Οι Διχαστές συνεχίζουν το (όχι) θεάρεστο έργο τους

   Η ανάρτηση αυτή, είναι νομική, όχι πολιτική, όπως θα νόμιζε κάποιος, δεν αναφέρεται στους συριζοψεκασμένους, που διχάζουν το λαό, για να συνεχίσουν να κυβερνούν (κατά το "διαίρει και βασίλευε"), θα έρθει και η σειρά τους, αλλά τώρα, μιλάω, για τους -κατ' όνομα- διχαστές (ή δικαστές, ακούγεται πιο ωραία, γι' αυτό επικράτησε, προφανώς) !
  Κανονικά, η δουλειά τους είναι να διχάζουν-διαιρούν σωστά κάθε υπόθεση, όπου υπάρχουν δύο μέρη και να αποδίδουν το Δίκαιο στο ένα, για να χρησιμποποιήσω και έναν εκκλησιαστικό όρο, να ορθοτομούν το Δίκαιο και όχι να διχάζουν, τους κρινόμενους, να κρίνουν με προκατάληψη και να ευνοούν πάντα τους μεν και να αδικούν τους δε...
  Αφορμή, για αυτά, που έχουν ξαναειπωθεί φυσικά, αφού γίνονταν, γίνονται και μάλλον θα γίνονται, αποτελούν δύο αποφάσεις του ΣτΕ, που έγιναν γνωστές, την περασμένη εβδομάδα.
   Η πρώτη έκρινε νόμιμη και συνταγματική διάταξη, που επιτρέπει στην εφορία, να κατασχέσει το 1/2 του τραπεζικού λογαριασμού,εκείνου, ο οποίος κρίνεται ...ύποπτος, για φορολογική παράβαση (μη απόδοση ΦΠΑ) !
    Ξεχνώντας το τεκμήριο της αθωότητας και την απουσία δικαστικής κρίσης, αναφορικά, με το αν υπήρξε ή όχι φορολογική παράβαση, θεώρησαν νόμιμη την ..προληπτική δέσμευση λογαριασμών, εκ μέρους απλών διοικητικών υπαλλήλων, αλλά προχώρησαν και ένα βήμα παραπέρα, που δείχνει πόση (μικρή) επαφή έχουν με την πραγματικότητα : είπαν δηλαδή, ότι ο περιορισμός αυτός, είναι ανεκτός, γιατί είναι "προσωρινός", όταν, είναι κοινό, σε όλους πλέον, ότι μία τέτοια υπόθεση, δεν ξεκαθαρίζει, πριν παρέλθουν ΠΟΛΛΑ χρόνια...
    Από την άλλη, αν ένας ιδιώτης, έχει απαίτηση, κατά του ελληνικού Δημοσίου, όχι υπό αίρεση ή υποθετική κλπ, αλλά με τη βούλα τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, ΔΕΝ μπορεί να κατασχέσει χρήματα ή λογαριασμούς του Κράτους, για να ικανοποιηθεί, όπως φάνηκε πρόσφατα, με την απόπειρα πολίτη, να δεσμεύσει χρήματα Δ.Ο.Υ, να εκτελέσει δηλαδή, υπέρ του δικαστική απόφαση και ο οποίος όχι μόνον δεν μπόρεσε να βρει το δίκιο του, αλλά κατέληξε στο Αστυνομικό Τμήμα !
     Η δεύτερη έκρινε νόμιμο και συνταγματικό το περιβόητο "claw back", που εφαρμόζεται στις επιχειρήσεις, που παρέχουν φάρμακα και ιατρικές υπηρεσίες και με το οποίο το Κράτος, ουσιαστικά, λέει, ότι : δεν με ενδιαφέρει πόσα χάπια κατάπιαν οι ασφαλισμένοι μου, ούτε πόσες εξετάσεις αίματος ή ούρων έκαναν, σε εσάς και ποια είναι η αξία τους, εσείς θα πάρετε ΤΟΣΑ, αν τυχόν οι πραγματικά ή κατά φαντασίαν άρρωστοι, ασφαλισμένοι μου, υπερέβησαν αυτό το όριο, η ζημιά θα είναι δική σας, όχι δική μου...
     Η απόρριψη των προσφυγών των θιγόμενων-καταστρεφόμενων επιχειρήσεων, έγινε με την απλή ή καλύτερα απλοϊκή, αιτιολογία, ότι λεφτά δεν υπάρχουν, τόσα διαθέτει το Κράτος, τόσα δίνει, άσχετα αν μιλάμε για πραγματικά παρασχεθείσες υπηρεσίες και προϊόντα, το υπερβάλλον, θα το πληρώσετε εσείς, από την τσέπη σας, δε μας ενδιαφέρει αν "μπαίνετε μέσα", αν θα απολύσετε προσωπικό, για να καλύψετε τη ζημιά ή αν ανατρέπεται ο οικονομικός προγραμματισμός σας !
     Η απλοϊκή αυτή αντίληψη και αιτιολογία, έχει κάποια λογική και θα μπορούσε να γίνει ίσως δεκτή, αλλά ΜΟΝΟΝ ΕΑΝ, το ΣτΕ είχε πει το ίδιο και στο θέμα των μειώσεων των συντάξεων, οι οποίες κρίθηκαν παράνομες και αντισυνταγματικές, χωρίς και πάλι να υπάρχουν τα λεφτά, για να αποκατασταθούν, με άλλα λόγια, δύο μέτρα και δύο σταθμά, σε παρόμοιες υποθέσεις...
     Βέβαια, δεν είναι εντελώς παρόμοιες, γιατί στην περίπτωση των συντάξεων, μιλάμε για περικοπές επί μη καταβληθεισών καν εισφορών, στις περισσότερες περιπτώσεις, ήτοι νόμιμες, ενώ στην περίπτωση του claw back, για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ παρασχεθείσες υπηρεσίες και προϊόντα, που έχουν ΗΔΗ τιμολογηθεί !
      Για άλλη μια φορά, λοιπόν, οι Διχαστές μας, απέδειξαν, ότι μπορεί να βαυκαλίζονται, πως είναι δήθεν ανεξάρτητοι, όπως ορίζει το Σύνταγμα, αλλά στην πράξη, είναι δέσμιοι, του αφεντικού τους, αυτού, που πληρώνει, κάθε μήνα, το μισθό τους (ελληνικό Δημόσιο) και ότι προστατεύουν πάντα τα τρωκτικά του δημοσίου χρήματος και βγάζουν όλα τα κόμπλεξ τους, απέναντι στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα και το -νόμιμο- κέρδος της...Έτσι, όμως, είναι δύσκολο να ξεφύγει η χώρα, από το θανατηφόρο σπιράλ της χρεοκοπίας και πρέπει κάποια στιγμή, ο καθένας να συνέλθει, να έρθει στα συγκαλά του και να κάνει σωστά τη δουλειά του (καλά για τον Όρκο, που έδωσαν κάποτε, δε μιλάω, γιατί και οι ίδιοι, μετά από τόσα χρόνια, μπορεί να τον έχουν ξεχάσει).

