Η περίπτωση του Ποταμιού, είναι ιδιάζουσα, στα πολιτικά χρονικά, καθώς είναι μάλλον σπάνιο, ένα νέο κόμμα, να υφίσταται τέτοια φθορά, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ενώ μετράει ήδη και μία απώλεια βουλευτή !
Είναι αλήθεια, ότι εμφανίστηκε σε μία περίεργη και ταραγμένη περίοδο, πολιτικά, αλλά και κοινωνικοοικονομικά και παρότι πολεμήθηκε σκληρά (και μάλλον άδικα), κατάφερε, στις εκλογές του Γενάρη του 2015, να αποσπάσει πολύ αξιοπρεπή ποσοστά, καθώς ο κόσμος είχε σιχαθεί το παλιό και επιθυμούσε κάτι νέο.
Το ζήτημα είναι, γιατί, μόλις εννιά μήνες μετά, συρρικνώθηκε, αντί να φουσκώσει, μάλλον στέρεψε, δεν κατάφερε καν, να κρατήσει στην κοίτη του, όσους το εμπιστεύτηκαν αρχικά.
Ο πρώτος λόγος, είναι ότι αυτοπροσδιορίζεται ως "αριστερό" κόμμα και πλέον ο κόσμος, έχει μπουχτίσει από αριστερίλα, σε λίγο, ακόμα και αυτοί, που δηλώνουν τώρα, με υπερηφάνεια (!) αριστεροί, θα ντρέπονται να το πουν, θα κρύβονται...
Βέβαια, η φιλοσοφία και η ταυτότητά του, δεν είναι τόσο ξεκάθαρες, διότι, στην Οικονομία π.χ οι θέσεις του, δεν είναι και από ...τις πιο αριστερές (αυτό ανήκει μάλλον στα θετικά, πάντως)
Εκεί, νομίζω, που γίνεται ΌΛΗ η ζημιά, είναι σε άλλα ζητήματα και ιδεολογίες, που είναι τόσο αριστερές, όσο και του συριζα (ή και της ...ΛΑ.Ε), στην λεγόμενη "ανεκτικότητα" σε μειονότητες και μειοψηφίες, το οποίο γίνεται, μερικές φορές, εις βάρος του Κανόνα και της Πλειοψηφίας.
Το να εξισώνεις τον ξένο, με τον Έλληνα, τον γκέι με τον στρέιτ, τον άθεο, με τον Χριστιανό κ.ο.κ έχει αξία, αλλά όχι εδώ, όχι στην Ελλάδα, τον να μην λαμβάνεις υπόψη το συνήθως συμβαίνον, την παράδοση, την πλειοψηφία, την Ιστορία κλπ., δεν σε κάνει αρεστό, το αντίθετο και είναι λογικό και φυσιολογικό, ταυτόχρονα.
Ένα άλλο στοιχείο, είναι ο λόγος, που αρθρώνει, το εν λόγω κόμμα, κυρίως μέσω του Προέδρου του : ο Θεοδωράκης, δεν έχει ακαδημαϊκή μόρφωση (έχει όμως κοινωνική μόρφωση, επαγγελματική εμπειρία και άλλα, που δεν έχουν οι ανεπάγγελτοι αρχηγοί ή βουλευτές άλλων κομμάτων) και δεν χειρίζεται τέλεια, την ελληνική γλώσσα.
Αυτό, που όμως ενοχλεί, δεν είναι αυτό, αλλά ότι συχνά περνάει στο αντίθετο άκρο : από τον ξύλινο πολιτικό λόγο, με τις ωραιοποιημένες γενικότητες και μπουρδολογίες, πηγαίνει σε έναν αληθή μεν, αλλά άτεγκτο και σκληρό, τελείως τεχνοκρατικό λόγο, που δεν ηχεί ωραία, στα αυτιά, γιατί ακριβώς είναι "γυμνός" και δυσαρεστεί, όσους είχαν μάθει, επί 40 χρόνια, αλλιώς.
Για να μην πολυλογούμε, αν το Ποτάμι, αφομοιωθεί, από κάποιο ήδη υφιστάμενο κόμμα, από αυτά δηλαδή, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, είναι σαφές, ότι αυτό, θα αποτελέσει και την ταφόπλακά του, θα στερέψει εντελώς...
Επειδή πρόκειται, για κόμμα, που αρθρώνει ίσως τον πιο σοβαρό και χρήσιμο, αντιπολιτευτικό λόγο, που κάνει σχετικά καλά τη δουλειά του (έλεγχος εξουσίας, εντοπισμός σκανδάλων, προστασία δημόσιου χρήματος κλπ) και μιλάει για περικοπές δαπανών και όχι αύξηση φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, πρέπει-οφείλει, να παραμείνει ισχυρό και ανεξάρτητο, μακριά από κόμματα και συμφέροντα, που βύθισαν την χώρα, στην χρεοκοπία !
Απλά θα πρέπει παράλληλα, να μετατοπίσει κάποιες πολύ αριστερές ιδεολογίες (στα όρια της ιδεοληψίας), περί δικαιωμάτων και προστασίας μειονοτήτων και μειοψηφιών, προς το κέντρο και την Λογική (των πραγμάτων και της ιστορικής πατρίδας).
