Σελίδες

Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

ο κύριος Γιώργος (ξανά) πήρε το όπλο του

     Η σημαντικότερη είδηση νομικού ενδιαφέροντος, έρχεται, από μία κωμόπολη του νομού Δράμας, τον Άγιο Αθανάσιο, όπου ιδιοκτήτης καταστήματος, πυροβόλησε και σκότωσε έναν επίδοξο διαρρήκτη του.
   Είναι πάντα λίγο άκομψο να σχολιάζει κανείς υποθέσεις, που είναι σε εξέλιξη, ωστόσο, με όσα ακούγονται και γράφονται, δε γίνεται να απέχεις, ως νομικός...
   Οι δημοσιοκάφροι, είπαν ότι ο κύριος Γιώργος (μάθαμε και το μικρό του όνομα) πήρε ...το Νόμο στα χέρια του και διέπραξε "αυτοδικία" (ένα πλημμέλημα, δηλαδή ;), κατά των "ληστών", ενώ επρόκειτο για κλοπή-διάρρηξη και όχι ληστεία και η πλειοψηφία της κοινής γνώμης (που δεν είναι, στατιστικά, όλοι ακροδεξιοί) ότι "καλά του έκανε".
   Η πραγματικότητα εδώ, όμως, είναι ότι έχουμε ανθρωποκτονία, ήτοι κακούργημα και ίσως το πιο σοβαρό και είναι προφανές, ότι το κρίσιμο ζήτημα, που αναδεικνύεται από την υπόθεση αυτή, είναι η νόμιμη άμυνα και τα όριά της !
    Η ιδιαιτερότητα της υπόθεσης, μάλιστα, είναι ότι κάτι αντίστοιχο, όχι ίδιο όμως, είχε ξανά συμβεί το 1996, με τον ίδιο κατηγορούμενο, που και τότε είχε πυροβολήσει και σκοτώσει επίδοξο διαρρήκτη του καταστήματός του και είχε αθωωθεί.
    Η τότε υπόθεση, είναι διαφορετική, διότι τότε ο κλέφτης, όχι μόνον οπλοφορούσε, αλλά και έριξε εναντίον του θύματος της κλοπής (που έτσι ...αναβαθμίστηκε σε ληστεία).
    Μετά από 21 χρόνια, δεν αξίζει καν να ασχοληθούμε με ό,τι έγινε τότε, αφού έχουν όλα παραγραφεί, ούτως ή άλλως και μάλλον ορθά έπραξε τότε το Δικαστήριο, που τον αθώωσε.
    Μια άλλη ιδιαιτερότητα, για μένα, της υπόθεσης, είναι ότι το κατάστημα και η οικία, είναι ανεξάρτητα, σε διαφορετικούς ορόφους, το οποίο επιβαρύνει κάπως την θέση του κατηγορούμενου, χωρίς ωστόσο να αναιρεί την κατάφαση της κατάστασης άμυνας, εκ μέρους του (προφανώς, δεν είναι υποχρεωμένος να μείνει κλεισμένος στο σπίτι και να μην τον νοιάζει ότι κλέβουν ...από κάτω, το κατάστημά του).
     Ο κανόνας λοιπόν, λέει, ότι αν κάνεις έγκλημα, ακόμα και ανθρωποκτονία, όπως εδώ, σε κατάσταση άμυνας, η πράξη σου, ΔΕΝ είναι άδικη !
     Ωστόσο, δεν είναι τόσο απλό, με την έννοια, ότι ο Νόμος, επιβάλλει η πράξη της άμυνας, να είναι η αναγκαία, για την αποτροπή της επίθεσης.
     Το αναγκαίο μέτρο της άμυνας, κρίνεται με βάση τα χαρακτηριστικά της επίθεσης : εδώ έχουμε, έναν ή δύο, επίδοξους διαρρήκτες, άοπλους, όπως αποδείχτηκε, που θέλουν να αφαιρέσουν κάποια υλικά αντικείμενα.
     Συνεπώς, η ουσία της κατηγορίας, είναι το ερώτημα, προς τον κύριο Γιώργο, αν μπορούσες να αποτρέψεις την κλοπή, με ηπιότερα μέσα, ήτοι χωρίς να αφαιρέσεις μια ζωή, πυροβολώντας π.χ στον αέρα ή σε κάποιο άλλο σημείο.
     Από την άλλη, όμως, πρέπει να δούμε και την συμπεριφορά του διαρρήκτη, δηλαδή αν άφησε τα κλοπιμαία ή όχι, μετά τις προειδοποιήσεις ότι "έχω όπλο" ή "θα σου ρίξω", οπότε η βολή εναντίον του, να κατέστη "αναπόφευκτη".
     Σε κάθε περίπτωση, εδώ μιλάμε για ΆΜΥΝΑ, όπερ σημαίνει ότι τα ισόβια, βγαίνουν εντελώς από το κάδρο και πλέον συζητάμε, για το αν είχαμε υπέρβαση των ορίων της άμυνας και τι είδους !
     Η εκ προθέσεως υπέρβαση των ορίων της άμυνας (και δηλώσεις του τύπου "με έχουν κλέψει πολλές φορές" δεν βοηθούν τον κατηγορούμενο...), οδηγεί σε ποινή 10 έως 20 έτη, ενώ η εξ αμελείας, μετατρέπει και την κατηγορία, σε ανθρωποκτονία εξ αμελείας, που είναι πλημμέλημα και δε δικαιολογεί προσωρινή κράτηση...
    Προς την κατεύθυνση της εξ αμελείας ανθρωποκτονίας, τείνει ο ισχυρισμός ότι το θύμα έκανε κάποια κίνηση, σαν να θέλει να τραβήξει όπλο ή ότι έτσι ερμηνεύτηκε από τον κατηγορούμενο.
    Πλήρη αθώωση, έχουμε μόνον αν κριθεί ότι η υπέρβαση των ορίων της άμυνας, οφείλεται στον φόβο ή την ταραχή, που προκάλεσε η επίθεση, στον αμυνόμενο.
    Συνεπώς, κατά την άποψη μου, εδώ μάλλον έχουμε υπέρβαση των ορίων της άμυνας, σε αντίθεση με το 1996 και μένει να κριθεί, από τις Αρχές, που χειρίζονται την υπόθεση, τι είδους : εκ προθέσεως, εξ αμελείας ή εκείνη, που οφείλεται σε φόβο και οδηγεί σε απαλλαγή ;
     Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και στην πρώτη, που λέει ο λόγος, πάντως, δεν θα μου έκανε εντύπωση, αν ο κατηγορούμενος, δεν κρατηθεί προσωρινά, αλλά επιβληθούν μόνον περιοριστικοί όροι, εναντίον του, μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, από το Δικαστήριο, που θα κρίνει οριστικά.

