Είναι αλήθεια ότι, στο παρελθόν, είχα μιλήσει για τον Ερντογάν, με κολακευτικά και εγκωμιαστικά λόγια, όμως, με τα όσα λέει και κάνει τελευταία, πολύ φοβάμαι ότι θα μείνει στην Ιστορία, με τον χαρακτηρισμό του τίτλου !
Η αλαζονεία της εξουσίας και ...το θάρρος που πήρε, από την αποτυχία του εναντίον του πραξικοπήματος, τον έχουν οδηγήσει σε ένα άνευ προηγουμένου παραλήρημα, όπου τα βάζει, όχι μόνον με εμάς, τους Έλληνες, αλλά και με άλλους Ευρωπαίους και γενικά, δίνει την εντύπωση, ότι "έχει χάσει τη μπάλα"...
Ο λόγος, που προσπαθεί να δημιουργήσει εχθρούς και αντιπάλους, είναι φυσικά, για να συσπειρώσει τους δικούς του οπαδούς, για να δώσει στα πρόβατα, σανό και να ενώσει το πολύχρωμο μωσαϊκό, από το οποίο αποτελείται η χώρα του.
Έγινε τόσο αλαζόνας, που κοιτάει στον καθρέφτη του και νομίζει πως βλέπει τον Κεμάλ Ατατούρκ, ενώ έχει τόση σχέση μαζί του, όση και οι Οθωμανοί, με τους σημερινούς Τούρκους (δηλαδή, ελάχιστη) !
Ο Κεμάλ, είναι αυτός, που δημιούργησε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) την σημερινή Τουρκία, πριν από λιγότερα από 100 χρόνια και αναδείχτηκε μέσα από συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες, τελείως διαφορετικές, από τις σημερινές, οπότε το να προσπαθείς να του μοιάσεις, σήμερα, είναι σχεδόν σχιζοφρενικό, δηλαδή το να επαναλάβεις την Ιστορία, μετά από 100 χρόνια, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες και σε ένα κόσμο, που αλλάζει, πλέον, πολύ γρήγορα και διαρκώς...
Οι αναφορές του, στην Ελλάδα, εκτός από προσβλητικές, είναι και ανιστόρητες, δείχνουν άγνοια ή σκόπιμη παραποίηση της ιστορικής Αλήθειας και κυρίως, αυτό, που δεν καταλαβαίνει : κόμπλεξ κατωτερότητας ! Όταν βρίζεις και ασχολείσαι με κάποιον, που σε αγνοεί, προφανώς το κάνεις, γιατί αισθάνεσαι κατώτερος, εδώ ταιριάζει γάντι η φράση : "κράζεις ; θαυμάζεις !".
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για "σύνορα της καρδιάς" ή του παρελθόντος, θα δούμε ότι οι Έλληνες, είχαν εγκατασταθεί στη Μ.Ασία, από την αρχαιότητα και όχι το αντίστροφο...
Ολόκληρη η δυτική (κυρίως) Τουρκία, είναι διάσπαρτη με αρχαίους ελληνικούς ναούς και μετέπειτα με Χριστιανικές Εκκλησίες, που είτε γκρεμίστηκαν, είτε μετατράπηκαν σε τζαμιά !
Ακόμα και η κεμαλική τακτική των διώξεων και των γενοκτονιών (κυρίως Αρμένιων και Ελληνοπόντιων), ουσιαστικά αποδείχτηκε ευεργετική για εμάς, διότι : οι πρόσφυγες, από την Ανατολή, κυρίως Πόντιοι, διαπρέπουν σήμερα και όχι μόνον σήμερα, αμέσως σχεδόν μετά την εγκατάστασή τους, εδώ, σε όλους τους τομείς, στις επιχειρήσεις, στις Τέχνες, στον αθλητισμό, παντού.
Σήμερα, ο Ερντογάν, νομίζει ότι μπορεί να επιβληθεί δια της βίας, ότι αν αποκτήσει υπερεξουσίες, θα μπορέσει να γυρίσει το ποτάμι, προς τα πίσω, όμως αυτό δεν είναι -μεσομακροπρόθεσμα- δυνατόν, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και είναι προτιμότερο να πηγαίνεις με τη ροή του και όχι κόντρα !
Εννοώ, το ποτάμι, που θέλει την Τουρκία, να προσεγγίζει περισσότερο τη Δύση και την Ευρώπη, ενώ αυτός, προσπαθεί να την γυρίσει στην Ανατολή και να την απομονώσει, ενώ το ζητούμενο πλέον, στον σύγχρονο κόσμο, είναι το αντίθετο...
Ακόμα και αν κερδίσει το δημοψήφισμα, ο Ερντογάν, είναι αδύνατον να κάνει όσα έχει στο κεφάλι του (ΚΑΙ για βιολογικούς λόγους, πόσο θα ζήσει ακόμα ;), να κυβερνάει με τη βία, με διώξεις και αναίτιες φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων και ...όχι εγκληματιών και κυρίως δεν μπορεί να κυβερνάει, όταν ο λαός θέλει διαφορετικά πράγματα, από αυτά, που εκείνος ...νομίζει ότι θέλει.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που θέλουν οι άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, είναι να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους και αυτό δεν μπορεί να γίνει, όταν ο Ηγέτης σου, βλέπει παντού εχθρούς, όταν έχει τσακωθεί με όλους, όταν δεν σέβεται τους άλλους, όταν οδηγεί την χώρα του, στην απομόνωση κλπ, αντί να επιδιώξει καλές σχέσεις, συνεργασίες κ.ο.κ.
