καταλληλότερος ο ...αγράμματος ;

    Καημένη Ψωροκώσταινα (απευθύνομαι στην ζητιάνα, που είχε αυτό το ψευδώνυμο, που κόλλησε στην χώρα μας και μας βλέπει από ψηλά), δες ποιον ετοιμάζουν για επόμενο Πρωθυπουργό μας !
  Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και "ένα παιδί, ο Κούλης, μετράει τα άστρα", επειδή στη δήλωση του "πόθεν ...αίσχες" του, γράφει ...λάθος την ιδιότητά του : "υπουργός διοικιτικής μεταρίθμησης" (όπως θα το έγραφε ένας Αλβανός, ένας αλλοδαπός εννοώ, για να μην θεωρηθεί ρατσιστικό), μπερδεύει τη ρύθμιση, με την αρίθμηση (για να μην πω το άλλο)...
 Δεν του ζητήθηκε να γράψει τη λέξη "σκουληκομυρμηγκότρυπα" ή κάτι άσχετο, είναι δυνατόν να μην ξέρεις πως γράφεται ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΊΟ ΣΟΥ ; Δεν έβλεπε, κάθε μέρα, σε υπηρεσιακά έγγραφα, το ορθό "Διοικητικής Μεταρρύθμισης" ; (!) Πως μπορείς να εμπιστευτείς σε αυτόν, το ο,τιδήποτε, όχι να κυβερνήσει μια ολόκληρη χώρα ;
 Μία βολική δικαιολογία, θα μπορούσε να είναι ότι τη δήλωση συνέταξε κάποιος λογιστής, όχι ο ίδιος, αλλά και πάλι, ας δούμε ποιος είναι "ο καταλληλότερος", σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, για Πρωθυπουργός.
 Ο μπαμπάς του, τον έστειλε να σπουδάσει σε "καλά" Πανεπιστήμια της Αμερικής, πλήρωσε ένα σωρό λεφτά και έγινε, υποτίθεται, οικονομολόγος και όταν επέστρεψε τον έβαλε στη μισθοδοσία-αργομισθία της ΕΤΕ και μετά έγινε βουλευτής και τώρα πρόεδρος της ΝΔ, λόγω επιθέτου και μόνον.
 Είναι δηλαδή ανεπάγγελτος, όπως και ο Τσίπρας, αυτή είναι η κατάρα, της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, ότι κανένας σοβαρός ή πετυχημένος στη δουλειά του άνθρωπος, δεν έχει το χρόνο ή τη διάθεση, να ασχοληθεί με τα κοινά, με την πολιτική, οι πολιτικοί πρέπει εκ των πραγμάτων, πλέον, να είναι "επαγγελματίες", να μην ασχολούνται με τίποτα άλλο.
  Τα χάπατα, που ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, ήτοι όσοι συντηρούνται από το ΓΛΚ, απογοητευμένοι από το (δεύτερο) μη σκίσιμο των Μνημονίων, βαδίζουν προς Κούλη μεριά, δίχως και οι ίδιοι να ξέρουν το λόγο, όπως ακριβώς και τα πρόβατα.
  Για να τα τρομάξει (ή σκιάξει, για να χρησιμοποιήσω πιο βουκολική έκφραση) ο συριζα, λέει, ότι ο Κούλης θα απολύσει Δ.Υ και δεν υπάρχει μεγαλύτερο ανέκδοτο από αυτό...
  Εδώ δεν έδιωξε ούτε έναν, όταν ήταν Υπουργός και υπήρχε και σχετική μνημονιακή υποχρέωση, θα διώξει τώρα ; Εκτός, αν πλέον ο κόρακας βγάζει κοράκου μάτι, αν ένας, παιδιόθεν, κρατικοδίαιτος, απολύσει δημοσιοκηφήνες, θα πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία ! Έβγαλε ορισμένους, σε διαθεσιμότητα, με το 75% των αποδοχών και τους κρατούσε εκεί, μέχρι να τους βολέψει κάπου αλλού, εσαεί, ενώ ο Νόμος, ορίζει συγκεκριμένη διάρκεια για τη διαθεσιμότητα (με απλά λόγια, παρανόμησε ως Υπουργός).
   Έτσι ερχόμαστε, στην άλλη κατηγορία χάπατων, αυτούς που δηλώνουν "φιλελέδες", φιλελεύθεροι και δεξιοί και όχι μόνον πιστεύουν ότι ο Κούλης θα διώξει αργόμισθους, αλλά το εύχονται και το ελπίζουν, λες και ζουν σε άλλη χώρα, δεν ξέρουν τι σημαίνει ΝΔ (και ιδίως "καραμανλική ΝΔ", η πιο αριστερή κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, στα όρια της σοβιετίας) !
   Ο Κούλης, μετακόμισε τα γραφεία του κόμματος, για να δείξει δήθεν ότι είναι νοικοκύρης, πούλησε το αμαρτωλό τηλεφωνικό κέντρο της Μήζενς και νομίζει ότι "καθάρισε", θέλει να μας πείσει (αυτός και οι καλοπληρωμένοι επικοινωνιολόγοι τους) πως δήθεν η ΝΔ είναι ένα καλύτερο κόμμα, σε σχέση με το, όχι μακρινό, αμαρτωλό παρελθόν...
  Πως να μας πείσει όμως, όταν οι καραμανλικοί, που χρεωκόπησαν την Ελλάδα, είναι ακόμα στις τάξεις της ΝΔ και όταν έχει αυτή τη συγκεκριμένη, προσωπική, πορεία ; 
  Εμείς, που δεν έχουμε δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, απέναντι σε κανέναν, τα λέγαμε και τότε, πριν τις εκλογές του 2015, για το τι εστί Τσίπρας και συριζα, τα λέμε και τώρα, ώστε να μην έχουμε αμαρτία και άσχετα αν μας πιστεύει κανείς (η εκ των υστέρων δικαίωση, προφανώς, δεν αποτελεί παρηγοριά), απλά το να μην έχει ξυπνήσει ακόμα ο κόσμος, μετά από ΌΛΑ όσα έχουν γίνει,από το 2009 και μετά και να παρασύρεται, με τα ίδια παραμύθια, είναι σίγουρα ΟΔΥΝΗΡΌ.
   Καλή Χρονιά σε όλους εύχομαι, με ΥΓΕΊΑ, το πολυτιμότερο αγαθό όλων και το μόνο βέβαιο είναι, πως σε αυτή τη χώρα, δεν πλήττεις ποτέ, άσχετα αν ...οι εκπλήξεις, είναι, κατά 99%, δυσάρεστες και όχι ευχάριστες !

ανταπόκριση από την Κόλαση

    Αν ένας βρωμερός και αποκρουστικός στην όψη δαίμονας, μπορούσε να στείλει ένα μήνυμα σε εμάς τους ζωντανούς, αυτό θα ήταν : "Μην μας στέλνετε, άλλους τέως βουλευτές και τέως πολιτικούς, έχουμε γεμίσει εδώ κάτω και τους βάζουμε τον έναν πάνω στον άλλον" !
 Αυτό το συμπέρασμα, βγαίνει από την δημοσιοποίηση των "πόθεν έσχες" των βολευτών, που έγινε, άρον άρον, μέσα στις Γιορτές, ...για να βγάλουν αυτοί την υποχρέωση και να μας συφιλιάσουν, να χαλάσουν την ψυχική μας ηρεμία.
 Η εικόνα των περιουσιακών τους καταστάσεων, αποδεικνύει αφενός ότι δεν υπάρχει σωτηρία, για αυτή τη χώρα, ποτέ δεν θα ενταχθεί στον λεγόμενο "ανεπτυγμένο κόσμο", θα παραμείνει μία τρικοσμική μπανανία και αφετέρου εξοργίζει με τον βαθμό ανηθικότητας (!) των 300, που ξεπερνάει ακόμα και εκείνον, εγκληματιών του κοινού ποινικού Δικαίου.
  Πρόσφατα, ένας κλέφτης στην Αγγλία, που είχε πάρει και το ποδήλατο ενός νεαρού αγοριού, συγκινήθηκε και το επέστρεψε, όταν η μητέρα του, έκανε έκκληση να το επιστρέψει, επειδή ήταν δώρο-ενθύμιο του ήδη νεκρού πατέρα του !
  Αντίστοιχα, ένας βουλευτής, είναι χειρότερος από τον κλέφτη αυτόν, δεν θα έκανε ποτέ μία αντίστοιχη κίνηση, θεωρώ, αφού κάνει το εξής : ψηφίζει Μνημόνια, χωρίς συνήθως να τα έχει διαβάσει καν και επιβάλλει ληστρικούς φόρους και χαράτσια, σε ανύπαρκτα ή πολύ χαμηλά εισοδήματα, ακόμα και από το πρώτο ευρώ, όταν ο ίδιος, με τεράστια έσοδα, φορολογείται για το 1/3 σχεδόν αυτών...
  ΠΌΣΟ ανήθικος, πόσο ψυχικά αν-αίσθητος, άρρωστος και πωρωμένος, πρέπει να είσαι, για να επιβάλλεις στην κοινωνία, τόσο μεγάλα βάρη, να καταπατάς το Σύνταγμα, ως κουρέλι, να παραβιάζεις θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που αυτό, αλλά και διεθνείς Συμβάσεις, θεσπίζουν, την ώρα, που εσύ ο ίδιος απολαμβάνεις, επίσης σκανδαλώδη και αντισυνταγματικά προνόμια ; (!)
   Με άλλα λόγια, αυτοί που τηρούν με "ευλάβεια" και κατά γράμμα, τις συνταγματικές διατάξεις, που προβλέπουν τα σκανδαλώδη (για τις ημέρες, που διανύουμε) προνόμιά τους, οι ίδιοι, με μοναδική ευκολία, υπογράφουν Νόμους, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με πλείστες άλλες συνταγματικές διατάξεις και καταπατούν (συνταγματικά, δηλαδή ανθρώπινα) δικαιώματα, δίχως αιδώ ή συναίσθηση του τι κάνουν...
   Πέρα από την τεράστια και δυσανάλογη "αποζημίωση" (εκτός αν αυτή είναι ανάλογη, με ...την ζημιά, που προκαλούν στην κοινωνία και στην χώρα) που λαμβάνουν και το τεράστιο αφορολόγητο, που έχουν, τα περιβόητα "πόθεν έσχες" τους, βρωμοκοπούν, από χιλιόμετρα, για πολλούς ακόμα λόγους.
   Δεν είναι ότι οι περισσότεροι ακόμα και υποκριτές, που δηλώνουν αριστεροί ή και κομμουνιστές, εμφανίζονται ως "πλούσιοι", ο πλούτος από μόνος του, δεν είναι κακός.
   Είναι ευλογημένος όμως, μόνον όταν έχει αποκτηθεί, όχι όταν έχει χαριστεί, όταν είναι αποτέλεσμα δουλειάς και προσωπικής προσπάθειας, ενός εξαιρετικού ταλέντου, αλλά και ...χρήσης αυτού (επιχειρηματίας, επιστήμονας, αθλητής, καλλιτέχνης κλπ), όταν είσαι, μια ζωή, κρατικοδίαιτος και αργόμισθος, όταν απομυζάς τον φορολογούμενο, τότε, ουσιαστικά, δεν σου ανήκει τίποτα, ο "πλούτος" σου, είναι άτιμος και καταραμένος...
  Το πιο εξοργιστικό όμως, είναι η ανειλικρίνεια των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης, η κοροϊδία, μέσα στα μούτρα μας και υπό τα ...καθόλου άγρυπνα μάτια, όσων υποτίθεται τα ελέγχουν, η διάπραξη ποινικών αδικημάτων, δημόσια και η μη τιμωρία τους!
   Βρήκανε, λέει, παρατυπίες και έστειλαν στον Εισαγγελέα, μόνον τον Μπούκουρα και τον Καρατζαφέρη, δηλαδή σε δύο...τέως βουλευτές, ενώ όλοι αυτοί, που δηλώνουν 100 και 200 χιλιάρικα εισόδημα και έχουν σε (ελληνικές) τράπεζες, ...2 και 3 χιλιάρικα, δεν είναι εγκληματίες, δεν έχουν υποβάλει ανειλικρινές δηλώσεις, δεν έχουν αποκρύψει, που και πόσα μετρητά διαθέτουν (ξένες τράπεζες, θυρίδες, στρώματα κλπ).
   Οι Εισαγγελείς, είτε κάνουν τα στραβά μάτια, τόσο προκλητικά, είτε ασχολούνται με ...το ρεβεγιόν, οπότε λογικά, κάποια στιγμή, θα ακολουθήσουν τους βουλευτές (όπως άλλωστε έχουν συνηθίσει, οι δικαστές να επιδικάζουν ...στον εαυτό τους, όσα προνόμια ψηφίζουν πάλι για τον εαυτό τους, οι βολευτές) στην Κόλαση...
   Δεν είναι τόσο το ότι αυτοί, που έλεγαν ότι οι τράπεζές μας είναι ασφαλείς, μην βγάζετε έξω λεφτά ή φέρτε τα μέσα, έβγαζαν οι ίδιοι, αλλά ότι μιλάμε για αυτούς τους ίδιους, που υποτίθεται αγωνίζονταν να μας κρατήσουν στο ευρώ (!), τους "πατριώτες" αυτούς, που έκαναν τις "σκληρές" διαπραγματεύσεις, με τους δανειστές, για να μην γίνουμε Βενεζουέλα.
   Και φυσικά, όπως είπαμε, τα λεφτά αυτά, δεν είναι καν δικά τους, όταν είσαι κρατικοδίαιτος, όταν πληρώνεσαι από το κρατικό-κοινό ταμείο, από τους φόρους του κοσμάκη, δεν έχεις δικιά σου περιουσία, αυτά όλα είναι δανεικά, από την κοινωνία και μια μέρα, θα κληθείς, είτε έτσι, είτε αλλιώς, να τα επιστρέψεις και να λογοδοτήσεις, για αυτά...
   Κλείνοντας, θέλω να παρακαλέσω, να σταματήσει αυτή η πρόκληση, αυτή να είναι η τελευταία φορά, που δημοσιοποιούνται τα "πόθεν ...αίσχες" της ντροπής, να τα κοιτάνε, αν θέλουν, μεταξύ τους, αλλά όχι ξανά δημοσιοποίηση, διότι και η κοινωνία έχει συγκεκριμένες αντοχές, όπως και μια χύτρα.
   Αν πιεστεί παραπάνω, από όσο αντέχει, θα εκραγεί και μπορεί να γίνουμε π.χ Λιβύη και όπου αλλού, "η ελίτ" (τρομάρα τους) καλοπέρναγε, ενώ ο λαός υπέφερε και να βρεθούν, όλοι αυτοί, με τα ψεύτικα και προκλητικά "πόθεν έσχες" με ξένα σώματα, στον πρωκτό τους, όπως ο Καντάφι...(από αυτή την ζωή, διότι ...για μετά είναι σίγουρο, ένα από τα αγαπημένα μαρτύρια των δαιμόνων, είναι και ο -επαναλαμβανόμενος εννοείται- ανασκολοπισμός)
  Όλα αυτά τα χρόνια, μόνον ένας τέως βουλευτής (αν θυμάμαι καλά από την Αχαΐα) ακούστηκε, ότι "ήρθε στα συγκαλά του", έστω και λίγο πριν πεθάνει και μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του, σε κοινωφελείς σκοπούς και έσωσε έτσι και την ψυχούλα του, στο παρά 5'.
   