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

παρόν και μέλλον της "δικαιοσύνης", στην Ελλάδα

      Φαντάζομαι πως όλοι κατανοούν τα εισαγωγικά, που έβαλα στον τίτλο, αναγνωρίζοντας ότι το αποτέλεσμα που παράγεται, από τις δημόσιες-κρατικές υπηρεσίες, που λέγονται "Δικαστήρια", απέχει χιλιόμετρα, από το ιδεώδες της Δικαιοσύνης !
   Με βάση κάποιες πρόσφατες, προσωπικές, εμπειρίες, δεν μπορώ να κρύψω ότι είμαι ανήσυχος, για το παρόν και το μέλλον της δικαιοσύνης, εννοώ τους νέους δικαστές, που έχουν πλέον μπει σε υπηρεσία, αν δηλαδή πάμε καλύτερα ή χειρότερα, σε σχέση με το παρελθόν (μάλλον το δεύτερο)...
   Η Σχολή Δικαστών, υποτίθεται ότι θεσπίστηκε, για να ανέβει το επίπεδο των λειτουργών της δικαιοσύνης, να είναι πιο καταρτισμένοι και πιο έτοιμοι, ωστόσο δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι συμβαίνει αυτό.
   Αντίθετα μάλιστα, αρχίζω να σκέφτομαι πόσο πιο ορθό ίσως, ήταν το προηγούμενο καθεστώς, όπου για να γίνεις Δικαστής, θα έπρεπε να έχεις ένα ελάχιστο χρόνο υπηρεσίας, ως δικηγόρος !
   Πέρα από τις γνώσεις, δηλαδή, όπου και εκεί, παραμένει ερωτηματικό το κατά πόσον οι νέοι δικαστές, είναι πιο καταρτισμένοι, από τους παλαιότερους, απαιτούνται και άλλα προσόντα και κυρίως μια στοιχειώδης εμπειρία ζωής, δηλαδή και κοινωνική μόρφωση, πέρα από τη νομική...
    Επειδή βέβαια, είμαι έξω από το χορό, δεν μπορώ να ξέρω με βεβαιότητα, αν ορισμένες α-νόητες, δηλαδή χωρίς νόημα, ενέργειες δικαστών-εισαγγελέων, είναι αποτέλεσμα άγνοιας και ελλιπών γνώσεων ή επιβάλλονται άνωθεν ή γίνονται, επειδή "έτσι πρέπει", έτσι λειτουργεί "το σύστημα".
    Περισσότερο έντονο, ίσως, είναι το πρόβλημα με τη λειτουργία και τις αποφάσεις των εισαγγελικών υπηρεσιών, απλά εκεί το καλό είναι ότι οι Εισαγγελείς δεν αποφασίζουν, απλά προτείνουν, οπότε οι τακτικοί Δικαστές, έχουν τη δυνατότητα να διορθώνουν τα λάθη των πρώτων, με τις δικές τους αποφάσεις !
    Αυτό φάνηκε και σε δύο πρόσφατες περιπτώσεις : πρώτον, στην άρνηση των Δικαστών, να καταθέσουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες, στη Δίκη της Χ.Α, ...χωρίς προστασία, όπως είχε εισηγηθεί η Εισαγγελική Έδρα (!) και δεύτερον, στην καταδίκη του τέως εισαγγελέα, Διώτη.
     Η εισαγγελική πρόταση για Διώτη, ήταν απαλλακτική, υιοθετούσε την άποψη ότι είχε απλά ...ξεχάσει τη λίστα Λαγκάρντ, στο συρτάρι του και νομίζω ότι με την τελική, καταδικαστική, απόφαση, η δικαιοσύνη, στην χώρα μας, κέρδισε κάποιους πόντους κύρους, πρώτα από όλα, για τον εαυτό της.
     Είναι κάπως σκληρό, ένας καλός, όπως λένε, Εισαγγελέας, να αντιμετωπίζει σοβαρά το ενδεχόμενο φυλάκισης, μετά την απόφαση του Εφετείου, ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση, ισχύει ίσως το ρητό, για τις κότες και τα πίτουρα, η ενασχόληση με την πολιτική, δεν του βγήκε σε καλό.
     Βέβαια, στο σημείο αυτό, αναδεικνύεται και η αντίφαση, με την ιδιότυπη και απαράδεκτη "ασυλία" και ατιμωρησία, που απολαμβάνουν πολιτικά πρόσωπα, όπως φάνηκε από την αντίστοιχη περίπτωση του τέως υπουργού, που αφαίρεσε τα ονόματα των συγγενών του, από τη λίστα και το Ειδικό Δικαστήριο, του επέβαλε μια ποινή-χάδι και ...του ζήτησε σχεδόν και συγγνώμη, για αυτό !
     Ο Διώτης, αντί να μιλάει για "μαύρη ημέρα της δικαιοσύνης" (ενώ πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο), θα ήταν προτιμότερο, να ανοίξει το στόμα του και να πει, να κατονομάσει, τους πολιτικούς προϊσταμένους του, που του ζήτησαν ή και του επέβαλαν, να ξεχάσει τη Λίστα, στο συρτάρι του...
     Σε κάθε περίπτωση, για να επανέλθουμε στο γενικότερο χαρακτήρα, που είχε εξαρχής η παρούσα ανάρτηση, η απονομή της Δικαιοσύνης, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και επηρεάζει σημαντικά τις ζωές των ανθρώπων, για να ανατίθεται στα χέρια ανεπαρκών, αστοιχείωτων ή και επίορκων δικαστών και θα πρέπει η Ηγεσία της (η φυσική, όχι η πολιτική) να επαγρυπνά και να προλαμβάνει τις καταστάσεις και όχι να θεραπεύει, εκ των υστέρων.

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017

πόσα θέλετε, για να μας τρελάνετε ;

      Τέσσερα (4) δις ευρώ, είναι καλά ; Να τα αφήσω ; Το νούμερο φυσικά δεν είναι τυχαίο, καθώς πρόσφατα μάθαμε ότι ο λόγος, που έπεσαν έξω ο φετινός προϋπολογισμός και το πλεόνασμα, είναι οι ...επιστροφές φόρων, ύψους 4 δις ευρώ !
  Αναρωτιέμαι, αν οι αριστεροί ρεμπεσκέδες, που κυβερνούν, άντε να μην πω από το 1981, αλλά έστω από το 2010, που χρεοκοπήσαμε, μπορούν να φανταστούν ή έστω να υποψιαστούν, πως μπορεί να αισθάνεται στην ανάγνωση αυτής της είδησης, ένας ελεύθερος επαγγελματίας, σαν εμένα, που φορολογείται, από το ..πρώτο ευρώ, με συντελεστές άνω του 20%, πληρώνει ετήσιο χαράτσι 650 ευρώ, απλά ...επειδή είναι ελεύθερος επαγγελματίας και όχι κάτι άλλο και επιπλέον και ...προκαταβολικά το φόρο, για το επόμενο έτος, όπου δεν ξέρει αν θα ζει ή αν θα μπορεί να εργαστεί...
   Αντίστοιχα, αμφιβάλλω, αν οι σκερβελέδες, δήθεν τεχνοκράτες, εκπρόσωποι των δανειστών μας, αισθάνονται, μετά από αυτό, το "κατόρθωμα", ήτοι ένα χρεκοπημένο και σε καθεστώς Μνημονίων, επί 8 χρόνια, Κράτος, να επιστρέφει φόρους, ύψους 4 δις ευρώ και μάλιστα, περισσότερα, από πέρσι, ότι τα έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους.
    Πόσο παρανοϊκό (!) μπορεί να είναι, κάποιοι να ληστεύονται, με παράνομες, αντισυνταγματικές και απάνθρωπες διατάξεις, φορολογικού χαρακτήρα, από το Κράτος, να δημεύεται ο κόπος, ο ιδρώτας και το αίμα τους, να έχουν ξεχάσει τι σημαίνει "επιστροφή φόρου" και κάποιοι άλλοι (και μάλιστα ...πλειοψηφία), να αισθάνονται "έξυπνοι", επειδή έχουν μηδενικά εκκαθαριστικά ή παίρνουν παχυλές επιστροφές φόρου ;
    Η κυβέρνηση αυτή, που βαδίζει επικίνδυνα, στα χνάρια της προηγούμενης, έσπευσε να θεσπίσει από το 2018, επιβάρυνση στις ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, καθώς θα πληρώνουμε εισφορές, επί ...ήδη πληρωμένων εισφορών (και φυσικά, κανένας Εισαγγελέας, Δικ(χ)αστής ή δεν ξέρω τι άλλο, π.χ Διεθνής Οργάνωση για τα ανθρώπινα Δικαιώματα, δεν λέει "ΣΤΟΠ, τι κάνετε εδώ, την παλεύετε ;") και αντίστοιχα, παρέπεμψε στις καλένδες, τη μείωση του αφορολόγητου και τις περικοπές των συντάξεων (προφανώς, σκέφτονται, ότι αφού τα "κορόιδα" δεν αντιδρούν, ας συνεχίσουμε να τους ξεσκίζουμε) !
    Κατά καιρούς, βγαίνουν οι "θεσμοί", δηλαδή οι δανειστές μας και τρώγονται μεταξύ τους, ρίχνει ο ένας στον άλλον, το ανάθεμα, που η Ψωροκώσταινα, βράζει στο ζουμί της, επί 8 χρόνια και δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι και κατά κανόνα, οι Ευρωπαίοι στο ΔΝΤ και τούμπαλιν.
   Απορώ όλοι αυτοί, γιατί δεν έχουν κάνει χαρακίρι, γιατί δεν έχουν αυτοκτονήσει ομαδικά, ΠΌΣΑ χρόνια πρέπει ακόμα να περάσουν, για να παραδεχτούν ότι ...απέτυχαν (για τους δικούς μας πολιτικούς, δεν το συζητώ, αυτοί έχουν πεθάνει προ πολλού και δεν το ξέρουν, σύμφωνα με μια έκφραση) ;
    Ποιος υπάλληλος ιδιωτικής εταιρίας και μάλιστα χρυσοπληρωμένος, όπως αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι των δανειστών μας (οι του ΔΝΤ είναι σε μία ντεμί κατάσταση, σίγουρα όμως όχι ιδιωτικοί), δεν θα έφερνε αποτελέσματα, επί έξι ή οχτώ χρόνια και θα παρέμενε στην θέση του ; (!)
    Αν από την αρχή, από το 2010, είχε αναθέσει η Ψωροκώσταινα, σε μια μεγάλη ιδιωτική εταιρία, από αυτές, που ειδικεύονται στις αναδιαρθρώσεις χρεωμένων επιχειρήσεων και όχι σε κρατικοδίαιτους συμβούλους (του ...πισινού), να εκπονήσει σχέδιο επανεκκίνησης της ελληνικής Οικονομίας (και αν φυσικά το εφάρμοζε...), σήμερα είναι σχεδόν βέβαιο, ότι η Ελλάδα θα αναπτυσσόταν με ρυθμούς μεγαλύτερους, από κάθε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.
     Αλλά όταν βάζεις δημόσιους υπάλληλους, να κάνουν αυτή τη δουλειά, έστω και ξένους, δεν μπορεί να απορείς π.χ που μετά από 8 χρόνια (κρατικής και όχι ιδιωτικής) χρεοκοπίας, οι δημόσιοι υπάλληλοι, στην χώρα μας, έχουν 40% μεγαλύτερες απολαβές, από εκείνους, του ιδιωτικού τομέα και κυρίως, χωρίς να κάνουν ή να προσφέρουν κάτι (όχι όλοι βέβαια) !

Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

σκέψη, το πιο δύσκολο να ελεγχθεί

    Η συγχωρεμένη, η γιαγιά Ασήμω, μερικές φορές, όταν, παιδιά, πλακωνόμασταν για πλάκα, στο ξύλο, επίτηδες μπροστά της, με τον μεγαλύτερο αδερφό μου, για να την πειράξουμε, έλεγε μια αλησμόνητη ατάκα : "είστε καλά και δεν το ξέρετε" !
  Φαντάζομαι πως εννοούσε, ότι δεν εκτιμάτε, ότι είστε υγιείς και αρτιμελείς κλπ και με αυτά που κάνετε, μπορεί να τραυματιστείτε, συνεπώς η ατάκα, έχει εφαρμογή σε κάθε επικίνδυνη ανθρώπινη δραστηριότητα (που γίνεται οικειοθελώς), που θέτει σε κίνδυνο την ζωή ή την σωματική ακεραιότητα των συμμετεχόντων (π.χ extreme sports).
  Αν το πάμε όμως, ένα βήμα παραπέρα, σε ένα πιο διανοητικό επίπεδο, θα δούμε ότι συμβαίνει συχνά, να ανησυχούμε ή να στενοχωριόμαστε, για πράγματα που δεν θα συμβούν ποτέ ή να μεμψιμοιρούμε για την ζωή μας, ενώ είναι σε πολύ καλό επίπεδο.
  Γενικά μιλώντας, ο νους και οι σκέψεις, όταν αρχίσουν να "καλπάζουν", είναι δύσκολο να ελεγχθούν, όπως το ατίθασο άλογο και όταν είναι και "μαύρες", μπορεί να οδηγήσουν στην απελπισία και σε άλλες τραγικές καταστάσεις, χωρίς ουσιαστικό λόγο, πολλές φορές, απλά επειδή "μας μπήκε μια ιδέα" !
   Πρόσφατα, σε ένα γεγονός, που βαφτίστηκε από τους δημοσιογράφους "οικογενειακή τραγωδία", μία μητέρα έσφαξε την πανέμορφη κόρη της (που λεγόταν Μαρίνα, όπως μάθαμε και κατά σύμπτωση "μαρτύρησε" από την ίδια της, τη μάνα, σε ηλικία αντίστοιχη, με την Αγία Μαρίνα), επειδή ...νόμιζε ότι έχει καρκίνο, ότι θα πεθάνει και η κόρη θα μείνει "απροστάτευτη".
   Αν διαβάσει κανείς, πίσω από τις γραμμές, κάθε φορά, που γίνεται λόγος, για "τραγωδία", μετά από εγκλήματα ή αυτοκτονίες, θα δει ότι όλα αυτά, έχουν πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις, "οι τραγωδίες" δηλαδή εκφεύγουν πολύ, του στενού οικογενειακού κύκλου και αγγίζουν σχεδόν όλη την κοινωνία.
    Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η δράστης και αυτόχειρας, ήταν συνταξιούχος της Ολυμπιακής, λίγο πάνω από τα 50, οπότε φαντάζομαι ότι θα βγήκε σε σύνταξη, περί τα 35, στην πιο γόνιμη και παραγωγική ηλικία μιας γυναίκας !
   Δεν θέλω να φτάσω στο σημείο, να πω ότι ...ηθικός αυτουργός των γεγονότων, είναι ο Κωστής Χατζηδάκης, με τον τρόπο, που "ιδιωτικοποίησε" την Ολυμπιακή, δίνοντας συντάξεις και παχυλά εφάπαξ σε 30ρηδες (κάποιοι άνοιξαν σουβλατζίδικα μετά και γενικά προσπάθησαν να επενδύσουν τα χρήματα), αλλά δε γίνεται να μην δεχθούμε την ισχύ του ρητού : Αργία Μήτηρ Πάσης Κακίας...
   Αν το μυαλό και η σκέψη, είναι δύσκολο να ελεγχθούν σε έναν εργαζόμενο, πόσο μάλλον, σε κάποιον, που δεν έχει κάτι να απασχολεί το νου του και βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε αρνητικές σκέψεις, για τον ίδιο ή τους άλλους !
   Εξάλλου μήπως και η νοοτροπία, ότι αν πεθάνω και δεν συντηρώ το παιδί μου, αυτό ...θα πάει χαμένο, δεν έχει εμπεδωθεί στον κόσμο, από τους ...κρατικοδίαιτους πολιτικούς μας ;
   Δυστυχώς, αποδεικνύεται συνέχεια, μέσα από "τραγωδίες", που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη, ότι η γενικότερη διάβρωση, η ηθική και πνευματική κατάπτωση, συλλογικά, της κοινωνίας (ως αποτέλεσμα ανήθικων πολιτικών και πολιτικών), αντανακλάται και σε ατομικές συμπεριφορές.

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

φόβος και ανασφάλεια

      Τελευταία, παρατηρείται μια έξαρση της εγκληματικότητας και οι μόνοι που δεν το βλέπουν ίσως, είναι ο Υπουργός ...προστασίας του πολίτη (τι ειρωνεία, ε ;) και ο Πρωθυπουργός, που τον διατηρεί στην θέση του.
  Μετά και τις δύο πρόσφατες δολοφονίες, μία σε ιδιωτικό χώρο (δικηγορικό γραφείο) και μία σε δημόσιο (νεκροταφείο), είναι λογικό, να επικρατεί φόβος και ανασφάλεια, στον κόσμο !
  Το πιο ανησυχητικό όμως, είναι η εκ νέου αύξηση των βίαιων επιθέσεων σε αλλοδαπούς, μία στον Ασπρόπυργο και μία στη Ριζούπολη, με ρατσιστικά κίνητρα, από μέλη-οπαδούς της γνωστής ακροδεξιάς οργάνωσης, που εκπροσωπείται και στο Κοινοβούλιο.
   Εκτός από αυτά τα 2 περιστατικά, δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα, ποια ήταν τα κίνητρα της αντίστοιχης επίθεσης σε φοιτητή, στο Ρέθυμνο, ωστόσο το γεγονός ότι του μίλησαν αρχικά στα Αγγλικά ("excuse me"), υποδεικνύει ότι πιθανότατα και εκεί, να πρόκειται για ρατσιστικά αίτια, επειδή τον πέρασαν για αλλοδαπό ή για ομοφυλόφιλο (ή και τα δύο).
   Το πιο ανατριχιαστικό, δεν είναι ότι έχουν ξεκινήσει πάλι οι επιθέσεις από φανατισμένα ακροδεξιά στοιχεία, επιθέσεις από περισσότερα τους ενός, άτομα, με εξαιρετική βιαιότητα, αλλά η ΗΛΙΚΊΑ των δραστών, που σε καμία περίπτωση, δεν ξεπερνά τα 20 έτη !
   Μιλάμε για άτομα εφηβικής ή μετεφηβικής ηλικίας, που έχουν υιοθετήσει, τόσο νωρίς, την ακροδεξιά ρητορική, που πιστεύουν προφανώς ότι δεν έχουν μέλλον και ότι για αυτό ...ευθύνεται ο αλλοδαπός εργάτης ή κάποιος άλλος άσχετος και αθώος.
    Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν, για το τι είδους παιδεία έχουν λάβει αυτοί οι νέοι, ποιο είναι το οικογενειακό τους περιβάλλον κλπ, ώστε να πέσουν θύματα της ρατσιστικής προπαγάνδας και της ρητορικής της βίας, ωστόσο η άνοδος της ακροδεξιάς, δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο, όπως αποδεικνύεται, από εκλογικές αναμετρήσεις, σε άλλες χώρες της Ε.Ε.
    Το πρόβλημα αυτό, πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και γρήγορα, από τους ...αριστερούς, που κυβερνούν την Ε.Ε, πριν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις !
   Την ίδια στιγμή, στην χώρα μας, η Δίκη της "οργάνωσης" αυτής, τραβάει σε (πολύ) μάκρος, οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, βρίσκονται εκτός φυλακής, εδώ και αρκετό καιρό και ίσως και αυτά να παίζουν το ρόλο τους και να δημιουργείται εικόνα ατιμωρησίας, που ενθαρρύνει παρόμοιες συμπεριφορές.
     Πέρα από τα 20χρονα πάντως, που είναι εύκολο να παρασυρθούν, είναι τραγικό να συνομιλείς με 40ρη, που θα όφειλε να σκέφτεται πιο ώριμα και λογικά, έχοντας και εμπειρίες ζωής και να σου λέει, ότι δεν ψηφίζει τους πολιτικούς του κατεστημένου, που μας έκλεβαν, όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης, αλλά δεν θα είχε πρόβλημα να ψηφίσει τους "μπράβους", επειδή αυτοί, δεν τα παίρνουν από εμάς, αλλά ...από κάποιους άλλους (καταστηματάρχες, στους οποίους "πουλάνε" προστασία) !
     

