Όταν δεν υπάρχουν ειδήσεις ή όταν η εσωτερική επικαιρότητα είναι άσχημη (για την εκάστοτε κυβέρνηση), εδώ και πολλά χρόνια, οι "δημοσιογράφοι" "σηκώνουν", ως πρώτο θέμα, τα "ελληνοτουρκικά", ενώ αν δεις σκάι το πρωί, θα νομίσεις ότι ζεις στην Κων/πολη και όχι στην Αθήνα !
Μιλώντας για "ελληνοτουρκικά", αναφερόμαστε σε ένα γαϊτανάκι εκατέρωθεν δηλώσεων, σε ένα πινγκ πόνγκ ερωτήσεων και απαντήσεων και σε υποτιθέμενες "απειλές", ενίοτε βέβαια τίθενται και καθαρά νομικά ζητήματα, όπως η παραβίαση Διεθνών Συνθηκών.
Κυρίως δε της Συνθήκης της Λωζάνης (24 Ιουλίου 1923), με την οποία τερματίστηκε η πολεμική διαμάχη, που ξεκίνησε το 1914 με τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, στην περιοχή της Ανατολίας (σημερινής Τουρκίας) και γύρω από αυτήν, καθορίστηκαν τα σύνορα κλπ.
Η εν λόγω Συνθήκη, την οποία έχει υπογράψει και η χώρα μας και έχει κυρωθεί νομοθετικά, περιλαμβάνει και επιμέρους Συνθήκες, Δηλώσεις και Πρωτόκολλα (17 τον αριθμό), με τα οποία ρυθμίζονται και άλλα θέματα, εμπορικά, δικαστικά, "κτηματικά" κ.α
Αυτό που βλέπουμε στα κανάλια, όταν υπάρχει (πραγματική ή μόνον ...στην φαντασία των εκατέρωθεν κυβερνήσεων) "ένταση" στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι να μαζεύονται είτε καθηγητές και "αναλυτές" απτα λιντλ, είτε συνταξιούχοι ναύαρχοι και αεροπόροι, να πίνουν το φρέντο τους και να λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.
Και άντε αυτοί πες ότι πάνε για χαβαλέ, για λίγα λεπτά δημοσιότητας ή για να πουλήσουν κανένα βιβλίο στο μέλλον, οι δημόσιοι υπάλληλοι του υπουργείου εξωτερικών, με τα "φανταχτερά" πτυχία και τις παχυλές αργομισθίες, που είναι και η δουλειά τους να απαντήσουν, αν χρειάζεται, ΤΙ κάνουν ;
Βγάζουν ανακοινώσεις για "άλλα αντί άλλων", πιπιλίζοντας την καραμέλα του "διεθνούς δικαίου", σαν να έχει κολλήσει η κασέτα και γενικά απαντούν σαν 12χρονα, που τα μάλωσαν στο σχολείο και θα το πουν στη μαμά τους (Ε.Ε) ή στον μπαμπά τους (Η.Π.Α), για να βάλει στη θέση του, τον τούρκο, που κάνει "μπούλινγκ" !
Δηλαδή τόσο καιρό, που οι απέναντι μας κατηγορούν για συγκεκριμένα πράγματα, δεν βρέθηκε κανένας να βγει και να πει, ΤΙ ΛΈΕΙ επ' αυτού η Συνθήκη της Λωζάνης και ...πρέπει να το κάνει ένας ασήμαντος "δικηγοράκος", σαν εμένα ;
Λοιπόν, η Συνθήκη της Λωζάνης ορίζει τα εξής :
-Τα νησιά της ανατολικής Μεσογείου ανήκουν στην Ελλάδα, πλην Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών (ή Μαυρυών) νήσων και συγκεκριμένα αναφέρονται η Λήμνος, η Σαμοθράκη, η Μυτιλήνη, η Χίος, η Σάμος και η Ικαρία.
