Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, διέρρευσε ως είδηση, ότι η εισαγγελική πρόταση, στην έφεση, που έχει ασκήσει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, εναντίον του βουλεύματος, με το οποίο παραπέμπεται σε Δίκη, είναι απορριπτική...
Ο Κύπριος καλλιτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής, διώκεται, σε βαθμό κακουργήματος, για ξέπλυμα "βρώμικου" χρήματος, επειδή, αμέσως μετά την ελληνική χρεοκοπία, έστειλε στην πατρίδα του, πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ.
Ο τρόπος, που παρουσιάστηκε το θέμα, από αδαείς, περί τα νομικά, δημοσιογράφους, δεν ήταν ό,τι καλύτερο, αφού είχαν μπερδέψει τα μπούτια τους, δηλαδή αυτό, το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, με το διοικητικό, που εκκρεμεί, αν δεν απατώμαι, στο ΣτΕ (κλείνει η παρένθεση).
Με αφορμή αυτή την περίπτωση, μου γεννιούνται κάποιες σκέψεις : Πρώτον, πόσοι έβγαλαν τα λεφτά τους (το "τους" εδώ πρέπει να μπαίνει ενίοτε σε εισαγωγικά), φοβούμενοι την τραπεζική χρεοκοπία, στο εξωτερικό, στα χρόνια αυτά, της κρίσης ;
Σίγουρα είναι πάρα πολλοί και φυσικά η ΤτΕ πρέπει και οφείλει να τους γνωρίζει, ενώ κατά καιρούς, βγαίνουν στη δημοσιότητα, διάφορες "λίστες" με Έλληνες μεγαλοκαταθέτες, σε ξένες, ευρωπαϊκές κυρίως, τράπεζες.
Από την άποψη αυτή, ο Χατζηγιάννης έκανε ό,τι και η πλειοψηφία, όσων ..είχαν χρήματα το 2010, στην Ελλάδα και μπήκε στο στόχαστρο των Αρχών, επειδή προφανώς, δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί το ύψος των καταθέσεων, με βάση τα δηλωθέντα εισοδήματα.
Αναρωτιέμαι, έτσι, σε πόσες άλλες περιπτώσεις, υπήρχε αυτή η αναντιστοιχία και πόσοι άλλοι, έχουν παραπεμφθεί σε Δίκες, για ξέπλυμα κλπ (σίγουρα θα είναι πολλές και δέχομαι καλόπιστα, ότι δεν επελέγη ο συγκεκριμένος, λόγω δημοσιότητας και για να γίνει ντόρος, ότι δήθεν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, λειτουργούν και μάλιστα, χωρίς διακρίσεις).
Από εκεί και μετά, αρχίζει η συζήτηση, για το τι είναι "μαύρο" ή "βρώμικο" χρήμα και πότε ξεπλένεται : επιστημονικά, το αδίκημα ονομάζεται, ως γνωστόν, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες !
Έτσι παρουσιάστηκε το ρεπορτάζ και σίγουρα προκαλεί αίσθηση, ο όρος αυτός, όταν αναφέρεται σε έναν καλλιτέχνη και εύλογα, προκύπτει το ερώτημα : τα χρήματα αυτά, είναι προϊόν εγκληματικής δραστηριότητας και τι είδους εγκλήματος, συγκεκριμένα ;
Είναι προϊόν κλοπών ή ληστειών, μήπως πούλαγε ναρκωτικά, μήπως συμμετείχε σε άλλη εγκληματική οργάνωση, ήταν μαστροπός-σωματέμπορας ίσως ;
Αυτά τα ερωτήματα, είναι για γέλια, αλλά και για κλάματα, ταυτόχρονα, είναι προφανές, ότι τα χρήματα αυτά, προέρχονταν από μη εγκληματικές δράσεις, ήτοι, από πώληση δίσκων, δισκογραφικά συμβόλαια, συναυλίες, χορηγίες, διαφημίσεις κ.ο.κ.
