γιατί σας λένε "διχαστές"

   Δικαστής και "διχαστής" είναι έννοιες σχεδόν ταυτόσημες, ένα γράμμα αλλάζει και το νόημα είναι πάνω-κάτω το ίδιο, ότι δηλαδή σε μια υπόθεση, με δύο "αντίπαλα" μέρη, προσπαθεί να "διχάσει" σωστά "το πεπόνι" και να αποδώσει το δίκαιο μέρος, σε αυτόν που πρέπει !

  Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω κάποια διαστροφή, ούτε εμμονή, στο να "κράζω" τους δικαστές, αυτό άλλωστε είναι εις βάρος μου, με την έννοια ότι, όπως κάνουν άλλοι, θα έπρεπε να τους "γλύφω", για να με αντιμετωπίζουν καλύτερα...

 Τα σχόλια, οι παρατηρήσεις και οι κριτικές μου, ως μέλος αυτού του "συστήματος" που ονομάζεται "απονομή Δικαιοσύνης", έχουν σκοπό και μόνον να θίξουν τα κακώς κείμενα, όπως τα θεωρώ (υποκειμενικά, προφανώς) και να βελτιωθεί η κατάσταση, στο μέλλον, διότι προφανώς, αν δε μιλάει κανείς, η κατάσταση, θα μένει ίδια (όχι ότι ελπίζω πως θα αλλάξω νοοτροπίες και πρακτικές δεκαετιών, σε ένα-δύο χρόνια) !

  Η λέξη "διχαστής", όμως, έχει και αρνητική έννοια και με αυτήν, χρησιμοποιείται εδώ, με την έννοια ότι οι δικαστικές αποφάσεις διχάζουν, αντί να ενώνουν, την κοινωνία, προκαλούν το αίσθημα περί Δικαίου και αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις, με δύο μέτρα και δύο σταθμά...

    Ένα πρόσφατο παράδειγμα, είναι η απόφαση για "Μαντέλη και λοιπούς" : έχουμε ξαναπεί και αποδείχτηκε ξανά, ότι δύσκολα οι δικαστές τιμωρούν κρατικούς υπαλλήλους-αξιωματούχους, όπως είναι και οι ίδιοι, με τη λογική του ...κόρακα και η ατιμωρησία αυτή, περνάει φυσικά και το λάθος μήνυμα, στους επίορκους υπαλλήλους και καταχραστές του δημόσιου χρήματος (ότι θα πέσουν στα μαλακά, όπως ο Μαντέλης) !

  Ενώ λοιπόν, μείωσαν εξευτελιστικά την ήδη μικρή πρωτόδικη ποινή και έδωσαν δικαίωμα εξαγοράς (με ένα τεράστιο ποσόν, είναι η αλήθεια, για το οποίο ισχύει ότι το ένα λάθος οδηγεί σε επόμενα) στον τέως Υπουργό, έβαλαν, με μοναδική ευκολία, στην φυλακή, τον 80χρονο παππού, επειδή αυτός ήταν ...κακός ιδιώτης, στέλεχος ιδιωτικής-κακής εταιρίας, που παρέσυρε τον ...καλό κρατικό υπάλληλο.

  Αξιολόγησαν, δηλαδή, κόντρα σε κάθε Λογική, ως βαρύτερο αδίκημα το να δωροδοκείς και ως ελαφρύτερο ...το να δωροδοκείσαι (!) και προφανώς δεν τους απασχόλησε καν, το γεγονός, ο παππούς να ...εκτελούσε απλά τις εντολές των Γερμανών αφεντικών του !

 Αντίστοιχες καταστάσεις, είναι σχεδόν καθημερινές στα Δικαστήρια, όπου οι κατηγορούμενοι-επίορκοι-εγκληματίες Δ.Υ πέφτουν πάντα στα μαλακά και οι ...κακοί ιδιώτες, εξοντώνονται : π.χ και αυτό είναι πραγματικότητα, όχι υπόθεση, αν ένας ταμίας ιδιωτικής τράπεζας "φάει" 350 χιλιάρικα, θα του επιβληθεί ισόβια κάθειρξη (ίσως και δις ισόβια, αν έχει και κατηγορία πλαστογραφίας), ενώ ένας ταμίας-υπάλληλος κρατικής τράπεζας (νομίζω μόνον μία, έχει μείνει πλέον), που θα "φάει" τα διπλάσια, δηλαδή 700 χιλιάρικα, δεν θα αντιμετωπίσει ποινή κάθειρξης, μεγαλύτερη από 15 χρόνια...

 Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, είτε θα αντιμετωπίζονται αυστηρά όλες οι περιπτώσεις, είτε όλες επιεικώς, η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι "τυφλή" και όχι να αποφασίζει, ανάλογα με το ποιος είναι ή ήταν ο κατηγορούμενος !

 Δεν μπορεί οι δικαστές να βγάζουν, εν ώρα υπηρεσίας, τα κόμπλεξ ή τις ιδεοληψίες τους, οφείλουν να κρίνουν ψύχραιμα (αν όχι "ψυχρά") και πάντα με βάση το Νόμο, στον οποίο υπόκεινται όλοι, όποιος δεν μπορεί, να παραιτείται ή να ...τον παραιτούν.

  Εξαιρετικά διχαστικές είναι οι αποφάσεις, ωστόσο, όλων των δικαστηρίων και όχι μόνον των ποινικών : έτσι π.χ και στο ζήτημα των συντάξεων, το ΣτΕ έκρινε, στα όρια του τραγικού δυστυχήματος, με εντελώς οριακή πλειοψηφία, ΟΡΘΆ, ως νόμιμες τις περικοπές των συντάξεων.

    Μέχρι εδώ καλά, ο διχασμός ξεκινάει, από το γεγονός, που έχουν πάρει πλέον χαμπάρι και οι πέτρες, ότι έκριναν παράνομες τις μειώσεις στις δικές τους συντάξεις, αρχικά και μετά, για ξεκάρφωμα και δήθεν νομιμοποίηση και των άλλων "ειδικών" μισθολογίων, προκαλώντας δημοσιονομικές ανατροπές και ανωμαλίες, εκφεύγοντας από τα δικαστικά τους καθήκοντα και μεταμορφούμενοι, σε υπουργοί Οικονομικών !

   Το ύψος των συντάξεων και πάσης φύσεως παροχών, κρίνεται αποκλειστικά, από την εκάστοτε κυβέρνηση, με βάση τις δυνατότητες των κρατικών Ταμείων, ΚΑΝΈΝΑ Σύνταγμα και ΠΟΥΘΕΝΆ στον κόσμο, δεν ορίζει τι σύνταξη θα παίρνει κάποιος...

    Ο ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ λόγος αντισυνταγματικότητας, που μπορεί να θεμελιωθεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις, είναι το να μην μπορεί ο συνταξιούχος να συντηρηθεί, δηλαδή να μειωθεί η σύνταξη, κάτω από ένα ελάχιστο όριο διαβίωσης, το οποίο μπορεί σχετικά εύκολα να προσδιοριστεί !

    Όλοι αυτοί, που έπαιρναν 4 χιλιάρικα, ως μισθό και 2 χιλιάρικα, ως σύνταξη, ενώ κανονικά θα δικαιούνταν το 1/4, με το ζόρι και συνετέλεσαν στην χρεοκοπία (μιας ακόμα) της ψωροκώσταινας, θα έπρεπε να εκδιώχνονται ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΈΣ από το ΣτΕ, οι αιτήσεις τους, να μην συζητούνται καν, αλλά να γίνονται χαρτοπόλεμος...

   Βέβαια, το πιο δίκαιο σύστημα, υπάρχει σε αναπτυγμένες και πολιτισμένες χώρες του κόσμου, όπου π.χ υπάρχει η δυνατότητα, αν εσύ εισπράττεις ...30 χιλιάρικα το μήνα, από ενοίκια, το Κράτος, λόγω στενότητας (και όχι μόνον, αλλά και για να βοηθήσει τους ασθενέστερους), να μπορεί να αναστείλει την καταβολή της σύνταξης σου (π.χ 1500 ευρώ).