τι σημαίνει "έξοδος από το Μνημόνιο" ;

   Ενώ κυβέρνηση και αντιπολίτευση, τσακώνονται για το αν η έξοδος, από τα Μνημόνια, για την χώρα μας, θα είναι "καθαρή" ή ...κάτι άλλο, η σκληρή πραγματικότητα δείχνει απλά, ότι δεν θα υπάρξει καν έξοδος...

  Και μη με ρωτήσετε, γιατί οι πολιτικοί μας, δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα, η απάντηση είναι απλή, όταν είσαι ανεπάγγελτος και κρατικοδίαιτος και ζεις σε άλλο σύμπαν (με 7 χιλιάρικα το μήνα "μισθό", μεγάλα αφορολόγητα ποσά και ένα σωρό άλλα "προνόμια"), δεν μπορείς να δεις τι συμβαίνει ...στην αληθινή κοινωνία, την οποία επηρεάζουν-αφορούν τα μέτρα, που  εσύ ...ψηφίζεις, όταν ζεις στην εικονική πραγματικότητα της Βουλής !

 Ο λόγος, που δεν θα υπάρξει έξοδος, όπως υποστηρίζουν οι βλάκες της κυβέρνησης δεν είναι αυτός, που υποστηρίζουν οι ηλίθιοι της αντιπολίτευσης : ότι δηλαδή, υπάρχει "ουρά" ήδη ψηφισμένων μνημονιακών μέτρων, για τα επόμενα 2 χρόνια.

  Αυτό όντως υπάρχει και μάλιστα κάποια από τα μέτρα αυτά,  όπως η μείωση του αφορολόγητου, έπρεπε να είχαν ληφθεί, την επόμενη ημέρα, της διακήρυξης του Καστελλόριζου και αντί αυτού, έχουμε επί 8 χρόνια τώρα, το φαινόμενο, κάποιοι να πληρώνουν απάνθρωπα υψηλούς φόρους, από το πρώτο ευρώ και άλλοι να μην πληρώνουν τίποτα ή να παίρνουν επιστροφές φόρου !

  Για να πεις, λοιπόν, ότι βγήκαμε από τα Μνημόνια, δεν πρέπει να κοιτάς το μέλλον, αλλά το παρελθόν και το παρόν : με απλά λόγια, έξοδος από το Μνημόνιο, σημαίνει ότι παύουν να ισχύουν τα έκτακτα μνημονιακά μέτρα, που επιβλήθηκαν ως τώρα.

 Αν είστε τόσο μάγκες, συριζαίοι και πανηγυρίζετε, που βγάζετε την χώρα, από τα Μνημόνια, καταργήστε αύριο το πρωί ή έστω την επομένη της τυπικής λήξης, τον Αύγουστο, ΌΛΑ τα παράνομα και αντισυνταγματικά χαράτσια, που επιβλήθηκαν από το 2010 έως σήμερα και αν πετύχετε ...πλεονάσματα (έστω αυτά τα "πέτσινα"), ελάτε να μας το πείτε !

  Συνεπώς, τι να την κάνει την "έξοδο", όπως την εννοούν οι ηλίθιοι, εκτός πραγματικότητας, πολιτικοί μας, ο πολίτης, που στωϊκά υπομένει επί τόσα χρόνια, μια άδικη και υπέρμετρη φορολόγηση, που "βάζει πλάτη", αδιαμαρτύρητα και δεν βλέπει καμία βελτίωση στην ζωή του ή σε εθνικό επίπεδο (όταν το δημόσιο χρέος π.χ δε μειώνεται, μένει σταθερό ή ...αυξάνεται ;)

 Άρα, ουσιαστικά, η "καθαρή έξοδος" είναι η ...μεγαλύτερη βρωμιά, που υπάρχει, η μεγαλύτερη πολιτική αλητεία, εφόσον ουσιαστικά ισοδυναμεί με ...νομιμοποίηση και διαιώνιση του δήθεν έκτακτου καθεστώτος της χρεοκοπίας του 2010 και των παράνομων και αντισυνταγματικών μέτρων, που την συνόδευσαν !

  Το "ουδέν μονιμότερον του προσωρινού" θα επικρατήσει και πάλι, επειδή ...έτσι βολεύει την εκάστοτε κυβέρνηση, για να ταΐζει αργόμισθα, κρατικοδίαιτα, τρωκτικά και γενικά να αρπάζει, κυριολεκτικά, τα χρήματα, από τους ανθρώπους του μόχθου και της εργασίας και να τα μοιράζει, εν συνεχεία, σε "ημετέρους" και σε πάσης φύσεως σπατάλες (μισθούς και συντάξεις Δ.Υ κυρίως).

   Θα αναφέρω (ξανά) μόνον ένα παράδειγμα : το χαράτσι των 10 ευρώ μηνιαίως, που πληρώνουμε εμείς οι επαγγελματίες, κάθε μήνα, υπέρ του ΟΑΕΔ.

   Όταν επιβλήθηκε και παρότι τότε, η κατάσταση ήταν πολύ πιο δύσκολη για μας, δεν είχαμε αντίρρηση να το πληρώνουμε, διότι μιλούσαμε για 1.000.000 ανέργους σε έναν χρόνο, περίπου.

   Ωστόσο, όχι μόνον λόγω μείωσης της ανεργίας, αλλά και επειδή, ως γνωστόν, το επίδομα δίνεται για έναν μόνον χρόνο, όσοι παίρνουν επίδομα ανεργίας πλέον (και εδώ και αρκετά χρόνια, όχι τώρα) είναι λίγοι, επομένως θα έπρεπε να έχει καταργηθεί το σχετικό χαράτσι, προ πολλού, ωστόσο, η ...χαρά της εξόδου, από τα Μνημόνια (λολ) δεν αφήνει τους πολιτικούς μας, να δουν ότι πρέπει να καταργηθούν ΠΡΏΤΑ αυτό και πολλά άλλα, χαράτσια, για να επανέλθουμε σε μια σχετική κανονικότητα !

  Το συμπέρασμα είναι ένα : όσο τα δήθεν πλεονάσματα και η δήθεν "ανάπτυξη", βασίζονται σε άδικη και παράνομη υπερφορολόγηση (κάθε είδους και μορφής) και όχι σε πραγματική ΑΝΆΠΤΥΞΗ του ΑΕΠ και πιο δίκαιη κατανομή των βαρών, δεν θα υπάρξει έξοδος από μνημόνια, ούτε "εις τους αιώνας των αιώνων"...

η "αποκλήρωση" : ορισμοί και προϋποθέσεις

   Όλοι, λίγο-πολύ, γνωρίζουμε τους όρους "αποκληρώνω" και "αποκλήρωση" και αναφερόμαστε στην περίπτωση, όπου κάποιος αποκλείει από την κληρονομιά του, ένα προσώπο, το οποίο κανονικά, δηλαδή άλλως, θα ήταν κληρονόμος, εκ του Νόμου.

 Άρα, η αποκλήρωση, προϋποθέτει την σύνταξη (έγκυρης) διαθήκης, διότι αλλιώς, η κληρονομιά μοιράζεται "εξ αδιαθέτου", δηλαδή όπως ορίζει ο Νόμος, με βάση τις κληρονομικές τάξεις (πρώτα τα παιδιά, μετά οι γονείς, αδέρφια, ανίψια κλπ).

  Νομικά τώρα, υπάρχουν δύο είδη "αποκλήρωσης" : 1. η εν ευρεία εννοία, ήτοι η περίπτωση, όπου ο διαθέτης (αυτός που πεθαίνει και διαθέτει την περιουσία του, δηλαδή, με την διαθήκη) παραλείπει έναν ή περισσότερους, από τους νόμιμους κληρονόμους. Αυτό έχει ως συνέπεια, οι παραλειπόμενοι, να κληρονομούν μόνον τη λεγόμενη "νόμιμη μοίρα", που ισούται με το 1/2 από ότι θα έπαιρναν κανονικά, αν δεν υπήρχε η διαθήκη και η αποκλήρωση εν ευρεία εννοία και 2. η εν στενή εννοία αποκλήρωση, όπου εκεί ο διαθέτης, αποκλείει τον κληρονόμο ΚΑΙ από τη νόμιμη μοίρα, δεν του αφήνει τίποτα, τον αντιμετωπίζει "σαν να μην υπάρχει" !

  Η πρώτη μορφή αποκλήρωσης, η πιο "ελαφριά", δεν χρειάζεται καν να αιτιολογείται στην διαθήκη και μπορεί να είναι ρητή ή και σιωπηρή (όταν κάποιος έχει π.χ τρία παιδιά και λέει πως αφήνει την περιουσία του, στα δύο, από αυτά, χωρίς να αναφέρει το τρίτο).

  Η δεύτερη μορφή αποκλήρωσης, επειδή είναι πιο σοβαρή και οδηγεί σε πλήρη αποκλεισμό, από το κληρονομικό δικαίωμα, υπόκειται σε πιο αυστηρές προϋποθέσεις.