   

νομική επικαιρότητα

    Αν και διανύουμε εορταστική περίοδο, δεν λείπουν οι ειδήσεις, νομικού ενδιαφέροντος, οι οποίες βέβαια "πωλούνται" από ημιμαθείς, στην καλύτερη περίπτωση, δημοσιογράφους, όπως να ναι και όπως πάντα, για περισσότερα κλικς...
 Έτσι π.χ σε μία αστικής φύσεως διαφορά, σε μια απόφαση αστικού Δικαστηρίου, μπήκε σαν τίτλος, ότι ...η Πολεοδομία θα μπορεί να μπουκάρει στα σπίτια, για ελέγχους, ενώ η πραγματικότητα έχει ως εξής :
 Επρόκειτο για διαφορά μεταξύ συνιδιοκτητών πολυκατοικίας, όπου ένας από τους ενοίκους-ιδιοκτήτες, προέβη σε εργασίες στο διαμέρισμά του, δημιουργώντας υποψίες παραβίασης των οικοδομικών κανονισμών και κανόνων.
  Στην Ελλάδα, είναι μάλλον σύνηθες (έχω και προσωπική εμπειρία) ο καθένας να κάνει ό,τι του καπνίσει, να ...γκρεμίζει τοίχους, να ...κόβει κολώνες και ό,τι άλλο μπορεί (ή δεν μπορεί) να φανταστεί ο νους, προκειμένου να διαμορφώσει το διαμέρισμά του, κατά το δοκούν, με συνέπεια να τίθενται σε κίνδυνο η στατικότητα του όλου κτιρίου και οι άλλοι (συν)ιδιοκτήτες !
  Επειδή ο "'ύποπτος", για τέτοιες "δουλειές" ιδιοκτήτης, δεν επέτρεπε στους άλλους τον έλεγχο, αλλά ούτε και συνεργαζόταν με τους υπαλλήλους της Πολεοδομίας, που ειδοποιήθηκαν, από τους άλλους, του έγινε αγωγή και υποχρεώθηκε, με την απειλή μάλιστα χρηματικής ποινής, να δεχθεί τον έλεγχο της Πολεοδομίας, για να διαπιστωθεί, αν ό,τι έκανε, ήταν νόμιμο ή όχι και αν κινδυνεύει η στατικότητα του κτιρίου, από τις παρεμβάσεις του, αυτό ήταν όλο...
  Ερχόμαστε τώρα στην δεύτερη απόφαση, που είναι μάλλον και σημαντικότερη, επειδή αφορά μεγάλα χρηματικά ποσά, αλλά έχει και κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις-προεκτάσεις !
  Πρόκειται για απόφαση, διοικητικού, αυτή τη φορά, Δικαστηρίου, που, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, "βάζει φρένο", στους ελέγχους για τις διάφορες "λίστες", όπου φιγουράρουν τα ονόματα, όσων έβγαλαν γκρίζο ή κατάμαυρο χρήμα (μια μειοψηφία ίσως και λευκό), στο εξωτερικό, σε ξένες τράπεζες, μετά την επίσημη χρεοκοπία του 2010, για να διασφαλίσουν, ...όσα απέκρυψαν από την Εφορία ή ...απέκτησαν με παράνομες-εγκληματικές πράξεις.
   Δεν διάβασα την απόφαση, ούτε έχω καμία όρεξη να την διαβάσω, ουσιαστικά θέτει ζήτημα παραγραφής και μη εγκυρότητας των φορολογικών ελέγχων, όταν αφορούν σε πολύ παρελθόντα έτη (πέραν της 5ετίας, νομίζω).
   Οι αποφάσεις αυτές, μικρή έως καθόλου αξία έχουν, διότι ΑΝ ΥΠΆΡΧΕΙ πολιτική βούληση και θέληση εκ μέρους του Κράτους, όλα αυτά τα λαμόγια (μιλάμε για τον κανόνα, μπορεί να υπάρχουν και εξαιρέσεις), μπορούν να τιμωρηθούν και να πληρώσουν, έστω και μετά από 100 χρόνια, που λέει ο λόγος !
   Αυτό άλλωστε είναι και σχεδόν καθολικό αίτημα της δοκιμαζόμενης από τα Μνημόνια κοινωνίας, όλων όσοι βασανίζονται, χωρίς να φταίνε, για όσα έφαγαν κάποιοι άλλοι...
   Έτσι λοιπόν, δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο, η δουλειά των διχαστών είναι απλά να εφαρμόζουν τους Νόμους (αν και συχνά δεν κάνουν ούτε αυτό...), που προτείνει η Εκτελεστική Εξουσία και ψηφίζει η Βουλή, μπορεί τόσο απλά αύριο, να ψηφιστεί Νόμος, που πετάει στα σκουπίδια τις δικαστικές αποφάσεις, περί παραγραφής (ένας κακόπιστος, θα έλεγε ότι είναι συνέπεια του γεγονότος, ότι στις λίστες πιθανόν να περιλαμβάνονται και ουκ ολίγοι διχαστές).
   Όχι με την έννοια να καταργήσει τις δικαστικές αποφάσεις, αυτές καθ' αυτές ή να αλλάξει εκ των υστέρων το καθεστώς παραγραφής (αυτό μάλλον θα ήταν παράνομο), αλλά να ορίσει, πολύ απλά, ότι ο καθένας, ανάλογα ίσως με το ...πόσο μαύρο είναι το χρήμα του, στο εξωτερικό, θα πληρώσει ένα συγκεκριμένο πρόστιμο (ποσοστό ή και όλα) !
   Όπως με τα κουρέματα καταθέσεων, έτσι και εδώ, μπορεί το Κράτος, ανά πάσα στιγμή, με Νόμο, να κατασχέσει όποιους και όσους τραπεζικούς λογαριασμούς θέλει, διότι οι καταθέσεις, συνιστούν ενοχικές και μόνον αξιώσεις, δεν ανήκουν στην προστασία του Συντάγματος, περί ιδιωτικής (εμπράγματης και μόνον) περιουσίας...

Να γιατί δεν βγαίνουμε από τα Μνημόνια!

    Πόσο κοστίζει η κατασκευή μιας ιστοσελίδας ; Ρωτήστε το Δήμο της Χαλκίδας, αν δεν ξέρετε, καθώς, τυχαία σήμερα, έπεσα πάνω σε αυτό : http://www.eviazoom.gr/2016/12/apisteuto-kai-omos-sumvainei.html
 Δεν είμαι ειδικός, αλλά τα 18.600 ευρώ (μαζί με τον ΦΠΑ), για μία ουσιαστικά ιστοσελίδα, μου φαίνονται εξωφρενικά και προκλητικά, καθώς, από όσα ακούω γύρω μου ή με μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο, το κόστος σε ανάλογες περιπτώσεις, είναι περί τα 1000 ευρώ, χοντρικά...
 Με την ανεργία, που υπάρχει και την υπερπροσφορά, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι ένας ιδιώτης "πληροφορικάριος", θα το έκανε και με 300 ευρώ, που λέει ο λόγος, σε κάθε περίπτωση, ένα ποσόν, μέχρι 2000 ευρώ, θα είχε μια λογική, τα 18.600 ευρώ, απλά εξηγούν ίσως, γιατί χρεοκόπησε η Ψωροκώσταινα και γιατί δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
  Εδώ μιλάμε για μία απλή σύμβαση, οπότε εύκολα κανείς καταλαβαίνει τι συνέβαινε και τι συμβαίνει, σε μεγάλες προμήθειες και έργα (ειδικά στους εξοπλισμούς άμυνας και Νοσοκομείων, όπου κάποιοι είναι ήδη στην φυλακή και κάποιες υποθέσεις ερευνώνται) !
  Βλέποντας αυτά, θεωρώ ότι εύλογα εξοργίζεται ο κάθε πολίτης φορολογούμενος και δημότης, ο οποίος φορολογείται άγρια και πληρώνει πάσης φύσεως, νόμιμα και παράνομα, χαράτσια, για να μοιράζουν "απλόχερα", στην συνέχεια, τα χρήματά του, οι διαχειριστές του δημόσιου χρήματος...
  Μετά από έξι ήδη ολόκληρα χρόνια Μνημονίων, που πλήττουν κυρίως τους πιο φτωχούς και αδύναμους, προξενεί οργή, η επιμονή κάποιων να κάνουν "κηδείες με ξένα κόλλυβα", να μην σέβονται το δημόσιο χρήμα, τον κόπο και τον ιδρώτα των φορολογούμενων και να το σκορπίζουν, λες και είναι δικό τους !
  Ενώ κόβονται μισθοί και συντάξεις, αποδεικνύεται πως το βαρέλι της "Οικονομίας" μας, έχει χιλιάδες ακόμα τρύπες και αυτός είναι και ο λόγος, πως δεν γεμίζει, ό,τι και να ρίξεις μέσα και αυτά προφανώς καμία "τρόικα" δεν τα έχει δει, παρότι πηγαινοέρχεται στην χώρα μας, επί έξι χρόνια...
  Για όλους εμάς, που ζούμε και κινούμαστε έξω από το σύστημα, έξω από το παράλληλο σύμπαν του ελληνικού Δημοσίου, όλα αυτά φαντάζουν εντελώς παράλογα : ποιος ελέγχει και ποιος εγκρίνει, εν τέλει, όλες αυτές τις δαπάνες, είτε της κεντρικής Διοίκησης, είτε των "αυτοδιοίκητων" (...με κρατικές ενισχύσεις) !
  Στο παρελθόν, είχαμε ξανακούσει, για τα "χρυσά μελομακάρονα", που είχε πληρώσει άλλος Δήμος και ένα σωρό άλλες απίθανες "δαπάνες" και λογικά, θα περιμέναμε ότι οι σπατάλες, μετά από την επίσημη χρεοκοπία του 2010, θα είχαν σταματήσει ή έστω μειωθεί, αλλά μάλλον αποδεικνύεται το αντίθετο και τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο εξοργιστικό από αυτό, για όσους φορολογούνται ληστρικά, δίνουν πάνω από το μισό εισόδημά τους (αίμα και ιδρώτα, από εργασία, όχι από αργομισθίες, όπως οι διαχειριστές του κρατικού χρήματος) στο σπάταλο Κράτος...
  Επειδή όμως, "εκεί που τελειώνει η Λογική, αρχίζει το ελληνικό Δημόσιο", παραλογισμοί υπάρχουν και από την αντίθετη πλευρά.
  Έτσι, π.χ ενώ η κατώτατη αμοιβή Δικηγόρου, για παράσταση σε 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων, είναι 1400 ευρώ, με Νόμο, που πέρασε νύχτα, ορίστηκε το ποσόν, που δίνει το Κράτος, σε περιπτώσεις "νομικής βοήθειας", στα 1100 ευρώ, μεικτά περίπου και καθαρά, αφού παίρνουν (εκ των προτέρων, όπως πάντα) και οι κάθε λογής κρατικοί νταβατζήδες, από τον κόπο σου, μένουν περί τα 750 ευρώ, ήτοι τα μισά του ελάχιστου νόμιμου, που ορίζει ο Κώδικας περί Δικηγόρων !
   
   

Ζητείται ελπίς

    Δανείζομαι το αυριανό πρωτοσέλιδο της realnews, καθώς, μία εβδομάδα πριν εκπνεύσει και το 2016, είθισται να γίνεται ένας, τρόπον τινά, απολογισμός και μία εκτίμηση για το νέο χρόνο.
 Στις δημοσκοπήσεις, ο κόσμος εμφανίζεται απαισιόδοξος, ωστόσο αναλυτές και κυβερνητικοί παράγοντες μιλούν για έξοδο από το τούνελ, ανάπτυξη κλπ.
 Η αλήθεια είναι ότι ζούμε ημέρες της μαρμότας, η σημερινή συγκυρία ομοιάζει πάρα πολύ, με εκείνη, πριν από 2 χρόνια ακριβώς : ενώ έχουμε φάει το γάιδαρο και μένει η ουρά, ήτοι έχουν παρθεί τα περισσότερα μνημονιακά μέτρα, η διαπραγμάτευση δείχνει να κολλάει και να επανέρχονται σενάρια σύγκρουσης και εκλογών...
  Βέβαια, λένε πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνον ως φάρσα ή ως τραγωδία και είναι μάλλον δύσκολο, να ζήσουμε το ίδιο σενάριο, ως προς τις πολιτικές εξελίξεις.
  Διότι, κατά τα λοιπά, ζούμε ακριβώς ό,τι γίνεται επί έξι σχεδόν χρόνια : ο μεν Πρωθυπουργός μας εύχεται και ελπίζει να κλείσει η ρημάδα η αξιολόγηση, ο δε κεντρικός μας τραπεζίτης, το ζητάει, σχεδόν επιτακτικά (επειδή ίσως ξέρει κάτι παραπάνω, σε σχέση με λήξεις ομολόγων κλπ).
  Με άλλα λόγια, το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, παρακαλάει να κλείσει η αξιολόγηση, προκειμένου να πάρουμε ξανά τις "δόσεις" μας και να μην χρεοκοπήσουμε, για να διατηρήσουν και αυτοί, τα σκανδαλώδη προνόμιά τους.
  Σε ένα τέτοιο περιβάλλον και υπό αυτές τις συνθήκες, το να βρίζεις αυτούς, που σε τρέφουν και σε κρατούν ζωντανό και να δημιουργείς εντάσεις, ούτε λογικό, ούτε σώφρον φαντάζει !
  Κυρίως όμως, δεν είναι λογικό να επαναλαμβάνεις, ότι η χώρα έχει σωθεί, με όσα μέτρα ήδη πάρθηκαν, ότι θα βγούμε στις Αγορές, μετά βαΐων και κλάδων και ότι όλα είναι καλά και δεν χρειάζονται άλλες μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις.
  Διότι, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό, για να καταλάβεις, ότι με 3 εκατομμύρια συνταξιούχους, 1 εκατομμύριο ανέργους και 800 χιλιάδες Δ.Υ, είμαστε σε χειρότερη μοίρα, από ότι το 2010, όταν χρεοκοπήσαμε και όχι σε καλύτερη και ότι κανένας δεν πρόκειται να σε δανείσει !
   Άρα, τι σημαίνει το "όχι σε νέα μέτρα", είτε σήμερα, είτε στο μέλλον ; ότι σου αρέσει αυτή η κατάσταση και θες να παραμείνει, ως έχει ή ότι δεν έχεις επαφή με τον πραγματικό κόσμο, άλλη εξήγηση, δεν υπάρχει...
   Όταν το "κακό" ΔΝΤ και όσοι συντασσόμαστε με αυτό, τονίζει την ανάγκη νέων μέτρων, επομένως, δεν είναι παράλογο, μπορεί κάποια επιμέρους μέτρα, να είναι παράλογα, αλλά η ουσία παραμένει.
   Μπορεί π.χ τα περιθώρια νέων παρεμβάσεων στις συντάξεις, να είναι πολύ περιορισμένα, αλλά σίγουρα υπάρχουν περιθώρια περικοπών κρατικής σπατάλης, από αλλού.
   Καμία νομική ή ηθική δικαιολογία, δεν υπάρχει π.χ, ώστε το Δημόσιο, να δίνει στον οδοκαθαριστή, μεγαλύτερο μισθό, από αυτόν, που παίρνει σήμερα ένας πτυχιούχος ΑΕΙ, στον ιδιωτικό τομέα...
    Ίσως, επίσης, να είναι καιρός, να συζητηθεί σοβαρά, το ενδεχόμενο οι κρατικές παροχές, οποιουδήποτε είδους (μισθοί, συντάξεις, επιδόματα), να γίνουν ανάλογες, με τα εισοδήματα, που μπορεί να έχει ο δικαιούχος, από άλλες πηγές (π.χ ενοίκια).
    Σκοπός είναι να υπάρξει μία πιο ορθολογική κατανομή των πόρων, ώστε να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες και να μειωθεί η ληστρική φοροεπιδρομή του σήμερα, που δεν αφήνει περιθώρια ανάκαμψης και μείωσης της τεράστιας ανεργίας.
    Προσωπικά, ίσως επειδή έπεσα στην ίδια μαρμίτα αισιοδοξίας με τον Τσίπρα, μικρός, βλέπω μια χαραμάδα ελπίδας, απλά θα ήθελα, τα μέτρα που πήρε η παρούσα κυβέρνηση, να είχαν εφαρμοστεί γρηγορότερα και να μην ισχύσουν, μόνον την τριετία 2017-2020, όπως προβλέπεται, αλλά εσαεί !
  