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

αντι-κοινωνικό μέρισμα και φέτος ;

    Οι πρώιμες και πρόωρες εξαγγελίες της κυβέρνησης, ότι θα δοθεί και φέτος "(αντι)κοινωνικό μέρισμα", από τα "πέτσινα" και αιματηρά πλεονάσματα της υπερφορολόγησης, ύψους 1 δις ευρώ, αποδεικνύουν δύο πράγματα.
  Πρώτον, ότι οι αριστεροί θα πεθάνουν με τα μυαλά, που κουβαλάνε, δεν θα αλλάξουν, ούτε θα γίνουν άνθρωποι ποτέ και δεύτερον, ότι ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα...
 Αυτό που πάνε να κάνουν, για δεύτερη φορά, είναι ίδιο με αυτό : είναι σαν να έχω αγοράσει, με πίστωση, κάτι, που κάνει 100 ευρώ, μετά να ληστεύω κάποιον, να του παίρνω 70 ευρώ και αντί να τα δώσω στον έμπορο, που του χρωστάω, να τα μοιράζω σε ζητιάνους του δρόμου (που μπορεί να είναι και λαμόγια), για να το παίξω πονόψυχος και καλός !
  Είναι ανέκδοτο να λες, ως Κράτος, ότι μπορείς να μοιράσεις, κατά το δοκούν, 1 δις ευρώ, όταν χρωστάς 320 δις στους διεθνείς πιστωτές σου και 6 δις στους εγχώριους προμηθευτές σου...(συν 300 χιλιάδες άνθρωποι, που έχουν υποβάλει αίτηση σύνταξης και περιμένουν ακόμα και για χρόνια)
  Και φυσικά, όταν τα χρήματα αυτά, προέρχονται, από ληστρική, παράνομη και απάνθρωπη υπερφορολόγηση ορισμένων (επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών, που το Κράτος, έχει μπει, από μόνο του, συνέταιρος, με ποσοστό άνω του 50% πλέον).
  Με το να δώσεις, έτσι, ένα χιλιάρικο, σε ορισμένους, ούτε εσύ, ως κυβέρνηση, ωφελείσαι σε κάτι, ούτε ο λήπτης των χρημάτων, σώζεται (αν έχει πραγματική ανάγκη).
  Πολιτικό όφελος, θα υπήρχε, μόνον σε περίπτωση, που αντί να μοιράσεις ανύπαρκτα και τεχνητά πλεονάσματα, μείωνες τα χρήματα, που παίρνεις, από τους πολίτες, μέσω της φορολόγησης (1 δις ευρώ π.χ είναι σχεδόν το 40% του ετήσιου ΕΝΦΙΑ).
  Τώρα, αυτά, που κάνουν, αποδεικνύονται αντικοινωνικά (εξ ού και ο τίτλος), διότι : αυτοί, που θα πάρουν το χιλιάρικο, μετά από 2 μήνες, που θα έχει γίνει καπνός, δεν θα το θυμούνται καν, αν δεν δοθεί ξανά ή αν δοθεί στο μέλλον κάτι λιγότερο, θα είναι δυσαρεστημένοι, όπως και εκείνοι, που δεν θα το πάρουν, όπως και εκείνοι, που το έχουν πληρώσει και δεν τους ρώτησε κανείς, πως θέλουν να διατεθούν τα χρήματα, που πλήρωσαν, από το υστέρημά τους !
   Πέρα από αυτό, το φαύλο, κύκλο δυσαρέσκειας, που θα δημιουργηθεί (δηλαδή το αντίθετο αποτέλεσμα, από αυτό, που επιδιώκεται, μέσω της απατηλής, κυβερνητικής, "γενναιοδωρίας"), υπάρχουν και τα γνωστά "ζητήματα", από το παρελθόν.
   Όλοι θυμόμαστε, από πέρσι, τραγελαφικές καταστάσεις, όπου την "13η σύνταξη", έλαβαν βο(υ)λευτές με 7 χιλιάρικα το μήνα και άλλα κρατικοδίαιτα κομματόσκυλα, διορισμένα σε καλοπληρωμένες αργομισθίες.
   Με απλά λόγια, το σύστημα διανομής, είναι τόσο απρόσωπο και εύκολο να εξαπατηθεί, ώστε εμφανίζονται ως "φτωχοί" και αναξιοπαθούντες, ακόμα και εφοπλιστές ή κάτοικοι Κηφισιάς, με 1 στρέμμα βίλες, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο πρόεδρος της ΔΕΗ...
   Κάθε φορά, που η εκάστοτε κυβέρνηση ανακοινώνει την πρόθεση να μοιράσει "τζάμπα" χρήμα, μαζεύονται όλα τα λαμόγια, όπως οι μύγες στα σκατά, για να πάρουν το μερίδιο τους : έτσι, μπορεί κάποιος να εμφανίζει μηδέν εισόδημα, αλλά να έχει 1 εκατομμύριο ευρώ, στην τράπεζα ή να είναι έμπορος, που πουλάει μόνον "μαύρα", ακόμα και ναρκωτικά !
    Συνεπώς και για το λόγο ότι η Ψωροκώσταινα, δεν έχει τρόπο να ξέρει ποιος έχει πραγματικά ανάγκη και ποιος είναι απατεώνας, η διανομή χρήματος στα τυφλά, από πέτσινα και αιματηρά πλεονάσματα, λόγω υπερφορολόγησης, είναι πράξη βαθιά αντικοινωνική, οπότε και το μέρισμα, αν τελικά δοθεί, θα πρέπει να ονομάζεται "αντικοινωνικό" και όχι κοινωνικό.

