ανατροπές και πέναλτυ...

       Ήθελα από μέρες, να γράψω κάτι σχετικό με Οικονομία και Ανάπτυξη, σχολιάζοντας τις ...προσκλήσεις της κυβέρνησης σε ξένους, να επενδύσουν εδώ, ωστόσο η εμφάνιση και εξάπλωση του κορωναϊού, κατέστησε κάθε σχετική συζήτηση, μάταιη, άκαιρη και "άκυρη".

   Βασικά, σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου εμφανίζεται μια νέα, ανίατη, ασθένεια, κάθε συζήτηση για το μέλλον μοιάζει άκυρη και άκομψη, σημασία έχει μόνον το παρόν και πως θα εξελιχθεί η νόσος.

   Δηλαδή, ακόμα και μια νομικής φύσεως ανάρτηση, μοιάζει δίχως νόημα τώρα, εφόσον δεν ξέρουμε ακόμα, πόσο θα κρατήσει η επιδημία, αν θα περιοριστεί ή θα εξαπλωθεί, αν θα βρεθεί θεραπεία σύντομα κλπ και σε τελική ανάλυση, αν χρειαστεί κάποια στιγμή να κλείσουν ακόμα και τα Δικαστήρια...

    Την ώρα που τα Χρηματιστήρια πήγαιναν από ρεκόρ σε ρεκόρ, εμφανίστηκε αυτό, όλα ανατράπηκαν και άρχισαν να βυθίζονται δίχως φρένα, θυμίζοντας τα μεγαλύτερα "κραχ" της Ιστορίας !

   Σίγουρα, υπάρχει ένας τόνος υπερβολής στις αντιδράσεις, ωστόσο υπάρχει και το ρεαλιστικό κομμάτι : λόγω του ϊού, οι οικονομικές συναλλαγές περιορίζονται, οι μετακινήσεις το ίδιο, εκδηλώσεις και εμπορικές εκθέσεις ματαιώνονται κ.ο.κ, οπότε είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μεγάλη οικονομική ζημία, όχι μόνον σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα, αλλά και στα Κράτη, εφόσον όλα συνδέονται.

   Εδώ πρέπει να ανοίξει παρένθεση, διότι βλέπουμε τους πρατηριούχους να έχουν πολύ γρήγορα αντακλαστικά, όταν ανεβαίνουν οι τιμές των καυσίμων και πολύ αργά, όταν πέφτουν, (μαζί με τη ζήτηση).

     Η μία όψη, είναι αυτή, η οικονομική, αν και η κυρίαρχη είναι το πόσο θα εξαπλωθεί και πόσοι θα καταλήξουν, μέχρι να βρεθεί (;) θεραπεία, για μία ασθένεια, που δεν είναι πολύ θανατηφόρα, αλλά μεταδίδεται γρήγορα και σχετικά εύκολα.

   Πολλές σκέψεις, μπορεί να κάνει κανείς, για αυτό που συμβαίνει, ωστόσο νομίζω πως η κυρίαρχη είναι το γνωμικό "όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει" !

     Ένα μικροσκοπικό "πράγμα", που μοιάζει με ναυτική νάρκη, αλλά απείρως μικρότερο, που δεν μπορείς να το δεις καν με γυμνό μάτι, παρά μόνον με μικροσκόπιο, εμφανίζεται και ανατρέπει την πορεία των πραγμάτων, φέρνει χάος και πανικό σε όλο τον πλανήτη...

  Αυτό δείχνει ότι ο άνθρωπος, που αισθάνεται ενίοτε παντοδύναμος, έχοντας υποτάξει τη Φύση με την Επιστήμη και την Τεχνική-Τεχνολογία, είναι τελικά πολύ ...πιο ευάλωτος, από όσο νομίζει !

      Σίγουρα, υπάρχει και η Θεολογική διάσταση, σε όλο αυτό, αν συνδέεται με τα έσχατα της Αποκάλυψης και το Τέλος του Κόσμου ή είναι κάτι παροδικό, αυτό μένει να φανεί και να αποδειχτεί...     

    Πάντως, είναι γενική Αρχή, στην Πίστη μας, ότι κάθε ασθένεια, είναι αποτέλεσμα κάποιας "αμαρτίας", όπως (όχι τυχαία παραδείγματα...) η απληστία, η εμπορευματοποίηση των πάντων και η "θεοποίηση"-λατρεία του κέρδους και του χρήματος !

      

σκέψεις για το μεταναστευτικό

      Δεν το ονόμασα "προσφυγικό", όχι επειδή συμφωνώ με όσους τους ονομάζουν όλους (παράτυπους) μετανάστες, αλλά επειδή θεωρώ ότι η λέξη του τίτλου, τους περιλαμβάνει όλους, αφού κοινή συνισταμένη όλων, είναι η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.

   Είτε εγκαταλείπεις το σπίτι σου, λόγω πολέμου, δηλαδή για να σώσεις την ζωή σου και της οικογενείας σου, είτε λόγω άλλων διώξεων, πείνας και δυστυχίας, η διαφορά είναι μικρή και δείχνει ότι το πρόβλημα ξεκινάει από εκεί : για να σταματήσουν οι ροές, θα πρέπει προφανώς να χτυπηθούν οι αιτίες, που κάνουν αυτούς τους ανθρώπους να φεύγουν από τις εστίες τους !