Το "έγκλημα", του Χατζηγιάννη, είναι πως δεν ήταν όλα δηλωμένα, στην Εφορία ίσως (αρνούμαι να πιστέψω ότι ΌΛΑ και τα 5 εκατομμύρια, ήταν αδήλωτα !), άρα ένα πιθανό αδίκημα φοροδιαφυγής (πλημμέλημα, ίσως), από ΚΑΘ' ΌΛΑ νόμιμες δραστηριότητες, με βάση τον ισχύοντα Νόμο, για το ξέπλυμα, μετατρέπεται σε νέο αδίκημα, αυτή τη φορά κακούργημα...
Εδώ είχα εκφράσει και παλιότερα, κάποιες σκέψεις, για διαχωρισμό του χρήματος, σε "μαύρο" και "γκρίζο", όπου στο πρώτο εντάσσονται οι μιζαδόροι, προαγωγοί, ληστές, κλέφτες και λοιποί εγκληματίες και στο δεύτερο, όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή/και επιχειρηματίες, δεν είχαν δηλώσει όλα τα έσοδά τους.
Τώρα, που το ξανασκέφτομαι, δεν υπάρχει ούτε το γκρίζο χρήμα, μόνον μαύρο και άσπρο και δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να εξομοιώνεται με αυτόν, που πουλάει ναρκωτικά ή όπλα ή αρχαία ή κρατάει φυλακισμένες γυναίκες και τις εκδίδει !
Η απόκρυψη εισοδήματος, που αποκτήθηκε με νόμιμες δραστηριότητες και όχι παράνομες-εγκληματικές, δεν μπορεί να μετατρέπει το λευκό αυτό χρήμα, σε μαύρο, επομένως θεωρώ ότι ο σχετικός Νόμος, χρήζει άμεσης επανεξέτασης.
Δε λέω ότι η φοροδιαφυγή, ειδικά σε αυτά τα μεγέθη, είναι επαινετέα ή αθώα, όμως, με το υπάρχον νομικό καθεστώς, συμβαίνουν παραλογισμοί, όπως το να βαφτίζεται ως εγκληματίας ένας εξαιρετικά επιτυχημένος και ταλαντούχος καλλιτέχνης, την στιγμή, που στις λίστες των μεγαλοκαταθετών εξωτερικού, υπάρχουν ...οικοκυρές, άνεργοι, ανεπάγγελτοι, καθηγητούληδες και γιατροί του Δημοσίου και λοιποί "φουκαριάρηδες" Δ.Υ, οι οποίοι και προφανώς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν, τόσο μεγάλα ποσά, τα οποία είναι κατάμαυρα, όχι απλά μαύρα (επαναλαμβάνω πως θεωρώ δεδομένο, καλόπιστα, ότι ελέγχονται ΚΑΙ αυτοί) !
Οι παραλογισμοί, όμως, συνεχίζονται και στο διοικητικό σκέλος, των υποθέσεων αυτών, όχι μόνον στο ποινικό, αφού τα πρόστιμα στη συγκεκριμένη περίπτωση, έφτασαν στα 4 εκατομμύρια ευρώ...
Δηλαδή το Κράτος, θέλει να αρπάξει, σχεδόν ΌΛΑ τα χρήματα, που έβγαλε κάποιος νόμιμα, ενώ για τους μιζαδόρους και τα λοιπά λαμόγια, που έβγαλαν κατάμαυρο χρήμα έξω, κάνει παζάρια, για να τους το "ασπρίσει", με συντελεστές, κάτω του 50%, με άλλα λόγια το αντίθετο, από ό,τι θα ήταν δίκαιο και λογικό !
Επομένως, αν έπρεπε να στείλει κάποιος ένα μήνυμα, στους δικαστές μας, που λειτουργούσαν και λειτουργούν, ως εισπράκτορες του Κράτους (πλέον ΚΑΙ της τρόικα), θα ήταν πως "αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες", ψάξτε αλλού, για το που πήγαν τα λεφτά και πως θα μπορούσατε να πάρετε πίσω ό,τι έχει περισσέψει, για να γεμίσουν κάπως, τα άδεια και τρύπια κρατικά ταμεία...