επιστροφή στις Αγορές ή ...στη νομιμότητα;

   Έχουμε ξαναπεί, ότι "το ελληνικό πρόβλημα", δεν είναι πρωτίστως οικονομικό, αλλά κοινωνικό, ηθικό, πνευματικό και νομικό και φυσικά ...έλλειψης ικανής Ηγεσίας.
  Η χώρα δεν χρεοκόπησε, μόνον εξ αιτίας του αλόγιστου υπερδανεισμού των προηγούμενων (πριν το 2010) κυβερνήσεων, αλλά κυρίως λόγω διαφθοράς (το είχε παραδεχτεί δημόσια και στους ομολόγους του, ο Τζέφρι, μέσα στην "μακαρία" αφέλειά του), της μη εφαρμογής του Νόμου, των κακών και μεροληπτικών, υπέρ ορισμένων, Νόμων, της απουσίας ισονομίας και αξιοκρατίας, των πελατειακών σχέσεων, της επικράτησης της αντίληψης, περί "εύκολου" πλουτισμού και ήσσονος προσπάθειας και εκατοντάδων ή χιλιάδων άλλων "πληγών" της μεταπολίτευσης.
  Σήμερα, συζητάμε, μετά από έξι και πλέον, χρόνια, Μνημονίων, για το κλείσιμο της αξιολόγησης, την πιθανή είσοδο στην "ποσοτική χαλάρωση", για ανάπτυξη, έξοδο στις Αγορές και εκδίωξη του "κακού" ΔΝΤ και το ερώτημα, που γεννιέται (σε όλους, πλην όσων μας κυβερνούν), είναι αν η Ελλάδα, έγινε πλέον μια φυσιολογική, μη τριτοκοσμική, ευρωπαϊκή χώρα, αν γιατρεύτηκαν όλες οι πληγές, της περιόδου 1975-2010 και βέβαια, ΜΌΝΟΝ ένας τρελός ή βλάκας, θα απαντούσε "ναι"...
  Και φυσικά, για όλα τα εγκλήματα, που διέπραξαν, όσοι κατείχαν δημόσιες θέσεις, όλα αυτά τα χρόνια και μας έφεραν σε αυτή την θέση, δεν έχει τιμωρηθεί ΚΑΝΈΝΑΣ πολιτικός, αντί να σαπίζουν κάποιοι στην φυλακή (μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής), έχουν το θράσος, να συμμετέχουν ακόμα στην πολιτική και να ζητούν και ψήφο !
  Πέρα από αυτήν την ατιμωρησία, την αποχαύνωση και το ξεχαρβάλωμα των πάντων, που αφορά κυρίως το παρελθόν, το κυρίως ζητούμενο, είναι τι γίνεται στο εξής, στο άμεσο μέλλον.
  Το να λένε οι βλάκες, ανεπάγγελτοι και ανεύθυνοι, που κυβερνούν (από όλα τα κόμματα), ότι "βγαίνουμε στις Αγορές", σημαίνει ότι ...η κατάσταση θα μείνει ως έχει, με άλλα λόγια, ξεχνούν ότι για να φτάσουμε εδώ, λήφθηκαν και ισχύουν Μνημονιακά μέτρα, τα οποία είναι παράνομα, αντισυνταγματικά και εγκληματικά και αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος, ήτοι ότι θα παγιωθούν, όλα αυτά, που υποτίθεται πως θα ήταν πρόσκαιρα μέτρα, μέχρι να βγούμε στο φως.
  Με άλλα λόγια, με το να ακούμε ότι "βγαίνουμε στις Αγορές και δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα", δεν ανακουφιζόμαστε, όπως νομίζουν οι βλάκες οι πολιτικοί μας, αλλά μας λούζει κρύος ιδρώτας, ότι δηλαδή θα συνεχίσουμε εσαεί, να πληρώνουμε χαράτσια, φόρους επί περιουσίας και ανύπαρκτων εισοδημάτων, φόρο από το πρώτο ευρώ, με τεράστιους συντελεστές (εμείς, οι ελεύθεροι επαγγελματίες) και ένα σωρό άλλες παράνομες και εγκληματικές επιβαρύνσεις, που επιβλήθηκαν με τα Μνημόνια, προκειμένου αυτοί, να το παρουσιάζουν ως επιτυχία και να εμφανίζουν πέτσινα και αιματοβαμμένα πλεονάσματα !
   Όσοι γελοίοι (το λιγότερο) κυβέρνησαν από το 2010 μέχρι σήμερα, σταθερά και συστηματικά, έριξαν τα βάρη και το λογαριασμό, τόσο σε αυτούς που κάθισαν στο ίδιο τραπέζι μαζί τους και έφαγαν, όσο και κυρίως και σε αυτούς, που δεν πέρασαν καν έξω από την ταβέρνα και προκειμένου να μην κάνουν το σωστό και δυσαρεστήσουν τα φιλαράκια τους (τους πελάτες-ψηφοφόρους, δηλαδή), πήραν μέτρα, τα οποία κατέστησαν το ελληνικό Σύνταγμα, χειρότερο από κωλόχαρτο, μέτρα που ισχύουν ακόμα, επί πολλά χρόνια και τα οποία δεν φαίνεται να έχουν σκοπό να καταργήσουν, αφού τα "κορόιδα" πληρώνουν (λες και έχουν επιλογή)...
  Για να μην κόψουν από τα δικά τους και όσων άλλων, έμαθαν να ζουν, από τα έτοιμα, χωρίς καμία αιδώ, ψηφίζουν μέτρα, τα οποία έρχονται σε ευθεία αντίθεση με ρητές διατάξεις του Συντάγματος (δε μιλάμε δηλαδή για απλές Αρχές και Αξίες), όπως π.χ η προστασία των Νησιών μας.
  Τα μέτρα αυτά, περνάνε, υποτίθεται από Επιτροπές, πριν ψηφιστούν στη Βουλή και προφανώς τα βγάζουν συνταγματικά, ενώ δεν χρειάζεται καν πτυχίο, για να καταλάβεις ότι δεν είναι και φυσικά τα άλλα "ναυάγια", οι διχαστές, επικυρώνουν την συνταγματικότητά τους, αφού το μόνο που τους ενδιαφέρει και αυτούς, είναι να πέφτει, κάθε μήνα, ο παχυλός μισθός...
  Για να δώσω ένα ακόμα παράδειγμα, από τα δικά μου "χωράφια", ενώ το Σύνταγμα επιβάλλει στην Πολιτεία, να διασφαλίζει την πρόσβαση όλων στα Δικαστήρια και στη Δικαιοσύνη, ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα, που δεν πήρε "Δώρο Χριστουγέννων", θα πρέπει να δώσει το 1/3 του μισθού του, για να πληρώσει τα παράβολα της μήνυσης (150 ευρώ, σήμερα, είπαν ότι θα τα μειώσουν "κάπως"), ενώ για άλλα ένδικα μέσα, ζητάνε 200ρια, 300ρια και 400ρια (και φυσικά οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι δικαστές, ως ...καλοί εισπράκτορες, δεν δέχονται καν το ένδικο μέσο, αν δεν έχει πληρωθεί το παράλογο και υπερβολικό παράβολο, προκειμένου ο Τσακαλώτος, να εμφανίσει "πλεόνασμα" στους ομολόγους του) !
  Αν οι κυβερνώντες λοιπόν, πιστεύουν ότι όλα είναι καλά σήμερα, ότι δεν χρειάζονται άλλα μέτρα περικοπών και αντίστοιχα φοροελαφρύνσεων και κατάργησης των χαρατσιών (...ούτε επί Τουρκοκρατίας τόσα πολλά), ότι θα συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, όπου Σύνταγμα και ατομικά δικαιώματα, έχουν πάει περίπατο ανεπιστρεπτί, ότι εσαεί κάποιοι θα στερούντα βασικά αγαθά και ανθρώπινα δικαιώματα (τροφή, θέρμανση, κατοικία, υγεία κλπ), για να παίρνει ο βολευτής 8 χιλιάρικα το μήνα (και αντίστοιχα τα υπόλοιπα τρωκτικά), καλύτερα να δέσουν μία θηλιά και να κρεμαστούν...

ανεπίδεκτοι μαθήσεως

   Έχουμε ξαναπεί, ότι για τους πολιτικούς μας, ισχύει η πολύ γνωστή αμερικάνικη παροιμία, που λέει ότι δεν μπορείς να μάθεις νέα κόλπα, σε γέρικο σκυλί...
 Και μπορεί η ταυτότητα του Τσίπρα, να λέει ότι η βιολογική του ηλικία, είναι μόλις 42 (ή 43 ;), ωστόσο πολιτικά, ο κομματικοποιημένος καταληψίας των μαθητικών του χρόνων, θεωρείται ήδη πολύ "παλιός" !
 Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας, δηλαδή όχι η δικιά μας, του συνονόματου, του Νικολάκη του Μακιαβέλλη, από τα βάθη των αιώνων, να λέει πότε ο Ηγεμόνας, γίνεται ευχάριστος, στους υπηκόους του και δε λένε να το καταλάβουν : όχι όταν τους δίνει, αλλά όταν ΔΕΝ τους παίρνει...
 Έτσι και με το περίφημο "επίδομα Τσίπρα", στους χαμηλοσυνταξιούχους, που πάει να τινάξει στον αέρα το κλείσιμο της αξιολόγησης και την περιβόητη ελάφρυνση του χρέους.
 Άσχετα, με το αν συνιστά ή όχι (προφανώς, ναι) μονομερή και απαγορευμένη ενέργεια και αν θα γίνει αποδεκτό, από τους δανειστές, πολιτικά και όχι μόνον, δεν έχει κάποιο όφελος, ούτε για την κυβέρνηση, ούτε για την Χώρα.
 Αν τα έσοδα, πάνε όντως τόσο καλά, όσο λένε και αν υφίσταται όντως αυτό το πλεόνασμα, που ανακοινώνουν (ισούται με το ποσόν, που ...οφείλει το Κράτος σε ιδιώτες, πάντως), αυτό οφείλεται προφανώς, στην άγρια και ληστρική υπερφορολόγηση, που έχει ως συνέπεια εκατομμύρια Ελλήνων, να ζουν στα όρια της φτώχειας ή κάτω από αυτά και να στερούνται πολύ βασικά αγαθά !
  Συνεπώς, το μόνο λογικό και αποτελεσματικό, αλλά και ψηφοθηρικό μέτρο, θα ήταν η μείωση κάποιων φορολογικών συντελεστών και γενικά η ελάφρυνση των επιβαρύνσεων του πολίτη, από το Κράτος, η μείωση όσων του παίρνει και όχι η αύξηση όσων του δίνει...
  Το να δώσεις μερικά ψίχουλα, σε νεκρούς (αφού η δήλωση του θανάτου ενός συνταξιούχου επαφίεται στην καλή θέληση των συγγενών του και μόνον αν έχει συγγενείς), σε ζωντανούς-νεκρούς και σε μελλοθάνατους, που βουλιάζουν στα χρέη, μπορεί να μην έχουν καν ρεύμα, φάρμακα κλπ, δεν σώζει καμία κατάσταση.
  Αν, αντί για αυτό, έκοβαν π.χ τον ΕΝΦΙΑ κατά 20% σε όλους ή μείωναν φορολογικούς συντελεστές (Φ.Π.Α ή στα κέρδη των επιχειρήσεων) και λοιπά χαράτσια και πολύ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟ πολιτικό-κομματικό όφελος, θα είχαν και θα ανακούφιζαν και τον κόσμο και θα δημιουργούσαν αλυσιδωτά οφέλη και στην Οικονομία (αύξηση ρευστότητας, τόνωση απασχόλησης κλπ).
  Και όμως, τα "γέρικα σκυλιά" της πολιτικής μας σκηνής, κάνουν ό,τι έχουν μάθει : μοιράζουν φιλοδώρημα-παυσίπονο, από αιματοβαμμένα πλεονάσματα, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν και μάλιστα, σε όσους κρίνουν εκείνοι.
   Αυτό έχει ως συνέπεια, το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ήτοι να τους μισήσουν όλοι, αντί να ευχαριστηθούν : οι μεν ωφελούμενοι, επειδή το βλέπουν και ορθά, ως ψίχουλα και κοροϊδία, ενόψει και των νέων περικοπών και αυξήσεων, που έρχονται, από 1.1.2017 (καύσιμα, τσιγάρα, καφέδες κλπ), οι δε υπόλοιποι (λοιποί συνταξιούχοι, άνεργοι κ.ο.κ), επειδή αναρωτιούνται "γιατί αυτοί και όχι εμείς" !
   Φτάνοντας στο "διά ταύτα", θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση εμφανίζει αυτοκτονικές τάσεις, υποτροπιάζοντας σε αριστερές ιδεοληψίες (τύπου "τσοβόλα δώστα όλα"), την ώρα, που κανένας λογικός άνθρωπος, δεν πιστεύει ότι οι άλλοι, θα τα κάνουν καλύτερα και όταν οι σχέσεις με τους δανειστές ήταν απόλυτα ομαλές, μέχρι τώρα.
   Είπαμε ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις πέφτουν, όταν αρχίζουν να λένε ότι "δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα", όταν ξεφεύγουν, από τον μοναδικό ορθό δρόμο, που είναι η μείωση των πάσης φύσεως επιβαρύνσεων του πολίτη, από το Κράτος, μέσω της μείωσης των δημόσιων δαπανών (σπατάλης, καλύτερα, μισθολογικής και όχι μόνον) και του περιορισμού του δημόσιου τομέα, στα απολύτως απαραίτητα (αντίθετα π.χ αντί για ιδιωτικοποίηση των χρεοκοπημένων αστικών συγκοινωνιών, ακούμε ότι θα δοθούν και αυξήσεις μισθών...).
   

νησιά vs γλώσσας : 1, Χ ή 2 ;

    Οι χθεσινές δηλώσεις του Ζουράρι (ή Ζουρλάρι, γιατί μία, καλώς εννοούμενη, τρέλα, σίγουρα την κουβαλάει) προκάλεσαν σάλο και πολλές αντιδράσεις, οι οποίες ήταν μάλλον υπερβολικές και γι' αυτό, ο τίτλος, θα μπορούσε να είναι και : "μην πυροβολείτε τον Ζουράρι" !
  Ο ίδιος, αλλά και από τρίτους, χαρακτηρίζεται ως "λόγιος", "φιλό-λογος" και "φιλό-σοφος" και συχνά, όλοι εμείς, οι κοινοί θνητοί, δεν καταλαβαίνουμε τι λέει, ειδικά όταν χρησιμοποιεί αρχαιοπρεπείς λέξεις, άγνωστες στους πολλούς...
  Βέβαια, οι χθεσινές δηλώσεις του, δεν περιείχαν δυσνόητες ή ακαταλαβίστικες λέξεις, για να παρερμηνευθούν, περιείχαν ωστόσο μία γερή δόση υπερβολής, η οποία και προκάλεσε ή προκαλεί τις όποιες αντιδράσεις.
   Σίγουρα, το ...να χάσουμε νησιά, δεν είναι άνευ σημασίας (!), ούτε το θέλει, ούτε θα το επιτρέψει κανείς, ωστόσο ο κίνδυνος από την απώλεια της ελληνικής γλώσσας, είναι όντως μεγαλύτερος και σε αυτό, μάλλον, έχει δίκιο ο (πανεπιστημιακός) δάσκαλος Ζουράρις.
   Η ελληνική γλώσσα, είναι μοναδική, σπάνια και πλούσια και συνδέεται άρρηκτα με την εθνική μας ταυτότητα και συνείδηση, οπότε η όποια "απώλειά" της, δεν είναι τόσο απλό ζήτημα, αλλά έχει εθνικής εμβέλειας συνέπειες και διαστάσεις...
   Αποτελεί συνέχεια της αρχαίας ελληνικής, στην οποία έχουν γραφτεί αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, από τον Όμηρο και τις τραγωδίες, μέχρι και (οποία τιμή !) τα Ευαγγέλια (ήτοι, ο Λόγος του Ενός και Αληθινού Θεού, προς τους ανθρώπους) και παρατηρείται μία συνεχής "έκπτωση", ένας εκφυλισμός της, ειδικά, μετά την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος (κατά σύμπτωση, όταν άρχισα να πηγαίνω στο Δημοτικό).
  Τα τελευταία χρόνια, όμως, η κατάσταση, κυρίως λόγω των αντισόσιαλ μίντια και της μεγάλης διείσδυσής τους, βασικά στη νεολαία, αλλά όχι μόνον, πάει από το κακό στο χειρότερο.
  Πολλές φορές, έχω αναρωτηθεί, αν έχω χάσει επεισόδια, αν έχει καταργηθεί και το μονοτονικό σύστημα, διότι, αν και δεν συμμετέχω στα αντισόσιαλ, μοιραία διαβάζω αναρτήσεις ή σχόλια, που γίνονται, σε διάφορα sites, όπου η πλειοψηφία δεν (!) τονίζει τις λέξεις (για να μην πούμε για τα greeklish, ελλιπή ή λάθος χρήση των σημείων στίξης κλπ).
   Ενώ όλες οι (...έξυπνες, τρομάρα τους) συσκευές υποστηρίζουν τους τόνους, το να μην τονίζονται οι λέξεις καθόλου ή να "τρώγονται" λέξεις (π.χ "μ" αντί για "μου" ή "κ" αντί για "και") φαντάζομαι είναι συνέπεια της βιασύνης, με την οποία διαγ(κ)ωνίζονται τα πρόβατα των αντισόσιαλ, να πουν την εξυπνάδα τους, πρώτοι, χωρίς να το πολύ σκεφτούν...
   Εδώ έγκειται και η μεγαλύτερη παγίδα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος, διότι η γλώσσα συνδέεται άρρηκτα με την σκέψη, όσο πιο φτωχή είναι η πρώτη, τόσο φτωχαίνει και η δεύτερη, οι "εκπτώσεις" και η βιασύνη στην γλώσσα, ο περιορισμός του λεξιλογίου, η χρήση εικονιδίων, αντί για λέξεις, για την έκφραση σκέψεων ή συναισθημάτων, οδηγεί σε αποχαύνωση, σε παράλυση-εξασθένηση των εγκεφαλικών λειτουργιών, σε "προβατοποίηση" και έτσι εξηγούνται και πολλά άλλα πράγματα, όπως ...οι πολιτικές (και όχι μόνον) επιλογές !

