υπόθεση Λιγνάδη

    Μιλάμε για μια υπόθεση, με ηθικές, κοινωνικές, ψυχολογικές και δυστυχώς, ως συνήθως στην κολομβία των βαλκανίων και πολιτικές προεκτάσεις, πέραν των καθαρά νομικών, με τις οποίες θα ασχοληθώ, κατά κύριο λόγο, φυσικά.

  Πάντα, με βάση όσα ακούσαμε ή διαβάσαμε τις τελευταίες ημέρες, εννοείται, είτε από δημοσιογραφικές πληροφορίες, είτε και από σκόπιμες διαρροές δικογράφων, που αποτελούν στοιχεία της ανάκρισης και θα έπρεπε να είναι μυστικά...(πέραν από το παράνομο του πράγματος, δεν βλέπω το λόγο, ένας δικηγόρος να δίνει στη δημοσιότητα το απολογητικό υπομνημα του εντολέα του!)

  Βέβαια, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι τα όσα δεν έχουν μαθευτεί ακόμα, για αυτή την υπόθεση, είναι ΠΟΛΎ περισσότερα, από όσα έγιναν γνωστά, διότι τα θύματα αυτών των περιπτώσεων, μιλάνε δύσκολα, για αυτό που βίωσαν.

  Βγήκαν και κάποια "ναυάγια" και έλεγαν ότι εμείς ξέραμε τα "καμώματα" του, επί 20 χρόνια ! Και τι μας το λέτε ; Να σας πούμε "μπράβο", που δεν τα καταγγείλατε ; (!)

  Είναι αρκετά ασφαλές να πούμε, ότι ο άνθρωπος αυτός, είχε συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό και μια ιδιαίτερη "προτίμηση" σε αγόρια (ανήλικα ή μη), επί τρεις δεκαετίες, ενώ και ο πατέρας ενός θύματος, που είχε προτιμήσει να του καρφώσει ένα μαχαίρι στην πλάτη, το 2002, αντί να τον καταγγείλει, δεν ξέρω αν έπραξε σωστά τελικά, διότι το θέμα "κουκουλώθηκε" και αυτός συνέχισε...

    Από εκεί και μετά, για να περάσω τώρα, στο καθαρά νομικό σκέλος, υπάρχει απόσταση, ανάμεσα στις σεξουαλικές προτιμήσεις και τον ιδιωτικό βίο κάποιου, μέχρι τα ποινικά αδικήματα και ιδίως την προφυλάκιση.

    Αφενός, γιατί πολλά αδικήματα, ειδικά τα πλημμελήματα, έχουν υποπέσει σε παραγραφή και αφετέρου, διότι το πλαίσιο της αποπλάνησης, είναι αρκετά επιεικές (κακούργημα μόνον κάτω από τα 14), εφόσον οι πράξεις γίνονταν συναινετικά (με ή χωρίς εισαγωγικά, όταν μιλάμε για ανηλίκους).

  Μόνον σοβαρές και μη παραγεγραμμένες κατηγορίες βιασμού, θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν στην φυλακή, όπερ και εγένετο.

   Εδώ να ανοίξουμε μια παρένθεση, για να πούμε, ότι ο βιασμός προϋποθέτει άσκηση βίας ή απειλή άσκησης βίας ή απειλή της ζωής και νομίζω ότι θα έπρεπε ίσως να προστεθεί και η περίπτωση της ψυχικής-ψυχολογικής επιβολής : ο άβγαλτος νεαρός επαρχιώτης ή μη, που θέλει-ονειρεύεται να γίνει ηθοποιός και πάει στο σπίτι ενός "σπουδαίου" και ήδη "καταξιωμένου" ηθοποιού-σκηνοθέτη, βρίσκεται σε "περίεργη" ψυχολογική κατάσταση, έτοιμος να υπακούσει στις εντολές κάποιου που θεωρεί "ίνδαλμα", χωρίς καν να ασκηθεί σωματική βία...

    Με το νέο ποινικό κώδικα, προστέθηκε και μία νέα περίπτωση βιασμού, αυτή όπου ναι μεν υπάρχει καταρχήν συναίνεση για την ερωτική πράξη, αλλά ο ένας από τους δύο υποχρέωνεται, στη διάρκεια της, να κάνει ή να υποστεί πράγματα, που δεν θέλει, ωστόσο δεν μπορεί να έχει αναδρομική εφαρμογή, πριν το 2019!

