δικαστικές εξελίξεις

   Αυτή τη φορά, δεν έγραψα "νομική επικαιρότητα", όπως συνήθως, επειδή οι σχολιαζόμενες δικαστικές αποφάσεις, μαρτυρούν αλλαγή ή ...προσπάθεια αλλαγής της νομολογίας, άλλοτε καλοδεχούμενη και άλλοτε όχι.

 Η πρώτη, επιβεβαιώνει, μια αλλαγή στην στάση των Δικαστηρίων, που είχαμε αρχίσει ...να οσμιζόμαστε, στο ζήτημα της επιμέλειας του/των τέκνου/τέκνων, μετά το διαζύγιο ή την διάσταση των γονέων.

  Αυτό, που κάποτε φάνταζε σχεδόν αδιανόητο και για το οποίο αγωνίστηκαν κάποτε σθεναρά, ορισμένοι (τότε ρομαντικοί ή τρελοί, αλλά τώρα δικαιώνονται), γίνεται πράξη, ήτοι το να δίνεται, ενίοτε, η επιμέλεια των τέκνων, στον πατέρα και όχι πάντα στη μητέρα, όπως συνηθίζονταν !

 Υποθέτω ότι όλοι καλωσορίζουμε αυτήν την αλλαγή της νομολογίας, εφόσον πάντοτε γνώμονας, οφείλει να είναι το συμφέρον του τέκνου και μόνον, οπότε μία γυναίκα π.χ με ψυχολογικά προβλήματα ή με "άσωτη" ζωή κλπ, δεν παρέχει εχέγγυα ομαλής ανάπτυξης του παιδιού και καλώς της αφαιρείται η επιμέλεια και δίνεται στον πατέρα.

   Η δεύτερη, καλοδεχούμενη, απόφαση, για την οποία ωστόσο δεν μπορούμε ακόμα να πούμε ότι διαμορφώνει τάση, είναι νωρίς για αυτό, έχει να κάνει με την αποδοχή αγωγής δανειολήπτη, εναντίον τράπεζας, επειδή η τελευταία δεν συμπεριφέρθηκε δεοντολογικά.

  Η εντύπωση που έδιναν μέχρι τώρα τα Δικαστήρια, είναι ότι δικάζουν "φιλοτραπεζικά" (αν μου επιτραπεί ο όρος), έπαιρναν το μέρος της τράπεζας, του δυνατού δηλαδή και όχι του πιο αδύναμου, αντισυμβαλλομένου, που είχε και μεγαλύτερη ανάγκη δικαστικής προστασίας, από τις αυθαίρετες, παράνομες και καταχρηστικές πρακτικές των τραπεζών, σε πολλά επίπεδα !

   Πέρα από κάποιους, γενικόλογους, κανονισμούς δεοντολογίας, που θεσπίζει η ΤτΕ, υπάρχουν και οι Γενικές Αρχές του Δικαίου και οι Κανόνες των Συναλλαγών, όπως θεσπίζονται στον Αστικό Κώδικα και αλλού, όπως η "καλή πίστη" ή τα "συναλλακτικά ήθη", τα οποία είναι δεσμευτικά για όλους (συνεπώς και για τις τράπεζες) και η παραβίαση τους, οφείλει να έχει συνέπειες (αποζημίωσης).

    Η τρίτη απόφαση, ωστόσο, δεν είναι και τόσο καλοδεχούμενη και συγκεκριμένα : δέχτηκε ότι υφίσταται συκοφαντική δυσφήμηση ή εξύβριση κλπ, δια του Τύπου, για κάτι που έγραψε κάποιος στο φβ...(επώνυμοι οι 2 διάδικοι)

    Το φβ και τα λοιπά αντισόσιαλ μίντια, προφανώς, δεν έχουν καμία σχέση με τα ΜΜΕ και την έννοια του "Τύπου" (έντυπου ή ηλεκτρονικού) !

      Φυσικά, όταν γράψει κάποιος, κάτι συκοφαντικό για μένα εκεί, υφίσταται και ποινικό αδίκημα και μπορώ να του κάνω αγωγή αποζημίωσης, από την στιγμή, που ο ψευδής και συκοφαντικός ισχυρισμός, περιέρχεται σε γνώση, ενός ή περισσοτέρων τρίτων.

     Ωστόσο, εδώ, θα πρέπει να εφαρμοστούν οι κοινές διατάξεις και όχι οι ειδικές δικονομικές ρυθμίσεις, που ισχύουν για τα "τελούμενα δια του Τύπου" αδικήματα, διότι ο Τύπος και τα ΜΜΕ είναι κάτι συγκεκριμένο και διαφορετικό, από τα αντισόσιαλ μίντια.