απόπειρα : το αποτυχημένο έγκλημα

      Όπως υποσχέθηκα χθες, σήμερα θα αποκαλύψω με ποιον τρόπο μπορεί να "αθωωθεί" ο Φιλιππίδης, παρόλο που δεν είναι εντελώς "αθώος", διότι, όπως έχουμε ξαναπεί, δεν χρειάζεται να είσαι αθώος, για να μην καταδικαστείς, απλά χρειάζεσαι έναν καλό δικηγόρο (χαχα)!

 Ως γνωστόν, πρωτόδικα, έχει καταδικαστεί για δύο απόπειρες βιασμού και αν δεν απατώμαι, η ποινή του ήταν 8 έτη κάθειρξη, όπερ σημαίνει πως, αν δεν αλλάξει κάτι τώρα, θα επιστρέψει στην φυλακή...

  Η αρχική μου εκτίμηση, για το πως θα μπορούσε να αποφύγει την καταδίκη, ήταν να υπάρξει μετατροπή της κατηγορίας, από απόπειρα βιασμού σε προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, το οποίο είναι πλημμέλημα, άρα έχει παραγραφεί !

 Τα όρια μεταξύ των δύο αυτών εγκλημάτων, δεν είναι πολύ ευδιάκριτα, ενίοτε, όπως και εδώ, ωστόσο αφενός θα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι η (νομική) έννοια του βιασμού θα κριθεί, όπως ίσχυε τότε και όχι τώρα (που έχει κάπως "ξεχειλώσει") και αφετέρου, ότι ακόμα και αν επιμείνει και το Εφετείο, ότι εδώ υφίσταται απόπειρα βιασμού και πάλι υπάρχει "παράθυρο", για να πέσει στα μαλακά...

   Η υπόθεση αυτή μας δίνει αφορμή να μιλήσουμε, νομικά, για την απόπειρα, για το έγκλημα δηλαδή που ξεκίνησε αλλά δεν ολοκληρώθηκε !

  Όπως όλοι, έτσι και οι εγκληματίες, ενίοτε, αποτυγχάνουν να ολοκληρώσουν το εγκληματικό τους σχέδιο, κυρίως για εξωτερικά και απρόβλεπτα αίτια : π.χ κάποιοι παίρνουν το πολύ βαρύ χρηματοκιβώτιο από επαγγελματικό χώρο, αλλά πηγαίνοντας προς το Ι.Χ για να το φορτώσουν, περνάει τυχαία ένα περιπολικό, οπότε το παρατάνε στο δρόμο και φεύγουν άρον-άρον ή κάποιος επιχειρεί να βιάσει γυναίκα, αλλά γίνεται αντιληπτός από περαστικό που περνάει τυχαία και βάζει τις φωνές, οπότε εγκαταλείπει...

    Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο δράστης καταδικάζεται για απόπειρα τέλεσης του εγκλήματος, στο οποίο αποσκοπούσε, αλλά, όπως γίνεται αντιληπτό, με ποινή μειωμένη, σε σχέση με το ολοκληρωμένο έγκλημα !

    Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις και εδώ "κολλάει" η υπόθεση Φιλιππίδη, όπου ο επίδοξος δράστης ΥΠΑΝΑΧΩΡΕΊ από την περαιτέρω τέλεση του εγκλήματος, είτε γιατί μετάνιωσε, είτε για άλλους λόγους, αλλά εσωτερικούς, όχι εξωτερικούς...

 Αυτή η εκούσια υπαναχώρηση, μπορεί (δεν είναι δηλαδή δεσμευτικό για το Δικαστήριο) να κριθεί ατιμώρητη και αυτό είναι και το τελευταίο "χαρτί" του Φιλιππίδη, για να γλυτώσει (χωρίς ποινή ή με ποινή φυλάκισης-διαχειρίσιμη), εφόσον το Εφετείο εμμείνει στην άποψη ότι εδώ υπάρχει απόπειρα βιασμού και όχι προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας !

    Ας θυμηθούμε λίγο και το modus operandi του ...Πέτρου : έχοντας ισχυρή θέση και θεατρική εξουσία, μοίραζε ρόλους σε νεαρές ηθοποιούς, θεωρώντας ότι αυτές, θα του χρωστάνε χάρη και θα του "κάτσουν", για να το πούμε λαϊκά...

   Εικάζω, χωρίς να ξέρω (χαχα), ότι κάποιες όντως του κάθονταν, για να πάρουν το ρόλο και να ανέλθουν επαγγελματικά, οπότε αυτός, μέσα στη μέθη της αλαζονείας και της δύναμης, θεωρούσε ότι μπορούσε να το κάνει σε όλες !

   Βλέπουμε όμως ότι κάποιες αντιστάθηκαν στις ...ορέξεις του, οπότε αυτός πώς αντιδρούσε : τις έβριζε, τις έδιωχνε και τις απειλούσε ότι ...δεν θα βρίσκουν δουλειά πουθενά στο εξής...

     Με βάση την κατάθεση του πρώτου θύματος, βλέπουμε ότι δεν άσκησε ιδιαίτερη βία, μπορεί να την έγδυσε με την υπέρτερη ίσως σωματική του δύναμη, ωστόσο και ΑΥΤΌ είναι το κρίσιμο εδώ, όταν εκείνη "είπε όχι", τότε απλά ...της άνοιξε την πόρτα και την έδιωξε !

    Και έτσι φτάνουμε στις παρατηρήσεις, που έκανε το "γατόνι" ο Εισαγγελέας, που άδικα "τρώει κράξιμο", αφού εύλογα αναρωτήθηκε και αυτός, ΠΟΙΟΣ επίδοξος βιαστής σου ανοίγει την πόρτα, για να φύγεις ; 

   Άρα, καταλήγουμε ότι η υπαναχώρηση του Φιλιππίδη, από την απόπειρα βιασμού (εντός ή εκτός εισαγωγικών), υπήρξε εκούσια, δεν οφειλόταν σε εξωτερικά αίτια : τόσο ο ίδιος, όσο και το θύμα είναι γυμνοί από τη μέση και κάτω, η πόρτα είναι κλειδωμένη και στο θέατρο δεν υπάρχει ψυχή, είναι μόνοι τους, άρα αν ήθελε να βιάσει, θα ...συνέχιζε, δεν θα άνοιγε την πόρτα, για να φύγει η παθούσα !

    Όπως είχα ξαναπεί, η εικόνα που αποπνέει αυτή η υπόθεση, δεν είναι ενός βιαστή (με την αυστηρή, νομική, έννοια, όχι την κοινωνική), αλλά ενός "γλίτσα", ενός τραγικού "πέφτουλα", που χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται τη θέση του, για να κάνει σεξ (το οποίο δεν είναι συναινετικό, υπάρχει ένα πάρε-δώσε, αλλά δεν είναι και εξαναγκαστικό εντελώς)...

  Τα δίνω πάλι έτοιμα στο Δημητρακόπουλο, για να πάρει αυτός ...όλη τη δόξα (χαχα), ωστόσο φοβάμαι ότι τόσο αυτός, όσο και ο εντολέας του, θα φάνε άσχημα τα μούτρα τους, αν επιμείνουν στην αλαζονεία του "είμαι αθώος", σε αυτή τη "σκληρή" γραμμή και αν δεν ακουστεί η λυτρωτική λέξη "ΣΥΓΓΝΩΜΗ" !!