ποιος ευθύνεται για το "μαρτύριο της σταγόνας" ;

     Μετά από έξι ολόκληρα χρόνια (επίσημης) ελληνικής χρεοκοπίας, έχει, θεωρώ, αρχίσει να διαφαίνεται, πως η χώρα μας δεν θα βγει ποτέ από τα Μνημόνια !
  Τουλάχιστον, δεν θα βγει, με τον τρόπο, που βγήκαν τόσες άλλες χώρες, που αντιμετώπισαν προβλήματα και ζήτησαν οικονομική βοήθεια (από Ε.Ε ή ΔΝΤ) : Ισλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Ουγγαρία, ακόμα και Τουρκία, είναι κάποιες χώρες, που ξεπέρασαν τον κάβο.
  Ενώ λοιπόν, όλοι αυτοί και ακόμα περισσότεροι, μπήκαν και βγήκαν από Μνημόνια, Προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής κλπ, η Ελλάδα, εξακολουθεί να βράζει στο ζουμί της και να υφίσταται το λεγόμενο "μαρτύριο της σταγόνας" (όχι συνολικά, βέβαια, ορισμένοι εκ των κατοίκων της) !
  Βλέποντας κανείς το νιοστό επεισόδιο, της σειράς "διαπραγματεύσεις, αξιολόγηση και ...δόση", δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα της πρώτης παραγράφου.
   Το μόνο, που αλλάζει κάθε φορά, είναι τα πρόσωπα, με τα οποία συνομιλούν οι δανειστές, το ότι η τρόικα λέγεται πλέον "θεσμοί" και τόπος συνάντησης είναι πλέον το Χίλτον και όχι τα βρώμικα Υπουργεία μας.
    Από το 2010 έως σήμερα, παρακολουθούμε το ίδιο καραγκιοζιλίκι :  να εναλλάσσονται κυβερνήσεις (τέσσερις με πέντε, αν μετράω σωστά), οι οποίες εκλέγονται, με ψεύτικο-δημαγωγικό και αντιμνημονιακό λόγο, που υπόσχονται σχίσιμο των Μνημονίων και στο τέλος, αποδεικνύονται πιο μνημονιακοί από τους προηγούμενους ή υπογράφουν ...νέα (και ίσως χειρότερα) Μνημόνια, σχίζοντας απλά τα προεκλογικά καλσόν τους...
    Πέρα από αυτό, το δούλεμα των προβάτων, που ακόμα πιστεύουν ότι "λεφτά υπάρχουν", απλά οι προηγούμενοι δεν τα είχαν δει (χαχα) και ακολουθούν στην κάλπη, το ανύπαρκτο χρήμα, υπάρχει και το δούλεμα των δανειστών, οι υπεκφυγές και η αναβλητικότητα, στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων Μνημονίων !
    Πάντα, οι αξιολογήσεις, ΌΛΑ αυτά τα χρόνια, έκλειναν στο παρά 5', κυριολεκτικά και όπως όπως, για να μην χάσουν οι βολευτές το 8χίλιαρο και τα λοιπά τρωκτικά του δημόσιου χρήματος, το μισθό ή την σύνταξη.
     Η εξέλιξη αυτή είναι "εύλογη" και αναμενόμενη, διότι,όταν έχεις εκλεγεί με ψέμα, φοβάσαι να παραδεχτείς την αλήθεια και να δυσαρεστήσεις τα πρόβατα, που σε ψήφισαν, οπότε κοιτάς, τελευταία στιγμή, να ρίξεις τα βάρη σε όσους θεωρείς ότι ...δεν είναι ψηφοφόροι σου, που κατά κανόνα και κατά διαβολική σύμπτωση, είναι εκείνοι, που ΔΕΝ φταίνε, για την χρεοκοπία ενός τόσο διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου μορφώματος, που αποκαλείται "ελληνικό κράτος" !
     Όπως και οι προηγούμενες, έτσι και αυτή η κυβέρνηση, ρίχνουν πάντα το φταίξιμο στους κακούς ξένους, στους δανειστές (σ.σ χάρη στους οποίους συντηρούνται και παραμένουν ζωντανοί), που δήθεν εγείρουν παράλογες απαιτήσεις, ενώ η Αλήθεια είναι πως οι εκάστοτε κυβερνήσεις μας, είναι παγιδευμένες, στις δικές τους, κομμουνιστικές-κόκκινες γραμμές, στα προεκλογικά ψέματα και στην αποφυγή του λεγόμενου πολιτικού κόστους, για να μην χάσουν την καρέκλα (πράγμα αναπόφευκτο βέβαια, τελικά, όπως έχουμε δει επανειλημμένα).