     Αν συμφωνώ σε κάτι με τον Κούγια, είναι πως η δικογραφία είναι "αδύναμη", δύσκολα θα μπορέσει να σταθεί στο Δικαστήριο, αν δεν "εμπλουτιστεί" με νέα στοιχεία...

    Δεν μπορεί να καταδικαστεί κάποιος, μόνον, με τη μαρτυρία τρίτου, ότι έμαθε ή του είπε ο κατηγορούμενος ότι έχει βιάσει ανήλικο ή με μήνυση κατοίκου εξωτερικού, που δεν έχει ακόμα καταθέσει στις ελληνικές δικαστικές Αρχές.

     Όσον αφορά την ακυρότητα που προβλήθηκε, θεωρώ πως ορθά απορρίφθηκε η σχετική ένσταση και καλώς εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης, διότι μιλάμε για σοβαρό κακούργημα και όντως υπήρχε κίνδυνος φυγής (άσχετα αν προέβη σε μια σωστή κίνηση, αυτόβουλης εμφάνισης στη ΓΑΔΑ, για να τον καταρρίψει) !

    Ενώ όμως, οι δικαστές κινήθηκαν γρήγορα, ως προς την σύλληψη, ωστόσο φοβάμαι πως άργησαν στο να προβούν σε ανακριτικές πράξεις, όπως η άρση απορρήτου σε κινητά και υπολογιστές και κατ' οίκον έρευνες, διότι θα μπορούσαν να βγουν πιθανά "λαβράκια", όπως πορνογραφία ανηλίκων.

     Χωρίς να είμαι προφήτης, με βάση την εμπειρία και το νομικό μου ένστικτο, η υπόθεση θα εξελιχθεί ως εξής : αφενός ο κατηγορούμενος θα κάνει (αλλεπάλληλες) αιτήσεις αποφυλάκισης και αφετέρου η δικογραφία θα εμπλουτίζεται, πιθανόν, με νέα στοιχεία και μαρτυρίες, όπερ σημαίνει ότι θα πρέπει να μετάγεται, κάθε τόσο, από τις φυλακές, για συμπληρωματικές απολογίες...

σχόλια για σεξουαλικά εγκλήματα

     Στα σεξουαλικά εγκλήματα, τα οποία είναι τώρα το Νο1 θέμα επικαιρότητας, έχω αναφερθεί αναλυτικά, πριν από αρκετά χρόνια, ωστόσο αναγκάζομαι να επανέλθω, επειδή ο νέος Ποινικός Κώδικας του 2019 (συριζα) έχει επιφέρει αλλαγές.

   Όπως έχω πει, ο νέος αυτός κώδικας, έχει καταστήσει "άκυρες" σχεδόν το 80% των πριν το 2019 αναρτήσεων μου, ωστόσο δεν θα τις σβήσω, ούτε θα τις αλλάξω, αφού διατηρούν την αξία τους, διότι πιο σημαντικό από τις ποινές, είναι το ΤΙ συνιστά κάθε φορά, το συγκεκριμένο έγκλημα, δηλαδή η αντικειμενική και η υποκειμενική υπόσταση κάθε αδικήματος (για όσα δεν καταργήθηκαν, εννοώ, αλλά απλά άλλαξαν οι ποινές) !

  Πρέπει, εισαγωγικά, να κάνω (ή να επαναλάβω) κάποιες, γενικότερες, παρατηρήσεις : πρώτον, ο νέος ποινικός κώδικας, έχει ρίξει παντού το ανώτατο όριο κάθειρξης, από τα 20 στα 15 έτη, όπερ σημαίνει, εφόσον εκτίονται τα 3/5 της ποινής, αν κάποιος εργάζεται στην φυλακή, ακόμα και αν διαπράξει ένα πολύ σοβαρό κακούργημα και "εισπράξει" την ανώτατη ποινή, θα μείνει μέσα, λιγότερο από 5 χρόνια...

 Η ισόβια κάθειρξη, αφορά πλέον μόνον την αφαίρεση ζωής και ίσως κάποια άλλα, μεμονωμένα, αδικήματα (διακίνηση μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών), αλλά ακόμα και εκεί, έχει καταστεί δυνητική (!), είναι στην ευχέρεια δηλαδή των δικαστών !

