Ο κακός και οι ..χειρότεροι

    Η υπόθεση της μικρής Άννυ, από τη Βουλγαρία, μας συγκλόνισε όλους και όλοι ανατριχιάσαμε, στην ιδέα, ότι την σκότωσε ο ίδιος της, ο πατέρας, όμως, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω πειστεί, από τις ανακοινώσεις της Αστυνομίας, έως τώρα, ότι είναι έτσι !
  Καθαρά νομικά μιλώντας, η υπόθεση δεν είναι "δεμένη" με τρόπο, που να οδηγεί σε ενοχή, πέραν πάσης αμφιβολίας, αλλά κινείται στο πεδίο των απλών ενδείξεων και ίσως να βιάστηκαν κάπως, οι Αρχές, να μιλήσουν για ανθρωποκτονία...
   Η υποτιθέμενη "ομολογία" του κατηγορούμενου, αφορά το ΜΕΤΑ, το τι έκανε με το άψυχο κορμάκι της μικρής, πράξεις ιδιαίτερα ειδεχθείς και απεχθείς, οι οποίες ωστόσο συνιστούν το πλημμέλημα της περιύβρισης μνήμης νεκρού και όχι της ανθρωποκτονίας, η οποία δεν θα αποδειχτεί μάλλον ποτέ, εφόσον ποτέ δεν θα αποδειχτεί, ελλείψει του σώματος, η αιτία θανάτου !
   Στις ανακοινώσεις της, η Αστυνομία έκανε γενικά και αόριστα λόγο, για "προανακριτικό υλικό", για καταθέσεις και για αντιφάσεις, στις καταθέσεις, ωστόσο αυτά δεν αποτελούν αποδείξεις ανθρωποκτονίας...
    Η όλη κατηγορία, θα βασιστεί (;) στο τι έγινε μετά το θάνατο, γιατί εύλογα, κάποιος σκέφτεται "γιατί εξαφανίζεις το σώμα, αν δεν έχεις λερωμένη τη φωλιά σου ;", αν η μικρούλα πέθανε από παθολογικά αίτια, γιατί δεν την πήγες σε γιατρό άμεσα, γιατί δεν κάλεσες βοήθεια ; Ο ίδιος δίνει την εξήγηση, ότι δεν ήθελε η μητέρα, με την οποία είχε παθολογική, μάλλον, σχέση, να μάθει ότι πέθανε, γιατί θα τον χώριζε κλπ. Ανεξάρτητα, από το κατά πόσον στέκει, αυτή η αιτιολογία, από την άλλη, δεν είναι και σίγουρο, ότι η "απόκρυψη" του νεκρού σώματος, συνιστά απόδειξη-ομολογία φόνου !
    Μην ξεχνάμε ότι εδώ μιλάμε για αρρωστημένες καταστάσεις, για χρήση ναρκωτικών ουσιών (και είναι ανάγκη να εξεταστεί, για το κατά πόσον είναι τοξικομανής ή όχι) και άλλα, για έναν άνδρα, που, μέσα στις Άγιες ημέρες του Πάσχα, ζει την Κόλαση, από αυτή τη ζωή (και είναι δυστυχώς, πολλοί, ανάμεσά μας, σε αυτήν την κατάσταση), γιατί ΟΛΑ στο τέλος καταλήγουν στο πως έχεις μεγαλώσει, τι παιδεία έχεις (αν έχεις), τι αξιολογείς σε αυτή τη ζωή, ως σημαντικό (..χρήμα, σεξ, ναρκωτικά), αν έχεις αξίες και ιδανικά.
    Θέλοντας και μη, όλοι, λίγο-πολύ, μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε, αν αυτοί είναι άνθρωποι ή όχι, αν θα έπρεπε να είχαν γίνει γονείς ή όχι κ.ο.κ, όλοι μπαίνουμε σε αυτόν τον πειρασμό, όταν έχουμε μπροστά μας, τόσο "τελειωμένες" καταστάσεις !
    Από την άλλη, δεν μπορούμε όμως, να μην στηλιτεύσουμε και τον τρόπο, που "χειρίζονται" (μονίμως και στερεότυπα) τέτοιες υποθέσεις τα ΜΜΕ, για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον και να πουλήσουν πόνο, δυστυχία και αίμα...
     Πιο αλγεινή εντύπωση, όμως, από όλους, προκάλεσε ένας επίσημος πολιτειακός παράγοντας, ο Υπουργός Πανούσης, καθηγητής μάλιστα Νομικής, που προανήγγειλε το τέλος του κατηγορουμένου, μέσα στις φυλακές, είτε λόγω αυτοκτονίας, είτε από ανθρωποκτονία (σχεδόν λειτουργώντας, ως ηθικός αυτουργός !) και σε οποιοδήποτε πολιτισμένο Κράτος του κόσμου, θα είχε ήδη αποπεμφθεί, από τον εκάστοτε Πρωθυπουργό.
     Το κράτος, οφείλει να προστατεύει τη ζωή των πολιτών, ακόμα και μέσα στις φυλακές, ειδικά όσων δεν έχουν καν δικαστεί ακόμα και προστατεύονται από το τεκμήριο της αθωότητας (πράγμα, που αποδείχτηκε ανίκανο να πράξει, πρόσφατα, με το μακελειό, στις φυλακές Κορυδαλλού και τους δύο νεκρούς).
      Και δύο τελευταίες παρατηρήσεις : πρώτον, επειδή, σε τέτοιες περιπτώσεις, κατά κανόνα, ανοίγει συζήτηση για επαναφορά της θανατικής ποινής, προσωπικά, είμαι αντίθετος (διότι και αυτό ουσιαστικά, ισοδυναμεί με ανθρωποκτονία) και δεύτερον, ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ σε τόσο σημαντικές υποθέσεις, να απολογείται ο κατηγορούμενος ΧΩΡΙΣ δικηγόρο, είναι ΚΑΘΗΚΟΝ του ανακριτή, να διορίσει αυτεπάγγελτα, αν εκείνος δηλώσει, ότι δεν έχει !