυρήνα της συζήτησης : αν δηλαδή έπρεπε να γίνει ένα, εκ των πραγμάτων (σαν το δικό μας, το περσινό) διχαστικό δημοψήφισμα, ΑΝ, σε τελική ανάλυση, πρέπει να γίνονται δημοψηφίσματα, για τόσο σοβαρά ζητήματα !
   Υπάρχει φυσικά η άποψη, που λέει ότι αυτή είναι η πιο αγνή και άμεση έκφραση δημοκρατίας, ότι η άποψη της πλειοψηφίας είναι πάντα ορθή και πως ο λαός είναι "σοφός", ωστόσο δεν είμαι και τόσο σίγουρος, για όλα τα προηγούμενα...
   Δυσκολεύομαι να πιστέψω και να αποδεχθώ, ότι η θυσία της βουλευτή Τζο Κοξ, πήγε χαμένη, ήλπιζα ότι η θυσία αυτού του Αμνού, θα ανοίξει τα μάτια του κόσμου, αναφορικά με το ποιόν των οπαδών του brexit !
    Το γεγονός ότι αρχηγοί του κινήματος αυτού, ήταν ο γραφικός και δημαγωγός Φάρατζ και ο βαψομαλλιάς πρώην δήμαρχος του Λονδίνου, θα έπρεπε, από μόνο του, να οδηγήσει στην αντίθετη ψήφο.
    Εξάλλου, το ότι ο Φάρατζ, βιάστηκε να δηλώσει, αρχικά, ότι "χάσαμε μία μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο", είναι η μεγαλύτερη απόδειξη, ότι όλο αυτό έγινε, σαν από χαβαλέ, πως ούτε αυτοί δεν περίμεναν (ή ακόμα και δεν ήθελαν) να συμβεί το ατύχημα, που συνέβη !
    Εμείς είχαμε πάντως προειδοποιήσει, για τις άσχημες συνέπειες ενός brexit, για την ίδια την Μ. Βρετανία και αμαρτία δεν έχουμε, συνέπειες, που θα γίνονται κάθε μέρα και πιο έντονες και πιο κατανοητές, από όλους.
    Ουσιαστικά, η Μεγάλη Βρετανία κινδυνεύει να γίνει ...Μικρή Αγγλία, εφόσον αποσπαστούν, τουλάχιστον, η Σκωτία και η Β. Ιρλανδία, η απομόνωση δεν θα είναι τελικά μόνον εξωτερική, αλλά και εσωτερική (αυτό ομολογώ, πως δεν το είχα προβλέψει).
    Πάντως και η Ε.Ε οφείλει να χαλαρώσει την στάση της, σε περίπτωση που οι Βρετανοί μετανοήσουν ή εφόσον κάποια κομμάτια της, θελήσουν να μπουν, αυτόνομα, σε αυτήν και να μην το παίρνει "εγωϊστικά"...
      Αυτή είναι η Αλήθεια, που βλέπουμε και κατανοούμε, βέβαια, διότι υπάρχει και μία φιλοσοφική θεώρηση των πραγμάτων, που ισχυρίζεται πως ό,τι συμβαίνει, γίνεται για καλό, πως μερικές φορές, αν όχι τις περισσότερες, υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο της Θείας Πρόνοιας, που ελάχιστοι ή κανένας δεν κατανοεί και οφείλουμε να δούμε, πως θα ξεδιπλωθεί, με την πάροδο του χρόνου.