   Αυτά τα λέω, διότι, δεν ξέρω κατά πόσον, οι νέες αυτές, ελαφρότερες ποινές, επιτελούν τον βασικό ρόλο τους, που είναι η αποτροπή, από την τέλεση εγκλημάτων, όταν ο επίδοξος εγκληματίας, ξέρει ότι δεν θα μείνει, για πολύ, στην φυλακή...

   Επίσης, μιας και συζητείται τώρα αναθεώρηση κάποιων σχετικών άρθρων του ποινικού Κώδικα, προσωπικά, θεωρώ πολύ χαμηλό το όριο των 14 ετών, για κακουργηματική αποπλάνηση και απαράδεκτο, μετά τα 15, να μην υπάρχει καν αδίκημα !

   Ο αστικός μας κώδικας και όχι μόνον, θεωρεί ανήλικο, όποιον είναι κάτω των 18 και δεν μπορεί, ένας 15χρονος, που δεν αξιολογείται ως ώριμος να ψηφίζει ή να οδηγεί, να θεωρείται ως ώριμος να κάνει σεξ, με άτομα (ακόμα και πολύ) μεγαλύτερης ηλικίας...

   Από την άλλη, είναι και κάπως τραγικό, να θεωρείται κακούργημα με πρόσωπο 13 ετών και 11 μηνών και ...1 μήνα μετά, να καταντάει (αυτή είναι η ορθή λέξη) πλημμέλημα, δηλαδή για ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ο ανήλικος να μην προστεύεται ουσιαστικά, εφόσον πλημμέλημα σημαίνει πως ο δράστης θα κυκλοφορεί ελεύθερος !

    Τέλος, επειδή ο κατηγορούμενος ηθοποιός-σκηνοθέτης, είχε, όπως φαίνεται, αδυναμία σε πρόσωπα του ιδίου φύλου, ανήλικα ή μη, προφανώς, αν γίνεται με συναίνεση και πάνω από κάποια ηλικία, δεν αποτελεί αδίκημα, ούτε μπορεί να απολογείται κανείς, για το τι κάνει στην προσωπική του ζωή ή στο κρεβάτι του, να πούμε ότι η ομοφυλοφιλία δεν συνιστά, ως γνωστόν, ποινικό αδίκημα.

    Ωστόσο, πρέπει να υπενθυμίσω, ότι μέχρι αρκετά πρόσφατα, ήτοι ως το 2015, υπήρχε και το αδίκημα με τίτλο "ασέλγεια παρά φύση" (μεταξύ αρρένων), που καταργήθηκε με έναν από τους ...πρώτους Νόμους της κυβέρνησης συριζα !

 Δεν ποινικοποιούσε συλλήβδην την ομοφυλοφιλία, μεταξύ ανδρών, αλλά υπό προϋποθέσεις, ήτοι αν υπήρχε σχέση εξάρτησης ή αν γινόταν από κερδοσκοπία ή κατ' επάγγελμα (εδώ φαίνεται να δικαιώνεται ο κούγιας, για τη δήλωση του, που προκάλεσε αντιδράσεις) ή με πρόσωπο νεότερο των δεκαεπτά (17) ετών και ήταν πλημμέλημα.

η αποκαθήλωση των "ειδώλων"

     Λένε ότι "ηθοποιός σημαίνει Φως", αλλά αποδεικνύεται ότι οι ...άνθρωποι, πίσω από τους ρόλους, ζουν στο σκοτάδι, όπως όλοι μας, έχουν πάθη και αδυναμίες και παραβατικές συμπεριφορές !

  Το τελευταίο διάστημα, μετά την εξομολόγηση της εμπειρίας της Σοφίας Μπεκατώρου, υπήρξε ένα τσουνάμι, μια χιονοστιβάδα, αντίστοιχων καταγγελιών για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, κυρίως στη λεγόμενη "βιομηχανία θεάματος", αλλά όχι μόνον.

  Το θέμα, όπως καταλαβαίνει κανείς, έχει και νομικές προεκτάσεις, εκτός από κοινωνικές και ψυχολογικές, ενώ όλοι παρακολουθούμε σαστισμένοι, να βγαίνουν στην φόρα, τα άπλυτα ανθρώπων, υπεράνω υποψίας !