    Για να αποκληρώσει ο γονέας, τα παιδιά του (συνήθως ένα από αυτά), θα πρέπει να συντρέχει ένας από τους -περιοριστικά αναφερόμενους- λόγους αυτούς : Α) αν ο κληρονόμος επιβουλεύθηκε την ζωή του διαθέτη, της συζύγου ή άλλου τέκνου του διαθέτη Β) αν προκάλεσε με πρόθεση σωματικές κακώσεις στο διαθέτη ή στον/στην συζυγό του, από τον οποίο κατάγεται Γ) αν έγινε ένοχος κακουργήματος ή σοβαρού πλημμελήματος με πρόθεση, κατά του διαθέτη ή του/της συζύγου αυτού Δ) αν αθέτησε κακόβουλα την υποχρέωση, που είχε εκ του Νόμου, να διατρέφει το διαθέτη και Ε) αν ζει βίο άτιμο και ανήθικο, παρά τη θέληση του διαθέτη.

   Αν συντρέχουν οι λόγοι Α), Γ) και Δ) μπορεί, αντίστοιχα και το παιδί να αποκληρώσει τους γονείς του, ενώ και ο σύζυγος, μπορεί να αποκληρώσει τον/την σύζυγο, εφόσον, κατά τον χρόνο θανάτου, είχε δικαίωμα να ασκήσει αγωγή διαζυγίου, εξ αιτίας ισχυρού κλονισμού του γάμου, από λόγο που ανάγεται σε υπαιτιότητα του αποκληρούμενου συζύγου.

   Σχετικά τώρα με αυτήν την (πλήρη-στενή) αποκλήρωση και τους λόγους της, καλό είναι να γίνουν οι εξής χρήσιμες παρατηρήσεις :

-Ο λόγος (ένας από τους 5) της αποκλήρωσης, πρέπει να υφίσταται ΚΑΙ κατά τον χρόνο σύνταξης της διαθήκης. Έτσι π.χ αν κάποιος διάγει "άσωτο και ανήθικο βίο", αλλά στην πορεία τον εγκαταλείψει πλήρως και οριστικά και έρθει στον "ορθό δρόμο", η αποκλήρωση θα είναι άκυρη, εφόσον αυτή η μεταστροφή έλαβε χώρα, πριν την σύνταξη της διαθήκης (ή και πριν το θάνατο του διαθέτη, εν προκειμένω).

-Για να είναι έγκυρη η αποκλήρωση, θα πρέπει ο λόγος της, να αναφέρεται μέσα στο κείμενο της διαθήκης, είτε ρητά, είτε να προκύπτει αβίαστα, από τα παρατιθέμενα πραγματικά περιστατικά.

-Μιλώντας για κακούργημα ή σοβαρό πλημμέλημα, εννοούμε τους όρους, όπως αυτοί αναφέρονται στον ποινικό Κώδικα και χωρίς να έχει υπάρξει καταδίκη, από Δικαστήριο. Το πότε είναι σοβαρό ένα πλημμέλημα, κρίνεται σε κάθε περίπτωση, συνήθως μιλάμε για περιπτώσεις εξύβρισης και μάλιστα χυδαίας, από όπου προκύπτει απαξίωση και έλλειψη κάθε σεβασμού, προς τον διαθέτη.

-Η αποκλήρωση και το δικαίωμα σε αυτήν, καθίστανται ανίσχυρα, εφόσον έχει υπάρξει-μεσολαβήσει "συγγνώμη".

 Αυτά, σε γενικές γραμμές και να επαναλάβουμε ότι η αποκλήρωση, όπως κάθε διαθήκη, πέρα των ως άνω προϋποθέσεων, για να έχει ισχύ και αποτελέσματα, θα πρέπει να μην είναι άκυρη ή ακυρώσιμη!

  Ακυρώσιμη π.χ μπορεί να είναι μια διάταξη αποκλήρωσης, όταν οφείλεται σε πλάνη ή απάτη, όταν ο διαθέτης δηλαδή έχει παρασυρθεί από άλλους ή και από μόνος του, για το κατά πόσον συντρέχει λόγος αποκλήρωσης ή όχι (π.χ να του πουν ότι "η κόρη σου, έχει σχέση με παντρεμένο", χωρίς αυτό να ισχύει).

ώδινεν όρος και έτεκεν μυν

  Πολλούς τίτλους, θα μπορούσε να βάλει κανείς, για να χαρακτηρίσει την "έξοδο" του Σακελλαρίου από το ΣτΕ, ένας από αυτούς και ταιριαστός, θα ήταν και ο ανωτέρω.

 Δε μίλησα φυσικά για "ηρωϊκή" έξοδο, εφόσον δεν υπάρχει τίποτα το ηρωϊκό, στο να παραιτείσαι, από πρόεδρος του ΣτΕ, ένα μήνα, πριν βγεις στην σύνταξη...

 Αν ήθελε να κάνει ντόρο και να γίνει όντως "ήρωας" ή τέλοσπαντων να κερδίσει μια κάποια υστεροφημία, δεν έπρεπε να καλέσει τα κανάλια, αλλά να παραιτηθεί από δικαστής, όχι απλά από πρόεδρος ενός Δικαστηρίου !

   Θυμίζει την περίπτωση ενός άλλου, ανώτερου υπαλλήλου της ΕΡΤ, που έκανε σοβαρές καταγγελίες, για αδιαφάνεια και διαπλοκή και για να μην χάσει το μισθό, παραιτήθηκε από μια επιπλέον θέση, που κατείχε ΚΑΙ ΌΧΙ τελείως, από αυτήν...

 Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 190 χρόνια ύπαρξης του νεολληνικού Κράτους, ΜΌΝΟΝ δύο ονόματα δικαστών, έχουν μείνει στην Ιστορία : Τερτσέτης και Πολυζωΐδης, ΌΛΟΙ οι υπόλοιποι αδυνατούν να αποκτήσουν υστεροφημία, επειδή ζουν και αποφασίζουν ως απλοί Δ.Υ, ως "γρανάζια" του συστήματος και ουδέποτε εναντιώνονται στις "άνωθεν" εντολές και υποδείξεις της εκτελεστικής εξουσίας.

 Η περίπτωση του Σακελλαρίου, είναι πραγματικά θλιβερή, ομολογώ ότι δεν παρακολούθησα τα σχόλια του κόσμου, για αυτό το γεγονός, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα υπήρξαν και χάπατα, που θα θεώρησαν ηρωϊκή και γενναία την πράξη του...

  Από τα λίγα, που άκουσα, ορισμένοι είπαν ότι το έκανε για να "βγάλει την ουρά του απ' έξω από τις αποφάσεις για τις συντάξεις" ή επειδή ίσως έχει πολιτικές βλέψεις.

  Όποια και αν ήταν η αφορμή, τα γεγονότα διαψεύδουν ότι παραιτήθηκε εξ αιτίας "πιέσεων" ή "διαρροών", η πορεία και η στάση του, μέχρι σήμερα, δείχνει αλλοπρόσαλλη : ενώ μέχρι σήμερα ψήφιζε κανονικά, ως συνταγματικά, "χαράτσια" και ένα σωρό άλλα παράνομα μνημονιακά μέτρα, ξαφνικά "επαναστάτησε" εναντίον της κυβέρνησης, που ...τον έκανε Πρόεδρο του ΣτΕ και λίγο πριν βγει στην σύνταξη.

   Είναι ο ίδιος, υπενθυμίζω, γιατί δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, που ως καλός και υπάκουος, στην κυβέρνηση, δικαστής, "έδινε αγώνα" για να βγει συνταγματικός ο νόμος-έκτρωμα για τις τηλεοπτικές άδειες, που θα άφηνε στο δρόμο περίπου 1.300 οικογένειες : τότε προφανώς, δεν είχε ευαισθησίες, όπως οι όψιμες εκείνες, για τους συνταξιούχους...

  Λέω "έδινε αγώνα" και δεν το λέω απλά, επειδή μου κατέβηκε ή το υποθέτω, αλλά επειδή οι ΊΔΙΟΙ οι δικαστές του ΣτΕ, τόσο τότε, όσο και τώρα, τον κατηγόρησαν ευθέως και δημόσια, ότι τους ασκούσε πιέσεις, σχεδόν εκβιαστικές, για να "προσχωρήσουν" στη δική του άποψη !

   Άρα, μιλάμε για έναν Πρόεδρο, που θεωρούσε το Δικαστήριο κάτι σαν "τσιφλίκι" του και τους άλλους δικαστές, ως πρόβατα, που θα ακολουθούν τυφλά, τη δική του άποψη, η οποία δεν ήταν ενιαία, όπως είπα, αλλά από κάργα μνημονιακός και φιλοκυβερνητικός, ξαφνικά έγινε αντιμνημονιακός και αντικυβερνητικός...

    Σαν ένα κακομαθημένο παιδάκι, που επειδή "δεν περνάει το δικό του", κλείνεται στον εαυτό του ή κατηγορεί, ως υπεύθυνους, τους άλλους !

παιδοκτονία στην Πετρούπολη

    Μερικές φορές ισχύει το "να θες να αγιάσεις και να μην σε αφήνουν" και εν προκειμένω, οι δικαστές με τις ανεκδιήγητες αποφάσεις τους.

 Για το έγκλημα της παιδοκτονίας, είχα γράψει στις 25.4, με αφορμή την περίπτωση της Ν. Σμύρνης και όταν δεν είχε ακόμα εξιχνιαστεί η περίπτωση της Πετρούπολης και όσα είχα αναφέρει "κουμπώνουν" απόλυτα και με αυτή την υπόθεση.