    Σίγουρα, από την άλλη, δεν πρέπει να περάσει και το μήνυμα ότι η Ευρώπη είναι παράδεισος και ξέφραγο αμπέλι, έπρεπε κάπου να περιορίζονται και ο κλήρος έπεσε στην χώρα μας, αφού είναι η πύλη εισόδου.

   Είναι σαφές ότι η συντριπτική πλειοψηφία, θέλει να πάει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (κυρίως Γερμανία), όπου πιστεύουν ότι θα βρουν καλές δουλειές, ξέρουν παρότι δεν έχουν μεγαλώσει εδώ, όπως εμείς, ότι στην βενεζουέλα των βαλκανίων, ΔΕΝ υπάρχει μέλλον για κανέναν....

     Μοιραία βέβαια, ορισμένοι έχουν ήδη εγκατασταθεί εδώ ή θα το κάνουν, ενώ εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι συζητάνε (δήμαρχοι, καθηγητές και άλλοι φορείς) τις τελευταίες ημέρες, για το πως θα βρουν δουλειές και θα αφομοιωθούν στην χώρα μας (υπάρχει δηλαδή μια αντίφαση, στο αν τους θέλουμε ή όχι).

   Το ζήτημα είναι και αριθμητικό : μια χώρα 10 εκατομμυρίων ιθαγενών, δεν μπορεί να δεχθεί μεγάλο όγκο μεταναστών, χωρίς να αλλοιωθεί ο πληθυσμός της, ενώ αν διαχυθούν σε όλη την Ευρώπη, που μετράει εκατοντάδες εκατομμύρια πληθυσμού, δεν θα υπάρχει πρόβλημα.

   Αν υποθέσουμε ότι έρχονται, μέσο όρο, κάθε μέρα 500 άνθρωποι, μιλάμε για 182.500 το χρόνο, αριθμός διαχειρίσιμος (για τα ευρωπαϊκά δεδομένα) και υπό τον όρο ότι δεν θα αυξηθεί.

    Στο ζήτημα της αποτροπής, το βάρος πέφτει μοιραία στην Τουρκία, από τα παράλια της οποίας ξεκινούν, αν μπουν στις βάρκες και στην θάλασσα, μετά δεν υπάρχει επιστροφή, το ζήτημα είναι κατά πόσον, η Τουρκία θέλει ή αν ...έχει κίνητρο (οικονομικό) και προσωπικό, να χτυπήσει τα κυκλώματα διακινητών και να φυλάξει σωστά τα παράλια της, ώστε να μην ξεκινούν καν !

    Τώρα, αν έρθουμε στο ζήτημα του πώς έχουν αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό, διαχρονικά, οι κυβερνήσεις μας, θα λέγαμε απλά ότι, εδώ, αποδεικνύεται το μέγεθος της αχρηστίας και της ανικανότητας των πολιτικών μας...

   Λειτουργούν πάντα σπασμωδικά, χωρίς κανένα σχέδιο, με το "βλέποντας και κάνοντας", πάντα κατόπιν εορτής, άγονται και φέρονται από τις εξελίξεις και φυσικά μεταθέτουν τα προβλήματα είτε στο μέλλον, είτε τα θάβουν κάτω από το χαλί, απλά γιατί δεν θέλουν (ή δεν μπορούν ή και τα δύο) να τα αντιμετωπίσουν !

   Το σχετικό υπουργείο καταργήθηκε, για να ξανασυσταθεί  αργότερα και έβαλαν υπουργό, κάποιον που έφυγε ως αποτυχημένος υφυπουργός από αλλού, επειδή δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τον υπουργό ή ...είχε βαρεθεί να λέει ψέματα, σε εργαζόμενους και συνταξιούχους.

   Η Πολιτεία φαίνεται απούσα, από τα νησιά, όπου, από όσα ακούμε, κουμάντο κάνουν μάλλον οι ΜΚΟ, ενώ υπάρχουν και ισχυρές ενδείξεις κακοδιαχείρισης των κονδυλίων (επί συριζα, ειδικά).

    Μιλώντας για τα λεφτά που δίνει η Ε.Ε για το ζήτημα αυτό, οι τραγικοί πολιτικοί μας, έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο κατάντιας, ώστε να τα συνυπολογίζουν, για να εμφανίσουν τα πέτσινα πλεονάσματα ή να τα δώσουν για αλλότριους σκοπούς, δηλαδή για να εξαγοράσουν ψήφους και συνειδήσεις, μέσω διορισμών, επιδομάτων κλπ.

    Η κατάσταση στη Μόρια και αλλού, είναι γνωστή, εδώ και πολλά χρόνια, όπως είναι γνωστό και εύλογο, όταν πολλοί άνθρωποι, συνωστίζονται και περιορίζονται κάπου (έστω και αν δεν είναι κανονική φυλακή), να υπάρχουν ξεσπάσματα βίας !

