όχι, ΔΕΝ ήταν δολοφονία

      Ο τίτλος θα μπορούσε να ήταν και : black είναι ο horizon, με το blue πασοκ, επειδή το θέμα έχει και πολιτικές προεκτάσεις, ωστόσο θα ασχοληθώ με το καθαρά νομικό σκέλος τώρα.

  Αφού η δημοκρατία επιτρέπει να εκφέρουν άποψη για το προχθεσινό τραγικό συμβάν, στο λιμάνι του Πειραιά, ο ...πανελίστας τραγουδιστής Τριαντάφυλλος, τέως και νυν παρουσιάστριες και μοντέλα, φαντάζομαι ότι μπορούμε να πούμε και τη δική μας, ως λιγάκι πιο ειδικοί...

 Στην αρχή παρουσιάστηκε από τις ηλεκτρονικές εφημερίδες ως ατύχημα, μετά ως δυστύχημα και μετά (έως τώρα), επειδή έφαγαν "κράξιμο" από την "κοινή γνώμη", χαρακτηρίζεται "δολοφονία", από όλους σχεδόν !

 Ωστόσο, με βάση την κοινή Λογική, που δεν ταυτίζεται, όπως φαίνεται με την κοινή γνώμη και τα πραγματικά περιστατικά, που όλοι (και εμείς και αυτοί) είδαμε, ο νομικός χαρακτηρισμός "ανθρωποκτονία από πρόθεση" ή πιο λαϊκά "δολοφονία" δεν μπορεί να σταθεί ποτέ και πουθενά.

  Η δολοφονία και ετυμολογικά σημαίνει ότι έχω δόλο να κάνω φόνο, να σκοτώσω, είναι έγκλημα σκοπού, εδώ όμως όλοι συμφωνούμε ότι ο ναυτικός δεν είχε λόγο, ούτε σκοπό να σκοτώσει τον άτυχο νέο άνδρα (που μπορεί και να μην τον ήξερε καν).

   Σκοπός του, όπως παραδέχονται όλοι (ηθελημένα ή και αθέλητα), ήταν να εμποδίσει την επιβίβαση του άνδρα στο πλοίο, τη στιγμή που αυτό έφευγε και θα σηκωνόταν ο καταπέλτης (βλέπε καταθέσεις μαρτύρων που λένε ότι του φώναζαν "όξω όξω") !

  Κανείς δεν καταθέτει ότι φώναζαν ..."σκότωσε τον" ή "πνίξτον", ώστε να προκύπτει ανθρωποκτόνος πρόθεση, έστω και με ενδεχόμενο δόλο (όπως είναι η δίωξη), επομένως υπάρχει μια διάσταση, ένας διχασμός, ανάμεσα στην πρόθεση και στο τραγικό επελθόν αποτέλεσμα...

  Αυτή η διάσταση πρόθεσης και αποτελέσματος, μας οδηγεί και στον ορθό χαρακτηρισμό της πράξης του βασικού κατηγορούμενου !

    Εδώ λοιπόν, υπάρχουν δύο εκδοχές : η μία, η πιθανότερη και αυτή που τελικά μάλλον θα επικρατήσει και η άλλη, που θα υποστηριχθεί από την υπεράσπιση.

  Η πρώτη είναι ότι τελικά θα δικαστεί για το (κακούργημα) της θανατηφόρας σωματικής βλάβης, επειδή το επελθόν, βαρύτερο, αποτέλεσμα του θανάτου, οφείλεται σε αμέλεια του.

 Η δεύτερη είναι να δικαστεί για το (πλημμέλημα) της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, που δε δικαιολογεί καν προσωρινή κράτηση !

  Το στοιχείο που θα κρίνει αν θα υπερισχύσει το πρώτο ή το δεύτερο, είναι το αν τον χτύπησε κιόλας ή απλά τον έσπρωξε : ο ιατροδικαστής αναφέρει χτυπήματα, αλλά δεν είναι ακόμα σαφές, αν προκλήθηκαν από τον κατηγορούμενο ή από την πτώση.