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

"κράτος των Εξαρχείων" και νομικές προεκτάσεις

     Την περασμένη Κυριακή, διάβαζα σε Κυριακάτικη διαδικτυακή εφημερίδα, ότι οι κάτοικοι των Εξαρχείων, ζητούν να μειωθούν, λόγω της κατάστασης, που βιώνουν, τα δημοτικά τέλη και αναρωτιέμαι ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι έχουν δίκιο !
  Βασικά, θεωρώ, ότι αυτό που ζητούν, είναι το λιγότερο, που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν από το επίσημο Κράτος...
  Οι σκέψεις αυτές, μάλιστα, μου είχαν γεννηθεί λίγο νωρίτερα, καθώς, ένας φίλος και συνάδελφος, από Τρίκαλα Θεσσαλίας, κατεβαίνει συχνά, για δουλειά, στην Αθήνα και δεν έχει δικό του σπίτι εδώ.
   Μια ξαδέρφη του, έχει δικό της σπίτι, κενό, στα Εξάρχεια και θεωρητικά θα μπορούσε να μένει εκεί, ωστόσο προτιμά να πληρώσει, παρά να ρισκάρει, να του κάψουν το σχετικά καλό Ι.Χ, που έχει, να τον ληστέψουν, όταν θα γυρίζει το βράδυ ή να του πετάξουν καμία μολότωφ, στο μπαλκόνι.
  Τα "πάρτυ μολότωφ" κάθε Παρασκευή και/ή Σάββατο βράδυ, τα δύο αυτοκίνητα, που καίγονται το μήνα, οι φθορές σε σπίτια και Ι.Χ, από τον πετροπόλεμο (ή μαρμαροπόλεμο), η διακίνηση ναρωκτικών και γενικά η ανομία και η αναρχία, της περιοχής, βλέπουμε, ότι ουσιαστικά οδηγούν σε μια ιδιότυπη "απαλλοτρίωση" ιδιωτικών ακινήτων, αντίθετη με το Σύνταγμα, αφού δεν υπάρχει αποζημίωση...
    Όταν δεν μπορείς να μείνεις, από φόβο, στο σπίτι σου, ούτε μπορείς να το νοικιάσεις σε άλλον, ουσιαστικά στερείσαι την περιουσία σου, χωρίς λόγο και χωρίς να σε αποζημιώνει το Κράτος, για αυτό ή να σου δίνει ...ένα άλλο ακίνητο, όπου θα μπορείς να ζεις, δίχως φόβο, για την ζωή ή την περιουσία σου !
    Συνεπώς, το να ζητάς μείωση δημοτικών τελών, είναι το ελάχιστο, κανονικά δεν πρέπει να πληρώνεις κανένα φόρο και ειδικά ΕΝΦΙΑ, αλλά και να ζητάς αποζημίωση, για στέρηση της περιουσίας σου, για διαφυγόντα κέρδη, από ενοίκια ή από έσοδα (για τα μαγαζιά, στα οποία δεν πατάει πελάτης) και φυσικά, για τις φθορές, σε πολυκατοικίες και αυτοκίνητα...
    Όλοι πληρώνουμε φόρους, για κρατικές υπηρεσίες χαμηλής ποιότητας, ωστόσο, όταν το περιπολικό, το ασθενοφόρο ή το όχημα της πυροσβεστικής, δεν πάει καν στα Εξάρχεια, εκεί πλέον, είσαι εντελώς απροστάτευτος, δεν έχεις καμία παροχή, ως ανταπόδοση, για τους φόρους, που πληρώνεις, άρα κανένα λόγο να πληρώνεις !
   Πέρα από τις γνωστές υπερβολές των δημοσιοκάφρων και τις απόπειρες πολιτικής εκμετάλλευσης, από την αντιπολίτευση, είναι σαφές (όχι όμως και αυτονόητο, όπως αποδεικνύεται) ότι κάτι πρέπει επιτέλους να γίνει, με αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί απλά να διαιωνίζεται.

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

απάτη ο νέος ΚΠολΔ ;

    Η νέα δικονομία, για τις αστικές διαφορές, ισχύει από 1.1.2016 και αν θέλαμε να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό, πριν συμπληρωθούν 2 χρόνια εφαρμογής, τα συμπεράσματα, μόνον ευχάριστα δεν είναι !
  Σκοπός των αλλαγών, υποτίθεται πως ήταν, να αποδίδεται καλύτερη και κυρίως γρηγορότερη Δικαιοσύνη, στις πολιτικές διαφορές, οπότε ας δούμε, μέσα από 2 πραγματικά παραδείγματα, τι από αυτά, έχει επιτευχθεί...
  Το σλόγκαν μιας παλιάς διαφήμισης ήταν : "γρήγορα ναι, πρόχειρα όχι", επειδή θεωρείται και όχι άδικα, ότι η ταχύτητα είναι συνήθως εις βάρος της ποιότητας και φοβάμαι ότι αυτό συμβαίνει και εν προκειμένω !
   Πλέον μία τακτική αγωγή, συζητείται σε 5 μήνες περίπου, από την κατάθεσή της, σε αντίθεση με τα 3 -τουλάχιστον- χρόνια του προηγούμενου καθεστώτος, ωστόσο είναι αυτό αρκετό ;
    Σε υπόθεση, ενώπιον Πολυμελούς Πρωτοδικείου, όπου εκεί οι αξίες του αντικειμένου της Δίκης, ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και ενώ ανέμενα να οριστεί τόπος και χρόνος εξέτασης μαρτύρων, τελικά βγήκε μια ό,τι να ναι (κυριολεκτικά όμως) απόφαση, βασισμένη μόνον στα έγγραφα !
    Με βάση την εμπειρία, από το προηγούμενο καθεστώς, θεωρούσα βέβαιο και αναμενόμενο, ότι θα διαταχθεί εμμάρτυρη απόδειξη, άσχετα αν κανείς δεν ήξερε από γραμματείς κλπ, πως γίνεται, πως ειδοποιούνται οι διάδικοι κ.ο.κ.
    Ωστόσο, επειδή το νέο καθεστώς, αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστή, το αν θα εξετάσει ή όχι μάρτυρα, τελικά βγήκε μια άδικη και ανεκδιήγητη απόφαση, βασισμένη μόνον σε έγγραφα, τα οποία μπορεί (όπως έχει αποδειχθεί) να είναι εικονικά ή και πλαστά !
    Αντίθετα, οι μάρτυρες, ειδικά εφόσον είναι αυτόπτες ή αυτήκοοι, είναι οπωσδήποτε τα πιο "ζωντανά" και σημαντικά αποδεικτικά μέσα, που μπορούν κάλλιστα να αναιρέσουν τα τυχόν παραπλανητικά έγγραφα...
     Εδώ λοιπόν, η ταχύτητα ή μάλλον η βιασύνη των Δικαστών, να βασιστούν, μόνον στα έγγραφα, οδήγησε σε μια απόφαση εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας !
     Σε μια άλλη τώρα, περίπτωση, στο Ειρηνοδικείο, η Δικαστής, μετά από 5 ή 6 μήνες, εξέδωσε μια ...απόφαση 5 γραμμών, κάνοντας χρήση άρθρου του νέου ΚΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο, η συζήτηση της αγωγής, ΜΠΟΡΕΊ (δεν είναι υποχρεωτικό δηλαδή) να αναβληθεί, έως ότου κριθεί (και μάλιστα τελεσίδικα !) το ποινικό σκέλος της υπόθεσης (όταν έχει ασκηθεί δηλαδή ΚΑΙ μήνυση, παράλληλα με την αγωγή).
    Εδώ, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, διότι : πρώτον, οι ποινικές διαδικασίες δεν έχουν επιταχυνθεί, αντίστοιχα, όπως οι αστικές, με συνέπεια, να απαιτείται σχεδόν μια οκταετία, για να κριθεί τελεσίδικα ένα πλημμέλημα (αντίστοιχα, 15 και παραπάνω έτη, στα κακουργήματα), οπότε ουσιαστικά ΜΙΛΆΜΕ ΓΙΑ αρνησιδικία, εκ μέρους της Ειρηνοδίκου !
   Δεύτερον, σε πολλές περιπτώσεις, η ποινική έκβαση μιας υπόθεσης, δεν επηρεάζει την αστική και τρίτον, το όποιο ποινικό δεδικασμένο, δεν δεσμεύει τα αστικά Δικαστήρια...
   Επομένως, έχουμε δύο, πραγματικές, περιπτώσεις, όπου στη μεν πρώτη αγγίζουμε τα όρια της ΚΑΚΟΔΙΚΊΑΣ, ενώ στη δεύτερη, τα ξεπερνάμε !
    Είναι ίσως η πρώτη φορά, δηλαδή, όπου σε βάρος της Ειρηνοδίκου, θα έκανα, χωρίς δισταγμό και δεύτερες σκέψεις, μήνυση και αγωγή, προσωπικά δηλαδή εναντίον της, διότι εδώ και φυσιολογικά, δημιουργούνται υπόνοιες, όχι μόνον για τη νομική επάρκεια, αλλά και για την εντιμότητα και η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει και να δείχνει έντιμη...
    Μετά από ...οκτώ χρόνια, που θα έχει τελεσιδικήσει το ποινικό σκέλος, μπορεί να μην υπάρχουν καν οι διάδικοι, να έχουν χρεοκοπήσει κλπ και φαντάζομαι πως οι εγκέφαλοι, που ψήφισαν τον νέο ΚΠολΔ, για να ...επιταχύνουν τις Δίκες, δεν είχαν αυτά στο μυαλό τους !
    Σε κάθε περίπτωση και για να είμαστε ...στο πνεύμα των ημερών, δεν μπορεί ο κάθε "καραγκιόζης" Δικαστής (που βαριέται ή δεν θέλει να δικάσει και μάλιστα ορθά και πλήρως), να παίζει με το ψωμί, την καριέρα και την επαγγελματική φήμη (ή ακόμα και ...την Ζωή) των Δικηγόρων, διότι προφανώς ο πελάτης, θα επιρρίψει την ευθύνη στο δικηγόρο του, δεν θα έχει πιθανώς την αντίληψη, να καταλάβει, ότι φταίει "το νέο σύστημα" ή οι δικαστές.