     Από την άποψη αυτή, δεν ξέρω πόσο καλή ιδέα είναι και τα κλειστά κέντρα κράτησης, όπου και εκεί παρακολουθούμε ένα θέατρο του παραλόγου, με "επίταξη" που θυμίζει Χούντα (και) ιδιωτικών εκτάσεων-ακινήτων, όταν το ίδιο το Δημόσιο έχει τόσα ακίνητα, που δεν χρησιμοποιεί ή θα μπορούσαν να επιτελέσουν αυτό τον σκοπό.

    Να πω επίσης, πως η ιδέα κάποιων, να σταλούν σε έρημα-ακατοίκητα νησιά, δεν είναι και τόσο καλή, από εθνική άποψη, δηλαδή να υπάρχουν δικά μας νησιά, που θα κατοικούνται αποκλειστικά (έστω και προσωρινά) από αλλοδαπούς μετανάστες...

    Το τι σημαίνει "δημόσιο" στην βενεζουέλα των βαλκανίων, βέβαια, αποδεικνύεται από το ...πόσο γρήγορα εξετάζονται οι αιτήσεις ασύλου, πόσοι και πότε επαναπροωθούνται, εφόσον πρέπει και στη δημιουργία κυκλωμάτων, από επιτήδειους, όπως πάντα, που πάνε να βγάλουν 50ρικα, με πλαστές βεβαιώσεις κλπ

      Σίγουρα πάντως, το μεταναστευτικό ζήτημα είναι Ευρωπαϊκό, όχι Ελληνικό και θα πρέπει οι Ευρωπαίοι "εταίροι", να βοηθήσουν πιο ενεργά, όχι μόνον στέλνοντας κονδύλια, που καταλήγουν σε λαμόγια και απατεώνες, αλλά και με τεχνογνωσία και με υπόδειξη λύσεων, εφόσον οι δικοί μας πολιτικοί, έχουν επανειλημμένα αποδείξει την αχρηστία τους, ακόμα και στην αντιμετώπιση πολύ πιο απλών ζητημάτων !

οι Δήμοι, λειτουργούν ακόμα ;

      Το ερώτημα είναι προφανώς ρητορικό, εννοώ πως αν είχαν βάλει λουκέτο, θα το είχαμε μάθει, μιλάω για το αν λειτουργούν πραγματικά-ουσιαστικά.

    Επειδή δεν είμαστε μηδενιστές, οφείλω να πω επίσης ότι είδα το πρωί, ότι ο δικός μας Δήμαρχος, καθάριζε τη νησίδα της Λεωφόρου Βεΐκου, όχι προσωπικά, αλλά οι υπάλληλοι, που είναι δουλειά τους.

    Επίσης, πρόσφατα ασφαλτοστρώθηκε η οδός Ασκληπιού, στην Αθήνα, ένας όμως από τους χιλιάδες δρόμους, που χρειάζονται νέα ασφαλτόστρωση, για να μην παραπέμπουν σε τριτοκοσμικές χώρες...

    Ωστόσο, υπάρχει ένας χώρος πρασίνου, 100 μέτρα ...από το σπίτι του Πρωθυπουργού, που στο παρελθόν, είχα στείλει email στο Δήμο και ήρθαν όντως μετά από κάποιες μέρες, τον κλάδεψαν και τον καθάρισαν (φαντάζομαι τι κατάρες, θα είχα φάει τότε, από τους υπαλλήλους, χαχα).

    Επειδή από τότε (και πάνε χρόνια), έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του και δεν είναι μόνον ζήτημα αισθητικό, αλλά και ασφαλείας, εφόσον πεζοί και καρότσια με μωρά, αναγκάζονται να κατέβουν στο οδόστρωμα, όταν τα φυτά, έχουν καλύψει το πεζοδρόμιο, με κίνδυνο να παρασυρθούν από αυτοκίνητα, θέλησα να κάνω το ίδιο και πριν κανα μήνα.

     Εκεί λοιπόν, ανακάλυψα ότι πλέον για να υποβάλλεις τέτοιου είδους "αιτήματα" στο Δήμο Αθηναίων (εφόσον από μόνοι τους, δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα, προφανώς...), χρησιμοποιείς μια εφαρμογή (της πλάκας, όπως αποδεικνύεται), που ονομάζεται novoville.

   Καταρχήν, για να υποβάλλεις την παρατήρηση, πρέπει να στείλεις και φωτογραφία (δεν καταλαβαίνω, γιατί να είναι υποχρεωτική...), αλλά το τραγικό δεν είναι αυτό : αρχικά, με ενημέρωσαν, μέσω εμαιλ, ότι το αίτημα μου καταχωρήθηκε και μετά από λίγες μέρες, ότι αυτό ...υλοποιήθηκε, ενώ ΔΕΝ είχαν έρθει ποτέ, ούτε για να δουν, πόσο μάλλον, για να κλαδέψουν και να καθαρίσουν !!