  Τότε, η κατηγορούμενη είχε αφεθεί ελεύθερη, με περιοριστικούς όρους, ενώ τώρα, ο/η Εισαγγελέας, πρότεινε να προφυλακιστεί (!) και με την ψύχραιμη γνώμη του Ανακριτή, θα αποφασίσει το Δικαστικό Συμβούλιο.

  Το εύλογο ερώτημα, λοιπόν, είναι ΓΙΑΤΊ αυτή η διαφορετική αντιμετώπιση ίδιων περιπτώσεων, δύο παρόμοιων υποθέσεων παιδοκτονίας ;

  Μάλιστα, στην περίπτωση της Πετρούπολης, η κατηγορούμενη είναι μόλις 19 ετών, ενώ η άλλη, ήταν 22, που σημαίνει ότι ενώ μόνον η πρώτη δικαιούται να ζητήσει ΚΑΙ την αναγνώριση του ελαφρυντικού της μετεφηβικής ηλικίας, παραλίγο να προφυλακιστεί αυτή !

 Οι πιθανές εξηγήσεις, για την χθεσινή εξέλιξη είναι δύο (συνδυαστικά) : πρώτον, ότι η δράστης εδώ είναι Ελληνίδα, αλβανικής καταγωγής, ενώ η άλλη ήταν "κανονική" Ελληνίδα (με απλά λόγια ΡΑΤΣΙΣΜΌΣ) και δεύτερον, το "κλίμα" που φρόντισαν να δημιουργήσουν τα λεγόμενα "αρδάκια"...

 Οι δημοσιογράφοι, παρεξηγούνται, όταν τους αποκαλούν "αρδάκια", ωστόσο, ακόμα και ένας τυφλός θα έβλεπε ότι λειτουργούν ως κοινοί ρουφιάνοι : έψαξαν, ως συνήθως, τα προφίλ στα αντισόσιαλ μίντια και "σκάλισαν" το παρελθόν της κοπέλας, αναφέροντας ότι είχε κάνει έκτρωση στα 16 !

  Ξέχασαν, ότι οι ίδιοι, σε άλλα τους ρεπορτάζ, αναφέρουν ότι στην Ελλάδα, με το δημογραφικό πρόβλημα, με την μείωση και γήρανση του πληθυσμού, γίνονται ετησίως περί τις 150.000 εκτρώσεις, με τις 30.000 περίπου να γίνονται σε έφηβες, κάτω των 16 ετών...

 Έφτασαν σε σημείο να δείχνουν ακόμα και το πρόσωπο της κοπέλας, χωρίς αλλοίωση, όπως είχαν κάνει στην περίπτωση της Ν. Σμύρνης (μόνο το όνομα, δεν μας είπαν) !

   Συνεπώς, αν στις αποφάσεις της "δικαιοσύνης" μας, κουμάντο κάνουν οι "ανθρωποφάγοι" δημοσιογράφοι ή δημοσιογραφούντες (βλέπε χάπατα των αντισόσιαλ) και όχι ...ο Νόμος, τότε προφανώς υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

  Η περίπτωση της μάνας, δηλαδή γιαγιάς του βρέφους, που προφυλακίστηκε, είναι διαφορετική, όπως έγραφα στην ανάρτηση της 25ης Απριλίου, οι ευνοϊκές διατάξεις της παιδοκτονίας, εφαρμόζονται μόνον για τη μάνα και όχι σε πιθανούς τρίτους, που μπορεί να συμμετείχαν.

    Άρα, το ερώτημα, είναι : Π'ΩΣ συμμετείχε η γιαγιά και ΠΏΣ αποδεικνύεται αυτό !

    Μιλάμε φυσικά, για το αν και πως συμμετείχε στην παιδοκτονία, όχι στο τι ακολούθησε, που είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα, αν και οι δημοσιογράφοι, "έδωσαν και πάλι ρέστα" (ασχετοσύνης), λέγοντας ότι συμμετείχε σε αυτή, πετώντας το ...νεκρό βρέφος στον κάδο.

    Εδώ δεν μπορώ να έχω σαφή άποψη, διότι αν και ανακριτικά, η κόρη αρνήθηκε -κατηγορηματικά- ότι η μάνα της, είχε συμμετοχή στην δολοφονία του βρέφους, προανακριτικά ίσως είχε πει κάτι άλλο.

 Αλλά και πάλι, με μοναδικό στοιχείο, την ...προανακριτική κατάθεση συγκατηγορουμένης, δεν μπορείς να καταδικαστείς, επομένως θεωρώ ότι και η προφυλάκιση της γιαγιάς, υπήρξε ακραία και αυστηρή !

   Το μόνο, που αποδείχτηκε, είναι πως ήταν παρούσα, στον τοκετό και γενικά, άρα μόνον για απλή συνέργεια, σε ανθρωποκτονία, θα μπορούσε να κατηγορηθεί, αν υποθέσουμε ότι η παιδοκτονία έγινε μπροστά της και δεν αντέδρασε, δηλαδή ότι ψυχικά και μόνον βοήθησε-συνέδραμε την αυτουργό.

  Βέβαια, ακόμα και αυτό, δεν είναι ξεκάθαρο, διότι υπάρχει η εκδοχή ότι η παιδοκτονία, έγινε σε χρόνο-στιγμή, που η γιαγιά δεν ήταν παρούσα, ότι μπήκε στο μπάνιο και της είπε η παιδοκτόνος, ότι "έκανε μαλακία", άρα ίσως και (λέω "και" αν και θεωρώ αυτονόητο ότι το Δικαστικό Συμβούλιο, θα αφήσει ελεύθερη την παιδοκτόνο, με περιοριστικούς όρους) η γιαγιά άδικα μπήκε στην φυλακή !

ζητήματα συνέργειας στο έγκλημα

   Πριν μια βδομάδα περίπου, έπεσε η αυλαία (μετά από 3 και πλέον χρόνια...) της Δίκης, σε δεύτερο βαθμό, ομάδας Ρωσοπόντιων, που κατηγορούνταν, μεταξύ άλλων, για τη δολοφονία δύο αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ, το 2011.

 Αυτό που έκανε (αρνητική) εντύπωση, ειδικά στους συγγενείς των δύο νεκρών, είναι η αθώωση ενός εκ των κατηγορουμένων, ο οποίος, πρωτόδικα, είχε καταδικαστεί σε δις ισόβια και 66 χρόνια κάθειρξη !

 Την υπεράσπιση του, είχε αναλάβει ο Α. Κούγιας, που έσπευσε, να διαφημίσει την επιτυχία του, με δελτίο τύπου, ως συνήθως (αναμφίβολα, ήταν επιτυχία, απλά δεν συμφωνώ με την πρακτική των "δελτίων τύπου").

 Εδώ να ανοίξω παρένθεση, για να πω, ότι ΔΕΝ υπάρχει δικηγόρος, που να "κερδίζει" συνέχεια, ΌΛΕΣ οι δικηγορικές καριέρες, αποτελούνται, από μικρές ή μεγάλες επιτυχίες και μικρές ή μεγαλύτερες αποτυχίες...

  Χωρίς να έχω γνώση της δικογραφίας ή να έχω παρακολουθήσει την Δίκη, άρα με κίνδυνο αυθαίρετων συμπερασμάτων, κάνω ορισμένες σκέψεις-υποθέσεις, για την περίπτωση αυτή και για το πως μπορεί να φτάσαμε από ...τα δις ισόβια και βάλε, στο ..."αθώος" !

 Από το σχετικό ρεπορτάζ, γνωρίζουμε ότι οι 3 βασικοί κατηγορούμενοι, είχαν διαπράξει ληστεία και ξεκίνησε καταδίωξη τους, από το Μενίδι, ως έναν παράδρομο της Λεωφόρου Κηφισού, στου Ρέντη, όπου το αυτοκίνητο των ληστών σταμάτησε και γάζωσαν τους αστυνομικούς, που ακολουθούσαν, με τις μηχανές.

   Ενόψει της πρωτόδικης ποινής, που ήταν ίδια για όλους, εικάζω ότι και οι τρεις είχαν κατηγορηθεί για τις ανθρωποκτονίες κλπ, κατά συναυτουργία ή οι δύο για συναυτουργία και ο τρίτος (αυτός που αθωώθηκε), για άμεση συνέργεια.

  Λογικά, αν ήταν στο αυτοκίνητο τρεις, ένας από αυτούς (αυτός που αθωώθηκε), θα ήταν οδηγός διαφυγής, φαντάζομαι ότι δεν κρατούσε στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο το τιμόνι, εννοώ ότι οι άλλοι δύο έβαλλαν κατά των αστυνομικών, όταν σταμάτησε το όχημα.

   Αν ήταν αυτή η κατηγορία, για να καταδικαστεί πρωτόδικα ο οδηγός, υποθέτω πάλι, ότι κρίθηκε σαν άμεσος συνεργός στις ανθρωποκτονίες, ότι δηλαδή "κοκκάλωσε" το αυτοκίνητο, ίσως κατόπιν εντολής των άλλων δύο, που είχαν ήδη τα όπλα στα χέρια τους (αν δεν υπήρχε δηλαδή εκεί εμπόδιο ή αδιέξοδο, για να σταματήσει), προκειμένου να δώσει την ευκαιρία στους άλλους δύο, να πυροβολήσουν κατά των ακολουθούντων αστυνομικών.

