πιο κοντά ή πιο μακριά ;

   Σύμφωνα με τους δημοσιογράφους, ο Υπάτιος Πατμάνογλου, που έχασε σε ένα λεπτό γυναίκα και παιδί, σε ένα ασυνήθιστο τροχαίο, πριν ένα χρόνο περίπου, ήταν άνθρωπος κοντά στην Εκκλησία και μετά από αυτό το γεγονός, ήρθε πιο κοντά...

 Την περασμένη βδομάδα, συζητήθηκε η αγωγή του, με την οποία ζητά αποζημίωση, για το συμβάν αυτό, αφού θεώρησε ...λίγα, τα 2,4 εκατομμύρια ευρώ, που του έδινε η ασφαλιστική, εξωδικαστικά !

 Η υπόθεση, αν δεν σχετιζόταν με τον θάνατο 4 πολύ νέων ανθρώπων, θα ήταν αστεία : απέρριψε τα 2,4 εκατομμύρια και στην αγωγή, ζητά, μεταξύ άλλων, μερικές ...χιλιάδες ευρώ, ήτοι τα έξοδα κηδείας, τα έξοδα κατασκευής του μνήματος κλπ, ενώ προσδιορίζει την αξία των πραγμάτων, που μετέφερε, στις 9.000 ευρώ, όσο έκανε και το αυτοκίνητο του...

  Η απορία μου, είναι, πως ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος, δημόσιος υπάλληλος και άνθρωπος της Εκκλησίας, φτάνει στο στημείο, να θεωρεί λίγα τα 2,4 εκατομμύρια ευρώ, ότι δηλαδή αυτά, δεν καλύπτουν την ψυχική του οδύνη, τα μπαγκάζια που μετέφερε κλπ.

  Ίσως έπαιξε ρόλο σε αυτό, ότι ο υπαίτιος οδηγός, ήταν γόνος ...πολύ πλούσιας οικογένειας, ωστόσο ο πατέρας του οδηγού και κάτοχος της Πόρσε, τον αγνόησε επιδεικτικά, δεν πήγε καν (με δικηγόρο) στο Δικαστήριο, είναι αυτό, που λέμε "δεν τον βλέπει καν" !

    Η στάση αυτή του Βακάκη, μπορεί να έχει διπλή ερμηνεία : είτε, ότι είναι τσιγκούνης και δεν ήθελε να πληρώσει δικηγόρο, είτε επειδή τα 3,3 εκατομμύρια, που ζητάει ο ενάγων, τα βγάζει σε ένα μήνα...

    Άλλωστε, θεώρησε εύλογα, ότι στη Δίκη, εκπροσωπείται από την ασφαλιστική του εταιρία και το δικηγόρο της, αφού εκείνη, δηλαδή η ασφαλιστική, θα κληθεί να πληρώσει την όποια αποζημίωση επιδικαστεί και ΌΧΙ ο ίδιος.

    Πάντως, αν ήμουν στην θέση της ασφαλιστικής, μετά την άρνηση του Πατμάνογλου, να δεχτεί τα 2,4 μύρια, θα "τον πήγαινα μέχρι τέλους" (αυτή η φράση του Σαμαρά, θα γίνει σύνθημα), με την έννοια ότι θα έβαζα και το νομικά εύλογο θέμα, του κατά πόσον ο ενάγων, είχε παρκάρει νόμιμα, σε εκείνο το σημείο και θα ζητούσα περιορισμό της αποζημίωσης, λόγω "συντρέχοντος πταίσματος" !

    Σε κάθε περίπτωση, τα 2,400,000 ευρώ, είναι υπεραρκετά και πολύ πάνω, από τα ποσά, που επιδικάζουν τα Δικαστήρια, σε ανάλογες περιπτώσεις...

  Γράφτηκε μάλιστα, ότι στην αγωγή, υπάρχει ο τραγελαφικός ισχυρισμός, ότι πλέον δεν μπορεί να εργαστεί στη ΔΕΚΟ, που ήταν, λόγω ψυχολογικού τραύματος και ζητά να του πληρώνει το μισθό η ασφαλιστική, χωρίς να είναι υποχρεωμένος ...να βαράει κάρτα.

    Προσωπικά (και εσείς φαντάζομαι), γνωρίζω γονείς, που έχασαν τα παιδιά τους και είχαν καταστήματα κλπ, τα οποία έμειναν κλειστά μόνον για μία ημέρα και ξανά άνοιξαν : δεν είπαν σε πελάτες και προμηθευτές, ότι λόγω πένθους, δεν μπορούμε πλέον να σας εξυπηρετήσουμε ή να σας πληρώσουμε...

   Άλλωστε, με 2,4 εκατομμύρια, δε νομίζω ότι θα χρειαστεί να ξανά δουλέψει, μπορεί να ζει από τους τόκους, ενώ με μια συνετή και συντηρητική διαχείριση-επένδυση του ποσού, μπορεί να τα αυξήσει και άλλο.

    Όσοι, κυρίως συνάδελφοι του, εν ευρεία εννοία, δηλαδή Δ.Υ, βγήκαν να τον υπερασπιστούν, για την στάση του, αναφέρθηκαν στον δήθεν ιερό σκοπό του, να φτιάξει κάποιο ίδρυμα (μένει να αποδειχθεί και αυτό), με τα χρήματα της αποζημίωσης.

   Δεν ξέρω αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, σίγουρα πάντως, υποθέτω, ότι θα μπορέσει να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, όπως εκφραζόταν στα μέσα αντικοινωνικής δικτύωσης, ήτοι να αποκτήσει ένα ίδιο αυτοκίνητο, με αυτό, που του ξεκλήρισε την οικογένεια...

   Δεν μπορώ να είμαι στο μυαλό αυτού του Πόντιου, για να καταλάβω πως σκέφτεται και απέρριψε τα 2,400,000 ευρώ, ούτε θέλω να πω ότι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το θάνατο των μελών της οικογενείας του, για να γίνει (πολύ) πλούσιος, όσο και αν αυτό περνάει προς τα έξω, με την στάση του !

    Σίγουρα όμως, τα εκατομμύρια ευρώ και τα υλικά αγαθά, δεν έφεραν ποτέ και κανέναν, πιο κοντά στην Εκκλησία, μάλλον το αντίθετο έχει συμβεί Ιστορικά...