Ο δεύτερος βιασμός είναι χειρότερος

    Προχθές, έγινε γνωστό, ότι Δικαστήριο της Κρήτης, απάλλαξε πέντε άνδρες, από την κατηγορία του (ομαδικού) βιασμού, σε βάρος τουρίστριας και η αλήθεια είναι, ότι προκάλεσε εύλογες απορίες !
 Ουσιαστικά, το πόρισμα, στο οποίο καταλήγει η απόφαση, είναι ότι μία γυναίκα, πήγε με τη θέλησή της, με ..πέντε άγνωστους άνδρες, με άλλα λόγια, στιγματίζει, βιάζει ξανά την προσωπικότητα, αυτή τη φορά, του θύματος, αλλά και την κοινή λογική...
  Φυσικά, εδώ, υπάρχει το μόνιμο επιχείρημα, ότι δεν ήσουν στο ακροατήριο, δεν παρακολούθησες τη Δίκη, δεν γνωρίζεις τη δικογραφία, πως εκφέρεις γνώμη, από τόσο μακριά ;
  Αυτό έχει μία βάση, ωστόσο, από τα στοιχεία, που διαρρέουν στον Τύπο, κρίνουμε πάντα και είναι επίσης αλήθεια, ότι σε μία δικογραφία 1000 σελίδων, η ΟΥΣΙΑ της υπόθεσης, κρύβεται σε λιγότερες από δέκα, όπως και τα νομικά επιχειρήματα, είτε υπέρ, είτε εναντίον του κατηγορούμενου, επίσης, συμπυκνώνονται, σε ελάχιστες γραμμές, αρκεί να ..μπορείς να τα εντοπίσεις !
   Επίσης, δεν γνωρίζουμε, εάν το θύμα παρέστη στη Δίκη, διότι προφανώς μένει στο εξωτερικό και εάν παρέστη, εάν δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής ή κατέθεσε, ως απλή μάρτυρας (κάτι, που θα εξηγούσε πολλά και ως προς την τελική έκβαση, της Δίκης)...
   Από τα λίγα δεδομένα, που διέρρευσαν, λοιπόν, προκύπτει, ότι από τους πέντε κατηγορούμενους, μόνον οι τρεις, διέπραξαν συνουσία, οι άλλοι δύο, απλά παρακολουθούσαν και το μεγάλο ερώτημα-κενό, που αφήνει η απόφαση είναι : ΓΙΑΤΙ δε συμμετείχαν και αυτοί, εφόσον, δέχεστε, ότι υπήρχε η συναίνεση του θύματος ; Αυτή επομένως, είναι ίσως και η ισχυρότερη ένδειξη ενοχής, ότι δηλαδή οι άλλοι δύο, δεν είχαν την εγκληματική διάθεση, να προχωρήσουν, δεν τους το επέτρεψε, η συνείδησή τους !
   Το έτερο δεδομένο, είναι πως το θύμα, δεν προέβαλε αντίσταση, όχι φυσικά, επειδή ενέκρινε αυτό, που γινόταν, αλλά επειδή ήταν σε κατάσταση έντονης μέθης, αυτό δηλαδή, που εκμεταλλεύτηκαν προφανώς οι δράστες...
   Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, είναι σαφές, ότι ΔΕΝ υπάρχει βιασμός, επειδή το θύμα ήταν ήδη σε κατάσταση, που δεν μπορούσε να προβάλλει άμυνα και αντίστοιχα, οι κατηγορούμενοι, δεν χρησιμοποίησαν βία, όπως απαιτείται, για την κατάφαση του βιασμού, αλλά ένα άλλο αδίκημα : κατάχρηση σε ασέλγεια, το οποίο όμως, είναι επίσης κακούργημα και τιμωρείται, ελαφρύτερα από το βιασμό, αλλά με ποινή κάθειρξης 5 έως 10 έτη !
   Η γνώμη μου, λοιπόν, με αυτά τα ελάχιστα, που διέρρευσαν, είναι ότι έπρεπε να υπάρξει μεταβολή της κατηγορίας, από βιασμό, σε κατάχρηση σε ασέλγεια και καταδίκη, όχι απαλλαγή...
   Πιο λυπηρό, από όλα, όμως, είναι να βγαίνουν οι ελληναράδες, χρυσαβγίτες και λοιπά "φρούτα" και να παίρνουν το μέρος των κατηγορουμένων, σε αυτές τις περιπτώσεις, επειδή το θύμα είναι αλλοδαπή και οι δράστες Έλληνες, θεωρούν αυτοδικαίως, ότι όλες οι τουρίστριες, έρχονται στη χώρα μας, για να βιαστούν (ακόμα και ..ομαδικά), ότι κάνουν ψευδείς καταγγελίες κλπ, σημάδι και αυτό, για τη σήψη της κοινωνίας, στην οποία ζούμε !
    Όλοι έχουμε εικόνες, είτε ως αυτόπτες, είτε από τα ΜΜΕ, από τουρίστες, που κυριολεκτικά ξεσαλώνουν ή και προκαλούν, σε ορισμένα νησιά, περισσότερο (Ζάκυνθος, Κέρκυρα, Ίος, Κρήτη και Ρόδος, κυρίως), ωστόσο η απόσταση, από το ξεφάντωμα ή το μεθύσι, μέχρι την ..επιθυμία για βιασμό, είναι αρκετά μεγάλη, νομίζω.
   Και χρειάζεται μεγάλη προσοχή, στο μέλλον, από τους Δικαστές, διότι τυχόν άδικες απαλλαγές ενόχων, όχι μόνον ενθαρρύνουν παρόμοιες συμπεριφορές, αλλά βλάπτουν και την εικόνα της χώρας και τον τουρισμό !
    




 