Ο Κύπριος καλλιτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής, διώκεται, σε βαθμό κακουργήματος, για ξέπλυμα "βρώμικου" χρήματος, επειδή, αμέσως μετά την ελληνική χρεοκοπία, έστειλε στην πατρίδα του, πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ.
Ο τρόπος, που παρουσιάστηκε το θέμα, από αδαείς, περί τα νομικά, δημοσιογράφους, δεν ήταν ό,τι καλύτερο, αφού είχαν μπερδέψει τα μπούτια τους, δηλαδή αυτό, το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, με το διοικητικό, που εκκρεμεί, αν δεν απατώμαι, στο ΣτΕ (κλείνει η παρένθεση).
Με αφορμή αυτή την περίπτωση, μου γεννιούνται κάποιες σκέψεις : Πρώτον, πόσοι έβγαλαν τα λεφτά τους (το "τους" εδώ πρέπει να μπαίνει ενίοτε σε εισαγωγικά), φοβούμενοι την τραπεζική χρεοκοπία, στο εξωτερικό, στα χρόνια αυτά, της κρίσης ;
Σίγουρα είναι πάρα πολλοί και φυσικά η ΤτΕ πρέπει και οφείλει να τους γνωρίζει, ενώ κατά καιρούς, βγαίνουν στη δημοσιότητα, διάφορες "λίστες" με Έλληνες μεγαλοκαταθέτες, σε ξένες, ευρωπαϊκές κυρίως, τράπεζες.
Από την άποψη αυτή, ο Χατζηγιάννης έκανε ό,τι και η πλειοψηφία, όσων ..είχαν χρήματα το 2010, στην Ελλάδα και μπήκε στο στόχαστρο των Αρχών, επειδή προφανώς, δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί το ύψος των καταθέσεων, με βάση τα δηλωθέντα εισοδήματα.
Αναρωτιέμαι, έτσι, σε πόσες άλλες περιπτώσεις, υπήρχε αυτή η αναντιστοιχία και πόσοι άλλοι, έχουν παραπεμφθεί σε Δίκες, για ξέπλυμα κλπ (σίγουρα θα είναι πολλές και δέχομαι καλόπιστα, ότι δεν επελέγη ο συγκεκριμένος, λόγω δημοσιότητας και για να γίνει ντόρος, ότι δήθεν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, λειτουργούν και μάλιστα, χωρίς διακρίσεις).
Από εκεί και μετά, αρχίζει η συζήτηση, για το τι είναι "μαύρο" ή "βρώμικο" χρήμα και πότε ξεπλένεται : επιστημονικά, το αδίκημα ονομάζεται, ως γνωστόν, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες !
Έτσι παρουσιάστηκε το ρεπορτάζ και σίγουρα προκαλεί αίσθηση, ο όρος αυτός, όταν αναφέρεται σε έναν καλλιτέχνη και εύλογα, προκύπτει το ερώτημα : τα χρήματα αυτά, είναι προϊόν εγκληματικής δραστηριότητας και τι είδους εγκλήματος, συγκεκριμένα ;
Είναι προϊόν κλοπών ή ληστειών, μήπως πούλαγε ναρκωτικά, μήπως συμμετείχε σε άλλη εγκληματική οργάνωση, ήταν μαστροπός-σωματέμπορας ίσως ;
Αυτά τα ερωτήματα, είναι για γέλια, αλλά και για κλάματα, ταυτόχρονα, είναι προφανές, ότι τα χρήματα αυτά, προέρχονταν από μη εγκληματικές δράσεις, ήτοι, από πώληση δίσκων, δισκογραφικά συμβόλαια, συναυλίες, χορηγίες, διαφημίσεις κ.ο.κ.