αριθμοί και ...εικόνες

    Ξέρετε, που βρίσκεται η πόλη Σουμπότιτσα και πόσο απέχει από την Αθήνα ; Δεν κάνω τεστ γεωγραφίας, ούτε τον έξυπνο, δεν το γνώριζα και ο ίδιος, πριν το μάθω, είναι πόλη της βόρειας Σερβίας, κοντά στα σύνορα με Ουγγαρία και απέχει κάτι λιγότερο από 1.400 χιλιόμετρα, από την ελληνική πρωτεύουσα (13 ώρες με αυτοκίνητο) και ο λόγος της ερώτησης, θα φανεί παρακάτω...
  Χθες ο Πρωθυπουργός μας, κατηγόρησε τους "ανόητους" τεχνοκράτες των δανειστών μας, ότι κοιτάνε κάποια ψυχρά νούμερα και χάνουν, ενίοτε, την ουσία.
  Άσχετα με το πόσο ανόητοι, είναι ή δεν είναι, οι τεχνοκράτες αυτοί, ισχύει, ότι οι αριθμοί δεν γίνονται εύκολα κατανοητοί και αντιληπτοί, σε αντίθεση ίσως με τις εικόνες, που μπορεί να σχηματίζει κανείς στο νου του και να αντιλαμβάνεται καλύτερα τα μεγέθη.
  Τις προάλλες, ενώ βρισκόμουν σε Εκκλησία και η οσμή της αμμωνίας, από τα βαμμένα κεφάλια μεσόκοπων γυναικών, κάλυπτε εκείνες, των κεριών και του λιβανιού, μου γεννήθηκε αυθόρμητα η εξής ιδέα : αν βάζαμε τους Έλληνες συνταξιούχους, σε παράταξη, τι απόσταση θα κάλυπταν ;
   Αν στέκονται σε στάση ημιανάπαυσης και με δεδομένο, ότι ανά δύο καλύπτουν ένα μέτρο απόστασης, θα έφταναν, χοντρικά, μέχρι την σερβική πόλη Σουμπότιτσα !
   Πλάι στην τεράστια αυτή, ανθρώπινη αλυσίδα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε, άλλες δύο (τουλάχιστον) : μία μέχρι την Θεσσαλονίκη, που θα αποτελούσαν οι άνεργοι και μία μέχρι την Λάρισα, που θα απαρτίζονταν από τους Δ.Υ...
  Θεωρώ λοιπόν, ότι η εικόνα αυτή, των τριών αυτών, τεράστιων ανθρώπινων αλυσίδων, "μιλάει" πιο καθαρά και εύληπτα, από χιλιάδες λέξεις ή αριθμούς, για την κατάσταση της χώρας και πρέπει να ανατρέχουμε σε αυτήν (δηλαδή όχι εμείς, όσοι μας κυβερνούν), κάθε φορά, που (ξανά) ανοίγει συζήτηση, για το αν πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα ή όχι.
  Η εμπειρία των τελευταίων ετών, διδάσκει, ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν και οι εκλογές έρχονται, όχι όταν μοιράζουν προεκλογικά δώρα ή κάνουν περιοδείες οι πολιτικοί, ανά την Ελλάδα, αλλά όταν ακούς κυβερνητικούς παράγοντες, να λένε ότι "δεν θα λάβουμε νέα μέτρα", όταν διαψεύδουν κατηγορηματικά το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων (σαν να είναι όλα "καλά καμωμένα") και εμφανίζονται πρόθυμοι να "συγκρουστούν" με τους δανειστές μας (οπότε και οι δανειστές μας, βρίσκουν πιο συνεργάσιμη, την επόμενη κυβέρνηση)...
   

η ώρα της ιδιωτικής ασφάλισης

   Θεωρώ ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, ώστε να ανοίξει η συζήτηση, για την άρση της υποχρεωτικής ασφάλισης, σε δημόσιους φορείς και την παροχή επιλογής ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρίας.
 Μιλώ εδώ, καταρχήν, για την ασφάλιση υγείας, όχι τόσο για το συνταξιοδοτικό, για παροχές σε Νοσοκομεία, διαγνωστικά κέντρα κλπ.
 Αυτή την στιγμή, έχω την εντύπωση, ότι τα προγράμματα των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, είναι οικονομικότερα, σε σχέση με τις υποχρεωτικές εισφορές, προς δημόσιους φορείς (και μιλάμε για μεγάλες διαφορές, ίσως και άνω του 40%) !
 Αντίστοιχα βέβαια και οι παροχές, είναι, λογικά και ως συνήθως συμβαίνει, καλύτερες, από πλευράς ασφαλιστικών εταιριών, σε σχέση με τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία πρόνοιας...
 Μία απελευθέρωση της σχετικής αγοράς, με επίταση του ανταγωνισμού, θα στερούσε μεν, κάποια έσοδα, από το Δημόσιο Ταμείο, ωστόσο ...θα το ανακούφιζε και αντίστοιχα, από τις παροχές, που στο εξής θα καλύπτουν οι ιδιωτικές εταιρίες.
  Εξάλλου, όλοι -φαντάζομαι- θα συμφωνούμε, ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες, θα κάνουν καλύτερη διαχείριση και επένδυση των ασφαλίστρων, με ευρύτερα οφέλη, για την Οικονομία, τις επενδύσεις και την απασχόληση, εν γένει.
   Βέβαια, μια ιδιωτική εταιρία, σε αντίθεση με τον δημόσιο φορέα, μπορεί και να πτωχεύσει, αυτός είναι ο μεγαλύτερος (υπαρκτός) κίνδυνος και εκεί πρέπει να προβλέπεται κάποια δικλείδα κάλυψης των ασφαλισμένων της εταιρίας, που πτωχεύει...
   Το σημερινό τοπίο, στον τομέα αυτόν, της ασφάλισης υγείας των πολιτών, παρουσιάζει ουκ ολίγους παραλογισμούς : καταρχήν, δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ΑΔΥΝΑΤΟΎΝ να πληρώσουν τις εισφορές στους δημόσιους οργανισμούς πρόνοιας και εμφανίζονται ως ανασφάλιστοι.
   Οι ίδιοι όμως "ανασφάλιστοι", πληρώνουν φόρους, άμεσους και έμμεσους, χαράτσια, εισφορές για σύνταξη κλπ και αφήνουν απλήρωτες μόνον τις εισφορές υγείας, ελπίζοντας στον Θεό, ότι δεν θα αρρωστήσουν και ότι το Κράτος, ως έχει υποχρέωση, αφού έχουν πληρώσει και τους φόρους τους, θα προστατέψει την ζωή και την υγεία τους !
   Το άλλο, μεγάλο, παράδοξο και παράλογο, είναι να εμφανίζονται στα κατάστιχα του Κράτους, ως οφειλές, οι εισφορές υγείας, που δεν πληρώθηκαν τα παρελθόντα έτη της Κρίσης, δηλαδή το να ζητάς, να πληρωθούν ασφάλιστρα για κινδύνους, που δεν επήλθαν...
   Όταν ο Άδωνις, πριν κάποια χρόνια, θέλησε να επιβάλλει εισιτήριο 5 ευρώ, στα Δημόσια Νοσοκομεία, για τους "ανασφάλιστους", έπεσαν όλοι οι αριστεροί να τον φάνε, ενώ πρόκειται για ευτελές ποσόν και σίγουρα κάποιος και θα ΈΒΡΙΣΚΕ και θα έδινε και 50 και 500 ευρώ, προκειμένου να νοσηλευτεί και να γίνει καλά !
   Βέβαια, ξαναλέω, ότι ο "ανασφάλιστος" μπορεί να έχει πληρώσει τους φόρους του κλπ και έτσι το Κράτος είναι υποχρεωμένο και από το Σύνταγμα, να του παρέχει υπηρεσίες, όπως οι νοσηλευτικές και στο φινάλε, ας του δώσει τη δυνατότητα, να ασφαλίζεται αποκλειστικά σε ιδιωτικές εταιρίες, με κόστος, που μπορεί να αντέξει και να μην επιβαρύνει το Δημόσιο Ταμείο, αν πάθει κάτι.
   Ένα Κράτος, όπως το δικό μας, όπου τα παίρνει κυριολεκτικά ΑΠΌ ΠΑΝΤΟΎ, από τον πολίτη και μάλιστα διπλά και τριπλά, με τη μορφή "παραβόλων", "ενσήμων", "χαρτοσήμων" και ό,τι άλλο μπορεί ή δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, πως μπορεί να μιλά για ανασφάλιστους-ακάλυπτους πολίτες, από βασικές παροχές, σε ένα υποτιθέμενα δημόσιο σύστημα υγείας ;
  Θα αναφέρω δύο μόνον εξοργιστικά παραδείγματα : πρώτον, πόσο αλητεία, μπορεί να είναι να ζητάς από άνεργο, ακόμα και μακροχρόνια, να πληρώσει παράβολο, προκειμένου ...να συμμετάσχει απλά σε διαγωνισμό πρόσληψης σε κρατικό φορέα ;
  Δεύτερον, ποια λογική (!) μπορεί να έχει η πληρωμή του περιβόητου δικαστικού ενσήμου, για να πάμε και στα δικά μας χωράφια ;
   Το Κράτος, ως νταβατζής, ζητάει να πληρωθεί προκαταβολικά και σε ποσοστό, από τον διάδικο εκείνο, που ζητά ένα χρηματικό ποσόν, από τρίτο, με απλά λόγια, από τον αδικημένο, όχι από εκείνον, που αδίκησε, ήτοι από αυτόν, που μπορεί να έχει καταστραφεί και οικονομικά και όχι από εκείνον π.χ, που τα καρπώθηκε, με απάτη κλπ.
  Νομίζω ότι πολλές τέτοιες περιπτώσεις, χρήζουν επανεξέτασης, τόσο ως προς το αν πρέπει να πληρώνονται, όσο και ως προς το ΠΟΙΌΣ πρέπει να πληρώνει και πότε...

ο "Νόμος του Μέρφυ" στα Δικαστήρια

     Ο Έντουαρντ Μέρφυ, υπήρξε Αμερικάνος στρατιωτικός και επιστήμονας και έχει διατυπώσει ένα αξίωμα, το οποίο ονομάστηκε "νόμος του μέρφυ (ή μέρφι)".
  Ουσιαστικά, το αξίωμα αυτό, έχει επικρατήσει να λέει πως "αν κάτι πρόκειται να πάει στραβά, θα πάει", κάτι σαν αξίωμα της γκαντεμιάς, ωστόσο υπάρχουν και διαφορετικές ερμηνείες, που είναι ίσως και οι πιο σωστές...
  Σύμφωνα με τις τελευταίες, ο Μέρφυ, ουσιαστικά υποστήριζε, πως μία (η ίδια) υπόθεση, μπορεί να έχει πολλές και διαφορετικές εκβάσεις, μπορεί να εξελιχθεί με τρόπους, που δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν εκ των προτέρων, με λογικά μέσα (κάτι σαν την "θεωρία του χάους", τρόπον τινά).
  Ο "Νόμος του Μέρφυ" επιβεβαιώνεται, σε όλους τους τομείς της ζωής και μεταξύ αυτών ΚΑΙ στα Δικαστήρια, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η περίπτωση της έκδοσης ή μη, των 8 Τούρκων στρατιωτικών, που καταζητούνται, για συμμετοχή σε πραξικόπημα.
  Έτσι, είδαμε και δυστυχώς, όχι μόνον εμείς, αλλά διεθνώς και γίναμε ρεζίλι, σε μία και την αυτή υπόθεση, με τα ακριβώς ίδια πραγματικά περιστατικά, να εκδίδονται δύο αντίθετες αποφάσεις, με μία -μόλις- ημέρα διαφορά !
  Την Δευτέρα, το Συμβούλιο Εφετών, αποφάνθηκε να ΜΗΝ εκδοθούν οι 3 από τους 8 και την Τρίτη, το ίδιο Συμβούλιο, αλλά με άλλη σύνθεση, έκρινε (και μάλιστα με αντίθετη Εισαγγελική Πρόταση) ότι άλλοι 3 από τους 8, πρέπει να εκδοθούν, στην χώρα τους...
  Οι παλινωδίες αυτές, εκθέτουν τη Δικαιοσύνη, στα μάτια όλου του κόσμου, αφού την υπόθεση παρακολουθούν, εύλογα και ξένα ΜΜΕ και επιβεβαιώνουν το "νόμο του μέρφυ", αφήνοντας την αίσθηση στον πολίτη, ότι είναι στο έλεός του, ότι δηλαδή ίδιες περιπτώσεις, μπορεί και να κριθούν διαφορετικά !
  Προσωπικά, αν με ρωτάτε, ποια από τις δύο αποφάσεις, είναι η ορθή, θα επαναλάβω την εξ αρχής θέση μου (βλέπε εκεί τα επιχειρήματα), δηλαδή η δεύτερη, ότι ΠΡΈΠΕΙ να εκδοθούν στην Τουρκία.
  Το "ατύχημα" ήταν η απόφαση της Δευτέρας και όχι της Τρίτης και ευτυχώς, που ο αρμόδιος Εισαγγελέας, έστειλε την υπόθεση στον Άρειο Πάγο, για νέα κρίση...
  Η απόφαση περί μη έκδοσης, εκτός των άλλων, εκτός από λανθασμένη νομικά, έβαλε σε κίνδυνο και τις διμερείς σχέσεις, με τη γειτονική χώρα και σύμμαχό μας, στο ΝΑΤΟ, με άλλα λόγια, υπήρξε πολύ επιπόλαιη, αλλά και επικίνδυνη !
  Ο Τσίπρας, σε κατ' ιδίαν συνάντηση με τον Ερντογάν, είχε υποσχεθεί ότι θα εκδοθούν και νομικά μιλώντας, δεν βλέπω ποιο κώλυμα υπάρχει, για την έκδοση (αφού η απόφαση οφείλει να είναι νομική και όχι πολιτική, επειδή δηλαδή το είχε υποσχεθεί ο Πρωθυπουργός μας).
  Θέλω να πιστεύω, ότι η διαφορετική, δεύτερη κρίση, υπήρξε συνέπεια της διαφορετικής σύνθεσης του Συμβουλίου και όχι συνέπεια πολιτικών παρεμβάσεων και πιέσεων (αν και εδώ ισχύει το : "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα").
  Αναδεικνύεται έτσι ξανά, η σημασία της σύνθεσης του Δικαστηρίου, ως προς το αποτέλεσμα μιας Δίκης, ότι η σύνθεση είναι σημαντικότατος παράγων, για την εφαρμογή του "νόμου του μέρφυ".
   Έχω ξαναγράψει ότι οι παλιότεροι και εμπειρότεροι συνάδελφοι, έδιναν μεγάλη βαρύτητα στην σύνθεση και ενώ αρχικά γελούσα μαζί τους, στην πορεία και εκ των πραγμάτων, έρχομαι στα λόγια τους !
   Να επαναλάβω επίσης και το εξής ευτράπελο : στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, όταν εργαζόμουν σε δικηγόρο, ο οποίος, μόλις είδε στην έδρα, σε 3μελές Πλημμελειοδικείο, τον Εισαγγελέα Γεράκη (που έχει τη φήμη του αυστηρού), έχασε το χρώμα του και άρχισε να σκέφτεται τρόπους αναβολής της Δίκης...
   Τέλος, να επισημάνω στους "ελληναράδες" που θεωρούν "λιγότερο πατριώτες" εμάς, που συντασσόμαστε ΥΠΈΡ της έκδοσης των Τούρκων στρατιωτικών, ότι αυτοί (που μας κατηγορούν) είναι που θέλουν να δώσουν ασυλία και προστασία σε Τούρκους και δη εγκληματίες, όχι εμείς !

