"αλήτες αριστεροί"

    Η φράση αυτή, έρχεται στα χείλη μας, ολοένα και πιο συχνά τελευταία, με τα "καμώματα" των αριστερών, κρατικοδίαιτων, τρωκτικών του δημόσιου χρήματος, εφόσον μάλιστα, η παρούσα κυβέρνηση, θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως "αριστερή".

  Είχα ξανά πει, νομίζω, ότι καλύτερες μέρες, θα έρθουν, μόνον όταν η λέξη "αριστερός" θα θεωρείται πλέον βρισιά και οι άνθρωποι θα ντρέπονται να πουν ότι "είμαστε αριστεροί (κάποια χάπατα, που δε με ξέρουν, ίσως με χαρακτηρίσουν "φασίστα ή ακροδεξιό", διαβάζοντας αυτά).

  Οι λέξεις και οι έννοιες, έχουν χάσει το νόημα τους πλέον και χρειάζεται να συνεννοηθούμε, μεταξύ μας, τι σημαίνει επιτέλους "αριστερός" !

   Είναι π.χ αριστερός, ο εκατομμυριούχος υπουργός, που θέλει να πληρωθεί το ενοίκιο του σπιτιού του, από το δημόσιο-κοινό ταμείο και ο ίδιος ...να μην πληρώνει τίποτα ;

    Από την άποψη αυτή, αριστεροί (παγκοσμίως) είναι όσοι ζουν ως παράσιτα, εις βάρος των άλλων, όσων πληρώνουν φόρους κλπ, όλοι οι ανεπάγγελτοι κρατικοδίαιτοι και αργόμισθοι, που επιβιώνουν, βάζοντας χέρι στο κοινό ταμείο μιας χώρας.

   Έτσι, λοιπόν, πρέπει να ξεκαθαρισθούν δύο μεγάλες πλάνες : πρώτον, ότι (αυτή) η αριστερά, δεν έχει, ούτε είχε, ούτε μπορεί ποτέ να έχει "ηθικό πλεονέκτημα" (εφόσον κλέβει, για να ζήσει άνετα, από όσους στερούνται ακόμα και τα βασικά) και δεύτερον, ότι όσα κάνουν, ΔΕΝ είναι, ούτε νόμιμα, εκτός από ανήθικα.

    Το παραμύθι, πως ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό, δεν ισχύει, διότι μπορεί ο Νόμος, όπως αυτός που ορίζει ότι ο υπουργός, με 10 χιλιάρικα μισθό, μπορεί να επιβαρύνει επιπλέον το δημόσιο ταμείο, με το ενοίκιο του σπιτιού του, να έρχεται σε ευθεία αντίθεση με πολλές Συνταγματικές διατάξεις και Αρχές, οπότε ό,τι βασίζεται σε αυτόν, δεν είναι καν νόμιμο (πόσο μάλλον ηθικό) !

  Θα έλεγε κανείς, ότι η ίδρυση αυτοτελούς συνταγματικού Δικαστηρίου, που θα ελέγχει προληπτικά, αν ένας Νόμος είναι "παράνομος" και παράλογος, θα μπορούσε να δώσει κάποιες λύσεις, αλλά ΌΧΙ, όχι σε αυτή την χώρα και όχι με αυτούς τους δικαστές, που έχουμε...

     Η βλακεία και η υποκρισία του πολιτικού μας συστήματος και του δημόσιου διαλόγου, είναι πάντα, ότι στέκεται σε ελάχιστες περιπτώσεις διασπάθισης και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος, όπως του ζεύγους, που αναγκάστηκε να παραιτηθεί, λες και είναι οι εξαιρέσεις και όχι ο κανόνας !

    Και φυσικά, δεν είναι οι μοναδικές κραυγαλέες περιπτώσεις, που έρχονται, κατά καιρούς, στην επιφάνεια, δημοσιεύονται και όμως δεν ανοίγει ρουθούνι, δεν κινείται φύλλο...

     Θυμίζω ενδεικτικά και μόνον : 1. ο "δεξιός" (λολ) Δήμαρχος Αμαρουσίου, είχε χρεώσει το δημότη του, με 100 ευρώ ...οδοιπορικά, για να πάει από την Ακαδημία στο Σύνταγμα 2. το πρόσφατο ταξιδάκι (ουσιαστικά αναψυχής) Παππά και της κουστωδίας αυτού, στις ΗΠΑ, κόστισε 36.000 ευρώ (περισσότερα από τα ενοίκια της Ράνιας), χωρίς κανένα όφελος για την χώρα μας και 3. σήμερα, έγινε γνωστό, ότι ο Πολάκης, διόρισε φίλο του, που είχε βουλκανιζατέρ, το οποίο, λόγω κρίσης, προφανώς δεν πήγαινε καλά και έκλεισε, ως "σύμβουλο" αρχικά και μετά ...αντιπρόεδρο Νοσοκομείου, με ετήσιες αποδοχές, άνω των 40.000 ευρώ ! (για να αποδειχθεί ότι "κανένας ...αριστερός δεν χάνεται")

   Τα "σκηνικά" αυτά, γίνονται, όχι φυσικά μόνον τώρα, αλλά ανελλιπώς, από το 1981 μέχρι σήμερα και μετά ψάχνουν κάποιοι για "σκάνδαλα" και πως χρεοκόπησε, για ακόμα μια φορά, η Ψωροκώσταινα...

    Είναι δε ενδεικτικό, ότι η μεγαλύτερη κρατική σπατάλη, που επιτάχυνε την χρεοκοπία, επιτελέστηκε επί ενός υποτιθέμενα δεξιού, του καραμανλή του νεότερου ή "κουρασμένου" (πλέον βαριέται ακόμα και να μιλήσει, μόνο τρώει), ένα υποτιθέμενα "δεξιό" κόμμα (ΝΔ) εφάρμοσε τις πιο αριστερές, σοβιετικού τύπου, πολιτικές !

  Δεν έχω ψάξει, θεωρητικά, σε βιβλία κλπ να δω τι σημαίνει πραγματικά "αριστερά", αλλά στα μάτια μου, αριστερός μπορεί να λέει ότι είναι π.χ ο τεράστιος Μίκης Θεοδωράκης, αριστερός μπορεί να είσαι, μόνον όταν νοιάζεσαι για τον φτωχό και τον αδύναμο, όχι όταν τον κλέβεις με δυσβάσταχτους φόρους, για να περνάς καλά εσύ, οι φίλοι σου και γενικά το περιβάλλον σου, που κολλάει σαν βδέλλα πάνω σου, για να επωφεληθεί και να ζητήσει ρουσφέτια.

  Η έννοια της "αριστεράς", επομένως, κακοποιείται και γελοιποιείται, από αργόμισθα, κρατικοδίαιτα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος, που έχοντας και το μαχαίρι και το πεπόνι, το μοιράζονται μεταξύ τους και δεν χορταίνουν ποτέ, ως άλλες στείρες μήτρες, την ίδια στιγμή, που οι πολλοί ή "οι άλλοι" (οι "απ' έξω") στερούνται και υποφέρουν.