   Η σπίθα μιας πρώτης καταγγελίας, είναι λογικό να ανοίγει στόματα και να πυροδοτεί το λεγόμενο "me too", την ανάγκη δηλαδή να μοιραστεί και κάποιος άλλος, μια παρόμοια εμπειρία, που είχε, ενώ επίσης λογικό είναι, να εντοπίζονται και πιθανές υπερβολές σε όλο αυτό, που ζούμε.

  Εννοώ, ότι χρειάζεται προσοχή, αφενός στο να μην ποινικοποιήσουμε ...το φλερτ και αφετέρου, στο να δοθεί ο σωστός νομικός χαρακτηρισμός, σε κάθε πράξη !

  Από αυτά, που έχουμε ακούσει, τα περισσότερα είναι πλημμελήματα και έχουν παραγραφεί, ενώ απαιτείται και έγκληση συνήθως, οπότε και να μην έχουν παραγραφεί, δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη, επειδή δεν υποβλήθηκε έγκαιρα (εντός τριμήνου) η έγκληση από το θύμα.

  Αλλά και πιθανά κακουργήματα, ίσως έχουν παραγραφεί και δεν θα μπω στη λογική του "γιατί τώρα ;", όπως κάποιοι, διότι κατανοώ την δυσκολία να καταγγείλεις αυτά τα πράγματα, όταν έγιναν, αλλά δεν μπορώ, ως νομικός, να μην υπερασπιστώ και τον θεσμό της παραγραφής, που έχει λόγο ύπαρξης !

   Επειδή ακούγονται και πιθανές νομοθετικές μεταβολές, σε αυτό το σκέλος, εξυπακούεται ότι αυτές ΔΕΝ μπορούν να έχουν αναδρομική ισχύ και να καταλάβουν και όσα έχουν καταγγελθεί, δηλαδή πράξεις, που έχουν γίνει ήδη, αλλά θα αφορά μόνον στο μέλλον...

    Το κοινό στοιχείο, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, είναι ένα : η κατάχρηση "εξουσίας" του θύτη σε βάρος του θύματος, που βρίσκεται σε ανάγκη να πάρει μια δουλειά, έναν ρόλο ή γενικότερα βρίσκεται υπό την επιρροή του δράστη, όπως στην υπόθεση Μπεκατώρου.

   Από εκεί και μετά, όπως είπαμε, τα καταγγελλόμενα, ποικίλουν, από ένα, ποινικά αδιάφορο μάλλον, άκομψο ή χυδαίο φλέρτ, μέχρι το ακραίο (βιασμός με μεταλλική ράβδο), αλλά τα περισσότερα εντάσσονται σε αυτό, που ονομάζει ο Π.Κ ως "προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας" και "κατάχρηση σε γενετήσια πράξη", τετελεσμένη ή σε απόπειρα ("πάρτον στον στόμα, τώρα"), δηλαδή σε πλημμεληματικές κατηγορίες, που δεν μπορούν να διωχθούν, είτε λόγω παραγραφής, είτε λόγω μη έγκαιρης υποβολής έγκλησης, από τα θύματα !

   Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι και οι αστικής φύσεως αξιώσεις, για αποζημίωση δηλαδή, λόγω ηθικής βλάβης, παραγράφονται στην 5ετία, οπότε ούτε αυτές θα μπορούν να εγερθούν τώρα...

    Βέβαια, η ζημιά των θυτών, είναι πολλαπλάσια, από αυτήν την ιστορία, καθώς χάνουν ρόλους ή θέσεις, χορηγούς, συμβόλαια με διαφημιστικές και γενικά "γίνονται ρόμπες" παντού και κυρίως απέναντι στις οικογένειες τους !

   Κάποια, τέλος, νομικά ζητήματα, αναφορικά με αυτές τις υποθέσεις, έχουν να κάνουν με τη δυνατότητα απόδειξης ή μη της καταγγελίας, όταν λογικά, δεν υπάρχουν μάρτυρες, στις περισσότερες περιπτώσεις, οπότε υφίσταται ο κίνδυνος, να υποστεί το θύμα και νομικές συνέπειες για (συκοφαντική) δυσφήμιση, να βγει δηλαδή ο θύτης και από πάνω...