   Το τελευταίο διάστημα, οι Δήμαρχοι Αθήνας και Πειραιά, καλούν κάμερες και δημοσιογράφους, ώστε να κάνουν "είδηση" ότι έβαψαν μερικά παρτέρια ή καθάρισαν μια πλατεία, δηλαδή θέλοντας να κάνουν είδηση, τα ...αυτονόητα, αυτά που θα έπρεπε να κάνουν κάθε μέρα και δίχως την παρουσία καμερών.

      Για την άθλια κατάσταση των δρόμων και των κοινόχρηστων χώρων, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, ούτε η Κρίση, ούτε η έλλειψη χρημάτων, ούτε η έλλειψη προσωπικού, είναι καθαρά θέμα αδιαφορίας, ανικανότητας και δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το γεγονός ότι υπάρχουν και καθαροί Δήμοι, με σωστούς δρόμους και κυρίως με πλεονάσματα και όχι με ελλείμματα, όπως οι περισσότεροι.

    Υπάρχει ωστόσο και κάτι ακόμα πιο τραγικό, που συμβαίνει στην βενεζουέλα των βαλκανίων, όταν κυβερνούν τους Δήμους, ανεπάγγελτοι, σαν τον Μπακογιάννη : ενώ ο Δημότης-φορολογούμενος, πληρώνει αδρά τους υπαλλήλους και τα ρουσφέτια των Δήμων, έρχονται Δήμαρχοι σαν αυτόν και θέλουν, λέει, να αναθέσουν καθήκοντα αυτών των (χιλιάδων) υπαλλήλων, σε ιδιώτες εργολάβους, που θα έχουν άλλους υπαλλήλους προφανώς και έτσι θα πληρώνουμε δύο φορές, για το ίδιο πράγμα !

  Περιττό να πούμε ότι, κατά κανόνα, αν όχι πάντα (όπως καταγγέλθηκε ήδη), οι προκηρύξεις-διαγωνισμοί, είναι φωτογραφικές και αυτό δείχνει πως αντιλαμβάνονται οι ...φιλελεύθεροι της ΝΔ, την επιχειρηματικότητα : βάζουν έναν φίλο ή συγγενή, να κάνει εταιρία και να παίρνει έργα μόνον από δημόσιο φορέα, δηλαδή να ζει και αυτός, από τα έτοιμα, από τα λεφτά των φορολογούμενων, όπως και αυτοί...

      

τι σημαίνει "κυνικός" ;

      Σε μια χώρα, όπως η βενεζουέλα των βαλκανίων, όπου οι λέξεις έχουν χάσει το αληθινό τους νόημα προ πολλού, αφού από το 1981 ως σήμερα, κυβερνάται από άχρηστους ή διεφθαρμένους πολιτικούς (δηλαδή κλέφτες, ψεύτες και απατεώνες), βγαίνει ο Σπυριδάδωνης και κάνει δηλώσεις για τα "κόκκινα" δάνεια και την πρώτη κατοικία και του απαντά αμέσως ...ο γίγαντας της πολιτικής (χαχα) Χαρίτσης, ότι είναι κυνικός !

 Βλέπετε, για τον Χαρίτση και για κάθε ανεπάγγελτο, κρατικοδίαιτο, "αριστερό" με δεξιές τσέπες, όπως αυτός, είναι ...κυνικό, να ενεργοποιούνται οι συνέπειες μιας σύμβασης που έχεις υπογράψει, όταν δεν τηρείς αυτά που υπέγραψες, αλλά καθόλου κυνικό, δηλαδή εύλογο και λογικό, να πληρώνει κάποιος τρίτος, το δάνειο που έλαβε άλλος...

  Είμαι σίγουρος βέβαια, ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του συριζα (όσοι δεν έχουν πάρει ...διακοποδάνεια και λοιπά δάνεια, τουλάχιστον), είναι με το μέρος του Γεωργιάδη και όχι του Χαρίτση, γιατί κανένας (ειδικά οι αριστεροί, χαχα) δεν είναι διατεθειμένος να πληρώνει ξένα χρέη !

    Το θέμα των "κόκκινων" δανείων και της προστασίας ή μη από πλειστηριασμούς, έχει κουράσει, πρωί, μεσημέρι και βράδυ, ανάμεσα ...στις διαφημίσεις, εμφανίζονται "ειδήμονες", παρέα με δημοσιογράφους, πίνουν καφέδες και συζητάνε, ψάχνοντας είτε για πελάτες, είτε για νούμερα τηλεθέασης (αυτοί είναι οι μοναδικοί σκοποί).

   Το υπάρχον νομικό πλαίσιο (Αστικός Κώδικας και ΚΠολΔ), πιθανόν να ήταν αρκετό, για να ρυθμιστεί το ζήτημα που προέκυψε, με τα δάνεια, λόγω της βίαιης και απότομης μείωσης των εισοδημάτων, μετά την χρεοκοπία του 2010.

  Ωστόσο, ήρθε η Λουκία-Ταρσίτσα (γνωστή ως "Λούκα") Κατσέλη και πέρασε έναν πιο ειδικό Νόμο, που πήρε το όνομα της και έτσι κέρδισε μια πρόσκαιρη υστεροφημία 10 ετών, όσο κράτησε ο Νόμος της...