    Για να αθωωθεί τώρα, προφανώς το Δικαστήριο πείστηκε ότι δεν ήταν άμεση συνέργεια σε ανθρωποκτονία, η πράξη του, ότι αυτός απλά οδηγούσε και συμμετείχε μόνον στην ληστεία, που είχε προηγηθεί.

    Η άλλη-πιο απλή περίπτωση, είναι, να είχε κατηγορηθεί ότι έριξε και αυτός με όπλο (χωρίς να είναι οδηγός) και να αποδείχθηκε τελικά ότι δεν έγινε αυτό.

   Λαμβάνοντας ως πιθανότερη την εκδοχή ότι ο αθωωθείς ήταν οδηγός του οχήματος, τίθεται το ερώτημα, αν υπήρξε συνεργός στις ανθρωποκτονίες και στις απόπειρες ανθρωποκτονίας ή όχι.

    Ως γνωστόν, ο ποινικός μας Κώδικας, προβλέπει δύο βασικά είδη "συνεργών" : τον άμεσο και τον απλό.

    Άμεσος είναι όποιος παρέχει άμεση και σημαντική-σπουδαία, συνδρομή στον κατεξοχήν δράστη, κατά τη διάρκεια και στην εκτέλεση της κύριας πράξης, ενώ απλός, όποιος παρέχει άλλου είδους συνδρομή, πριν ή κατά την τέλεση αυτής.

      Και στις δύο περιπτώσεις απαιτείται δόλος και μάλιστα διπλός : ήτοι, αφενός πρόθεση να δώσεις συνδρομή στον δράστη της κύριας πράξης, με την δική σου ενέργεια και αφετέρου να ξέρεις ...τι θέλει να κάνει ο φυσικός αυτουργός και να το αποδέχεσαι.

  Αν υποθέσουμε λοιπόν, ότι ο αθωωθείς ήταν οδηγός του οχήματος, οπωσδήποτε, όταν του είπαν οι άλλοι δύο "σταμάτα, να τους γαζώσουμε" και σταμάτησε, ήξερε τι θα κάνουν και το αποδέχτηκε, θα μπορούσε να πει "όχι, να παραδοθούμε" ή κάτι άλλο ή απλά να συνεχίσει την οδήγηση...

   Απλά, ως προς το είδος της συνέργειας του, θεωρώ ότι δεν φτάνει στο σημείο να θεωρηθεί "άμεση" και θα έπρεπε να καταδικαστεί για "απλή" συνέργεια, δηλαδή με μειωμένη ποινή, όπως προβλέπεται για αυτήν, καθώς είναι πιο ελαφριά μορφή συμμετοχής στο έγκλημα, από την άμεση !

  ΑΝ οι υποθέσεις μου, είναι ορθές, δεν θα απέκλεια μια ενδεχόμενη αίτηση αναίρεσης της απόφασης, από Εισαγγελέα, στο εγγύς μέλλον...

γιατί σας λένε "διχαστές"

   Δικαστής και "διχαστής" είναι έννοιες σχεδόν ταυτόσημες, ένα γράμμα αλλάζει και το νόημα είναι πάνω-κάτω το ίδιο, ότι δηλαδή σε μια υπόθεση, με δύο "αντίπαλα" μέρη, προσπαθεί να "διχάσει" σωστά "το πεπόνι" και να αποδώσει το δίκαιο μέρος, σε αυτόν που πρέπει !

  Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω κάποια διαστροφή, ούτε εμμονή, στο να "κράζω" τους δικαστές, αυτό άλλωστε είναι εις βάρος μου, με την έννοια ότι, όπως κάνουν άλλοι, θα έπρεπε να τους "γλύφω", για να με αντιμετωπίζουν καλύτερα...

 Τα σχόλια, οι παρατηρήσεις και οι κριτικές μου, ως μέλος αυτού του "συστήματος" που ονομάζεται "απονομή Δικαιοσύνης", έχουν σκοπό και μόνον να θίξουν τα κακώς κείμενα, όπως τα θεωρώ (υποκειμενικά, προφανώς) και να βελτιωθεί η κατάσταση, στο μέλλον, διότι προφανώς, αν δε μιλάει κανείς, η κατάσταση, θα μένει ίδια (όχι ότι ελπίζω πως θα αλλάξω νοοτροπίες και πρακτικές δεκαετιών, σε ένα-δύο χρόνια) !

  Η λέξη "διχαστής", όμως, έχει και αρνητική έννοια και με αυτήν, χρησιμοποιείται εδώ, με την έννοια ότι οι δικαστικές αποφάσεις διχάζουν, αντί να ενώνουν, την κοινωνία, προκαλούν το αίσθημα περί Δικαίου και αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις, με δύο μέτρα και δύο σταθμά...

    Ένα πρόσφατο παράδειγμα, είναι η απόφαση για "Μαντέλη και λοιπούς" : έχουμε ξαναπεί και αποδείχτηκε ξανά, ότι δύσκολα οι δικαστές τιμωρούν κρατικούς υπαλλήλους-αξιωματούχους, όπως είναι και οι ίδιοι, με τη λογική του ...κόρακα και η ατιμωρησία αυτή, περνάει φυσικά και το λάθος μήνυμα, στους επίορκους υπαλλήλους και καταχραστές του δημόσιου χρήματος (ότι θα πέσουν στα μαλακά, όπως ο Μαντέλης) !

  Ενώ λοιπόν, μείωσαν εξευτελιστικά την ήδη μικρή πρωτόδικη ποινή και έδωσαν δικαίωμα εξαγοράς (με ένα τεράστιο ποσόν, είναι η αλήθεια, για το οποίο ισχύει ότι το ένα λάθος οδηγεί σε επόμενα) στον τέως Υπουργό, έβαλαν, με μοναδική ευκολία, στην φυλακή, τον 80χρονο παππού, επειδή αυτός ήταν ...κακός ιδιώτης, στέλεχος ιδιωτικής-κακής εταιρίας, που παρέσυρε τον ...καλό κρατικό υπάλληλο.

  Αξιολόγησαν, δηλαδή, κόντρα σε κάθε Λογική, ως βαρύτερο αδίκημα το να δωροδοκείς και ως ελαφρύτερο ...το να δωροδοκείσαι (!) και προφανώς δεν τους απασχόλησε καν, το γεγονός, ο παππούς να ...εκτελούσε απλά τις εντολές των Γερμανών αφεντικών του !

 Αντίστοιχες καταστάσεις, είναι σχεδόν καθημερινές στα Δικαστήρια, όπου οι κατηγορούμενοι-επίορκοι-εγκληματίες Δ.Υ πέφτουν πάντα στα μαλακά και οι ...κακοί ιδιώτες, εξοντώνονται : π.χ και αυτό είναι πραγματικότητα, όχι υπόθεση, αν ένας ταμίας ιδιωτικής τράπεζας "φάει" 350 χιλιάρικα, θα του επιβληθεί ισόβια κάθειρξη (ίσως και δις ισόβια, αν έχει και κατηγορία πλαστογραφίας), ενώ ένας ταμίας-υπάλληλος κρατικής τράπεζας (νομίζω μόνον μία, έχει μείνει πλέον), που θα "φάει" τα διπλάσια, δηλαδή 700 χιλιάρικα, δεν θα αντιμετωπίσει ποινή κάθειρξης, μεγαλύτερη από 15 χρόνια...

 Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, είτε θα αντιμετωπίζονται αυστηρά όλες οι περιπτώσεις, είτε όλες επιεικώς, η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι "τυφλή" και όχι να αποφασίζει, ανάλογα με το ποιος είναι ή ήταν ο κατηγορούμενος !

 Δεν μπορεί οι δικαστές να βγάζουν, εν ώρα υπηρεσίας, τα κόμπλεξ ή τις ιδεοληψίες τους, οφείλουν να κρίνουν ψύχραιμα (αν όχι "ψυχρά") και πάντα με βάση το Νόμο, στον οποίο υπόκεινται όλοι, όποιος δεν μπορεί, να παραιτείται ή να ...τον παραιτούν.

  Εξαιρετικά διχαστικές είναι οι αποφάσεις, ωστόσο, όλων των δικαστηρίων και όχι μόνον των ποινικών : έτσι π.χ και στο ζήτημα των συντάξεων, το ΣτΕ έκρινε, στα όρια του τραγικού δυστυχήματος, με εντελώς οριακή πλειοψηφία, ΟΡΘΆ, ως νόμιμες τις περικοπές των συντάξεων.

    Μέχρι εδώ καλά, ο διχασμός ξεκινάει, από το γεγονός, που έχουν πάρει πλέον χαμπάρι και οι πέτρες, ότι έκριναν παράνομες τις μειώσεις στις δικές τους συντάξεις, αρχικά και μετά, για ξεκάρφωμα και δήθεν νομιμοποίηση και των άλλων "ειδικών" μισθολογίων, προκαλώντας δημοσιονομικές ανατροπές και ανωμαλίες, εκφεύγοντας από τα δικαστικά τους καθήκοντα και μεταμορφούμενοι, σε υπουργοί Οικονομικών !

   Το ύψος των συντάξεων και πάσης φύσεως παροχών, κρίνεται αποκλειστικά, από την εκάστοτε κυβέρνηση, με βάση τις δυνατότητες των κρατικών Ταμείων, ΚΑΝΈΝΑ Σύνταγμα και ΠΟΥΘΕΝΆ στον κόσμο, δεν ορίζει τι σύνταξη θα παίρνει κάποιος...

