τα σύγχρονα Dogvilles

    Όταν ακούς Ελληνίδα, γυναίκα δημοσιογράφο, να αποκαλεί "μετανάστες", τους Σύρους πρόσφυγες, που κατακλύζουν την Ελλάδα και τη μισή Ευρώπη, δεν ξέρεις τι να υποθέσεις : είναι αγράμματη και δεν ξέρει τη διαφορά, μεταξύ των δύο λέξεων ή είναι σαν τη ρεπόρτερ, που τους έβαζε τρικλοποδιά, στην Ουγγαρία ;
  Το 85%, με επίσημα στοιχεία, όσων έρχονται, είναι πρόσφυγες και όχι μετανάστες, δεν επέλεξαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις εστίες τους, αλλά υποχρεώθηκαν, λόγω του πολέμου και για να σώσουν τη ζωή τους !
   Ενώ δεν υπάρχει, χειρότερο πράγμα, από το να εξαναγκάζεσαι να εγκαταλείψεις την εστία σου και να περιπλανιέσαι, στο άγνωστο, με λίγες χειραποσκευές, οι αδίστακτοι διακινητές-σύγχρονοι δουλέμποροι, "φροντίζουν" να χάσουν, αυτό ακριβώς, που θέλουν να σώσουν, δηλαδή τη ζωή τους, στα κρύα και σκοτεινά νερά του Αιγαίου, αφού τους έχουν πάρει μεγάλα χρηματικά ποσά, αιματηρές οικονομίες, μιας ζωής, συνήθως.
    Η εκμετάλλευση, όμως, δεν σταματάει εκεί : μωρά, γριές κλπ, αναγκάζονται να περπατήσουν χιλιάδες χιλιόμετρα, μαζί με τους άλλους, κάποιοι αιχμαλωτίζονται σε "κάτεργα", όπου εξαναγκάζονται σε απλήρωτη εργασία, υπό άθλιες συνθήκες, ενώ δε λείπουν και οι επιτήδειοι, που σπεύδουν να κερδοσκοπήσουν, πατώντας στη μεγάλη ανάγκη τους !
    Ακούσαμε καταγγελίες, ότι τους χρεώνουν, για να φορτίσουν τα κινητά τους, ότι πληρώνουν πιο ακριβά, από τους γηγενείς τα εισιτήρια μεταφοράς τους, ενώ πολλές φορές, αντιμετωπίζονται και εχθρικά από Αστυνομία και λοιπές Αρχές, με βρισιές, χτυπήματα κλπ, λες και είναι εγκληματίες...
    Από την άλλη, υπάρχει βέβαια και η άλλη όψη του νομίσματος, όπως πάντα, γνήσιοι Έλληνες, με το γονίδιο της φιλοξενίας στο DNA τους, όπως ο φούρναρης στην Κω, ο κτηνοτρόφος στη Λέσβο και πολλοί άλλοι, αφανείς, Έλληνες και ξένοι εθελοντές, που δεν έμειναν ασυγκίνητοι, από το δράμα της προσφυγιάς και βοηθούν, όπως μπορούν και πάντα αφιλοκερδώς !
    Μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι κάτοικοι των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, είναι και οι ίδιοι (ή οι πρόγονοί τους)πρόσφυγες και καταλαβαίνουν-νιώθουν, τι περνούν αυτοί οι άνθρωποι.
     Εκτός από το μεγάλο αυτό, σύγχρονο dogville, με θύματα τους Άραβες πρόσφυγες, υπάρχει ίσως και ένα μικρότερο, εσωτερικό, αυτή τη φορά : σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων-συμβασιούχων σε κοινωφελή προγράμματα των Δήμων, που πέρασαν στα "ψιλά", ως συνήθως, οι άνθρωποι αυτοί, πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από τους ...μόνιμους !
     Κάποιοι μάλιστα κατήγγειλαν χειροδικία, σε βάρος τους, από Προϊστάμενο και το αποτέλεσμα ήταν, ότι μετακινήθηκαν σε άλλη υπηρεσία, αντί να τιμωρηθεί εκείνος...
     Από την αρχή και με βάση την έως τώρα εμπειρία, ήταν αναμενόμενο, ότι θα υπάρξουν προβλήματα, σε ένα πρόγραμμα, που, έτσι και αλλιώς, ήταν παυσίπονο και όχι θεραπεία, για το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας !
     Πάντα, όποιος βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη, είναι επιρρεπής, στο να πέσει θύμα εκμετάλλευσης, αυτό είναι ο Κανόνας, από εκεί και μετά, το περίεργο είναι, ότι πολλοί από αυτούς, θα προσπαθήσουν ίσως να μονιμοποιηθούν, με το γνωστό παραμύθι, ότι καλύπτουν "πάγιες και διαρκείς ανάγκες" (απαιτείται βέβαια και σειρά συμβάσεων, δεν αρκεί μία), αφού οι μόνιμοι κάθονται, μέχρι να μονιμοποιηθούν και αυτοί και να κάνουν τα ίδια, σε κάποιους νέους συμβασιούχους...
     Πρόσφατα, οι ίδιοι οι συμβασιούχοι του καναλιού της Βουλής, είχαν δημοσιοποιήσει ένα βίντεο, μέσα από τα γραφεία της Βουλής, όπου διαμαρτύρονταν, γιατί τους πετάνε στο δρόμο, ενώ καλύπτουν "πάγιες και διαρκείς ανάγκες", όμως, η απορία μου, είναι, τι ανάγκες μπορεί να έχει ένα κανάλι, με σχεδόν μηδενική τηλεθέαση, ένα κανάλι, που ουσιαστικά δεν έχει λόγο ύπαρξης ;