Όλοι έχουμε ακούσει και ακούμε, στα δελτία ειδήσεων, για περιπτώσεις δημοσίων υπαλλήλων π.χ αστυνομικών, που συλλαμβάνονται για αξιόποινες πράξεις και στο "κλείσιμο" της είδησης, στερεότυπα, ο εκφωνητής λέει ότι "ο υπάλληλος τέθηκε σε διαθεσιμότητα, με απόφαση του Διοικητή".
Αυτό είναι φυσικά ΛΑΘΟΣ, που οφείλεται σε έλλειψη νομικών γνώσεων και όρων : ο υπάλληλος αυτός, ο επίορκος, τίθεται σε αργία και όχι σε διαθεσιμότητα !
Αυτή είναι και η βασική διαφορά, μεταξύ των 2 : η διαθεσιμότητα, που προέρχεται και εφαρμόζεται και στον ιδιωτικό τομέα, δεν έχει κάποια αρνητική χροιά, είναι έννοια ουδέτερη, σε αντίθεση με την αργία, που φέρει τη "ρετσινιά", σοβαρού πειθαρχικού ή ποινικού αδικήματος !
Η διαθεσιμότητα επιβάλλεται στον υπάλληλο, χωρίς εκείνος να φταίει ή να έχει κάνει κάτι κακό, οφείλεται στην κακή οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, ενώ η αργία προϋποθέτει υπαιτιότητα του υπαλλήλου και ανάρμοστη συμπεριφορά (στο Δημόσιο τομέα, γιατί στον ιδιωτικό, απλά ..απολύεσαι).
Η αργία διακρίνεται σε προσωρινή και μόνιμη, που ισοδυναμεί με απόλυση.
Η άλλη βασική διαφορά, είναι ότι, σε περίπτωση διαθεσιμότητας, ο υπάλληλος, εξακολουθεί να πληρώνεται, έστω και μειωμένα, κάτι που δεν συμβαίνει -λογικά- στην αργία !
Στον ιδιωτικό τομέα, η εφεδρεία-διαθεσιμότητα, επιβάλλεται από τον εργοδότη, σε όλους ή σε ορισμένους υπαλλήλους, για 3 μήνες το χρόνο μάξιμουμ, με το 50% των αποδοχών, ενώ προβλέπεται και ειδικό επίδομα από τον ΟΑΕΔ (δε γνωρίζω αν οι εν λόγω διατάξεις ισχύουν ακόμα, τουλάχιστον αυτά ίσχυαν).
Ως μόνος λόγος επιβολής της, είναι η οικονομική στενότης της επιχείρησης, η κάμψη του τζίρου κλπ., ωστόσο η απόφαση του εργοδότη, είναι δικαστικά ελεγχόμενη.
Στο δημόσιο τομέα, ισχύουν ειδικές διατάξεις, όπως οι πρόσφατες, με τις οποίες τίθενται σε διαθεσιμότητα, υπάλληλοι ΙΔΑΧ (με συμβάσεις αορίστου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου), δε θίγεται δηλαδή ο σκληρός πυρήνας του Δημοσίου, με συγκεκριμένες ειδικότητες και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Ο Νόμος ορίζει ρητά, ποιοι εντάσσονται και ποιοι εξαιρούνται, από τη διαθεσιμότητα, με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία θα είναι δύσκολο -ως εκ τούτου- να προσβληθούν, ως αντισυνταγματικά !
Η μόνη και μεγάλη μου απορία, είναι γιατί εξαιρέθηκαν από την εφεδρεία οι υπάλληλοι ΥΕ και εντάχθηκαν μόνον εκείνοι, που είναι ΔΕ, δηλαδή αφέθηκαν στο απυρόβλητο υπάλληλοι, με λιγότερα προσόντα.
Υποθέτω, τώρα που το σκέφτομαι, ότι αυτό έγινε, επειδή εκείνοι, θα είναι πιο δύσκολο να βρουν νέα εργασία, κάπου αλλού !
Αυτό είναι φυσικά ΛΑΘΟΣ, που οφείλεται σε έλλειψη νομικών γνώσεων και όρων : ο υπάλληλος αυτός, ο επίορκος, τίθεται σε αργία και όχι σε διαθεσιμότητα !
Αυτή είναι και η βασική διαφορά, μεταξύ των 2 : η διαθεσιμότητα, που προέρχεται και εφαρμόζεται και στον ιδιωτικό τομέα, δεν έχει κάποια αρνητική χροιά, είναι έννοια ουδέτερη, σε αντίθεση με την αργία, που φέρει τη "ρετσινιά", σοβαρού πειθαρχικού ή ποινικού αδικήματος !