Λύκοι και πρόβατα

    Πρόσφατα, έγινε μεγάλος ντόρος, μετά τη φημολογία, ότι πολλοί δημοσιογράφοι, πληρώνονταν εδώ, από το ΔΝΤ, για να γράφουν υπέρ των Μνημονίων, ωστόσο ο θησαυρός αποδείχτηκε μάλλον άνθρακες, αφού μόλις δύο, ήταν αυτοί και μάλιστα επρόκειτο, απλά, για κάποια παρακολούθηση σεμιναρίων, που είχε κάνει το Ταμείο !
  Το θέμα ανέδειξαν, όπως αναμενόταν, οι "ανεξάρτητοι" Έλληνες, που πρωτοστατούν, στις θεωρίες συνομωσίας, μαζί με τα υπόλοιπα ακραία στοιχεία, του πολιτικού χώρου (είτε ακροδεξιά, είτε ακροαριστερά).
   Η πραγματικότητα όμως, είναι κάπως διαφορετική : πέρα από τα "τσακάλια", που πληρώνονται από τα Μέσα, για να περνούν μία συγκεκριμένη γραμμή, υπάρχουν και οι "Λύκοι", που είναι πολύ πιο επικίνδυνοι !
   Είναι αυτοί, που δεν πληρώνονται, αλλά ..πληρώνουν, για να αρθρογραφούν σε ΜΜΕ, ευρείας απήχησης, κάτι απίθανοι τύποι, με ανύπαρκτα βιογραφικά, συνήθως ανεπάγγελτοι ή αργόμισθοι, που πληρώνονται προφανώς, από κομματικά ταμεία, για να κάνουν προπαγάνδα και να παρασύρουν τα "πρόβατα", σύμφωνα με τις επιθυμίες και τα συμφέροντα, όσων εκπροσωπούν (όταν φανερώνουν τα στοιχεία τους και δεν αρθρογραφούν ανώνυμα, εννοείται)...
   Το ότι πληρώνουν, φυσικά, δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά είναι εύλογο να το σκεφτεί κανείς : γιατί αυτοί και όχι κάποιοι άλλοι ; πως επιλέγονται δηλαδή, από τα Μέσα ; επειδή έχουν απλά κάποιες γνωριμίες, σε αυτά ; Θα ήταν αφελές, να πιστέψουμε, ότι αυτές, οι συνήθως επικίνδυνες, για τους αναγνώστες και το Κοινό Καλό, απόψεις, φιλοξενούνται δωρεάν (και εδώ φυσικά, έγκεινται και οι ευθύνες των ίδιων των Μέσων, για το ποιες απόψεις "φιλοξενούν", αδιαφορώντας για το κακό, που μπορεί να προξενούν).
    Μιλώντας για "πρόβατα", ίσως ακούγεται υποτιμητικό, αλλά η πραγματικότητα δείχνει, ότι πολύς κόσμος είναι ευάλωτος, σε αυτά, που ακούει ή διαβάζει, επηρεάζεται σίγουρα, δεν έχει αναπτύξει άμυνες και κριτική σκέψη, ώστε να "φιλτράρει" την πληροφορία και να αντιλαμβάνεται, αν είναι θετική ή αρνητική, σωστή ή λάθος : έτσι π.χ ακόμα και μετά από 5 χρόνια Μνημονίων, υπάρχουν -ακόμα- άτομα, που πιστεύουν, ότι η αιτία των δεινών, είναι αυτά και όχι η χρεοκοπία, ότι φταίνε οι δανειστές και όχι εμείς !!
    Κάποιες στιγμές, φτάνεις σε σημείο να πεις : "κλείστε τις τηλεοράσεις, για να σωθείτε", είναι τέτοια τα "σκουπίδια", που μας σερβίρουν καθημερινά, όσοι επιλέχθηκαν -άγνωστο πως- να ενημερώνουν την κοινή γνώμη, με πάνελς και τηλεοπτικά παράθυρα, που πραγματικά, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, να γλιτώσεις-αμυνθείς, από αυτόν τον βιασμό της Κοινής Λογικής και της προσωπικότητάς σου ( και από τη διαρκή κινδυνολογία !), πέρα από το να αλλάξεις κανάλι ή να κλείσεις την τηλεόραση, το ράδιο κλπ
   Το πιο άθλιο, βέβαια, είναι, πως στο όνομα δήθεν της δημοκρατίας και της συμμετοχής των ακροατών, δίνεται ο λόγος στο "κοινό", εκεί όπου ο κάθε πικραμένος, εκφράζει δημόσια, τον πόνο του, ουσιαστικά εκφράζει το πως έχει θιγεί το αυστηρά προσωπικό του συμφέρον, από την "κρίση"...
    Το παν είναι, ο αναγνώστης ή ο ακροατής, να μπορεί να αντιλαμβάνεται τα "ελατήρια", τα κίνητρα του καθενός, που αρθρώνει δημόσια λόγο : γιατί το λέει αυτό ; τι συμφέροντα εξυπηρετεί ; ταυτίζεται το συμφέρον του ομιλητή ή γράφοντος, με το συμφέρον ΟΛΩΝ ή όχι ;
    Να πάψει ο κόσμος, να τρώει σανό ή κουτόχορτο, να θωρακιστεί απέναντι στους "λύκους", που θέλουν να τον κατευθύνουν, για ίδιον-προσωπικό όφελος, να αποκτήσει κριτική στάση και επιφυλακτικότητα, απέναντι σε αυτούς, που χαϊδεύουν τα αυτιά του, τους κόλακες, που του λένε, αυτό που θέλει να ακούσει, το αρεστό και όχι το ωφέλιμο ή το Αληθινό (κόλακας και Κόλαση, λογικά, πρέπει να είναι έννοιες συγγενείς) !

Το κράτος απατεώνας (νιοστό επεισόδιο)

    Μία από τις μεγαλύτερες κατάρες (ή ..βλακείες, ανάλογα), είναι και το να είσαι ιδιώτης, στην Ελλάδα και να νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις τίμιες συναλλαγές, με το ελληνικό Δημόσιο, ως προμηθευτής προϊόντων και υπηρεσιών !
  Αυτό το γνωρίζουν καλά (και επώδυνα) χιλιάδες επιχειρηματίες, άνεργοι κλπ, που έχασαν τις επιχειρήσεις τους ή τη δουλειά τους, επειδή έκαναν το λάθος να πουλήσουν στο ελληνικό Δημόσιο, το οποίο έχει χρεοκοπήσει, προ πολλού και έπαψε να πληρώνει ή πληρώνει, με τεράστια καθυστέρηση, όποτε θέλει και όσο θέλει (οι τυχόν συμβάσεις, που έχει υπογράψει, αποδεικνύονται κουρελόχαρτα, αφού έρχεται μετά, με ..Νόμο και σου λέει, τόσα θα πάρεις και αν σου αρέσει).
  Η "Νομική Βοήθεια" θεσπίστηκε το 2004 και ορθά, γιατί είναι υποχρεωμένο το Κράτος, να διορίζει και να πληρώνει δικηγόρους, για πολίτες, οι οποίοι είναι οικονομικά αδύναμοι και αντιμετωπίζουν σοβαρές κατηγορίες, ώστε να τύχουν μίας δίκαιης Δίκης, όπως ορίζουν το Σύνταγμα και οι Διεθνείς Συμβάσεις, που έχουμε υπογράψει.
   Το ίδιο το Κράτος, όρισε -εξαρχής- ότι οι δικηγόροι, θα πληρώνονται, από αυτό, με τα ελάχιστα όρια, που προβλέπει ο Κώδικας περί Δικηγόρων, ωστόσο το 2012, με τροπολογία, που πέρασε νύχτα, ως συνήθως, ορίστηκε ότι οι αμοιβές αυτές, μπορεί και να ..υπολείπονται ακόμα και αυτών των ελάχιστων ορίων αξιοπρέπειας !
    Έτσι, σήμερα, ουσιαστικά ζητείται, από το δικηγόρο, να κάνει παραστάσεις σε 3μελή και 5μελή Εφετεία Κακουργημάτων, με αμοιβές, από 500 έως 800 ευρώ και φυσικά κανένας Δικηγορικός Σύλλογος, δεν αντέδρασε, σε αυτή την αλητεία (προφανώς, έχουν σοβαρότερα θέματα, να ασχοληθούν)...
   Ουσιαστικά παίρνεις μία εξευτελιστική αμοιβή και μόνον για την παράσταση, όλα τα άλλα έξοδα φυσικά δεν καλύπτονται : π.χ οι τυχόν επισκέψεις στις φυλακές, για συνεννόηση με τον κρατούμενο, ούτε τα χαμένα μεροκάματα, από αναβολές και διακοπές της Δίκης (τον Ιούλιο π.χ δικάζεται μία υπόθεση ληστείας, στην οποία είχα διοριστεί πριν τον Οκτώβρη του ..2013 και μέχρι σήμερα, έχει αναβληθεί ή διακοπεί, περίπου 8 με 9 φορές) !
   Και φυσικά, όπως πάντα, σε αναγκάζουν να κόψεις προκαταβολικά το τιμολόγιο, ΠΟΛΥ πριν πληρωθείς, με συνέπεια να καλείσαι να πληρώσεις φόρο εισοδήματος και ΦΠΑ, για ανείσπρακτη ακόμα απαίτηση, για να μην μιλήσουμε, για τις κρατήσεις-νταβατζηλίκια συλλόγων και ταμείων, που κανείς δεν ξέρει, γιατί επιβάλλονται και που πηγαίνουν αυτά τα χρήματα, από τον ιδρώτα και την εργασία των άλλων...
    Το χειρότερο όλων, βέβαια, είναι η απάτη, η κοροϊδία, της μονομερούς μείωσης της αμοιβής, κάτω και από τα ελάχιστα όρια (!), με Νόμο, ότι δηλαδή με άλλους όρους, συμφώνησε κάποιος, να περιληφθεί στη λίστα, με τους διοριζόμενους και άλλοι όροι, προέκυψαν στην πορεία (που προφανώς καθιστούν πλέον ασύμφορη την ενασχόληση, με το αντικείμενο αυτό) !
    Είναι τα γνωστά δύο μέτρα και δύο σταθμά, μεταξύ όσων "εργάζονται" για το ελληνικό Δημόσιο, ως μόνιμοι, οι οποίοι πληρώνονται πάντα στην ώρα τους και πάντα, περισσότερο, από όσο αξίζουν και όσων εργάζονται, για αυτό, ως "εξωτερικοί συνεργάτες", με συμβάσεις, μπλοκάκια κλπ, οι οποίοι πάντα αμείβονται με πολύ χειρότερους όρους και συνθήκες, ως πολίτες β' κατηγορίας...
   Ο Κώδικας περί Δικηγόρων, ως ειδικότερος Νόμος, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τροποποιήθηκε, ως προς τις αμοιβές, από άλλον -άσχετο- Νόμο, συνεπώς, είναι παράνομη η πρακτική των πετσοκομμένων αμοιβών της "νομικής βοήθειας", αλλά σε ποιον να το πεις και ποιος να σε ακούσει !
    

