υπόθεση "βιτριόλι"

     Για την υπόθεση αυτή, αν δεν απατώμαι, δεν έχω ξαναμιλήσει, παρότι έχει περάσει ενάμισης χρόνος και έχει λάβει απρόσμενα (με την κακή έννοια) μεγάλη δημοσιότητα από τα ΜΜΕ.

   Εννοώ ότι δεν μπορεί (δηλαδή, έλεος !) να είναι πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων και στις εφημερίδες, τα γκομενιλίκια δύο ξανθών γυναικών, εθισμένων στα αντισόσιαλ μίντια και στην "εικόνα" τους και η "κόντρα" που είχαν (ή ...νόμιζε η μία από τις δύο, ότι είχαν), με "αναλύσεις" δημοσιογραφικές, συνεντεύξεις επί συνεντεύξεων, ακόμα και θεωρίες συνωμοσίας !

   Η υπόθεση είναι "απλή", με την έννοια ότι πρόκειται για περίπτωση γυναικείας αντιζηλίας, όπου η μία νόμιζε ότι η άλλη θα της φάει τον γκόμενο και της κατέστρεψε το όμορφο πρόσωπο, ώστε να μην της τον πάρει (αυτόν, αλλά και γενικά, στο φινάλε).

    Η αλήθεια είναι ότι υπέστημεν ένα μικρό σοκ, όταν αποκαλύφθηκαν τα στοιχεία της δράστιδος, διότι συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις το μυαλό πάει σε κάποιον πρώην, που, είτε ο ίδιος, είτε ως ηθικός αυτουργός, θα ήθελε να εκδικηθεί, για τον χωρισμό και τον πληγωμένο εγωϊσμό του...

      Εξίσου "απλό" είναι και το νομικό σκέλος της υπόθεσης, που απασχολεί (θέλοντας και μη) την ελληνική κοινωνία, για τόσους πολλούς μήνες και συνοψίζεται στο νομικό χαρακτηρισμό της πράξης, δηλαδή στο αν θα θεωρηθεί απόπειρα ανθρωποκτονίας (όπως κατηγορείται) ή βαριά σωματική βλάβη, με πρόθεση.

     Εδώ ανοίγω μια παρένθεση, για να πω, ότι μετά από 20 σχεδόν χρόνια εμπειρίας δικαστηριακής, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα κακουργήματα είναι ...πιο απλές υποθέσεις, από τα πλημμελήματα, που είναι ήσσονος βαρύτητας και απειλούνται και με μικρότερες ποινές !

        Έτσι και εδώ, χιλιάδες σελίδες δικογραφίας, αμέτρητα ρεπορτάζ, τόνοι μελάνης και σάλιου χυμένα, για να καταλήξουμε στο "ζουμί", στο ένα και μοναδικό εξαρχής κρίσιμο μέγεθος, που είναι ο νομικός χαρακτηρισμός της πράξης...

      Βέβαια, επειδή οι διαφορές στις ποινές δεν είναι τόσο μεγάλες, περισσότερο ενδιαφέρον νομικά και μεγαλύτερη βαρύτητα θα είχε (θεωρητικά πάντα μιλώντας, έτσι), αν το θύμα είχε καταλήξει, αν δηλαδή θα μιλούσαμε για τετελεσμένη ανθρωποκτονία ή για θανατηφόρα σωματική βλάβη, διότι εκεί μπαίνει στην εξίσωση η λέξη "ισόβια", που εδώ δεν υπάρχει !

    Ξέρω πως έχω πει ότι δεν θέλω να σχολιάζω εκκρεμείς υποθέσεις, πριν δηλαδή αποφανθεί το Δικαστήριο, αλλά θα κάνω εξαίρεση, αφού, έτσι ή αλλιώς, η υπόθεση θα πάει και σε δεύτερο βαθμό, είτε με έφεση της κατηγορούμενης, είτε με έφεση του εισαγγελέα, αν δεν γίνει δεκτή η σημερινή πρόταση του...