   Την απάντηση επομένως θα δώσει η ιατροδικαστική έκθεση, αλλά και το βίντεο, όπου θα φανεί αν το θύμα χτυπήθηκε κιόλας, βέβαια και τα βίαια σπρωξίματα, που διακρίνονται καθαρά, μπορούν ίσως και από μόνα τους, να θεμελιώσουν το κακούργημα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης !

  Το γεγονός ότι ο θάνατος του άτυχου Αντώνη, οφείλεται σε αμέλεια, προκύπτει από το γεγονός ότι λύγισε το "νύχι" του καταπέλτη και έπεσε στη θάλασσα, αντί να βγει στην προβλήτα, αν δείτε δε και το βίντεο προσεκτικά, θα διαπιστώσετε ότι παραλίγο να πέσει μέσα και ο ίδιος ο βασικός κατηγορούμενος...

  Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να σταθεί κατηγορία "δολοφονίας", δηλαδή ανθρωποκτονίας από πρόθεση, έστω και με ενδεχόμενο δόλο : αυτό θα μπορούσαμε ίσως να το συζητήσουμε, αν τον είχαν σπρώξει στο πλάι του καταπέλτη και όχι από το σημείο που οδηγεί έξω, στην στεριά, που ήταν και η μοναδική πρόθεση των ναυτικών, δηλαδή να εμποδίσουν την επιβίβαση !

   Από εκεί και μετά, μικρή έως καμία σημασία έχει, αν γνώριζαν ή όχι ότι διέθετε εισιτήριο και ότι είχε μπει, βγήκε και επιχείρησε να ξαναμπεί ή τον θεώρησαν "λαθρεπιβάτη" (που είναι και το πιθανότερο).

   Σίγουρα το πιο τραγικό της υπόθεσης, είναι τα όσα έγιναν μετά την πτώση στη θάλασσα, ότι δηλαδή έφυγαν σαν να μην συνέβη τίποτα (!), με ένα πτώμα να επιπλέει στο λιμάνι...

    Στο σημείο αυτό, θα μπορούσε ίσως να προστεθεί και η κατηγορία της θανατηφόρας έκθεσης, ωστόσο έχω την αίσθηση ότι ο θάνατος του άτυχου νέου ήταν σχεδόν ακαριαίος, πνίγηκε σε λίγα δευτερόλεπτα, αφενός επειδή δεν ήξερε κολύμπι, όπως γράφτηκε και αφετέρου ίσως χτύπησε με την πτώση και έχασε τις αισθήσεις του (συν ότι υπήρχε η δίνη από την προπέλα του πλοίου) !

    Ενόψει αυτού, θεωρώ ότι όσα έγιναν μετά έχουν ελάχιστη ποινική (απ)αξία και η κατηγορία θα "περιοριστεί" στο πριν, με τη μετατροπή της από ανθρωποκτονία με πρόθεση σε θανατηφόρα σωματική βλάβη (ή ανθρωποκτονία εξ αμελείας, που συγκεντρώνει μικρότερες πιθανότητες).

    Η ανθρωποφαγική τάση της κοινής γνώμης, είχε ως αποτέλεσμα να διώκονται όχι ένας, αλλά τέσσερις : πέραν του βασικού κατηγορούμενου δηλαδή, ένας ακόμα ναυτικός που βρισκόταν πολλά μέτρα μακριά, ένας άλλος που ήταν πιο κοντά και παρείχε ίσως μια συνδρομή ψυχικού τύπου (αλλά μόνον ως προς το να απομακρυνθεί ο "λαθρεπιβάτης") και ο καπετάνιος, ο ρόλος του οποίου είναι και ο μεγαλύτερος γρίφος, αλλά σίγουρα θα αντιμετωπίσει κατηγορίες πλημμεληματικού τύπου !

    Τέλος, να πούμε ότι ανεξάρτητα από τις όποιες ποινικές ευθύνες, η πλοιοκτήτρια εταιρία οφείλει να αποζημιώσει τους συγγενείς του άτυχου Αντώνη (και είναι και πολλοί) για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν, δηλαδή υπάρχει και το σκέλος της αστικής ευθύνης.