Η διαθεσιμότητα επιβάλλεται στον υπάλληλο, χωρίς εκείνος να φταίει ή να έχει κάνει κάτι κακό, οφείλεται στην κακή οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, ενώ η αργία προϋποθέτει υπαιτιότητα του υπαλλήλου και ανάρμοστη συμπεριφορά (στο Δημόσιο τομέα, γιατί στον ιδιωτικό, απλά ..απολύεσαι).
Η αργία διακρίνεται σε προσωρινή και μόνιμη, που ισοδυναμεί με απόλυση.
Η άλλη βασική διαφορά, είναι ότι, σε περίπτωση διαθεσιμότητας, ο υπάλληλος, εξακολουθεί να πληρώνεται, έστω και μειωμένα, κάτι που δεν συμβαίνει -λογικά- στην αργία !
Στον ιδιωτικό τομέα, η εφεδρεία-διαθεσιμότητα, επιβάλλεται από τον εργοδότη, σε όλους ή σε ορισμένους υπαλλήλους, για 3 μήνες το χρόνο μάξιμουμ, με το 50% των αποδοχών, ενώ προβλέπεται και ειδικό επίδομα από τον ΟΑΕΔ (δε γνωρίζω αν οι εν λόγω διατάξεις ισχύουν ακόμα, τουλάχιστον αυτά ίσχυαν).
Ως μόνος λόγος επιβολής της, είναι η οικονομική στενότης της επιχείρησης, η κάμψη του τζίρου κλπ., ωστόσο η απόφαση του εργοδότη, είναι δικαστικά ελεγχόμενη.
Στο δημόσιο τομέα, ισχύουν ειδικές διατάξεις, όπως οι πρόσφατες, με τις οποίες τίθενται σε διαθεσιμότητα, υπάλληλοι ΙΔΑΧ (με συμβάσεις αορίστου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου), δε θίγεται δηλαδή ο σκληρός πυρήνας του Δημοσίου, με συγκεκριμένες ειδικότητες και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Ο Νόμος ορίζει ρητά, ποιοι εντάσσονται και ποιοι εξαιρούνται, από τη διαθεσιμότητα, με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία θα είναι δύσκολο -ως εκ τούτου- να προσβληθούν, ως αντισυνταγματικά !
Η μόνη και μεγάλη μου απορία, είναι γιατί εξαιρέθηκαν από την εφεδρεία οι υπάλληλοι ΥΕ και εντάχθηκαν μόνον εκείνοι, που είναι ΔΕ, δηλαδή αφέθηκαν στο απυρόβλητο υπάλληλοι, με λιγότερα προσόντα.
Υποθέτω, τώρα που το σκέφτομαι, ότι αυτό έγινε, επειδή εκείνοι, θα είναι πιο δύσκολο να βρουν νέα εργασία, κάπου αλλού !
πως να χαρακτηρίσει κανείς την αγωνιώδη προσπάθεια δημάρχων και άλλων εργοδοτών του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, να προστατέψουν τα "δικά τους παιδιά" από τη διαθεσιμότητα και τις (ψεύτικες) υποσχέσεις τους ότι δεν θα γίνουν απολύσεις ;; Προφανώς, αισθάνονται ένοχοι, απέναντι σε εκείνους, στους οποίους υποσχέθηκαν έναν σίγουρο μισθό, με μικρή μάλιστα προσπάθεια ! δεν ξέρω πόσο ..γνήσιο είναι το ενδιαφέρον τους και τα δάκρυά τους, ωστόσο, μην ανησυχείτε, έχω να τους πω : κανείς δε χάνεται, αν έχει όρεξη να δουλέψει, μπορεί η διαθεσιμότητα να του βγει και σε καλό !!
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι τραγικό να ακούς και να διαβάζεις, καθημερινά, για υπαλλήλους, που τέθηκαν σε ..διαθεσιμότητα, κατηγορούμενοι για εμπόριο ναρκωτικών, φόνους και ληστείες ! χαχα τους βάζουν σε διαθεσιμότητα, γιατί θα τους ξαναχρειαστούν στο μέλλον ;; έλεος, δημοσιογράφοι μάθετε επιτέλους ελληνικά...Αργία λέγεται !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ-Ρ-Γ-Ι-Α