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

τα απολωλότα πρόβατα

    Έρχεται κάποια στιγμή, όπου το πρόβατο αποφασίζει να μην ακολουθήσει τον ποιμένα, να πάρει το δικό του δρόμο, με συνέπεια να χάνεται, να απομονώνεται και τελικά να γίνεται εύκολη λεία λύκων και τσακαλιών.
  Το θέμα είναι πως αντιδράει, σε αυτή την περίπτωση, ο ποιμένας : κάποιος, θα πει "δεν βαριέσαι, ας πρόσεχε" και συνεχίζει ατάραχος την ζωή του (αυτόν τον ζηλεύω), ενώ άλλος λυπάται βαθιά, αν και δεν φταίει, διότι, ενώ μπορούσε να φέρει το πρόβατο σε ασφαλές μέρος, δεν τα κατάφερε (με αυτόν, μάλλον, ταυτίζομαι).
  Ενώ είναι μεγάλη αλήθεια ότι "κανείς δεν σώζεται με το ζόρι" και ότι, αν κάποιο πρόβατο έχει αποφασίσει να ξεστρατίσει, πολύ δύσκολα μαζεύεται, προσωπικά, στεναχωριέμαι πάρα πολύ, όταν ένας πελάτης ή υποψήφιος πελάτης, δεν ...με αφήνει να τον βοηθήσω, ενώ μπορώ.
   Ειλικρινά ζηλεύω, ορισμένες φορές, τους συναδέλφους, που τα παίρνουν όλα πολύ χαλαρά, έως αψήφιστα και δεν χολοσκάνε, ούτε όταν χάνουν τις υποθέσεις !
     Τώρα, αν θέλαμε να ερευνήσουμε τις αιτίες, που ένα πρόβατο, δηλαδή πελάτης, ξεστρατίζει και οδηγείται στο στόμα του λύκου, ενώ υποτίθεται ότι ψάχνει για κάτι καλό, θα λέγαμε ότι είναι κυρίως δύο.
   Πρώτα και κύρια, είναι ο λεγόμενος κακός εγωισμός (όχι ότι υπάρχει και καλός), η αυταπάτη ότι γνωρίζουν νομικά ή νομικές διαδικασίες, ενώ μπορεί να ξέρουν ελάχιστα, οπότε η ημιμάθεια είναι χειρότερη, πάντα, από την αμάθεια.
   Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, για να επιβεβαιώσουν την πλάνη τους, τα απολωλότα πρόβατα θα ρωτήσουν και κάποια ...άλλα ζώα, για το αν ακολουθούν το σωστό δρόμο, τα οποία μπορεί να είναι και λύκοι μεταμφιεσμένοι, που δεν έχουν κανένα λόγο να πουν το αντίθετο...
    Συμβαίνει ενίοτε, ο εγωισμός να τυφλώνει τόσο τα πρόβατα, που βλέπουν ως εχθρικές, πράξεις που κάνει ο ποιμένας, για να τα προστατεύσει ή να τον κατηγορούν για πράγματα, για τα οποία δεν έχει ευθύνη (π.χ δεν έβρεξε πολύ και δεν έβγαλε πολύ χορτάρι).
   Ο δεύτερος λόγος, που σχετίζεται κάπως και με τον πρώτο, είναι ότι πολλοί άνθρωποι, έχουν μικρές εμπειρίες, από Δικαστήρια κλπ και νομίζουν ότι κάθε φορά, είναι ίδια και θα συμβαίνει το ίδιο, ενώ είναι εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις.
    Έχουν δηλαδή εκ των προτέρων σχηματίσει άποψη, σχεδόν βέβαιη (!) για το πως θα εξελιχθεί μια κατάσταση, με βάση (εντελώς διαφορετικές) εμπειρίες του παρελθόντος και αν δεν εξελιχθεί, όπως ...είχαν φανταστεί, κατηγορούν τα λάθος άτομα, ενώ τις περισσότερες φορές, φταίνε οι ίδιοι !
     Συνεπώς, ο μόνος τρόπος για να ζήσει με ασφάλεια και ειρήνη, το πρόβατο, είναι να έχει εμπιστοσύνη στον καλό ποιμένα του, που είναι επιφορτισμένος με την προστασία του, από κάθε επιβουλή.

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

"τραβεστί" κυβέρνηση, με "πόρνη" αντιπολίτευση

    Λυπάμαι, που χρησιμοποιώ "πεζοδρομιακές" εκφράσεις, αλλά πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις, όσα διαδραματίζονται, τις τελευταίες ημέρες, στη Βουλή ;
  Από την αρχή, ήταν προφανής η "παρά φύση" συνεργασία, ενός ακροαριστερού και ενός ακροδεξιού κόμματος, για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά ήταν τόσο μεγάλη η πείνα, για εξουσία, στο να πάρουν, καλύτερα, την εξουσία "από τους άλλους, τους προηγούμενους", που δεν έβλεπαν μπροστά τους !
  Βέβαια, σε πρώτη φάση, γινόταν, αυτό το σενάριο, που πρέβλεπε το ευφάνταστο εκείνο προεκλογικό σποτ : κάθε φορά, που ο μικρός Αλέξης, κινδύνευε να εκτροχιάσει το τρένο, επενέβαινε ο μεγάλος Πάνος και το έβαζε πάλι στις ράγες...
   Πλέον, όμως και φυσιολογικά συμβαίνει ότι το μεγάλο ψάρι (συριζα) τρώει το μικρό (ανελ), οι ανύπαρκτοι δημοσκοπικά και με όσα κάνουν, ΑΝΕΛ, αναγκάζονται να πράττουν και να ψηφίζουν ο,τιδήποτε τους πει ο "μικρός" Αλέξης !
    Η ανάγκη για διατήρηση της καρέκλας, της μάσας, των προνομίων και των ασυλιών, που συνεπάγεται η εξουσία, υπερισχύει, για πολλοστή φορά, των όποιων κομματικών ή προσωπικών ιδεολογιών και Αξιών...
    Βέβαια, είναι προφανές, ότι, στα πλαίσια αυτής της συναλλαγής, κάποιοι από τους ανελ, θα διασωθούν, θα αμειφθούν για τις υπηρεσίες τους, στο μέλλον, με μια θέση στο Επικρατείας ή και αλλιώς.
    Πάντως, είναι φοβερό, ότι αυτή η κυβέρνηση, μετά τις πρώτες κινήσεις, ήτοι ...άνοιγμα ΕΡΤ και φυλακών, τώρα, με την ανεργία ακόμα πάνω από το 20%, σπεύδει να τακτοποιήσει ζητήματα αλλαγής φύλου και να πανηγυρίσει, για αυτό !
    Μέχρι τώρα, κάθε φορά, που ανέκυπτε διαφωνία, μεταξύ των ετερόκλητων κυβερνητικών "εταίρων", η μείζων αντιπολίτευση έβαζε πλάτη και εν μέρει, το ίδιο έγινε και τώρα (απλά στη σημερινή ψηφοφορία, οι τριγμοί ήταν μεγαλύτεροι και ίσως σημαίνουν την αρχή του τέλους) αποδεικνύοντας ότι και εκείνοι, φοβούνται τις εκλογές...
    Αν εξαιρέσεις περιπτώσεις, όπως οι ποταμίσιοι, που στις επόμενες εκλογές, δεν θα έβρισκαν ούτε την ψήφο τους, η ΔΗ.ΣΥ μάλλον θέλει να προλάβει να εκλέξει αρχηγό και η ΝΔ, κατεβάζοντας "δική της πρόταση", για την αλλαγή φύλου, προσπαθεί να τους έχει όλους ικανοποιημένους, για να μην χάσει τις ψήφους των gays, trans κλπ
    Με απλά λόγια, όσο κρατάνε τις βουλευτικές έδρες και αποζημιώσεις και οι μεν και οι δε, θα κάνουν τα πάντα, για να μην πέσει η κυβέρνηση και γίνουν εκλογές, με οποιοδήποτε τίμημα, για ...την χώρα και την κοινωνία !
     Βέβαια, υπήρξαν και αυτοί, που είτε κρύφτηκαν πίσω από το δάκτυλό τους και έστειλαν επιστολή, για να μην φανεί η μούρη τους, όταν ψηφίζουν, είτε ψήφισαν "παρών", νομίζοντας ότι έτσι γίνονται Πόντιοι Πιλάτοι...
     Πέρα από το ακατανόητο της πρεμούρας, για έναν τέτοιο Νόμο, όταν υπάρχουν χιλιάδες πιο σοβαρά προβλήματα, υπάρχουν και αυτές καθ'εαυτές, οι ενστάσεις, για την σκοπιμότητα και τη νομιμότητα της ρύθμισης, ακόμα και από επιστήμονες !
     Προσωπικά, διάλεξα επάγγελμα, σε ηλικία άνω των 25 και πολλοί ακόμα, αλλάζουν καριέρες, μετά τα 30, οπότε το να επιλέγεις ...φύλο, κάτω από τα 20, σε ηλικίες "επανάστασης" και επηρεασμού από "πρότυπα", είναι -τουλάχιστον- πρώιμο και επικίνδυνο.
     Σε τελική ανάλυση, δεν καταλαβαίνω, γιατί θα σταματήσουν να γελάνε (το βασικό επιχείρημα), όσοι έρχονται σε επαφή, με τα άτομα αυτά, όταν π.χ κάποιος, που μοιάζει από μακριά, με γυναίκα, αλλά έχει γένια ή αντρική φωνή (και το αντίστροφο), θα γράφουν τα χαρτιά του "λίτσα" και όχι "μπάμπης" !
     Ακόμα πάντως και αν αναγνωρίσουμε ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, για αυτή την "περίεργη" κυβέρνηση, εξίσου, αν όχι περισσότερο, τρομακτικό είναι και το ενδεχόμενο, να κυβερνήσουν ξανά η ΝΔ, μαζί με το πασοκ (όπως τυχόν θα λέγεται, τότε).