    Ο ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ λόγος αντισυνταγματικότητας, που μπορεί να θεμελιωθεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις, είναι το να μην μπορεί ο συνταξιούχος να συντηρηθεί, δηλαδή να μειωθεί η σύνταξη, κάτω από ένα ελάχιστο όριο διαβίωσης, το οποίο μπορεί σχετικά εύκολα να προσδιοριστεί !

    Όλοι αυτοί, που έπαιρναν 4 χιλιάρικα, ως μισθό και 2 χιλιάρικα, ως σύνταξη, ενώ κανονικά θα δικαιούνταν το 1/4, με το ζόρι και συνετέλεσαν στην χρεοκοπία (μιας ακόμα) της ψωροκώσταινας, θα έπρεπε να εκδιώχνονται ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΈΣ από το ΣτΕ, οι αιτήσεις τους, να μην συζητούνται καν, αλλά να γίνονται χαρτοπόλεμος...

   Βέβαια, το πιο δίκαιο σύστημα, υπάρχει σε αναπτυγμένες και πολιτισμένες χώρες του κόσμου, όπου π.χ υπάρχει η δυνατότητα, αν εσύ εισπράττεις ...30 χιλιάρικα το μήνα, από ενοίκια, το Κράτος, λόγω στενότητας (και όχι μόνον, αλλά και για να βοηθήσει τους ασθενέστερους), να μπορεί να αναστείλει την καταβολή της σύνταξης σου (π.χ 1500 ευρώ).

   

η δυστυχία του να είσαι δικαστής

   Όπως έχω ξαναπεί, μπαίνοντας στη Νομική, αλλά και αρκετά αργότερα, ήθελα να γίνω δικαστής, αυτό είχα κατά νου και αρκετοί από τον περίγυρο μου, έλεγαν ότι "μου ταιριάζει", για πολλά χρόνια (τώρα σταμάτησαν, το πήραν και αυτοί απόφαση) !

 Τη δικηγορία δεν την σκεφτόμουν καν, μέχρι κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, όταν δηλαδή έδωσα εξετάσεις, για να πάρω την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος (με το σκεπτικό ..."απλά να υπάρχει"), τότε και μόνον τότε, έγινε μέσα μου το περιβόητο "κλικ" και είπα "θα γίνω δικηγόρος".

 Η απόφαση αυτή, μόνον εύκολη δεν είναι, διότι αφενός το "τυράκι"-φάκα είναι ισχυρό (σίγουρος και μεγάλος μισθός) και αφετέρου, η δικηγορία, παρά τα καλά κάθε ελεύθερου επαγγέλματος, έχει άγχος, θέλει γερό στομάχι, δεν έχει οικονομική σταθερότητα-βεβαιότητα, έρχεσαι σε επαφή με "περίεργους" ανθρώπους-πελάτες κλπ.

 Ωστόσο, όσο περνάει ο χρόνος, τόσο περισσότερο κατανοώ, πόσο σωστή ήταν η κατεύθυνση, που πήραν τα πράγματα και πόσο ορθή ήταν η άρνηση μου, να ακούσω τις "σειρήνες" και να γίνω δικαστής.

 Ως δικαστής, θα ήμουν ένας καλά αμειβόμενος κρατικός υπάλληλος, αλλά ΌΧΙ ευτυχισμένος-ευχαριστημένος με την ζωή μου και αυτό είναι ανεκτίμητο : το να ζήσεις δηλαδή τη μία και μοναδική (και -σχετικά- σύντομη) ζωή σου, χωρίς να κάνεις κάτι, που δεν σου αρέσει, χωρίς να καταπιέζεσαι και χωρίς να έρχεσαι σε αντίθεση με τις Αρχές και τις Αξίες σου !

  Μετά τον σχετικά μεγάλο αυτό πρόλογο, έρχομαι και στην ουσία, στο γιατί θεωρώ δηλαδή τους δικαστές, ως δυστυχισμένους ανθρώπους (δεν το βάζω σε εισαγωγικά, για να μην χοντρύνει πολύ)...

 Έχω την ευλογία (έτσι το θεωρώ πλέον, χαχα) να έχω συμμετάσχει σε δίκες-παρωδίες (έχω ήδη πιστέψει πως είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση, αυτές) και το πιο πρόσφατο "κρούσμα", έχει ως εξής :

 Σε υπόθεση υπεξαίρεσης, σχετικά "ρουτίνας", είχα υποβάλλει μια σειρά εντάσεων κλπ, με συνέπεια να κρατήσει η Δίκη περί τις 2,5 ώρες συνολικά, πράγμα που παρεξένεψε και τον Πρόεδρο στο τέλος, που το παρατήρησε, σαν να εννοούσε όμως (όπως φάνηκε εκ των υστέρων) "εμείς αυτές τις υποθέσεις, κανονικά, τις ξεπετάμε (με καταδίκη, εννοείται), στη μισή ώρα, το πολύ, τι έγινε εδώ ;"

  Η διαδικασία ήταν σχεδόν άψογη-υποδειγματική και ένα από τα βασικά ζητούμενα, αν όχι το βασικότερο, ήταν το ζήτημα της παραγραφής, που αν γινόταν δεκτή, θα έπαυε η ποινική δίωξη.

 Οι δικαστές, από την αρχή, φάνηκε να "σκαλώνουν" εκεί, ωστόσο, αρχικά είπαν "ας ξεκινήσουμε τη Δίκη και θα το ξαναδούμε, στην πορεία..."

  Έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στις 2,5 ώρες, με αρκετές συσκέψεις, κατά τη διάρκεια της Δίκης, είναι δε χαρακτηριστικό, ότι έβγαιναν από τη σύσκεψη με ειλημμένες αποφάσεις, αλλά μετά δευτερολογούσα και ...ξανά αποσύρονταν για νέα σύσκεψη !

 Αυτό είναι καλό, γιατί δείχνει ανθρώπους, που ψάχνουν την Αλήθεια και το Δίκαιο και δεν βγάζουν βιαστικές αποφάσεις, ούτε, έρχονται, όπως συνηθίζεται, με ήδη ειλημμένες αποφάσεις...

   Αφού τελείωσε η διαδικασία, όμως, ΔΕΝ έβγαλαν απόφαση (!), αλλά είπαν θα αναβάλλουμε, προκειμένου να προσκομιστεί ένα έγγραφο, κρίσιμο για το ζήτημα της παραγραφής, στο οποίο είχαν "σκαλώσει".

  Σημειωτέον, ότι η ύπαρξη αυτού του εγγράφου και όλα τα κρίσιμα στοιχεία, προέκυπταν ΑΠΌ ΆΛΛΑ έγγραφα, που τα είχαν μπροστά τους και ήταν μέρος της δικογραφίας !

   Αυτό μπορεί να συγκριθεί μόνον με τον Θωμά, που του είπαν 20 άτομα, ότι είδαμε τον αναστημένο Χριστό και εκείνος δεν το πίστευε, ήθελε να δει και να ψηλαφήσει και ο ίδιος...

  Βέβαια, επειδή όλα έρχονται στο φως, εκ των υστέρων, η αναβολή ήταν απλά προσχηματική, απλά δεν ήθελαν να πάρουν απόφαση, "δεν τους πήγαινε" να βγάλουν απαλλακτική απόφαση, σε υπόθεση, όπου "συνήθως καταδικάζουν" (χαχα) και πιθανόν να δυσαρεστούσαν το αφεντικό-εργοδότη τους (αφού αντίδικος, ήταν Δημόσιος φορέας) !

  Οπότε τι έκαναν, ως δειλά και ευθυνόφοβα γατάκια, που είναι όλοι οι δικαστές ; πέταξαν το μπαλάκι σε άλλους, σε κάποιους πιο ...πρόθυμους και με λιγότερες αναστολές, στο να απορρίπτουν βάσιμους και ορθούς ισχυρισμούς υπεράσπισης.

    Έτσι, ουσιαστικά, μια άψογη, ως τότε, διαδικασία-ποινική Δίκη, κατέληξε σε μια απόφαση-κοροϊδία και η Δίκη έγινε ξανά ...ΑΠΌ ΤΟ ΜΗΔΈΝ, ωσάν η πρώτη Δίκη των 2,5 ωρών, να μην είχε γίνει ποτέ !

    Τόσο εμείς, όσο και οι αντίδικοι, περιμέναμε ότι αντικείμενο της νέας Δίκης, θα ήταν μόνον η προσκόμιση του εγγράφου, που μας ζητήθηκε και η κρίση περί παραγραφής ή όχι του αδικήματος.

   Αλλά, λογαριάζαμε ...χωρίς τους δικαστές, η Πρόεδρος που δεν σταμάτησε να μασάει τσίχλα, σε όλη τη διαδικασία (!), όταν πήγα να πω τι είχε γίνει πριν 2 μήνες, απαντούσε, με ...νόημα : "ξέρω, ξέρω", προφανώς και ήξερε και τι είχε γίνει και ...τι έπρεπε να γίνει (αν έλεγε κάποιος, ότι για αυτό, έγινε και Πρόεδρος, δεν θα έπεφτε πολύ έξω, χαχα).

   Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα : το "σύστημα" θέλει δικαστές-πρόβατα, χωρίς προσωπική άποψη, που ακολουθούν τυφλά έναν "μπούσουλα" στις υποθέσεις, που δικάζουν, με κριτήρια σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας !

    Συνεπώς, παρά τα κακόγουστα "παραμύθια" περί ανεξαρτησίας των δικαστών κλπ, στην πράξη βλέπουμε δειλά ανθρωπάκια, που δεν εκφέρουν καν προσωπική άποψη...Δίκιο είναι μόνον ό,τι βολεύει τον εργοδότη τους, το Δημόσιο.

   Πρόκειται για (δημοσίους) υπαλλήλους, αλλά με την αρνητική έννοια της λέξης "υπάλληλος" (υπό άλλου, δηλαδή), που επειδή αναγκάζονται (;) να αποφασίζουν, αντίθετα προς την συνείδηση τους και να αδικούν ανθρώπους, με τις αποφάσεις τους, δεν μπορεί (όσο πορωμένοι και αν είναι, όσο και αν θολώνει το μυαλό και κάμπτει τις αναστολές, ο μεγάλος μισθός), παρά να είναι δυστυχισμένοι !

εισαγγελείς σε (μόνιμη) αδράνεια

   Οι Εισαγγελείς είναι καλοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και προορίζονται για μια συγκεκριμένη δουλειά, δεν (πρέπει να) είναι "γλάστρες", δηλαδή διακοσμητικά στοιχεία.

 Ακόμα χειρότερο είναι, να μην εφαρμόζουν το Νόμο, τον οποίο υποτίθεται υπηρετούν, κανένας δεν είναι "υπεράνω του Νόμου" !

 Έτσι λοιπόν, όταν ο Νόμος λέει ότι οφείλουν να επεμβαίνουν, όταν πληροφορούνται, με οποιονδήποτε τρόπο, την πιθανή διάπραξη κάποιου ποινικού αδικήματος και δεν το κάνουν, ουσιαστικά παρανομούν, δεν ...αδιαφορούν απλά.

 Αυτά τα λέω, με αφορμή την "περίπτωση" των ΕΛΤΑ, όπου τις τελευταίες μέρες, βοούν τηλεοράσεις και διαδικτυακά ΜΜΕ, από καταγγελίες πελατών της ΔΕΗ, ότι πληρώνουν λογαριασμούς ρεύματος στα ταχυδρομεία, αλλά φαίνονται απλήρωτοι...

 Βέβαια, είναι πιθανόν αυτό να συμβαίνει και με άλλους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ με αφορμή αυτές τις καταγγελίες, θυμήθηκα στα τέλη του περασμένου έτους, όταν ένας ξάδερφος έλαβε επιστολή από Δήμο της Αττικής, για απλήρωτη κλήση, την οποία όμως είχε πληρώσει, μαντέψτε που, ναι, στα ΕΛΤΑ (σε υποκατάστημα μάλιστα, που έχει κλείσει) !

  Για την Τροχαία, η κλήση επίσης φαινόταν απλήρωτη, άρα η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι τα λεφτά έμειναν στα ΕΛΤΑ, παράνομα βέβαια, άρα ίσως να μην είναι μεμονωμένες περιπτώσεις αυτές, αλλά να γίνεται "συστηματικά"...

 Σε απλά νομικά και ελληνικά, η είσπραξη, από τα ΕΛΤΑ χρημάτων, για λογαριασμό τρίτων και η μη απόδοση τους, σε αυτούς, αποτελεί τον ΟΡΙΣΜΌ του εγκλήματος της υπεξαίρεσης.

  Βέβαια, για τους πελάτες της ΔΕΗ, αυτό είχε και άλλες συνέπειες, όπως η απώλεια της έκπτωσης της έγκαιρης και εμπρόθεσμης πληρωμής, άρα πιθανόν να έχουμε και άλλα αδικήματα, ενώ φυσικά υπάρχουν και αστικές ευθύνες αποζημίωσης των ΕΛΤΑ έναντι όλων αυτών, που πληρώνουν κανονικά, αλλά εμφανίζονται ως "κακοπληρωτές" ή και μη πληρωτές (δυσφήμηση-ηθική βλάβη)!

  Ενώ λοιπόν μιλάμε για σκάνδαλο εκατομμυρίων ευρώ, ούτε τα ΕΛΤΑ, ούτε η ΔΕΗ (απόδειξη και αυτό, ότι η εισαγγελική έρευνα, οφείλει να διερευνήσει και πιθανά αδικήματα εκ μέρους αυτής, που δείχνει να ανέχεται αυτή την κατάσταση, εις βάρος της εταιρίας, βλέπε "απιστία") έχουν πει ακόμα το παραμικρό...

   Εξίσου, αν όχι περισσότερο "εκκωφαντική" είναι όμως, η σιωπή και η αδράνεια της Εισαγγελίας του ΑΠ και της Εισαγγελίας Διαφθοράς !

    Αν το είχε κάνει αυτό, κάποιος ιδιώτης-πράκτορας είσπραξης, θα είχαν βγει ήδη εντάλματα σύλληψης και θα είχαν μπει χειροπέδες, εδώ, όπου εμπλέκονται ΔΕΚΟ, άκρα του τάφου σιωπή...

  Μόνον κάποιες διοικητικές Αρχές, έσπευσαν, πανικόβλητες, να βγάλουν ανακοινώσεις, για να καλύψουν ...τα νώτα τους.

  Προφανώς, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, αν τα ΕΛΤΑ "δεν βγαίνουν" και αρπάζουν χρήματα που προορίζονται για άλλους,  για να καλύψουν λειτουργικές ανάγκες τους (π.χ μισθούς αργόμισθων) θα πρέπει είτε να κλείσουν, όπως θα έκανε κάθε επιχείρηση, που δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα της, είτε να μειώσουν αυτά τα έξοδα, είτε να ιδιωτικοποιηθούν.

   Δεν μπορεί όλες οι αντίστοιχες ιδιωτικές επιχειρήσεις να είναι εξαιρετικά κερδοφόρες και τα ΕΛΤΑ, επειδή είναι ΔΕΚΟ-Δημόσιο, όπερ σημαίνει "χωνευτήρι ρουσφετιών", πλεονάζον προσωπικό, μισθοί πολύ μεγαλύτεροι από την οικονομική πραγματικότητα κλπ, "να μπαίνουν μέσα" και να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό-φορολογούμενο.

    Μερικές φορές, δίνουν την εντύπωση, πως εκεί μέσα ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, όταν π.χ βλέπω την αλληλογραφία να έρχεται σε "άκυρες" μέρες και ώρες, δηλαδή τα ΣΚ, όπου, αν δεν κάνω λάθος, είναι κλειστά !

  Για να επανέλθουμε στο θέμα μας, μία από τις αιτίες της πολλαπλής χρεοκοπίας της ψωροκώσταινας (ή σωρρακώσταινας, πλέον), είναι η ατιμωρησία ή ακόμα χειρότερα, η αίσθηση της ατιμωρησίας, για την οποία ευθύνονται ασφαλώς (και) οι Εισαγγελείς, που περιορίζονται στο να διώκουν φουκαριάρηδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες, που "έπεσαν έξω", λόγω κρίσης και άφησαν απλήρωτες επιταγές και χρέη προς τα (μονίμως άδεια, ούτως ή άλλως) κρατικά Ταμεία, την στιγμή που η διαφθορά στο Δημόσιο κάνει πάρτυ συνεχώς.

οι δικαστικοί συντάκτες, ειδικότερα

   Μιας και μίλησα, γενικότερα, στην προηγούμενη ανάρτηση, για την ελληνική δημοσιογραφία, θα ήθελα να αναφερθώ και ειδικότερα, στα δικαστικά ρεπορτάζ, που μεταφέρουν ειδήσεις νομικού ενδιαφέροντος, δηλαδή στο αντικείμενο μου.

 Πραγματικά, έρχονται στιγμές, που δεν πιστεύω σε αυτά που διαβάζω και αναρωτιέμαι, τι γνώσεις έχουν οι εν λόγω συντάκτες και σε περίπτωση, που δεν έχουν (νομικές) γνώσεις, γιατί δεν ρωτάνε κάποιον, που ξέρει καλύτερα, πριν γράψουν κλπ.

 Με τα (χοντρά) "μαργαριτάρια" που μεταδίδουν, αφενός επηρεάζουν αρνητικά και παραπληροφορούν τους αναγνώστες και αφετέρου εκθέτουν και συκοφαντούν άδικα τους δικαστές, ενίοτε.

   Αυτό π.χ συνέβη πρόσφατα, κατά την απαγγελία της απόφασης, στην υπόθεση "Λιακουνάκος και λοιποί" για μίζες στα εξοπλιστικά : οι δικαστές έδωσαν αναστέλλουσα δύναμη, στην έφεση τους, αλλά οι δημοσιογράφοι (πλέον, με την ανάπτυξη του διαδικτύου, είναι ένα ερώτημα το ...ποιος είναι δημοσιογράφος), είπαν ότι δόθηκε η "κλασική" 3τής αναστολή (!), οπότε και ο κόσμος, που το διάβαζε αναρωτιόταν εύλογα, πως είναι δυνατόν να δίνεται αναστολή σε πολυετείς ποινές κάθειρξης και να βρίζει τους δικαστές, ενώ επρόκειτο για κάτι τελείως διαφορετικό !

