Σελίδες

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2018

λόγια και πράξεις

    Είναι σημαντικό, για έναν άνθρωπο, τα όσα λέει ή υπόσχεται, να συμβαδίζουν με τις πράξεις του, να μην είναι γράμμα κενό, ούτε να υπάρχει απόσταση, μεταξύ θεωρίας και πράξης.
 Ακόμα και ο Απόστολος Παύλος, είχε κατηγορηθεί από τους Κορίνθιους και ένιωσε την ανάγκη να απολογηθεί, στις περίφημες Επιστολές Του (που διαβάζονται σε κάθε Θ. Λειτουργία, αλλά και σε Μυστήρια της Εκκλησίας, όπως γάμοι, κηδείες κλπ) προς αυτούς, ότι "αλλιώς σε περιμέναμε ή σε φανταζόμασταν, διαβάζοντας τα κείμενα σου και αλλιώς σε βρήκαμε από κοντά" !
 Βέβαια, δεν υπήρχε κάποια αναντιστοιχία, απλά μερικές φορές οι άνθρωποι, σχηματίζουν στρεβλή εικόνα για τους άλλους, όταν τους "γνωρίζουν" μόνον από κείμενα : έτσι και οι Κορίνθιοι, ίσως περίμεναν να δουν έναν άντρα, δύο μέτρα, γεροδεμένο, ίσως πιο δυναμικό, ποιος ξέρει, αλλά δεν φταίει για αυτό ο Απόστολος Παύλος, αλλά η λανθασμένη εντύπωση, που είχαν οι ίδιοι για το Κήρυγμα Του και το νόημα αυτού.
 Στο σύντομο βιογραφικό μου, γράφω ορισμένα πράγματα για μένα, τα οποία επίσης έχουν, σποραδικά, παρεξηγηθεί από ορισμένους.
 Έγραφα έτσι στην αρχή, ότι αδυναμία μου είναι οι "χαμένες υποθέσεις" και αναγκάστηκα να προσθέσω το "φαινομενικά" χαμένες, γιατί κάποιοι νόμιζαν π.χ ότι είμαι Θεός και μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω, σε περιπτώσεις, όπου είχαν χάσει την προθεσμία της έφεσης...
 Δεν αναφερόμουν εξαρχής σε όντως-κυριολεκτικά χαμένες υποθέσεις (διότι δυστυχώς υπάρχουν και αυτές), αλλά σε υποθέσεις, που μοιάζουν χαμένες, αλλά παλεύονται και μπορούν να κερδηθούν !
  Μια τέτοια υπόθεση, λοιπόν, μου ανατέθηκε πριν κάποιους μήνες, επρόκειτο για ανακοπή εναντίον διαταγής πληρωμής, από υπόλοιπο πιστωτικής κάρτας, όπου οι περισσότεροι θα έλεγαν ίσως "αφού όντως χρωστάς, δεν έχει νόημα να κάνεις ανακοπή".
  Η υπόθεση συζητήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο και σήμερα πήρα στα χέρια μου, την απόφαση, που είναι ΥΠΈΡ μας, ακυρώνει δηλαδή την διαταγή πληρωμής !
  Ωστόσο, υπάρχει και πιο ενδιαφέρον μέρος, σε αυτή την υπόθεση, διότι στο βιογραφικό μου, αναφέρω επίσης ότι πιστεύω στο ρητό ότι "χαμένες είναι μόνον οι μάχες, που δεν δώσαμε" και αυτό έκανα ΠΡΆΞΗ, σε αυτή την περίπτωση.
  Διότι η εντολέας, έκανε πίσω, την τελευταία στιγμή και μάλιστα αφού είχε ΉΔΗ γίνει η Δίκη, με αποτέλεσμα να βάλω από την τσέπη μου, τα δικαστικά έξοδα, χωρίς να έχω πληρωθεί, προκειμένου να μην πάνε όλα στράφι και να φτάσουμε στην απόφαση, η οποία τελικά, όπως ανέφερα, μας δικαιώνει !
   Εδώ και πάλι, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, πρέπει να πω, ότι δεν θα το κάνω αυτό συνέχεια (χαχα), δηλαδή να πληρώνω, ο ίδιος, τα δικαστικά έξοδα, αντί για τον πελάτη, το έκανα εδώ, κατ' εξαίρεση, επειδή ήταν σχετικά μικρά και για να μην φανώ ανακόλουθος, με τα πιστεύω μου και να μην φυγομαχήσω, στα 3/4 της διαδρομής...
  Μπορεί να μην πληρώθηκα, αλλά η ηθική ικανοποίηση της Νίκης (στο βιογραφικό μου, λέω επίσης ότι μου αρέσει να κερδίζω...), το επισκιάζει αυτό το γεγονός, ειδικά από την στιγμή, που αντίδικος ήταν τράπεζα (λεπτομέρειες της υπόθεσης, στην επόμενη ανάρτηση).
  Φυσικά, δεν μπορώ να πω, ότι ήμουν σίγουρος για τη νίκη, αμφιβολίες πάντα υπάρχουν, αλλά πάντα επίσης είμαι αισιόδοξος, άσχετα αν το δείχνω ή όχι (συνήθως δεν μαρέσει να το δείχνω και να κρατάω χαμηλούς τόνους) και αυτό μπορεί να παρεξηγηθεί, από τον πελάτη, εννοώ ο κρυμμένος-καλυμμένος ενθουσιασμός μου, να μεταφραστεί ως ηττοπάθεια.
  Ουσιαστικά, πάντως, η μεγαλύτερη ικανοποίηση, πηγάζει από το γεγονός, ότι αξιοποιείς το όποιο ταλέντο έχεις (εν προκειμένω, να "κατεβάζεις" λόγους ανακοπής, εκεί, όπου δεν φαίνεται να υπάρχουν), με απτά-εμφανή στον εξωτερικό κόσμο αποτελέσματα και  βοηθάς τον κόσμο-πελάτη !