το ...όνειρο της συναίνεσης

    Επειδή έχει ο καιρός γυρίσματα, πριν δύο χρόνια, ο συριζα αρνήθηκε την παροχή συναίνεσης, για την εκλογή ΠτΔ και οδήγησε την χώρα, σε βουλευτικές εκλογές, προκειμένου να καταλάβει την εξουσία και ενώ το τότε Μνημόνιο, πλησίαζε στη λήξη του...
 Δεν συγκινήθηκε, ούτε από την υπόσχεση, για προκήρυξη εκλογών, λίγους μήνες μετά και η συνέχεια είναι γνωστή : με τις παλαβές αυταπάτες τους, έκλεισαν τις τράπεζες, παραλίγο να καταστρέψουν την χώρα, δίχασαν οικογένειες με το ψεύτικο δημοψήφισμα και τελικά υπέγραψαν ένα νέο, δικό τους, Μνημόνιο.
 Η επιθυμία για την απόκτηση της εξουσίας, που εκπορευόταν και από το περιρρέον κλίμα της κοινωνίας, που είχε βαρεθεί τους προηγούμενους και πίστεψε στα ψέμματα του συριζα, ήταν τόσο ισχυρή, που δεν έβλεπαν, ούτε άκουγαν τίποτα άλλο !
 Τώρα, τα πράγματα έχουν αντιστραφεί, ο συριζα, αργά ή γρήγορα, θα ψάξει ο ίδιος, για συναίνεση, προκειμένου να περάσει νέα μέτρα, θέτοντας το δίλημμα : ή ψηφίζετε και εσείς ή πάμε σε εκλογές...
 Πέρα από την εύλογη τάση εκδίκησης, που τρώγεται πάντα κρύα, οι πιθανότητες να δώσει συναίνεση η ΝΔ, ενώ προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ζητάει εκλογές, από την πρώτη μετεκλογική ημέρα, φαντάζομαι θα συμφωνούμε, ότι είναι ελάχιστες, με βάση και την ιστορική εμπειρία.
  Φαίνεται σαν να είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε "το ίδιο έργο" ξανά : τα χάπατα-ψηφοφόροι να εκλέξουν μία νέα κυβέρνηση, για να ψηφίσει τα μέτρα, που ΘΑ ψήφιζε η προηγούμενη (κάτι σαν την ημέρα της μαρμότας) !
  Εδώ να ανοίξουμε παρένθεση, για να πούμε, ότι πρέπει να είσαι ...πολύ Αριστερός, για να μην βλέπεις ότι χρειάζονται να γίνουν ΠΟΛΛΆ ακόμα, προκειμένου να γίνει η Ελλάς, μία φυσιολογική-κανονική και όχι τριτοκοσμική χώρα (το πως θα ονομαστούν τα νέα μέτρα, δηλαδή "μνημόνιο" ή κάπως αλλιώς, ελάχιστη σημασία έχει).
   Αν νομίζεις ότι θα πας μπροστά με τα "πέτσινα" πλεονάσματα, που βασίζονται σε άγρια, ληστρική και παράνομη υπερφορολόγηση, που έχει γονατίσει τον κόσμο και δημιουργήσει σοβαρή ανθρωπιστική κρίση, είσαι γελασμένος !
  Ο μόνος δρόμος, είναι μείωση κρατικής σπατάλης, παντού και σε όλα τα επίπεδα, μείωση φόρων και προσέλκυση επενδύσεων, για δημιουργία θέσεων εργασίας, αφού η ανεργία είναι το Νο1 κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα, σήμερα και σε αυτό το δρόμο, είμαστε ακόμα στην αρχή και βαδίζουμε με ρυθμούς πολύ αργούς...
   Η διχόνοια, ως γνωστόν, είναι μία από τις μεγαλύτερες πληγές του Έθνους και οι πολιτικοί μας, αντιμετωπίζουν την κατάληψη της εξουσίας, ως αυτοσκοπό, προκειμένου να μοιράσουν το κρατικό, δηλαδή ξένο, προς αυτούς, χρήμα, στον εαυτό τους και σε "ημετέρους" και όταν η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός, ...ο σκοπός πάει περίπατο !
   Η έλλειψη συνεννόησης και συναίνεσης, στα αναγκαία μέτρα, για να βγει η χώρα, από τα σκατά, είναι εξάλλου μία από τις βασικότερες αιτίες, που η χώρα μας, πάει από Μνημόνιο σε Μνημόνιο, ενώ οι άλλες, μπήκαν σε ένα και βγήκαν από αυτό (με ενωμένες, τις πολιτικές τους δυνάμεις).
   Συνεχίζει η εκάστοτε αντιπολίτευση να λαϊκίζει και να δίνει ψευδείς υποσχέσεις στα πρόβατα-ψηφοφόρους, αλλά το πιο περίεργο είναι, ότι οι τελευταίοι συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια λάθη, πάνε και αυτοί, από αυταπάτη σε αυταπάτη, δε μαθαίνουν ποτέ, από τα λάθη τους !
   Ίσως λοιπόν, να έχει έρθει -όντως- η ώρα της συναίνεσης, της πολιτικής συνεννόησης, με σκοπό το Καλό της πατρίδας, το γενικό Καλό και όχι του κόμματος και των λίγων...
   Δε μιλάμε για "συναίνεση τύπου 4-2-1", όπως εποχής Σαμαροβενιζέλων και ΔΗΜΑΡ, να μοιράζονται δηλαδή οι κρατικές αργομισθίες, μεταξύ των περισσότερων κομμάτων, αλλά για συμφωνία σε βασικά πράγματα, που πρέπει να γίνουν (σε συνεργασία με τους εταίρους-δανειστές, αφού οι δικοί μας είναι ανίκανοι και άχρηστοι), όσο δυσάρεστα και αντιλαϊκά και αν φαντάζουν, για να βγει η χώρα, από το τέλμα, "ο ασθενής" από την εντατική.
   Ως γνωστόν, καμία θεραπεία δεν είναι ευχάριστη, ειδικά σε σοβαρές ασθένειες και κανένα φάρμακο δεν έχει ωραία γεύση.

τα μεροκάματα του τρόμου

     Η πρόσφατη έκρηξη σε καφέ-ταχυφαγείο της Πλατείας Βικτωρίας, ανέδειξε, με τον πλέον τραγικό τρόπο, ξανά, τα ζητήματα και τις ελλείψεις κανόνων ασφαλείας, στους εργασιακούς χώρους.
 Η ειρωνεία μάλιστα, είναι, πως η αδικοχαμένη γυναίκα και μητέρα, δεν ανήκε σε κάποια επαγγελματική ομάδα "υψηλού κινδύνου", δεν ήταν ...εναερίτης ή πυροτεχνουργός, μια απλή λογίστρια ήταν, υπάλληλος γραφείου δηλαδή και μάλιστα πήγαινε εκεί περιστασιακά...
 Εξίσου ανυποψίαστοι και αμέριμνοι, φυσικά, ήταν και οι περαστικοί ή θαμώνες του καταστήματος, που τραυματίστηκαν, από την έκρηξη !
 Ένα τέτοιο συμβάν, όπως είναι επόμενο, έχει πάντα σημαντικές νομικές συνέπειες, αστικής και ποινικής φύσεως, η επέλευση ζημιάς σε τρίτους, από αμελείς συμπεριφορές (εντάξει, εδώ, προφανώς δε μιλάμε για δόλο), γεννά και ευθύνη αποζημίωσης.
 Οι ποινικές ευθύνες, είναι πάντα άμεσες και προσωπικές, οφείλουν να αποδοθούν σε συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα, τα οποία με τις εγκληματικές πράξεις ή παραλείψεις τους, οδήγησαν στο αξιόποινο αποτέλεσμα, διότι μπορεί αυτό, να ήταν συνέπεια, όχι μιας, αλλά περισσότερων, αμελών συμπεριφορών.
 Ως προς τα ποινικά αδικήματα, έχουμε σωρεία και όχι ένα φυσικά, ήτοι ανθρωποκτονία εξ αμελείας, σωματικές βλάβες (διαφόρων ειδών) κατά συρροή, έκρηξη από αμέλεια και άλλα πιθανώς, που θα προκύψουν από την προανάκριση και το κατά πόσον υπήρχαν παραλείψεις στους κανόνες ασφάλειας.
  Βέβαια, στην χώρα μας, όπως πάντα, οι όποιες παραβάσεις, ανακαλύπτονται εκ των υστέρων, όταν είναι αργά και ποτέ προληπτικά-κατασταλτικά...
  Τα νομικά ζητήματα της αστικής ευθύνης, προς αποζημίωση, είναι λιγάκι πιο σύνθετα, επειδή εκεί οι ευθύνες, δεν είναι πάντα προσωπικές, όπως οι ποινικές, αλλά μπορεί να είναι και αντικειμενικές και βέβαια να αφορούν, όχι μόνον φυσικά πρόσωπα, αλλά και νομικά.
  Είναι πιθανόν, επειδή μιλάμε για μεγάλη εταιρία-αλυσίδα, να υπήρχε και συμβόλαιο ασφάλισης αστικής ευθύνης, αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι θετικό, ότι μιλάμε για μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο, με φερεγγυότητα, οπότε είναι πιο εύκολη και η καταβολή-είσπραξη των όποιων αποζημιώσεων (εννοείται βέβαια, ότι οι αποζημιώσεις δεν φέρνουν πίσω τους νεκρούς)...
  Ευχής έργον είναι, οι σχετικές υποθέσεις, να επιλύονται εξωδικαστικά-συμβιβαστικά, για λόγους ταχύτητας-αμεσότητας και εφόσον βέβαια τα προσφερόμενα ποσά, είναι εύλογα (με βάση και αντίστοιχες περιπτώσεις) και ικανοποιούν τους παθόντες.

πολιτική υστεροφημία

   Υποθέτω ότι για τους περισσότερους πολιτικούς, κυρίως βέβαια για τους επαγγελματίες, όχι όσους μπαίνουν ευκαιριακά ή παρασύρονται να μπουν στην πολιτική, εν γένει και ειδικά όσους ασχολούνται με τα κοινά, από καίριες θέσεις, ένα από τα βασικά κίνητρα, είναι και η υστεροφημία.
 Αν κοιτάξουμε ό,τι συμβαίνει σήμερα ή τα τελευταία χρόνια, γύρω μας, θα δούμε στρατιές τέως πολιτικών, τους οποίους μετά το θάνατο ή μετά την απόσυρσή τους, από την πολιτική σκηνή, δεν τους θυμάται ούτε η μάνα τους !
 Και όσους θυμάται ο κόσμος, είναι συνήθως, για κακό και όχι για καλό, επειδή π.χ έβαλαν όλα τα δάκτυλα μέσα στο μέλι, επειδή πλούτισαν παράνομα ή ημι-νόμιμα και γενικά επειδή προκάλεσαν καταστροφή και δεν βοήθησαν την χώρα...
 Το πως αποκτάται πολιτική υστεροφημία, είναι μεγάλο ερώτημα και σίγουρα, για να σε θυμούνται οι πολίτες, αλλά και η Ιστορία, θα πρέπει να κάνεις κάτι καλό και όχι κακό, να δώσεις λύσεις και απαντήσεις, στα μεγάλα ζητήματα και τις προκλήσεις, που αντιμετωπίζει η κοινωνία και να πάρεις αποφάσεις, που μπορεί να είναι και (βραχυπρόθεσμα) δυσάρεστες !
  Νομίζω ότι η περίπτωση της Λούκας Κατσέλη, μιας πολύ μέτριας, κατά τ' άλλα, πολιτικού, που κατόρθωσε να δώσει το όνομά της σε έναν Νόμο, που ακούγεται συνέχεια, είναι, όπως έχω ξαναγράψει, χαρακτηριστική, αφού πέτυχε να δώσει λύση ή έστω ανακούφιση, σε ένα πιεστικό πρόβλημα και να προστατέψει τον κόσμο, από τα κοράκια των τραπεζών.
  Έτσι, το ερώτημα, που ανακύπτει και πρέπει να προβληματίζει τους εν ενεργεία πολιτικούς, είναι ο εντοπισμός των ζητημάτων, που χρειάζονται άμεση θεραπεία και αντιμετώπιση, για να βγει η χώρα, από το τέλμα, τα Μνημόνια, την υπερχρέωση-χρεοκοπία κλπ.
  Το να εθελοτυφλείς, να καθυστερείς ή να βάζεις τα προβλήματα, κάτω από το χαλί, απλά δεν βοηθάει ούτε εσένα, την υστεροφημία σου, δηλαδή, ούτε την χώρα, το γενικό καλό, έτσι π.χ όποιος τολμούσε αύριο, να κάνει περικοπές μισθών στο Δημόσιο (από 20% και πάνω) ή και απολύσεις αργόμισθων, μακροπρόθεσμα θα τον ευγνωμονούσαν όλοι, για την ανακούφιση, που θα επέφερε στον κρατικό προϋπολογισμό, στην μείωση των φόρων κ.ο.κ (ωστόσο κανείς δεν τόλμησε, γιατί είναι δέσμιοι μικροκομματικών συμφερόντων και δεν βλέπουν μακριά).
  Η αφορμή, ωστόσο, που γράφονται αυτά, είναι άλλη : το διαφαινόμενο, δεύτερο και μεγαλύτερο φιάσκο, με την σχεδιαζόμενη επένδυση της εταιρίας Tesla, του αμερικάνικου κολοσσού, που κατασκευάζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ήθελε και παλιότερα να φτιάξει εργοστάσιο στην Ελλάδα και την διώξαμε !
  Ακούγεται ότι το ενδιαφέρον της εν λόγω εταιρίας, για ένα δεύτερο ευρωπαϊκό εργοστάσιο, στην χώρα μας, έχει αναθερμανθεί και θα είναι μεγάλο έγκλημα, αν χαθεί ξανά, αυτή η, τεράστιας σημασίας, επένδυση, ενώ αντίστοιχα, είναι βέβαιο, ότι ο πολιτικός που θα κόψει την κορδέλα, σε ένα αντίστοιχο εργοστάσιο, θα κερδίσει, εκτός από ψήφους ΚΑΙ την υστεροφημία.
  Σε μια χώρα, με τεράστια ανεργία, ειδικά στους νέους και δη στους επιστήμονες, που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και με μια Οικονομία, προσανατολισμένη, στους τομείς των υπηρεσιών και όχι της παραγωγής, που τρώει τις σάρκες της, χρειάζεται ένα αναπτυξιακό και παραγωγικό σοκ και επενδύσεις τέτοιου βεληνεκούς, όπως της Τέσλα, μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω, με αλυσιδωτές συνέπειες (το παράδειγμά της, θα ακολουθήσουν με βεβαιότητα και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, λόγω και της σπουδαίας στρατηγικής θέσης της Ελλάδας, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση).
  Παράλληλα, επομένως, με τις μειώσεις της κρατικής δαπάνης και σπατάλης (που προχωρούν σημειωτόν και πολύ αργά), είναι αναγκαία η παραγωγική ανασυγκρότηση της Οικονομίας, ώστε να μεγαλώσει η "πίτα", το ΑΕΠ, τα κρατικά έσοδα κλπ, για να μπορεί στη συνέχεια, να μειωθούν οι φόροι και να γίνει η περίφημη "κοινωνική πολιτική".
  Αντί αυτού, βλέπουμε οι νέες επενδύσεις στην χώρα μας, να είναι σχεδόν ανύπαρκτες, παρά τα μεγάλα λόγια και σχέδια για "fast track" κλπ, οι επίδοξοι επενδυτές εκδιώκονται κακήν κακώς, απογοητευμένοι από την απίστευτη γραφειοκρατία, την υψηλή φορολόγηση, τις αριστερές ιδεοληψίες κ.ο.κ (τελευταίο θύμα, ο Εμίρης του Κατάρ) !
  Από την άλλη, η συνεχώς ανοδική πορεία όσων επιχειρήσεων, ιδιωτικοποιήθηκαν (βλέπε π.χ ΟΤΕ, ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ), καθιστά αναγκαία την γρήγορη ιδιωτικοποίηση και άλλων "επιχειρήσεων", που λειτουργούν (πολύ ζημιογόνα) σήμερα, υπό δημόσιο έλεγχο (ενδεικτικά η ΛΑΡΚΟ, ΕΒΖ, οι Συγκοινωνίες κ.α).
  Συνεπώς, όποιος πολιτικός θέλει στο μέλλον, οι πολίτες να πίνουν νερό στο όνομα του, στα καφενεία, να συζητούν, για όσα καλά έκανε κλπ, αρκεί να αφουγκραστεί τις ανάγκες κάθε εποχής και να "βλέπει μακριά", δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο !
  