     Και προσωπικά, θα πόνταρα στο δεύτερο σενάριο, ότι θα καταδικαστεί για βαριά σωματική βλάβη, με πρόθεση, σενάριο που ταυτίζεται και με την δική μου νομική άποψη.

        Γενικά, όταν ακούς ότι ο εισαγγελέας είναι "καταπέλτης" (χαχα), όπως σήμερα, αυτό κατά 99% ΔΕΝ είναι καλό ...σημάδι, σημαίνει ότι έχει παρασυρθεί είτε από τη δημοσιότητα της υπόθεσης, είτε από αισθήματα συμπάθειας προς το θύμα (που όλοι φυσικά έχουμε !), είτε και τα δύο, όπως εδώ....

   Το βιτριόλι πετάχτηκε προφανώς με πρόθεση και προσχεδιασμένα, αυτό δεν αμφισβητείται, το ζητούμενο είναι ΤΙ πρόθεση είχε η κατηγορούμενη : να σκοτώσει ή να της χαλάσει το όμορφο πρόσωπο, για να μην της "φάει το γκόμενο", το νώντα ή και άλλον ;

      Τα επιχειρήματα του Εισαγγελέα, ότι ήθελε να σκοτώσει, προσωπικά, τα θεωρώ "φτωχά" και εκτός αυτού, έρχονται σε αντίθεση με τη Λογική, διότι αν θες να σκοτώσεις, πας με όπλο, όχι με βιτριόλι !

      Εκτός αυτού, καταντάει και λίγο τραγελαφικό, να εξαρτάται ο χαρακτηρισμός της πράξης, από το ...πόσα ml υγρού κρατούσε, λες και με το "μυαλό" που κουβαλάει, μπήκε στη διαδικασία να ρωτήσει ή να μάθει ποια ποσότητα είναι θανατηφόρα ή όχι, όταν από την απολογία της προέκυψε ότι έμαθε για το τι είναι "βιτριόλι" από τηλεοπτικές εκπομπές...

        Εκεί όμως που φαίνεται να χάνει το παιχνίδι ο Εισαγγελέας και έρχεται σε αντίφαση ...με τον εαυτό του, είναι όταν λέει ότι η δράστις "καταδίκασε ισόβια το θύμα", άρα παραδέχεται ότι δεν ήθελε να την σκοτώσει-βγάλει από τη μέση, αλλά να της προκαλέσει μόνιμο πρόβλημα-αναπηρία !

        Το μοναδικό σοβαρό επιχείρημα στήριξης της κατηγορίας, είναι ίσως οι καταθέσεις των γιατρών και η παραδοχή ότι κινδύνευσε η ζωή της ή καλύτερα και πιο ακριβώς, ότι ΘΑ μπορούσε να κινδυνεύσει η ζωή της, αν δεν ζητούσε άμεση βοήθεια το θύμα κλπ.

    Όλα τελικά, καταλήγουν και εκεί έγκειται και η δυσκολία των δικαστών, στο "υποκειμενικό" στοιχείο, στο τι ήθελε και τι επιδίωκε η δράστις με την ενέργεια αυτή και το κατά πόσον αποδεχόταν, όχι ως ένα απλό, αβέβαιο και ...υποθετικό ενδεχόμενο, αλλά ως (σχεδόν βέβαιη) πεποίθηση ότι θα μπορούσε το θύμα και να καταλήξει, με το βιτριόλι αυτό !

       Προφανώς και δεν είναι εύκολο να μπεις στο μυαλό του δράστη, το μόνον που μπορείς να κάνεις είναι να υποθέσεις, με βάση τα αντικειμενικά-χειροπιαστά στοιχεία, που βλέπεις και θεωρώ ότι αυτά ΔΕΝ είναι ικανά, να στοιχειοθετήσουν κατηγορία "απόπειρας ανθρωποκτονίας"...