 

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

όταν ο αντίδικος, γίνεται σύμμαχος

     Στις αστικές διαφορές, εμείς οι δικηγόροι, συνηθίζουμε να γράφουμε, στις προτάσεις μας, ότι αρνούμαστε όλους τους ισχυρισμούς του αντιδίκου, εκτός βέβαια εκείνων, που μας ...ωφελούν !
  Βέβαια, είτε το γράψεις, είτε όχι, συμβαίνει συχνά, ο αντίδικος, στις δικές του προτάσεις, να (συν)ομολογεί πραγματικά περιστατικά ή να προβάλλει ισχυρισμούς, που είναι εναντίον του και υπέρ των δικών μας θέσεων.
  Αυτό ισχύει και στην ποινική Δίκη, ασφαλώς, απλά εκεί είναι προφορική η διαδικασία και μπορεί εύκολα κάτι να ειπωθεί και να ξεχαστεί, ενώ στις αστικές διαφορές, υπάρχουν τα δικόγραφα και ισχύει το γνωστό : "τα γραπτά μένουν".
   Όταν ο άλλος διάδικος είναι πονηρός, εξάλλου, είναι δύσκολο να μην του ξεφύγει κάτι, από την Αλήθεια, όσο και αν θέλει να παραπλανήσει το Δικαστήριο, διότι ο Θεός δεν αγαπά μόνον τον ψεύτη και τον κλέφτη, αλλά και τον νοικοκύρη...
   Οι δικαστικές ομολογίες, πλέον, δεν εκτιμώνται ελεύθερα, από το Δικαστήριο, αλλά είναι υποχρεωμένο να τις δεχτεί, εκτός αν ο ομολογήσας (κατά λάθος), αποδείξει ότι δεν ισχύει αυτό, που ομολόγησε (πρακτικά δύσκολο) !
    Εδώ λοιπόν, εισέρχεται ο παράγων "οξυδέρκεια" του Δικαστή, ώστε να διαβάσει τα ψιλά γράμματα ή πίσω ή ανάμεσα από τις γραμμές, όπως λέμε, για να καταλάβει, ποιος έχει δίκιο και ποιος λέει ψέματα.
    Βέβαια, επειδή ο Δικαστής, μπορεί να έχει φόρτο εργασίας ή να είναι πιεσμένος και βιαστικός ή για χίλιους δύο άλλους λόγους, να μην διακρίνει τις (έμμεσες) ομολογίες του αντιδίκου μας, είναι ευθύνη του εκάστοτε δικηγόρου, να τις επισημάνει και να τις αναδείξει.
     Εκτός από τις ομολογίες των διαδίκων, ηθελημένες ή αθέλητες, που συνιστούν αποδεικτικά μέσα, υπάρχουν και μερικές άλλες εξαιρέσεις, στον κανόνα, ότι ΕΣΎ, πρέπει να επικαλεστείς και να αποδείξεις κάτι !
     Μιλάμε, δηλαδή, για πράγματα, που ο Δικαστής μπορεί, αλλά και πρέπει να λάβει υπόψη του, ΑΥΤΕΠΑΓΓΈΛΤΩΣ και χωρίς απόδειξη εκ μέρους σου.
     Εδώ εντάσσονται τα λεγόμενα "διδάγματα της κοινής πείρας", τα λεγόμενα "πασίδηλα" γεγονότα, αλλά και τα έθιμα και τα συναλλακτικά ήθη (αυτά, υπό προϋποθέσεις, διότι μπορεί για αυτά, να ζητηθεί απόδειξη, αν δεν είναι τόσο ευρέως γνωστά).
     Μιλάμε για πράγματα, δηλαδή, που τα ξέρουν και οφείλουν να τα ξέρουν όλοι (επομένως και ...οι Δικαστές, εκτός αν δεχτούμε ότι ζουν σε γυάλινες σφαίρες, απομονωμένοι, από τον υπόλοιπο κόσμο), διότι έχουν επαληθευτεί, είτε από την καθημερινή παρατήρηση του βίου, είτε από την επιστημονική έρευνα, είτε από την επαγγελματική ενασχόληση.
      Για παράδειγμα, αν εκτελέσει κάποιος μια εργασία ή ένα έργο, είναι λογικό και αναμενόμενο, ότι πρέπει να πληρωθεί, ακόμα και αν δεν έχει συναφθεί σχετική, έγγραφη, σύμβαση, που να αποδεικνύει ότι συμφωνήθηκε αμοιβή !