  Η πλάκα είναι πως, από μια γενικότερη, φιλοσοφική, άποψη, δημοσιογράφοι και δικαστές, είναι γρανάζια της ΊΔΙΑΣ μηχανής, του ίδιου "συστήματος", με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι δημοσιογράφοι βοηθούν στο μοναδικό έργο των δικαστών, που είναι ...η εμπέδωση και η επιβολή της κρατικής βίας.

    Ενώ δηλαδή κανονικά, ο σκοπός και η αποστολή της λεγόμενης "4ης εξουσίας", είναι να ελέγχει τις άλλες τρεις και να στηλιτεύει τα κακώς κείμενα και τις αδικίες, στην πράξη, μόνον αυτό δεν κάνει !

  Έτσι π.χ προχθές όταν κάποιος καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση, δίχως αναστολή (!), επειδή χτύπησε έναν Δ.Υ-καθηγητή Πανεπιστημίου, τα ΜΜΕ τάχθηκαν υπέρ του κατηγόρου.

    Τους είναι αδιάφορο, πως αν ήταν κάποιος άλλος-κοινός θνητός, στην θέση του θύματος, η ποινή θα ήταν πολύ μικρότερη και θα δίνονταν και αναστολή 100%.

   Επειδή ήταν όμως Δ.Υ και μάλιστα των ειδικών μισθολογίων, όπως και ...οι διχαστές, το Δικαστήριο εξάντλησε την αυστηρότητα του, κινούμενο στα όρια του Νόμου, μάλιστα !

   Οι άσχετοι δικαστικοί συντάκτες, έβγαλαν κομπιουτεράκι και υπολόγισαν το ποσόν εξαγοράς 18 μηνών, προς 5 ευρώ ημερησίως και το έβγαλαν 2700 ευρώ...

   Δεν ξέρουν ούτε αυτό : τα 2700, όταν πας στο Ταμείο να πληρώσεις, γίνονται ...υπερδιπλάσια, ήτοι ενώ καταδικάζεσαι π.χ όπως εδώ, σε 18 μήνες, πληρώνεις ουσιαστικά και εμμέσως, 36 μήνες (θα έλεγα "λολ" αλλά μόνον αστείο δεν είναι) !

    Εφόσον ο κατηγορούμενος ήταν φοιτητής και δεν εργαζόταν, όπως γράφτηκε (...ούτε αυτό φαίνεται να ισχύει), θα μιλούσαμε για μεγάλο σκάνδαλο, αφού θα πήγαινε μέσα, μην έχοντας 5,5 χιλιάρικα, για την εξαγορά..

   Αν λειτουργούσε, ΑΝ υπήρχε "4η εξουσία", ανεξάρτητη και αδέσμευτη, θα όφειλε να είχε στηλιτεύσει ΕΞΑΡΧΉΣ, από την ημέρα ψήφισης της σχετικής διάταξης (πολλά χρόνια πριν), που επιβάλλει την προσαύξηση, τη νομοθετική εξουσία και εν συνεχεία τη δικαστική κλπ, που την εφαρμόζει (θα μου πεις, εδώ δεν αντιδρούν δικηγορικοί Σύλλογοι κ.α φορείς πιο αρμόδιοι και άμεσα εμπλεκόμενοι, περιμένεις από τους δημοσιογράφους ;)

     Και σε τελική ανάλυση, για ποια "δημοσιογραφία" μιλάμε, όταν υπάρχουν δημοσιογράφοι, που πληρώνονται απευθείας (αν δεν κάνω κάποιο σοβαρό λάθος) από πολιτικά κόμματα ή εντάσσονται σε δημόσιους φορείς, ως υπάλληλοι, ουσιαστικά ;

η μόνη ..."τραγωδία" είστε εσείς

    Για το (κυριολεκτικά) επίπεδο της ελληνικής δημοσιογραφίας, δεν χρειάζεται να πω πολλά, το βλέπουμε και το ακούμε καθημερινά και σίγουρα είναι λυπηρό !

 Κάθε συμβάν, στο οποίο υπάρχει θάνατος, είτε έγκλημα, είτε ατύχημα, βαφτίζεται, στερεότυπα, ως "τραγωδία" (τελευταία, οι δημοσιογράφοι έμαθαν και μια νέα λεξούλα : <"ανείπωτη">και την παπαγαλίζουν και αυτήν, συχνά, μπροστά, από τη λέξη "τραγωδία").

 Πλέον, η αίσθηση που αποκομίζει κανείς, είναι ότι ΔΕΝ γίνεται πια ρεπορτάζ, ούτε δημοσιογραφική έρευνα, κάποιος απλά "αγγίζει" επιφανειακά-επιδερμικά ένα γεγονός και στην συνέχεια, το παίρνουν οι υπόλοιποι και απλά το αναπαράγουν ως "κόπι πάστε" !

 Οι σκέψεις αυτές, γεννήθηκαν το πρωί της περασμένης Πέμπτης, όταν έπαιζε "ψηλά", από τα ξημερώματα, η είδηση ενός "περίεργου τροχαίου" στη Λεωφόρο Συγγρού.

 Το αρχικό "ρεπορτάζ", μιλούσε για θάνατο νεαρής γυναίκας, που παρασύρθηκε διαδοχικά, από δύο αυτοκίνητα, στην πρόσπαθεια της να διασχίσει ...κάθετα τα δύο ρεύματα της Λεωφόρου.

 Η 25χρονη-θύμα, στην πορεία, έγινε ...36χρονη Ρουμάνα (σε ονόματα, ηλικίες και άλλα ...βασικά στοιχεία, σπάνια πέφτουν μέσα οι δημοσιογράφοι μας), αλλά καθώς προχωρούσε η μέρα, έρχονταν στο φως, νέες "λεπτομέρειες" της υπόθεσης !

  Συγκεκριμένα, αποκαλύφθηκε ότι είχε προσπαθήσει να κάνει το ίδιο, λίγο νωρίτερα, οπότε είχε απλά τραυματιστεί, έσπευσαν περαστικοί, αλλά και Αστυνομικοί, στο σημείο, οπότε κάποια στιγμή, τους ξέφυγε και έτρεξε γρήγορα ξανά, προς την Λεωφόρο, οπότε και σκοτώθηκε, από τα δύο αυτοκίνητα.

 Κάποιοι, λίγοι, δημοσιογράφοι, πιο ...τολμηροί (ή σοβαροί), άφησαν τις έννοιες "τραγωδία" και "ατύχημα" και μίλησαν ανοιχτά για "αυτοκτονία", που είναι και το πλέον προφανές, από την περιγραφή του συμβάντος !

  Εφόσον λοιπόν, η γυναίκα αυτή, έτρεξε προς το θάνατο της, θέλοντας να ξεφύγει από κάτι, είτε εξωτερικό, είτε εσωτερικό, προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα, τα οποία, χάρη στο ...επίπεδο της δημοσιογραφικής έρευνας, θα μείνουν μάλλον αναπάντητα.

   Συγκεκριμένα και με βάση τα όσα διάβασα, έχω τις εξής απορίες : 

-Από ποιο "μαγαζί" (έτσι το έγραψαν) βγήκε η αλλοδαπή γυναίκα και τι έκανε εκεί ; εννοώ, μήπως εργαζόταν σε κάποιο από τα στριπτιζάδικα της Συγγρού ;

-Αν είναι έτσι, ήταν επιλογή της να εργάζεται εκεί και να "χορεύει" ημίγυμνη, πάνω σε αγνώστους ή μήπως ήταν θύμα σωματεμπορίας και "trafficking" ;

-Παρέμενε, με την θέληση της, εκεί ; που διέμενε ; μπορούσε να κυκλοφορεί ελεύθερα ;

-Επειδή ακούστηκε ότι πιθανόν να είχε κάνει χρήση ακόμα και ουσιών, ποιος της προμήθευε τις ουσίες ; έγινε τοξικολογική εξέταση, κατά την νεκροψία, για να διαπιστωθεί αν και τι είχε καταναλώσει ;

   Βλέπουμε λοιπόν, ότι ένα συμβάν, που βαφτίστηκε ως "τραγωδία" ή "περίεργο τροχαίο", από τους δημοσιογράφους μας, είναι πιθανόν (δε λέω πως σίγουρα) να κρύβει, από πίσω, πολλά και σοβαρά ζητήματα, τα οποία, αντί να αναδεικνύονται, όπως θα έπρεπε κανονικά, από την (ανύπαρκτη) δημοσιογραφική έρευνα, μάλλον θάβονται !

      Γράφτηκε ότι συνελήφθησαν οι δύο οδηγοί, που την χτύπησαν και οι οποίοι, προφανώς, δεν μπορεί να έχουν ευθύνη, ενώ δεν έγινε καν νύξη, για πιθανές ευθύνες των αστυνομικών, που την "έχασαν" μέσα από τα χέρια τους και αυτοκτόνησε (μετά, όπως αναφέρθηκε, είχαν χάσει το χρώμα τους, αναλογιζόμενοι ότι μπορεί να μπλέξουν).

      Προσωπικά και καλόπιστα, θα δεχθώ ότι οι αστυνομικοί δεν βαρύνονται με κάποια αμέλεια, ότι η γυναίκα αυτή, ήταν απλά αποφασισμένη να αυτοκτονήσει !