Άλλο απολογητικό υπόμνημα, άλλο βιογραφικό σημείωμα !

    Επειδή, αναγκαστικά, λόγω δουλειάς, έρχονται σε γνώση μου, απολογητικά υπομνήματα, που έχουν συντάξει συνάδελφοι, παρατηρώ μία τάση, να παρουσιάζονται αναλυτικά, τα βιογραφικά στοιχεία, του κατηγορουμένου, "η ιστορία της ζωής του" μέχρι σήμερα, από δικηγόρους, που μάλλον ανήκουν στη λεγόμενη "παλιά σχολή" (χωρίς αυτό να έχει να κάνει με ηλικία..) !
  Τα στοιχεία αυτά, δεν είναι εντελώς αχρείαστα, ωστόσο είναι επουσιώδη, σε σχέση με το βασικό σκοπό, μιας απολογίας, που είναι η αντίκρουση συγκεκριμένης πράξης-κατηγορίας, με πραγματικά και νομικά επιχειρήματα.
  Ακόμα και όταν τα βιογραφικά στοιχεία, σκιαγραφούν ένα άτομο, σαν τους πρωταγωνιστές παλιάς ελληνικής ταινία (βλ. Ξανθόπουλος), απευθύνονται δηλαδή στο συναίσθημα των δικαστών και πάλι, δεν στοχεύουν στο κέντρο, αλλά περιφερειακά του στόχου και ίσως να μην γίνονται και πιστευτά, όταν είναι δραματοποιημένα υπερβολικά !
  Το παρελθόν και η προσωπικότητα του κατηγορουμένου, ασφαλώς και λαμβάνονται υπόψη, από το Δικαστήριο, ωστόσο κανείς δεν δικάζεται για αυτά, ο πυρήνας της κατηγορίας, είναι το αν τελέστηκε ή όχι μια πράξη και ποιο ακριβώς έγκλημα συνιστά αυτή, σε ποια διάταξη ποινικού Νόμου, υπάγεται δηλαδή.
  Αν επομένως, γίνεται προσπάθεια, να ισοσκελιστεί η απουσία πραγματικών και νομικών επιχειρημάτων, με επίκληση βιογραφικών στοιχείων, υπάρχει πρόβλημα, το υπόμνημα δεν θα πετύχει και πολλά !
   Επομένως, από τα παραπάνω, συνάγεται, ότι η ουσία κάθε απολογητικού υπομνήματος, συνοψίζεται σε δύο στοιχεία : α) Το πραγματικό, αν δηλαδή ο κατηγορούμενος έκανε αυτό, για το οποίο κατηγορείται και εφόσον δεν είναι αυταπόδεικτο ή ομολογημένο, αρκεί και η δημιουργία αμφιβολιών, περί του αντιθέτου (με σοβαρά, εννοείται επιχειρήματα, όχι το γνωστό, είμαι θύμα συνομωσίας, εντελώς γενικά, μας ψεκάζουν κλπ) και β) Το νομικό, το κατά πόσον δηλαδή, τα πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα, συνιστούν το Ά ή το ΄Β έγκλημα, πράγμα, που έχει εξαιρετική σημασία, διότι οι διαφορές στις ποινές, μπορεί να είναι τεράστιες (καθώς και όλοι οι άλλοι νομικοί ισχυρισμοί και ενστάσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε απαλλαγή ή ηπιότερη ποινική μεταχείριση).
   Από εκεί και μετά, μιας και μιλάμε για τα απολογητικά υπομνήματα, θα πρέπει να ξανά τονίσω τη μεγάλη αξία και σημασία τους, αφού μπορούν να γλιτώσουν τον κατηγορούμενο, εφόσον γίνουν δεκτά, από μεγάλη ταλαιπωρία (ηθική και οικονομική) !
   Διότι παρατηρείται επίσης το φαινόμενο, οι κατηγορούμενοι, να τα παίρνουν κάπως αψήφιστα, ακόμα και όταν οι κατηγορίες είναι πολύ σημαντικές (βλ. κακούργημα) και να κάνουν παζάρια, με τους δικηγόρους, για 100 ευρώ, πάνω ή κάτω κλπ...
   Πρώτον, ο δικηγόρος, δεν είναι ..ο εχθρός, τον οποίο προσπαθείς να "ρίξεις" οικονομικά, για να νιώσεις πιο έξυπνος ή πονηρός κλπ, είναι αυτός, από τον οποίο ζητάς να σε βοηθήσει και πως να το κάνει, όταν πας να τον "κοροϊδέψεις" ;
   Δεύτερον, αν επιλέγεις το δικηγόρο, που θα σε βοηθήσει, στην απολογία σου, με μοναδικό κριτήριο, τη χαμηλότερη τιμή ή άλλα άσχετα, θα διαπιστώσεις, ότι η τακτική αυτή, κοστίζει ..πολύ πιο ακριβά : π.χ αν δεν γίνει σωστά το υπόμνημα στην προδικασία, θα αναγκαστείς, να πας και σε ανάκριση (μεγαλύτερες αμοιβές εκεί) και αν δεν γίνει ούτε εκεί, θα αναγκαστείς να πας και στο ακροατήριο (ακόμα μεγαλύτερα έξοδα) κ.ο.κ. !
   Αισθάνομαι πως λέω αυτονόητα πράγματα και όμως κάποιοι δείχνουν -διαρκώς- να μην μπορούν ή να μην θέλουν, να τα καταλάβουν..

Αυτούς θέλουν να σώσουν !