Η αλαζονεία της εξουσίας και ...το θάρρος που πήρε, από την αποτυχία του εναντίον του πραξικοπήματος, τον έχουν οδηγήσει σε ένα άνευ προηγουμένου παραλήρημα, όπου τα βάζει, όχι μόνον με εμάς, τους Έλληνες, αλλά και με άλλους Ευρωπαίους και γενικά, δίνει την εντύπωση, ότι "έχει χάσει τη μπάλα"...
Ο λόγος, που προσπαθεί να δημιουργήσει εχθρούς και αντιπάλους, είναι φυσικά, για να συσπειρώσει τους δικούς του οπαδούς, για να δώσει στα πρόβατα, σανό και να ενώσει το πολύχρωμο μωσαϊκό, από το οποίο αποτελείται η χώρα του.
Έγινε τόσο αλαζόνας, που κοιτάει στον καθρέφτη του και νομίζει πως βλέπει τον Κεμάλ Ατατούρκ, ενώ έχει τόση σχέση μαζί του, όση και οι Οθωμανοί, με τους σημερινούς Τούρκους (δηλαδή, ελάχιστη) !
Ο Κεμάλ, είναι αυτός, που δημιούργησε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) την σημερινή Τουρκία, πριν από λιγότερα από 100 χρόνια και αναδείχτηκε μέσα από συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες, τελείως διαφορετικές, από τις σημερινές, οπότε το να προσπαθείς να του μοιάσεις, σήμερα, είναι σχεδόν σχιζοφρενικό, δηλαδή το να επαναλάβεις την Ιστορία, μετά από 100 χρόνια, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες και σε ένα κόσμο, που αλλάζει, πλέον, πολύ γρήγορα και διαρκώς...
Οι αναφορές του, στην Ελλάδα, εκτός από προσβλητικές, είναι και ανιστόρητες, δείχνουν άγνοια ή σκόπιμη παραποίηση της ιστορικής Αλήθειας και κυρίως, αυτό, που δεν καταλαβαίνει : κόμπλεξ κατωτερότητας ! Όταν βρίζεις και ασχολείσαι με κάποιον, που σε αγνοεί, προφανώς το κάνεις, γιατί αισθάνεσαι κατώτερος, εδώ ταιριάζει γάντι η φράση : "κράζεις ; θαυμάζεις !".
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για "σύνορα της καρδιάς" ή του παρελθόντος, θα δούμε ότι οι Έλληνες, είχαν εγκατασταθεί στη Μ.Ασία, από την αρχαιότητα και όχι το αντίστροφο...
Ολόκληρη η δυτική (κυρίως) Τουρκία, είναι διάσπαρτη με αρχαίους ελληνικούς ναούς και μετέπειτα με Χριστιανικές Εκκλησίες, που είτε γκρεμίστηκαν, είτε μετατράπηκαν σε τζαμιά !
Ακόμα και η κεμαλική τακτική των διώξεων και των γενοκτονιών (κυρίως Αρμένιων και Ελληνοπόντιων), ουσιαστικά αποδείχτηκε ευεργετική για εμάς, διότι : οι πρόσφυγες, από την Ανατολή, κυρίως Πόντιοι, διαπρέπουν σήμερα και όχι μόνον σήμερα, αμέσως σχεδόν μετά την εγκατάστασή τους, εδώ, σε όλους τους τομείς, στις επιχειρήσεις, στις Τέχνες, στον αθλητισμό, παντού.
Σήμερα, ο Ερντογάν, νομίζει ότι μπορεί να επιβληθεί δια της βίας, ότι αν αποκτήσει υπερεξουσίες, θα μπορέσει να γυρίσει το ποτάμι, προς τα πίσω, όμως αυτό δεν είναι -μεσομακροπρόθεσμα- δυνατόν, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και είναι προτιμότερο να πηγαίνεις με τη ροή του και όχι κόντρα !
Εννοώ, το ποτάμι, που θέλει την Τουρκία, να προσεγγίζει περισσότερο τη Δύση και την Ευρώπη, ενώ αυτός, προσπαθεί να την γυρίσει στην Ανατολή και να την απομονώσει, ενώ το ζητούμενο πλέον, στον σύγχρονο κόσμο, είναι το αντίθετο...
Ακόμα και αν κερδίσει το δημοψήφισμα, ο Ερντογάν, είναι αδύνατον να κάνει όσα έχει στο κεφάλι του (ΚΑΙ για βιολογικούς λόγους, πόσο θα ζήσει ακόμα ;), να κυβερνάει με τη βία, με διώξεις και αναίτιες φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων και ...όχι εγκληματιών και κυρίως δεν μπορεί να κυβερνάει, όταν ο λαός θέλει διαφορετικά πράγματα, από αυτά, που εκείνος ...νομίζει ότι θέλει.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που θέλουν οι άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, είναι να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους και αυτό δεν μπορεί να γίνει, όταν ο Ηγέτης σου, βλέπει παντού εχθρούς, όταν έχει τσακωθεί με όλους, όταν δεν σέβεται τους άλλους, όταν οδηγεί την χώρα του, στην απομόνωση κλπ, αντί να επιδιώξει καλές σχέσεις, συνεργασίες κ.ο.κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.