    Εδώ ανοίγω μια παρένθεση, για να πω, επειδή περνάω σχεδόν καθημερινά από το σπίτι της, ότι έχει μονίμως αστυνομικό φρουρό, από κάτω, καθώς και αστυνομικούς σωφέρ-οδηγούς-φιλιππινέζες, που μεταφέρουν αυτή και τις ...σακκούλες της, στην τωρινή, φαντάζομαι, αργομισθία της.

     Ο Νόμος Κατσέλη, μετά από 10 χρόνια, μπορούμε πλέον να πούμε ότι ήταν ένα ακόμα φιάσκο και καταστροφικός για τις τράπεζες και εντεύθεν για τους φορολογούμενους, που κλήθηκαν να πληρώσουν τις ζημιές και τις αλλεπάλληλες χρεοκοπίες των τραπεζών !

     Όχι μόνον επειδή τον εκμεταλλεύτηκαν λαμόγια και απατεώνες, για να μην πληρώσουν τα δάνεια, που είχαν πάρει, αλλά και για τον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας και εφαρμογής του : δεν μπορεί π.χ να διαγράφεται όλο το ποσόν, σε συνταξιούχους και Δ.Υ, δηλαδή σε άτομα που έχουν εισόδημα και θα μπορούσαν να πληρώσουν ένα έστω μέρος.

    Αλλά και στον άνεργο πατέρα, ο Νόμος λέει "δε με νοιάζει, κόψε το λαιμό σου, να βρεις λεφτά και να πληρώσεις διατροφή στο/α παιδί/α σου", στα δάνεια, γιατί λέμε με τόση ευκολία, ότι "αφού έχασες τη δουλειά σου ή μειώθηκε το εισόδημα σου, να σου χαριστεί το δάνειο" ;

   Για την προστασία της πρώτης κατοικίας, όπου και εκεί οι περισσότεροι σίγουρα έχουν και ένα άλλο σπίτι (πατρικό), άσχετα αν το έχουν περάσει ή όχι στο όνομα τους, έχουν βγει κατά καιρούς, διάφοροι Νόμοι, όπως η τρέχουσα ηλεκτρονική πλατφόρμα από τα λιντλ, που έχουν τόσες προϋποθέσεις και  γραφειοκρατική τρέλα, που στο τέλος, δεν μπορεί να μπει κανείς !

     Ασφαλώς και οι τράπεζες έχουν τεράστιες ευθύνες, για αυτή την κατάσταση, όχι μόνον επειδή έδιναν δάνεια σε άεργους, αλλά και λόγω των τοκογλυφικών τους επιτοκίων (ειδικά σήμερα, όπου το επιτόκιο κατάθεσης είναι μηδέν).

     Επίσης, είναι λογικό και εύλογο, να "κουρέψουν" τις απαιτήσεις τους, όπως έχουν "κουρευτεί" τα πάντα και να ρυθμίζουν τα δάνεια, με τρόπο γενναίο και χωρίς να φοβούνται ευθύνες, ποινικές και άλλες !

     Από εκεί και μετά, υπάρχουν και άλλα παράδοξα στο ζήτημα αυτό, όπως : πρώτον, γιατί, δηλαδή ποιο Σύνταγμα και σε ποια διάταξη, ορίζει ότι δικαιούνται προστασίας, μόνον οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και όχι οι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες ;

      Δεύτερον, με ποια λογική, η τράπεζα δίνει ένα δάνειο π.χ 100 χιλιάδων ευρώ, σε ένα fund, δηλαδή "κοράκι", με πέντε ή τρία χιλιάρικα και δεν ζητάει ...από τον δανειολήπτη δέκα χιλιάρικα, για να κλείσει το θέμα ;

     Λύση, θα πρέπει να δοθεί ...χθες και στο ζήτημα της τραπεζικής λαμογιάς των δάνειων σε ελβετικό φράγκο, λύση νομοθετική εννοώ, όπου οι άνθρωποι έχουν πληρώσει το κεφάλαιο και χρωστάνε άλλα τόσα ή περισσότερα και το επίσημο Κράτος συνεχίζει να ...σφυρίζει αδιάφορα, λες και είναι (;) τσουτσέκι των τραπεζών !

      Για να μην πολυλογούμε το ζήτημα, είναι πολύ πιο απλό, από όσο φαντάζει : όποιος έχει "κόκκινο" δάνειο, θα πρέπει να ειδοποιηθεί να πάει στην τράπεζα, να το ρυθμίσει, με "κουρέματα" και χαμηλές δόσεις, στα μέτρα του καθενός !

      Όποιος αδιαφορήσει και δεν είναι συνεργάσιμος, να χάσει και το σπίτι του και όλα, ενώ θα πρέπει να καταργηθεί κάθε προστασία και απαγόρευση αναγκαστικών μέτρων, για όσους συστηματικά δεν πληρώνουν και δεν προσέρχονται για ρύθμιση.

      Είναι μάλλον βέβαιο, πως όταν αρχίσουν οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί, κάποιοι, αν όχι οι περισσότεροι, θα γίνουν ...πιο συνεργάσιμοι και θα "θυμηθούν" πως έχουν και άλλα εισοδήματα ή περιουσιακά στοιχεία !

