όταν το παλιό καταρρέει

   Ένα σχόλιο για το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών, νομίζω ότι επιβάλλεται, καθώς συνέβη το μη αναμενόμενο και οι περισσότεροι, κυρίως αριστεροί, ανά τον πλανήτη, θορυβήθηκαν ή και τρομοκρατήθηκαν...
 Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, όπως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις και ως "νίκη της Δημοκρατίας", ανοίγει πάντα η συζήτηση, σε ανάλογες ανατροπές, για το κατά πόσον η "πλειοψηφία έχει πάντα δίκιο", αν ο "σοφός", λεγόμενος, λαός (μέσος άνθρωπος-ψηφοφόρος), αποφασίζει σωστά ή όχι.
 Πάντως και ιδιαίτερα στην χώρα μας, κανένας δεν μπορεί να λέει ότι εκπλήσσεται ή τρομοκρατείται με το αποτέλεσμα, ειδικά αν υπήρξε ψηφοφόρος του συριζα, το Γενάρη του 2015, διότι, αναλογικά, κάτι αντίστοιχο έγινε και εδώ τότε και μάλιστα αυτοί, που ψήφισε τότε, ήταν περισσότερο τρελοί και επικίνδυνοι, από τον Τράμπ !
 Ουσιαστικά πρόκειται για το λεγόμενο "τέλος εποχής", όταν ο κόσμος έχει βαρεθεί, έχει μπουχτίσει, από το κατεστημένο, είναι πρόθυμος να ψηφίσει "ό,τι να ναι", προκειμένου να απαλλαγεί, από τους προηγούμενους και κατά κανόνα, ...έχει λόγους και αφορμές να το κάνει, με την έννοια ότι το κατεστημένο έχει σαπίσει, έχει βαλτώσει και χρειάζεται μια αλλαγή.
 Έτσι και στην Αμερική, είδαμε ότι το κατεστημένο έκανε τα πάντα, για να γαντζωθεί στην εξουσία, με κύριο όπλο, όπως πάντα, τις επιθέσεις στον αντίπαλο, προκειμένου οι συντηρητικοί πολίτες, να φοβηθούν την όποια αλλαγή του...
 Επιστρατεύτηκαν ψεύτικες δημοσκοπήσεις, που ξεφτιλίστηκαν για ακόμα μια φορά και δεκάδες επώνυμοι καλλιτέχνες και αθλητές, για να στηρίξουν το καθεστώς, μέχρι και "δωρεάν πίπες" σε όλους, υποσχέθηκαν διάφορες πόρνες, αν κερδίσει η Κλίντον !
 Ωστόσο, η ανάγκη για αλλαγή, αποδείχτηκε ισχυρότερη και σε αυτό έπαιξαν ρόλο, τόσο τα φημολογούμενα προβλήματα υγείας της Κλίντον, όσο και το σκάνδαλο με τα εμαιλς, που κουκουλώθηκε άρον-άρον, όταν η ζημιά είχε ήδη γίνει...
 Από την αρχή, η υποψηφιότητα Τράμπ, μούδιασε και φόβισε τους πάντες, μέσα και έξω, από τις ΗΠΑ, διότι χαρακτηρίζεται ως μισογύνης, σεξιστής, ρατσιστής, ανισόρροπος ή και τρελός και πολλά άλλα, ενώ στα πλαίσια του βρώμικου πολέμου, εμφανίστηκαν γυναίκες, μετά από 20 χρόνια, να λένε ότι τις θώπευσε ο Τράμπ.
 Δεν κρύβω πως αρχικά, είχα και ο ίδιος τρομάξει, ωστόσο με τον καιρό, άρχισα να το σκέφτομαι πιο λογικά, ενθυμούμενος ότι τα προεκλογικά λόγια, δεν σημαίνουν απαραίτητα και μετεκλογικές πράξεις, από την θεωρία, έως την πράξη, υπάρχει σοβαρή απόσταση, προεκλογικά πολλά λέγονται, απλά για να ειπωθούν ή για τη δημιουργία εντυπώσεων...
 Το ευτύχημα είναι ότι οι ΗΠΑ δεν είναι Β. Κορέα, δεν είναι εξουσία ενός, υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας, συστήματα και μηχανισμοί, για να επαναφέρουν στην τάξη και τη λογική, κάποιον, ο οποίος είναι τρελός ή θέλει να κάνει τρέλες, μηχανισμοί, που μπορούν να φτάσουν, μέχρι και στην εξόντωσή του "από μέσα" !
 Συνεπώς, θεωρούσα υπερβολική την κινδυνολογία, αναφορικά με το ενδεχόμενο να εκλεγεί ο Τράμπ και το ζητούμενο, πλέον, είναι, αν θα κυβερνήσει καλύτερα, από τους προηγούμενους, διότι, διαφορετικά, θα αποτελέσει μία απλή παρένθεση, μία απλή εκτόνωση της δυσαρέσκειας του λαού, ενάντια στο προηγούμενο κατεστημένο, το οποίο θα επανέλθει δριμύτερο, όπως συμβαίνει συνήθως, μετά τους αποτυχημένους πειραματισμούς, με το νέο...