   Εδώ θέλει προσοχή, λοιπόν, από τους καταγγέλλοντες, αν και στην περίπτωση που για κάποιον υπάρχουν άλλες ...δέκα, παρόμοιες, καταγγελίες, τότε ισχύει το "όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά", εννοώ ότι με αυτό το επιχείρημα, μπορεί να επαληθευτεί ότι οι καταγγελίες είναι υπαρκτές και σοβαρές, γιατί δεν μπορεί να λένε και οι δέκα ψέματα !

    Πάντως, να πούμε, κλείνοντας και αυτό : εκτός από την "κατάχρηση εξουσίας", που επέδειξαν οι θύτες, υφίσταται, νομικά, μην ξεχνάμε και ο όρος "κατάχρηση δικαιώματος", εκ μέρους των θυμάτων, που σημαίνει ότι ναι μεν είναι δικαίωμα σου, να καταγγέλλεις δημόσια κάτι που συνέβη, αλλά μπορεί (υπό προϋποθέσεις και όχι μόνον από τη μεγάλη διαδρομή του χρόνου, που μεσολάβησε) αυτό να θεωρηθεί "καταχρηστικό".

     

μας κυβερνούν τα νούμερα...

      Τα νούμερα, εντός και εκτός εισαγωγικών, κυριολεκτικά και ...μεταφορικά, αυτά που ανακοινώνονται κάθε απόγευμα, μετά τις 17:00 και αυτά, που τα "ερμηνεύουν" και λαμβάνουν αποφάσεις, για τις ζωές μας, δηλαδή πολιτικοί και λοιμωξιολόγοι !

   Σε λίγο καιρό, κλείνουμε έναν χρόνο απόλυτης τρέλας και παράνοιας, μέσα στον οποίο, κάποιοι ψυχροί και ό,τι να ναι αριθμοί, καθορίζουν που θα πάμε, τι θα φάμε, τι θα ψωνίσουμε, αν θα δουλέψουμε και ένα σωρό άλλα ΒΑΣΙΚΆ πράγματα, που κείνται στον πυρήνα των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων...

   Θα προσπαθήσω, τώρα, με κάποιες σκόρπιες σκέψεις, να αιτιολογήσω τον όρο "τρέλα", που χρησιμοποίησα πριν, γιατί αυτό που βιάζεται τον τελευταίο χρόνο βάναυσα είναι η κοινή Λογική και μάλιστα από κάποιους -υποτίθεται- "επιστήμονες", που ζουν το όνειρο, ως "τηλεμαϊντανοί" στα τηλεοπτικά παράθυρα !

   Βέβαια, αν τους ρωτήσεις "ποιος κυβερνάει και αποφασίζει", θα σου πουν "οι πολιτικοί", εμείς απλά προτείνουμε, αλλά αν ρωτήσεις τους τελευταίους, το ίδιο πράγμα, θα απαντήσουν "εμείς ακούμε τις προτάσεις των ...ειδικών, δεν είμαστε γιατροί", οπότε η παράνοια (με αυτή την "κολοκυθιά") επιτείνεται...

  Καταρχήν, τι σημαίνει "νέα κρούσματα" ; Σημαίνει ότι αυτοί κόλλησαν την ίδια μέρα ; Μπορεί να έχουν κολλήσει πριν μία μέρα, πριν μία βδομάδα, πριν ένα μήνα ή και περισσότερο, όπως έχει αποδειχτεί, αφού κάποιοι εμφανίζονταν θετικοί, ακόμα και μετά από 3 μήνες !

  Ο αριθμός των κρουσμάτων, δεν έχει κανένα νόημα, να ανακοινώνεται καθημερινά, εφόσον αυτός μπορεί να μεταβάλλεται, με πολλούς τρόπους (ΌΧΙ υποθετικούς) : ανάλογα με τον αριθμό των διενεργούμενων τεστ (σύμφωνα με αυτό, που έλεγα, από την αρχή : πολλά τεστ = πολλά κρούσματα και αντίστροφα) και ανάλογα με το ΠΌΤΕ βγαίνουν τα αποτελέσματα, από τα εργαστήρια...Έτσι π.χ αν είναι κλειστά το ΣΚ, τότε στις αρχές της εβδομάδας, τα "νέα κρούσματα" μπορεί να αφορούν τεστ δύο, τριών ή και περισσότερων ημερών, που έμεναν "στην ουρά" και ανακοινώνονται μαζεμένα σε μία μέρα !!