    

οι ειδήσεις ως ...παγόβουνα

        Όταν κοιτάμε ένα παγόβουνο, βλέπουμε μόνον την κορυφή του, το τμήμα, που εξέχει από το νερό, το υπόλοιπο, που είναι και συντριπτικά μεγαλύτερο, παραμένει αθέατο, κάτω από το νερό !

  Με αυτή την εικόνα, θα παρομοίαζα τον τρόπο, που μεταδίδουν τα γεγονότα οι δημοσιογράφοι μας, που μένουν στην επιφάνεια και αρκούνται στο "κόπι πάστε" και δεν αγγίζουν καν τα πιο σημαντικά και ενδιαφέροντα, που κρύβονται από κάτω...

   Η αλήθεια είναι αυτή : πλέον έχουμε μόνον δημοσιογράφους, που καταγράφουν απλά τα γεγονότα (και τις πιο πολλές φορές λάθος, όσον αφορά ονόματα, ηλικίες, τοποθεσίες κλπ) και καθόλου "ρεπόρτερς", ανθρώπους δηλαδή που θα ψάξουν το πως και το γιατί (όσα "ρεπορτάζ" γίνονται στα δελτία ειδήσεων, είναι χαμηλής στάθμης και κατά κανόνα στημένα ή ...ημιστημένα).

   Αφορμή για αυτές τις σκέψεις, στάθηκε πρόσφατη είδηση, που έλεγε αρχικά ότι "κάηκε το αυτοκίνητο εκδότη" έξω από ταβέρνα στα δυτικά προάστια...

   Αργότερα, μάθαμε-μας είπαν και ...άλλα στοιχεία, όπως : ότι ο εκδότης αυτός έχει το επίθετο Καρά Αμάν Αλής, ότι το αυτοκίνητο του, που κάηκε είναι ακριβό-πολυτελές, ότι μένει σε μεζονέτα στα Βόρεια Προάστια και ότι πιθανόν οι δράστες τον ακολούθησαν εκεί, ενώ ελάχιστοι ανέφεραν και ...ποιων εφημερίδων είναι εκδότης !

    Τις εφημερίδες, τις έχω απλά ακουστά, αλλά αναρωτιέμαι αν η ...κυκλοφορία τους, δικαιολογεί τον τίτλο του "εκδότη" και τα περιουσιακά στοιχεία αυτού, που τις εκδίδει.

    Θα ήθελα, δηλαδή, να μη μείνει το (ανύπαρκτο) ρεπορτάζ, στο ότι κάποιοι "κακοί" άνθρωποι έκαψαν την τζάγκουαρ του "εκδότη", αλλά να απαντηθούν κάποιες απορίες μου, σχετικά με το πως γίνεται κάποιος "εκδότης" (και γενικότερα επιχειρηματίας) στην βενεζουέλα των βαλκανίων και ειδικότερα :

-πρόκειται για απλή συνωνυμία ή ο εκδότης είναι συγγενής με τη γνωστή πολιτική οικογένεια των Καρά Αμάν Αλήδων ;

-πόσα φύλλα πουλάνε οι συγκεκριμένες εφημερίδες ;

-παίρνουν χρήματα απευθείας από τη ΝΔ, δηλαδή τον φορολογούμενο, για να υποστηρίζουν το συγκεκριμένο κόμμα ή όχι ;

-παίρνουν χρήματα για κρατική (ή διαπλεκόμενη ιδιωτική) διαφήμιση, δηλαδή πάλι από τον φορολογούμενο και πόσα (αναλογικά με την κυκλοφορία, που έχουν) ;

  Πρόκειται για απλές, αλλά βασικές, απορίες, που μου γεννιούνται όταν βλέπω να καίγεται η τζάγκουαρ ενός εκδότη, που δεν γνώριζα ως τότε και τυχαίνει (;) να έχει αυτό το επίθετο και για τις οποίες κανένα αρδάκι, δεν μπήκε στον κόπο να προβληματιστεί, πόσον μάλλον να τις απαντήσει (φαντάζομαι λίγοι δημοσιογράφοι, θα έμπαιναν στη λογική να ασκήσουν κριτική σε αφεντικά-εκδότες-εργοδότες, είναι ανθρώπινο, ως ένα βαθμό, να τους ενδιαφέρει μόνον να πληρώνονται και όχι από που και πως πληρώνονται) !

    Τα ίδια, αναλογικά, ισχύουν και για άλλους "εκδότες" εκεί έξω και μάλλον και στην περίπτωση Μαυρίκου, με την γνωστή, τραγική, για τον ίδιο και την οικογένεια του, κατάληξη...

   Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και έχει περισσότερες εφημερίδες (έντυπες και ηλεκτρονικές) και εκδότες, από όσους μπορεί να "σηκώσει" η (περιορισμένη) Αγορά, οπότε είναι απορίας άξιον πως συντηρούνται οι μικρότερες, τουλάχιστον, από αυτές !

    Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι θα συμφωνούμε ότι η διαφθορά, η διαπλοκή και η σπατάλη του δημόσιου χρήματος, είναι σημαντικότερα θέματα, από το αν θα χάσουν τη δουλειά τους ορισμένοι ή αν θα κλείσουν επιχειρήσεις, με ...μηδενικό ρίσκο και συντήρηση από τα κομματικά και τα κρατικά ταμεία.

    

ο δικηγόρος είναι το "μέσον"

     Σε αντίθεση με τους Εισαγγελείς και τους Δικαστές, που οφείλουν να είναι ουδέτεροι και αμερόληπτοι, έναντι των διαδίκων, υποτασσόμενοι μόνον στο Νόμο, όπως έλεγα στην προηγούμενη ανάρτηση, οι δικηγόροι, αυτονόητα, οφείλουν να "ταυτίζονται" με τους πελάτες τους !

   Μιλάω για ταύτιση, ως προς την επιδιωκόμενη αίσια έκβαση της υπόθεσης, φυσικά, διότι κυριολεκτική ταύτιση, ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει, ακόμα και αν υπήρχε τέτοια πρόθεση...

  Ο δικηγόρος, αποτελεί τη φωνή, τα αυτιά και τα μάτια του εντολέα διαδίκου του, σε μια αστική ή ποινική Δίκη, ωστόσο, παραμένει τρίτος, ως προς αυτόν !

    Αποτελεί το μέσον, δια του οποίου, θα φτάσουν στους Δικαστές οι ισχυρισμοί του (μιλάμε για τους πραγματικούς ισχυρισμούς, διότι οι νομικοί ισχυρισμοί, είναι, αποκλειστικά, δουλειά του δικηγόρου).

  Μιλώντας για ισχυρισμούς, προφανώς, ο δικηγόρος δεν τους βγάζει από το μυαλό του, έχει προηγηθεί κάποια συζήτηση με τον πελάτη και αποτυπώνει στα δικόγραφα, όσα ο εντολέας του έχει πει, αναφορικά με μια συγκεκριμένη υπόθεση !

   Μπορεί να γράψει λιγότερα, από όσα θα του αναφέρει ο πελάτης, εφόσον δεν έχουν όλοι οι πραγματικοί ισχυρισμοί, κάποια, νομική ή άλλη, αξία, σίγουρα όμως δεν θα γράψει περισσότερα ή πράγματα, που ...σκέφθηκε μόνος του (μόνον στο νομικό σκέλος της υπόθεσης, μπορεί να γράψει ό,τι εκείνος θεωρεί ορθό).

     Που θέλω να καταλήξω ; Στο ότι αποκλειστικά υπεύθυνος, για την Αλήθεια, όσων αναφέρει στο δικηγόρο, είναι ο εντολέας, ο δικηγόρος ούτε μπορεί, ούτε είναι υποχρεωμένος να ελέγξει αν αυτά ισχύουν ή όχι!

     Μπορεί να ακούγονται αυτονόητα αυτά, ωστόσο τα λέω, επειδή πρόσφατα, είχε ασκηθεί δίωξη σε συνάδελφο για συκοφαντική δυσφήμιση του αντιδίκου, με βάση όσα ανέφερε σε δικόγραφα (απορώ, ειλικρινά με τον/την Εισαγγελέα, που έκανε τέτοια δίωξη), ωστόσο κατόπιν άσκησης προσφυγής, το κλητήριο θέσπισμα ακυρώθηκε και δε δικάστηκε ποτέ, εφόσον σε μια τέτοια περίπτωση, υπόλογος μπορεί να είναι μόνον ο εντολέας του και όχι ο ίδιος...

    Τα ίδια, αναλογικά, ισχύουν αυτονόητα και σε αστικό επίπεδο, δεν θα μπορούσε ποτέ να εναχθεί ο δικηγόρος, για τυχόν αναφερόμενα σε δικόγραφα περιστατικά, που του έχει εκμυστηρευθεί ο εντολέας του και απλά τα αποτυπώνει και τα "προωθεί" προς το Δικαστήριο, εφόσον αυτά κρίνονταν ψευδή ή προσβλητικά !

   Αποκλειστικά υπαίτιος και υπόλογος και σε αυτή την περίπτωση, είναι ο εντολέας, που απέκρυψε την αναλήθεια των ισχυρισμών του ή που δεν μπόρεσε ή ...δεν θέλησε να αποδείξει την αλήθεια τους (αν ήταν αληθή, όσα ιστόρησε στο δικηγόρο του).

   Μοναδική εξαίρεση, σε αυτόν τον Κανόνα, θα μπορούσε ίσως να υπάρξει, στην σπάνια περίπτωση όπου (αποδεικνύονταν) ότι ο δικηγόρος γνώριζε καλά και προσωπικά, από πριν, τους διαδίκους και το τι είχε συμβεί, αν δηλαδή μπορούσε να ξέρει κατά πόσον τα αναφερόμενα στα δικόγραφα του, έχουν συμβεί ή όχι, αν ισχύουν ή όχι κλπ.

