δειλοί και (άρα) υποτελείς

    Το ανοσιούργημα των φιλολόγων-εξεταστών-Δ.Υ, να διαστρεβλώσουν το κείμενο Έλληνα λογοτέχνη, στις Πανελλήνιες Εξετάσεις, επειδή περιείχε "κακές" (για αυτούς ή τα "αφεντικά" τους) λέξεις, αποτελεί σοβαρό θέμα, όσο και αν έγινε προσπάθεια να υποβαθμιστεί.
 Το "επιχείρημα" ότι έχει ξαναγίνει ή συνηθίζεται (το έγκλημα αυτό), ασφαλώς ...δεν αποτελεί επιχείρημα, ενώ μόνο γέλιο, προκαλεί ο ισχυρισμός, ότι σκοπός ήταν η διευκόλυνση των εξεταζομένων.
 Από ενέργειες, σαν αυτές, φαίνεται πόσο "προσεκτικοί" είναι οι Δ.Υ, για να μην ...δυσαρεστήσουν τους προϊσταμένους τους, ακόμα και όταν τα λόγια αυτά, δεν ανήκουν στους ίδιους, αλλά σε τρίτους (στον Θεοτοκά, εν προκειμένω).
 Αν θεωρείς ότι το κείμενο, προσβάλλει τον Πρωθυπουργό, που ψήφισες ή σε επανέφερε στην αργομισθία σου, τότε μην το βάζεις καθόλου, είναι, χίλιες φορές, προτιμότερο, από το να προσβάλλεις έτσι έναν λογοτέχνη και να αλλοιώνεις τα γραφόμενά του !
  Ως καθηγητές και μάλιστα φιλόλογοι, οφείλουν να ξέρουν τι σημαίνει "πνευματική ιδιοκτησία", πως προστατεύονται τα πνευματικά έργα και ότι η προσβολή τους, επισύρει αστικές και ποινές συνέπειες και όχι να λένε "δεν τρέχει τίποτα", να υποβαθμίζουν ένα τόσο σοβαρό γεγονός.
  Θα περίμενε κανείς, από καθηγητές, να έχουν περισσότερη ελεύθερη σκέψη, ώστε να την μεταδώσουν και στους μαθητές και όχι να προσέχουν μήπως δυσαρεστήσουν κάποιον προϊστάμενο, όπως π.χ οι υπάλληλοι των καναλιών της κρατικής προπαγάνδας.
  Φοβούνται ακόμα και να μεταδώσουν αυτούσια τα λόγια ενός άλλου, από κόμπλεξ ότι μπορεί να θεωρούν δικά τους, τόσο φοβισμένοι είναι και το ερώτημα είναι, τι χαρακτήρες μπορούν να διαμορφώσουν και τι σόι παιδεία να διδάξουν, στους νέους.
  Δεδομένου ότι, σύμφωνα και με τον Περικλή, ελεύθερο (είναι μόνον) το εύψυχον, εύκολα συνάγεται ότι δεν είναι ελεύθεροι και οι θλιβερές υπάρξεις τους, θα μας ήταν αδιάφορες, αν δεν βρίσκονταν σε θέσεις, όπου επηρεάζονται και άλλοι και δη νέοι.
   Η μόνη δυσκολία στο πρωτότυπο κείμενο του Θεοτοκά, ήταν η λέξη "κούφος", επειδή είναι αρχαίας προέλευσης και θα μπορούσε απλά, να υπάρχει σε παρένθεση η μετάφραση ("ανόητος"), καμία άλλη αλλαγή, δεν είναι ανεκτή και για κανέναν λόγο (ή δικαιολογία...).
   Ως προς την ουσία τώρα, των γραφομένων, κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι ένας ξυλουργός, που δίνει σχήμα και μορφή στο ξύλο, με την χειρωνακτική εργασία του, μπορεί να αξίζει μεγαλύτερου σεβασμού, από ένα πρύτανη ή έναν Πρωθυπουργό (μην ξεχνάμε ότι Ο Ίδιος Ο Χριστός, υπήρξε "γιος" ενός ξυλουργού, του Ιωσήφ).
  Δε μιλάμε γενικά, για τους πρυτάνεις ή τους Πρωθυπουργούς, αλλά μόνον για όσους μπορεί να είναι "κούφοι" ή "κακοί".
  Κούφος, μπορεί να είναι ο Πρύτανης π.χ, όταν έχει ξεχάσει-εγκαταλείψει την ακαδημαϊκή του ιδιότητα και έχει μεταβληθεί σε αμιγώς διοικητικό όργανο, με πολιτικές ενίοτε βλέψεις, να γίνει και βο(υ)λευτής, όταν καταχράται κοινοτικά κονδύλια ή έχει διορίσει όλο του το σόι, στο Πανεπιστήμιο και γενικά, όταν για αλλού ξεκίνησε και αλλού καταλήγει...
  Αντίστοιχα, κακός, μπορεί να είναι ένας Πρωθυπουργός, όταν λέει συνέχεια ψέματα, όταν είναι λαϊκιστής, όταν δεν έχει εμπειρίες ζωής, όχι μόνον επαγγελματικές, όταν υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι της πατρίδας-συνόλου κ.ο.κ
  Ουσιαστικά, ο Θεοτοκάς, πολλά χρόνια πριν, περιγράφει καταστάσεις, που δυστυχώς είναι τραγικά επίκαιρες, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα και η "πρακτική" των καθηγητών-εξεταστών, να στρουθοκαμηλίζουν και να "κόβουν" ό,τι δεν ηχεί ευχάριστα, σε κάποιους, απλά διαιωνίζει αυτές τις καταστάσεις...