  Ωστόσο, εφόσον το θέμα κλείσει ως "τροχαίο ατύχημα" ή ως "αυτοκτονία", χωρίς να ερευνηθούν και οι λόγοι της, που μπορεί να κρύβουν σημαντικά ποινικά αδικήματα, είναι προφανές ότι δεν έχουν αποτύχει μόνον οι δημοσιογράφοι, αλλά και οι δικαστικές Αρχές και όλοι μας, ως κοινωνία...

το αρχαιότερο επάγγελμα

   Μέχρι σήμερα, πίστευα, όπως οι περισσότεροι, ότι το αρχαιότερο επάγγελμα, είναι, το διαχρονικά λεγόμενο, δηλαδή η πορνεία, ωστόσο αυτό άλλαξε, σχετικά πρόσφατα.

 Άλλαξε, όταν είδα, ένα σύνθημα γραμμένο, από κάποιον "αναρχικό", σε τοίχο της Κυψέλης : "το αρχαιότερο επάγγελμα είναι το νταβατζηλίκι"!

  Είναι αλήθεια ότι οι "ποιητές των δρόμων" γραφούν μερικά πολύ πετυχημένα και ότι δεν θέλει πολλή σκέψη, για να καταλάβεις πόσο σωστό είναι και αυτό.

 Εννοώ ότι, πορνεία και νταβατζηλίκι, πάνε πάντα μαζί, άρα αν είναι το πρώτο το αρχαιότερο επάγγελμα, είναι και το δεύτερο...

  Ο νταβατζής είναι κάποιος που ζει παρασιτικά, από τον κόπο και την εργασία κάποιου άλλου, προσφέροντας κάποιες δήθεν υπηρεσίες ("προστασίας" κλπ) και πάντα, υπό την απειλή κυρώσεων, αν δεν εισπράξει.

 Το νταβατζηλίκι θα λέγαμε ότι ταυτίζεται με το νεοελληνικό Κράτος, όπως προέκυψε από την Επανάσταση ως σήμερα, διαχρονικά κάποιοι εργαζόμενοι στερούνται, επειδή είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν (μέσω φόρων, κυρίως) τους "νταβατζήδες", προκειμένου να ζουν εκείνοι και οι γύρω από αυτούς, από τα έτοιμα...

  Θα αναφέρω μερικά μόνον παραδείγματα, από τον πέλαγος, από τον ωκεανό "των νταβατζηλικίων", που βιώνουμε καθημερινά :

-Μετά τις 17.3, έγινε γνωστό, ότι το Μέγαρο Μαξίμου, ζήτησε από τον φορολογούμενο, να πληρώσει ...περί τα 30 ευρώ, για τα γλυκά, που κέρασε, προφανώς, ο Τσίπρας, αν και άθεος, για την ονομαστική του εορτή ! Πόσο "γύφτος", πόσο ...αριστερός και πόσο νταβατζής, μπορεί να είσαι, ως Πρωθυπουργός, για να παίρνεις ένα τεράστιο μισθό, από χρήματα των φορολογούμενων και να μην κερνάς 30 ευρώ, από την τσέπη σου, αλλά να τα επιρρίπτεις και αυτά στις "πόρνες" σου;

-Μιας και μιλάμε για Τσίπρα, θα μάθατε ότι την κυρία Περιστέρα από τα Τζουμέρκα, κατά κόσμον "Μπέτυ", θα την πληρώνουμε πλέον, ως καθηγήτρια του ΕΜΠ ! Μέχρι ...χθες, ήταν μια απλή διοικητική υπάλληλος αυτού και σε χρόνο ρεκόρ, έγινε μέλος ΔΕΠ, τρύπωσε στα ειδικά μισθολόγια : προφανώς, θα σκέφθηκε, ότι δε γίνεται μια γυναίκα Πρωθυπουργού να είναι απλή Δ.Υ και ότι "σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε", φροντίζει, ως γνήσια Βλάχα, για το μέλλον, για την "επόμενη μέρα". Και φυσικά, αν τολμήσεις να πεις κάτι, θα απαντήσουν, όπως τα πρώτα ξαδέρφια τους (ή μήπως αδέρφια ;), οι καραμανλικοί : ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό...

-Τις τελευταίες μέρες, τα χάπατα οι δημοσιογράφοι, παρουσίασαν ως "μάννα εξ ουρανού", την "πολυαναμενόμενη" δυνατότητα πληρωμής τελών κυκλοφορίας, με το μήνα ! Δεν τους παραξένεψε, ούτε σχολίασαν καν αρνητικά, το γεγονός ότι οι νταβατζήδες ζητάνε να τους πληρώσεις δύο μήνες, για να κυκλοφορήσεις έναν, τέσσερις, για να κυκλοφορήσεις τρεις κ.ο.κ. Είναι προφανές, ότι μετά από 200 χρόνια, οι πολίτες-φορολογούμενοι-"πόρνες", έχουν συνηθίσει τα νταβατζηλίκια και δε διαμαρτύρονται καν ! Σαν να μην έφτανε αυτό, αν ξεχαστείς ή σου τύχει κάτι έκτακτο και δεν πας να πάρεις τις πινακίδες την πρώτη του μήνα, αλλά στις 20, θα πληρώσεις έναν (δηλαδή δύο) μήνες, για να κυκλοφορήσεις επί δέκα μέρες...Είναι τόσο άχρηστοι, αδιάφοροι και αγκυλωμένοι, στη Δημόσια Διοίκηση, που δεν μπορούν να κάνουν ούτε τα απολύτως λογικά : π.χ αν πας στις 20, να κυκλοφορείς μέχρι τις 20 του επόμενου μήνα και όχι μέχρι τις 30 αυτού.

-Μιλώντας για Δημόσια Διοίκηση, ένας ακόμα ανεπάγγελτος υπουργός, έκρινε σκόπιμο και ...επείγον, σε μια χρεοκοπημένη χώρα, όπως η Βενεζουέλα των Βαλκανίων, να δημιουργήσει "διαστημική υπηρεσία". Ένα διορισμένο μέλος αυτής, αποχώρησε αηδιασμένο, αφήνοντας και αιχμές : στην αρχή, τα τρωκτικά, όταν ένας αργόμισθος, αφήνει την θέση του, αντιδρούν σκεπτόμενοι "μα είναι δυνατόν, να μην θέλει να είναι κρατικοδίαιτος και αργόμισθος, όπως εμείς ;", αλλά το ξεπερνούν αστραπιαία, επειδή αυτές οι σκέψεις είναι ενοχλητικές και διορίζουν άλλον αργόμισθο, στην κενή θέση. Με σημερινές του δηλώσεις, πάντως, ο υπουργός, το έκανε χειρότερο, λέγοντας ότι ο οργανισμός αυτός, ΔΕΝ έχει έσοδα, ούτε καν ΑΦΜ (!), άρα τα δυσανάλογα μεγάλα έξοδα του, τα πληρώνουν και αυτά, οι εγχώριες "πόρνες"-φορολογούμενοι (είχα μια ελπίδα μήπως τα πλήρωναν οι "ευρωπαϊκές πόρνες", οι φορολογούμενοι της Ε.Ε, δηλαδή).

-Μέχρι τα τέλη Απριλίου, όφειλαν οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα του 2017 και από τους ισολογισμούς τους, είναι ξεκάθαρο, ότι όλη η ρευστότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, κατευθύνεται, προς δύο "νταβατζήδες" : τράπεζες (με τεράστια επιτόκια δανεισμού) και Δημόσιο (φόροι κυρίως και εισφορές) !

-Μία ακόμα ανεπάγγελτη υπουργός, τέλος, θέλει να καταπολεμήσει, λέει, την "μαύρη εργασία" με ελέγχους και πρόστιμα, ενώ σε περίπτωση κανονικής πρόσληψης, θα κάνει και έκπτωση...Απέναντι σε αυτήν, την "αριστερή πραγματικότητα της αυταπάτης", υπάρχει και η κανονική-επίσημη πραγματικότητα : για κάθε 2000 ευρώ, που παίρνει ο υπάλληλος, ως μηνιαίο μισθό, ο εργοδότης έχει δώσει άλλα τόσα ή και παραπάνω, στο Δημόσιο, μέσω φόρων και εισφορών, άρα το μισθολογικό κόστος είναι 4000 ευρώ και πλέον. Ακόμα και με την "αριστερή λογική" των οπαδών του Κέυνς (τα αριστερά χάπατα τον λατρεύουν σαν θεό), δεν θα ήταν προτιμότερο, να παίρνει 3 χιλιάρικα "μαύρα" ο εργαζόμενος, αντί για 2 νόμιμα ; Έτσι και αυτός, θα είχε 1000 ευρώ, επιπλέον, για να ξοδέψει και ο εργοδότης, θα εξοικονομούσε άλλα 1000, για να κάνει επενδύσεις, προσλήψεις κλπ. Αντί αυτού, προτιμούν οι νταβατζήδες, να μπαίνουν ...ως συνέταιροι, στις επιχειρήσεις, με 50-50, για να μπορούν να δίνουν λεφτά, σε μετακλητούς, "συμβούλους" και λοιπά αργόμισθα, κρατικοδίαιτα, τρωκτικά.