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

γίνεται της ...Κεντροαριστεράς

     Τις προάλλες, καθώς περπατούσα στο δρόμο, κόντεψε να μου πέσει το σαγόνι, όταν άκουσα θαμώνα καφενείου να λέει, σε άλλον, ότι "στηρίζουμε το Γιάννη το Ραγκούση", όχι τόσο επειδή υπάρχουν άνθρωποι, που ασχολούνται με τα τεκταινόμενα, στην "κεντροαριστερά", όσο ...με την επιλογή του (δηλαδή, έλεος ! Ποιος και γιατί να ψηφίσει Ραγκούση ; χαχα)
   Το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, ονομάζεται πλέον, αν δεν απατώμαι, "δημοκρατική συμπαράταξη", αλλάζει συνέχεια ονόματα, όπως ο χαμαιλέων τα χρώματα, για να παραπλανήσει τον κόσμο, ότι είναι κάτι διαφορετικό, από αυτό, που ήταν.
   Βέβαια, περισσότερο θα ήθελαν να αλλάξουν Α.Φ.Μ, για να απαλλαγούν από τα τεράστια χρέη, που κουβαλάνε, αλλά αυτό, ούτε γίνεται, ούτε θα μπορούσε να γίνει, χωρίς ο κόσμος να τους "μαυρίσει"...
    Συνηθίζουμε όλοι να λέμε ότι ο συριζα, είναι το νέο πασοκ, ωστόσο αυτό είναι ανακριβές, ο συριζα απλά πήρε τους ψηφοφόρους και πολλά στελέχη του πασοκ, αλλά δεν είναι το ίδιο, ο συριζα, παρά την ολοένα μεγαλύτερη στροφή του, προς το κέντρο, παραμένει κόμμα (ακρο)αριστερό !
    Αυτή την περίοδο, συζητούνται τα λεγόμενα "διαδικαστικά" της ψηφοφορίας, για την ανάδειξη του νέου ηγέτη της κεντροαριστεράς, που μόνο διαδικαστικά δεν είναι...
    Το ζήτημα π.χ της ψήφου, μέσω διαδικτύου, είναι πολύ σοβαρό και είναι λογικό η Γεννηματά, να το φοβάται, όπως ο διάολος το λιβάνι, επειδή οι ψηφοφόροι της, είναι άνω των 75 ετών και δεν σκαμπάζουν, από ίντερνετ κλπ.
     Εξίσου λογικό όμως είναι και το αίτημα του Θεοδωράκη, να επιτραπεί μια τέτοια ψήφος, αφού μπορεί να εξασφαλιστεί το αδιάβλητο και επιπλέον αυτό θα δώσει και πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή, στην ψηφοφορία.
     Στην υποθετική τώρα, περίπτωση, που κάποιος, σαν εμένα, που δεν είναι ψηφοφόρος τους, θυσίαζε έναν καφέ σε πλαστικό και έδινε τα 2 ευρώ, για να ψηφίσει, το φυσιολογικό ερώτημα, είναι ποιον, από όλους ;
     Από τους 3 επικρατέστερους υποψήφιους, δηλαδή Γεννηματά, Θεοδωράκη και Καμίνη (με τυχαία σειρά), θα επέλεγα μάλλον τον δεύτερο, με τη λογική ότι ...στους τυφλούς, βασιλεύει ο μονόφθαλμος.
     Και ο Καμίνης είναι συμπαθής, ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι έχω ενθουσιαστεί, από το έργο του, στο Δήμο Αθηναίων, όχι ότι είναι κακός Δήμαρχος, αλλά εχθρός του καλού, είναι πάντα το καλύτερο !
   Ο Θεοδωράκης είναι ο μόνος, από τους τρεις, που έχει πραγματική εργασιακή εμπειρία, στον ιδιωτικό τομέα, απλά και αυτός, έχει απογοητεύσει, αφού "κατάφερε" να δικαιώσει, όσους τον έκραζαν εξαρχής, κατηγορώντας το Ποτάμι, ως παραπόταμο του πασοκ, όπερ εγένετο, αφού εκεί θα χυθεί, τελικά.
    Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, πάντως, είναι να προκηρυχθούν βουλευτικές εκλογές, πριν εκλέξει νέο αρχηγό η κεντροαριστερά, αφού δεν μπορεί (ή μήπως μπορεί ; χαχα) ο Καμμένος να είναι εσαεί στα 4 και να υπογράφει, το (ακρο)δεξιό κόμμα του, αλλαγές φύλων, σε έφηβους και τουρκικές ενώσεις, σε ελληνικό έδαφος, για να μην χάσει την καρέκλα...(οδηγώντας όμως το κόμμα του, σε αφανισμό)

Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

τι θα γίνει με τις 120 δόσεις ;

    Από τον Ιούλιο, ήδη, οι δημοσιογράφοι, μας είχαν ζαλίσει, ότι επίκειται ρύθμιση οφειλών, προς το Δημόσιο, σε έως και 120 δόσεις, έχουμε μπει τώρα, στον Οκτώβρη και ακόμα αναμένουμε...
   Όπως διαρρέεται, αιτία της καθυστέρησης, δεν είναι άλλη, από τις αντιρρήσεις των κάφρων υπαλλήλων των δανειστών, χωρίς την άδεια των οποίων, οι πολιτικοί μας, δεν πάνε, ούτε στην τουαλέτα !
   Κάτι τόσο απλό, το οποίο θα έπρεπε να είχε γίνει ...χθες και να ισχύει μόνιμα και εσαεί, το κάνουν δύσκολο από μόνοι τους, το κοσκινίζουν ξανά και ξανά, ΧΩΡΊΣ λόγο και στο τέλος, θα καταλήξουν σε κάποια ρύθμιση-έκτρωμα, που θα είναι δώρον-άδωρο, κάτι σαν το φιάσκο (ένα ακόμα) του εξωδικαστικού συμβιβασμού.
  Αφού βρε ηλίθιοι, "κάνετε κρα" για χρήμα, ειδικά σήμερα, όπου η υπερφορολόγηση έχει αρχίσει να λυγίζει τους πολίτες, τα ληξιπρόθεσμα αυξάνονται, όπως και οι "μαύρες τρύπες" στα έσοδα (σχεδόν 2 δις, για το 2017), ΠΟΥ βρίσκετε την ...πολυτέλεια, να καθυστερείτε ρυθμίσεις, που θα φέρουν φρέσκο χρήμα, στα τρύπια ταμεία σας ;
    Και μόνον την πρώτη δόση, να πληρώσουν οι οφειλέτες, που λέει ο λόγος, θα πάρετε κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια, τώρα που παίρνετε ...μηδέν, είναι καλύτερα ; (!)
     Ή μήπως είναι καλύτερα τα μέσα αναγκαστικής είσπραξης, με κατασχέσεις κλπ, που δημιουργούν και απέχθεια για το κυβερνών κόμμα ; Πρώτα, δίνεις ευκολίες πληρωμής και μετά, ως ΎΣΤΑΤΟ μέσο, αφού προηγηθεί δυνατότητα ρύθμισης, πας και τα παίρνεις με την (κρατική) βία.
     Ψάχνουν τώρα, μαζί με τα ναυάγια της τρόϊκας, να θέσουν, όπως πάντα, όρους και προϋποθέσεις ένταξης σε ρύθμιση, ενώ η προϋπόθεση, δεν μπορεί παρά να είναι μία : να έχεις ληξιπρόθεσμες οφειλές, ΤΊΠΟΤΑ άλλο !
     Λένε π.χ να μην μπορούν να ενταχθούν, όσοι έχουν μετρητά στην Τράπεζα...Γιατί ; Αν χρωστάω, στο Δημόσιο, 3.500 ευρώ και έχω στην τράπεζα 4.000 ευρώ, τι σημαίνει αυτό ; ότι πρέπει να τα δώσω όλα και να μείνω με 500 ευρώ ;
     Αντί να λένε και ευχαριστώ, σε όσους θα πάνε (θα πάνε, είναι σίγουρο) και θα ενταχθούν στη ρύθμιση (και όχι σε ...120 δόσεις, κανείς δεν θέλει να χρωστάει, επί 10 χρόνια, αλλά σε λιγότερες θα πάει η πλειοψηφία), αντί να κάνουν τεμενάδες, σε όσους θα ρυθμίσουν οφειλές, που είναι κατά τεκμήριο και καθ' ομολογία, παράνομες και αντισυνταγματικές, το παίζουν και δύσκολοι...          Την ίδια στιγμή π.χ, πάνε και δίνουν, με μοναδική ευκολία, ευκολίες πληρωμής και εκπτώσεις, σε όσους εγκληματίες ή και απατεώνες έχουν χτίσει αυθαίρετα, σε πόλεις, δάση, σε αιγιαλούς κλπ, δηλαδή εκεί όπου κανονικά, θα έπρεπε να μπαίνει η μπουλντόζα και να τα κάνει όλα ίσωμα, τους νταντεύουν, ...μόνον συγγνώμη δεν τους έχουν ζητήσει ακόμα, που τους παίρνουν λεφτά, για να νομιμοποιήσουν ...τις παράνομες και αντικοινωνικές συμπεριφορές τους !
     Πάντως, για να πούμε και κάτι θετικό, υπάρχουν αισιόδοξα μηνύματα, από το μέτωπο των ρυθμίσεων των τραπεζικών δανείων, προς επιχειρήσεις : μιλάμε βέβαια, για τις ιδιωτικές τράπεζες, οι Διοικήσεις των οποίων, δεν είναι διορισμένες από πολιτικούς και δεν έχουν αγκυλώσεις και δεσμεύσεις (κομματικές).
     Έτσι, παρατηρείται μια τάση, για νέες, ευέλικτες και πρωτοποριακές ρυθμίσεις, με γενναία "κουρέματα" οφειλών, ώστε η επιχείρηση να "αναπνεύσει" και υπάρχει, παράλληλα, πρόβλεψη ότι στο μέλλον, αν οι δουλειές πάνε καλύτερα, ένα μέρος ή και όλη η οφειλή, να "αναβιώνει".