1 σχόλιο:

  1. Εκτός από την παραπάνω περίπτωση, όπου έβαλα τα δικαστικά έξοδα, από την τσέπη μου, υπάρχουν και άλλες, όπου έχω "βάλει πλάτη" οικονομικά, τόσο σε αστικές, όσο και σε ποινικές (!) υποθέσεις, σε ανθρώπους, που είχαν ανάγκη (άνεργοι, άποροι κλπ) ! Δεν το λέω, για να υπερηφανευτώ, αλλά ως παράπονο και απάντηση στον τύπο, που, μετά από 5 χρόνια, μου άσκησε κριτική στο "google my business", λέγοντας ότι βλέπω του πελάτες ως "αφελή θύματα", όντας περαστικός από το γραφείο και χωρίς σχεδόν να με ξέρει... Από την παραπάνω περιγραφόμενη περίπτωση, αλλά και αρκετές άλλες, προκύπτει το ακριβώς αντίθετο, ότι πολλοί πελάτες, βλέπουν ως "αφελές θύμα" το δικηγόρο και θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να πληρώνουν και στις περισσότερες περιπτώσεις, ενώ ΈΧΟΥΝ τη δυνατότητα αυτή ! Προσωπικά, το οικονομικό σκέλος, δεν είναι το πρωτεύον, για μένα σημασία έχει να βοηθάω στο να επικρατήσει το Δίκαιο (έστω και όπως το βλέπει ο πελάτης) και να κάνω τη δουλειά μου, όσο το δυνατόν καλύτερα (φυσικά, κανείς δικηγόρος, δεν έχει μόνον επιτυχίες, αλλά δεν μπορείς να λες ότι απέτυχε ο δικηγόρος, χωρίς προηγουμένως (!) να τον αφήσεις να κάνει τη δουλειά του, όπως εκείνος κρίνει και ξέρει).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.