    Μόλις χθες, αποκαλύφθηκε ένα ειδεχθές έγκλημα, με θύμα 81χρονο και δύο δράστες : έναν συνταξιούχο 50ρη αστυνομικό (πόσα χρόνια, άραγε ;) και έναν δημοτικό υπάλληλο !
  Κίνητρο του εγκλήματος, η "πληροφορία" πως το θύμα, έκρυβε πολλά χρήματα, στο σπίτι του, ήτοι η απληστία, από δύο άτομα, τα οποία ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων, που ελάχιστα έχουν βιώσει τι σημαίνει "κρίση" και χρεοκοπία, σε αντίθεση με άλλους και προφανώς ζούσαν σχετικά άνετα.
  Δύο άνθρωποι, που ορκίστηκαν κάποτε υπακοή στο Σύνταγμα τους Νόμους (ο ένας μάλιστα επιφορτισμένος, με την τήρηση των Νόμων..), έλαβαν μισθό, από το ελληνικό Κράτος (ο ένας και σύνταξη και εφάπαξ), έφτασαν σε σημείο να διαπράξουν σωρεία εγκλημάτων (δεν είναι μόνον η ανθρωποκτονία, αλλά και αντιποίηση Αρχής, παράνομη οπλοκατοχή και οπλοχρησία, αρπαγή κλπ), επειδή ..ήθελαν και άλλα, ήθελαν περισσότερα (γιατί έμαθαν στο "εύκολο" χρήμα) !
   Πέρα από την απληστία, πάντως, εδώ αποδεικνύεται ξανά, μία, από τις μεγαλύτερες Αλήθειες της Ζωής, το ρητό "αργία μήτηρ πάσης κακίας", η έλλειψη εργασίας (στην πιο παραγωγική ηλικία), σκοπού και προσανατολισμού, οδηγεί, σχεδόν πάντα, σε σκοτεινά μονοπάτια, στο Κακό, παρά στο Καλό (εκπόνηση εγκληματικών σχεδίων, εν προκειμένω).
   Το "κορυφαίο", βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πως το ελληνικό Κράτος, θα συνεχίσει να τους πληρώνει, το μεγαλύτερο μέρος, των αποδοχών τους και μέσα στη φυλακή, για πολλά χρόνια ακόμα..
   Το να πούμε, ότι αυτοί οι δύο, είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα, της ελληνικής κοινωνίας, είναι σίγουρα παρακινδυνευμένο και υπέρ απλουστευτικό, ωστόσο είναι και αυτό, μαζί με άλλα περιστατικά, που ακούμε και διαβάζουμε, κάθε μέρα σχεδόν, σημείο, για την ..ποιότητα της !
   Δεν μπορεί μία υγιής κοινωνία, να γεννά, κάθε τόσο, παρόμοια γεγονότα, όταν το δέντρο είναι σάπιο, βγάζει και σάπιους καρπούς, τα αίτια είναι πάντα βαθύτερα και κοινωνικά.
    Για να έρθουμε στο πεδίο της διαπραγμάτευσης, τώρα, είναι προφανές, ότι η ελληνική πλευρά, αρνούμενη να κάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ευνοεί και προστατεύει το σύστημα αυτό, που γεννά, αυτά τα φαινόμενα σήψης και κατάντιας : πρόωρες συντάξεις, δυσανάλογα μεγάλες αμοιβές, στο Δημόσιο, αναξιοκρατία, πρόσληψη ακόμα και εγκληματικών στοιχείων κ.ο.κ
   Αντίστοιχα και οι δανειστές, αρνούμενοι να μας τραβήξουν το χαλί και να χρεοκοπήσουμε, επίσης συντηρούν αυτό το καθεστώς : βέβαια, η χρεοκοπία, είναι εύκολη, να τη λες, αλλά στην πράξη, ιδιαίτερη επικίνδυνη !
    Διότι, μία ενδεχόμενη χρεοκοπία, θα οδηγούσε όλα τα τρωκτικά, που ζουν σήμερα "ζωή χαρισάμενη" (κυριολεκτικά), σε ένα επίπεδο ζωής, στο 1/3, από ό,τι είναι σήμερα, ωστόσο αν γίνει βίαια, η μετάβαση, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα υπάρξει μεγάλη αναταραχή, που μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις (μέχρι και Εμφύλιο πόλεμο : το να μιλάς για αυτό, θεωρείται κινδυνολογία, ωστόσο το να μην το σκέφτεσαι, είναι μάλλον ..στρουθοκαμηλισμός).
    Επειδή, οι σχέσεις μας, με τους εταίρους-δανειστές, είναι σε οριακό σημείο, νομίζω ότι μία λύση, είναι και αυτή : να υποχωρήσουν εκείνοι, καλύπτοντας όμως, μόνον τις εξωτερικές υποχρεώσεις της χώρας μας, προς το ΔΝΤ κυρίως !
    Είναι μάλλον βέβαιο, ότι με την τακτική των διορισμών κλπ, που ακολουθεί η κυβέρνηση, αργά ή γρήγορα, θα βρεθεί, χωρίς έξωθεν βοήθεια, σε αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, όσους φόρους και αν βάλει και έτσι μοιραία, ή θα παραιτηθούν, θα φύγουν μόνοι τους, ως αποτυχημένοι ή θα αναγκαστούν να πάρουν τα μέτρα, που τώρα αρνούνται...
     Θα καταλάβουν, έτσι, με τον πλέον σκληρό τρόπο, πόσο λάθος είναι η "αριστερή καραμέλα", ότι τυχόν μείωση μισθών Δ.Υ και (υψηλών) συντάξεων, οδηγεί σε ύφεση, ενώ η αύξηση των φόρων, που προωθούν, είναι δέκα φορές πιο υφεσιακή, επιδεινώνει το πρόβλημα, έτι περαιτέρω, αφού θα οδηγήσει σε κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία κλπ και θα στραγγίσει και τα τελευταία ψήγματα ρευστότητας !

Πότε είναι άκυρο το κλητήριο θέσπισμα!