Μνημόνια για πάντα, τι δεν καταλαβαίνετε;

    Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και "βάστα γερά Τσίπρα", όπως λέμε "βάστα γερά Σόιμπλε", καθώς πριν ακόμα κλείσει η αξιολόγηση του τρίτου μνημονίου, έχει ανοίξει η συζήτηση, για ένα τέταρτο.
 Παράλληλα έχουν αρχίσει δειλά δειλά οι πρώτες ενδείξεις-ψίθυροι, για πρόωρες εκλογές (μέχρι και ημερομηνία άκουσα, ότι κυκλοφορεί, 26.2.2017) και καλό και επιβεβλημένο, είναι να διαψευστούν, με τρόπο απόλυτο και πειστικό, ώστε ο καθένας να κοιτάει τη δουλειά του και όχι το πολιτικό ή άλλο, μέλλον του !
 Στο παρελθόν, είχα εκφράσει την άποψη ότι στο τέταρτο Μνημόνιο καίγεσαι, ωστόσο το παίρνω πίσω και λέω δυνατά: "μνημόνια φορ έβερ".
 Μεταξύ μας, έχει πειστεί κανείς, ότι η Ελλάδα, μετά από τρία (2 και 1/2 για την ακρίβεια) Μνημόνια, έχει γίνει φυσιολογική χώρα και θα βγει αύριο, να δανειστεί από τις Αγορές ; (!)
  Ότι δηλαδή, όσες μεταρρυθμίσεις έγιναν (καλύτερα επιβλήθηκαν, αφού οι δικοί μας πολιτικοί δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα), μέχρι σήμερα, είναι αρκετές, ώστε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες ;
  Πόσα χρόνια, απαιτούνται για να ισιώσει κάτι που στράβωνε επί 40 χρόνια ; Επτά χρόνια είναι αρκετά ; Δε νομίζω...Η Ελλάδα δεν είναι μία φυσιολογική χώρα, έχει τεράστιες ΔΟΜΙΚΈΣ ανωμαλίες, αδικίες και ανισότητες, που θα χρειαστούν όχι τρία, αλλά ...τριάντα τρία Μνημόνια, για να επανέλθει στην κανονικότητα και στην φυσιολογικότητα !
  Είναι και λόγοι πρακτικοί, εξάλλου, όπως διάβασα και σε μία ανακοίνωση του κόμματος "Δημιουργία Ξανά", που επιβάλλουν την "ομπρέλα" των Μνημονίων : δηλαδή, τα σημαντικά χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού, από εκείνα, που θα "πετύχουμε", αν βγούμε στις Αγορές...
  Μία χώρα 10 εκατομμυρίων, όπου οι 4 στους 10 συντηρούνται-μισθοδοτούνται, από το Γ.Λ.Κ (άμεσα και πόσοι ακόμα έμμεσα...), με 50 δις ευρώ, ετήσιες δαπάνες, θα είναι αυτοκτονία, να βγει στις Αγορές, λέγοντας ότι είναι σε θέση να αποπληρώσει τα δάνειά της !
  Δεν ξέρω αν θα ονομαστεί "Μνημόνιο", το τέταρτο, πέμπτο κ.ο.κ, η αυταπατώμενη Αριστερά, είναι μανούλα, στο να βρίσκει άλλες ονομασίες, πιο εύπεπτες στα χάπατα, που την πίστεψαν και την πιστεύουν, ξέρω όμως ότι χρειάζονται ακόμα ΠΟΛΛΆ Μνημόνια, για να έχει μέλλον αυτή η χώρα.
  Θα αναφέρω μόνον μερικά παραδείγματα, για να φανεί η αναγκαιότητα των μνημονίων, ήτοι η έξωθεν επιβολή, στους άχρηστους δικούς μας πολιτικάντηδες (από τον πρώτο, μέχρι τον τελευταίο), μέτρων αναγκαίων, για να ανασάνει η Ψωροκώσταινα :
 Ακούμε, καταρχάς, ότι σε ένα χρεοκοπημένο Κράτος, όπως το δικό μας, με ανύπαρκτα-πέτσινα πλεονάσματα, δίνονται χρήματα, με την ονομασία "εγγυημένο εισόδημα", με την εγγύηση δηλαδή του πτωχευμένου Δημοσίου...
  Κάτι αντίστοιχο, συμβαίνει και σε πλούσιες χώρες, του Ευρωπαϊκού Βορρά, με τη διαφορά ότι εκεί, υπάρχουν ισχυρά και αληθινά πλεονάσματα και δεν μιλάμε για ψίχουλα, όπως εδώ.
  Επίσης δεν ξέρω κατά πόσον εκεί, μπορούν να εισχωρήσουν στο σύστημα, λαμόγια και απατεώνες, όπως κατά κόρον συμβαίνει εδώ, που περιμένουν να μοιράσει το Κράτος λεφτά και να τα πάρουν, με ψεύτικα-ψευδή στοιχεία.
  Και φυσικά, για να μοιράσει χρήμα, μια Οικονομία, που τρώει τις σάρκες της, όπως η ελληνική, θα πρέπει να φορολογήσει άγρια και ληστρικά κάποιους, όπως και κάνει, ενώ με την ισχύουσα φορολογία, τα παίρνει πίσω και μάλιστα πολλαπλάσια, ακόμα και από τους ίδιους τους δικαιούχους !
  Τα χρήματα, για το "εγγυημένο εισόδημα", που είναι περί τα 750 εκατομμύρια το χρόνο, αν δεν απατώμαι, θα μπορούσαν να βρεθούν εύκολα, αύριο το πρωί, από περικοπές κρατικής σπατάλης : πάνω από 100 εκατομμύρια το χρόνο, μας κοστίζουν το Κοινοβούλιο (ή κυνοβούλιο) και η ΕΡΤ, ενώ τόσα είναι και τα χρήματα, που πληρώνουν κρατικές υπηρεσίες, για ενοίκια, ενώ το Δημόσιο, έχει, στην κυριότητά του, χιλιάδες άδεια ακίνητα, που σαπίζουν...
   Επίσης, περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ, είναι οι συσσωρευμένες ζημίες, μιας, από τις λίγες, βαριές βιομηχανίες της χώρας, της ΛΑΡΚΟ, επειδή λειτουργεί υπό δημόσιο έλεγχο και έγινε μέσο βολέματος ημετέρων, όπως όλες οι υποτιθέμενες ΔΕΚΟ.
   Τέλος, σε μία χώρα, όπου κάποιοι φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, κάποιοι άλλοι, "έξυπνοι", έχουν ακόμα φοροαπαλλαγές, με πρώτους και χειρότερους, τα ρετιρέ (βολευτές και διχαστές)...
   Με λίγα λόγια, όποιος θεωρεί, ότι μετά από τρία μνημόνια, έχουν διορθωθεί όλα στην χώρα μας, ότι δεν χρειάζονται άλλες μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις, ξένες επενδύσεις κλπ, απλά δεν θα έπρεπε να ζει εδώ (πόσο μάλλον να κατέχει υπεύθυνη δημόσια θέση) !
   Προσωπικά, δε με φοβίζει το ενδεχόμενο νέων Μνημονίων, το αντίθετο, με τρομοκρατεί η ιδέα, να φύγουν οι ξένοι επίτροποι και να κυβερνήσουν, πάλι, μόνοι τους, τα δικά μας ναυάγια, οι δικοί μας "σωτήρες", οι αργόμισθοι επαγγελματίες πολιτικοί, που δεν μπορούν να σώσουν ούτε το τομάρι τους.

τα καλά της Κρίσης

   Επειδή ως γνωστόν, ουδέν κακόν, αμιγές καλού και αντίστροφα, η οικονομική Κρίση έχει κάνει και πολλά καλά, αφού λειτουργεί, όπως είπαμε, ως "κρησάρα", από την οποία περνούν, μόνον τα αληθή, τα άξια και τα σωστά (εντάξει, μπορεί ...να ξεφεύγει και κάτι, "πιο χοντρό", όπως σε όλα τα κόσκινα).
  Έτσι, με χαρά, πληροφορηθήκαμε πρόσφατα, την είδηση ότι οι νέοι έχουν αρχίσει να γυρνούν την πλάτη τους, στο "όνειρο" των προηγούμενων γενεών, για "βόλεμα" στο Δημόσιο.
  Μιλάμε για νέους, που δεν έχουν εισέλθει ακόμα στον επαγγελματικό στίβο, όχι για όσους είναι ή ήταν ήδη σε αυτόν, διότι με τα σημερινά επίπεδα ανεργίας, πολλοί και ειδικά οι μακροχρόνια άνεργοι, θα έκαναν πλέον οποιαδήποτε δουλειά, ακόμα ...και στο Δημόσιο (με το σκεπτικό ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή και προκειμένου να μην κάθονται).
  Η επίσημη αιτιολογία αυτής της μεταστροφής, ήταν οι μειώσεις των αμοιβών στο Δημόσιο, λόγω Κρίσης, ωστόσο διαφωνώ, αφού οι αμοιβές και οι όροι εργασίας, εξακολουθούν να είναι σκανδαλωδώς διαφορετικοί-καλύτεροι, από ότι στον ιδιωτικό τομέα !
  Για μένα έχει να κάνει περισσότερο, με την συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει τίποτα σίγουρο στη ζωή, εκτός από το θάνατο και τους φόρους, οι αμοιβές δεν είναι πουθενά εγγυημένες και δεν πάνε μόνον πάνω, αλλά και κάτω, όταν ο εργοδότης πτωχεύει (κάποιοι είχαν ξεχάσει, ίσως, ότι χρεοκοπούν και τα κράτη...).
  Περισσότερο όμως, θέλω να πιστεύω (έστω και σαν ευσεβή πόθο) ότι οφείλεται στο ότι οι νέοι ξύπνησαν και δεν τσιμπάνε το δόλωμα-τυράκι της δήθεν "ασφάλειας" του Δημοσίου, για το οποίο το τίμημα (σε ελευθερία) είναι δυσανάλογα βαρύ !
  Βλέποντας κανείς γύρω του, τους Δ.Υ, παρατηρεί ότι, κατά κανόνα, ασφυκτιούν στον χώρο της εργασίας τους, αισθάνονται άβολα μέσα σε αυτό, συχνά αναρωτιούνται μάλιστα "τι κάνω εδώ, με αυτούς ;" και έχουν αναπτύξει χόμπι και άλλες παράλληλες ασχολίες, για να ξεχνιούνται και να αισθάνονται την ευχαρίστηση, που δεν μπορούν να αντλήσουν, από το εργασιακό τους περιβάλλον (λένε ότι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι, είναι όσοι κατάφεραν να κάνουν επάγγελμα, το χόμπι τους).
  Παράλληλα, το σύστημα, οι Νόμοι κλπ, διακρίνοντας αυτό το θέμα-πρόβλημα, έχουν θεσπίσει κανόνες πρόωρης αποχώρησης-συνταξιοδότησης, για τους Δ.Υ, ώστε ...να μην βασανίζονται για πολύ καιρό !
  Ελάχιστα μετά από τη δημοσίευση αυτής της στατιστικής τάσης απαξίωσης των θέσεων εργασίας στο Δημόσιο, έκανε την εμφάνισή της, μία άλλη στατιστική, που θέλει σχεδόν 7 στους 10 Έλληνες (!) να επιθυμούν να γίνουν επιχειρηματίες, παρά υπάλληλοι...
   Σίγουρα, αυτό δεν είναι κακό, από μόνο του, ιδίως σε πραγματικά φιλελεύθερες Οικονομίες, όπου το Κράτος στέκει δίπλα στον επιχειρηματία ή έστω ουδέτερο και όχι απέναντι, όπως στο δικό μας, όπου η επιχειρηματικότητα διώκεται και εξοντώνεται, διαρκώς.
   Πέρα από την αστεία ερώτηση, αν γίνουν όλοι επιχειρηματίες, ποιος θα δουλεύει για αυτούς, προκύπτουν και άλλα σοβαρά ερωτήματα, όπως τι εκπαίδευση ή εμπειρία έχει κάποιος, για να ξεκινήσει μια επιχείρηση, σε ποιον/ποιους τομείς θα επενδύσει και σε ποια αγορά, θα απευθυνθεί, δεδομένου ότι η ελληνική είναι πολύ μικρή και σε μεγάλη ύφεση.
   Σίγουρα και οι αποτυχίες, είναι συνυφασμένες με την επιχειρηματικότητα και τα ελεύθερα επαγγέλματα, αλλά μόνον έτσι μαθαίνεις να επιβιώνεις και να ξανασηκώνεσαι, όταν πέσεις και στο τέλος της ημέρας, σημασία έχει να κάνεις κάτι, με το οποίο αισθάνεσαι καλά και ας μην αποδίδει (βραχυπρόθεσμα-μεσοπρόθεσμα) όσο κάτι άλλο, που θα το έκανες, σαν αγγαρεία.