Το "έγκλημα", του Χατζηγιάννη, είναι πως δεν ήταν όλα δηλωμένα, στην Εφορία ίσως (αρνούμαι να πιστέψω ότι ΌΛΑ και τα 5 εκατομμύρια, ήταν αδήλωτα !), άρα ένα πιθανό αδίκημα φοροδιαφυγής (πλημμέλημα, ίσως), από ΚΑΘ' ΌΛΑ νόμιμες δραστηριότητες, με βάση τον ισχύοντα Νόμο, για το ξέπλυμα, μετατρέπεται σε νέο αδίκημα, αυτή τη φορά κακούργημα...
Εδώ είχα εκφράσει και παλιότερα, κάποιες σκέψεις, για διαχωρισμό του χρήματος, σε "μαύρο" και "γκρίζο", όπου στο πρώτο εντάσσονται οι μιζαδόροι, προαγωγοί, ληστές, κλέφτες και λοιποί εγκληματίες και στο δεύτερο, όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή/και επιχειρηματίες, δεν είχαν δηλώσει όλα τα έσοδά τους.
Τώρα, που το ξανασκέφτομαι, δεν υπάρχει ούτε το γκρίζο χρήμα, μόνον μαύρο και άσπρο και δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να εξομοιώνεται με αυτόν, που πουλάει ναρκωτικά ή όπλα ή αρχαία ή κρατάει φυλακισμένες γυναίκες και τις εκδίδει !
Η απόκρυψη εισοδήματος, που αποκτήθηκε με νόμιμες δραστηριότητες και όχι παράνομες-εγκληματικές, δεν μπορεί να μετατρέπει το λευκό αυτό χρήμα, σε μαύρο, επομένως θεωρώ ότι ο σχετικός Νόμος, χρήζει άμεσης επανεξέτασης.
Δε λέω ότι η φοροδιαφυγή, ειδικά σε αυτά τα μεγέθη, είναι επαινετέα ή αθώα, όμως, με το υπάρχον νομικό καθεστώς, συμβαίνουν παραλογισμοί, όπως το να βαφτίζεται ως εγκληματίας ένας εξαιρετικά επιτυχημένος και ταλαντούχος καλλιτέχνης, την στιγμή, που στις λίστες των μεγαλοκαταθετών εξωτερικού, υπάρχουν ...οικοκυρές, άνεργοι, ανεπάγγελτοι, καθηγητούληδες και γιατροί του Δημοσίου και λοιποί "φουκαριάρηδες" Δ.Υ, οι οποίοι και προφανώς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν, τόσο μεγάλα ποσά, τα οποία είναι κατάμαυρα, όχι απλά μαύρα (επαναλαμβάνω πως θεωρώ δεδομένο, καλόπιστα, ότι ελέγχονται ΚΑΙ αυτοί) !
Οι παραλογισμοί, όμως, συνεχίζονται και στο διοικητικό σκέλος, των υποθέσεων αυτών, όχι μόνον στο ποινικό, αφού τα πρόστιμα στη συγκεκριμένη περίπτωση, έφτασαν στα 4 εκατομμύρια ευρώ...
Δηλαδή το Κράτος, θέλει να αρπάξει, σχεδόν ΌΛΑ τα χρήματα, που έβγαλε κάποιος νόμιμα, ενώ για τους μιζαδόρους και τα λοιπά λαμόγια, που έβγαλαν κατάμαυρο χρήμα έξω, κάνει παζάρια, για να τους το "ασπρίσει", με συντελεστές, κάτω του 50%, με άλλα λόγια το αντίθετο, από ό,τι θα ήταν δίκαιο και λογικό !
Επομένως, αν έπρεπε να στείλει κάποιος ένα μήνυμα, στους δικαστές μας, που λειτουργούσαν και λειτουργούν, ως εισπράκτορες του Κράτους (πλέον ΚΑΙ της τρόικα), θα ήταν πως "αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες", ψάξτε αλλού, για το που πήγαν τα λεφτά και πως θα μπορούσατε να πάρετε πίσω ό,τι έχει περισσέψει, για να γεμίσουν κάπως, τα άδεια και τρύπια κρατικά ταμεία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.