  Μπορεί ένας ένοχος, να αθωωθεί, χωρίς να γίνει καν η Δίκη του ; Όχι, αυτό δε γίνεται, αυτό όμως, που γίνεται και παραγίνεται, είναι να ..απαλλαγεί, χωρίς Δίκη (και μάλιστα άσχετα, αν είναι ή όχι ένοχος, αν έχει διαπράξει δηλαδή, αυτό, για το οποίο κατηγορείται) !
  Η  έννοια της απαλλαγής, διαφέρει από εκείνη της αθώωσης, επειδή η απαλλαγή επέρχεται, για άλλους, τυπικούς λόγους (συνήθως παραγραφή, αλλά όχι μόνον), ενώ η αθώωση, προϋποθέτει ότι το Δικαστήριο, μπήκε στην ουσία της υπόθεσης και απεφάνθη ότι ο κατηγορούμενος, δε διέπραξε το έγκλημα (συνήθως, γιατί και εδώ υπάρχουν και άλλοι λόγοι αθώωσης).
   Δε μιλάμε θεωρητικά, αλλά κατεξοχήν πρακτικά-πραγματικά : συνέβη, προχθές, Παρασκευή, σε 3μελές Πλημ/κείο, μπροστά μου, καθώς περίμενα τη σειρά μας, δύο κατηγορούμενοι, για σημαντικά αδικήματα (ψευδορκία, ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση), γύρισαν στο σπίτι τους, απαλλαγμένοι, από τις κατηγορίες, χωρίς ουσιαστικά να γίνει η Δίκη τους (όπου ΑΝ ήταν ένοχοι και καταδικάζονταν, θα μάζευαν λογικά περίπου 2 χρόνια φυλάκισης).
   Πως συνέβη αυτό ; Απλά ...κάποιος ξέχασε να γράψει επάνω, στο κλητήριο θέσπισμα, που είχαν λάβει, τα άρθρα του Ποινικού Κώδικα, που προβλέπουν και τιμωρούν τα ως άνω, εγκλήματα, ο συνήγορός τους, προέβαλε τη σχετική ένσταση, τα κλητήρια θεσπίσματα ακυρώθηκαν και επειδή είχε παρέλθει η πενταετία, κρίθηκε,νόμιμα, ότι έχουν παραγραφεί τα αδικήματα !
    Η πλάκα είναι ότι για τα δύο, από τα τρία, αδικήματα, δεν αναγραφόταν τίποτα, ενώ για το τρίτο, αναγραφόταν το νούμερο του άρθρου του Ποινικού Κώδικα, αλλά όχι και η ένδειξη δίπλα "ΠΚ", ότι δηλαδή μιλάμε, για άρθρο αυτού και όχι κάποιου άλλου Νόμου...
    Κλητήριο θέσπισμα, ονομάζεται το έγγραφο, που λαμβάνει ο κατηγορούμενος, προκειμένου να εμφανιστεί στο δικαστήριο και να δικαστεί, για συγκεκριμένο(α) αδίκημα(τα) και το οποίο πρέπει να περιέχει ορισμένα ελάχιστα νόμιμα στοιχεία, η έλλειψη των οποίων, συνεπάγεται την ακυρότητά του.
    Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κατηγορούμενος, δε λαμβάνει κλητήριο θέσπισμα, αλλά "κλήση προς εμφάνιση", αλλά και εκεί ισχύουν τα ίδια, με τη μόνη διαφορά, ότι η κατηγορία, αναφέρεται ξεχωριστά, σε παραπεμπτικό βούλευμα.
     Για να μην είναι άκυρα λοιπόν το κλητήριο θέσπισμα ή η κλήση για εμφάνιση, θα πρέπει να περιέχουν : τα στοιχεία ταυτότητας του κατηγορουμένου (ονοματεπώνυμο, βασικά), προσδιορισμό του Δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να εμφανιστεί, το πότε (χρονολογία, μέρα και ώρα), ακριβή περιγραφή της πράξης, για την οποία κατηγορείται, τα άρθρα των ποινικών Νόμων, που προβλέπουν και τιμωρούν, αυτή τη συμπεριφορά και τέλος, τη σφραγίδα και υπογραφή, εκείνου, που τα εξέδωσε (συνήθως Εισαγγελέα).
     Το νόημα των διατάξεων αυτών, είναι προφανώς, να μπορέσει ο κατηγορούμενος να εμφανιστεί στη Δίκη, έχοντας προετοιμάσει την υπεράσπισή του, γνωρίζοντας προφανώς, για τι ΑΚΡΙΒΩΣ κατηγορείται !
     Εδώ, πρέπει να σημειωθούν τα εξής σημαντικά, αλλά κάπως επιγραμματικά :
-Αν το κλητήριο θέσπισμα εμφανίζει νόμιμες ελλείψεις, εναπόκειται στον ίδιο τον κατηγορούμενο, να τις βρει και να τις προβάλλει (ουσιαστικά, στο ..δικηγόρο του), ΠΡΙΝ ξεκινήσει η διαδικασία, αλλιώς καλύπτονται !
-Η μεγάλη πρακτική συνέπεια της ακύρωσης, είναι ότι θεωρείται μη νόμιμη η επίδοση και άρα ότι δεν έχει διακοπεί-παρεκταθεί ο χρόνος παραγραφής της πράξης και εφόσον μιλάμε π.χ για πλημμέλημα και έχει παρέλθει πενταετία, από την πράξη, παύει η ποινική δίωξη, λόγω παραγραφής !
-Ουσιαστικά, με αυτό τον τρόπο, ο κατηγορούμενος, δια του συνηγόρου του, εκμεταλλεύεται τα (ανθρώπινα) λάθη της Εισαγγελίας και τις τυπικές ελλείψεις, προς όφελός του και επειδή -δεδομένων των συνθηκών- είναι μάλλον απίθανο, να διορθωθούν οι παραλείψεις και τα λάθη οίκοθεν, εναπόκειται στους συνηγόρους, της πολιτικής αγωγής (αν υπάρχει), να τα εντοπίζουν έγκαιρα και να ζητούν διόρθωση, για να μην βρεθούν προ δυσάρεστης έκπληξης ! (να τα λέμε και αυτά)
     Για άλλη μια φορά, καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα (που δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω) : ακόμα και αν κάποιος είναι ένοχος ή πιστεύει ότι δεν έχει ελπίδες να αθωωθεί (σου λέει ο άλλος εξέδωσα ακάλυπτη επιταγή, γιατί να βάλω δικηγόρο ; αφού θα καταδικαστώ), καλό (μάλλον ..επιβεβλημένο) είναι να βάζει δικηγόρο, έστω να μελετήσει τη δικογραφία, μήπως υπάρξει περιθώριο υπεράσπισης, σε ένα τέτοιο, πιο τυπικό επίπεδο και τελικά ..απαλλαγεί (φαντάζομαι ότι μόνον αν είναι κάποιος αθώος, θα τον χάλαγε να απαλλαγεί, για τυπικούς λόγους).
     