στις 7.12 πρέπει να δικαιωθεί ο Γιακουμάκης

   Κάποιοι ίσως νομίζουν ότι δικηγόροι, όπως ο Κούγιας, που είναι προβεβλημένοι, δεν χάνουν Δίκη, αλλά αυτό δεν ισχύει και ελπίζω και εύχομαι ότι θα χάσει και στη "Δίκη του Γιακουμάκη", όπως ονομάζεται, στα Ιωάννινα.
 Βέβαια, για να ακριβολογούμε, τις Δίκες τις κερδίζει ή τις χάνει ο πελάτης και όχι ο εκάστοτε δικηγόρος, που δεν αποφασίζει (οι Δικαστές αποφασίζουν) ενώ καλός συνήγορος, είναι αυτός, που αθωώνει έναν αθώο πελάτη και όχι έναν ένοχο !
 Λόγοι έκτακτης επικαιρότητας, "με αναγκάζουν" σε δεύτερη ανάρτηση, μέσα σε μία ημέρα (πράγμα όχι σύνηθες), καθώς εδώ και λίγες ώρες, έγινε γνωστό, ότι η πρόταση της Εισαγγελέως, είναι απαλλακτική, για τους (τρεις, αν δεν απατώμαι) κατηγορούμενους.
 Η συγκεκριμένη Εισαγγελέας, υφίσταται και μάλλον εύλογα, ένα σχετικό "γλέντι" στο διαδίκτυο, ωστόσο ούτε προσωπικές επιθέσεις θα κάνω, ούτε θα την "λιντσάρω", καθώς φρονώ, καλόπιστα, ότι αυτή είναι η νομική της άποψη και δεν συμβαίνει κάτι άλλο...
 Η γνώμη της, πρέπει μεν να γίνει σεβαστή, από την άλλη δε, πρέπει και να απορριφθεί από το Δικαστήριο, διότι εδώ μιλάμε για ΚΑΡΑΜΠΙΝΆΤΗ περίπτωση παράβασης καθήκοντος !
 Ομολογώ, ότι αρχικά, είχα και ο ίδιος σοβαρές επιφυλάξεις, για το κατά πόσον, μπορεί να στοιχειοθετηθεί η σχετική κατηγορία, ωστόσο κατόπιν ωριμότερης και ορθότερης σκέψης, κατέληξα στο ότι η καταδικαστική απόφαση είναι (και πρέπει να είναι) μονόδρομος.
  Σε (εντελώς) αντίθεση με όσα υποστήριξε η Εισαγγελέας, πληρούνται ΌΛΟΙ οι όροι του συγκεκριμένου εγκλήματος, τόσο αντικειμενικά, όσο και υποκειμενικά !
  Όταν έχεις κάποια "αγρίμια"-"κάφρους", που έχουν κάνει την Σχολή "ό,τι να ναι" και (μεταξύ άλλων) σπάνε πλάκα, κάνοντας μπούλινγκ και τον βίο αβίωτο, στον αείμνηστο Βαγγέλη και ΔΕΝ τους αποβάλεις, ως οφείλεις, τι είναι αυτό ; Υπάρχει καμία αμφιβολία, για τον δόλο, εν προκειμένω ; (!) Από ...αμέλεια, δεν αποβλήθηκαν ή επειδή έπεσε τηλέφωνο, από βουλευτή ;
   Εξάλλου, το προσδοκώμενο όφελος, είτε του δράστη, είτε του τρίτου (των "κάφρων" εν προκειμένω), ΔΕΝ χρειάζεται να είναι οικονομικό, μπορεί να είναι και άλλης φύσεως και η παραμονή στην Σχολή, κάποιων, που δεν έπρεπε να παραμείνουν, ΕΊΝΑΙ παράνομο όφελος (για τους ίδιους) !
   Η διάταξη περί "παράβασης καθήκοντος" θεσπίστηκε για τέτοιες ΑΚΡΙΒΏΣ περιπτώσεις, όπου η εκάστοτε Υπηρεσία, έχει πάψει να υπηρετεί το γενικό καλό και συμφέρον και έχει μεταβληθεί σε "μαγαζάκι", όπου ο κάθε βο(υ)λευτής ή άλλος, μπορεί να κάνει ό,τι του καπνίσει, για εξυπηρέτηση ορισμένων-λίγων.
   Τυχόν αθωωτική απόφαση, θα έστελνε το λάθος μήνυμα, ότι η Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, λειτουργούσε άψογα και όπως έπρεπε, πράγμα ψευδές και απαράδεκτο, όπως έχει αποδειχθεί προ πολλού.
   Λόγοι νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας, επιβάλλουν την καταδικαστική απόφαση και εύχομαι και ελπίζω, ότι τελικά οι Δικαστές, θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα καταδικάσουν και τους τρεις, όπως κατηγορούνται, απορρίπτοντας την εισαγγελική πρόταση !
  Βέβαια και οι όποιες ποινές επιβληθούν, θα είναι "χάδια", μπροστά σε παράνομες και δόλιες συμπεριφορές, σε πλημμελείς πράξεις και άθλιες παραλείψεις, που οδήγησαν, στον θάνατο, έναν τόσο νέο άνθρωπο...Εννοώ, ότι η ψυχή του νεκρού, θα αναπαυθεί μόνον εν μέρει, εφόσον δεν θα μπει (κυριολεκτικά) κανείς στην φυλακή, για τον φόνο (εντός ή εκτός εισαγωγικών, εφόσον και η εξώθηση σε αυτοκτονία είναι μορφή φόνου, αφού ισοδυναμεί με ανθρωποκτονία, με απώλεια μιας ζωής και μάλιστα τόσο νέας).

συνέπειες της πτώχευσης σε ποινικές υποθέσεις (για χρέη)

      Για τα ζητήματα αυτά, έχω αναφερθεί και στο παρελθόν, εν μέρει τουλάχιστον (κυρίως στις υποθέσεις των ακάλυπτων επιταγών), αλλά μέσα από την καθημερινή τριβή με πραγματικές υποθέσεις, μου γεννιούνται διαρκώς νέοι προβληματισμοί.
  Να ξανά τονίσω πως είναι ελάχιστες οι ποινικές υποθέσεις, στις οποίες δεν υπάρχουν περιθώρια υπερασπιστικών επιχειρημάτων...
  Επειδή φοβάμαι πως οι δικαστές, δικάζουν σχεδόν μηχανικά, με τρόπο "φασόν" και όχι νομικά (σε υποθέσεις, υποτίθεται "απλές", όπως είναι οι σχετικές με χρέη), εναπόκειται στο δικηγόρο να σκεφτεί, ενστάσεις και άλλα μέσα υπεράσπισης, ακόμα και καινοφανή, δηλαδή τέτοια, που δεν έχουν ξανά προταθεί στο παρελθόν !
  Φυσικά, ειδικά στις καινοφανείς ενστάσεις, που έρχονται σε σύγκρουση με την "κατεστημένη νοοτροπία", το πιθανότερο είναι να μπαίνουν από το ένα αυτί των δικαστών και να βγαίνουν, από το άλλο, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να προβάλλονται, διότι μακροπρόθεσμα, θα αναγκαστούν και εκείνοι να προβληματιστούν, κάποια στιγμή και ίσως έτσι αλλάξει, κάποτε και η σχετική Νομολογία (προς το ορθότερο).
  Μία από τις σημαντικότερες και πολλές συνέπειες μιας πτώχευσης (σημ. : εννοείται με δικαστική απόφαση), είναι, σύμφωνα με τον σχετικό Κώδικα και η αναστολή των ατομικών καταδιωκτικών μέτρων, ότι δηλαδή ο πιστωτής δεν μπορεί να στραφεί ατομικά, κατά του "πτωχού", αλλά οφείλει να συμμετέχει στις σχετικές διαδικασίες συλλογικής ικανοποίησης.
   Η απορία, που μου γεννήθηκε, εντεύθεν, είναι, αν στα "καταδιωκτικά μέτρα" αυτά, περιλαμβάνονται ΚΑΙ οι μηνύσεις ή όχι, δηλαδή μόνον διαταγές πληρωμής, αγωγές κλπ, ήτοι αστικής φύσεως ένδικα μέσα και όχι ποινικά !
  Από μία σύντομη, σχετικά, έρευνα, δεν βρήκα ούτε Νομολογία, ούτε Θεωρία, πάνω σε αυτό το ερώτημα (επιφυλάσσομαι να επανέλθω, στο μέλλον, με σχόλιο, από κάτω, αν βρω κάτι).
  Ωστόσο, η προσωπική μου (πάντα) άποψη, είναι πως στη γενική αυτή διάταξη του Πτωχευτικού Κώδικα, μπορούν και πρέπει να περιληφθούν ΚΑΙ οι μηνύσεις (κυρίως από Δ.Ο.Υ και Ταμεία, για χρέη).
   Οι μηνύσεις και οι μηνυτήριες αναφορές, ναι μεν δεν αποσκοπούν άμεσα στην είσπραξη κάποιου ποσού, αλλά στην ποινική τιμωρία του "δράστη", δηλαδή οφειλέτη, ωστόσο, στην πράξη, χρησιμοποιούνται κατά κόρον, ως μέσα πίεσης (αντί για αστικά μέτρα είσπραξης, αγωγές, κατασχέσεις κλπ).
  Από την στιγμή, που ο κατηγορούμενος, μπορεί να αποφύγει την ποινή, μόνον ΑΝ ΠΛΗΡΏΣΕΙ το χρέος, πριν την ποινική Δίκη, ουσιαστικά, η μήνυση κατατείνει στο ίδιο αποτέλεσμα, ήτοι στην είσπραξη της απαίτησης, πράγμα, που απαγορεύεται αν η μήνυση έγινε, ΜΕΤ'Α τη δημοσίευση της πτωχευτικής απόφασης !
  Συνεπώς, θεωρώ, ότι αν τυχόν υπάρχουν περιπτώσεις, όπου το Δημόσιο υπέβαλε τη μήνυση, μετά την δημοσίευση της απόφασης πτώχευσης, αυτή (δηλαδή η μήνυση) θα πρέπει να απορρίπτεται και η ποινική δίωξη θα πρέπει να παύει, ως απαράδεκτη, λόγω παραβίασης της Αρχής της αναστολής των ατομικών καταδιωκτικών μέτρων.
  Εξάλλου και αυτό είναι επίσης σημαντικό επιχείρημα, υπέρ της άποψης αυτής, ο "πτωχός" (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) μετά την απόφαση της πτώχευσης ΧΆΝΕΙ τον έλεγχο και τη διαχείριση της περιουσίας του και παράλληλα απαγορεύεται να πληρώσει ο ίδιος επιλεκτικά το οποιοδήποτε χρέος του (στην προκειμένη περίπτωση την οφειλή, για να μην τιμωρηθεί ποινικά), ακόμα και αν έχει τη δυνατότητα, "τα χέρια του είναι δεμένα" και βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση, από τον οποιονδήποτε τρίτο, που έχει την ευχέρεια πληρωμής και εντεύθεν απαλλαγής (ή μείωσης) της ποινικής ευθύνης !
   

οι μεγαλύτερες προκλήσεις

    Σε παγκόσμιο επίπεδο, η μεγαλύτερη πρόκληση, που αντιμετωπίζουν τα έθνη, είναι μάλλον, η λεγόμενη "κλιματική αλλαγή", ένα θέμα-πρόβλημα, το οποίο έχουν αρχίσει ήδη να βάζουν στην ατζέντα τους και να σκέφτονται λύσεις, για αυτό.
 Αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω, δηλαδή δεν μπορώ να εκτιμήσω, πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα αυτό, αλλά σίγουρα είναι υπαρκτό, δεν μπορεί να πει κάποιος, ότι δεν υφίσταται, θα είναι σαν να εθελοτυφλεί, όσο και αν οι συνέπειές του, δεν είναι ακόμα (πολύ) ορατές...
 Πέρα από το γεγονός, ότι το τρέχον έτος, είναι το πιο θερμό, από τότε, που καταγράφονται στατιστικά στοιχεία, το βλέπουμε όλοι, γύρω μας, ότι το κλίμα, δεν είναι όπως πριν από 10 ή 20 χρόνια (πόσο μάλλον πριν 50 ή 60) !
 Οι βροχές και τα χιόνια, λιγοστεύουν, ολοένα και περισσότερο, γίνονται πιο σπάνια και από την άλλη, παρατηρούνται έντονα και ακραία φαινόμενα, με μεγάλες και απότομες αλλαγές θερμοκρασίας, ξαφνικές πλημμύρες κλπ.
  Το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, είναι σίγουρα πολύ σπουδαίο, αφού μιλάμε για το μέλλον και την επιβίωση του πλανήτη και εντεύθεν του ίδιου του ανθρώπινου γένους, που κατοικεί σε αυτόν.
  Με βάση τα δυσμενή σενάρια, το λιώσιμο των πάγων, στους δύο πόλους, θα οδηγήσει σε πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ άλλες περιοχές, θα μετατραπούν σε ερήμους, με άλλα λόγια, θα έχουμε να κάνουμε με μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και αλλαγή, ουσιαστικά, του γεωφυσικού χάρτη (με ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος) !
  Παράλληλα με τον άνθρωπο, φυσικά, από την κλιματική αλλαγή, επηρεάζονται και τα υπόλοιπα ένβια όντα, ζώα και φυτά, τα οποία θα βρεθούν αντιμέτωπα, ακόμα και με αφανισμό.
  Οι μεγαλύτερες Οικονομίες του Κόσμου, έχουν, ευτυχώς ήδη, αρχίσει να λαμβάνουν μέτρα και κυρίως για την μείωση των εκπομπών CO2, με την υιοθέτηση εναλλακτικών-πράσινων μορφών ενέργειας, με μικρότερους και πιο καθαρούς (ή ακόμα και ηλεκτρικούς) κινητήρες στα οχήματα κ.ο.κ (αν και νομίζω, ότι τη μεγαλύτερη ζημιά, την κάνουν τα αεροσκάφη...).
  Σε εθνικό τώρα επίπεδο, η μεγαλύτερη πρόκληση, έχει να κάνει, θεωρώ, με το δημογραφικό πρόβλημα, με την γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση των γεννήσεων, σε επίπεδα κάτω, από τους θανάτους και όχι τόσο με το οικονομικό, αν και τα δύο ζητήματα, ασφαλώς συνδέονται.
  Με τους μισθούς των 400 ευρώ, στον ιδιωτικό τομέα και την τεράστια ανεργία, ο γάμος και η δημιουργία Οικογένειας, μοιάζουν ουτοπικά, ενώ παράλληλα, σε μια χρεοκοπημένη χώρα, είναι πολύ δύσκολο, πλέον, να δοθούν χρηματικά κίνητρα, για την απόκτηση παιδιών !
  Ασφαλώς λύσεις, πάντα υπάρχουν και μπορούν να βρεθούν, αν υπάρξει αντίστοιχη θέληση και κατανόηση του προβλήματος (λέγοντας αυτό, μου ήρθε πάλι στο νου, το χωριό-θαύμα, η Ανάβρα Μαγνησίας, που μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και σε αυτόν τον τομέα), ενώ παράλληλα, πρέπει και ο καθένας μας, να αντιληφθεί τη δικιά του (πατριωτική) ευθύνη, για αυτό το εθνικό ζήτημα.

