κλοπή, σίγουρα όχι

      Ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός ενός εγκλήματος, μιας άδικης πράξης δηλαδή, είναι σημαντικός, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό και για λόγους (νομικής) τάξεως, αλλά και για πρακτικούς λόγους (ύψος απειλούμενης ποινής και όχι μόνον).

  Τις τελευταίες μέρες, κάνει το γύρο του διαδικτύου, μια κάπως περίεργη υπόθεση, από το Αγρίνιο : σε ένα υποκατάστημα της ΔΕΗ, έπεσε από μια γυναίκα, χωρίς να το αντιληφθεί, εκείνη την στιγμή, ένα χαρτονόμισμα των 100 ευρώ, το οποίο πήρε ένας άντρας και έβαλε στη δική του τσέπη...

  Όταν η γυναίκα το κατάλαβε, γύρισε στο υποκατάστημα και είδαν από τις κάμερες, τι είχε συμβεί, ο άντρας συνελήφθη και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, καταδικάστηκε για κλοπή.

    Η πρωτότυπη αυτή ιστορία, έχει αρκετό νομικό ενδιαφέρον και θα μπορούσε να αποτελέσει και θέμα εξετάσεων στο Ποινικό Δίκαιο, σε Νομική Σχολή και θεώρησα σκόπιμο να την σχολιάσω, εφόσον ήδη οι, άσχετοι περί τα νομικά, χρήστες του διαδικτύου, έχουν αρχίσει να λένε "τα δικά τους", ως συνήθως.

    Αν ισχύει ότι ο άντρας καταδικάστηκε για κλοπή, είναι λάθος, διότι, ο κατηγορούμενος ΔΕΝ αφαίρεσε ο ίδιος το 100ρικο, από την κατοχή της γυναίκας, όταν το έβαλε την τσέπη, δεν ήταν πλέον στην κατοχή της γυναίκας, το είχε χάσει-απωλέσει, από αυτήν (αφού δεν το είχε συνειδητοποιήσει αμέσως) !

    Αν καταλάβαινε ότι της έπεσε αμέσως και το αναζητούσε εκείνη την στιγμή και όχι όταν πήγε στο σπίτι, τότε ναι, θα είχαμε κλοπή, διότι δεν θα είχε φύγει το 100ρικο, ακόμα, από την κατοχή της γυναίκας (βλέπει κανείς πόσο λεπτές νομικές έννοιες, έχει μια φαινομενικά απλή υπόθεση).

   Το ορθό εδώ, είναι ότι το 100ρικο, πέρασε στην κατοχή του δράστη, έστω και με αυτόν τον τρόπο και εκείνος, αντί να της το δώσει πίσω, το ΙΔΙΟΠΟΙΉΘΗΚΕ παράνομα και με δόλο, ήτοι διέπραξε υπεξαίρεση και όχι κλοπή !

    Ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο, είναι και το εξής : ότι, αν κατάλαβα από τα ρεπορτάζ, ο δράστης ΕΊΔΕ, ότι το 100ρικο έπεσε από κάποια γυναίκα και από ποια...

    Το στοιχείο αυτό, είναι κρίσιμο, διότι, αν δεν είχε δει και δεν ήξερε, σε ποιον ανήκε το 100ρικο, τότε θα μιλούσαμε για "χαμένο" χαρτονόμισμα και θα άλλαζε ΌΛΟ το σκηνικό !

    Σε αυτή την περίπτωση, θα διεκδικούσε εφαρμογή, μία άλλη, ειδικότερη και πιο επιεικής διάταξη, με τίτλο "παρασιώπηση ανεύρεσης".

    Το εν λόγω έγκλημα, τελείται, όταν κάποιος βρίσκει χαμένο ("απολεσθέν") πράγμα και δεν αναγγέλει την εύρεση του, στις Αρχές ή στο κοινό ή στο δικαιούχο, εντός 14 ημερών !

   Τιμωρείται με χρηματική ποινή (150 έως 15.000 ευρώ, δηλαδή) και όχι με φυλάκιση, ενώ αν το αντικείμενο, είναι ευτελούς αξίας, το Δικαστήριο, μπορεί να κρίνει την πράξη ατιμώρητη...

       Επειδή η διάταξη, μιλάει για αναγγελία της εύρεσης, όχι μόνον στην Αστυνομία, αλλά και στον δικαιούχο, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει, ότι και η εξεταζόμενη περίπτωση, υπάγεται εδώ !

     Οπότε, θεωρητικά, θα μπορούσε, όταν συλλαμβάνονταν και δικάζονταν ο δράστης, να πει "δεν έχουν περάσει οι 14 μέρες, είχα σκοπό να της το επιστρέψω"...

      Ωστόσο, δεν είναι έτσι, θεωρώ, ότι δεν μιλάει για αυτές τις περιπτώσεις, η σχετική διάταξη, όπου ...βλέπεις ποιος έχασε κάτι και δεν το δίνεις πίσω, αλλά όταν βρίσκεις κάτι εντελώς τυχαία, π.χ μια τσάντα με πορτοφόλι και χρήματα, όπου εκεί υπάρχει η ταυτότητα και μπορείς να δεις ποιος τα έχασε και γενικά σε περιπτώσεις απωλεσθέντων, όπου μπορείς να καταλάβεις, ποιος τα έχασε !

    Στην εξεταζόμενη περίπτωση, είχαμε αλλαγή κατοχής του 100ρικου και παράνομη ιδιοποίηση, από τον δράστη, οπότε μόνον για υπεξαίρεση μπορεί να γίνει λόγος και όχι για "παρασιώπηση ανεύρεσης".

       Πάντως, η ύπαρξη αυτού του εγκλήματος, στον Ποινικό μας Κώδικα, καθιστά μάλλον περιττά τα "συγχαρητήρια και μπράβο", που λένε-λέμε, σε όποιον βρίσκει αντικείμενα αξίας ή χρήματα και τα παραδίδει-επιστρέφει στην Αστυνομία ή στον κάτοχο, διότι, όπως φαίνεται, ο ευρέτης (ή ευρετής ;) έτσι συμμορφώνεται, όχι μόνον σε ηθική υποχρέωση, αλλά και σε νομική !