    Επίσης, ακόμα και αν ξεπεράσουμε τις κατηγορίες για "διπλά βιβλία" και για μπάχαλο στις αρμόδιες υπηρεσίες (όπως συμβαίνει σε όλο το Δημόσιο), υπάρχει και το σοβαρό ζήτημα της (αν)αξιοπιστίας των τεστ, ειδικά των λεγόμενων rapid, που αν έχεις πιει κοκα κολα, βγαίνουν θετικά (όπως απέδειξε Αυστριακός βουλευτής).

     Βέβαια, εξαιρετικά αμφίβολος, ειδικά εδώ στην Κολομβία των Βαλκανίων, είναι και ο αριθμός νεκρών και διασωληνωμένων ! Δηλαδή, ΓΙΑΤΊ να τους πιστέψουμε ; Επειδή το λένε αυτοί ; Ποιος βεβαιώνει την ακρίβεια και την αλήθεια των στοιχείων ;

     Μόνοι τους είπαν, εξαρχής, ότι μετράνε όσους πεθαίνουν από Ή ΜΕ covid, δηλαδή και από άλλη αιτία, αν τύχει και βρεθούν (εκ των υστέρων) θετικοί, ενώ όσον αφορά το πόσοι διασωληνώνονται και πάλι είναι στο χέρι τους : αν έχεις βύσμα ή είσαι Αρχιεπίσκοπος, θα μπεις σε ΜΕΘ, ακόμα και ...με πυρετό 36,7, αλλιώς θα σου πουν "κάτσε σπίτι" (το "να πεθάνεις", δεν το λένε) !

   Δεν σας κρύβω, ότι έρχονται στιγμές, που πιστεύω ότι όλα τα περιοριστικά μέτρα, λαμβάνονται μόνον και μόνον, για να ...μην κουραστούν γιατροί και νοσηλευτές, να μην τους πέσει δουλειά, γιατί έμαθαν τόσες δεκαετίες, να απλώνουν τραχανά, να πηγαίνουν για σκι και ορειβασία στον Όλυμπο, όταν μας λέει το Ανώτατο Σοβιέτ, ότι τα νοσοκομεία είναι "στο κόκκινο"...

    Κάποτε έπεσε μια κυβέρνηση, επειδή έκλεισε ...μιαν ερτ και τώρα φοβούνται μην πέσει, αν τυχόν και "ζορίσουν" τους υγειονομικούς με ...δουλειά (lol όχι με υπερεργασία) !!

    Ενόψει των ανωτέρω και πολλών άλλων, ειλικρινά, δεν κατανοώ την σκοπιμότητα της ανακοίνωσης των "κρουσμάτων" και των λοιπών "αριθμών", γιατί να μην τα κρατάνε κρυφά, όπως κρατάνε τα πρακτικά των επιτροπών, που αποφασίζουν για τις ζωές μας ; (!)

   Νομίζω πως τα είχε ζητήσει η αντιπολίτευση και εισέπραξε αρνητική απάντηση (οι δικαστές βέβαια κοιμούνται, μην τους ξυπνήσουμε), αργά ή γρήγορα, όμως θα πρέπει αφενός να μάθουμε όλα τα ονοματάκια των μελών αυτών των επιτροπών και αφετέρου θα πρέπει κάποια στιγμή και να λογοδοτήσουν, όπως προβλέπεται και να έρθουν όλα στο Φως, να καταλάβουν και οι κρατικοδίαιτοι χαβαλέδες τηλεμαϊντανοί, που κάνουν ...προβλέψεις, που δεν επιβεβαιώνονται ΠΟΤΈ και αποφασίζουν επ' αυτών, ότι το να οδηγείς ανθρώπους, σε αυτοκτονίες, χρεοκοπίες και ανεργίες, εμφράγματα και εγκεφαλικά, για ...να σώσεις το συνάφι σου, από ...τη δουλειά, για την οποία πληρώνεται να κάνει, έχει σοβαρές (νομικές-ποινικές) συνέπειες !

Κωνσταντίνος Βαθιώτης

     Συνεχίζοντας στο ίδιο πνεύμα, με την προηγούμενη ανάρτηση, δεν μπορώ παρά να μην επαινέσω και επικροτήσω την στάση του καθηγητή Νομικής της Κομοτηνής, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά και ο οποίος αποτέλεσε μια (ίσως τη μοναδική, ως τώρα) φωτεινή έκλαμψη, στις σκοτεινές μέρες, που ζούμε, με την υγιεινομική (και όχι μόνον) χούντα !