Η τρέλα δεν πάει στα βουνά

    Μιας και όπως όλα δείχνουν, ο αστυνομικός-παιδοκτόνος της Θεσσαλονίκης, θα επικαλεστεί, στην απολογία του, "ψυχολογικά προβλήματα", για να πέσει στα μαλακά και να αποφύγει τα ισόβια, είναι μια καλή ευκαιρία, να μιλήσουμε για "τρέλα" !
  Διότι, στη χώρα, που γέννησε, εν πολλοίς και ανέπτυξε την έννοια της Λογικής, συμβαίνουν πλέον ΜΟΝΟΝ παράλογα και άλογα πράγματα, η τρέλα έχει εισχωρήσει παντού, σαν το σαράκι και κατατρώει τις σάρκες, όσων επέλεξαν να μην τρελαθούν, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που έχει θεσμοθετηθεί με Νόμους, η Τρέλα πλέον είναι καθεστώς και σε όποιον αρέσει...
   Υπάρχει, εν συντομία, ένας "τρελός" διαχωρισμός των πολιτών, σε όσους είναι μονίμως και σκανδαλωδώς ευνοημένοι (δημόσιος τομέας-τρωκτικά-κρατικοδίαιτοι) και σε εκείνους, που κατούρησαν στο πηγάδι και είναι μονίμως υπό διωγμό και υπό πίεση (ιδιωτικός τομέας) !
    Όσο υπάρχουν αυτές οι παράλογες ανισότητες, τίποτα δεν θα αλλάξει στο μόρφωμα, που ονομάζεται ελληνικό Κράτος, τα μέτρα των Μνημονίων, φαντάζουν ως ασπιρίνες, για τον καρκίνο, εδώ χρειάζεται ξήλωμα-κατεδάφιση και χτίσιμο, από την αρχή, ξήλωμα με Νόμους, του καθεστώτος της Τρέλας, που επιβλήθηκε με Νόμους, από τις 2 κατηγορίες αρχιτρωκτικών-Δ.Υ, που θεσπίζουν και ερμηνεύουν, κατά το δοκούν, το Νόμο : βουλευτές και δικαστές.
     Στην υπόθεση του ματατζή-παιδοκτόνου, όπως παντού, πρέπει να διαβάζει κανείς "πίσω από τις γραμμές", να ερμηνεύει εκείνα τα σημάδια, που δείχνουν, γιατί αυτή η κοινωνία, πάει κατά διαόλου : δε μιλώ τόσο για τα (υποτιθέμενα ή μη) σημάδια ανισορροπίας, που δεν συγκίνησαν τους ανωτέρους, αυτό είναι το λιγότερο, υπάρχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες, ψυχάκηδες Δ.Υ, που πληρώνονται κανονικά και δεν δημιουργούν προβλήματα (αυτός είναι και ο σκοπός τους, άλλωστε) !
     Αναφέρομαι στο γεγονός, ότι είχε λάβει 9μηνη ..άδεια πατρότητας, ενώ η γυναίκα του, επειδή κατούρησε στο πηγάδι και προτίμησε τον ιδιωτικό τομέα, δε δικαιούται τέτοιες άδειες, όπως οι γυναίκες-τρωκτικά του Δημοσίου, που μπορούν να κάνουν και 5 χρόνια (πληρωμένες) διακοπές, αν γεννάνε συνέχεια...
      Ο πιο λογικός άνθρωπος-άντρας του κόσμου, να είσαι, μένοντας στο σπίτι, επί πολλούς μήνες, με δύο μικρά παιδιά, ενώ η γυναίκα ..δουλεύει, αν είσαι λίγο ευέξαπτος και βίαιος (λόγω δουλειάς), κάποια στιγμή θα λυγίσεις, θα ...κουκουρίξεις ! (χωρίς να τον δικαιολογώ)
      Για να μην πούμε, για την ακόμα μεγαλύτερη θεσμοθετημένη (επίσης) τρέλα, ότι θα συνεχίσει να πληρώνεται, εντός φυλακής, έως ότου τελεσιδικήσει η υπόθεση, μετά από πολλά χρόνια..
      Επομένως, δεν είναι μόνον οι σκανδαλωδώς, πιο υψηλές, αμοιβές στο Δημόσιο, που προκαλούν τον ιδιωτικό τομέα, είναι όλοι γενικά οι όροι εργασίας : λιγότερες ώρες, ατελείωτες άδειες, για τον πιο απίθανο λόγο, πρόωρες συντάξεις, μεγάλα εφάπαξ, μεγαλύτερη σύνταξη, ΟΛΟ το σύστημα έχει δομηθεί έτσι, με Νόμους, επαναλαμβάνω, που διαχωρίζουν τους πολίτες, στους μεν και στους δε και αυτή είναι η μεγαλύτερη Τρέλα, από όλες (από τη στιγμή, που το Δημόσιο είναι σπάταλο και αντιπαραγωγικό-παρασιτικό) !
       Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η μισθολογική δαπάνη στο Δημόσιο, έπεσε, στα χρόνια της χρεοκοπίας, μόλις κατά 23% , όταν άλλοι έχουν απώλειες 90% και για να συντηρείται αυτή η κατάσταση, ορισμένοι άλλοι, φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, με 26% και για ανύπαρκτα εισοδήματα, αν τύχει να έχουν ένα αυτοκινητάκι, για να πηγαίνουν στη δουλειά τους...
       Κάποιος μπορεί να δουλεύει σαράντα χρόνια, για να πάρει 600 ευρώ σύνταξη και μία άγαμη, αλλά ξεσκισμένη από παντού, θυγατέρα (νεκρού) κρατικού υπαλλήλου, να παίρνει 1700, ώστε να μην έχει κίνητρο να παντρευτεί ή να δουλέψει !
       Αυτές και χιλιάδες παρόμοιες περιπτώσεις ΩΜΗΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΗΣ τρέλας (καλά δε μιλάμε για αδικία, γιατί η έννοια της Δικαιοσύνης, δεν υφίσταται καν, στη χώρα μας), θα πρέπει να εντοπιστούν και να εξαλειφθούν, για να υπάρξει μέλλον και σωτηρία, το αν η μπριζόλα θα έχει 11% ή 12% Φ.Π.Α καταλαβαίνει κάποιος, πόσο ασήμαντο είναι, όταν η χώρα έχει τόσα άλλα θεμελιώδη ζητήματα, να λύσει...
        

Τώρα γίναμε Ζάμπια ;

    Η απάντηση είναι φυσικά ΟΧΙ, δε γίναμε Ζάμπια, μέσα σε μία ημέρα, επειδή την Παρασκευή, δεν πληρώσαμε, έγκαιρα, τη δόση του ΔΝΤ (ενώ τα χρήματα υπήρχαν και άσχετα με τίνος πρωτοβουλία, συνέβη αυτό), όπως μέχρι σήμερα, είχαν κάνει μόνον η Ζάμπια και άλλες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, όπως Ζιμπάμπουε και Ουγκάντα !
   Η διαδρομή, για να φτάσουμε σε αυτή, τη σημερινή κατάντια, στην οποία μας οδήγησε η "περήφανη διαπραγμάτευση" του συριζα, υπήρξε μακρά, ενώ τη χρεοκοπία και την προσφυγή στο ΔΝΤ, είχε προβλέψει, από το ..1994, ένας από τους τελευταίους πολιτικούς ηγέτες, ο Κων/νος Μητσοτάκης, όπως φαίνεται, σε αυτό το απίστευτο βίντεο ( https://www.youtube.com/watch?v=Zd9GWUJsxM8 ), δέστε κυρίως, από το 0:55 έως το 1:21...
    Δεν χρειαζόταν βέβαια να έχεις, ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες, για να καταλάβεις, ότι ένα σπάταλο Κράτος, που δανειζόταν για να βολεύει "ημετέρους", αφισοκολλητές και λοιπά τρωκτικά, που συνεχώς μείωνε την αγροτική και βιομηχανική του παραγωγή, θα χρεοκοπούσε, αργά ή γρήγορα !
    Η πλάκα είναι, πως η Ζάμπια, που χρεοκόπησε τη δεκαετία του '80, λόγω επίσης παρόμοιων προβλημάτων, ήτοι μεγάλος δημόσιος τομέας, διαφθορά κλπ, σήμερα αναπτύσσεται, με μεγάλους ρυθμούς, ενώ και όσοι Έλληνες, ζουν εκεί, λένε ότι την προτιμούν, από το να γυρίσουν, στη σοβιετία των Βαλκανίων..
    Αναπτύσσεται, γιατί έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, τις οποίες όμως ..εκμεταλλεύεται, επειδή έφτιαξε ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, που δεν αλλάζει, κάθε τρεις και λίγο, όπως εδώ και επειδή, δίνει κίνητρα, για ιδιωτικές επενδύσεις.
     Εδώ, μόλις πάει να γίνει κάτι σωστό και προοδευτικό, όπως η επένδυση στο Ελληνικό π.χ, δέχεται ανηλεή πόλεμο, προκειμένου, όπως είπε και η Υπουργός, να παραμείνει και με τη βούλα, χωματερή, όπως ήταν δηλαδή, τόσα χρόνια, αντί να αναπτυχθεί, σύμφωνα με το σχέδιο, που θα έδινε δουλειά, σε ανθρώπους και επιχειρήσεις, θα τόνωνε τη ζήτηση και την Οικονομία και θα είχε διαρκή οφέλη και στον τουρισμό !
     Η συγκυβέρνηση των συριζοανελ, έχει αρχίσει να διαπραγματεύεται, με τους δανειστές, εδώ και 20 μέρες περίπου, αφού τέσσερις ολόκληροι μήνες, χάθηκαν, μέσα στη δημιουργική ασάφεια και τα μιντιακά παιχνιδιάκια του "είπα-ξείπα" και των διαψεύσεων.
      Όσα γίνονται σήμερα, με ανταλλαγή σχεδίων συμφωνίας και πραγματικά νούμερα, έπρεπε να γίνονταν το Φλεβάρη, όχι τώρα, με τόσο μεγάλη καθυστέρηση, με την πλάτη στον τοίχο και με το διεθνές ρεζιλίκι, να συγκρινόμαστε με την υποσαχάρια Αφρική (στην οποία μάλλον ανήκουμε, παρά εις την Δύσην) !
       Η για πολλοστή φορά, αριστερή κυβέρνηση, υποτίθεται ότι θα έκανε περήφανη διαπραγμάτευση, θα έφερνε την ελπίδα, όμως έως τώρα, έχουν πετύχει το ακριβώς αντίθετο : δημιουργούν συνεχώς τρόμο και ανησυχία, για το μέλλον, αμφιβολία, για το αν είχαν εξαρχής σχέδιο και συναίσθηση της κατάστασης, αν μπορούν να κυβερνήσουν, να διαχειριστούν δηλαδή έσοδα και έξοδα κ.ο.κ
       Πιο πολύ ανησυχούμε, όμως, για την ψυχική και διανοητική υγεία, όσων μιλάνε για σενάρια εκλογών ! Πέρα από τα τόσα εκατομμύρια, που στοιχίζουν οι εκλογές, το ερώτημα είναι, τι θα άλλαζαν, νέες εκλογές, μετά από 6 μήνες, εφόσον, πάνω-κάτω, η νέα Βουλή, θα είχε την ίδια σύνθεση και το πρώτο κόμμα, θα ήταν το ίδιο ; Υπάρχει κάποιος "εγκέφαλος", είτε στην κυβέρνηση, είτε γενικότερα, που πιστεύει, ότι αν ο συριζα, κερδίσει δύο συνεχόμενες φορές τις εκλογές, οι δανειστές, θα υποχωρήσουν και θα μας δώσουν χρήματα, άνευ όρων ή με τους δικούς μας όρους ; (χαχα).
      Ουσιαστικά αν δεν υπάρξει συμφωνία, με τους εταίρους και νέα χρηματοδότηση, η αναπόφευκτη χρεοκοπία και οι συνέπειές της, θα χρεωθούν, στην κυβέρνηση συριζα, όσες εκλογές και αν γίνουν, όσο και να προσπαθήσουν να καταστήσουν ...το λαό, υπεύθυνο, για τη δική τους ανεπάρκεια και ανευθυνότητα !