-Τα Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα : η Αστυπάλαια, η Ρόδος, η Χάλκη, η Κάρπαθος, η Κάσσος, η Τήλος, η Νίσυρος, η Κάλυμνος, η Λέρος, η Πάτμος, οι Λειψοί, η Σύμη, η Κως και το Καστελλόριζο (σημαντικό : μαζί με τις εξαρτώμενες νησίδες από αυτά), παραχωρήθηκαν αρχικά στους Ιταλούς, ωστόσο το 1946 αποφασίστηκε να δοθούν και αυτά στην Ελλάδα και από το 1947 μας ανήκουν και αυτά.
-Μπαίνει ως γενικός κανόνας ότι στην Τουρκία ανήκουν όσες νησίδες απέχουν μέχρι 3 μίλια (δεν αναφέρεται ως ναυτικά μίλια, που ισοδυναμούν με 1852 μέτρα, αλλά για "απλά" μίλια, που ισοδυναμούν με 1609 μέτρα) από τις ακτές της, άρα εξ αντιδιαστολής προκύπτει πως ό,τι βρίσκεται πιο μακριά, πιο δυτικά, ανήκει σε εμάς !
-Επειδή μας κατηγορούν ότι έχουμε στρατό στα νησιά, η Συνθήκη, για Μυτιλήνη (Λέσβο), Ικαρία, Σάμο και Χίο (μόνον για αυτά, άρα για τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν περιορισμοί) ορίζει ότι σε αυτά τα 4 νησιά, απαγορεύεται να φτιάξουμε ναυτική βάση ή να ανεγερθούν οχυρωματικά έργα (με ό,τι καταλαβαίνει κανείς από αυτό).
-Απαγορεύει στην Π.Α μας να πετάει πάνω από της ακτές της Ανατολίας, αλλά απαγορεύει και στους Τούρκους να πετάνε, με πολεμικά αεροσκάφη, πάνω από αυτά τα 4 νησιά.
-Πέρα από ναυτικές βάσεις και "οχυρωματικά έργα" όμως, η Συνθήκη ΔΕΝ απαγορεύει να υπάρχει ελληνικός Στρατός, σε αυτά τα 4 νησιά, δηλαδή στρατόπεδα, όπου θα υπηρετούν οι έφεδροι τη θητεία τους και θα "γυμνάζονται" επί τόπου !
Συνεπώς, η χώρα μας δεν φαίνεται να παραβιάζει τη Συνθήκη, ούτε προκύπτει να έχουν νομικό έρεισμα οι αιτιάσεις των Τούρκων, όσον αφορά το καθεστώς των νησιών του ανατολικού Αιγαίου...
Αν κάποιος θα μπορούσε να κατηγορηθεί για παραβίαση των Διεθνών Συνθηκών, αυτή είναι η Τουρκία, στο σκέλος της μεταχείρισης των (Χριστιανικών και άλλων) μειονοτήτων, τόσο πριν, όσο και μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, διότι σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους της δυτικής Θράκης, που περνούν μια χαρά, έχουν τα τζαμιά τους και τα πάντα όλα τους, ΌΛΟΙ ξέρουν τι τύχη επεφύλαξαν οι νεότουρκοι, στις μειονότητες που ζούσαν, επί ΠΟΛΛΆ χρόνια, στην Ανατολία (Πόντιους, Αρμένιους, Κούρδους κλπ) !
Με βάση τα παραπάνω, θεωρώ ότι μπορούμε να απαντήσουμε και στο ερώτημα, σε ποιον ανήκει η βραχονησίδα "Ίμια" : το πρώτο και ξεκάθαρο κριτήριο, που πρέπει να εξετάσουμε είναι, η απόσταση της από τις τουρκικές ακτές, αν είναι πάνω από 3 μίλια, ανήκει σε εμάς, ενώ σε δεύτερο στάδιο και ασχέτως απόστασης, πρέπει να δούμε, αν πρόκειται για νησίδα, που εξαρτάται από κάποιο ελληνικό νησί (Κάλυμνο) !
ΑπάντησηΔιαγραφή