Είναι αλήθεια, ότι εμφανίστηκε σε μία περίεργη και ταραγμένη περίοδο, πολιτικά, αλλά και κοινωνικοοικονομικά και παρότι πολεμήθηκε σκληρά (και μάλλον άδικα), κατάφερε, στις εκλογές του Γενάρη του 2015, να αποσπάσει πολύ αξιοπρεπή ποσοστά, καθώς ο κόσμος είχε σιχαθεί το παλιό και επιθυμούσε κάτι νέο.
Το ζήτημα είναι, γιατί, μόλις εννιά μήνες μετά, συρρικνώθηκε, αντί να φουσκώσει, μάλλον στέρεψε, δεν κατάφερε καν, να κρατήσει στην κοίτη του, όσους το εμπιστεύτηκαν αρχικά.
Ο πρώτος λόγος, είναι ότι αυτοπροσδιορίζεται ως "αριστερό" κόμμα και πλέον ο κόσμος, έχει μπουχτίσει από αριστερίλα, σε λίγο, ακόμα και αυτοί, που δηλώνουν τώρα, με υπερηφάνεια (!) αριστεροί, θα ντρέπονται να το πουν, θα κρύβονται...
Βέβαια, η φιλοσοφία και η ταυτότητά του, δεν είναι τόσο ξεκάθαρες, διότι, στην Οικονομία π.χ οι θέσεις του, δεν είναι και από ...τις πιο αριστερές (αυτό ανήκει μάλλον στα θετικά, πάντως)
Εκεί, νομίζω, που γίνεται ΌΛΗ η ζημιά, είναι σε άλλα ζητήματα και ιδεολογίες, που είναι τόσο αριστερές, όσο και του συριζα (ή και της ...ΛΑ.Ε), στην λεγόμενη "ανεκτικότητα" σε μειονότητες και μειοψηφίες, το οποίο γίνεται, μερικές φορές, εις βάρος του Κανόνα και της Πλειοψηφίας.
Το να εξισώνεις τον ξένο, με τον Έλληνα, τον γκέι με τον στρέιτ, τον άθεο, με τον Χριστιανό κ.ο.κ έχει αξία, αλλά όχι εδώ, όχι στην Ελλάδα, τον να μην λαμβάνεις υπόψη το συνήθως συμβαίνον, την παράδοση, την πλειοψηφία, την Ιστορία κλπ., δεν σε κάνει αρεστό, το αντίθετο και είναι λογικό και φυσιολογικό, ταυτόχρονα.
Ένα άλλο στοιχείο, είναι ο λόγος, που αρθρώνει, το εν λόγω κόμμα, κυρίως μέσω του Προέδρου του : ο Θεοδωράκης, δεν έχει ακαδημαϊκή μόρφωση (έχει όμως κοινωνική μόρφωση, επαγγελματική εμπειρία και άλλα, που δεν έχουν οι ανεπάγγελτοι αρχηγοί ή βουλευτές άλλων κομμάτων) και δεν χειρίζεται τέλεια, την ελληνική γλώσσα.
Αυτό, που όμως ενοχλεί, δεν είναι αυτό, αλλά ότι συχνά περνάει στο αντίθετο άκρο : από τον ξύλινο πολιτικό λόγο, με τις ωραιοποιημένες γενικότητες και μπουρδολογίες, πηγαίνει σε έναν αληθή μεν, αλλά άτεγκτο και σκληρό, τελείως τεχνοκρατικό λόγο, που δεν ηχεί ωραία, στα αυτιά, γιατί ακριβώς είναι "γυμνός" και δυσαρεστεί, όσους είχαν μάθει, επί 40 χρόνια, αλλιώς.
Για να μην πολυλογούμε, αν το Ποτάμι, αφομοιωθεί, από κάποιο ήδη υφιστάμενο κόμμα, από αυτά δηλαδή, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, είναι σαφές, ότι αυτό, θα αποτελέσει και την ταφόπλακά του, θα στερέψει εντελώς...
Επειδή πρόκειται, για κόμμα, που αρθρώνει ίσως τον πιο σοβαρό και χρήσιμο, αντιπολιτευτικό λόγο, που κάνει σχετικά καλά τη δουλειά του (έλεγχος εξουσίας, εντοπισμός σκανδάλων, προστασία δημόσιου χρήματος κλπ) και μιλάει για περικοπές δαπανών και όχι αύξηση φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, πρέπει-οφείλει, να παραμείνει ισχυρό και ανεξάρτητο, μακριά από κόμματα και συμφέροντα, που βύθισαν την χώρα, στην χρεοκοπία !
Απλά θα πρέπει παράλληλα, να μετατοπίσει κάποιες πολύ αριστερές ιδεολογίες (στα όρια της ιδεοληψίας), περί δικαιωμάτων και προστασίας μειονοτήτων και μειοψηφιών, προς το κέντρο και την Λογική (των πραγμάτων και της ιστορικής πατρίδας).
Αισθάνομαι την ανάγκη, να μιλήσω και για το εξής περιστατικό : πριν τις εκλογές του Σεπτέμβρη, ο βουλευτής του Ποταμιού, Μαυρωτάς, είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο σε κάποιο σάιτ και ενώ μέχρι τότε, ήμουν ψηφοφόρος του Ποταμιού, θέλησα να γράψω, από κάτω, ένα καθ' όλα κόσμιο και ευπρεπές σχόλιο, το οποίο όμως λογοκρίθηκε, για λόγους, που μόνον αυτός και η ψυχή του, γνωρίζουν ! Αυτή η "λεπτομέρεια" με έκανε τελικά, να ψηφίσω Ένωση Κεντρώων...
ΑπάντησηΔιαγραφή