οι γύφτοι με τα ακριβά αυτοκίνητα

    Πρόσφατα εξαρθρώθηκε πολυμελής και "πανελλαδικής εμβέλειας" σπείρα διαρρηκτών (αν δεν κάνω λάθος, όχι ληστών, όπως τους λένε όλους, ακόμα και δικαστικοί συντάκτες, που δεν έχουν μάθει καν τη διαφορά μεταξύ κλέφτη και ληστή και κάνουν δικαστικό ρεπορτάζ), στην οποία συμμετείχαν ακόμα και εν ενεργεία ή απόστρατοι αστυνομικοί (καμία έκπληξη, πλέον).
 Επικεφαλής φέρονται να είναι ρομά, οι οποίοι δήλωναν άεργοι, ωστόσο έκαναν "μεγάλη ζωή" με πανάκριβα αυτοκίνητα, βίλες κλπ, ενώ αίσθηση (και τα περισσότερα σχόλια) προκάλεσε και η σύλληψη υιού γνωστού επιχειρηματία, που τελικά προφυλακίστηκε.
 Πέρα από τα lifestyle και άλλα σχόλια του χαβαλέ, η εν λόγω υπόθεση εγείρει σημαντικά και σοβαρά νομικά ζητήματα, διότι, όταν εμπλέκονται τόσοι πολλοί, σε μία εγκληματική δράση, το ζητούμενο είναι να διασαφηνιστεί η δράση ενός εκάστου, ο ρόλος καθενός, ώστε να τύχει και της αντίστοιχης -ποινικής- αντιμετώπισης και να μην έχει εφαρμογή η παροιμία, ότι "κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά"...
  Έτσι, εύλογα διερωτάται κανείς, με ποια κριτήρια, προφυλακίστηκαν οι μισοί και οι άλλοι μισοί, αφέθηκαν ελεύθεροι, με περιοριστικούς όρους.
  Για την περίπτωση του υιού του επιχειρηματία, που απασχόλησε και τα ΜΜΕ περισσότερο, επειδή ήταν πιο "επώνυμος" και με την οποία θα ασχοληθώ, έγινε γνωστό ότι είχε κυρίως το ρόλο του "κλεπταποδόχου".
  Με αυτή την αφορμή, να πούμε, ότι το σχετικό αδίκημα, που ονομάζεται "αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος", είναι καταρχήν πλημμέλημα και δεν δικαιολογεί, από μόνο του, προσωρινή κράτηση !
  Τιμωρείται με φυλάκιση, έως πέντε έτη δηλαδή, όποιος αποκρύπτει, αγοράζει ή λαμβάνει στην κατοχή του ή μεταβιβάζει περαιτέρω, πράγμα, το οποίο προήλθε από αξιόποινη πράξη.
  Προφανώς απαιτείται δόλος, ως προς την παράνομη προέλευση του πράγματος, χωρίς όμως να χρειάζεται να γνωρίζεις και τον δράστη ή το πως έγινε η εγκληματική πράξη.
   Αν η αξία του πράγματος είναι ευτελής, το μέγιστο της ποινής είναι έξι μήνες φυλάκισης, ενώ, αν το κάνεις κατά συνήθεια ή κατ' επάγγελμα, το ...ελάχιστο είναι τόσο !
  Αυτά ισχύουν για "απλές" περιπτώσεις κλεπταποδόχων, γιατί υπάρχουν πλέον και οι διατάξεις, περί νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες-εγκληματικές πράξεις, που συνιστούν (και) κακουργήματα και μάλλον αυτές έχουν εφαρμογή σε αυτή την περίπτωση...
  Αν η συμμετοχή του εν λόγω, περιορίζεται σε αυτό, καταρχάς, διότι δεν ξέρουμε όλα τα στοιχεία της δικογραφίας (ακούστηκε π.χ ότι έδινε και πιθανούς "καλούς" στόχους, στη συμμορία), το ζητούμενο είναι ο νομικός χαρακτηρισμός της.
  Οι μορφές συμμετοχής στο έγκλημα, είναι, βασικά και γενικά, η συναυτουργία, η ηθική αυτουργία, η απλή και η άμεση συνέργεια, ωστόσο μετά την θέσπιση του σχετικού αδικήματος, έρχεται σαν τσουνάμι, θα λέγαμε, η διάταξη περί σύστασης (εξαρχής, δηλαδή) ή ένταξης (στην πορεία, δηλαδή) σε εγκληματική οργάνωση, που είναι κακούργημα και τα επισκιάζει όλα !
  Αυτό που εννοώ, είναι, πως όταν ενεργείς ως κλεπταποδόχος, όχι μεμονωμένα και περιστασιακά, αλλά συστηματικά και στα πλαίσια εγκληματικής οργάνωσης, ξεφεύγουμε από το πλημμέλημα και πάμε σε κακουργηματικές καταστάσης.
   Για να θεωρηθείς μέλος της εγκληματικής οργάνωσης, δεν χρειάζεται να λαμβάνεις, ο ίδιος, μέρος στις κλοπές κλπ, η προσωπική συμμετοχή δηλαδή στις επιμέρους εγκληματικές πράξεις, αλλά αρκεί, σύμφωνα και με τη Νομολογία, η εκ μέρους σου αποδοχή του "σκοπού" της, αποδοχή που εκδηλώνεται προφανώς και με τη λήψη, αγορά ή πώληση των κλοπιμαίων και υπό το πρίσμα αυτό, θεωρώ μάλλον σωστή, την προσωρινή κράτηση (ηθικό δίδαγμα, το γνωστό από την αρχαιότητα : πρόσεχε τις παρέες σου).