τι σημαίνει "πολιτική λύση" ;

     Η "καραμέλα" της πολιτικής λύσης, στο ελληνικό ζήτημα, αποτελεί ένα ακόμα, από τα πιο διαδεδομένα παραμύθια της ελληνικής Αριστεράς (στην οποία ανήκει το 90% περίπου των υφιστάμενων σήμερα, πολιτικών κομμάτων), ότι δηλαδή μπορεί ένα καθαρά οικονομικό πρόβλημα, να λυθεί με πολιτικούς όρους.
   Είναι σαν να πάει αύριο, ένας οφειλέτης, στην τράπεζα ή στη Δ.Ο.Υ και να τους πει : "κοιτάξτε δεν έχω χρήματα, αλλά είμαι σίγουρος, ότι μπορούμε να βρούμε μια πολιτική λύση"...Θα γελάσουν και τα τσιμέντα !
    Βέβαια, στην περίπτωση του ελληνικού χρέους, επειδή μιλάμε για διακρατικές σχέσεις, η πολιτική παίζει σίγουρα, ένα μεγαλύτερο ρόλο, από ότι στα ιδιωτικά χρέη, έχει μία βάση, για να μην είμαστε ακραίοι, η θεώρηση των πολιτικών (πληθυντικός της πολιτικής), υπάρχουν ορισμένα περιθώρια βελτιώσεων και από την άλλη πλευρά, στο πως αντιμετωπίζουν (πολιτικά) το ελληνικό ζήτημα.
     Το κυρίαρχο ωστόσο ζήτημα, παραμένει το οικονομικό : ότι δηλαδή το ελληνικό Κράτος, κάθε μήνα, εισπράττει 8 και ξοδεύει 10, ένα απλό αριθμητικό στοιχείο, το οποίο δεν έχει αντιμετωπιστεί, μετά από 5 χρόνια Μνημονίων !!
     Οι πολιτικές λύσεις, επομένως, πρέπει να αναζητηθούν στο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ και όχι στο εξωτερικό, όταν διοικείς ένα Κράτος, όπου σχεδόν οι μισοί, τρώνε από τα έτοιμα, πληρώνονται κάθε μήνα, από το Γ.Λ.Κ (συνταξιούχοι, Δ.Υ, ανάπηροι κανονικοί ή μαϊμού, λαμόγια, απατεώνες κλπ), ενώ αν προσθέσεις και όσους αυτοί συντηρούν, πάμε στους 7 με 8 στους 10, όπερ σημαίνει ότι 2 με 3 στους 10, εργάζονται, για να συντηρήσουν εαυτούς και άλλους 7 με 8...
      Αν δεν αναγνωρίσεις και δε λύσεις εσύ, ως ελληνική Κυβέρνηση, τις αιτίες, που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία, ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος, όσο καλή πολιτική βούληση και αν έχει, δεν θα σε βοηθήσει !
      Τα 28 δισ, ετησίως, π.χ μόνον για συντάξεις, είναι ένα ποσόν αβάστακτο, για μία οικονομία καταναλωτική, όπως η δική μας και μιλάμε για αυτό το ποσόν, μετά τις περικοπές, οπότε μπορεί κανείς να φανταστεί ποια θα ήταν η δαπάνη, χωρίς αυτές και τι εγκλήματα, έγιναν και εν πολλοίς, γίνονται ακόμα στο Ασφαλιστικό.
      Μέσα στα χρόνια των Μνημονίων, αντί να μειωθούν,αυξήθηκαν δραματικά, οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, προστίθενται συνεχώς, στους προηγούμενους και άλλοι, οι οποίοι με 20 χρόνια ένσημα (στη χειρότερη), θα παίρνουν σύνταξη, για σαράντα !
      Αντί λοιπόν, οι δικοί μας, να κοιτάνε τα χάλια μας και να βρουν πολιτικές λύσεις, για μία κοινωνία γερασμένη, που έμαθε στην ήσσονα προσπάθεια και στα εύκολα χρήματα, κατηγορούν τους συνομιλητές τους, ότι δε διαπραγματεύονται ορθά ή ότι δεν θέλουν να βρεθεί (πολιτική) λύση, στο ζήτημα της χρηματοδότησης της χώρας μας...
      Αν κοιτάξει κανείς, πίσω από τη δημιουργική ασάφεια, με την οποία χάθηκαν αρκετοί μήνες, χωρίς λόγο, θα δει ότι μονομερείς ενέργειες, έκανε η δική μας πλευρά, επαναπροσλαμβάνοντας μερικές χιλιάδες τρωκτικά, για να πάρουν τις μίζες τους και οι διάφοροι "κατρούγκαλοι" !
       Στην αβελτηρία, την ανικανότητα και τον ωχαδερφισμό-αναβλητικότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων των Μνημονίων, ήρθε να προστεθεί τώρα, μία (πιο) αριστερή κυβέρνηση, που θέλει να ρίξει μεγαλύτερα βάρη, στα συνήθη υποζύγια, για να συντηρήσει το αδηφάγο και αχόρταγο πελατειακό κράτος.
        Η μόνη πολιτική λύση, που χρειάζεται η Χώρα, είναι να πάψει επιτέλους ο διαχωρισμός των πολιτών, σε όσους είναι μόνιμα και σκανδαλωδώς ευνοημένοι και σε εκείνους, οι οποίοι είναι μόνιμα και εγκληματικά αδικημένοι !