Αρπαγή ανηλίκου και ποινές !

    Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, με θέμα την απαγωγή (αρπαγή), να πούμε ότι προβλέπεται και μία ειδικότερη μορφή αρπαγής, η οποία μάλιστα εμφανίζεται συχνότερα στην πράξη : η αρπαγή ανηλίκων.
    Συγκεκριμένα : όποιος αφαιρεί ανήλικο από τους γονείς του ή τους επιτρόπους ή από οποιονδήποτε μεριμνά για το πρόσωπό του (π.χ ίδρυμα, ορφανοτροφείο κλπ), τιμωρείται με φυλάκιση (ανώτατη ποινή τα 5 χρόνια δηλαδή). Αν ο ανήλικος διέτρεξε κίνδυνο ζωής ή υγείας, τότε η ελάχιστη ποινή είναι 1 έτος.
    Αυτό που είναι σημαντικό και πρέπει να τονιστεί είναι πως η αρπαγή αυτή, μπορεί να τελεστεί όχι μόνον με αφαίρεση (απαγωγή), αλλά και με υποστήριξη-ενίσχυση της "εκούσιας" τάσης φυγής, που μπορεί να έχει ο ανήλικος. Η υποστήριξη μπορεί να γίνει λεκτικά-φορτικά, αλλά και έμπρακτα, με την παροχή καταλύματος, τροφής κ.ο.κ.
    Εκτός από τη βασική-πλημμεληματική μορφή του αδικήματος, υπάρχουν και οι διακεκριμένες-κακουργηματικές περιπτώσεις :
-Αν ο ανήλικος είναι κάτω των 14, επιβάλλεται κάθειρξη από 5 έως 10 χρόνια, εκτός εάν δράστης είναι ένας από τους γονείς, οπότε επιβάλλεται φυλάκιση.
-Κάθειρξη από 5 έως 10 χρόνια, επιβάλλεται επίσης, αν η αρπαγή έγινε με σκοπό την κερδοσκοπία (εμπορία βρεφών) ή την ακολασία σε βάρος του ανηλίκου ή για μεταβολή της οικογενειακής τάξης, προκειμένου να εμφανίζεται δηλαδή το παιδί ως τέκνο άλλων-μη βιολογικών γονέων.
-Αν ο δράστης είχε σκοπό να εισπράξει λύτρα ή να εξαναγκάσει άλλον σε πράξη ή παράλειψη, τότε επιβάλλεται κάθειρξη από 5 έως 20 χρόνια. Εφόσον όμως ο υπαίτιος παραδώσει το παιδί σώο και αβλαβές, αυτοβούλως και χωρίς να έχει εισπράξει λύτρα κλπ, τότε επιβάλλεται φυλάκιση.
    Το έγκλημα αυτό εμφανίζεται συνήθως :
-σε μαιευτήρια, ιδρύματα κλπ, όπου κάποιοι αρπάζουν ή επιχειρούν να αρπάξουν βρέφη ή όταν υπάρχουν κυκλώματα, που εμφανίζουν τα παιδιά ως δήθεν νεκρά, προκειμένου να τα πουλήσουν σε άτεκνα ζευγάρια.
-σε περιπτώσεις όπου οι ανήλικοι έχουν προβλήματα προσωπικά ή μέσα στο σπίτι και βρίσκουν ευκαιρία διάφοροι επιτήδειοι να τα εκμεταλλευτούν (σεξουαλικά και όχι μόνον).
-σε περιπτώσεις εν διαστάσει ή διαζευγμένων συζύγων, όπου την επιμέλεια έχει ο ένας γονέας και ο άλλος την αφαιρεί με τη βία, διαπράττοντας το σχετικό αδίκημα.
    Σχετικά με το ζήτημα της επιμέλειας των ανηλίκων, καλό είναι να γίνουν οι εξής επισημάνσεις :
-όσο το ζευγάρι είναι μαζί, η επιμέλεια ασκείται από κοινού, ως γνωστόν
-αν υπάρξει διάσταση ή διαζύγιο, αποφασίζει το Δικαστήριο, οπότε μέχρι να εκδοθεί η απόφαση, ισχύει προφανώς το προηγούμενο
-αν τώρα υπάρξει διάσταση και χωρίς να έχει ρυθμιστεί η κατάσταση, παίρνει ο ένας το παιδί ή τα παιδιά και εξαφανίζεται, τότε, σύμφωνα με τη Νομολογία, δεν διαπράττει αρπαγή, αλλά αυτοδικία, έγκλημα όμως που διώκεται κατ' έγκληση, εντός 3μήνου.
-αν έχει δικαστικά ανατεθεί η επιμέλεια σε ένα γονέα, αλλά ο ανήλικος για τον Χ, Ψ λόγο επιθυμεί να μένει με τον άλλο και φύγει, ο άλλος (που δεν έχει την επιμέλεια), ακόμα και αν ενθαρρύνει την απόφασή του, δε διαπράττει αρπαγή.
-τέλος, υπάρχει και η λεγόμενη "κατάσταση ανάγκης", που αποτελεί λόγο άρσης του αδίκου χαρακτήρα της πράξης : αν ο ανήλικος πέφτει θύμα κακοποίησης από τους γονείς ή τα πρόσωπα που τον επιμελούνται δεν μπορούν να τον συντηρήσουν και να τον αναθρέψουν σωστά, τότε, αν φυσικά αποδειχτούν αυτά, ο δράστης-κατηγορούμενος για αρπαγή ανηλίκου, μπορεί να μείνει ατιμώρητος !