Η αποχή που πάντα διχάζει !

   Κάθε φορά, που ανακοινώνεται αποχή των δικηγόρων, από το Δικηγορικό Σύλλογο, υπάρχει ένας σχετικός διχασμός, πολέμιοι και υπέρμαχοι της σχετικής απόφασης, τώρα όμως, είχαμε μέχρι και κατάθεση αίτησης στο ΣτΕ, για να κηρυχθεί παράνομη (δεν θυμάμαι αν έχει ξαναγίνει, κάτι ανάλογο, πήραν ..άδεια οι αιτούντες ; χαχα)
  Την αίτηση κατέθεσαν δικηγόροι, αλλά και δύο ανώνυμες εταιρίες, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, οι οποίες προφανώς θίγονται, από τη μη εκδίκαση των υποθέσεών τους, λόγω της αποχής !
   Οι μόνοι, που χαίρονται σίγουρα, από τις αποχές, είναι οι κατηγορούμενοι, σε ποινικές υποθέσεις, επειδή έχουν έναν σίγουρο λόγο αναβολής (αν και στην πράξη, είναι πολλές οι περιπτώσεις, όπου δεν εμφανίζονται καν στο Δικαστήριο, για να τη ζητήσουν και καταδικάζονται ερήμην)...
   Για τους δικηγόρους, που έχουν πολλά ακροατήρια, είναι δηλαδή μάχιμοι, όπως συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε, οι αποχές ανατρέπουν τον προγραμματισμό τους και προκαλούν σίγουρα οικονομική ζημία !
    Επί της ουσίας τώρα, ο ισχυρισμός ότι η απόφαση λήφθηκε από τη μειοψηφία, δεν ευσταθεί προφανώς, διότι έγινε, με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο, ήτοι δημοψήφισμα και επομένως, ο καθένας μπορούσε (άσχετα αν δεν προσήλθε) να ψηφίσει, υπέρ ή κατά...
    Έπειτα, για τις εξαιρετικές και επείγουσες περιπτώσεις, όπου δεν παίρνει αναβολή, μία υπόθεση, προβλέπεται η διαδικασία της αίτησης για ειδική άδεια, που χορηγεί ο Σύλλογος, με κάποια κριτήρια (π.χ σε εμένα χορηγήθηκε άδεια, για να καταθέσω έφεση, σε ερήμην καταδικαστική απόφαση, που δεν είχε χορηγήσει αναστολή, προκειμένου να αποκτηθεί έτσι η αναστολή της ποινής, εκ του Νόμου) !
     Ειλικρινά, δεν έχω ακούσει για περιπτώσεις, όπου κάποιος είχε σοβαρό λόγο, ζήτησε άδεια και δεν του χορηγήθηκε και αν υπάρχουν, εκεί πλέον, θεωρώ, ότι ο δικηγόρος, ακούγοντας τη συνείδησή του, θα μπορούσε να μην πειθαρχήσει (εφόσον μπορεί, εννοώ όπου δεν απαιτείται η έκδοση γραμματίου, γιατί οι υπάλληλοι, δεν τα εκδίδουν, όταν δεν υπάρχει άδεια, η μη προσκόμιση γραμματίου π.χ όταν υπερασπίζεσαι τον κατηγορούμενο, δεν είναι λόγος για τη μη διεξαγωγή της Δίκης)...
     Αυτά σε ειδικές γραμμές, γιατί, για να μιλήσουμε γενικότερα, για τους λόγους της αποχής, θεωρώ ότι είναι από τους βασιμότερους και σημαντικότερους, αυτή τη φορά : όπως είναι γνωστό, ο σχεδιαζόμενος νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, ευνοεί πλέον -σκανδαλωδώς- τις τράπεζες, σε περίπτωση πλειστηριασμών, ακόμα και εις βάρος των εργαζομένων, με την πρόβλεψη, ότι οι τράπεζες θα ικανοποιούνται, πρώτες απ' όλους ! (εδώ βέβαια, έχω μία προσωπική ένσταση, γιατί στην πράξη, αποδείχθηκε ότι οι εργαζόμενοι, καταχρηστικά και για λόγους πίεσης, έχοντας και το σχετικό προνόμιο, σε περίπτωση πλειστηριασμού, ασκούσαν σωρηδόν αιτήσεις πτώχευσης, κατά του εργοδότη τους, βέβαια ..δεν θα έφτανα σε σημείο, να υποστηρίξω τη νέα ρύθμιση)
    Ο άλλος λόγος, είναι η κατάργηση, εν πολλοίς, της απόδειξης με μάρτυρες, το οποίο είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν θα οδηγήσει στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή την επιτάχυνση των Δικών, που λιμνάζουν και αφετέρου, θα υποβαθμίσει την ποιότητα της απονεμόμενης Δικαιοσύνης, αφού η προσωπική επαφή Δικαστή-μάρτυρα, είναι πάντα διαφωτιστική, σε αντίθεση με τα άψυχα έγγραφα !
    Αν ο σκοπός είναι η επιτάχυνση της εκδίκασης των υποθέσεων, θα μπορούσε πολύ απλά, να προβλεφθεί, η επιμήκυνση του δικαστικού ωραρίου, κατά 2 ώρες, ώστε Δικαστές και δικαστικοί υπάλληλοι, να εργάζονται οκτώ ώρες ημερησίως, όπως οι περισσότεροι μισθωτοί...
     Διότι φοβάμαι πως αποδεικνύεται, ότι κύριοι υπεύθυνοι, για τις καθυστερήσεις, είναι οι Δικαστές, που με συνεχείς διακοπές και αναβολές, πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλον, "εκμεταλλευόμενοι" ακόμα και ανεκδιήγητες αποφάσεις δικηγορικών Συλλόγων, όπως εκείνη, που ορίζει (;) ότι μετά τη δεύτερη διακοπή, πρέπει οι υποθέσεις να αναβάλλονται (και μετά ..πάλι από την αρχή) !