  Δεν έχω παρακολουθήσει το παρασκήνιο ή το ιστορικό της παραίτησης του, άκουσα μόνον το ηχητικό απόσπασμα της ανακοίνωσης της, όπου μιλάει για παρεμβάσεις στο διδακτικό του έργο και για την διαφωνία του, αναφορικά με τον τρόπο διαχείρισης της κατάστασης, από το υπουργείο Παιδείας.

  Κατά σύμπτωση, τώρα, αν δεν κάνω λάθος, συζητείται ένα ακόμα νομοσχέδιο του εν λόγω υπουργείου, για το οποίο δεν γνωρίζω λεπτομέρειες, αλλά έχει προκαλέσει αντιδράσεις, πορείες και διαμαρτυρίες !

   Πάντως, αν μιλάμε για την "αστυνομία" των πανεπιστημίων, τίθεται το ερώτημα, κατά πόσον η παρουσία των "μπάτσων" εκεί, σκοπεύει να αποτρέψει έκνομες ενέργειες ή να εξασφαλίσει ότι αυτοί που αφήνει πίσω του, ο Κων/νος Βαθιώτης, θα κάθονται φρόνιμα...

   Η παραίτηση του εν λόγω καθηγητή, αποτελεί μια βαθιά γενναία και έντιμη πράξη, ειδικά στις εποχές που ζούμε, εννοώ της οικονομικής απραγίας και των επαγγελματικών αδιεξόδων, το να απαρνιέσαι τον "σίγουρο" μισθό, βάζοντας την αξιοπρέπεια σου και την ακεραιότητα του χαρακτήρα σου, πάνω από αυτόν, είναι μια κίνηση, που δεν μπορεί να μην σε συγκινήσει και να μην προκαλέσει το θαυμασμό σου.

    Για μένα βέβαια και για κάποιους άλλους, η παραίτηση είναι πράξη αυτονόητη, όταν δεν μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου, όπως θες και όπως ξέρεις, η αξιοπρέπεια είναι (δηλαδή ...θα έπρεπε να είναι) πάντα πάνω από μισθούς και αργομισθίες !

  Η απόδραση του κ. Βαθιώτη, από την "φωλιά του κούκου", όπως στην ομώνυμη, συγκλονιστική, ταινία, δεν μπορεί παρά να είναι επαινετέα και συγκινητική και μια νότα χαράς και αισιοδοξίας, μέσα στη μιζέρια των ημερών.

    Εδώ να ανοίξουμε παρένθεση, για να πούμε ότι ο κούκος είναι ένα πουλί παρασιτικό, το οποίο πηγαίνει τα βράδια, στις φωλιές των άλλων πουλιών, βγάζει-πετάει ένα αβγό από μέσα και εναποθέτει το δικό του, με σκοπό ο νεοσσός να ανατραφεί ...από άλλη μητέρα, από ένα άλλο άσχετο πουλί, που μαζί με τα δικούς τους νεοσσούς, θα τρέφει και τον ...κούκο !

    Μεγαλύτερο ενδιαφέρον, ακόμα και από αυτή την ίδια την απόδραση του Βαθιώτη από το "κλουβί με τους τρελούς", από κοινωνικής και ψυχολογικής άποψης, έχει αυτή η ίδια η (αναμενόμενη πάντως) αντίδραση όσων έμειναν και μένουν σε αυτό το κλουβί : τι έκαναν λοιπόν ; Βάφτισαν τρελό τον Βαθιώτη (ΧΑΧΑ).

   Οι τρελοί (εντός και εκτός εισαγωγικών) που θυσιάζουν ολόκληρη την ανθρώπινη ύπαρξη τους, στο βωμό ενός μισθού ή μιας αργομισθίας, έπεσαν να κατασπαράξουν αυτόν, που είχε τα κότσια να κάνει το αντίθετο, να τον μειώσουν, να τον πουν ανισόρροπο και "ψεκασμένο", για να νιώσουν οι ίδιοι λίγο καλύτερα !

    Όπως λέει και ένα τραγούδι, που ταιριάζει ΓΆΝΤΙ εδώ : στο βάθος το ζηλεύουμε, αυτό που ρεζιλεύουμε και μάρτυρας μου, όχι ο Άθως, αλλά ο Βαθιώτης...