αδόκητες αποφάσεις

     Από χθες το απόγευμα, προκλήθηκε μία σχετική αναστάτωση, με αφορμή τις αποφάσεις ανακριτών και εισαγγελέων, σε δύο υποθέσεις, με θύματα βρέφη ή μικρά παιδιά, σε Πάτρα και Κρήτη.
 Είναι από τις περιπτώσεις, όπου θίγεται το λεγόμενο "περί Δικαίου αίσθημα" και οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης, είναι, κατά κανόνα, υπερβολικές, διότι επέρχονται "εν θερμώ" και χωρίς γνώση των εφαρμοστέων νομικών διατάξεων...
 Φαντάζομαι -εκ προοιμίου- πως όλοι, ακόμα και όσοι αντέδρασαν άσχημα, συμφωνούμε πως είναι προτιμότερο, να μας δικάσουν, όχι με βάση τις απόψεις της "κοινής γνώμης", αλλά με βάση το Νόμο !
 Κάποιοι δημοσιογράφοι πήγαν ένα βήμα παραπέρα και θέλησαν να αιτιολογήσουν-δικαιολογήσουν τις δικαστικές αποφάσεις, αλλά όχι με τόσο μεγάλη επιτυχία...
 Συγκεκριμένα, ακούστηκε ότι η αιτία ήταν ο "νόμος Καστανίδη" του 2010, που δεν επιτρέπει προσωρινή κράτηση, όταν η απειλούμενη ποινή, είναι μέχρι 10 έτη κάθειρξης και αυτό δεν είναι ακριβές, δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις, ήτοι χειροτερεύει τα πράγματα !
  Είναι αλήθεια, πως μετά το 2010 οι προϋποθέσεις της προσωρινής κράτησης, έχουν γίνει πιο αυστηρές απ' ότι στο παρελθόν, αλλά μέχρι εκεί...Για τις προϋποθέσεις αυτές, όπως ισχύουν σήμερα, έχουμε μιλήσει και αλλού (πιο πρόσφατα, στην περίπτωση του ταχύπλοου της Αίγινας, που "θέρισε" τη λάντσα).
  Καταρχάς, για την υπόθεση της Πάτρας, όπου η "μάνα" εγκατέλειψε τα παιδιά της, στο δρόμο, φαντάζομαι πως η κατηγορία ήταν εκείνη της έκθεσης και μάλιστα σε βαθμό πλημμελήματος, εφόσον θα ήταν κακούργημα, μόνον αν είχε επέλθει θάνατος ή βαριά σωματική βλάβη.
  Άρα εδώ δε μιλάμε καν για κακούργημα και η μόνη εξαίρεση, όπου προβλέπεται προσωρινή κράτηση για πλημμέλημα, είναι η ανθρωποκτονία εξ αμελείας, κατά συρροή, όταν δηλαδή έχουμε πολλά θύματα.
  Στην περίπτωση της Κρήτης, τώρα, ακούστηκε πως η κατηγορία ήταν θανατηφόρα σωματική βλάβη, ήτοι κακούργημα με μέγιστο ποινής τα 10 έτη, ωστόσο με βάση όσα ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος και μάλλον έγιναν δεκτά, περισσότερο για ανθρωποκτονία εξ αμελείας μοιάζει, δηλαδή και εδώ για πλημμέλημα...
   Να υπενθυμίσουμε ότι οι περιοριστικοί όροι και η προσωρινή κράτηση, σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο, πριν δηλαδή τη Δίκη, αποσκοπούν κυρίως, αφενός στην διασφάλιση της παρουσίας του κατηγορούμενου σε αυτήν και αφετέρου, στην αποτροπή του, από τυχόν νέα αδικήματα.
  Συνεπώς, για την αποκατάσταση της αλήθειας, που διαταράχθηκε από τα χθεσινά δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, να πούμε ότι προσωρινή κράτηση, ΜΠΟΡΕΊ (και ενίοτε πρέπει) να επιβάλλεται και σε κακουργήματα, με μέγιστο ποινής τα 10 έτη, όταν ο κατηγορούμενος εμφανίζει ροπή προς το συγκεκριμένο έγκλημα, έτσι π.χ αν κάποιος διαπράττει μία απάτη ...την εβδομάδα (η κακουργηματική απάτη έχει μέγιστο ποινής τα 10 έτη), τι θα πούμε ; ότι τα χέρια των Αρχών, είναι δεμένα, από το "νόμο Καστανίδη" και δεν θα κρατηθεί προσωρινά, προκειμένου να προστατευθεί και η κοινωνία ; Δε νομίζω.
  Πέρα από την βαρύτητα της πράξης, η οποία, από μόνη της, όπως ρητά προβλέπεται, δεν αρκεί για την επιβολή προσωρινής κράτησης, λαμβάνονται υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως ο κίνδυνος φυγής του κατηγορούμενου, η επικινδυνότητα του, αν το έγκλημα τελέστηκε οργανωμένα, αν έγινε κατ' εξακολούθηση και αν υπάρχουν πολλοί παθόντες, από αυτό.
 Από εκεί και μετά και στις δύο εξεταζόμενες περιπτώσεις, αυτό που εξοργίζει, είναι η γενικότερη αντικοινωνική συμπεριφορά των κατηγορούμενων και η απαξίωση του έννομου αγαθού της ζωής, εκ μέρους τους, στοιχεία, που πρέπει να συνεκτιμηθούν, κατά την ώρα της κυρίως δικαστικής κρίσης, οπότε μία ενδεχόμενη ποινή φυλάκισης, δίχως αναστολή, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί...
 Στην περίπτωση μάλιστα του "πατέρα", που σκότωσε το βρέφος, επειδή ακούστηκαν κατηγορίες για κατάχρηση οινοπνεύματος και παρελθόν ενδοοικογενειακής βίας, ο Νόμος δίνει την δυνατότητα και επιβολής μέτρων ασφαλείας, εκτός από ποινή, όπως η εισαγωγή σε θεραπευτικό κατάστημα !
  Συμπερασματικά, θα λέγαμε, το κοινότυπο, ότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και πρέπει να κρίνεται, με βάση τα υπάρχοντα και επαρκή νομικά μέσα, δίχως υπερβολές και δίχως φυσικά, η σκοπιμότητα να υπερβαίνει τη νομιμότητα...