ζητήματα από την υπεξαίρεση, εις βάρος πρακτόρων

     Εμείς οι δικηγόροι, αποκαλούμαστε ενίοτε "συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης", καθώς οφείλουμε (ιδανικά, τουλάχιστον) να συμβάλλουμε στην ορθή εφαρμογή του Νόμου και στην απόδοση Δικαίου, από τα Δικαστήρια !

  Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, από εδώ, έχω εκφράσει, κατά καιρούς, προσωπικές απόψεις, σε νομικά ζητήματα καθώς και προβληματισμούς πάνω σε εσφαλμένες (πάντα, κατά τη γνώμη μου) Νομολογίες, οι οποίες μπορούν και οφείλουν να αλλάζουν.

  Θεωρώ ότι λίγοι συνάδελφοι, το κάνουν αυτό, οι περισσότεροι και χωρίς επικριτική διάθεση το λέω, λειτουργούν εντελώς διεκπεραιωτικά, σχεδόν μηχανικά και δεν θέλουν να ...βασανίζουν το μυαλό τους, με σκέψεις αν αυτό (δηλαδή η νομική πρακτική) που υπηρετούν είναι ορθό ή όχι !

  Αντίστοιχα και οι δικαστές, τα ίδια ή και χειρότερα, αφού, κυρίως, δική τους δουλειά είναι η ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου, ξεχνούν ότι είναι επιστήμονες και τα περί "ανεξαρτησίας" τους και καταλήγουν να κάνουν όσα έμαθαν ή παρέλαβαν, από τους προηγούμενους, με συνέπεια να μην προχωρά μπροστά-εξελίσσεται προς το καλύτερο, όπως θα έπρεπε, η Νομολογία.

   Εξάλλου, είτε από έπαρση, είτε από (κακό) εγωϊσμό, οι δικαστές φαίνονται απρόθυμοι να υιοθετήσουν τις παρατηρήσεις μας, με συνέπεια όμως, στο τέλος, να εκτίθενται οι ίδιοι, όπως συνέβη με το ζήτημα των διορισμών με πλαστά δικαιολογητικά, όπου είχα γράψει πως είναι πλημμέλημα και όχι κακούργημα, πολύ πριν γίνουν ρόμπες και αναγκαστούν να συμφωνήσουν, με αφορμή τρανταχτές υποθέσεις, με καθαρίστριες, που έλαβαν δημοσιότητα...

    Για να επανέλθω στο ζήτημα του τίτλου, μετά από αυτό, το μεγάλο, πρόλογο, να πω ότι μιλώντας για "πράκτορες", δεν εννοώ τύπου 007 (χαχα), αλλά όσους εισπράττουν χρήματα, για λογαριασμό άλλων : κυρίως ασφαλιστικά και ταξιδιωτικά πρακτορεία και όχι μόνον.

  Αν υπεξαιρέσει χρήματα, ένας υπάλληλος αυτών των πρακτορείων, προκύπτουν κάποια νομικά ζητήματα, τα οποία με προβλημάτισαν τελευταία, ειδικά, από την στιγμή που, με βάση το νέο Π.Κ, η υπεξαίρεση διώκεται πλέον κατόπιν έγκλησης, ακόμα και στην κακουργηματική μορφή της, για ποσά, άνω των 120.000 ευρώ (μιλάμε για ιδιωτικό χρήμα και όχι Δημόσιο, όπου εκεί συνεχίζει να είναι αυτεπάγγελτη η δίωξη και ευτυχώς) !

    Το πρώτο ερώτημα, λοιπόν, είναι ΠΟΙΌΣ πρέπει να υποβάλει, σε αυτές τις περιπτώσεις την έγκληση, ποιος δηλαδή είναι ο (αμέσως) παθών, από την εγκληματική αυτή πράξη.

     Μέχρι σήμερα, τη μήνυση υπέβαλε ο πράκτορας, ωστόσο αυτό ίσως χρήζει επανεξέτασης, εφόσον τα χρήματα, που υπεξαίρεσε ο υπάλληλος του, προορίζονταν για κάποιον άλλον (ασφαλιστική ή αεροπορική ή ακτοπλοϊκή εταιρία κ.ο.κ) !

   Ο εκάστοτε πράκτορας, δικαιούται, βάσει σύμβασης, ένα ποσοστό ως προμήθεια και θεωρώ ότι ΜΌΝΟΝ για αυτό το ποσόν των προμηθειών, μπορεί να λογιστεί ως αμέσως παθών και να υποβάλει την έγκληση, για το υπόλοιπο, το μεγάλο, ποσόν, αμέσως παθών είναι ο πρακτορευόμενος και αυτός θα έπρεπε να υποβάλει έγκληση.

     Ο πράκτορας, βέβαια, θα αναγκαστεί να καλύψει το "άνοιγμα", από αλλού, ζημιώνεται και ο ίδιος, αλλά εμμέσως, όχι αμέσως.

     Έτσι, ο πράκτορας, έναντι του πρακτορευόμενου, αλλά και ο δράστης υπάλληλος έναντι του εργοδότη πράκτορα, έχουν αστικής φύσεως ευθύνες και όχι ποινικές, όσον αφορά την καθαρή αξία της συναλλαγής (χωρίς τις προμήθειες, δηλαδή).

    Αν  θεωρηθεί ορθή αυτή η ερμηνεία μου, τότε συμπαρασύρεται και το ύψος του υπεξαιρεθέντος ποσού, αφού αυτό θα αφορά πλέον μόνον τις προμήθειες, αν η έγκληση υποβλήθηκε από τον πράκτορα.

   Το αντικείμενο-ποσόν της υπεξαίρεσης, έχει, φυσικά, σημαντικές συνέπειες, τόσο ως προς τον χαρακτηρισμό της πράξης ως πλημμελήματος ή κακουργήματος, όσο και ως προς τις ποινές, αλλά και αυτό είναι το σπουδαιότερο ίσως, ως προς το ύψος του ποσού, που πρέπει να επιστρέψει ο δράστης, για να μην του επιβληθεί ποινή (μέχρι τη Δίκη σε πρώτο βαθμό).

      Τέλος, να επαναλάβω εδώ και την θέση μου, ότι και στις περιπτώσεις, που τραπεζικός υπάλληλος, υπεξαιρεί χρήματα πελατών-καταθετών, την έγκληση θα έπρεπε να υποβάλλουν αυτοί, δηλαδή οι πελάτες και όχι η τράπεζα, όπως συμβαίνει, αμέσως παθόντες, από την εγκληματική πράξη, είναι οι καταθέτες, στους οποίους ανήκαν τα χρήματα και άσχετα αν η τράπεζα, αναγκαστεί να τους αποζημιώσει (έμμεση ζημία).

    Αντί άλλου επιχειρήματος, θα υπενθυμίσω απλά, ότι οι καταθέσεις των πελατών, στον Ισολογισμό μιας τράπεζας, ανήκουν στο ...παθητικό και όχι στο ενεργητικό, οπότε είναι και λιγάκι οξύμωρο, να υποβάλεις έγκληση εναντίον αυτού, που μειώνει το παθητικό σου !