(δ)εμμονικές ιδεοληψίες

    Για "εμμονικές ιδεοληψίες" κατηγόρησε τους δανειστές και κυρίως το ΔΝΤ, ο γραμματέας Νεφελούδης, την περασμένη εβδομάδα και αυτό είναι κάτι που το ακούμε, σχεδόν στερεότυπα, από όλους τους κυβερνητικούς παράγοντες, από το 2010, που μπήκαμε στα Μνημόνια, έως σήμερα.
 Η άποψη αυτή ενέχει μία δόση αλήθειας, κανείς δεν είπε, ότι οι δανειστές-τρόικα-θεσμοί έχουν το αλάθητο, ότι δεν μπορεί να εμμένουν και εκείνοι, σε λάθος συνταγές, άλλωστε αφενός, το έχουν παραδεχτεί και οι ίδιοι και αφετέρου, νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με ...μία φυσιολογική, όπως οι άλλες, χώρα (εφαρμόζουν δηλαδή "φάρμακα" τα οποία θα είχαν, ίσως, επίδραση αλλού, δεν έχουν όμως στην "Ψωροκώσταινα").
 Αυτό, όμως, που πρέπει να δουν και να δούμε, αντίστοιχα, είναι τι είδους (δ)εμμονικές ιδεοληψίες, έχει η δική μας πλευρά, διότι στο τέλος, επικρατεί σχεδόν πάντα, η άποψη των δικών μας "εγκεφάλων", που υποτίθεται ότι λειτουργούν κανονικά και χωρίς ιδεοληψίες (δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα, από αυτό).
 Αν οι δανειστές μας, έχουν δυο-τρεις ιδεοληψίες, οι δικοί μας κυβερνώντες, έχουν δύο με τρεις χιλιάδες, αναλογικά και σχηματικά, για να τις καταγράψει κανείς όλες, θα χρειαζόταν ΠΟΛΛΈΣ σελίδες και φυσικά αυτή είναι η αιτία, που δεν μπορούμε να βγούμε, από τα Μνημόνια, όπως όλοι οι άλλοι !
 Εντελώς αποσπασματικά, μπορούμε να πούμε τα εξής :
-Για να ξεκινήσω, από το πιο πρόσφατο, η κυβέρνηση, λέει, δίνει μάχη, προκειμένου να μην απελευθερωθούν οι ομαδικές απολύσεις, αλλά ο εργοδότης να τους κρατάει, π.χ για μισές ώρες, με τα μισά λεφτά...Με όσους ιδιωτικούς υπαλλήλους, έχω μιλήσει, τα τελευταία χρόνια, έχω πεισθεί ότι κανένας δεν προτιμά να παίρνει φιλοδώρημα, αντί για μισθό, να πηγαίνει στη δουλειά και να κάθεται, να μην έχει αντικείμενο και γενικά να είναι "εργαζόμενος", μόνον τυπικά και όχι ουσιαστικά, η συντριπτική πλειοψηφία, θα προτιμούσε να πάρει την αποζημίωση και να απολυθεί ! Δουλειά της κυβέρνησης, είναι να εξασφαλίζει πλήρη εργασία, με αξιοπρεπείς αποδοχές, ένσημα κλπ και όχι "μαύρη" και όχι "ευέλικτες" μορφές "απασχόλησης" με φιλοδωρήματα και μισθούς πείνας...
-Είναι ή όχι ιδεοληψία, οι Δ.Υ να παίρνουν μέχρι και διπλάσιες αμοιβές, από ότι θα έπαιρναν στον ιδιωτικό τομέα, με πολύ πιο ευνοϊκούς όρους και παράλληλα, να απολύονται, πολύ δύσκολα, ακόμα και όταν πρόκειται για εγκληματίες του κοινού ποινικού Δικαίου ;
-Είναι ή όχι ιδεοληψία, η Βουλή να κοστίζει πάνω από 130 εκατομμύρια ευρώ, το χρόνο, στον φορολογούμενο, οι βουλευτές να εξακολουθούν να παίρνουν 6 και 7 χιλιάρικα το μήνα, να μην φορολογούνται για όλο το εισόδημά τους και να αμείβονται έξτρα, για ...συμμετοχή σε Επιτροπές ;
-Είναι ή όχι ιδεοληψία, να αποκλείονται από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις χρεών, οι "μικροί" ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως ακούγεται σήμερα ;
-Είναι ή όχι ιδεοληψία, κάθε φορά, που υπάρχει δημοσιονομικό κενό, αυτό να καλύπτεται με αύξηση φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, αντί για μείωση κρατικής σπατάλης, προκειμένου να μην δυσαρεστηθεί η κομματική πελατεία ;
-Είναι ή όχι ιδεοληψία, να ανέχεται το Κράτος, φορείς, που αρνούνται να δώσουν οικονομικά και άλλα στοιχεία ή να απογραφούν και να μην ξέρει ποιον και γιατί πληρώνει (νεκρούς συνταξιούχους, μαϊμού ανάπηρους, υπαλλήλους-"φαντάσματα" κ.ο.κ) ;
-Είναι ή όχι ιδεοληψία, αντί να μειώνεται το Δημόσιο, με κατάργηση αχρείαστων οργανικών θέσεων και απολύσεις, να μεγαλώνει έτι περαιτέρω, με στρατιές μετακλητών ;
-Είναι ή όχι ιδεοληψία, να συνεχίζει το πτωχευμένο Κράτος, να δίνει συντάξεις, σωρηδόν, σε ηλικίες, κάτω των 60 ετών ;
 Ο κατάλογος, με τις "δικές μας" εμμονικές ιδεοληψίες, είναι κυριολεκτικά, ατελείωτος και μόνον αυτός, μπορεί να εξηγήσει την εικόνα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας : 3 εκατομμύρια συνταξιούχοι, 800 χιλιάδες Δ.Υ, 1 εκατομμύριο άνεργοι, οι μισοί στα όρια ή κάτω από τα όρια της (ακραίας) φτώχειας, 500 χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες και άλλα τέτοια "ωραία".
 Συνεπώς, την επόμενη φορά, που κάποιος κυβερνητικός ή άλλος παράγων, θα θελήσει να μιλήσει για τις "ιδεοληψίες" των δανειστών, θα πρέπει να κοιταχτεί πρώτα στον καθρέφτη του και να παραδεχτεί τις δικές του εμμονές, που διαιωνίζουν την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και κυρίως, κοινωνίας !

πως τιμωρούνται οι "χάκερς"

   Πολύ πρόσφατα, ο ποινικός μας Κώδικας, προσαρμοζόμενος στις νέες προκλήσεις της εποχής και στις νέες μορφές εγκλήματος, που συνδέονται με τις σύγχρονες τεχνολογίες και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, εισήγαγε νέα άρθρα, για την τιμωρία τους (επέλεξα τον όρο "χάκερς" που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι, αν και ορισμένοι λένε ότι το σωστό είναι το "κράκερς").
  Πλέον, στον Κώδικα, δίνεται ο νομικός ορισμός για το τι συνιστά "πληροφοριακό σύστημα" και τι είναι τα "ψηφιακά δεδομένα", έννοιες βασικές, για την κατάφαση των εν λόγω εγκλημάτων.
  Το πρώτο σχετικό-βασικό αδίκημα, ονομάζεται "παρακώλυση λειτουργίας πληροφοριακών συστημάτων" και ορίζεται ως σοβαρή παρεμπόδιση ή διακοπή λειτουργίας συστήματος πληροφοριών, με εισαγωγή, διαγραφή, αλλοίωση, καταστροφή ή διαβίβαση ψηφιακών δεδομένων ή με αποκλεισμό της πρόσβασης σε αυτά και τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι 3 έτη.
  Από εκεί και μετά, υπάρχουν διαβαθμίσεις της ποινής, που μπορεί να φτάσει έως το μέγιστο της φυλάκισης, δηλαδή τα 5 χρόνια, ανάλογα με τον αριθμό των δραστών (αν είναι δομημένη ομάδα, ως συνήθως), με τα "εργαλεία", που χρησιμοποιήθηκαν, την ζημιά, που επέφεραν, καθώς και τον στόχο της επίθεσης (π.χ εθνική άμυνα, μεταφορές, συγκοινωνίες).
  Για τη βασική μορφή του εγκλήματος, απαιτείται έγκληση του παθόντος, για να κινηθεί η ποινική δίωξη, ενώ εξυπακούεται, κάθε φορά, ότι οι πράξεις τελέστηκαν "χωρίς δικαίωμα".
  Παράλληλα, όμως, τιμωρείται με φυλάκιση, έως 2 έτη και όποιος διακινεί, εν γένει, συσκευές ή προγράμματα ή κωδικούς πρόσβασης κλπ, για να διευκολύνει την τέλεση των προηγούμενων εγκλημάτων.
   Η επόμενη κατηγορία αδικημάτων, σχετίζεται με την πορνογραφία ανηλίκων, έτσι όποιος αποκτά πρόσβαση σε αντίστοιχο υλικό, με χρήση πληροφοριακών συστημάτων, τιμωρείται με φυλάκιση, από 1 έως 5 έτη.
   Όποιος τώρα κατέχει, αγοράζει, πωλεί, διαθέτει κλπ υλικό παιδικής πορνογραφίας, μέσω πληροφοριακών συστημάτων, τιμωρείται με φυλάκιση από 2 έως 5 έτη και χρηματική ποινή, από 50.000 έως 300.000 ευρώ (!).
   Επίσης, όποιος, μέσω πληροφοριακών συστημάτων, προτείνει (με πράξεις, που οδηγούν σε συνάντηση) σε ανήλικο, που δεν έχει συμπληρώσει τα 15 έτη, να συναντηθεί με τον ίδιο ή με τρίτο, προκειμένου να προβεί σε ασελγείς πράξεις ή σε πράξεις πορνογραφίας, τιμωρείται με φυλάκιση από 2 έως 5 έτη και χρηματική ποινή, από 50 έως 200 χιλιάδες ευρώ.
  Η επόμενη κατηγορία συναφών αδικημάτων, σχετίζεται με την παράνομη πρόσβαση, σε πληροφοριακά συστήματα και την παραβίαση προγραμμάτων-στοιχείων ηλεκτρονικών υπολογιστών.
  Έτσι, ακόμα και όποιος, χωρίς δικαίωμα, αντιγράφει ή χρησιμοποιεί προγράμματα υπολογιστών, τιμωρείται με φυλάκιση έως έξι μήνες και χρηματική ποινή, από 290 έως 5.900 ευρώ.
  Επίσης, όποιος χωρίς δικαίωμα, αποκτά πρόσβαση σε πληροφοριακά συστήματα, εν όλω ή εν μέρει, παραβιάζοντας απαγορεύσεις και μέτρα ασφαλείας, τιμωρείται με φυλάκιση έως 5 χρόνια, ενώ αν η πράξη αναφέρεται στις διεθνείς σχέσεις ή την ασφάλεια του κράτους, επιβάλλεται κάθειρξη 5 έως 20 έτη και σε καιρό πολέμου, ισόβια κάθειρξη (εφόσον η θανατική ποινή έχει καταργηθεί).
   Αν ο δράστης είναι στην υπηρεσία του κατόχου του πληροφοριακού συστήματος και των στοιχείων, η πράξη τιμωρείται, μόνον αν απαγορεύεται ρητά, από εσωτερικό κανονισμό ή έγγραφη απόφαση του κατόχου ή υπαλλήλου του, ενώ σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις (παράνομης πρόσβασης), απαιτείται έγκληση, για την κίνηση της ποινικής δίωξης.
    Όποιος τώρα, αθέμιτα, με τη χρήση τεχνικών μέσων, παρακολουθεί ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα, μη δημόσιες διαβιβάσεις δεδομένων ή παρεμβαίνει για να πληροφορηθεί το περιεχόμενό τους, τιμωρείται με κάθειρξη, από 5 έως 10 έτη, ενώ αν αφορά η πράξη σε στρατιωτικά ή διπλωματικά απόρρητα, με κάθειρξη από 5 έως 20 και σε καιρό πολέμου, με ισόβια.
   Και εδώ προβλέπεται η τιμωρία, με φυλάκιση έως 2 χρόνια, όποιου παρέχει τα μέσα ή συνθηματικά κλπ, για την διευκόλυνση των προηγούμενων εγκλημάτων.
   Η επόμενη κατηγορία αδικημάτων, έχει να κάνει με την φθορά, αλλοίωση, καταστροφή και γενικά κάθε πράξη, με την οποία καθίσταται ανέφικτη η χρήση των ψηφιακών δεδομένων, ενός πληροφοριακού συστήματος, η οποία τιμωρείται με ποινές ίδιες, με την βασική μορφή του εγκλήματος, όπως είπαμε στην αρχή (να μην τα ξαναγράφω), ενώ (και αυτό είναι το νέο στοιχείο) σε ιδιαίτερα ελαφριές περιπτώσεις, το δικαστήριο, ...μπορεί να αφήσει το δράστη ατιμώρητο.
   Τέλος, μπήκε και ειδική διάταξη, για τις απάτες μέσω υπολογιστή, που τιμωρούνται με τις ίδιες ποινές, που τιμωρείται και η "παραδοσιακή" απάτη (βλέπε αντίστοιχη ανάρτηση).

μάθημα Δημοκρατίας ; δε νομίζω...

   Έχοντας βαρεθεί να ακούω, όλη μέρα σήμερα, τους ιθαγενείς οσφυοκάμπτες-ραγιάδες, δημοσιογράφους και όχι μόνον, για τα "μαθήματα Δημοκρατίας", που υποτίθεται ότι παρέδωσε ο Ομπάμα, κατά την παραμονή του, στην Αθήνα, δεν άντεξα και γράφω βραδιάτικα, αντί για αύριο...
 Η αρχαιολόγος, που ξενάγησε τον τέως πρόεδρο των ΗΠΑ στην Ακρόπολη, τον χαρακτήρισε "γλυκό" και "διαβασμένο" και μπορεί να είναι όντως ..."γλυκούλης", αλλά διαβασμένος, όχι !
 Καταρχάς, εφόσον επισκέφθηκε την λεηλατημένη, από τους κλέφτες Άγγλους, Ακρόπολη, ΌΦΕΙΛΕ να επισημάνει την ανάγκη επιστροφής των ελγίνειων μαρμάρων, από το Βρετανικό Μουσείο, αυτή, θα ήταν η μόνη καλή υπηρεσία, που θα μπορούσε να προσφέρει, αλλά δεν είπε ΤΊΠΟΤΑ, ίσως επειδή ...οι ΗΠΑ, ήταν κάποτε αποικία των Άγγλων.
  Εφόσον για το θέμα του δημόσιου χρέους μας, δεν μπορεί να κάνει τίποτα, σε αντίθεση με ό,τι ήλπιζαν τα αριστερά χάπατα, από την στιγμή, μάλιστα, που οι ΗΠΑ δεν κατέχουν ελληνικό χρέος, θα μπορούσε να φανεί χρήσιμος, τουλάχιστον, στο ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά ...περιορίστηκε στο ρόλο του τουρίστα !
  Για τον ΠτΔ, τα έχουμε ξαναπεί, ο άνθρωπος αυτός, έχει μία και μόνη ικανότητα : να λέει τις πιο απίστευτες μπούρδες (για να μην χρησιμοποιήσω πιο βαριά έκφραση), με το πιο σοβαροφανές ύφος.
  Χθες, θυμίζοντας το θλιβερό "ευχαριστώ τους Αμερικάνους" του Σημίτη, εντός Βουλής, είπε στον Ομπάμα "μη λησμονάτε την χώρα μου", διαστρεβλώνοντας σε βαθμό ιεροσυλίας τον μεγάλο μας ποιητή, που το απευθύνει αυτό, στον νοητό "Ήλιο της Δικαιοσύνης" και στην "δοξαστική Μυρσίνη", ήτοι στον Χριστό και την Παναγία, Πρόσωπα δηλαδή εκατομμύρια φορές, πιο σημαντικά, από ...έναν απερχόμενο Ηγέτη (έστω και "υπερδύναμης").
  Επειδή ο "διαβασμένος" Ομπάμα, αναφέρθηκε στη Δημοκρατία του Περικλή, που γέννησε και την Ακρόπολη, να πούμε και τα εξής : η Δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας, δεν έχει καμία σχέση με τις σημερινές, κατ΄όνομα, "Δημοκρατίες" !
  Η Δημοκρατία, στην αρχαία Αθήνα, ήταν άμεση, με την έννοια ότι συμμετείχαν όλοι στην "εκκλησία του Δήμου" (όλοι ...εκτός από τις γυναίκες) και αυτό, διότι συνέτρεχαν δύο προϋποθέσεις : πρώτον, ο μικρός, σχετικά, τότε πληθυσμός και δεύτερον, ότι οι Αθηναίοι πολίτες, είχαν την πολυτέλεια, να φιλοσοφούν, να ρητορεύουν και να πολιτεύονται, ατομικά-προσωπικά, καθώς ...στις δουλειές τους, είχαν τους ΔΟΎΛΟΥΣ, είχαν λύσει δηλαδή το βιοποριστικό τους πρόβλημα έτσι.
  Εξάλλου και τα υπέροχα αυτά Μνημεία Τέχνης της Ακρόπολης κλπ, χτίστηκαν χάρη στην εργασία δούλων και τα έσοδα, φόρους κλπ, που εισέπραττε η Αθήνα, από τις αποικίες και τις άλλες, υποτελείς, πόλεις-κράτη...
   Σήμερα και όχι μόνον σήμερα, όπου επικρατεί φτώχια και δυστυχία, αλλά και γενικά, οι άνθρωποι-πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν το πιεστικό πρόβλημα του βιοπορισμού, δεν μπορούν, δεν έχουν την πολυτέλεια να ασχοληθούν με την Πολιτική, ατομικά και έτσι στέλνουν, στα κοινοβούλια, με την ψήφο τους, αντιπροσώπους, υποτίθεται, οι οποίοι όμως αποδείχθηκαν (και αποδεικνύονται συνέχεια) λαμόγια, απατεώνες και εγκληματίες του κοινού Ποινικού Δικαίου !
  Άρα τα σημερινά καθεστώτα, εδώ τουλάχιστον, όπου ζω και δεδομένου ότι δεν έχω εμπειρία από ξένα, πόρρω απέχουν, από το να χαρακτηριστούν "δημοκρατικά", το γιατί βέβαια, είναι θέμα ξεχωριστής ανάλυσης και συζήτησης.
  Τα "ωραία λόγια" του Ομπάμ(ι)α, λοιπόν, συγγνώμη, αλλά δε με συγκίνησαν, σαν έκθεση ιδεών, στο Γυμνάσιο, μπορεί να έπαιρνε καλό βαθμό, αλλά ...στον πραγματικό κόσμο, παίρνουν ΜΗΔΈΝ !