ποια είναι η δουλειά του Εισαγγελέα ;

      Η Εισαγγελία ονομάζεται και "κατηγορούσα Αρχή", επειδή ασκεί την ποινική δίωξη των εγκλημάτων, συντάσσει τα κατηγορητήρια κλπ, ωστόσο πέρα από αυτή τη "δουλειά γραφείου", οι Εισαγγελείς συμμετέχουν, ως γνωστόν και στις ποινικές Δίκες (κάθονται τέρμα αριστερά, όπως κοιτάμε τους Δικαστές).

  Σε αυτή τη δουλειά, αναφέρεται η παρούσα ανάρτηση και αφορμή υπήρξε κάτι που ειπώθηκε από τον/την (νομίζω πως είναι γυναίκα) Εισαγγελέα της έδρας, στην "υπόθεση Τοπαλούδη" : σύμφωνα με τα ΜΜΕ, λοιπόν, είπε ότι "θα είναι στη Δίκη, η φωνή της νεκρής Ελένης" !

  Η δήλωση αυτή, μπορεί να χαροποίησε και να συγκίνησε τους γονείς της, ωστόσο ...δεν είμαι σίγουρος ότι ο Νόμος επιφυλάσσει έναν τέτοιον ρόλο, στους Εισαγγελείς της έδρας.

 Ακόμα και στα διαδικτυακά λεξικά, αναφέρεται πως η "κατηγορούσα Αρχή" δεν αποτελεί αντίδικο του κατηγορουμένου, όπως συμβαίνει π.χ στην Αμερική !

 Ο/η Εισαγγελέας, στις Δίκες, οφείλει να είναι ουδέτερος, ψύχραιμος και αμερόληπτος, ενώ, σύμφωνα με τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η δουλειά της εκπροσώπησης του θύματος (το να είναι "η φωνή " του, δηλαδή, ειδικά αν έχει αποβιώσει, όπως εδώ), έχει ανατεθεί στους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής.

  Δουλειά του Εισαγγελέα της έδρας, όπως το βλέπω, είναι να φροντίσει ώστε να εφαρμοστεί ορθά ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, δηλαδή οι Νόμοι εν γένει, στους οποίους οφείλουμε υποταγή ΌΛΟΙ και κανένας δεν είναι υπεράνω του Νόμου, πόσο μάλλον οι δικαστές, που δουλειά τους είναι, να τους εφαρμόζουν (όπως έχουν ψηφιστεί, από τη Βουλή) !

    Είναι σημαντικό λοιπόν, ένας Εισαγγελέας να έχει καλή νομική κατάρτιση και να είναι διαρκώς ενήμερος, για τυχόν μεταβολές της Νομοθεσίας, ώστε οι αποφάσεις των ποινικών Δικαστηρίων, να είναι νομικά ορθές (π.χ ως ακραίο παράδειγμα, να μην επιβληθεί ποινή ανώτερη από αυτή, που προβλέπει ο Νόμος).

    Ως γνωστόν, βέβαια, ο/η Εισαγγελέας, που συμμετέχει ενεργά στην ποινική Δίκη (με ερωτήσεις κλπ), ΔΕΝ αποφασίζει, απλά προτείνει, αν ο κατηγορούμενος είναι ή όχι ένοχος, τι ποινή θα πρέπει να επιβληθεί, αλλά και γενικότερα εκφράζει γνώμη (είτε πραγματική, είτε νομική) κάθε φορά που ανακύπτει ένα ζήτημα ή προβάλλεται ένα αίτημα (συνήθως υπερασπιστικό).

    Η θέση της Εισαγγελίας, ως ανεξάρτητης από τους διαδίκους της ποινικής Δίκης, έχει ως συνέπεια να εκφέρει (πολύ συχνά) αθωωτικές-απαλλακτικές προτάσεις, αλλά ακόμα και να κάνει "δώρα" στον κατηγορούμενο, σε περίπτωση που ο δικηγόρος του δεν έχει προσέξει κάποια ευνοϊκή διάταξη, υπέρ αυτού !

   Εννοώ, ότι η Εισαγγελική έδρα, οφείλει να επισημαίνει, στους Δικαστές, διατάξεις, που πρέπει να τύχουν εφαρμογής, ακόμα και αν ο κατηγορούμενος, μέσω του συνηγόρου του (λόγω αβλεψίας, άγνοιας ή άλλου λόγου), δεν έχει ζητήσει να εφαρμοστούν, ακριβώς επειδή ο ρόλος της είναι, η ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των κείμενων ποινικών διατάξεων.

    Όσον αφορά την "υπόθεση Τοπαλούδη", επειδή η Δίκη εκκρεμεί, δεν θέλω να σχολιάσω ακόμα, επιφυλάσσομαι για μετά την ανακοίνωση της απόφασης, απλά θα αρκεστώ να πω, ότι -νομικά- εγείρονται πολλά ζητήματα, μετά και τη θέση σε ισχύ του νέου Ποινικού Κώδικα, από 1.7.2019 (θα υπάρξει χρόνος σχολιασμού, διότι λογικά η υπόθεση θα πάει και σε Εφετείο και ίσως και στον Άρειο Πάγο) !