Ο Ποινικός μας Κώδικας, ήταν ένα άριστο νομοθέτημα του 1950, το οποίο, ακριβώς επειδή ήταν άριστο, είχε αλλάξει ελάχιστα, για 60 και πλέον χρόνια, ωστόσο τελευταία, υφίσταται αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, που κλονίζουν ακόμα και αυτήν την λεγόμενη "ασφάλεια Δικαίου" !
Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις, από το 2010 και μετά και ιδίως η προηγούμενη και αυτή, επέλεξαν να περάσουν μέσα από τον Κώδικα, τις δικές τους ιδεολογίες (και ενίοτε ιδεοληψίες) και κυρίως ...να κάνουν εξυπηρετήσεις-ρουσφέτια, σε "φίλους" κλπ.
Η "εργαλειοποίηση" του Ποινικού Κώδικα και από αυτή την κυβέρνηση, φαίνεται ιδίως στη διάταξη, που προκάλεσε αντιδράσεις και σκοπεύει να απαλλάξει ουσιαστικά, τραπεζικά στελέχη και γενικά στελέχη του χρηματοπιστωτικού τομέα, από το αδίκημα της απιστίας, καθώς προβλέπεται πλέον, σε αυτές τις περιπτώσεις, η υποβολή έγκλησης και όχι η αυτεπάγγελτη δίωξη, που ίσχυε.
Μπορεί βέβαια, να δίνεται η δυνατότητα, στα "θύματα" να υποβάλλουν δήλωση, στις εκκρεμείς υποθέσεις, εντός 4μήνου, ότι επιθυμούν την συνέχιση της ποινικής διαδικασίας, ωστόσο το ερώτημα είναι ΠΟΙΑ τράπεζα θα στρεφόταν-στραφεί εναντίον των (μεγαλο)στελεχών της...
Το "κουκούλωμα" των εγκλημάτων των τραπεζιτών, έχει μεγάλη ηθική απαξία, επειδή τα εγκλήματα αυτά, ουσιαστικά, με τις αλλεπάλληλες χρεοκοπίες-ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, έθιξαν τον απλό πολίτη, που κλήθηκε να πληρώσει ...χρέη άλλων και κατέστρεψαν (μικρο)μετόχους και υγιείς επιχειρήσεις !
Μετά από αυτόν τον πρόλογο, θα δούμε τώρα τις αλλαγές στο γενικό μέρος του Ποινικού Κώδικα και στην επόμενη ανάρτηση, εκείνες που αφορούν το ειδικό, δηλαδή τα κατ' ιδίαν εγκλήματα :
-Τα ανώτερα όρια των χρηματικών ποινών, δεν άλλαξαν, ήτοι 90 ημερήσιες μονάδες, όταν απειλούνται ως μοναδική κύρια ποινή, 180 μονάδες, όταν απειλούνται διαξευκτικά με ποινή φυλάκισης και 360 μονάδες, όταν απειλούνται αθροιστικά με ποινή φυλάκισης, απλά προστέθηκε στην πρώτη περίπτωση (των 90 μονάδων) και εκείνη, όπου απειλούνται διαζευκτικά με ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας (υπενθυμίζεται ότι 1 ημερήσια μονάδα χρηματικής ποινής = 1 έως 100 ευρώ).
-Ορίζεται ρητά (και ορθά) ότι στην απόφαση, θα πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι, που δικαιολογούν την κρίση του Δικαστηρίου, για την επιμέτρηση της ποινής, που επέβαλε.
-Αν μεταβληθεί (ουσιωδώς) η οικονομική κατάσταση του καταδικασθέντος σε χρηματική ποινή και αδυνατεί να την καταβάλει (μετά την επιμέτρηση), προβλέπεται (ήδη) η δυνατότητα να υποβάλει αίτηση στο Δικαστήριο, προκειμένου, είτε να μειωθεί το ύψος της, είτε να μεγαλώσει η προθεσμία καταβολής (έως 5 έτη), είτε να αντικατασταθεί, από παροχή κοινωφελούς εργασίας. Με το προηγούμενο καθεστώς, μπορούσε να υποβληθεί μόνον μία αίτηση, πλέον προβλέπεται μία αίτηση, για κάθε μία, από τις προηγούμενες επιλογές (άρα, τρεις, ουσιαστικά, αιτήσεις).
-Σε περίπτωση που κρατούμενος σε άδεια, υποπέσει σε κακούργημα ή πλημμέλημα με δόλο και του επιβληθεί ποινή άνω του ενός έτους, τότε η ποινή αυτή, δεν συγχωνεύεται με την ποινή που εξέτιε, αλλά θα την εκτίσει ολόκληρη, μετά την έκτιση της ποινής, για την οποία ήταν κρατούμενος.
-Η διάρκεια της αναστολής εκτέλεσης της ποινής, που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το ύψος της ποινής, άρχιζε από τη δημοσίευση της απόφασης, ωστόσο τώρα αυτό θα ισχύει μόνον αν ο κατηγορούμενος είναι παρών, ενώ αν δικάζεται ερήμην, τότε θα πρέπει να του επιδοθεί η απόφαση ! Η διάταξη αυτή, είναι μάλλον προβληματική, διότι έτσι, αν καθυστερεί (επίτηδες ;) η Εισαγγελία να επιδόσει την απόφαση, θα ξεχειλώνει αντίστοιχα και ο χρόνος αναστολής και το σημαντικότερο, θα κινδυνεύει ο καταδικασθείς (με αναστολή !) να συλληφθεί και να υποβληθεί σε εκτέλεση (;), αν δεν του έχει επιδοθεί ακόμα η απόφαση...(οπότε θα περιμένει πότε θα του επιδόσει στην φυλακή την απόφαση, η Εισαγγελία, για να βγει ; είναι κάπως τραγικό, αν το ερμηνεύω σωστά)
-Όσον αφορά τη μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε παροχή κοινωφελούς εργασίας και τη μέγιστη διάρκεια της τελευταίας, ορίζεται ξεκάθαρα, ότι κάθε μέρα φυλάκισης δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε περισσότερες από 3 ώρες κοινωφελούς εργασίας και ότι αυτή η εργασία, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 2.000 ώρες, ούτε να εκτείνεται πέραν της 3ετίας.
-Σε περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ποινές, ο καταδικασθείς πρέπει να εκτίσει το (εκτιτέο, εφόσον δεν εκτίονται ολόκληρες, αλλά σε κλάσματα) άθροισμα των τμημάτων κάθε ποινής (π.χ κάθειρξη και φυλάκιση ή ισόβια και κάθειρξη), ωστόσο, ενώ υπό το προηγούμενο καθεστώς, μπορούσε να αποφυλακιστεί στα 17 έτη, τώρα το όριο αυτό ανεβαίνει στα 22 έτη (μιλάμε φυσικά, για τις περιπτώσεις, που το άθροισμα βγαίνει μεγαλύτερο).
-Σε κάθε περίπτωση, ο καταδικασθείς μπορεί να αποφυλακιστεί, αν έχει παραμείνει 14 έτη, στις άλλες περιπτώσεις και 20 έτη, αν εκτίει ποινές ισόβιας κάθειρξης (μιλάμε δηλαδή για πραγματική παραμονή στην φυλακή, για τόσα χρόνια, όχι για "έκτιση", δηλαδή για ευεργετικό υπολογισμό ημερών εργασίας κλπ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.