     Ο συριζα, δήθεν δίνει μεγάλη σημασία και βαρύτητα, στην συμφωνία του καλοκαιριού, στο δικό του και ίσως αχρείαστο Μνημόνιο, που μας έφερε, από δικές τους ιδεοληψίες και με όλους αυτούς του παρανοϊκούς τύπους, που παρίσταναν τους Υπουργούς και ζητάει να τηρηθεί, "κατά γράμμα".
     Ακόμα και εδώ όμως, υπάρχουν βασικές ενστάσεις : πρώτον, η συμφωνία του καλοκαιριού, που υπογράφτηκε ένα βήμα, πριν το απόλυτο Χάος και την Καταστροφή, ήταν μία "σύμφωνία ό,τι ναναι", όπως οι ίδιοι οι πολιτικοί μας την αποκάλεσαν, προκειμένου να αποφευχθεί η άτακτη χρεοκοπία, η φτώχια και το αιματοκύλισμα, ήταν προϊόν εκβιασμού, όχι των δανειστών, προς εμάς, αλλά μάλλον το αντίστροφο !
     Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι την ψήφισε σχεδόν ΟΛΌΚΛΗΡΗ η Βουλή (ακόμα και το ΚΚΕ και η Χ.Α, θα την ψήφιζαν, αν δεν ήταν σίγουρο, ότι θα ψηφιστεί), διότι, όταν διακυβεύονται τα προνόμια τους ή και ο ...πισινός τους, αποδεικνύεται πως "όλα τα γουρούνια, έχουν το ίδιο κεφάλι".
     Η δεύτερη ένσταση έχει να κάνει, με το γεγονός, πως αν πρέπει να κατηγορηθεί κάποιος, για μονομερείς ενέργειες και παραβίαση της καλοκαιρινής συμφωνίας, αυτός είναι ο συριζα, με την επαναπρόσληψη επίορκων και διεφθαρμένων υπαλλήλων, την αύξηση των μισθών των τρωκτικών του Δημοσίου, τις αθρόες προσλήψεις κλπ. και όχι οι δανειστές.
     Σε κάθε περίπτωση, αν στέκεσαι στο παρελθόν, στο τι είπες και δεν είπες, στο τι υποσχέθηκες, στο τι υπέγραψες κ.ο.κ και όχι στο τι πρέπει να κάνεις, για το Καλό της πατρίδας, συνολικά και όχι των "προβάτων" (κάθε άλλο παρά αθώων, φυσικά), που πιθανόν σε ανέδειξαν, η χώρα θα βαλτώνει, θα μαραζώνει και θα αργοπεθαίνει, με το μαρτύριο της σταγόνας, όπως εδώ και έξι χρόνια, επειδή όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει και επειδή ο χειρούργος, στέκεται πάνω από τον ετοιμοθάνατο ασθενή και ρίχνει κορόνα-γράμματα, για τον αν θα τον "ανοίξει" ή όχι...
     Στο κάτω κάτω, αν δεν ξέρεις, αν είσαι άσχετος, δεν είναι ντροπή, να ρωτήσεις κάποιον που ξέρει, κάποιον που το έχει ήδη κάνει, είναι τόσες και τόσες, όπως είδαμε, οι χώρες, που αντιμετώπισαν επιτυχώς, ανάλογες καταστάσεις.
     Η μεγάλη ιδιαιτερότητα της ελληνικής περίπτωσης, πάντως, είναι ότι σε κάνενα άλλο καθεστώς, δεν είναι τόσο τεράστιος ο αριθμός, όσων ζουν, "από τα έτοιμα", μιλάμε για σχεδόν 1 στους 2, αυτός είναι ο καρκίνος της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και εν τούτοις συνεχίζουν, να τον τρέφουν, με το αίμα των υγιών κυττάρων της !
     Με κομμουνιστές Υπουργούς (π.χ Κατρούγκαλος, κατά δήλωσή του, δημόσια) και ιδεοληψίες, που έχουν πεθάνει και σαπίσει, εδώ και 100 χρόνια (π.χ θεωρία Κέυνς), δεν πας πουθενά, βασανίζεσαι ο ίδιος, αλλά βασανίζεις και άλλους, που δεν φταίνε και αυτό είναι αμαρτία.