τα μεροκάματα του τρόμου

     Η πρόσφατη έκρηξη σε καφέ-ταχυφαγείο της Πλατείας Βικτωρίας, ανέδειξε, με τον πλέον τραγικό τρόπο, ξανά, τα ζητήματα και τις ελλείψεις κανόνων ασφαλείας, στους εργασιακούς χώρους.
 Η ειρωνεία μάλιστα, είναι, πως η αδικοχαμένη γυναίκα και μητέρα, δεν ανήκε σε κάποια επαγγελματική ομάδα "υψηλού κινδύνου", δεν ήταν ...εναερίτης ή πυροτεχνουργός, μια απλή λογίστρια ήταν, υπάλληλος γραφείου δηλαδή και μάλιστα πήγαινε εκεί περιστασιακά...
 Εξίσου ανυποψίαστοι και αμέριμνοι, φυσικά, ήταν και οι περαστικοί ή θαμώνες του καταστήματος, που τραυματίστηκαν, από την έκρηξη !
 Ένα τέτοιο συμβάν, όπως είναι επόμενο, έχει πάντα σημαντικές νομικές συνέπειες, αστικής και ποινικής φύσεως, η επέλευση ζημιάς σε τρίτους, από αμελείς συμπεριφορές (εντάξει, εδώ, προφανώς δε μιλάμε για δόλο), γεννά και ευθύνη αποζημίωσης.
 Οι ποινικές ευθύνες, είναι πάντα άμεσες και προσωπικές, οφείλουν να αποδοθούν σε συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα, τα οποία με τις εγκληματικές πράξεις ή παραλείψεις τους, οδήγησαν στο αξιόποινο αποτέλεσμα, διότι μπορεί αυτό, να ήταν συνέπεια, όχι μιας, αλλά περισσότερων, αμελών συμπεριφορών.
 Ως προς τα ποινικά αδικήματα, έχουμε σωρεία και όχι ένα φυσικά, ήτοι ανθρωποκτονία εξ αμελείας, σωματικές βλάβες (διαφόρων ειδών) κατά συρροή, έκρηξη από αμέλεια και άλλα πιθανώς, που θα προκύψουν από την προανάκριση και το κατά πόσον υπήρχαν παραλείψεις στους κανόνες ασφάλειας.
  Βέβαια, στην χώρα μας, όπως πάντα, οι όποιες παραβάσεις, ανακαλύπτονται εκ των υστέρων, όταν είναι αργά και ποτέ προληπτικά-κατασταλτικά...
  Τα νομικά ζητήματα της αστικής ευθύνης, προς αποζημίωση, είναι λιγάκι πιο σύνθετα, επειδή εκεί οι ευθύνες, δεν είναι πάντα προσωπικές, όπως οι ποινικές, αλλά μπορεί να είναι και αντικειμενικές και βέβαια να αφορούν, όχι μόνον φυσικά πρόσωπα, αλλά και νομικά.
  Είναι πιθανόν, επειδή μιλάμε για μεγάλη εταιρία-αλυσίδα, να υπήρχε και συμβόλαιο ασφάλισης αστικής ευθύνης, αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι θετικό, ότι μιλάμε για μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο, με φερεγγυότητα, οπότε είναι πιο εύκολη και η καταβολή-είσπραξη των όποιων αποζημιώσεων (εννοείται βέβαια, ότι οι αποζημιώσεις δεν φέρνουν πίσω τους νεκρούς)...
  Ευχής έργον είναι, οι σχετικές υποθέσεις, να επιλύονται εξωδικαστικά-συμβιβαστικά, για λόγους ταχύτητας-αμεσότητας και εφόσον βέβαια τα προσφερόμενα ποσά, είναι εύλογα (με βάση και αντίστοιχες περιπτώσεις) και ικανοποιούν τους παθόντες.